Veiligheid van wasgoed
belangrijker dan dit van mensen in
deetrimo building.
Meh pikkels
al ajantjes
TJU-TOCHÜ
lïïW'n
VICTOR VAN FRACHEN
OP DE RADIO
N.V. KANTOOR
RAVIJTS
De Voorpost - 25-6-76 - 3
Tijdens de afwezigheid van de bewoners, ontstond er een drietal weken geleden brand op de
12de verdieping van de Etrimo-building Valerius De Saedeleer, bij het gezin Sorgeloos. Dit
gezin is allerminst vrij van zorgen. Er heerst er nu een ongelooflijke chaos. De naweeën van
een brand, die relatief gezien nog vrij goed afliep. Al is de schade groot.
STRIJDEN VOOR
fAEER VEILIGHEID
Paradoksaal genoeg is de heer
Borgeloos het eerste slachtof
fer geworden terwijl hij ander
zijds sinds 1971 aktief bezig is
om de veiligheid in dit groots
torengetouw te laten verbete
ren. Jammer genoeg staat hij
blijkbaar alleen. Tot nu toe.
Voorheen had hij weinig of
geen gehoor bij de algemene
vergadering. Maar de voorbije
gebeurtenissen zijn een vin
gerwijzing, die de gemoederen
aanspreken. Vooral de bewo
ners van de flats, die met hun
neus op de voorbije feiten ge
drukt staan. Een brand kan ook
bij hen plaatsvinden. Er is niet
veel nodig. De aanleiding kan
subtiel zijn. Maar bij een brand
in een torengebouw zijn hon
derden mensen betrokken en
dan komt het in de eerste
TJU—TOCHS W1PLUST!
Zoals alle andere konfraters hebben wij op dit ogenblik ook
een weinig last met de samenstelling van onze Tju-Toch
kiezerslijst. Onze lijstrekker Monseigneur is er nadat hij een
ganse week lang het ene politiek lokaal na het andere had
platgelopen, vandoor getrokken en als lijstduwer naar de
schappstal (nog niet de oude) teruggekeerd. Voorlopig willen
wij hem nog niet vervangen, want met dergelijke palingen is
men nooit zeker. Het is werkelijk jammer, want met de
persoon die wij nu gaan voorstellen als lijstduwer was hij reeds
zes jaar gewoon samen te werken, zei het dan ook om koalities
te vormen.
TJU—TOCH STELT VOOR
LIJSTDUWER «DE FRANS»
Hij heeft liefst dat wij zijn familienaam niet vernoemen, want
die maakt te veel lawaai zegt hijen er is al ambras genoeg.
Uiterst tevreden met zijn eervolle plaats, dankte hij ons van
harte maar kon toch niet nalaten een en ander te
verduidelijken. Oordeel zelf. Er zijn spijtig genoeg nog weinig
faire politiekers ge leert ze iets en ze apen U na ge moet
mij niet geloven, maar in eer en geweten iedereen kan dat
getuigen, Ik heb ze leren duwen, en nu duwen ze mij er afik
weet het nu het te laat is, maar ik had mijn systeem moeten
laten breveteren ge kunt duwen opnemen als stimuleren,
maar moet dat nu toch altijd likwideren zijn er is een gropt
verschil tussen aan een kar te duwen of er afgeduwd te worden
had Tju-Toch mij niet opgenomen, ik was misschien
landmeter of kasseier geworden ik kan ook zeer goed tellen
ik had ook al een wasserijbedrijf in mijn achterhoofd
vergeet vooral niet dat ik jarenlang de vuile was van ontelbare
personen heb gedaan ik hoop dat ze op De Willijst tegen
3n een duwtje zullen kunnen ik was de werker van de partij en
daarom noemde men mij den doodwroeter of den duwer.
er Moraal van het gesprek:
!n~ Vanmoaltaaitoentewerke
3r" kraaigde ne slechte karakteer
®.n en op 't leste zoj'aa aaige nog teere verstuute
°l~ 'tEsdoveudatikneloerikrespekteer:
3,1 dieemme-n-aazersoeneulepuute.
