Open schooldag rond de dikke beuk
FILM BIJ ONS
LENTEKONCERT DOOR SYMFONIEKRING
«DOOR EENDRACHT GROOT
"BILJARTKLUB «onder ONS*
PAN ONDER WITTE STOFLAAG
AALST
WANDELEN IS IN
TENTOONSTELLING AKADEMIE
AALST GROOT SUKSES
De Voorpost - 28-5-76 - 11
Trouw aan de traditie gaf de Koninklijke Symfoniekring -Door
Eendracht Groot» haar jaarlijks meikoncert. Zoals gebruikelijk
deed de Symfoniekring ook ditmaal beroep op een gastvedette,
namelijk de Gentse tenor Gaston de Fleurquin, aan de piano bege
leid door Luc Kieckens. Kommentator was Eric Van Hoezen. Het
geheel stond onder leiding van Raoul Ladeuze.
Ook al was de klank niet steeds
even zuiver we zijn al te zeer
verwend door beroepsmusici
toch mogen we de leden van het
orkest, louter amateurs, felicite
ren om hun prestatie. Vooral het
openingsstuk -Een feest te Aran-
juez» van de Franse toondichter
Demersmann, in bewerking van
Salabert en de walssuite «Goud en
Zilver» van Franz Lehar werden
voortreffelijk naar voor gebracht.
Vooral de koperblazers speelden
in Demersmanns werk een mooie
beurt.
Enkele mensen van hel orkest
kregen de gelegenheid solistisch
op te treden: Jan Cakebeke als
hoornist in «Frühlingserwachcn».
romance van Carl Philip Emma
nuel Bach, in een bewerking van
Oelschegd; Godelieve Wey-
meersch als fluitiste, Achilles
Kieckens, violist en tenslotte
Frans Saeys, cellist.
De orkestmensen wisten over het
algemeen goed in de maat te blij
ven. Enkel in het slotstuk, Lon
don Every Day, een driedelige or
kestsuite van Eric Coates, werd
het tempo onnodig opgedreven.
Gaston de Fleurquin, gasfzanger,
wist met zijn overtuigende zang
de gunst van het publiek te win
nen. Als toemaatje gaf hij nog een
aria uit «Het land van de glim
lach» van Franz Lehar. Op 31 mei
zal «Door Eendracht Groot» een
auditie geven in het Tehuis voor
Ouden van Dagen Sint-Job. Een
mooie gelegenheid om pretentie
loze muziek door pretentieloze
liefhebbers te horen spelen. We
menen dat daarin een belangrijk
aspekt ligt van de naam waaron
der «Door Eendracht Groot» mu
siceert.
A. DE GROEVE
mm De Biljartklub «Onder Ons» bestaat nu reeds meer dan 15 jaar.
Gesticht in 1960 met een 10-tal spelende leden is het praktisch nog
de enig overblijvende biljartklub van de vele klubs welke in de
zestiger jaren werden opgericht.
T Op dit ogenblik telt de klub zowat
Het meikoncert ingericht door -Door Eendracht Groot- in de stadsfeestzaal kende een ruime belangstel-
ling.fE.L.)
20 leden die allen biljarten als
hobby hebben en die ook in klub-
verband het biljarten als een zui-
1 vere hobby beschouwen. Geen
kompetitie dus in federatievcr-
band maar wel spelen tegen klubs
zowel als individueel tegen biljar
ters welke wél bij de federatie zijn
aangesloten
Zaterdagavond, een dertigtal jon
geren vertoeven in de Pan-bar. De
avond is wat kil en een mazout-
stoof wordt aangestoken Hoe
het gebeurt weet niemand doch
eensklaps wordt de muziek over
stemd door BRAND!
De stoof is op hol geslagenbraakt
een zwarte walm uit terwijl hoge
vlammen opslaan. De meeste
tooghangers zijn er als de bliksem
vandoor, gelukkig verliezen de
verantwoordelijken er het hoofd
niet bij en grijpen onmiddellijk
naar de verschillende brandblu-
sapparaten. Dankzij het onmid
dellijk aangevatte blussingswerk
en het aanwenden van ontbrand-
bare of behandelde materialen in
de panbar, kon de vuurhaard be
perkt worden en was het vlug ge
doofd. Enkel een witte stoflaag
die zich overal vastzette en eeu
uitgebrande stoof gaven de bar
een minder prettig uitzicht.
