PRATEN MET
JAN VAN DER HULST
1
PASTORAAL
JEUGDCENTRUM
KAN BEGIJNHOFKERK
FUNKTIE GEVEN
SPORT VOOR ALLEN TIJDENS DE SPORTWEEK
- s
§5 tb 1stem eie-ptti.
De Voorpost - 3-9-76 -. 13
In 1567 wist de Florentijn Ludovico Guicciardini onze stad in zijn
j«Beschrijving van alle Nederlanden» te vereren met de titel van
{Hoofdplaats van keizerlijk Vlaanderen. Er is in deze keizerlijke stede
jsinds die tijd veel gebouwd. Er is ook met weinig schroom geknoeid
aan landschap en gebouw. Vandao. het belang van groepen als de
V.V.A.K. voorzitter Jan Van der Hulst stond ons graag over de
(milieuproblematiek te woord
Jan, Jean Albert voor de
burgerlijke stand, Van der
Hulst is een oorlogskind van
1914-1918. Hij werd geboren
in de Molenstraat te Aalst,
daar waar vroeger de oude
danszaal Wellekens stond,
nu de galerij Coecke. Thans
is hij als licenciaat klassieke
philologie lesgever aan het
Kon. Atheneum.
Jarenlang was Jan Van der
Hulst voorzitter en gewest
voorzitter van het Davids-
fonds. Dit bracht hem trou
wens in kontakt met de V.V.
A.K., de Vlaamse Vereni
ging voor Aalsters Kuituur-
schoon. We schrijven '52:
initiatiefnemers Bolasca en
Courteaux nodigden een
twintigtal Aalsterse vereni
gingen uit om de aandacht
ie vestigen op het Oud-
Gasthuis dat met teloor
gang bedreigd werd. Uit de
ze vergadering groeide later
de V.V.A.K. met als eerste
en zeer gewaardeerde voor
zitter Raymond De Schaep-
drijver.
Jan Van der Hulst«Hij had
zeer veel moreel gezag in de
stad als magistraat aan de
handelsrechtbank. Ons
grootste werk was toen het
redden van het Oud-Gast
huis. En dit met de niet
geringe steun van schepe
nen Gilbert Claus en Bert
Van Hoorick. Vanaf die tijd
ben ik steeds in contact ge
bleven met Fritz Courteaux-
de grote motor achter de
V.V.A.K. Na een zekere tijd
hebben ze mij in het bestuur
opgenomen.»
Thans is Jan Van der Hulst
voorzitter van deze vereni
ging die zich reeds jarenlang
bezighoudt met alle moge
lijke gebouwen met histo
rische waarde en este-
tische schoonheid te bewa
ren, te releveren en vooral
een funktie te geven.
«Want», zegt dhr. Van der
Hulst:» een gebouw zonder
funktie is veroordeeld om in
puin te vallen. Het mag nog
zo schoon zijn, het moet in
de gemeenschap een rol ver
vullen, een voortdurend le
vend moment zijn van het
geestesleven van de stads
bevolking. Het moet een rol
hebben die spontaan moet
groeien. Een voorbeeld on
ze stad- en landhuizen heb-
keld. De kult uurcentra daar
entegen zijn niet spontaan,
zij werden ingeplant Van
daar dat sommige kulturele
centra niet beantwoorden
aan de verwachtingen.»
DE VOORPOSTHet klasse
ren van gebouwen is mis
schien wel vaak de reddende
engel maar is blijkbaar toch
niet steeds een garantie
voor de nodige bescher
ming. We denken bievoor-
beeld aan de belabberde
toestand van de Begijnhof
kerk.
JAN VAN DER HULST: In
derdaad. de kerk is geklas
seerd maar men ziet dat be
waren en klasseren niet het
zelfde is. Tegenover dat
klasseren sta ik ahijd een
bee'je huiverachtig. Neem
he< oudste gebouw in Aalst
daarindeZoutstraat. en kijk
naar de 'oestand ervan
D.V.: Hoe zou U het stads
beleid omtrent de bescher
ming en het onderhoud van
ons gebouwenschoon be
schouwen?
JVDHKijk. de stad heeft
voor de redding van hei Oud-
Hospi aal heel wat gedaan.