9e Het stedelijk feestkomitee heeft nu ook al een POL lijst!
en GE MOET MAAR KUNNEN
en Bij de opening van de Stedelijke kinderkrib (vorige week)
beloofde de Heer Frans Teirlinck - Afdelingshoofd van de
burgerlijke stand dat hij er persoonlijk zal voor zorgen dat
tR deze in de korst mogelijke tijd zal bevolkt, zoniet overbevolkt
zal zijn.
Spek met eieren moet die jongen eten zou Odilon zeggen!
11JULIVIERING TE AALST
Een Vlaamse stad waardig, b het programma van onze
Vlaamse Nationale feestdag terug bijna klaar. Een
feestredenaar werd reeds gevonden en men b volop bezig met
het zoeken naar vedetten om het geheel op te lubteren. Ook
zoekt men naar de nodige centen om de Elegasten te betalen
voor hun prestatie van vorig jaar.
°en Zoals de kinderen aan de zee hun draak oplaten, gaan ze op de
grote markt nu ballonnetjes op laten waarop een leeuwtje zal
prijken, zodat men einde en ver zal weten dat het bij ons ln
Aabt, Vlaamse kermb was. Aangezien 11 juli op een zondag
en- valt en de Walen die dag nog respekteren, komen ze op
maandag 12 juli maar op de houtmarkt met de ballen spelen.
Wij verwachten iedereen dan ook die dag, om te genieten van
te Pont A Celles, Nlvelles, Braine Le Compte, Balop te 15 uur.
Beelden uit die goeie oude tijd
plaats aan op een zo snel mo
gelijke evakuatie en het be
strijden van het vuur.
HOE VEILIG
IS VEILIG?
We spraken even met de heer
D'Haenens, Voorzitter van de
beheerraad. Volgens hem is al
les in orde en veilig. Er zijn wa-
tervoorzieningspunten in de
trapkoker. (Maar geen brands
langen!) Volgens de voorzitter
kan men ook eventueel ont
snappen langs de terrassen.
Door bvb. van het ene terras
naar het andere te lopen. Maar
elk terras is afgescheiden door
een wand! Brandtrappen langs
de buitengevel ontbreken vol
komen.
De heer Sorgeloos is er minder
gerust in. Hij heeft aan de lijve
ondervonden. Met hem heb
ben we een wandeling ge
maakt. Hij zegt dat de brand
beveiliging beneden elk peil is.
Boven, de zolder als het ware,
loopt over gans de lengte van
het gebouw door en men zou
normaal gezien van het ene
paviljoen naar het andere kun
nen gaan. Maar de zolder be
vat op de scheidingslijn van be
ide paviljoenen een hekken,
dat voordien slovast was. Bij
brand in het ene paviljoen, kan
men onmogelijk ontsnappen
naar het andere. Men zit er ge
woon gevangen. Men kan ook
niet op het dak, want de deur
die toegang geeft is op slot en
de sleutel is bij de concierge.
Bij alarm vallen normaal gezien
de liften uit. Dit betekent dat de
concierge langs de trap naar
boven zou moeten hollen tot op
de twaalfde verdieping tegen
een stroom in paniekrakende
mensen op langs de smalle
wenteltrap om de deur te ko
men ontsluiten.
De ramen kan men evenmin
openen, want de kruk is verwij
derd. Er rest alleen nog om
eventueel een glas stuk te
slaan van het vrij hoge venster
(als men dan nog over materi
aal beschikt om dit raam uit te
slaan) en proberen te ontsnap
pen naar het dak, waar alleen
een helikopter kan redding
brengen, want noodtrappen
zijn er niet. Men kan wel een
sprong van 40 meter wagen...
