iDHiHiniiiwNog maar eens Johny De
en André Van Den Steen
Nul,
PETER VAN HUFFEL:
Lefhebbers William Tackaert
PETER VAN HUFFEL HET
DITMAAL DEED
vooraan moet je
strijden
LUC COLLIJN:
EENZAAM STRIJDER TE GOOIK
De renner van de week
imen 1
uigeveu
>chter
ndré
•rende
»j
3e We zijn er van overtuigd dat «le huidige generatie streek-
lr( amateurs de talentrijkste is sinds jaren. Vroeger, en we moe-
niet eens tien jaar achteruit kijken, was er links en
een uitschieter. Doch nu lopen de autentieke beloften
bij mekaar.
dit meteen betekent dat over afzienbare tijd ons wieler-
door de ONZEN gedomineerd wordt, is een ander
mouwen. Van liefhebber naar prof is een ontzaglijk
stap. Daar wordt een „nieuwkomer" met een totaal
milieu gekonfronteerd. Alles hangt van de aanpassing
Een aanpassing die slechts zelden vlot verloopt. Er zijn,
namen te moeten noemen, voorbeelden genoeg die
stelling staven.
ta al mag toch gezegd
verscheidene beloften een
maken om mettertijd
profs te worden De-
Heirweg, De Beuile, Wil-
Tackaert, André Van
Steen en noem maar op,
talenten als Lerno,
en andere niet
■ergeten.
knaap als ANDRE VAN
STEEN bievoorbeeld,
in één week twee lasti-
Eerst te Zot-
nu te Wanfercee-
In Wallonië ging het
192 km., een afstand
onze kermiskoer-
feestelijk zouden be-
met die andere Loon-
en ongebreidelde
Johny De Nul, was
één van de domi-
figuren. Toen het
spurten aankwam bleek
Van den Steen de
meeste reservekrachten te
hebben opgespaard en gooi
de zijn fiets als allereerste
over de streep.
Van een toevalstreffer kan
dus onmogelijk gesproken
je kunt ^n maal door het
geluk gediend worden. Maar
twee keren Nee, dat kan
niet. André Van den Steen
heeft die „hitteslag" uitste
kend doorstaan. Het heeft
niet eens lang geduurd voor
aleer hij opnieuw het zege-
gebaar maakte maandag
streed hij te Zeveneken nog
maar eens op de voorposten.
Hij maakte er, na een snoe
perig spurtje, opnieiiw het
zegegebaar. Met als inleiding
tot die dubbele glanspresta
tie, een 14e plaats te Oos
tende, kwam André er schit
terend uit.
Nummer twee in het rijtje is
Het werd een 8e prijs, een
resultaat waarvoor 99 pro
cent van onze amateurs zou
den willen tekenen. Maan
dag schoot hij te Zele mid
den in de roos Ook al na
een fraai vertoon. Zelfs al
zou Johny niet zijn rekord
aanital overwinningen van
vorig jaar evenaren of bre
ken, toch mag gezegd dat
hij in 1976 bewezen heeft
dat hij „koereur" geworden
is. En wat voor een.
WILLIAM TACKAERT kreeg
eindelijk nog eens loon naar
werken. „Sterke William"
beleefde dubbele vreugde
aan zijn overwinning eerst
en vooral omdat het gebeur
de in zijn bloedeigen Zele,
en ten tweede omdat hij zich
de snelste spurter van de
spitslopers had kunnen to
nen. Tackaert bleef netjes
buiten het bereik van de Ne
derlander Minnebo en Eric
Bonnaerens.
Voor ETIENNE DE BEULE
noteerden we een 2e prijs.
Te Anzegem moest de man
uit Hamme slechts voor een
snelle kerel als Walter
Schoonjans de knie buigen.
Zelden blij£t FRANCOIS
MATTHIJS van pech ge
spaard, maar als hij zonder
onoverkomelijke perikelen
een koers kan afronden, biedt
hij spektakel. Zoals maan-
Op het eerste gezicht was het niet zo denderend met onze
junioren. Slechts één overwinning werd geboekt. Auteur
ervan was PETER VAN HUFFEL, het taaie vechtertje uit
Hamme dat te Moerzeke eindelijk nog eens armenzwaaiend
over de streep bolde. In Tielrode finishte Peter maandag
als nummer acht.
Ook al in Moerzeke was RONALD VAN AEVERMAET een
van de toonaangevers en graaide er een tweede prijs mee.
deze junior te Dendervvin-
(VS)
EDDY D'HERDE, de Nieu-
werkerkenaar die zijn akti-
viteiten van de weg naar de
piste en omgekeerd ver
plaatst, koerste in het Bra
bantse Brussegem. Een twee
de plaats werd zijn deel.
