Bericht uit de
witte kamer
ANN CHRISTY ZONG GELUK IN DE HANDELSFOOR!
3e PAROCHIALE FEESTEN
De Voorpost - 27-8-76 - 11
Ie in
Janl
tffem
)pen<
?ege
i tot
lueri
ivon
ckm
-vete
Je telt ze niet vaak, de gróóten, de rasartiesten, in de rangen van het lichte lied. Zo te zien aan
het publiek dat in de jaarbeurs Paul Severs en trippeltrippende zangeressen (is kinderarbeid
niet verboden Paul?) toejuichte dachten we het wer: Vlaanderen is één grote fanklub waarvan
de «goede smaak» geurt naar frit en bier. Wel nee, beste lezer, we hebben ze gezien, we
hebben ze voor u aangesproken, die gróóte: Ann Christy.
We wisten het niet meer, om
dat het zo vanzelfspreken was,
Christiane Leenaerts alias
Ann Christy nu al tien jaar
vanop de planken een hele
reeks hits aan mekaar heeft
weten te rijgen. Onopvallend in
een karrière-op-sokken, een
weldoordachte tocht naar de
roem en wat meer is naar het
hart van zovelen. Dat heeft
Ann-met- de- blauwe-ogen
maandag nog eens mooi be
wezen: zij die graag naar Ella
>rak{ Fitzerald en Barbara Streisand
luistert, zij die met een even
grote ziel «Dag Vreemde
Man», «Windekind», «Le gar-
gon que j'amais» en andere pa
rels de zaal inzingt. Zij hoort
niet meer thuis in een biertent
of dito zaal, zij hoort toe aan de
schouwburgen. Oh ja, lezer,
:o sorry, we hebben ze niet die
Ei? mooie zalen met feloeren ze-
*n tels om in weg te zakken en te
rusten in de armen van een
fijne avond. Althans niet in
Aalst en althans niet de eerste
jaren. Dank «vrienden» van de
kultuurpolitiek. Voor u volgend
gesprek.
De Voorpost: Levert een
I deelname aan het Euro-
I songfestival iets op voor de
I karrière van een zangeres?
I Ann Christy: Wel, voor mij
1 persoonlijk vind ik dat er alleen
1 een positieve reaktie geweest
2 is in België zelf. In het buiten-
I land ik weet nu niet of dat
I altijd zo is was het voor mij
I een zeer koele wedstrijd er was
helemaal geen atmosfère,
I geen ambience. Wat betreft
I het artiestieke peil, ik vond het
I aan de zeer lage kant en ik vind
als artiest zelf dat je je daar niet
groot maakt. Ik bedoel: je zit
daar in een groep mensen, je
moet daar voor een jury komen
te staan met één enkel num
mer en dat is altijd zeer moeilijk
en soms wel eens gevaarlijk.
Voor mij was het wel een mee
valler maar als artiest vind ik
dat je daar nooit groot wordt en
wij hebben daar ook geen grote
mensen ontmoet, 't Was vol
gens mij tja, een soort crochet.
Ik zou het nooit meer doen on
der de voorwaarden waaron-
derwij het nu hebben moeten
doen: op het laatste moment.
DV: Ik heb je destijds leren
«kennen» toen je optrad
voor de RTB tijdens «Ca
mera D'argent». Je trad toen
zeer regelmatig op voor de
franstalige Belgische TV.
Hoe zit het nu, zoek je nog
een toegang tot Wallonië?
Ann Christy: Het was nooit
onze bedoeling geweest om in
Wallonië te starten. Dat is toe
vallig gekomen. Op het mo
ment denken we er niet direkt
aan door het feit dat er geen
platen zijn. Als er geen plaat is,
wordt er dus ook niet opgetre
den Op het moment gebeurt er
in Wallonië zeer weinig en als
er op teevee of radio wordt op
getreden zijn het meestal men
sen uit Frankrijk. De Belgen
worden er helemaal niet ge-
aceepteerd, het is er zeer moei
lijk en wij zien het dus op dit
ogenblik niet in die richting zit
ten.
DV: Een hele tijd terug Jas ik
dat het genre dat je bracht
jou niet volledig meer vol
deed. «Dag Vreemde Man»,
Lisa»zijn dat de nummers
die je zoekt?
