1UCIEN VAN IMPE IN HET GEEL KAN LUCIEN DE TOUR WINNEN? PLAT D'ADET EN PUY DE DOME DAAR GEBEU ZOETEMELK LUCIEN VAN IMPE? WAAROM SCHADUWT Jef Van Impe: "hij zal niets mogen tegenkomen" Laatste bericht et geefami iff moefan licit belangóvia b zateri l (mm) Hij is aan zijn veertiende „Tour" bezig, Poupou het troetelkind van de Fransen, de eeuwige tweede. In zijn lange carrière droeg hij nog nooit een gele trui. Geel, in het monument dat Desgranges oprichtte, het jé van dat. Het symbool van de spitsloper, van de leider. Van de koereur die het meest publiciteit krijgt. Van de vedette, de centrale figuur uit die over zoveel dagen uitgesmeerde rittenkoers. Lucien Van Impe deed beter dan de vandaag nog oersterke Poulidor. Maar hij heeft toch acht jaar moeten wachten op de „grote dag". Zondagskind Lucien Van Im pe, intussen ook al 29, maar dankzij zijn tot de verbeel ding sprekende exploten in het hooggebergte een voor aanstaande figuur, heeft, evenals Gimondi, Thévenet, Ocana en andere potentiële kandidaten (en bij afwezig heid of tegenslag van de kannibaal) pech gehad vooralsnog beheerste een ze kere Eddy Merckx het Tour- gebeuren. Zodat Luciens am bitie beperkt bleef tot het winnen van het bergcrite- rium, het omgorden van de nog niet zo heel lang „uit gevonden" bollekestrui. „Lucien is geen Merckx", zegt pa Jef Van Impe. Er is slechts één Merckx. Al had de kleine Merenaar, geleid door een sportdirekteur met lef en durf, met geloof in het talent en de weerstand van dit natuurtalent, de legenda rische Eddy In de neder laag kunnen fietsen. Vorig jaar. Toen Thévenet op de slotdag voor Giscard d'Es- taing in de buurt van de Are De Triomphe defileerde toen de ronde met een show criterium werd afgerond. Want dat dient gezegd een renner is niet alleen op zich zelf aangewezen hij wordt, samen met zijn ploeg, ge- coadht. Tot 1975 was het ex- renner Stablinsky. Een man die zijn vak kent, die Lucien Van Impe op de handen draagt. Doch misschien een tikkeltje te voorzichtig was. Die hem beperkingen opleg de. Met Cyriel Guimard, ver tegenwoordiger van een jon gere generatie, is de situatie anders. Hij laat de teugels los, heeft een andere taktiek uitgedokterd. Lucien voert die uit. Omdat hij de op dracht aankan. (mm) Wint Lucien Van Impe de ,.Tour", komt hij, na de bijna onmenselijke tocht die vooral in de Alpen en de Pyreneeën van het organisme het zwaarste eist, als triomfator naar „Het Land van Aalst" Hij KAN. Hij kan tijdrijden. Niet zoals „specialist" Fred dy Maertens bievoorbeeld, die te Le Touquet de 37 km af maalde in de „droomtijd" van 47.08.1 en daarmee een' gemiddelde bereikte van 47,1 km. Roy Schuiten, dan toch wereldkampioen achtervol ging, en die beweert dat hij zelf liever over dergelijke af stand fietst dan het korte ritje af te haspelen dat de organizatoren voor de proloog hadden uitgestippeld, had dik ke twee minuten meer nodig. Lucien Van Impe moet het van het hooggebergte heb ben. Toch deed hij beter dan andere gereputeerde „eenza me strijders" Thévenet en Zoetemelk. Om zich tot de aanspraakmakers op de eind zege te beperken. Van de „potentiëlen" deed slechts Poupou beter. Op het „vlakke" fietsen ze er de kleine bergkoning niet af. Integendeel. Hij neemt zelf initiatieven als dat nodig blijkt. En op de cols We moeten er geen tekening bij voegen. Alles pleit in het voordeel van Lucien. Teoretisch al thans. Realistisch blijven is geboden hoe sterk (of hoe zwak) is Lucien omringd Als moet geklauterd worden mag je goeie zielen en be reidwillige