Eddy heeft stilaan de leef
tijd bereikt waarop hij naar
de amateurs moet. Ook in
die nieuwe kategorie trekt
hij, na enige aanpassing,
zijn streng.
Voor LUC ROELS, een ren
ner die beter kan dan zijn
resultaten laten vermoeden,
werd het te Denderwindeke
een opkikkerende tweede
plaats. Te Brakel-Elst stuit
te ANDRE VAN DER HAE-
GEN op een die dag werke
lijk ontembare thudskoereur
René Van den Bossche. An
dré werd 2e.
Als aanloop naar het wereld
kampioenschap te Gooik,
„testte" LUC COLLYN nog
eens in Melle met een 3e
plaats als gevolg. In Gooik
was hij een van de betere
deelnemers, en met die 14e
plaats kreeg Luc veel min
der dan hij eigenlijk ver
diende.
WILLY DE BACKER komt
eens of morgen met een
gloednieuwe palm huisboe
steeds strijdt de Berlarenaar
dn de spits van het gebeuren,
maar meestal wordt hem de
verdiende overwinning door
een of andere opportunist af
gesnoept. Te Tielrode was
Willy 2e en te Laarne 4e,
telkens na opgemerkte pres
taties.
Voor ETIENNE STEVE-
NINCK ?ijn steeds dichte
erepluu. sen weggelegd hij
kwam «t Moerzeke met een
vierde en uit Tielrode met
e—7e prijs huistoe.
Ei 1ENNE DE WILDE,
pechvogel in het wereld
kampioenschap, was te MeQle
4e.
FREDDY VAN DER STUYFT
is zich tot een autentieke
belofte aan het ontpoppen.
De Wichelenaar ging te
Laarne op zijn eentje achter
de koplopers aan, haalde ze
bij maar moest ten slotte
zijn ongebreidelde inspannin
gen bekopen. Toch was hij
nog 8e.
PATRICK VAN DE VOOR
DE, 8e te Brussegem, WAL
TER ONGENA, 8e te Moer
zeke en EDDY VEREE-
CKEN, 15e te Laarne, kwa
men ook met een prijs naar
huis.
Slechts heel even hebben de Collyn-fans geloofd dat Luc
Gooik naar de spitslopers Bessenis, Caarado en Korous
rijden. Op zijn eentje flitste hij uit het honderdkoppige
peloton weg. Op zoek naar de regenboogtrui.
pen schamel half minuutje achterop lag hij op een bepaald
Bgenblik. Maar daarna viel een loden gewicht op hem het
jnternationale trio bleef beuken. En tegen die samengepakte
rachten had ook een klasman als Collyn weinig in te
|>rengen.
on slotte arriveerde hij op
on nietszeggende veertiende
'laats. Jammer. Want hij
^Hde enige Belg die écht
'werkt had en gepoogd er
't beste van te maken.
'OSrijpeHjk dat de CoMyn-
:°lonie er een l>eetje beduusd
Ij stond.
||c „De "drie" waren eer-
pr toevallig weggeraakt.
Erg gevaarlijk leek de
„sprong" op dat moment
niet. En je kunt toch niet
achter alle weglopers aan.
Anders maak je jezelf kapot.
Toen hot achteraf toch een
serieuze onderneming bleek,
wipte ik. Ik was er honderd
procent, van overtuigd hel
gat te dichten".
Collyn finishte, weggedoken
in een pelotonnetje dat zich
geklopt wist. Geen wereld
ramp in de wielrennerij
liggen winst en verlies dicht
bij mekaar. Bernard Huy-
ghe was 6e. Kurt Dockx 10c.
Op het eerste gezicht deden
ze het beter dan Collyn. En
toch strooKt dat niet met de
waarheid. Noch Huyghe,
noch Dockx hebben over dat
voor een junior onigewoon
hoog aantal van 120 kilome
ters één vinger uitgestoken.
Ze lieten zich gewoon lei
den door de omstandigheden.
Ze ondergingen de wedstrijd.
Luc heeft er van gemaakt
wat mogelijk was. Hij heeft
gespeeld en verloren. Uit
die ervaring trekt hij onge
twijfeld nuttige lessen. Hij
blijft een van onze schaarse
jongeren die internationaal
kunnen ingezet worden met
kans op sukses.
Etienne De Wilde, die an
dere kanshebber, verging het
nog slechter. Hij moest, na
pech, lange minuten wach
ten voor de ploegmecanicien
er eindelijk in slaagde hem
te depanneren. Heel even
tjes wachtten Mare Haver-
hals en Jan Nevens, maar
toen ze vaststelden dat
Etienne bleef „haperen",
gingen ze er vandoor.
