INSPRAAKVERGADERING CARJ IN FUSIESFEER HET AKV EN KARNAVAL BUNA ZOVER VOOR ZO VER HALVE WIJK AFGESLOTEN VOOR BEWOONDE WERELD HET DERDE ZWEMBAD VAN AALST ANTI-All-FRONT 4 - 21-5-76 - De Voorpost De CARJ komt regelmatig in gewone vergadering btyeen en om de drie maand is er een inspraakvergadering. Vooral het jeugdbeleid na de fusie kwam tijdens de vergadering van 14 mei tot uiting. Ook het probleem van de fusie zelf dient opgevangen. Na de vakantie en in de verkieskampagne is men voorstander om alle bestaande jeugdver enigingen uit te nodigen om via een afvaardiging in konkreto hun mening te laten kennen. Voor 1.1.77 wil men konkreet advies uitbrengen. Omtrent de adviesraad kwamen zeer positeve elementen aan bod die de goede werking in het verleden onderstreepten. Een adviesraad die toch iets gedaan heeft en waar het niet voldoende was om in groep te zitten praten maar gezocht werd naar kontakt met de basis. Onder andere de speciale vergaderingen. Op de werking zelf was er zeer weinig kritiek en begin maart werd een kolloquium ingericht en het jeugdbeleid van nabij bekeken. Op ditzelfde kolloquium bleek de dualiteit, men wenste 'n raad maar men vreesde niet meer zo efficient te kunnen werken als nodig is. Meer bepaald het voorbeeld zoals te Antwerpen. Tijdens de vergadering verwees men vooral naar het uitgebreid en buitengewoon goed gedo- kumenteerd verslag van Chr. Willems. stadssekretaris. die onder de titel «jeugdraden en fusies» in een omvangrijk en zeer nauwkeurig werk tot de pro bleemstelling overgaat. Via de tans gehouden inspraak vergadering onderzocht men de mogelijkheid om zoveel moge lijk veranderingen voor te stellen en uit te werken. De CARJ heeft geen beslissingsmacht en wil niets opdringen, of uitwerken in detail. Het zijn vooral de deelnemers aan de inspraakver gadering die zoveel mogelijk voorstellen dienen aan te bren gen. Een van de voorstellen: de adviesraad zoals hij nu werkt bewaren en de mensen uit de randgemeenten betrekken en de jeugdvergaderLng zeer ruim houden. Van elke jeugdbeweing zou er een vertegenwoordiger dienen te zijn en overgaan tot het opstellen van een eigen regle ment. Het moet geen beperkt klubje zijn. zelfs uit de jeugd- sport kan men participeren om hun eigen mening te kennen te geven. Het stemrecht zou men op de jeugdvergadering zelf kunnen uitmaken tijdens een eerste vergadering, waaruit men dan voorzitter, ondervoorzitter, se- kretaris en eventueel een gans bestuur kiest. Om te vermijden dat men niet in mekaars vaarwater zou komen zouden de drie kopmannen van rechtswege zitting hebben in de adviesraad. Niet alleen om er te zitten, maar om yverkelijk deel te nemen. De jeugdvergadering zou be voegd zijn tot wat ze zich bevoegd acht. Er zou niet het minste bezwaar zijn om een motie te stemmen, mee te werken aan bepaalde akties en men wil niets - aan banden leggen. De jeugdvergadering dient zo ruim mogelijk opgevat. Men wil streven naar precieze projekten en een nauwe samen werking tussen jeugdraad en adviesraad. De adviesraad moet zich naar de jeugdvergadering begeven en hierbij stelt men voorop, dat het zelfs niet nodig zou zijn dat de adviesraad op deze jeugdvergadering stem recht zou hebben. Een derde en belangrijke faktor bij het jeugd beleid: oprichting en wijze van een jeugdsekretariaat, dat een schakel is tussen jeugd en adviesraad. Maar buitenuit voor jeudproblematiek en aan bre dere informatie te gaan. Het jeugdsekretariaat kan een zeer belangrijke rol spelen en men ziet het als een werkinstrument, dat zeker geen diktaat oplegt. Voorstellen in verband met de randgemeenten: aan de basis de kans bieden om zich te organi seren. De adviesraad moet inspireren. Bovendien dient de adviesraad voor de volgende verkiezing een 2de jaarverslag, ofdokument uit te brengen met voorstellen aan de volgende beleidsmensen. Wat is nu de taak van de adviesraad en jeugdraad? De - adviesraad gaat de jeugdverga- deringen lopend houden. Voor al wenst men niet te wachten op de politici. Dan zou men in 't beste geval, zo zegt men, in 1979 klaar komen. Aan de proble matiek kan er gewerkt