3
Telex-Korte golf en televisie
in het St.Maartensinstituut
VERBETERINGSWERKEN AAN WEGEN
OUD BRANDWEEROFFICIEREN
MAKEN LENTEUITSTAP
Mevrouw de minister kwam wat later
OOSTVLAAMSE HEEMKUNDIGEN
BIJEEN TE WICHELEN
6 - 21-5-76 - De Voorpost
Aan verschillende wegen te Baardegem worden verbeteringen
aangebracht, het betreft o.a. de heraanleg van de Statiebaan, de jan
Frans Vonckstraat, de Spoorstraat en andere.
Deze wegen komen in meer huisaansluitingen bij de riole-
werken wat door de oppositie,
met als woordvoerders Honoré
Monsieur en Urbain De Ridder
(Jaak De Bic was ziek) niet
geapprecieerd wordt. Dergelijke
zaken, meent de oppositie,
moesten voorzien zijn geweest.
De meerderheid voert hiertegen
o.a. aan dat niet alles kan
worden voorzien en dat de
toestand voortdurend evolueert.
Meerderheid tegen oppositie,
worden dan deze verbeterings-
werken aangenomen. De verbe-
teringswerken zijn voorzien om
ring mogelijk te maken ofwel om
een goede afwatering van de
voorziene huizen te verzekeren
in de Statiebaan (-+- 20m). weg nr
45 50m). weg nr 27 30m),
weg nr. I (-*- 20m). J.F.
Vonckstraat (-*- 40m) zijnde in
totaal 160 lopende meter met
riolen van 40diameter. Verder is
de diepe gracht naast de
Spoorstraat over een afstand van
200 m overwelfd wat nodig bleek
om het afglijden in de gracht van
de neveniiggende straatgoten te
voorkomen. In weg nr. 28 zijn de
bestaande buizen met een
doormeter van 30cm (in slechte
staat) die het water van de
Spoorstraat moeten afvoeren
eveneens door nieuwe en grotere
vervangen.
Om de afwatering van de
ernaastliggende akkers te verze
keren en tevens voor het
aansluiten van de reeds be
staande draineringen zijn in weg
nr. 45 over een lengte van 232rn
buizen van 40gelegd evenals een
slang drainering in PVC-drai-
neerbuizen van 8. Dit scheen de
enige mogelijke oplossing gezien
de bestaande draineerbuisjes
onder weg nr. 45 stukgereden
waren en dat er zodoende geen
afwatering meer mogelijk bleel
De gemetste duiker ter hoog!
van de bestaande beek in weg ni
45. eveneens in slechte staal
werd vervangen door buizen vaj
100. Om deze te kunnei
plaatsen dienden 5 bomen vai
meer dan 70 cm omtrek gerooit
Bovenvermelde riolen zijn allci
buizen van 2 m lang. konforn
wat betreft diameter en hellin f?'
met het algemeen riolerings V
plan. In de wegen waar dezi
riolen zijn aangelegd werden eetT
tiental roosters en ontvanger]
geplaatst.
De uitgaven worden geraamd oj
9~!.435F.
L.H aul
A
Wellicht betwijfelt niemand nog het nut en de didaktische waarde van moderne leermiddelen als
bandopnemer, diaprojektor, en lichtbandprojektor. In de meeste onderwijsinrichtingen zijn deze
technische middelen reeds lang ingeburgerd naast bord en krijt. Sommige scholen hebben bovendien
reeds één of meerder videoinstallaties, er worden audiovisuele taallessen gegeven, of men volgt de
programma's van de schooltelevisie...
In elk geval is het een zeldzaamheid een school te ontdekken waar telekstoestellen, een kortegolfstation en
een televisiestudio geïnstalleerd zijn in het schoolleven. Daarom gingen we een kijkje nemen in het
Aalstcrs kollege, het Sint-Maartensinstituut, waar sinds kort eigen televisieprogramma's gemaakt
worden en uitgezonden langs een eigen intern schooikanaal. Vooral leek ons de vraag belangrijk of
kommunikatiemedia en moderne technieken vruchten kunnen afwerpen In de schoolwereld, of het de
moeite en het geld loont.