KRANEN ZONDER
BRANDSLANG
Bij de draaitrappen, die in
noodgeval kunnen gebruikt
worden wanneer de lift defekt
is, loopt een vertikale buis.
Elke andertialve verdieping is
er een kraan met daaronder
een «klik» of snelaansluitings-
systeem voor een brandslang.
Maar brandslangen zijn er niet.
Ze zijn ook niet van die vorm en
afmetingen die de brandweer
zou gebruiken. Deze aanslui
tingen zijn veel kleiner. Bij de
recente brand heeft men dit
overigens ondervonden.
Blustoestellen hebben we ner
gens gezien.
HEKKEN
OP ZOLDER
In 1971 vroeg de heer Sorge
loos om het hekken op zolder
te ontsluiten, zodat men bij een
eventuele brand van het ene
paviljoen naar het andere kon
lopen en eventueel gebruik
maken van de trappen en lift in
het andere gedeelte Van de
beheerraad kreeg hij te horen
dat men bij middel van probatie
drie maanden zou toestaan dit
hekken niet meer slotvast te
maken om te zien wat er gebe
urde met het wasgoed dat
sommigen op deze zolder te
drogen hangen. Men was blijk
baar niet erg gerust in de vei
ligheid van dit wasgoed, want
op bevel van de beheerraad
werd het hekken opnieuw ge
sloten, zonder verwittigng van
de eigenaars.
De heer Sorgeloos: «Ik heb er
het slot uitgehaald van dit hek
ken en ben dit slot zelf gaan
dragen naar mr. D'Haenens.
Nadien hebben ze er het slot
weer ingestoken...»
De heer Sorgeloos was meer
bedacht op zijn veiligheid en
heeft het naderhand zo voor
mekaar gekregen, dat het hek
ken toch open kan. Hij heeft er
alle redenen toe. Verleden jaar
heeft de heer Sorgeloos een
hartinfarct gehad. Op een ge
geven ogenblik werkte de lift
niet en anderzijds mag hij geen
gebruik maken van de trappen.
«Ik kon hier gewoon blijven
stikken» zegt hij.
Daarom forceerde ik dat hek
ken, stampte het slot los, der
wijze, wanneer het weer in het
slot sprong dat ge niets anders
moest doen dan er uw voet te
gen zetten. Dit een goede op
lossing voor de mensen die het
wisten, maar zij die het niet we
ten kunnen gewoon bij groot
gevaar, vóór het gesloten hek
blijven staan. Zij kunnen uit het
gebouw niet meer weg.
DEUR NAAR DAK
Op de zolderverdieping is de
deur die toegang geeft tot het
dak op slot. De heer Sorgeloos:
«Men denkt dat de concierge
die sleutels kan komen bren
gen, maar als die mensen al
lemaal in paniek de trappen af
stuiven, dan kan de concierge
onmogelijk naar boven komen!
Ook via de vensters kan men
niet weg, want de kruk ont
breekt, omdat men beweerde
dat er vroeger «loerders» wa
ren die vanop het dak op de
rails van de verhuizing kwa
men liggen om binnen te kij
ken. Er blijft nu nog één middel
de ruit uitslaan. Als ge iets bij
hebt om dit te doen, maar als
uw eerste reaktie is om te
vluchten, dan denk ge aan
geen hamer of aan iets anders.
BRANDBESTRIJDING
NIET
PROBLEEMLOOS
Toen er brand uitbrak in het
appartement van het gezin
Sorgeloos, was er niemand
thuis. Het was een buurvrouw
die de brand opgemerkt had.
Men probeerde de deur van de
familie Sorgeloos in te beuken.
Maar dit was tevergeefs. En de
concierge was afwezig, zodat
men over geen sleutel beschik
te.
De brandweer was op vijf minu
ten ter plaatse maar men zegt
dat ze een half uur verspilden
buiten hun goeiën wil om tus
sen de aankomst en het eigen
lijk optreden.