Da' is o.a gebeurd met
werklozen. Hoe de toestand
nu is? Wel. de stad vraagt
tiet beter dat wij hen op iets
vijzen Ik denk dat ze doet
va* ze kan. Ik ben daar zeer
"'orzich'ig in. Je moet zeer
fnkree- de -oestand bekij
ken waarin deze mensen
tich bevinden. Men is nu op
Ben bepaald ogenblik ge-
tornen da' men van de
tare ins ellingen bijna alles
'raag1: mo"ie es:e'ische
gebouwen, hospitalen, kul
turele centra, sportcentra,
enzomeer. Als je nu al die
verlangens verzamelt voor
bvb. de tachtigduizend
Groot-Aalstenaars, dan zou
je eens de berekening moe
ten maken hoeveel de reali
satie ervan per jaar en per
persoon zou kosten. En dan
moet u erbij zeggen dat wan
neer er van de Staat wordt
verlangd, het maar normaal
is dat de Staat ook veel van u
verlangt. En dat nemen de
mensen hier niet aan hé,
grotere belastingen.
Onze stad is in grote mate
afhankelijk van de staats-
toelagen en als de staat deze
blokkeert, kan de stad ook
niet verder. Voorbeelden:
de restauratieplannen van
het Belfort die al drie, vier
jaar binnen zijn, het kultu-
reel centrum...
DV: Als de Sint-Jobskapel
verleden jaar zo goed werd
gerestaureerd is dit bijna
uitsluitend te danken aan de
inzet van de V.V.A.K.-leden.
Vindt U het goed dat een
privé-initiatief voor dergelij
ke zaken moet instaan? Is
dit niet te wijten aan een
lacune van overheidswe
gen?
JVDH: Privé-initiatief kan
een hefboomeffekt hebben.
Je moet daar mee opletten
of anders zou je alles gaan
institutionaliseren of etati-
zeren. Het kan zijn dat u
ervoor bent. Ik van mijn
kant, denk dat men bij volle
dige étatizering de morele
hefboom wegneemt en dat
men meer gaat naar louter
administratie handelen dan
wel naar iets waar ziel en
beweging achter steekt.
Veronderstel nu, dat wij hier
een zeer uitgewerkt kader
worden, vb. met voor iedere
streek een ambtenaar die de
gebouwen in het oog houdt,
zal er dan nog wel dezelfde
werkingskracht vanuit
gaan?
Niet dat ik tegen overheids
initiatief ben, integendeel.
De twee moeten mekaar
steeds aanvullen. Het is
daar waar minister De
Backer naar toe gaat denk
ik.
Wat moet er nu met de Be
gijnhofkerk gebeuren?
Tja, de vraag stelt zich of ze
ajc k.erK moei blijver! fimcje-
ren als je weet dat er dicht
bij twee kerken zijnde Sini-
Martinuskerk en de kapel
van het St .-Jozefskollege.
Zo niet. dan moet je, wil je
het gebouw in stand houden
het een funktie geven. Hetzij
van museum, hetzij van ar
chief. hetzij als uitgekozen
koncertplaats op dat uitver
koren orgeltje.
En bovendien met een
prachtige akkoestiek. Maar
't wordt veel te weinig ge
bruikt...
Ja. ja. En dan het redden van
al het schone dat er is. Maar
dat is dan te regelen met de
deken. Ik heb destijds met
mijn vrouw al de kazuifels
die boven half verduft hin
gen. naar beneden ge
bracht De schoonste heb ik
toch kunnen redden. De de
ken gaf met toch krediet: ik
mocht de sleu els hebben
om het te doen. Maar goed,
ik kende er de weg, ik ben er
nog misdienaar geweest.
Verleden jaar zijn er nog
twee beeldjes verdwenen uit
het ronddraaiend taberna
kel. Ik heb de pastoorverwit-
'igd.
En de politie hierin?
Er zijn ook eens zware graf-
s enen die legen de muur
s-onden naar beneden ge-
d hder Dai moet je met
wee f drie mensen naar
benedei. stoten, dat kan niet
dooreen wind gebeurd zijn.
En de politie zei dat het zo
gebeurd was. Dat was een
teken dat ze zelf niet waren
gaan kijken. Tja, wat doe je
dan. jt iacht eens, je trekt de
schouoers eens op, hé?
In feite zou je moeten voort
doen Want je zietnu zijn er
weer klachten. Ik heb aan de
burgemeester gevraagd
«wat is dat nu om 's nachts
een agent regelmatig langs
daar te laten gaan?». Maar er
wonen twee agenten op het
Begijnhof hoor, maar als die
niet van dienst zijn doen ze
de ogen dicht, zezien niets.
Om even in te pikken op die
vernielingen. Neem bvb. het
orgel van de Sint-Martinus-
kerk. Het is nu zo goed als
vervallen. Intertijd is het ge
restaureerd geweest door
Stevens-Van Duffel. Het ei
ken hout is er nu uitgehaald
en vervangen door bijna
brandhout. Met als gevolg
dat met de grote warmte van
de centrale verwarming die
daar juist onder staat het
hout kapotgaat: de blaas
balg is stuk, de windladen
zijn gebarsten, het meubel
is beschadigd (er is een krul
naar beneden gevallen), enz.