AC: Ik wil geen vergelijkingen
maken tussen een «Dag
Vreemde Man», «Gelukkig
zijn»... ik wil gewoon liedjes
zingen die voor mij geschreven
zijn. Ik bedoel daarmee alleen
een andere manier van wer
ken:" mensen die voor mij
schrijven, die mij dus leren,
kennen en ik denk datje dus zo
een repertoire kan opbouwen.
Over die «Dag Vreemde Man
wel dat was mijn eerste song
waarvan ik het geheel tamelijk
goed vond omdat het een tekst
was die niet te banaal is, en het
arrangement in die periode
da's nu al zes jaar geleden
was erg sterk. Ik zoek dus in
een richting uit te gaan met
nummers die op mij geschre
ven zijn en die je dan misschien
zou kunnen vergelijken met
ik hou van vergelijkingen
maar ik zou mij een voorbeeld
willen stellen aan een Herman
Van Veen. Ergens zijn we hier
echter ook een beetje beperkt.
Als wij altijd in het Nederlands
moeten blijven zingen dat zul
len we gewoon altijd in België
blijven zitten. Misschien wel
wat in Nederland alhoewel dat
erg moeilijk is. Voor mij, wel ik
denk dat ik in twee richtingen
moet blijven gaan: gewoon in
het Vlaams voortgaan maar als
er eventueel een kans bestaat
in het buitenland met een En
gels repertoire van ietszeg-
gende teksten zonder intellek-
tueel te zijn, dan zou ik het daar
wel eens proberen. Tja, in Be
lgië blijven is natuurlijk erg be
perkt.
DV: Wat betekent voor u een
optreden op Mallemunt? Ik
vind het fantastisch dat er
eens een zangeres jit de an
dere hoek een plaats kreeg
tussen al die kleinkunste
naars.
AC: Ik was zelf een beetje ver
rast dat ze mij daar gevraagd
hebben omdat ik dus niet be
hoor tot dat milieu. In feite,
hang ik tussen twee stoelen: ik
behoor niet tot dat milieu en ik
behoor ook niet tot het milieu
van de handelsfoor. Ja,... ik
was ertussen hé. Ik weet het
echt niet. Ik was wel wat ner
veus omdat ik mij een heleboel
vragen stelde: ik was de enige
van voor hen toch een ander
genre, het was een publiek dat
ik niet gewoon ben. Het is er
tamelijk goed uitgekomen.
DV: Ik dacht het ook; van
daar een laatste vraag. Voor
een paar dagen zat ik in een
platenwinkel en hoorde een
dame vragen naar zowel Will
Tura als naar Wim De Crae-
ne. Vind je dat er iets aan het
groeien is tussen de twee
genres? Ik denk bvb. ook aan
het feit dat we een Johan
Verminnen in de Vlaamse
top-tien terugvonden.
AC: Ik kan daar zeer moeilijk
op antwoorden. Ik kan alleen
maar zeggen dat bvb. «Tim»
van Wim De Craene een lied is
dat alle mensen aanspreekt.
Niet alleen kleinkunst, trou
wens ik vraag me af: wat is
kleinkunst. De Craene heeft
met zijn «Tim» gewoon een
menselijke tekst afgeleverd.
Als je een teket hebt die ieder
een kan beoeien dan staan alle
deuren open. Hij heeft de
massa aangetrokken, ook door
een melodie die toch ergens
klinkt. En dat hebben vele
kleinkunstmensen niet: ze ma
ken wel intellektuele teksten
die je soms volgens mij niet
begrijpt en ze begeleiden zich
zowat op de gitaar. De melodie
staan dan op de tweede plaats
en dat vind ik negatief. Of de
ene deur nu opengaat voor de
andere dat weet ik niet. Mis
schien gaan we er naar toe
maar wan neer dat weet i k niet.
DV: Misschien wel door de
nu toch al professiionelere
aanpak van mensen als Kris
De Bruyne. Tja de era van de
zanger-met-baard- en- gi
taar zal wel stilaan om zijn.
De mensen willen nu ook
spektakel voor hun geld...