Men was genoodzaakt om van
buiten naar binnen te komen
(twaalfde verdieping) en daar
heeft men een ruit ingedrukt
om te kunnen spuiten. Men
was verplicht om vanaf de
12de verdieping (dat is 40 me
ter boven de begave grond)
een koord naar beneden te la
ten en hierlede de brandslang
naar ooven te trekken. Het eer
ste ogenblik maakte men ge
bruik van het water in de tan
kwagen Daarna heeft men
een wateraansluiting gebruikt
in de Terlindenstraat.
De wateraansluitingen in het
gebouw zelf bleken dus on
bruikbaar.
GAS
De heer Sorgeloos is geen
voorstander dat erin het Etnmo
gebouw aardgas gebruikt
wordt. In 1971 vroeg hij reeds
om de aardgasleidingen af te
sluiten als veiligheidsmaatre
gel. Er werd een aktie ingezet
om het pleit te winnen, maar er
zijn nog 8 van de 152, die voet
bij stuk houden en weigeren
hun gasleiding te laten afslui
ten. Ze zouden zelfs een pro
cedure instellen om het gas te
blijven behouden en geen re
kening houden met het rond
schrijven van de beheerraad
en beroep te doen op elektri
sche aanwending.
ELEKTRICITEIT
Maar zelfs met de elektriciteit is
het niet zo eenvoudig. Er is al
leen 220 volt, daar waar men in
de eenvoudigste gemeente
over 380 volt beschikt om keu
kenvuren aan te sluiten. Op het
ogenblik is men verplicht om 4
x 6 karee binnen te brengen om
een fornuis te kunnen gebrui
ken, daar waar ge met 38 volt
misschien met4 1/2 gemakke
lijk uw plan kunt trekken zegt
dhr: Sorgeloos.
Maar dan nog zouden er moei
lijkheden kunnen zijn, omdat
die kabel niet door de buizen
kan. Die kabel moet gewoon in
de muur gekapt worden of op
een andere wijze aangebracht.
EKSPERTISE
Inmiddels zit de heer Sorge
loos duchtig in moeilijkheden
en in de problemen. Want al
heeft hij een telegram en aan
getekend schrijven gezonden
naar de verzekeringsmaat
schappij, zestien dagen later
weet hij nog van niets en alles
moet in de toestand blijven
zoals het is. Hij mag niets aan
raken vooraleer de schade op
genomen is.
Maar tot op heden keek nog
niemand om. De mensen van
zijn eigen verzekeringsmaat
schappij wel wat de meubelen
betreft, dat is reeds na 8 dagen
in regel gebracht en is er een
overeenkomst gesloten.
«Wij kunnen niet verder, alles
moet blijven liggen. We mogen
niets aanraken. Het stukvolta-
pijt dat nog overschiet moet er
blijven om te kunnen bewijzen
dat het inderdaad voltapijt was
dat er hier 'ag».
En bij de Sorgeloos is het
een ror van belang. Be-
rookte u v schadigde muren.
Het tapijt, de meubelen en alle
andere bezittingen siervoor
werpen die de sporen van
brand, rook en water dragen.
Hij kan niet verder om tot de zo
noodzakelijke herstellingen
over te gaan vóór er een ek-
spertise geweest is en de toela
ting gegeven met hetzo nodige
werk hard en veel werkte
starten en proberen terug te
wonen.
Na de brand moest de heer
Sorgeloos zich van plantrek-
ken in een toevallig en voorlo
pig leegstaand appartement op
de vijfde verdieping. Hij bracht
er wal kampeergerief, op
blaasbare matrassen en
slaapzakken. Tans zou er een
voorlopige toelating zijn om
een slaapkamer te betrekken
in zijn eigen appartement.
Maar van wonen is geen spra
ke. Dat hebben we zelf onder
vonden.