Begrijpe wie begrijpen kan,
maar er is daar een minder
waardige restauratie ge
beurd en wat erger is: toe
gelaten!
U ziel hoe voorzichtig men
moei zijn bij reslauraties en
dat men moei kunnen wer
ken mei mensen die men
kan vertrouwen, vandaar dal
hei bievoorbeeld dikwijls
goed is .dal de restauratie
werken lang duren. Ook bij
afbraak, zodat men de lijd
heeft om na ie gaan hoe de
strukiuurer vroeger juist uit
zag. Maar ik ga volledig met
u akkoord, het orgel van de
Sint-Martinuskerk moet on
derhouden worden maar is
hei nog mogelijk om hel te
herstellen?
Wel, financieel moet het
zeer duur uitvallen. Maar de
mensen zeggen dat een ezel
nooit twee keer tegen de
zelfde steen stoot, doet hij
het wel door het feit dat het
orgeltje van de Begijnhof
kerk in zo'n slechte staat is.
Een ander onderwerp mis
schien: het is niet genoeg
dat er een paar gangmakers
zijn op gebied van patrimo-
niumbeheer, het publiek
moet volgen. Wat denkt u,
met uw jarenlange ervaring
op het gebied, over de door
snee Aalstenaar? Houdt ie
van zijn gebouwen?
Ja, zij hebben wel interesse.
Natuurlijk je moet de gi e
meerderheid erin betrekken,
maar het zal denk ik toch
altijd élitewerk blijven. Ik
weet niet wat u daarvan
denkt maar kijk, men kan het
wel brengen tot de grote
massa dank zij de medewer
king van de pers en wal weet
ik nog allemaal. Ik geloof
echter niet dat zij veel verder
zullen gaan dan te zeggen «'t
is toch spijtig van die kerk.
Trouwens, ik vraag me af
of er nog veel jonge mensen
zijn die weten dat daar vroe
ger een begijnhof is. Tja,
voor die dingen zou men nog
meer moeten kunnen reke
nen op de médewerking van
de scholen.
Vindt u de schoolopleiding
daaromtrent voldoende?
Bah, dat is miniem hé. Dat
hangt dikwijls van de leraren
af. Toén destijds Fritz Cour
teaux onderwijzer was, ging
hij met zijn leerlingen gaan
kijken, hij sprak er dan eerst
over in de les. De meesten
doen dal niet. Ik ben niet
voor dat utilitaire zicht op
het onderwijs, maar wan
neer u over pakweg de Mid
deleeuwen spreekt dan kan
u de binding maken met uw
stad. Men kan zo verder
stappen naar de geschiede
nis van het land, en verder
van Europa. Maar het is best
dat men uitgaat van wat hier
ter plaatse is.
Ere-voorzitter van V.V.A.K. Jan Van Der Hulst (J.M.)
Het Land van Aalst en de
stad maken geen deel uit
van de Kommissie van
Landschappen en Monu
menten maar de stad is wel
lid van de Kommissie van
Historische Steden en Ge
meentes. Hoe zit dat, is dat
van enig belang die kom
missies?
In het interview met de heer Jan Van der Hulst, voorzit
ter van de Vereniging voor Aalsters Kultuurschoon,
werd de prachtige Aalsterse begijnhofkerk die de laat
ste maanden zorgen baart aan de Sint-
Martinusparochie, aangehaald. Volgens spreker dient
de besproken kerk dringend een funktie te worden
gegeven om het bewaren ervan te vrijwaren. We ver
namen voor kort dat begin januari van volgend jaar een
pastoraal jeugdcentrum haar aktiviteiten zal starten,
en dit vanuit de begijnhofomgeving. In het hoog-
gotisch huis met rechts aan de hoofdingang van het
begijnhof zal een dokumentatiecentrum worden aan
gelegd. Van hieruit zal de équipe, die thans nog wordt
samengesteld, zich toeleggen op vormingswerk, bege
leiding, informeren, enz. van de (kristelijk geïnspireer
de) jeugd. Maandelijks zal in de begijnhofkerk een li
turgische viering worden gehouden.
