DE ZWEER
PARIJS
ZO GEEL
ALS MERE
De grote slag
Haviken maken
Lucien nerveus
Over 't muurtje
De kleine
revolutie
(D®
m v 1 T
0 ftattCK# dfêfava/)leur$ rfu tivre
federal ramnlL
0
De
waarheid
kwetst
ir
N DE KLEINE MAN
'YRENEES 2000. Donderdag
juli - Daar reed Raymond
(lisle dan. Op zijn eentje
■n toch niet eenzaam. Zijn
.vrienden van de kleine re-
rolutie", de na 99 kilometer
intsnapte Roger Legeay en
,ntonio Menendez, heeft hij
n de verdrukking geduwd,
fele minuten achter Delisle
lentert het peloton met de
[roten.
)e „huzarenrit" van Delisle
krijgen noch de kommen tato-
[en op hun monitor, noch de
eeveekijkers thuis, te zien.
Er is slechts één mobiele
amera om het gebeuren te
verslaan". Nochtans zwer-
ïen verscheidene motards
fond de vinnige Frasman, die
link uit de wind zit Maurice
)emuer, de „coach" van Thé-
enet en Delisle glundert
och Van Impe, noch papa
•oulidor geven een krimp,
oetemelk zeker niet, wat
acht je wel.
lyriel Guimard de sportbe-
tuurder van Lucien, legt zijn
oulain verbod op achter de
troman van Demuer aan te
ollen „Blijven zitten, die
plooit toch. Is het
'andaag niet, dan gebeurt dat
ïorgen of overmogen".
)p de Pyrenées 2000 staat
'elisie in het geel. De „stra-
(gen van achter het hoekje"
■rketteren Guimard hij
|eeft zijn koereur in het
'Hés gestort.' Maar Cyrille
■eet beter Demuer had een
lalstrik gespannen. As Van
voor Don Quichotte
«elde en zich leegpompte
hter Delisle, zou hij mis-
:hien een veldslag hebben
?n, doch uitgerekend
laar zijn (later) vonnis on-
jertekend.
{la twaalf ritten groeiden de
ien van de ploeg Thévenet
tien centimeter Van
pe zat tussen hamer en
imbeeld. Hij moest Delisle
(iderspositie in de komende
ppes aanvallen. Thévenet
>n zich in een zetel zetten
|n achteraf toeslaan wanneer
(t hem beliefde. Een mooie
Maar van het leven
dromen, is het leven
le weerglans niet,
:hreef een dichter ooit
FLEITRANCE, maandag 12 juli. Lucien Van Impe heeft bin
nenpret. En hij steekt zijn grote vreugde toch niet onder
stoelen of banken. Naar de Pla d'Adet toe nam hij een seri
euze optie op de Tourzege. De allereerste. Na acht jaar. Eerst
kwam hij om te leren. Daarna ambieerde hij de bergprijs.
Vandaag, rijp en boordevol zelfvertrouwen, zegt de bollekes-
trui hem niets meer. Parijs bekijken, de Champs Elysées be
reiken in het geel, is zijn doel.
Linke Joop praat zijn on
macht weg achter gebazel
over een slechtgeplaatste
zweer. Een Merckxzweer be
weert hij. Maar hij doet
voort, arriveert niet de bes
ten te Fleurance waar Pol-
lentierke netjes uit de greep
van het peloton blijft en de
etappe wint na een supple
mentaire rustdag op de fiets
die de koereurs zichzelf na
de onmenselijke Pyreneeën-
klimmen hebben gegund.
Jopies zweer wordt het on
derwerp van de gesprekken.
Haalt hij Parijs Jawel.
Even de huid doorprikken
helpt.
Een aanval op de vesting van
Lucien Van Impe onderneemt
het Keesje niet op weg naar
Fleurance. Morgen doet hij
het wel. In de tijdrit. Hij
heeft-dan bijna 38 kilometer
om te bewijzen dat hij het
kan. Morgen. Wat wordt het
morgen
PARIJS EN MERE, zondag 18 juli 1976. Een karavaan auto
cars en tientallen personenwagen bolden de Franse grens
over. De Merenaars, de fans uit de buurtgemeenten, de sup
porters uit alle hoeken van Vlaanderen willen Lucien Van
Impes «grootste dag» ter plekke meemaken. Rita Van Impe
zit ergens op de tribune. Ma Julia, burgemeester Den Herder
en minister Chabert ook. De Champs Elysées ziet plots geel,
zo geel als de trui van Lucien, zo geel als het café in de
Magerstraat te Mere.
Het slotcriterium is een show.
En een koers in de koers
Poupou schaduwt Delisle. Zoe
temelk en Van Impe hebben
oog voor mekaar.