En erg gerust in de veiligheid
van het gebouw is het gezin
Sorgeloos evenmin. Zij heb
ben het aan de lijve ondervon
den en er zijn sinds 1971 reeds
veel voorstellen gedaan, die
jammer genoeg niet of onvol
doende gehoor vonden.
Hij die zelf een waarschu
wende vinger opstak is zelf
slachtoffer geworden. Deze
keer slechts één. Maar wat
wanneer er zich een echte en
grote ramp zou voordoen?
E.A.R.
EEN JAN
DIE ER NOOIT
NEVE SCHIET
door es 't er de lesten toyd gralek nor ooitgezlng. 't En waa na
milledjie ni regenen hein en allemaan lonkten nor de locht.
Kwamp er iveranst 'n donker wolksken op, tèn wird er al
gezeid: zo 't er 't na va kommen of nl? En 't was attoyd «ni».
Aal de gèsploynen stonten droeig, de mleste otto's kwampen
pesies ooit de woestoyn en ge'n most nl zeggen: 't zal der dor
gon stooiven, wont 't stoef oeveraal. 't S'oaves as de
weirleigeneer 't weirbericht Het zing en 't er stont dor 'n zonne,
tèn zoyn de mensjen, meiren verom al zonne! Gelèk as ze
verleide joor zoyn: meire weiral regenen. En tèn op ne slag en
ne kier, es er toch va gekommen. En 't heit geregend.
Vanoyges oeverdag hein, en tèn nog 't zoterdoas en 't zondoas,
pesies of dat dat 's nachts en in de weik ni 'n kaan zèn, as
allemaan toch moe weirken... Doroon ziede dat de mensjen
toch noeit ni kontent 'n zèn. En da be^e re gen dat onze
zoterdag en zondag nor de sis g'holpen hooi, haafden tèn
natierlèk 's mojndoas al op. Allei, 't was zjust genoeg ver de
boeveste loag 'n betjen nat te moaken. En 'k wist het zee, «lat
gink regenen, want ik hooi zjust mennen ottomobii 'n vreif
gedrooid (meh nen iemer regewoter zee, watn anders zooi nog
peizen da 'k 't kronjtjeswoter vermoeist hem) en dorboy hooi
'k meh zjust eh klein pompken gekocht ver regewoter ooit
menne regepit te pompen. En ge wetj hoe «lat da goot hein, as
de kinjeren heer tèn 'n nief stikske speilgoed g'holdj hemmen,
tèn speiie ze dor gere mei. Ge moedj weiten da menne regepit
nog in ghiel zeikes gien ting joor oepe geweist 'n hooi en as ek
dor verleide weik da scheil afgekregen hooi en meh gebikt ver
dor meh nen iemer woter ooit te scheppen, 'n scholt het ni veil
of 'k was meh leven kwoyt. Azoei eh foyn rèksken «lat dor
ooitsleig... 'k zeg a mor da! Godweit hoeveil kilo's
voegelestront es 't er dor ni lanst de kornis mei in gespoeldj?
Allomol zooiver, natirèl mes! 'k Hem van den oaved na toch
meh pompken ne kier geprobelrd en teige mèn vraa gezeid, die
azoei 'n bejten kwamp michelen van «kejje a amezeiren hè?»