René De Witte
Me dunkt dat ik een beetje leeggeschreven ben voor
het ogenblik, het wil echt niet vlotten. Ettelijke
bladzijden verdwenen al woedend uit mijn typmasjien
en verhuisden naar de scheurmand. Ik vraag me
vergeefs af wat er met me aan de hand is, het zal
waarschijnlijk de vermoeidheid wezen. Dat is de
meest voor de hand liggende reden indien ik even
naga hoeveel uurtjes ik de laatste dagen geslapen
heb. Het zijn er inderdaad niet erg veel. Dat moet U
niet dadelijk doen veronderstellen dat ik ganse nach
ten in duistere kruigen doorbreng, integendeel. Zater
dagavond begon het allemaal in de Keizershallen (het
moet toch ergens beginnen). Ondertussen weet U
natuurlijk al lang dat wij een prachtige stand hebben
op de negenentwintigste officiële jaarbeurs, U moet
beslist eens langslopen. Er vallen af en toe interes
sante dingen voor en bovendien kunt U er kennis
komen maken met zowat alle mogelijke medewerkers,
ai was het dan maar op foto (en dan nog!). Indien het
wat meevalt komt U er net langs op het ogenblik voor
niks op een groot blad papier. Niet tevreden, geld
terug uiteraard. En voor de mensen die nog geen
abonnement hebben is er ook goed nieuws, vraag U
maar nadere inlichtingen, wij zijn er om al uw
problemen op te lossen, wij antwoorden op de meest
pregnante vragen en staan er bovendien bloot aan U
kritiek. Goed, waar was ik ondertussen geblevn?
Precies, op die Voorpost-stand op de jaarbeurs, in de
volksmond handelsfoor genoemd. We waren met een
aantal mensen op die stand en toen de lichten werden
gedoofd begaven wij ons naar de feesthalle alwaar de
voorselektie voor de bloemenfee-verkiezing plaats
greep. Wij maakten die voorselektie helemaal mee,
elders vindt U een objektief verslag natuurlijk, en -
rusteloos als wij zijn - begaven ons naderhand naar
een kafee dichtbij. Daar pikten wij nog een medewer
keropen met zijn allen maakte wij wat lol tot de plicht
ons riep. Ondertussen werden er hier en daar snode
plannen gesmeed, over de resultaten daarvan volgen
de week misschien meer - het moment is nu nog niet
rijp natuurlijk al schijnt het zonnetje heerlijk.
Daarna nog even goeiedag gaan zeggen wat vrienden
en zo ging de tijd ook vlug voorbij, vooral indien je die
doorbrengt rond een fondue-pan in een tuintje van een
Schaarbeekse volkswijk en je omringt met wijnflessen
en kaarslicht. Slaapwel en oogjes dicht, snaveltje toe,
de zandman is ook al lang naar bed. Maandagochtend
dan maar met een houten (licht hout weliswaar) kop
naar kantoor en tot half twaalf 's nachts doorgewekt,
véél en véél te laat om nog op een tikmasjien te zitten
rammen natuurlijk, véél en véél te moe ook. Dus zit ik
me hier nu de pokken te tikken om toch maar op tijd te
komen, vóór de brievenbussen dicht gaan en de
postbodes opstaan
Ondertussen vergat ik weeral de aktualiteit iri het oog
te houden, maar in ruil daarvoor krijgt U een primeur
van mij (tussen haakjes, dat is niet de eerste).
De Vlaamse Televisie (waarom moet dat met hoofdlet
ters eigenlijk?) heeft besloten een dokumentaire van
zowat vijftig minuten te wijden aan onze voorkeur
schrijver: Louis Paul Boon, U allen welbekend.
Daar moeten we het deze week maar mee doen,
volgende keer véél beter natuurlijk!
In het Moorsels Parochiehuis in de Stationsstraat vinden
meerdere parochiale verenigingen een onderkomen. Dit Pa
rochiehuis is echter dringend aan herstelling en hernieuwing
toe. Koken kost echter geld en daarom werd dan ook beslo
ten een jaarlijks zomerfeest in te richten. Met de opbrengst
van vroegere feesten werd reeds een volledig nieuwe sani
taire installatie aangebracht en kreeg het Interieur een nieuw
kleedje. Hierbij wil men het echter uiteraard niet laten. Om
van het Parochiehuis een modern, volwaardig en aangenaam
vergaderlokaal te maken is er inderdaad nog heel wat nodig.