worden. Er is nog veel te doen en stof genoeg. Tenslotte kan de een gebruik maken van de ervaring van de ander. In elk geval stelt men nogmaals duidelijk voorop, dat de jeugdvergaderingen op zichzelf dienen te draaien en ook de adviesraad. Diezelfde advies raad moet de jeugdvergadering niet in leven houden, het zijn de mensen zelf, de drie afgevaar digden, die dit moeten doen. Een idee dat men put uit de bijdragen van stadssekretaris C. Willems en waaruit men de twee systemen vaststelde. Tenslotte verwijst men naar het referaat en de behoefte om aan jeugdbeleid te doen. In elk geval wil men voor de verkiezingen aan de slag. Het probleem gaat in feite niet veranderen door samensmelting van de gemeen ten en men wil vóór de verkiezingen een programma samenstellen om de partijen te beïnvloeden. Men wil een dege lijk verslag naar voor brengen en een jaarverslag dat een referen tie moet zijn met een ontwerp van jeugdbeleid en kan dienen als basis voor dialoog. Als besluit: er komt nog een toetsing van de feiten en men gaat opnieuw tot een inspraak avond over. Inmiddels maakt men de voorstellen over aan de jeugdverenigingen van Aalst en omliggende. E.A. ROGGEMAN Dat het in een echte karnavalstad als Aalst, volgens de mening van velen te vergelijken met Keulen en zelfs Rio de Janeiro niet altijd botert tussen het Stadsbestuur, het Feestkomitee en het Kamavalverbond zal niemand verwonderen. Door het toenemend sukses, vooral de laatste jaren dat Karnaval in een totaal nieuw Oiljsters kleedje werd gestoken, rezen organisatorisch altans, een hele reeks problemen die steeds moeilijker aan een goede oplossing toe waren, spanningen tussen het AKV (Aalsters Kamavalverbond) énerzijds en het Feestkomitee anderzijds konden dan ook niet uitblijven en werden dra gemeengoed bij elke Aalstenaar die met «zijn» karnaval begaan is. NIET NEGATIEF Keizer Kamiel, sinds jaren op de bres bij de realisatie en bij de vernieuwing van al wat maar énigszins met karnaval te maken heeft, en dit het hele jaar door, wil de problemen niet verhelen. De pers krijgt er eerst wel even van langs wanneer hij het door sommigen vooral negatieve op gehangen beeld van karnaval hartsgrondig laakt. Keizer Kamiel neemt het niet dat in plaats van al het mooie, al het folkloristische, al het humani taire dat in het hele karnavalge- beuren te vinden is de nadruk wordt gelegd op al wat maar énigszins pejoratief is, nl. bvb. over vechtpartijen, aanslagen, tapijten van stukgesmeten gla zen en dergelijke meer. Dit zijn enkel moeilijk te vermijden en betreurenswaardige nevenver schijnselen die de rest niet mogen in de schaduw stellen en die de wildvreemde lezer geen verkeerd beeld van het Aalsterse gebeuren mogen bijvrengen. DE JURY In de algemene vergadering van het AKV, gehouden verleden vrijdag 14 mei in 't kafé 't Landhuis werd het wederwoord te verstrekken aan het Feest komitee klaargestoomd. Het AKV klaagt de weinig objek- tieve aanpak van de jury aan en vindt dat kwoteringen als 10 op 10 uit den boze zijn. Wie is er nu volledig perfekt? Dat een groep het bovendien kan bekokstoven 90 punten op 90, zijnde het absolute maksimum te behalen, lijkt voor weldenkende mensen wel kwasi onmogelijk, te meer als die groep eerstens aan de stert nergens te zien is en eerst voorbij de Denderbrug inschuift en hij verder niet de hele omloop volbrengt. Een «alternatieve jury», in te stellen door het AKV zelf. aanziet dit AKV louter als een opgelaten proefballonnetje. KLEINE GROEPEN Het voorstel van het AKV om kleine groepen proportioneel meer te betalen dat door het feestkomitee werd afgewezen als benadeling van anderen wil het AKV toch nog eenmaal belich ten. Bedoeling is de nieuwko mers. de beginners bvb. met een praalwagen, door financiële te gemoetkoming te steunen en hun kas te stijven. Zo zulks niet gebeurt gaan er nog weinig nieuwe groepen komen, is er gebrek aan kontinuïteit en bloedt de zaak normaal hele maal stilaan dood. ORGANISATIE VAN DE STOET Bij vorming en ontbinding van de stoet, zegt het AKV. zijn bitter weinig komiteeleden te zien zodat het AKV zelf voor allerlei 'zaken moet