dommer ja, die blommekes stoon dor 'n betjen te dicht
teige de mier, die 'n hemmen bekanst giene regen g'had zee. 'k
Zol ze malgrei toch oeik ne kier moe te gieten, En 'k hem ze van
den oaved gegoeten. Meh da woter ooit menne regepit en van
da pompken. Ghiel ons kot stinkt er na noor, mor die
blommekes zing der gralèk kontent ooit. 'k Moen der boy
zeggen «lat stinkerkes woren... Menne gebier hoelrden 'k
schoein teige zèn vraa zeggen: 't zal meiren verom welrem
werren, want ik geriek 't stinkkot!» Hè most 'n 't lensje
weiten... Na dammen toch beizeg zèn oever stinkors: Hejje den
Denjer al iensj geroeken he? Dat es 't ien en 't ander hein. Mor
alla, wajjer hemmen hem na en wajjer moeten hem haven en
der probeiren van te moaken wa dam me kennen. Dormei hem
ek dor verleide weik azu gepeisd: zolle ze dor gien attrakse
kenne van moaken ver binsjt de keiremisweik? Vroeger joren
was 't er op den Denjer toch oeik proyskamp in 't vissen en
Manewei heid hem dormei onsteirfelèk gemokt. Awel, zolle ze
na op de keiremisaffich ni azoei iet kenne zetten van 'n soert
proyskamp van meh 'n loyn, meh of zonder mooikes of
teerlingen (de die 'n zollen der toch mor oonhangen vér de
frim op den dekstien te zitten) en wie dat 't langst ooithaaft
zonder van zè zeiven te vallen held gewonnen. Met 'n ienen
zolle ze dor tèn nog ne konkoer kennen oonkoppelen tissen de
verschillende «krooisen». 't Roeid en 't Vloms en allicht nog 't
Blaad en 't Groeng, vér te zing wie dat er op de kértsten toyd de
mieste gesneivelden kaan wegvoeren. Naa dammen telgen de
keizink zelle goon kommen zol 't Groeng hem gralèk weren.
Mor most den berremiester per malheir meidoeng on denne
proyskamp, hè zol hem moete vasthaven, want ze zollen hem
teiven op nen brankaar daven vavelr dat 'n flaa gevallen es...
'k Rappeleir meh oeik nog dat er vroeger proyskamp in 't
zwemmen was, tissen de Sintj Annabrigge en 't sas, mor door
zolle ze naa nimmer moeten on probeiren. Ze zollen allensj
verboy de passerel nimmer geroaken of ze woren al mol!
En dorboy, dor zol de dierenbeschelremink teigen op
kommen, most 'n dor allicht mensjen tisse zitten «Ue De Mol,
De Vis, D'Hondt of nen anderen biestegen noam hemmen.
Mor 'k vroag meh na af, hoeveil woter zol der na foytelèk nog
zèn in ne liter van da zwert spel dat in den Deqjer lupt? Hejje
al ne kier probeiren te reikenen, as eiken lnwoeiner van Groeit
Oisjt na nog mor alle doagen honderd grammen baat lanst zè
fetrek lodj in den Denjer loeipen, hoeveil kilo's dat «lat mokt
op ienen dag. En naa on aa!
Mor as 't na nog ne kier reget, zal da toch stUlekes wegspoelen,
peis ek. En azoei leeft ne mensj attoyd op hoep.
DOLF
Vicotr van Frachen zal als solist optreden tijdens het BRT III
programma Dacapo. Het is een opname opgediept uit het
archief van de BRT. De uitzending gaat door op zaterdag 26
juni e.k. van 9 tot 11 uur. Victor Van Frachen treedt als solist
op en wel in werken getoonzet op gedichten van zijn moeder
Angèle De Bremaeker. Het programma ziet er als volgt uit:
«Mijn dorpke» getoondicht door Mare Liebrecht en begeleid
door het omroepkoor van de BRT met klavier. «Vooijaars-
wind», getoondicht door Joris De Meutter en begeleid door het
BRT Mannenkoor.
Tenslotte «De lente, hoera!» getoondicht door Renaat
Veremans en begeleidt door het omroeporkest van de BRT
MOLENSTRAAT 75
9300 AALST
VERZEKERINGEN LENINGEN
IMMOBILIEN Spaarkas IPPA
Alle takken verzekeringen - specialiteit: le
ven
Private leningen - Financieringen
Hypothecaire leningen 1 en 2de Rang
Aile geldbeleggingen
Reisconsulent VASCO
WIJ KOMEN AAN HUIS: Tel. 053-21.63.64.
HUIS VAN VERTROUWEN SINDS 30 JAAR.
