Lucien Van Impe:
beste klimmer
in Dauphiné
ivan
Etienne De Beule
niet naar
Montreal
Rudi Brusselmans,
Patrick Lerno,
Eric Arijs en
RAF CONSTANT
WEET WAT HIJ KAN
André Van den Steen
Beroepsrenners
Liefhebbers
De renner van de week
Van der Helst j
naar ronde
Zwitserland
kent, en oordeelde dat hij
tegen de wereldelite niet met
kans op sukses in het zadel
kon. Een wijs besluit eigen
lijk.
Intussen heeft Raf Constant
reeds lang voor zichzelf uit
gemaakt wat hij van de wiel
rennerij verwachten kan
hij moet zijn oogst binnen
rijven in de kermiskoersen
van te lande. Daar is hij nu
druk mee bezig. Winnen zat
er voorlopig nog niet in.
Maar je weet hoe dat gaat
als je niet in de „slag" zit,
gaat al eens meer een „on
verwachte" met de palm aan
de haal. Of daar voor de glo
rieuze winnaar nog veel geld
aan vastzit, is een andere
zaak. Zelfs al klimt Raf Con
stant (voorlopig) niet op de
hoogste trede van het scha
votje, toch is hij goed op weg
om „iemand" te worden. Al
reiken zijn ambities niet on
middellijk verder dan de wed
strijden in eigen land.
De jongste dagen deed de
Aalstenaar het meer dan
voortreffelijk hij graaide
een paar „kallekes" mee,
doch te Zwijnaarde finishte
hij in de spits. Walter Nae-
gels won met voorsprong. Raf
won de sprint voor de twee
de plaats. In Wuustwczel
werd het een vierde prijs.
Akkoord allemaal niet we
reldschokkend. En geen re
sultaten om er grote krante
koppen mee te halen. Maar
voldoende om langzaam maar
zeker door te stoten naar een
goede positie in het wereldje
van de „thuiskoereurs".
(mm.)
genoeg voorsprong over om
te winnen. Rudi Brusselmans,
in een voorbeeldige kondii/tie,
bleek voor de 2e plaats de
snelste.
ERIC ARIJS, student en in
zijn vrije tijd koereur, trok
naar Bellingen. Eric was
zeer waakzaam, koerste
steeds in de spits en toen
het op spurten aankwam
toonde hij zich sneller dan
Van den Branden en een
stel gereputeerde Braban
ders.
PATRICK LERNO, 17e in de
Franco-Beige, klopte te Ou
ter 11 konkurrenten kans
loos.
Twee dagen voor het natio
naal kampioenschap testte
favoriet ANDRE VAN DEN
STEEN zichzelf 'te Halle.
Hij won. Toen te Hembeek
en „ommeland" voor de tri-
kolore trui werd gekoerst,
verging het André minder
goed. Een zeer zwaar par
koers, vond hij. Inderdaad.
Toch menen we dat Van
den Steen ergens fout was
in zijn voorbereidingvoor
iemand met titelambities
was die Halse koers te
zwaar als trainingsgalop.
Eigenlijk was het jammer
dat Van den Steen reeds op
die allereerste clag wegens
kaderbreu'k uit de vierdaag
se van West-Berlijn werd
gehaald ginds kon hij uit
stekend roderen voor Lom
beek. Of André er goed aan
deed in te gaan op de invi
tatie van de mensen die in
Wetteren een „Superstarver
kiezing" organiseerden, uit
gerekend drie volle dagen
voor de titelrace, kan even
eens betwijfeld. Vooral als
de show pas in de late avond
Rudi Brusselmans donderdag eerste en zaterdag tweede te Lebbeke.
tje kan nare gevolgen heb
ben. Doch wie niet Spar
taans leeft, stoot niet door tot
de elite. Neem dat van ons
maar aan.
FRANS CAETHOVEN is een
all-round renner. Een man
met zeer veel toekomst op
piste en evenmin gedoemd
om op de weg een meelo
per te worden. Frans is
geen tienertje meer, doch
evenmin ,te oud om zijn weg
te maken. Misschien geen
su per kam pioen. Maar wie
is dat wél, een Merckx, De
Vlaemmck en een paar an
deren niet te na' gesproken?
Maar toch. In die vierdaagse
van West-Berlijn koerste hij
steeds vooraan, finishte in
een bepaalde etappe zelfs
3e en was 5e in de eind
stand.
LUC VAN BEVER reed in
het Waalse Esplechin en
eindigde 3e
WILLIAM TACKAERT was
op Hemelvaartdag te Lebbe
ke net niet mee met „de
zes". Het valt niet dikwijls
dienst achter de rug zijn...