instaan. Verder zijn er te veel, veel te veel hiaten in de stoet zodat ze de mensen in de stoet zelf alle lust ontnemen en anderzijds veel kijkers, in de mening dat het gedaan is, de plaat poetsen tot ctir »ndi ipte ie s dan in de verte plots weer eeUp nieuwe reeks opdoemt. EeiLtej karnavalstad als Aalst is het aai^ haar naam verplicht een ordej lijke stoet in te richten zonder t« veel stilstanden en met geen te grote tussenruimten. GESLOTEN OMLOOP Het AKV stelt voor de stoet t< laten cirkuleren in een gesloter omloop waar enkel betalend» toeschouwers toegang zoudei hebben. Dit zou althans d< mogelijkheid bieden de groepei financieel meer aan hun trekket te laten komen en de verschil lende verenigingen meer leef baar te maken. Verleden maal was een schuchtere poginj gedaan in die zin. nl. door op di Grote Markt zelf inkomgeld ti vragen, poging die echter laatste instantie in het schepen kollege op een fiasko uitlie] onderdruk van... Al dat overenweergeschrijf tus' sen feestkomitee en Aalsters» kamavalverbond wordt volgen: het AKV absurd. Beter ware aai de tafel naast elkaar te kitten ei zo. mondeling, van persoon tol persoon, de vele terechte en| misschien ook ten onrecht» geuite brieven te onderzoeken de gerezen problemen, in weder zijds begrip, naar een goede! oplossing te leiden. Karnaval enj Oiljst ten bate. Nog een paar weken slapen en het is de hoogste tijd om de valiezen V lellen, het waterstroomgas af te sluiten, bloempotten en beesten bi de buren te dragen, rolluiken neer te laten, deuren en ramen t sluiten. Wie verder gaat dan Aalst of omgeving en over de grens kijkt maakt zich klaar om identiteitskaart en of reispas met of zonde! visum op de meest onvindbare plaats te bergen. Naast het brabbelhoekje. de wegenkaart en een portie boter hammen is het goed om weten wie wat waar nodig heeft als identifikadiedokument. INDENTITEITSKAART De gemakkelijke landen, waar een dóódsimpele alledaagse eenzeivigheidskaart volstaat zijn Denemarken - D.B.R. (maar niet over het muurtje wippen) - Frankrijk - Griekenland - Groot Brittanië - Ierland - Joegoslavië (wel te verstaan indien ge er niet langer dan een maand blijft rondhangen, anders hebt ge een reispas zonder visum nodig) - Nederland Noorwegen - Oostenrijk - Portugal - Spanje - Turkije - Zweden en Zwitser land. REISPAS ZONDER VISUM Bulgarije - Finland - Israël Marokko - Mexico - Roemenü (indien groepsreis, in het andert geval een reispas met visum) Tunesië. REISPAS MET VISUM Algerië - D.D.R. - Egypte Hongarije - Libanon - Polen Tsjechoslowakije - U.S.S.R. Verenigde Staten - Zaïre - er Zuid Afrika. In afwachting van dagdromen, wacht niet te lang om naar de dienst der retspassen te stappen in de dienst bevolking van het stadhuis met een paar propere (r|( portretten en alvast prettige reis en behouden thuiskomst. Als men een rangschikking zou maken over minst begaanbare straten in grootsteden dan zou Aalst een weinig benijdenswaardige plaats in de top bekleden. Een prachtig voorbeeld is ongetwijfeld de wijk St. Anna. Wanneer men die wijk betreedt vindt men de ene straat na de andere opengebroken. Niet alleen de straten zijn toegankelijk maar zelfs de gaanpaden liggen volgestapeld met oude en nieuwe tegels, zand, zavel en allerlei afval. RUSTIG VOORUITZICHT Het was rond Allerheiligen 1975 dat de eerste stenen losgepeu terd werden. De bewoners waren in het begin zeer tevreden want de slechtste straten waren zon der diskussie in de wijk St. Anna terug te vinden. Schriftelijk werden de inwoners op de hoogte gebracht dat het einde der werken ongeveer juni zou plaatsvinden. Als men nu even tjes de kalender raadpleegt bemerkt men dat de maand mei reeds goed gevorderd is, in acht genomen de snelheid van uit voering, wat er nog allemaal moet gedaan worden, het verlof dat voor de deur staat enz... dan zal het wel weer Allerheiligen worden eer men de eerste normale straten kan terugvin den. Dat die narigheid de bevolking begint te verdrieten kan men niet al te zonderling vinden. SCHADE EN SCHANDE De winkeliers vooral zijn niet te spreken over de toestand en zeker niet over de manier