De leerlingen worden in de geheimen van het telexen van jongas ingewijd (rv)
HET ONTSTAAN
Zowel in gezagdragende onder
wijskringen als bij basisgroepen
van scholieren en leraars hoort
men meer en meer stemmen
opgaan voor wat men noemt
«werkelijkheidsgericht onder
wijs». De school zou een «open
poort op het leven» moeten
worden en jonge mensen opvoe
den en onderwijzen tot kritische
burgers van morgen. Ook wordt
gemeend dat de school veel meer
als voorheen moet inspelen op
vaak onderdrukte waarden als
kreativiteit, sociaal gevoel,
scheppingsdrang en verant
woordelijkheidszin.
Deze nieuwe opvatting over
onderwijs en school is niet alleen
van toepassing op lesinhouden
en programma's, op verhou
ding leraars-leerlingen, op para-
skolaire aktiviteiten, ze heeft
ook invloed op de materiële
uitrusting van de school. Ver
trekkend immers vanuit het
basisbeginsel dat de leerlingen
begeleid moeten worden in een
snel evoluerende en veranderen
de wereld dringt zich de vraag op
of de school zich niet vertrouwd
moet maken met de moderne
kommunikatiemedia wanneer
blijkt dat die een wezenlijk
bestanddeel geworden zijn in
onze maatschappij. Het ligt voor
de hand dat elke school hierop
een eigen verantwoorde repliek
zoekt. Heel vaak zullen ma
teriële bezwaren in de weg staan
om zomaar onmiddellijk be
vestigend te antwoorden. Zinvol
blijft het eens een school van
naderbij te bekijken die het
eksperiment waagde.
Sinds juli 1974 BEGON MEN
IN HET Sint-Maarteninstituut
vol goeie moed aan de uitbouw
van een inderdaad prestigieuze
plan. Direktie. leraars en ook
leerlingen sloegen aan de slag
om het de beschikbare tijd en
middelen het projekt te verwe
zenlijken. Centraal stond en
staat de idee nieuwe technieken
op het gebied van de informa-
tika en de kommunikatie aktief
in te schakelen in het schoolbe-
stel. Ponsmachines en komputer
zouden het administratieve werk
van leraars en studiemeesters
verplichten. Lessen informatika
zouden levende werkelijkheid
worden. Geschiedenis en
aardrijkskundelessen zouden
door middel van teleksberich-
ten. radio- en televisieprogram
ma's aktueler en echter worden.
In taallessen zou het kontakt
met «native speakers» een vlotter
taalgebruik in de hand werken.
Leerlingen zouden ook zelf
televisieprogramma's kunnen
maken. enz.
Van in het begin werd gesteld
dat leraars en lessen zeker niet
overbodig mochten worden. De
technieken zijn enkel hulpmid
delen die als aanvulling en
verbetering van het onderwijs
beschouwd moeten worden.
NU TWEE JAAR LATER
Niemand denkt nog aan de
fantastische science-fïction-
praatjes die lange tijd schering
en inslag waren. De oorspronke
lijke plannen zijn weliswaar nog
niet helemaal verwezenlijkt,
maar toch heeft ON 6 SM reeds
een belangrijke plaats verwor
ven in de school, zowel binnen
als buiten de lessen. ON 6 SM
zijn de kenletters van het
televisie- en radiostation.