JOHNY DE NUL maakt er
dit seizoen geen indruk
wekkende zegereeks van zo
als vorig jaar. Het kan ook
moeilijk de Schoonaardse
vechter mag slechts twee
maal per week koersen, haalt
in de zware koersen meestal
de kastanjes uit het vuur,
doch bewijst week na week
dat hij verdient naar Mont-
THIJS, 8e te Meldert, ED
DY METTEPENNINGEN, 8e
te DestelbergenHEDWIG
BAETEN 11e te Meldert;
RUDI DE JONGHE 13e te
Lebbeke; ALEX D'HOLLAN-
DER 13e te Destelbergen;
RENE DE KEMPENEER,
13e te Fauls-Ies-Tombes, LUC
DE GRAUWE, 13e ite Lebbe
ke en WILLY VEREECKEN,
14e te Lebbeke.
Tc Lebbeke had BWB-afgevaardigde Gilbert De Mets heel wat moeite met de renners toen
ze de wedstrijd wagen geen doorgang wilden verlenen na een oponthoud voor een gesloten
overweg. (C)
Voor Etienne De Beule is het sprookje uit hij gaat
niet naar Montreal. De verantwoordelijken voor de
Belgische amateursploeg gooiden hem zonder veel kom-
plimenten uit de preselektie. En harde klap voor een
renner die zich steeds honderd procent geeft, zich als
niet een verzorgt en al na al voldoende talent bezit om
ergens te komen.
Het is waar de Hammenaar sukkelde een poosje met
de gezondheid. Doch een mens is geen robot. Hij kan en
mag dus ziek worden. Een taaie kerel zoals De Beule
komt een periode vafl minder goede lichamelijke kon-
ditie wel te boven.
Etienne bewees dit jaar meer dan eens dat hij het
zware werk niet vreest hi won trouwens een van de
lastigste voorjaarskoersen. Als iemand mag klagen
over pech, dan is hij het wel. Vooral met dat laatste
schijnen de vroede bondsheren geen rekening te hebben
gehouden ze moesten keiharde resultaten zien... Pech
of geen pech de koereur moest er „staan". De rest
legden de bonzen naast zich.
Hoc dan ook gedane zaken hebben geen keer. Etienne
De Beule kan nu zijn eigen weg gaan, is niet meer
gebonden aan dwingende opdrachten. Zal nu meer ont
spannen in het zadel kunnen klimmen en wellicht be
wijzen dat men ongelijk had hem uit het selekte
groepje „pre-olympiërs" te stoten.
LUCIEN VAN IMPE heeft de „Dauphiné Libéré" niet gewon
nen. Daarmee vertellen we geen nieuws. Lucien was de beste
klimmer en dat belooft voor de nakende Tour. Een man die er
opnieuw „staat" is de eerder raadselachtige Bernard Thévenet.
Een kraan van een renner. Anders klop je nooit een Eddy
Merckx, ook al lijkt het superfenomeen een beetje op de
terugweg. Maar op zijn eentje de koalitic verslaan kan nie
mand. Zelfs Nanard niet, zoals de Fransen hun troetelkind
In de wielrennerij is het werk
van de ploegmaats uiterst
belangrijk. Op de steun van
zijn team (en van nog an
deren in het peloton) kon
Thévenet honderd procent re
kenen. Van Impe kon dat
niet. Stond moedermens al
leen, moest onderweg de zwa
re karweien opknappen en
zou op de koop toe dan nog
een gooi naar de eindzege
hebben moeten doen. Een on
mogelijke opdracht. In dat
licht gezien is Van Impes
vijfde plaats in de Dauphiné
een overwinning waard. Een
overwinning die hij, op grond
van zijn kwaliteiten in de
Tour de France kan beha
len. Als hij goed omringd is.
Doch daèr zal, dat vrezen
we toch, het schoentje knij
pen.
Onze andere profs koersten
op het thuisfront. RAF CON
STANT deed het uitstekend.
Te Zwijnaarde was hij twee
de, te Wuustwezel vierde en
als toemaat kwamen daar nog
een 18de prijs te Nandrin
en een 23ste plaats te Bete-
kom bij.
HERMAN VRIJDERS finishte
te Zwijnaarde als vijfde en
eindigde te Betekom als num
mer 16.
BENO MICHIELS, één van
de neofieten in de profpelo
tons, blijft vorderingen ma
ken negende te Zwijnaarde,
26ste te Wevelgem en 27ste
te Betekom waren zijn re
sultaten. Men mag zich op
sommige uitslagen niet blind
staren om de verdiensten van
de jonge Dendermondenaar
te minimaliseren Beno is
geen „beschermde koereur"
in de ploeg, kan dat even
tueel later worden, doch
voorlopig fietst hij in dienst
van anderen. FRANK ARIJS,
die eveneens nog leergeld be
taalt, doch die eens of later
de doorbraak forceert, was
te Wuustwezel 16de.
voor dat William de goeie
trein mist. Toch hield hij
het petoton achter zich en
finishte als nummer zeven.