van werken. Openbreken, dichtleg- gen en opnieuw openbreken was in het begin dagelijkse kost. Gewone boodschappers begon nen die straten te mijden als de pest. In plaats van de eerste straten af te maken, wat denkt U, ze nemen de aanpalende straten en laten de eerste liggen voor wat ze zijn: smerig en gevaarlijk. Voor al gevaarlijk, want de aarde ligt bezaaid met losse keizelstenen die bij het betreden langs alle kanten wegspringen. De straten, een zeer mooie benaming, zijn open voor plaatselijk verkeer dus wagen sommige autobe stuurders er zich te pas en te onpas. Als men er rekening mee houdt dat de meeste voetpaden ook niet begaanbaar zijn en zodus de bewoners en de schaarse voorbijgangers ver plicht zijn de straat te betreden is het niet moeilijk zich in te beelden welke toestand er daar heerst. Is het werkelijk nodig dat men zoveel ineens openlegt? Half St. Anna en ook enkele straten van St. Job vragen het zich af. Wie draagt de schuld of wie neemt de schuld op zich? Is het de stad die zulke bemoedigende opdrachten geeft en dit op de vooravond van de verkiezing of heeft de ondernemer zijn re denen om op deze manier te werk te gaan. Dit loopt werkelijk de spuigaten uit. Men mag het nog goed menen maar men zou toch moeten inzien dat de mensen dit niet kunnen goed keuren laat staan verdragen. Het is werkelijk een schande wat men de winkeliers aandoet en zelfs aan de gewone mensen. Bij droogte een stof dat ze elkander op straat niet zien lopen, bij regen een ware modderpoel dat men zich waant in de een of andere achterbuurt. Dan zwij gen we nog over de toestand binnenin die huizen. De fierheid en de aantrekkelijk heid van een stad ligt natuurlijk in het modern uitzicht van onder meer de straten en dat het op sommige plaatsen meer dan nodig is weten en ondervinden de bewoners maar al te goed. Maar dat dit allemaal maanden en maanden moet aanslepen om er iets degelijks van te maken vinden wij ook wel een tikkeltje overdreven. IGNACE MEES Achter de Keizershallen ligt een kom, gevuld met water en afval. Een ideaal oord voor waterratten en ongedierte. Het zou nochtans anders ook kunnen: opgeruimd en in een groen kleed een pleisterplaats voor jong en oud in de warme zomermaanden. (RV) rigi iuw Werken aan de Volksplaats te Aalst. Dat duurt nu al weken (el) Verleden dinsdag 18 mei had te Asse op het gemeentehuis een vergadering plaats van het Aktiekomitee tegen de geplande All. Baardegem. dat ook hinder zou krijgen van deze geplande weg. heeft in de raadszitting van donderdag 13 j.l. bij dat Anti All - front aangesloten. Op de vergadering te Asse kwamen de verschillende standpunten van de diverse gemeenten en instan ties aan bod. Ook de visie van Minister Poma werd er bespro ken. Baardegem kant zich tegen dit projekt omdat er daardoor al te veel landbouwgrond zou teloor gaan. daar waar er reeds zo weinig meer is. De gemeente zou immers helemaal doorsneden worden en dit vanaf de «Melkspinde» aan de grens Baardegem-Opwijk tot aan 't Luik. iets verder dan Meester Boeykens. Deze A11 zou dan aansluiting geven te Overmere met het bestaande verkeersnet. De Raad van Baardegem stemde una niem in met het voorstel tot aansluiting bij dit anti All front. In de Vooruitzichtstraat moet men akrobatie doen om in zijn woning te geraken (rv) PLOETEREN IN DE STRAAT De Vooruitzichtstraat en ook aanpalende straten krijgen sinds een zestal maanden een flinke beurt. Men is er drukdoende om de «kassei» te vervangen. In de Vooruitzichtstraat o.a., werden de boordstenen aangebracht en het wegdek klaargemaakt om er de nodige asfalt aan te brengen. Waarschijnlijk is men de riolering vergeten. Pas nu rijdt men het bijna afgewerkte wegdek open met een graafmachine, om lange kokers te graven die de rioleringsbuizen moeten brengen. Tussen het opvliegende stof een buurtbewoner: «dat duurt hier nu als zes maanden hé meneer». Ondertussen neemt de graafmachine een waterleidingsbuis mede met een hoop aarde en krijgen de werklieden een ongevraagd waterbad. Zo blijft het werk in de wereld.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1976 | | pagina 4