jongens als Willy Teirlinck en René Dillen ge rust vergeten. Dan moet vooral Mesiet, een jonge Fransman een handje toeste ken. Maar wat vermag die te gen de „witte trein" van Ber nard Thé'venets trawanten En dan heb je ook nog scha duwzijde Zoetemelk, een koe reur die een en ander kan doch die steeds het achter wiel van een konkurrent voor zich moet weten om er zijn laatste greintje oriëntatie vermogen niet bij te verlie zen. Als de Tour een strijd was van individu tegen individu, dan zou zonder enige twijfel mogen gezegd Lucien Van Impe wint. Zonder onover komelijke tegenslagen. Nu hangt alles af van de krach tenverhouding tussen de „blokken". Dat is het extra- sportieve van de wielersport. (mm) Bij het ter perse gaan vernemen wij dat Raymond DELISLE voorlopig drager is van de gele trui. Dit wil niet zeggen dat de kansen van Lucien Van Impe verkeken zijn. Hem ken nende weten wij dat hij de nodige moed zal kunnen opbrengen om de gele trui te rug te winnen. Twee maal arriveerde een Touretappe op de top van een Alpencol. Zondag te Alpes d'Huez. Maandag op Montgenèvre. Slechts de beste klimmers bleven overeind. Al dient gezegd dat de klim naar Alpe d'Huez veel moeilijker was dan die naar Montgenèvre. Zoetemelk, het Hollandse rekenwonder, het mannetje dat zich als een vis in fris water voelt als hij anderen voor zich kan laten werken en precies op het goeie moment kan toe slaan om mee te graaien wat anderen door hun noest wer ken verdienden, heeft blijkbaar een dure eed gezworen hij moet Lucien Van Impe schaduwen. Dan blijven zijn eigen kansen gaaf. De pientere Joop, die tussen haakjes gezegd een kerel met een enorme bagage talent is (anders stond hij nu niet mee vooraan), heeft twee keer de etappe gewonnen. Te Alpe d'Huez heeft hij een enorme dosis meeval gehad met zijn tweetjes waren ze op hol geslagen, Van Impe en Zoetemelk. Eerst plaatste De- lisle een plaagstoot. Hij was het „mikpunt" waar Théve net naartoe wilde om een „grote slag" te slaan en de gele trui van niet-klimmer Maertens te grijpen. Niet Na- nard maar Lucien reed er naartoe. Slechts één man was mee Joop. Vlot ging het op dat moment. Zowel het keesje als de Merenaar kwamen op kop. Tot Zoete melks direkteur Louis Caput opdaagde en zijn „onderge schikte" verbood ook nog maar één metertje te men nen. Poulidor. De ouwe Pou lidor was op komst. De half god van miljoenen Fransen. Die mocht niet op minuten gereden. Zoetemelk won de etappe. Niet omdat hij sneller spurt dan Lucien. Maar omdat een knul van een motard voor Lucien de boel verknoeide op het moment dat Van Impe met een stekelige demarrage de Nederlander wilde verras sen, sneed hij de kleine Me renaar de pas af. Het kwaad was geschied. Eén kompen- satie bleef over de gele trui. Deed Caput Zoetemelk wachten omdat Poupou niet te veel terrein zou moeten prijsgeven, of speelde hij be wust of onbewust de kaart Thévenet Vele minuten hadden Van Impe en Zoete melk kunnen lospeuteren op Alpe d'Huez. Zonder het be vel van de raadselachtige man achter de schermen, L. Caput, zou dat gebeurd zijn. Wat steekt daar allemaal achter Op Montgenèvre bleek Zoe temelk nogmaals sterk ge noeg om Lucien te volgen. En na een spurt op het laat ste stukje vals plat te klop pen. Resultaat De beste man uit de Tour won nog geen etappe. De schaduwrij- cfer wél. Maar het kan ver keren. (mm) Lucien van Impe „zit" sinds zondagnamiddag in het Een kwestie van schamele sekondjes. De minutenslag noA beginnen. Voor Joop Zoetemelk is de klim naar de Plat d'Adet rijk vorig