Daarom dan ook deze Derde Parochiale Feesten waar er voor
werd gezorgd dat door een zeer gevarieerd programma ieder
aan zijn trekken kon komen, enerzijds in de reuzetent en
anderzijds in de tweede tent waar op initiatief van de Moor-
selse CMBV en NCMBV door een vijftiental firma's en finan
ciële instellingen een. Handelsfoor wordt gehouden.
VIS MOET ZWEMMEN!
Eén gratis-attraktie waarvan
deze Parochiale Feesten
reeds tweemaal konden van
genieten en die daarenboven
zorgde voor enige propaganda
bleef nu gewoon achterwege,
nl. het op de vooravond, in het
zicht van iedereen, het om
ploegen van de weide naast
het Centrum, weide die als
parking zou kunnen gediend
hebben wat blijkbaar de inrich
ters niet gegund werd.
Dit jaar is de fameuze tractor
immers niet in de Stations
straat verschenen en miste de
fotograaf zijn stilaan bekend
geworden kiekje.
Wetende dat alle vis geen
bakvis is en dat grote vissen
de kleine opeten vangt men
soms wel eens in een kleine
beek een grote vis terwijl de
zotten het water uitdragen en
de wijzen de vissen vangen.
r HANDELSFOOR
Op initiatief van de Moorselse
CMBV en NCMBV had de eer
ste Handelsfoor van Moorsel,
in het kader van de Parochiale
Feesten plaats in een ruime
tent.
Op vrijdag werden de persona
liteiten, voorafgegaan door de
Koninklijke Harmonie St.-
Cecilia, naar de Foor geleid
waar ze in hun rondgang be
langstellend keken naar wat de
Moorselse Middenstanders
wisten te verwezenlijken.
De ganse Feesten door, tot en
met zondagavond, was er
steeds een ruime belangstel
ling. Een nieuw initiatief dat in
sloeg en dat wel verder nog zal
uitgroeien.
an^jOTik. i
De eerste handelsfoor op de Moorselse parochiale feesten werd een sukses.(jm)
VOOR ELCK WAT WILS!
Een programma, rijk aan ver
scheidenheid, werd aan de be
volking aangeboden, ledereen
kon er zijn gading vinden.
De beide Moorselse Muziek
maatschappijen deden hun
duit in het zakje, voor de kinde
ren was er de Poppenkast «'t
Kapoentje» en voor de Derde
Leeftijd was een dansnamid-
dag met Annemie Bruyn-
donckx en als attraktie gooch
elaar Jartoman. Koffie meteen
Studie van
J. FRITZ
TIMMERMANS
Gerechtsdeurwaarder Aalst
Tel. 053-21.10.71
Residentie "Terbeken»
Esplanade 10
P.C.R. 000.017.06.80-57
BIJ RECHTSMACHT
OPENBARE VERKOPING
INBESLAGGENOMEN
ROERENDE
GOEDEREN
Gerechtsdeurwaarder J FRITZ
TIMMERMANS, in verblijf te Aalst,
zal op zaterdag acht en twintigste
augustus 1976 om negen uur
voormiddag, op de Grote Markt te
Aalst overgaan tot de openbare
verkoping bij Rechtsmacht van in-
beslaggenomen voorwerpen
zoals:
Een knoopsgatenmachine - een
knopaanzetmachine - zeven stik
machines - een oversteekmachine
1000 meter allerhande stoffen -
verder allerhande werkbenodigd-
heden.