Vooreerst is er de mogelijkheid
om televisieprogramma's op
videokassette vast te leggen om
nadien tijdens de lessen in kleur
heruit te zenden. Weet een
leraar of een leerling een
interessant programma, dan
geeft hij een seintje aan de heer
F. De Cock. Deze is leraar
Frans, radio-amateur en hoofd
verantwoordelijke. Vooral in
taal- en geschiedenislessen
wordt van deze service reeds
veelvuldig gebruik gemaakt. De
leerlingen bekijken de uitzen
ding, ze nemen nota's, er wordt
eventueel uitleg gegeven door de
leraar. Nadien wordt het pro
gramma besproken en geëva
lueerd. Dezelfde mogelijkheden
bestaan ook voor radioopna
men. Niet alleen achten vele
leerlingen deze metode boeiend
en leerrijk, ze leren onbewust
ook veel meer kritisch te staan
tegenover het kleine scherm.
Televisie wordt teruggedrongen
tot zijn dienstfunktie. De be
doeling is dat mettertijd in elk
klaslokaal een televisie- en een
radiotoestel zal staan, recht
streeks verbonden met de cen
trale uitzendstudio. Men heeft
dan de knop maar in te drukken
en het gewenste beeld is er!
Voorlopig zijn echter nog slechts
een tiental lokalen op deze wijze
uitgerust. Te oordelen naar het
groot aantal videotoestellen en
beeldbandopnamen mag
verondersteld worden dat men
het ernstig meent met het
video-rekording sisteem.
Regelmatig worden ook di
daktische films bekeken, voor
lopig nog enkel in de Franse
lessen van de heer De Cock, het
zijn films die beschikbaar ge
steld worden door ambassades
en ministeries. Deze films wor
den dan omgezet tot telecinema
en kunnen voorzien worden van
een inleiding, door leraar of
leerling gesproken, en dan in
zwart-wit bekeken.
Het materiaalbestand bestaat
verder nog uit een aantal lijnen
en radiotelexen die berichten
van alle persagentschappen ont
vangen. Vooralsnog wordt
slechts in weinig lessen gebruik
van deze toestellen gemaakt.
Nu er evenwel een lijntelexver-
binding tot stand gekomen is
met het geschiedenislokaal ligt
het voor de hand dat leerlingen
de verschillend geduide berich
ten zullen kunnen vergelijken
met mekaar. Een vergelijkende
In het St.-Maartensinstituut worden video opnamen gedaan (rv)
studie tussen bv. UPI en TASS
past uitstekend in de geschie
denis van de eerstes. Men kan
ook. als men dit wil. deze
toestellen zelf leren bedienen.
Dit is wel het meest interessant
voor de leerlingen die beroeps
halve later met telexen zullen
omspringen.
Meest opvallend zijn echter de
kansen voor aktief gebruik van
de kommunikatiemedia. Naast
de zendinstallatie - radioverbin
dingen zijn mogelijk met stati
ons in alle kontinenten is er
nu ook de televisiestudio.
Binnen én buiten de lesuren
wordt hier reeds duchtig geëks-
perimenteerd. Momenteel wer
ken een vijftal klassen in het
kader van hun Franse lessen aan
televisieprogramma's, uiteraard
in het Frans gesproken. Het zijn
meestal sketches van originele
auteurs ofschoon ter gelegen
heid van de projektweek van de
derdes rond Tanzanië een do-
kumentaire over dit land werd
gedraad. Werkelijk, het maken
van zo'n filmpjes worden niet
zomaar als aangename ver
strooiing opgevat! (EVoor de
film van de eerste Latijnse
bijvoorbeeld, de gerechtszaak
«L'affaire Van Bergen - Tjoens»
nam het voorbereidingswerk wel
een maand in beslag. Een tekst
werd gelezen. «Une Rixe» van
Maxence Van der Meersch, een
Fransvlaams auteur, de woor
denschat werd grondig ingestu
deerd. de gegevens werden
herleid tot een gerechtszaak, een
les werd gegeven over juridische
en oratorische kwesties, een
rolverdeling voor alle zestien
personen werd opgesteld en pas
dan kon begonnen worden met
de eerste repetities!