Dankzij de brandpreventie- maat
regelen en het feit dat alle verant
woordelijken in de Panklub met
blusapparaten kunnen omsprin
gen liep alles dus op een sisser uit.
Het was echter meteen een gele
genheid om een supergrote
schoonmaak te organieeren. De
aktiviteiten van de filmklub en de
teaterafdeling werden niet ge
stoord en zondagavond was de
klub reeds terug open, maar dan
zonder mazoutstoof
L.M.
j
In het centrum van de kassei staat de dikste boom van Aalst, daarrond staan de prachtige
doch verguisde gebouwen van de stedelijke akademie voor schone kunsten. Deze gebouwen
en wat er zich in afspeelt zijn vrij belangrijk voor de honderdtal mensen die er iets mee te
maken hebben, studenten, stadsambtenaren en leraars. Hun taak, hun doelstellingen, de
roddelpraatjes, de vetes, deanekdotes, die daar ontspruiten spelen een zeer belangrijke rol in
het leven en denken van deze honderd mensen. De akademie, die zoals het slachthuis, het
zwembad en andere inrichtingen aan de stad toebehoort, is wel het buitenbeentje van de
stadsdiensten. Wat betreft gebouwen, plannen, personeel, nut, beleid en begroting zijn er
altijd een massa diskussie in en buiten de akademie.
Zaterdagmorgen speelde men daar ook open schooldag.
Wat Is het nut van zo'n open
schooldag? Heeft het een di-
daktisch nut? Kan men daar
door een interesse forceren
voor wat daar gedaan wordt en
voor wat de uiteindelijke be
doeling is, het beroep? Is het
het scheppen van de mogelijk
heid voor de ouders om met de
leraar over hun zoon of dochter
te spreken? Is het een deel van
de public relations om aanwer
ving van nieuwe pupillen te be
vorderen?
Er wordt in elk geval veel ge
daan om nieuwe leerlingen aan
te trekken, die dan later in de
bouwkunde als technisch te-
j kenaar of architekt kunnen
werkzaam zijn, anderen zullen
werk vinden in een drukkerij als
retoucheur, of zullen in stads
diensten werkzaam zijn, en de
meesten zullen stempelen.
GEBEURTENIS
Er waren een paar personalitei
ten aanwezig, zoals men die
mensen noemt die zich om de
politiek in allerlei andere din
gen interesseren. De burge
meester De Bisschop was er.
en de heer De Turck, voorzitter
van de kommissie; er was een
gemeenteraadslid en de direk-
teur was uiteraard aanwezig,
samen met zijn kollega van de
avondschool. Het was inder
daad alleen een open school
dag van de dagkursus, volledig
leerplan dus.
Teorieleraars, die meestal
weinig interesse hebben voor
wat buiten hun les in een tech
nische school gebeurt, waren
deze keer ook aanwezig, en
stonden in voor het-onthaal en
de rondgeleide. Er was veel
volk, dat de ietwat geënse-
neerde aktiviteiten kon gades
laan in de afdelingen van bin
nenhuis, bouwkunde, sierkun
sten, grafiek, beeldhouwkunst
en keramiek. Het heeft geresul-
teert in een vijftal kandidaat
leerlingen en een aantal geïn
teresseerden die nog overtuigd
moeten worden.
ERROND EN ERACHTER
De heer Vernaeve, alomge-
kend Aalsters figuur, die waar
schijnlijk ook zal te horen zijn in
het radioprogramma dolle
dinsdag, was ook aanwezig op
de open schooldag. Alhoewel
dit niet verbazingwekkend is,
daar hij de oudste, koppigste
en ook meest besproken leer
ling van de akademie is. Ter
dezer gelegenheid was hij ver
antwoord kwaad, Newton had
namelijk een stuk in zijn gilet.