jaar won hij er. Vandaag leeft hij naar de cfagrit toe. De Nederlander, die begaafd genoeg is om ook vallend wat te laten zien, stelt al zijn hoop op die voor „grote dag,, waarop hij een grote slag wil slaan. Van Impe is geen groentje in heit va)k. Hij weet ook wat de andere in hun schild voeren. Het komt er dus voor hem op aan zich niet te laten verrassen. Maar kèn Zoetemelk in normale om standigheden wel van hem wegrijden Luaien „Nooit reed ik be ter en gemakkelijker. Geloof nooit dat ik mdjn krachten verkwanselde. Ik hield reser vekrachten genoeg over om dn de Pyreneeën mijn man- netje te staan". Die verklaring stemt over een met de feiten vroeger spurtte hij steeds op elke helling voor de punten. Zelfs op een bergje van derde kategorie. Hij laat nu de eer aan anderen over. Zijn ob- jektief ligt verder dan de bolllet jestrui. Aan de zeven schamele se- konden waarmee Lucien woensdag aan rusten toe was, heeft hij niet genoeg om tot Parijs stand te den. Hij heeft geen zoals Merckx destijds of daag Thévenet om de ken aan mekaar te Vindt hij in het team tens natuurlijke ten om de koers gesloten houden Freddy en rode garde hebben er belang bij om op spurten aan te sturen, weet wol die groene Intussen 'leeft Lucien Impe naar de Puy de beklimming toe. Het is moordende klim. Keihard rit van de waarheid, dan een tijdnace. In de speelt de traditie een Het verleden heeft dat Lucien de Puy de uitstekend verteert, dan Joop. Beter dan tegenstanders. Slaat de renaar dèèr de kloof die naar een Tourzege moet leiden Een glunderende vader van Impe: onze Lucien is een krak! (rv) Zoete melk lust men in Mere niet. (rv) Ze hebben allemaal gekoerst Achiel Van Impe, Philemon Van Impe, pa Jef Van Impe en nu, naast Lucien ook Frank. Frank die nog 21 moet worden. Jef Van Impe is wat korpulenter dan zijn twee fietsende zonen. De jaren legden een laagje vet. Niemand ontsnapt daaraan. Jef is geen hoera-supporter van Lucien. Hij be kijkt het nuchter. „De Tour winnen Kan. Maar dan moet het op wieltjes lo pen. Lucien is geen dominerende figuur zoals Merckx. Edd.v kon een situatie dagenlang beheersen. Voor Lucien liggen de kaar ten anders' er zijn nog meer .tegenstanders dan Zoe temelk. Waarom zou hij schrik hebben van de Neder lander Zolang hij aan zijn wiel blijft plakken is er geen vuiltje in de lucht. Doch het gevaar kan uit een totaal andere en onverwach te hoek komen". Pa Van Impe weet dat Lu cien „niets mag tegenko men" „Anders zit het spel op de wagen". Enorm vindt Jef het noch tans, die suksesrijke greep naar de gele trui. Al is de strijd <xm het behoud van dat kleinood krachtenslopend, voor de Tourleider zitten die die dagelijkse publifciteit rond zijn naam enorme voordelen vast. Een profren ner leeft immers niet van de hemelse dauw Die moet langs kontrakten om, een verhoogd maandloon en de rondreizende cri'teriumverto- ningen de vruchten van zijn dwangarbeid plukken. „Een koereur fietst zich graag in de belangstelling om een „naam" te worden. Niet omdat hij eerzuchtig is, bewonderd wil worden, in het zonnetje wi:l staan. Doch uit louter profesionele over wegingen. Wie betaalt nu in godsnaam een toegangsticket- je om Guy Dolhats, Jean- Paul Fin of Alain. Cigana toe te juichen. En toch rijden ook die jongens mee. Zij vormen het „pëleton". De naamlozen. En komen pas terloops In de aktualiteit. Als ze uitgesloten worden nadat ze te laat de arrivee bereikten. Het publiek moet de vedetten zien".

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1976 | | pagina 12