De wedstrijd zelf is een
schaakspel waarin Freddy
Maertens met zijn pionnen
goochelt. De groene trui wil
de puntjes op de i zetten.
Maar de ouwe, doortrapte en
roemruchtige Gerben Karstens
zet iedereen voor schut. Zijn
vlijmscherpe demarrage op
uitgerekend het gepaste mo
mentje beslist over winst en
verlies. Maertens katapulteert
zich als een raket uit het pe
loton. Te laat om de gekke
Hollander de das om te strik
ken.
In dat peloton zit een kleine
man. Hij laat zich uithollen,
beide armen in de hoogte. Het
is volbracht. Lucien Van Impe
wint zijn eerste Tour.
Op de eretribune hebben de
publicitaire plichtplegingen
plaats. Lucien omhelst nadien
moeder Julia. En Rita. Ieder
een feliciteert iedereen. Van
nacht gaat het huistoe. Na de
recepties, na de interviews.
Na een aantal niet te ont
lopen ontmoetingen. Na een
bijna oneindig durend aan
eenlijmen van sekwenties ten
behoeve van de show die de
Tour voor velen, doch niet
voor de renners, is. De gele
petjes en de gele shirts ver
dwijnen een na een uit het
centrum van Parijs. Waar
staan de autocars, want we
moeten nog naar Mere. Om
de triomfantelijke ontvangst
van onze fietsende ambassa
deur mee te maken
Lucien Van Impe is nu een vedettehij won de Tour. Als
havikken storten de persmensen zich op het nieuwe idool.
(WM)
AUCH, dinsdag 13 juli. Dikke
tranen biggelen over zijn ge
laat, Ferdi Bracke, 37 jaar,
staat op het podium. Ferdi,
te Hamme, in het hartje van
Oost-Vlaanderen geboren,
ex-uurrekordhouder, gewe
zen wereldkampioen achter
volging, een voorbeeld voor
de meeste jongeren, kan zijn
geluk niet op, rijn ontroe
ring niet de baas. Hij wint de
tijdrace over bijna 39 kilome
ter.
Maar wat deden Van Impe en
Zoetemelk Daar draait ten
slotte alles in deze Tour rond.
Lucien reed sneller dan Jopie
die zich niet erg in rijn sas
voelt als hij niet achter de
ruggen van anderen kan
schuilen.
Van Impe kreeg onderwe;
informatie over de situatie.
Niet altijd korrekte berich
ten dringen door. maar hij
weet dat Jopie terrein ver
liest. De waarheid is hem
aan het kwetsen.
In de laatste kilometers
spreekt de gele trui zijn re
serves aan, spurt tot op de
streep. Eén minuut on vijf
tien sekonden sneller dan
Joop heeft hij over het par
koers gedaan. De Tour is af
gelopen Of rui et
SAINT LARY, zaterdag 10 juli. Hij doet nooit uitbun
dig, Lucien Van Impe, Wel gaat van hem steeds een
onweerstaanbare bekoring uit, de bekoring van zijn
eeuwige glimlach. Ditmaal is hij anders als hij zijn
fiets, boven op de Pla d'Adet over dp streep gooithij
steekt de linkerarm in een vreugdegebaar in de hoogte.
Zijn vreugde uit hij in één lange schreeuw. Hij wint.
De Tour
Meer dan drie minuten na de Merenaar loopt Joop
Zoetemelk binnen. En nog wat later Riccomi en Ocana.
Torres, Pessarodona en Freddy Maertens. Op linke
Joop na allemaal overlevenden van een vroege vlucht
die op de Peyresourde was doodgebloed.
In de vlakte tussen die Peyresourde en de beklimming
van de Pla d'Addet bleven nog twee taaie rakkers in
het spoor van Van Impe Ocana en Riccomi. Laatst
genoemde als «blok aan het been». De fiere Spanjaard
als een ridderlijk strijder, als een man die, niettegen
staande zijn beste dagen blijkbaar voorgoed voorbij zijn,
de wielrennerij positief benadert en riet zoals Zoete
melk, de kastanjes door anderen uit het vuur laat
slepen. Luis werkte mee aan de ontsnapping met drie.
Zoetemelk had intussen begrepen. Hij rekende op Thé
venet en Delisle. Die hadden geel te verdedigen en
zouden Jopie wel op sleeptouw nemen, recht naar de
«vermetele» Van Impe. Maar ze deden het NTET. Dus
moest hij het zelf maar doen. Zoetemelk vocht tegen
windmolens. Voorbij allen geraakte hij. Zelfs voorbij
Ocana en Riccomi die Lucien op weg naar Saint Lary
als dorre bladeren had afgeschud.. Maar de konings
adelaar kreeg hij niet te pakken. Die zweefde, onbereik
baar, naar de top. Naar het geel.