Newton, zijnde het boetseer
werk van de heer Vernaeve
naar model van reeds be
staande plaatsers, en het stuk
in zijn gilet was eigenlijk het
stuk dat er uit was, en dit op
een manier dat de heer Ver
naeve geenszins zo had ge-
Voor de gelegenheid zit ik er weer eens vrij ongemakkelijk
bij. Typmasjien op m'n knieën, op een vuil tapijt terwijl Neil
Young door de luidsprekers krast en luidkeels om hulp
roept. Bovendien ben ik tijdens het weekeinde nogal lui
geweest, heb mij met wat andere dingen bezig gehouden
dan met film en zodoende ben ik totaal vergeten, sorry
hoor, voor foto's te zorgen. Ik moet het vanavond boven
dien nogal kort houden want de tijd dringt en Roel zit om de
tekst te springen. Moed houden Roel, ik kom eraan.
DR. FRANCOISE GAILLAND
van Jean-Louis Bertucelli (Frankrijk 1975)
met Annie Girardot, Jean-Pierre Cassel, Frangoise Pé
rier, Suzanne Flon en Isabelle Huppert
Bertucelli behandelt een vrij eenvoudig gegeven, gekruid
met wat psychologische trekjes. Een doktores (of hoe
noem je een vrouwelijke dokter anders?) wordt op zekere
dag gekonfronteerd met het weinig opwekkende feit dat zij
door een kanker aangetast is. Als dokter weet zij uiteraard
wat meer af van de zaak en kan zij de evolutie van haar
ziekte bijna op de voet volgen. Interessant is bovendien dat
zij nogal stevig in de schoenen staat en erg realistisch
tegen de situatie kan aankijken. Iets wat men als toe
schouwer uiteraard niet kan, vermits Annie Girardot haar
rol briljant speelt. Soms zelfs een beetje te briljant, wat
teveel naar de melodramatische kant op. Maar dat kan U
natuurlijk best leuk vinden, sommige mensen zitten ge
woon om tranen te roepen.
Bertucelli heeft met zijn 'On s'esttrompé d'histoired'amour'
wel beter werk gepresteerd, maar zijn laatste film mag er
toch ook best wezen.
(cinema Palace)
wild.
De direkteur was zeker de man
die het meeste inspanning
heeft geleverd voor deze gele
genheid. Zijn bekommernis
vanwege de te kleine toelagen
voor herstelling en verfraaiing
van de stad zetten hem aan tot
denk- en handenarbeid. Dit
keer heeft hij eigenhandig en
met pistool een buitenmuur in
de verf gezet. De akademie
zou er mooi kunnen uitzien in
dien ook de leraars iets zouden
doen aan hun leefmilieu en het
voorbeeld van de direkteur
volgen. Wanneer alle muren
rond de dikke boom er zo zou
den uitzien zou het vast één
van de mooiste plekjes van
onze stad zijn. Het dient ge
zegd dat dit initiatief niet zou
nodig zijn indien in de stad alles
zou funktioneren zoals het zou
moeten.
In de namiddag was er in de
gemeenteschool van Nieuwer-
kerken een tentoonstelling te
bezichtigen, samengesteld
met werken van de leerlingen,
zowel van volledig als beperkt
leerplan, en opgezet door een
paar bedrijvige en niet ten volle
geapprecieerde leraars en be
dienden van de akademie.
Tot daar, een open schooldag.
VLIEGMEETING
30 mei te 14 uur
Vliegveld
ter Kluizen
A NOUS LES PET1TES ANGLAISES
snertfilm van Michel Lang (Frankrijk, 1976)
met Remi Laurent, Stéphane Hillel en Véronique Del-
bourg
muziek: Mort Schuman
Hoe men er in Frankrijk ooit toe gekomen is een dergelijke
film tot een commercieel sukses te laten uitgroeien is mij
een kompleet raadsel. Het verhaal van een troepje jonge
rakkers dat in Engeland de meisjes gaat versieren is vols
lagen waardeloos, op elk gebied nog wel. Ik hoef U waar
schijnlijk niet te vertellen (dat wil zeggen dat ik er toch wel
iets van vertel) dat er nogal wat stupiede humor in derge
lijke films komt. Ik kan het gewoon niet aanzien, maar U
doet natuurlijk wel uw zin.
(cinema Feestpaleis)
GUY DE LOMBAERT
Keramiekafdeling in de akademie i
iclione kunsten (JM)
Meldert wordt reeds druk
bewandeld.
Verleden zondag trok de
groep «De Wielewaal» nog
door het Kravaal en elk
week-end kan men, zo in de
Falluintjes als in het Kra
vaal, tientallen wandelaars
zichtbaar zien genieten van
een aangename wandel
tocht in een rustige, gaaf
gebleven streek.
