«Voor de vergadering»
door «Hoop in de toekomst»
Zonder Titel
STEUN DE KUNST
24- 11-6-76 - De Voorpost
Vervolg verleden week
Er zijn een ganse reeks eisen
gesteld om van deze regeling
te kunnen genieten:
Over voldoende middelen
van bestaan beschikken.
Minimum 25 jaar en mak-
simum 65.
Nederlander zijn.
Professionele akfiviteiten
(beroepsku nstenaar)
Indien hij of zij het nodige
heeft gedaan om aan inkom
sten te geraken door zijn artis
tieke arbeid.
Indien men jonger is dan 35
laar moet men het ook proberen
in beroepen die niet onvere
nigbaar zijn met dat van kun
stenaar.
Deze regeling geldt niet voor
een gehuwde kunstenares -
niet- kostwinster. Ook autodi-
dakten maken een kans doch
hij moet door zijn werk bewij
zen dat hij de nodige be
kwaamheden heeft.
De regeling wordt uitgevoerd
door het gemeentebestuur
waar de kunstenaar woonach
tig is, en deze wordt bijgestaan
door een team van deskundi
gen. Twee leden van het ge
meentebestuur, drie beel-
TENTOONSTELLINGEN
Galerij Valerius De Saedeleer, Kunst en Antiek salon
tot 27 juni.
Galerij S 65, schilderijen van De Taeye, Leclercq,
Theys, Van den Broecke en Van der Heyden tot 19
juni.
Belfortkelder, Diane De Kuypervan 13tot 27 juni.
Kultureel Centrum Affligem, Lofti Abou Saraya II
(Egypte)
VRIJDAG 11 JUNI
Kultureel Centrum Affligem, 20 uur, opening tentoon
stelling Lofti Abou Saraya.
Dia klub VAB Hekelgem, 20 uur, les en vrije projektie.
ZONDAG 13 juni
Autobanden Coppens, Albrechtlaan, van 14 tot 17
uur, tentoonstelling van oude wagens.
KWB Mijlbeek, Apostelken 13.30 uur, Wandel en
zoektocht.
Withuisstraat, vanaf 9uur, jaarlijkse kermis.
Wijk Ten Berg, 11 uur, koncert fanfare «Kunst en
Vermaak».
dende kunstenaars, drie des
kundigen op beeldend kunst
gebied en één rijkskonsulent
zetelen in dit adviserend komi-
té. De kunstenaars die in deze
kommissie zetelen zijn norma
lerwijze niet afhankelijk van de
kontraprestatie.
In de praktijk zullen de ge
meentes dikwijls regionale ad
vieskommissies oprichten. In
dien zoiets gebeurt moet de
minister hierover ingelicht wor
den. Deze raad adviseert het
gemeentebestuur, schriftelijk
en met redenen omkleed. Na
beraadslaging wordt over ge
gaan tot het geven van op
drachten, wat de prioriteit ge
niet, of tot het aankopen van
kunstwerken. Het is ook moge
lijk dat, zoals reeds eerder in dit
artikel werd geïnsinueerd dat
er studieopdrachten aan de
kunstenaars worden gegeven.
Wanneer werk aangekocht
wordt, heeft de kunstenaar het
recht, mits terugbetaling van
de aankoopsom het werk terug
te eisen binnen de twee jaar.
De prijzen die betaald worden,
zijn afgestemd op de vrije
markt, maar in de praktijk wordt
meestal meer betaald, omdat
de kunstenaar daardoor over
meer werken zou beschikken
voor eksposisieswat de moge
lijkheid vergroot dat hij buiten
deze regeling kan geraken op
eigen middelen.
Regelmatig worden adviezen
door provinsiale raden aan het
ministerie doorgespeeld. Ook
de provincies en ministeries
geven opdrachten en doen
aankopen, en geven huurver-
goedingen.
ADVIESORGANEN,
ORGANISASIES EN
INSTELLINGEN
Op het hoogste vlak bestaat
een raad voor de kunst, zij
Geen verdere gegevens bekend, maar ik wil U deze
keer wel het mooie verhaal vertellen van Lung-Ha.