Delisle Thévenet Verslagen. Vernederd. Uitgeran
geerd. De kleine man had de groten op hun nummer
gezet.
De Tour stond voor de tweede keer op zijn kop. De
muer vloekte, kafferde zijn gevallen god Thévenet uit.
Zoetemelk tastte aan zijn zitvlak. Dat verhitte zitvlak.
Hij 7,och al naar ekskuses om zijn nederlaag wat goed
te praten.
Maar ook dat w®s op de Franse wegen te zien stakende
arbeiders van de Parisien Libéré». (WM)
PUY DE DOME, vrijdag 16 juli. Als haviken storten ze zich
dag na dag op Lucien Van Impe. Geen ogenblik rust heeft hij
nog. De teeveemensen, de joernalisten van de geschreven pers,
de puhliciteitsjagers, de fans voor één week, de klaplopers
van de Tour, de nieuwsgierigen allemaal bedoelen ze het
goed. Maar intussen is Lucien Van Impe een schietschijf ge
worden. Zijn gemoedsrust is verstoord. Hij wordt nerveus.
MERE, maandagmorgen 19 juli. Niemand heeft vaak. Duizen
den hebben de tijd gedood met pintjes drinken en vreugde
liederen zingen. Kandidaten voor de «Ontdek de Ster» testen
hun stem. Mere is bezet gebied Waar ze allemaal vandaan
komen, weet niemand. Maar ze zijn er. Uit «le buurtdorpen,
uit gans Vlaanderen.
•e apoteose van de Tour de France 1976 het criterium op de Champs Elysées te Parijs. (MW)
Vandaag wordt het keihard.
Van Lucien wordt een de
monstratie verwacht. Bijna
is die er gekomen. Eén na
één vallen ze weg. Als rijpe
appelen van een boom. Gal
dos en Poulidor blijven het
langst aanklampen. Maar ook
Poupo en Francisco gaat hel
tempo van Lucien en Jopie
tenslotte boven het petje.
Naast elkaar rijden ze. De
Vlaming en de uitgeweken
Nederlander. Plots gebeurt
het. Zoetemelk past zijn nu
al overbekende taktiek toe
alles op een spurt zetten. Hij
slaagt in Jjn< opzet. Acht se
konden is het verschil onder
het spamdoek. Joop wuift.
Alsof hij (le Tour gewonnen
en niet verloren heeft. De in
siders weten beter een Pyr
rusoverwinning. Tenslotte
is Lucien niet door Zoete
melk geklopt op de Puy-de-
Döme. Veeleer door zijn ner
vositeit. Morgen komt nog
een dag. En dan nog ééntje.
In hot hart van Parijs. Meer
dan vier minuten is het ver
schil met. de eeuwige scha-
duwrijder. Lucien redt het
wel.
De Merenaars voelen zich
vreemden in hun eigen dorp.
Ze worden overrompeld door
een invasie van honderden
auto's. Het is alsof iedereen
dit nieuwe bedevaartoord
heeft ontdekt. De bestorming
is nog heviger en feller dan
in de voorbije dagen. En toen
wès het al een en ander.
De ordediensten zijn over
spoeld door de ontelbaren die
Lucien Van Impe plots tot
hun idool promoveerden.
Het wordt wachten op de
kleine held. Urenlang. Maar
dat schijnt niemands kouwe
kleren te raken. Lucien Van%
Impe heeft het in Parijs zo
kort mogelijk laten duren.
Zijn blijde „intrede" was voor
vier uur in de morgen ge
pland. Maar hij arriveert vroe
ger. In Mere geraakt hij
Maar thuis Dat is een ander
paar mouwen. Zijn gloednieu
we wagen wordt bestormd. De
vurigsten proberen hun super,
ster even aan te raken. Als
en rlikwie. Er wordt op het
kotswerk van d auto getrom
meld. De weg is versperd. Het
is alsof een onstuitbare deli-
riumaanval zich op de fana-
tieksten heeft - gestort.
Lucien Van Impe is vermoeid.
Maar dat lijkt de losgebroke-
nen niet te deren. De Tour
winnaar is radeloos: hoe be
reikt hij de intimiteit van zijn
eigen woning Redders in
de nood zijn de rijkswachters.
Ze ontzetten hem. Langs de
voordeur geraakt hij evenwel
niet binnen Een afleidings-
maneuver. Een klim over het
muurtje aan de achterkant
van het huis. redden Van
Impe uit de klauwen van de
al te entoesiaste door geel
zucht aangetaste fans. (mm)