Zaterdag was hij wel bij de
spitslopers die in datzelfde
Lebbeke de wedstrijd naar
hun hand zetten. Met een
4e prijs onderstreepte de
Zelenaiar zijn enorme moge
lijkheden. Wacht maar tot
de naweeën van zijn leger-
real te worden gezonden. In
Beveren-Geraardsbergen-Be-
veren was John 6e.
In Beveren-Geraardsbergen-
Beveren finishte de onbere
kenbare FRANK VAN IM
PE als 13e.
Graag zetten we onze ande
re verdienstelijke streek-
amateurs op een rijtje
HEDWIG BLOEM, 7e te
Lebbeke; FRANCOIS MAT-
Wo kennen een massa mensen die nooit tevreden zijn. Eer
zuchtig en zelfs heerszuchtig. Men moet in het leven l>epaal-
do ambities voeden. Doch ergens zijn er grenzen. „Ik wil de
mooiste zijn, ik wil de grootste zijn", om het met een para-
fraze op Raymond van de Groenewouds liedje te zeggen,
Ls de droom van velen. Maar „van het leven dat we droom
den, is het leven zelfs de weerglans niet", dichtte Raymond
Herreman destijds. Belangrijk is, dat men zichzelf kent.
Of leert kennen.
Raf Constant.
De Hofstaadse beroeps- I
renner Etienne Van Der J
Helst werd door sportbe-
stuurder Peter Post aan-
gewezen om deel te ne-
men aan de Ronde van
Zwitserland, die loopt van
j 10 tot 18 juni Bij goed fc
I presteren zit er voor
J Etienne een plaatsje in
J de Tourploeg in
D.D. J
Zo won Rudi Brusselmans zaterdag te Lebbeke de spurt voor
de tweede plaats. (C)
Echt waar RUDI BRUSSELMANS blijkt het te menen.
In eigen buurt, het sportieve Lebbeke, deed hij het fantas
tisch goed. Op Hemelvaartdag werd het een spetterende
zege. Nadat de favorieten een vroege aanval van enkele
outsiders eerst onder kontrole hielden en daarna ongedaan
maakten, forceerde een zestal de beslissing. Rudi Brussel
mans was vanzelfsprekend met de goeie trein mee. In een
spurt met vijf won hij duidelijk er was geen fotofinish
nodig om de triomfator aan te wijzen.
Raf Constant, de prof die en
kele jaren geleden te Aalst
zijn tenten opsloeg, weet wat
hij kan en wat boven zijn
petje gaat. Hij bouwt geen
luchtkastelen. Als zijn bazen
hem naar de Vuelta sturen,
reist Raf naar het land van
de stierenvechters. Hij is be
roepsrenner en hij moet zijn
kontrakt naleven. Raf Con
stant is er evenwel beter dan
wie ook van overtuigd dat hij
niet moet proberen met de
topklimmers de hoogste cols
te beklimmen. Hij kent zijn
opdrachten en voert ze uit.
Plichtbewust. Raf weet even
wel dat hij geen tenorenrol
aankan. Dat is slechts de eli
te voorbehouden. Een en an
der betekent evenwel niet
dat hij, binnen de perken van
zijn mogelijkheden, geen
mooie resultaten kan bijeen-
fietsen.
Als amateur finishte hij des
tijds af en toe zelfs in de
spits aan het eindpunt van
lastige en over vele kilome
ters uitgesmeerde wedstrij
den. Bij de profs liggen de
kaarten anders. Raf Constant
is begaafd genoeg om een
klassieker „rond" te fietsen.
Doch bij het kleine kransje
favorieten geraakt hij niet.
Dat is de harde wet van de
sport.
Prima konditie.
Vooral op piste maakte Raf
Constant als amateur naam.
Misschien bleef hij te lang
op het ovaal rondcirkelen dan
goed was voor een „grote
carrière" als wegrenner. Vo
rig jaar werd hij zelfs na
tionaal kampioen in „vitesse
pure" hij onttroondde de in
ons land ongenaakbare Ro
bert Van Lancker. Raf spurt
niet sneller dan de Waal.
Integendeel. Doch hij zette
Van Lancker schaakmat na
een geslaagd taktisch ma
neuver. De nieuwe titelhou
der liet voor het wereldkam
pioenschap evenwel verstek
gaan. Gewoon omdat hij zijn
eigen gaven en gebreken
Zaterdag werd er te Lebbeke
nog maar eens gekoerst. Er
waren 132 deelnemers. Asje
blief. Om uit zo 'n indruk
wekkend peloton weg te ge
raken moet je wat kunnen.
Toch werd het geen massa
spurt. Ten slotte dwongen
vier durvers de beslissing af:
Rudi Brusselmians, William
Tackaert (of wat dacht je
soms). Gust Van Looy en
het keesje Van der Velde.
Van Hest en Verbruggen
waren de enigen die nog in
het spoor van dit kwartet
geraakten. Op precies één
kilometer van de streep
sprong Van Looy verrassend
de ruimte in. Hij hield net
wordt opgevoerd. We weten
het topsporter worden is
hard, keihard. Een slipper-