Die heeft enkele jaren karaté gestudeerd en beoefend
en komt naar zijn geboortestreek terug voor het
huwelijk van zijn neef met Yen Chi.
Hij verneemt dat zijn tante zelfmoord heeft gepleegd
en dat zijn neven en vrienden naar Siam vertrokken
zijn.
De oudste van de Changs voert de dorpelingen naar
Siam als zij de woeker-interest niet kunnen betalen op
de sommen die ze van de Changs geleend hebben. Hij
bezorgt hen daar werk, maar ook verdovende midde
len
Lung-Ha vertrekt naar Siam, op zoek naar Yen Chi. Hij
komt meer maals in botsing met de mannen van
Chang die hij met zijn beroemde «stalen vingers»
doodt.
Chang Hou wordt bang en laat zich door een Kung-Fu
grootmeester beschermen. Lung-Ha lokt hem in een
valstrik om de hand te leggen op een lading verdoven
de middelen. Hij vindt eindelijk Yen Chi weer die zich
in een bar aan de prostitutie begeeft. Tot zover dit
boeiende verhaal, begrijpe wie begrijpen kan. Mis
schien wordt het in de film iets duidelijker, alhoewel,
die spleetogen lijken allemaal op elkaar, (cinema
Alfa)
Guy
geeft ministers voorlichting op
kunstgebied op eigen initiatief
of op aanvraag. Ook bestaan
er provinciale kulturele raden,
die zowel een taak van advies
als voorlichting hebben en me
teen ook het kulturele leven
bevorderen. Zij doen dit onder
meer door stimuleren van or
ganisaties, zowel privaat als of-
fisiëel, het verzamelen en
doorspelen van dokumentatie,
en een prachtig netwerk van
dienstverlening. De Neder
landse Kunststichting vult de
provinsiale raden, vooral op de
laatstvernoemde put..9n
prachtig aan.
De Federatie Kunstuitleen ver
tegenwoordigt in haar uitleen
centra plus minus 700 Neder
landse kunstenaars, en doet
aldus heel wat aan de kunst
spreiding.
FONDSEN EN
PRIJZEN
Er bestaat een Stichting Voor
zieningsfonds voor kunste
naars, die werkt zoals een ver
zekering. Men moet lid zijn van
een aangesloten beroepsver
eniging, en kan genieten van
dit fonds wanneer men in fi-
nansiële moeilijkheden zit. Het
rijk, gemeentes en verschil
lende organisasies verlenen
hierin hun medewerking. Het
fonds wordt gevoed door een
premie van de leden en wordt
verder in stand gehouden door
subsidies. Verder zijn er nog de
Stichting Materiaalfonds», het
«Prins Bernhard Fonds» dat
vooral voor buitenlandse ek
sposisies van pas komt, en de
«Koninklijke Subsidie voor de
vrije schilderkunst» die door de
Koninging wordt verdeeld aan
kunstenaars beneden de dertig
jaar. Het gaat hier over een be
drag van 2.500 gulden
JAN DE NIJS
CainiUe De Taeye's werk in S 65 (EL).
Ter gelegenheid van het in gebruik nemen van de vernieuwde zaal
Ons Huis te Baardegem bracht de toneelvereniging «Hoop in de
Toekomst» een eenakter van de Vlaming K.F. Franzius.
Het stuk is een momentopname
uit een ernstige konfliktsituatie
tussen drie beheerders van een
krantenvennootschap. Ferdi
nand Van de Neste heeft zonder
medeweten van de andere een
komputer aangekocht van ette
lijke miljoenen, maar mist de
nodige vaklieden om deze
komputer haar waarde te doen
opbrengen. Lambert De Wilde,
zeer bekwaam wil in de verga
dering hierover opheldering, wat
met alle waarschijnlijkheid het
ontslag van Van De Neste tot
gevolg kan hebben. Renaat
Meremans, meer kunstenaar
dan zakenman, ziet in de
eerste plaats de mens en brengt
voor de vergadering Van De
Nest op de hoogte van het plan.
Deze besluit zijn toevlucht te
nemen tot een wederbeschuldi-
ging, eerder ruikend naar chan
tage. vermits De Wilde een
verhouding had. Als blijkt dat
de dame in kwestie zijn bloed
eigen dochter is, is Van De Neste
verslagen, hen kompromis zal
gezocht en gevonden worden.