Naar anekdotes moet men ook
niet zoeken. Voor het stukje van
de derde Latijnse, derde taal
Frans. «A la bonne Fourchette»
was bv. een echte kip nodig.
Marnix was eraan voor de
moeite... Op het laatste ogenblik
werd de definitieve opname
wegens technische verwikkelin
gen uitgesteld. Ook Hans had
nutteloos de soeplepel thuis
weggepikt!
Voor wat de uitzendingen be
treft buiten de lesuren spraken
we met iemand van de (leerlin-
gen)werkgroep die zich hier
speciaal mee bezighoudt. Tij
dens de middaguren werden
o.m. reeds uitzendingen gepro
grammeerd zoals die show van
Patrick Doom, kleinkunstenaar
en SMI-leerling. een infopro-
gramma rond diskobars en dj's.
de bekroonde sketch van
ABN-wedstrijd, e.d. Voor
volgende schooljaar wordt
dacht aan een wekel
nieuwsuitzending door de
van Smak. de
die dan met gesproken
uitzendingen kan starten,
groep leraars is tevens bereid
de realisatie van een cyk
programma's over de gr<
tijdsstromingen
NUTTIG GEBRUIK
Het komt ons voor dat
aanwezig materiaal als
uitdaging moet beschouwd w
den voor elke leraar en leerli
van de betrokken school,
komt erop aan niet de kat uit
traditionele boom te kijkej
maar realistisch de mogelijk HU*
den uit te baten die er aanwea^
zijn. Ons inziens is men op
juiste weg. Zowel leraars A>on
leerlingen kunnen vrij gebrufnk
maken van ON 6 SM. Velit
spannen zich in om op a|lke
terreinen een optimaal rendpoi
ment te bekomen. Stilaan owlue
groeit men het proefstadium vijnin
tasten en zoeken en zal mésta
werkelijk de vruchten kunnid li
plukken van een intens zoekjtgS'
en werken van een ploeg mensflfcr
met handen aan hun lichaam, bter
P.ti d
:t b
M
reik
Ministers hebben het ook 's zondagsdruk. Rika De Backers -blijde
intrede» te Wichelen was vroeg in de namiddag gepland. Maar
heemkringvoorzitter Gust De Maesschalck en zijn medewerkers
hadden tijdig een seintje gekregen: onze nationale kuituurdame zou
noodgedwongen pas later kunnen opdagen. Ze kwam. Precies op
tijd om een aantal verdienstelijke heemkundigen te lauweren en de
kentekens van de -Orde voor Heemkunde» uit te reiken. Daarmee
achtte de minister haar opdracht niet vervuld: ze zwaaide met het
wierookvat tijdens haar toespraak.
Door de Vriendenkring van Oud Brandweerlieden werd dinsdag een lenteuitstap en feestviering
gehouden. Er had een ontvangst op het stadhuis plaats waarna de groep met in hun midden
burgemeester De Bisschop poseerde (rv)
VROEG IN
DE MORGEN
Uit alle windstreken zakten ze
naar Wichelen af, de Oostvlaamse
heemkundigen die in het -schip-
persdorp» aan de Schelde hun
gouwdag hielden op die zonover
goten 16 mei. Ze moesten niet
eens de weg vragen naar het oud
gemeentehuis: ze kennen de
buurtIn oktober 1974 waren ze er
immers al om te verbroederen met
de veermannen.