Het is dus tweemaal niets
geworden voor de twee
troefazen van het Belgisch
team. Maar beiden zijn nog
jong. Lang moeten ze niet
blijven piekeren over die
tegenvaller
(mm) Peter Van Huffel.
Do Hammenaar Peter Van Huffel is niet zo onmiddellijk
wat je noemen kunt een geboren winnaar. Wel een strij-
dertje met een groot hart, een jongen die weet «jat er
achteraan in het peleton niets te verdienen is. Een jongen
ook met temperament, die Peter. Iemand die zich niet bij
elke situatie neerlegt.
ditmaal JOHNY DE NUL,
de pittige Schoonaardenaar
die de zwaarate taken niet
schuwt. Jammer voor Johny
dait hij te Wan fergée-Baulet
niet voor de palm mocht
spurten nadat hij steeds één
van de „koersmakers" \yas.
William Tackaert zege voor eigen fans te Zele. (C)
dag te Zele. De Denderbel-
lenaar werd er 2e achter
Johny De Nul.
Goed nieuws toch ook weer
uit Berlare, waar ERIC
BONNAERENS een massa
trouwe fans achter zich heeft
staan. Eric koerste tweemaal
te Zele. Een 3e en een 10e
plaats werden zijn deel.
Echt waar het is prettig
schrijven over een pleiade
„goeie amateurs". Want
de reeds genoemde uitslagen
is de kous lang niet af-
MARC VAN HAUWE, 5e
te Groot-Bijgaarden, OSCAR
DIERICKX, 7e te Buggen-
hout. JOHNY DE WAEL,
tweemaal 7e te Zele, LUC
VAN BEVER, 7e in het
Waalse Kain, FRANS CAET-
HOVEN, 9e te Zele en 19e
te Wanfergee-Baulet, HED-
WIG BAETEN, 9e te Herfe-
lingen. RUDY DE JONGHE.
11e te Machelen, ALEX
D'HOLLANDER, 11e te Zele
na zich een onversaagd aan
valler te hebben getoond,
ERIC ARIJS, 14e te Herfe-
lingen en 15e te Zele, DIRK
HEIRWEG, 15e te Wanfer-
gee-Baulet als laatste „bin
nenlandse training" voor zijn
afreis naar de Olympiade in
Canada. FRANK VAN IM-
PE, 19e te Wanfergee-Baulet
en JOHAN D'HOLLANDER,
19e te Zele, hebben hun bes
te treintje voorgezet.
Als iedereen denkt dat het
afgelopen is en de „goeie
trein" zonder Van Huffel is
vertrokken, houdt hij daar
een totaal andere mening
op na het gevecht om de
dikke prijzen is pas afgelo
pen onder het spandoek.
Peter mist sleohts één kwa
liteit die van hem een
kraan zou maken, een ren
ner met naam, een kereltje
dat reeds een massa palmen
zou hebben meegegraaid de
speed van de rasechte spur
ter.
Ui;t die vaststelling moet nu
meteen niet gekonkludeerd
dat Peter Van Huffel een
jongen is die, als het naar
de streep gaat. in de ach
terste gelederen te vinden
is. Helemaal niet. maar Pe
ter ontbeert die felle jump,
die kaittesprong van de éch
te vitessemannen. -
Het komit er dus voor hem
op aan op zijn eentje naar
het spandoek te fietsen of
met renners op weg te zijn
die het evenmin van een
flitsend eindschot moeten
hebben.
TOCH MASSA EREPLAAT
SEN
Al mag de naam van Peter
Van Huffel niet om de ha
verklap geblokletterd in de
kop van onze wielerrubriek,
toch hield deze om zijn ka
rakter, inzet en onblusbare
strijdlust sympathieke Ham
menaar aan de jongste koer
sen waaraan hij deelnam
een massa ereplaatsen over.
Dubbel en dik verdiende ere
plaatsen trouwens. Met a*
en toe een uitschieter en
zelfs een overwinning. Zoals
zaterdag te Moerzeke. Peter
Van Huffel haalde het voor
Ronald Van Aevermaet, nog
iemand die steeds het onder
ste uit de kan haalt en zich
slechts overwonnen voelt a^s
de laatste meter erbp zit.
Aan Peter Van Huffel heb
ben de fans wat hij is geen
meeloper. Eerder een spek
takelman. Zijn durf en zijn
lef zullen niet steeds be
loond worden, maar als Pe
ter geklopt wordt, heeft hij
zich niets te verwijten.
(mm)
Johny De Nul, samen met zijn schoonbroer en verzorger.
Ook nu weer een denderend weekeinde voor de Schoon-
aardse belofte. (O