Deze eenakter, kort en vlot van
taal is ook inhoudelijk zeer goed
gestoffeerd, zij het dan niet voor
alle publiek geschikt. Wat
echter vooral ontbrak in de
opvoering ervan is beweging.
Het geheel verliep dermate
statisch dat een eerder ongepast
lachsalvo op een zeer drama
tisch moment er het logisch
gevolg van was. Vier personen
op en at van scène zien gaan is
niet wat je noemt aktie bren
gend. Niettegenstaande deze ons
inziens grootste fout wist regis
seur Erik De Corte er toch de
spanning in te houden.
Roger De Rop, te jong voor een
zestiger, akteerde vlot als de
aanvankelijk sterke persoon
lijkheid Van Neste. maar wist
evengoed gestalte te geven aan
de plotselinge verslagenheid die
de oudere man kraakt.
Linda Van Den Broeck, zwakke
schakel in het geheel, zien we
eerder in een blijspel tot haar
recht komen. Haar zeer mono
tone vertolking in een toch al
niet levendige rol van de dochter
Van Neste miste overtuigings
kracht. vooral haar intonatie
was hinderlijk. Hubert Siben als
Lambert De Wilde akteerde zeer
goed, terwijl Mare De Bie als de
dromerige beheerder toch met
zijn beide voeten op de grond,
een knap staaltje akteertalent
demonstreerde, het dekor was
funktioneel en verzorgd, terwijl
de belichting niet zo gelukkig
overkwam. Door achteraan een
spot te plaatsen schiep men
schaduwbeelden op de doeken,
hinderlijk voor het publiek.
Algemeen gezien een goede
vertolking van deze toneelvere
niging die heel wat in haar mars
heeft en alsnog hoopt aan het
Renaat Ravijts toneeltornooi te
kunnen deelnemen, zij is
immers als eerste reserve uit de
bus gekomen.
ROEL VAN DE PLAS
Gisteren heb ik een paar kranten doorgenomen, nieuws met
karrevrachten. Heel weinig kuns tres ens les staan er tegenwoordig in
en zij handelen altijd over dezelfde tentoonstellingen. Nu dringt de
radio zijn geluid aan mij op, muziek van de betere soort, doorspekt
met een gesprek tussen gastheer en gast over diens leven en werk. Het
is allemaal zoveel wat op je afkomt, allemaal erg individuele
kijkhoeken en daar doe ik dan nog een schepje bij, de vier plus één
ook. Daar was ik ook, gister, in de galerij S 65
Het stoort mij soms dat een
schilderij een plat vlak
blijft dat alleen dient om aan een
muur te hangen, een beeld
houwwerk moet het nou ook niet
zijn want dat neemt je leefruimte
te agressief in en met muziek
kan je je ook lekker voelen, maar
je kan de eigen body niet altijd
volproppen met muziek, toffe
geschriften of fijne schilderijen.
Het is al wel dat men zich een
paar ogenblikken fijn kan
voelen. De macht dat iets of
iemand heeft om je lekker te
voelen. Benijdenswaardig, die
man die met zijn jazzie-
drumwerk een gezellig gevoel
van loomheid op me overbrengt.'
mijn beenspieren rekken zich,
mijn tenen drukken in de zachte
haren van de poef, mijn penis
spant in de afgewassen jeans.
Van de vijf mensen die hun
werken aan de wanden van S 65
hebben opgehangen kan alleen
Camille De Taeye een gevoel bij
mij overbrengen, het doet mij
iets. ik kom er steeds terug naar
kijken. Grandeur is misschien
een te groot woord, meester
schap. volwassenheid van het
plastisch uitbeelden. Soms merk
je iets op. het hoeft je daarom
nog niet te bekoren, je wordt er
niet verliefd op, maar je voelt dat
het goed is zonder dat je er een
klinklare definitie voor kan
vinden. Van de resterende vier
zijn er drie pappenheimers die
wij al meer bij Hoviele hebben
gezien. Wij kennen de kwalitei
ten van Theys, maar zijn recente
schilderijen spreken toch meer
voor deze man dan zijn oudere
pastels. Guy Leclercq is er ook
terug met kleurpotlodenteke-
ningen en schilderwerk, hij
maakt zijn weg. al zal dat dan
niet aan mij liggen. Herman Van
Den Broecke is een jongere man
die in tegenstelling tot Yvan
Theys meer met 'n blad papier,
inkt en lijn weet te doen dan met
verf. Van Der Heyden Jacques,
alias Jaak. brengt werk dat wij
niet in deze galerij zouden
verwachten. Heel rustig, met een
zacht grijzig koloriet, soliede
vierkanten, poëtisch konstruk-
tief. Ce n'est que de l'eau, fwie,
ftvie. fwie, balinda, la, la, la, la...