Gereed geld - zonder kosten
Studie van
J. FRITZ
TIMMERMANS
Gerechtsdeurwaarder Aalst
Tel 053-21.10.71
Residentie «Terbeken»
Esplanade 10
P.C.R. 000.017.06.80-57
BIJ RECHTSMACHT
OPENBARE VERKOPING
INBESLAGGENOMEN
ROERENDE
GOEDEREN
Gerechtsdeurwaarder J. FRITZ
TIMMERMANS, in verblijf te Aalst,
zal op zaterdag acht en twintigste
augustus 1976 om negen uur
voormiddag, op de Grote Markt te
Aalst overgaan tot de openbare
verkoping bij Rechtsmacht van ir>-
beslaggenomen voorwerpen
zoals:
Een half rond bureel in zwarte skai
een plaque eiken kastje - een elek
trische schrijfmachine - een kans
spel show queen - een kansspel
Airport Flipper
Gereed geld - Zonder kosten
Studie van
J. FRITZ
TIMMERMANS
Gerechtsdeurwaarder Aalst
Tel. 053-21.10.71
Residentie «Terbeken»
Esplanade 10
P.C.R. 000.017.06.80-57
BIJ RECHTSMACHT
OPENBARE VERKOPING
INBESLAGGENOMEN
ROERENDE
GOEDEREN
Gerechtsdeurwaarder J FRITZ
TIMMERMANS, in verblijf te Aalst,
zal op zaterdag acht en twintigste
augustus 1976 om negen uur
voormiddag, op de Grote Markt te
Aalst overgaan tot de openbare
verkoping bij Rechtsmacht van in-
beslaggenomen voorwerpen
zoals:
Een aanhoudend vuur - een grote
tafel - 2 groene stoelen met rieten
zitting - een T V toestel met bijho
rend kastje - een moderne keu
kenkast - een personenwagen
Opel Record 1900/68 - verder aller
lei benodigdheden en sierstukken.
Gereed geld - zonder kosten
Studie van
J. FRITZ
TIMMERMANS
Gerechtsdeurwaarder Aalst
Tel. 053-21.10.71
- Residentie «Terbeken
Esplanade 10
P.C.R. 000.017.06.80-57
BIJ RECHTSMACHT
OPENBARE VERKOPING
INBESLAGGENOMEN
ROERENDE
GOEDEREN
Gerechtsdeurwaarder J. FRITZ
TIMMERMANS, in verblijf te Aalst,
zal op zaterdag acht en twintigste
augustus 1976 om negen uur
voormiddag, op de Grote Markt te
Aalst overgaan tot de openbare
verkoping bij Rechtsmacht van in-
beslaggenomen voorwerpen
zoals:
Vijf allerhande kastjes in plaque
hout - een plaque eiken salonta
feltje - een lange zetel - een T.V.
toestel - een tuner-versterker - een
broodsnijmachine - verder allerlei
benodigdheden en sierstukken.
Gereed geld zonder kosten.
Studie van
J. FRITZ
TIMMERMANS
Gerechtsdeurwaarder Aalst
Tel 053-21.10.71
Residentie Terbeken»
Esplanade 10
P.C.R. 000.017.06.80-57
BIJ RECHTSMACHT
OPENBARE VERKOPING
INBESLAGGENOMEN
ROERENDE
GOEDEREN
Gerechtsdeurwaarder J. FRITZ
TIMMERMANS, in verblijf te Aalst,
zal op zaterdag acht en twintigste
augustus 1976 om negen uur
voormiddag, op de Grote Markt te
Aalst overgaan tot de openbare
verkoping bij Rechtsmacht van in-
beslaggenomen voorwerpen
zoals:
Een partij huismeubelen.
Gereed geld zonder kosten.
Studie van
J. FRITZ
TIMMERMANS
Gerechtsdeurwaarder Aalst
Tel. 053-21.10.71
Residentie «Terbeken»
Esplanade 10
P.C.R. 000.017.06.80-57
BIJ RECHTSMACHT
OPENBARE VERKOPING
INBESLAGGENOMEN
ROERENDE
GOEDEREN
Gerechtsdeurwaarder J. FRITZ
TIMMERMANS, in verblijf te Aalst,
zal op zaterdag acht en twintigste
augustus 1976 om negen uur
voormiddag, op de Grote Markt te
Aalst overgaan tot de openbare
verkoping bij Rechtsmacht van in-
beslaggenomen voorwerpen
zoals:
Een partjihuismeubelen.
Gereed geld - zonder kosten.
lekker hapje werd evenmin
vergeten.
Verder was er een knetter
gekke avond met Ivan Heylen,
de man met de Vlaamse boe
rendochter, 'n Amusements
avond met «The Musical
Friends» en Show met Luc Ap-
permont en als slot een daver
ende Ann Christy-Show.
In het restaurant kon men zich
vergewissen van de kookkunst
van de Moorselse KAV-Gilde
met een rijke verscheidenheid
aan «plats» en wijnproevers
moesten nu voor één maal niet
naar de kelder maar naar de
«wijnzolder».
L.H.