Op zondag 27 juni heeft
zelfs een wandelgroep uit de
provinciehoofdplaats,
«Nieuw Gent», Meldert uit
gekozen om een wandel
zoektocht in te richten langs
Putstraat, Kravaal, Meys-
berg en Huizekens.
Het gemeentebestuur zorg
de reeds voor zes bewegwij-
zerde wandelroutes, hier en
daar met een rustbank, en
houdt voorde Meldertse be
woners op stuk van wandel
wegen nog een verrassing in
petto.
LH.
Op zaterdag 22, zondag 23, en maandag 24 mei organiseerde
de Aalsterse Stedelijke Akademie vor Schone Kunsten in
samenwerking met het gemeentebestuur van de plaatselijke
scholen te Nieuwerkerken een tentoonstelling.
DeJelgeslaagde kuituurmani
festatie vond onderdak in de
klaslokalen van de Gemeente
lijke Jongensschool welke voor
de gelegenheid omgebouwd
was tot een sfeervolle eksposi-
tiezaal.
Zaterdagnamiddag werd de
tentoonstelling officieel ge
opend door burgemeester
Hooghuys in aanwezigheid
van de vele genodigden. Ook
de direktie van de Stedelijke
Akademie zelf ontbrak natuur
lijk niet. In zijn welkomstrede
drukte de burgemeester zijn
blijdschap uit over het feit dat
Nieuwerkerken de eer toebe
deeld kreeg om in te staan voor
deze unieke gebeurtenis. Te
vens dankte hij iedereen die
zijn beste krachten gewijd had
aan de omvangrijke voorberei
ding. Na deze openingsrede
ging het van de raadzaal van
het gemeentehuis waar de re
ceptie gehouden werd naar de
tentoonstellingsruimte zelf.
Vooraleer aan de eerste rond
gang te beginnen sprak de h.
W. De Turck uit naam van de
Akademie, de aanwezigen toe.
Hij wees op het promotieas-
pekt van deze gebeurtenis.
Het ligt immers in de bedoeling
om de Akademie, die meer dan
150 studetnen telt die regelma
tig de daglessen volgen, en
dan mogen we de avondleer
gangen niet vergeten, wat
meer voor het voetlicht bren
gen.
Tenslotte dankte hij, samen
met schepen van kuituur, de h.
Floris De Winter, iedereendie
meegwerkt had aan de tot
standkoming van deze ten
toonstelling.
Deze kunnen we onderverde
len in twee gedeelten. Er was
immers een aparte ruimte die
voorbehouden was aan het
tentoonstellen van kinderteke
ningen. Het waren de resulta
ten van een tekenwedstrijd
voor kinderen van het lager
onderwijs. Velen stonden wer
kelijk verbaasd over de kreati-
viteit die jonge kinderen in zo
hoge mate aan de dag leggen.
Het tweede en eigenlijke deel
van de ekspositie behandelde
het werk van de Akademie zelf.
De verschillende disciplines
kwamen er aan bod: schilder
kunst, beeldhouwkunst, kera
miek, sierkunsten, etalage,
publiciteitègrafiek, letterschil-
deren en schildertechnieken,
bouwkunde en binnenhuisin
richting. Het is onbegonnen
werk om alles min of meer uit
gebreid te gaan behandelen.
Misschien toch een ding dat
ons persoonlijk sterk getroffen
heeft, zouden we wel even
apart willennoemen, nl. de af
deling sierkunst met het glas
raam van M. Poleyn, een
kunststukje dat waarlijk getuigt
van een in grote mate bij de
schepper aanwezig zijnde es-
tetisch gevoel en zin voor
kleurschakeringen.
De kunstwerken waren onder
gebracht in een uiterst sfeer
volle omgeving.
De realisatie was werk af. Een
woord van lof voor al dezen die
Nieuwerkerken dit alles be
zorgd hebben (zowel de bur
gemeester en Schepenen van
Nieuwerkerken, de direktie van
de stedelijke akademie als de
Te Nieuwerkerken werd een tentoonstelling geopend van de akademie voor Schone Kunsten van Aalst (EL)
medewerkende scholen) is ze-
ker niet misplaatst.