la terre qui se change en
parfum.je chante... c'est
l'ocean... pour aller plus loin...
bi ba bubda.
JAN DE NIJS
EMMANUELLE2
van Francis Giacobetti (Frankrijk, 1975)
met voornamelijk Sylvia Kristel en ook nog Umberto
Orsini, Frederic Lagache, Venetine Venentini, Cathe
rine Rivet, Eva Hamel, Christiane Gibelin en Laura
Gemser. Een tikkeltje gewaagder misschien dan de *ets
eerste Emmanuelle, al even mooi gefotografeerd 11
(Giacobetti was jarenlang fotograaf van het Franse
tijdschrift Lui, een vrij proper bloot-boekje, stijl ,el?
Playboy) en inhoudelijk al even triestig. Sylvia Kristel
schijnt zowat het sex^symbool bij uitstek te zijn en ,an<
voor mijn part mag ze daar dan een aardig centje mee
verdienen. Ik vind het alleen maar jammer dat de
«Emmauelle's» enkel op esthetisch vlak de doorsnee Deo
sex-films overtreffen. Inhoudelijk zijn ze al even pover maa
als je er iets of wat over nadenkt. Het steekt alleen t>ug«
maar in een mooier kleedje en dat gaat dan nog vrij Mre
vlug uit ook.
'Emmanuelle 2' is gebaseerd op de roman 'De anti
maagd' van Emmanuelle Arsan (pseudoniem voor
Maryat Rollet-Andriane), het tweede boek in de «Em-
manuelle»-serie.
Evenals in de eerste «Emmanuelle» wordt hier karig
met echt bloot omgesprongen. Je krijgt wel de indruk
dat er rijkelijk bloot vertoond wordt maar in feite wordt
er heel wat gesuggereerd. Erg handig gedaan moet ik
toegeven want je denkt er eigenlijk niet aan dat het
maar suggestie is. Fantasie vult heel wat aan.
Wat gebeurt er dan wel in 'Emmanuelle 2'? Gewoon
het vervolg van de eerste, dus het vervolg van Emma-
nuelle's sexuele opvoeding. Een opvoeding die - vol
gens boek en film - leidt tot vrijheid. Sommigen
blijken vrijheid en losbandigheid echter wel eens te
verwarren.
(Cinema Feestpaleis)
ILSA, HAREMKEEPER OPTHESHEIKS
van Don Edmonds en William J.Brody (Canada 1975)
met llsa(DyanneThome), alias «she-wolff of the SS).
Aangezien hun eersteling, «llsa» she-wolff of the SS»,
verdomd veel geld opbracht vonden deze Canadese
heren het nuttig en aangenaam om de ingeslagen weg
moedig te volgen. Dat betekent dus weereen film met
sadistische spelletjes, gekruid met vrij onaardig
bloot. Dat alles in een exotisch kader, gekombineerd
met de - nog altijd aktuele? - oliekrisis, dat maakt het
al niet minder leuk. Indien ik een katholiek keurder
was zou ik schrijvente mijdenIk ben geen katholiek
keurder (vraag me zelfs af of dat soort nog bestaat) en
zeg dus alleen maar dat U Uw mooie geld beter aan
een ijsje besteedt.
(cinema Palace).
DE VINGERS DIE DODEN
Roger De RopLinda Van Den Broeck, Hubert Siben en Mare De Bie in 'Voor de vergadering - (JM)
Een gebroken bestuurder van het vennootschap. (JM
Een typisch werk van Guy Leclercq in S 65 (EL)