Sekretaris- archivaris Robert
Ruys beet de spits af: hij liet de
circa 200 in het geklasseerde
oud-gemeentehuis opeengepakte
aanwezigen luisteren naar het
jaarverslag. Uit een interview
werd de door de verscheidene
heemkringen geplande werking
voor volgend jaar gedistilleerd
Dat oud-gemeentehuis van Wi
chelen. vroeger het lokaal van de
Sint-Sebastiaangilde, een ju
weeltje dat er sinds 1682 staat en
dankzij een dure doch geslaagde
restauratie nog vele generaties
herbergen kan, verlieten de kon-
gressisten pas op het middaguur
voor het -nuttigen» van een de-
mokratische doch onvervalste
«schuttersmaaltijd» die in de on
middellijke buurt werd geser
veerd. De siësta duurde niet lang:
omstreeks halfdrie trokken allen,
begeleid door ijverig blazende
muzikanten van de Dender-
mondse brandweer en een groep
schutterskeizers en koningen,
naar de Sint-Gertrudiszaal waar
een colloquium werd gehouden.
Robert Ruys, een man die speurde
naar de oorsprong van de schut
tersgilden, en Raf Verstraeten,
die veel werk maakte van een on
derzoek naar het ontstaan en de
ontwikkeling van de Sint-
Sebastiaansgilden in Vlaanderen,
waren als gastsprekers geïnvi
teerd.
PASTOOR
EN MOLENAAR
Het werd luisteren naar interes
sante verhaaltjes uit een voor ons
grijs en mistig verleden: de «hoge
wip» was vroeger de kerktoren
van de parochiekerk. De vogels
zaten aan een stok die uit de galm
gaten naar buiten stak. Die «to-
renschuttcrij» bleef niet duren: er
kwam ruzie met de kerkfabrieken
van. De gildebroeders trokken
dan maar naar de molenaars: de
neer te halen «vogeltjes» werden
aan een wiek vastgehecht. Uit die
tijd dateert de intussen geluwde
rivaliteit tussen molenaar en dorp
spastoor.
Er is ook gepraat over de invloed
van het «wipschictcn» op de fami
lienamen: De Schutter. De Ko-
nink. De Keyzer, De Deken, al
lemaal namen die ergens in het
milieu van de gildebroeders gebo
ren zijn en stand hielden.
Boeiend en leerrijk was het. Men
zou er warempel de nakende
komst van de minister hebben
kunnen bij vergeten. Rika De
Backer deed wat ze beloofde: ze
streek te Wichelen neer en be
landde middenin een bonte bende
entoesiaste heemkundigen en
fiere volgelingen van Sint-
Scbastiaan.
Werden verdienstelijke auteurs
Isn
»n
als Alfons Peirlinck, Albert Rbte
woens, Roger Peclman, Cyrin I
Goeman, Julien Van TwembekJte
Alex Dierickx, Vedast VcrstegcAizi
mevrouw Van der Speeten-Vawe
Istendael, Jozef Dauwe en Julifa j
De Vuyst met de versierselen n
de «Orde voor Heemkunde» oiT
hangen en mochten de heeqat
kringvoorzitters uit Brakel, f|nd
Pinte. Buggcnhout, Hammc, VwO
chelcn. Wettcren, OkegeiAn
SchellebelIe. Lede, Gentbrugglaai
Lokeren. Drongen, Wachtebekèch
Sint-Amandsbcrg, Gent, Mere Arle
Elverscle met dezelfde ondqle
scheiding huistoc: minister fjern
Backer werd eveneens gclaiT0t(
werd. jg{
De minister hield nog meer a
dat bezoek aan Wichelen over: ik|e^
door de leden van de heemkringa.^
geschreven boeken en brochure"
prachtig ingebonden, kreeg ze
souvenir aan de gouwdag mee.
De minister klom op het «spreel
gestoelte» om de waarde en
noodzaak van de heemkunde
onderstrepen en ging daarna mi_
naar het Oud Dorp, de'bakcrmf®®
van het op 800 jaar oude fundi'®
inenten gebouwde Wicheleijö'c
waar in het vroegere SinPtr*
Sebastiaanslokaal een receptie d|n I
gouw lag afrondde.
M.Nl
Oud brandweer officieren brachten een bezoek aan de St.-Martinuskerk alwaar uitleg gegeven
werd over het schilderij van Rubens en van De Crayer (rv)