Dai is kwestie van prestige
en van invloed waarmee mén
misschien langs die weg
veel kan verkrijgen. Bvb. van
de minister, omdat je die
regelmatig ziel op vergade
ringen. Ik hou daar wel niet
veel van, maar de relaties-
verzorgen is in onze huidige
wereld van zo groot belang
dal het meestal langs daar
gaat, tussen pot en pint als
het ware, dal zij iets verkrij
gen. Als je niet regelmatig
met de belangrijke geschik
te personen in kontakt
komt, is het zeer moeilijk
om iets te bereiken.
Wat is uw grootste voldoe
ning geweest gedurende al
uw jaren voorzitterschap?
Wel, in de eerste plaats, de
kapel van Sint Job waar ik
me misschien wel aan kapot
heb gewerktverder de ret ro-
spektieve tentoonstelling
van Delaforlerie (nvdr:
schoonzoon van Pieter
Daens, Jules Delaforterie
stierf in 1935op vijfenvijftig-
jarige leeftijd) en de voldoe
ning dat de vereniging tot
zeer grote bloei is gekomen
Ontgoochelingen?
Ik moet u zeggen dat ik er
niet veel gehad heb. Soms
als ik niet de medewerking
vond die ik verwacht had,
was ik wel ontgoocheld. Ik
heb u al gezegd: ik ben
nogal realistisch in die za
ken, ik tracht nuchter in te
zien wat ik kan realizeren.
Nee, ik heb wel de waarde
ring van de leden ondervon
den.
Nu met dat ziek zijn, ben ik
nu- mag ik wel zeggen- zeer
inaktief. Ik heb mijn ontslag
als voorzitter reeds verleden
jaar aangeboden maar ze
hebben gezegd van nog wat
te wachten om te zien hoe
hel draaide met mijn ge
zondheid. Ik heb een hartin-
farkt gehad.
Tevreden dus met het voor
zitterschap?
Ik was een andere voorzitter
dan de anderen. Dat waren
mensen met gezag en ik heb
wel veel gewerkt maar ik had
geen gezag. Begrijpt u? Je
moet eigenlijk de twee heb
ben
Uw gezag zal wel gekomen
zijn uit de realisatie. Als we
straks voorbij de prachtige
gerestaureerde kapel van de
Sint-Jozefskerk rijden, zul
len we er nogmaals een
mooi bewijs van hebben.
Dank u.
René De Witte
Na het grote sukses van vorig jaar was het maar meer dan
normaal dat ook dit jaar een sportweek werd georganiseerd.
En ook dit jaar is deze week een meevaller geworden, uitge
zonderd dan tijdens de weekeinden en dat zal wei groten
deels aan het goede weder te wijten zijn die er de vakanties
temming nog inhield.
FIETSTOCHTEN
GROOT SUKSES
De eerste aktiviteit van deze
sportweek vond zondagvoor
middag piaais Grn 10 uür én
was een voüeyballmatch op de
terreinen van de RMS.
Blijkbaar is 10 uur op zondag te
vroeg om de stramme spieren
te martelen en de opkomst was
bijgevolg niet zo groot, toch
kon nog een aantrekkelijke
match gesjDeeld worden met
twee ploegen. De zondagna
middag stond dan een fiets- en
wandeltocht op het programma
met vertrek aan het kultureel
centrum. De wandelaars wa
ren niet zo groot in getale op
gekomen, maar het tegendeel
was wel waar voor de fietsers.
Met zo'n 30 40 deelnemers
waren ze opgekomen voor een
tocht van 25 km onder de bran
dende zon. Maandagavond en
vrijdagavond werd er dan tel
kens getrimd en hiervoor was
de opkomst SiSGuS mssr osn
bevredigend en de ambiance
groot. Dinsdagavond dan
stond de tweede fietstocht op
het programma en hiervoor
was de opkomst gewoonweg
buiten alle verwachtingen. Met
een 70-tal fietsliefhebbers
werd de tocht van om en bij de
20 km afgewerkt. Die fietstoch
ten moeten wel de hoogtepun
ten van deze week genoemd
worden. De woensdagnamid
dag kregen we dan een sport-
namiddag voor de jeugd. Met
een 40-tal was de opkomst van
het jonge geweld bevredigend
te noemen doch kon men hier
veel meer deelnemers ver
wacht hebben gedurende de
vakantie, 's Avonds was er dan
een tafeltennistornooi gepland
in het jeugdhuis, doch dit werd
echt wel de mislukking van de
week. Op de donderdagavond
was een atletiekhappening
gepland die werd bijgewoond
door een 30-tal deelnemers.
REVANCHE
KWAM IR NIET
Maar de grote schok stond toch
wel voor zaterdag op het pro
gramma met de voetbalmatch
tussen de twee gelegenheid-
sploegen de Grafdelvers en de
Glansmerels. Deze match
werd georganiseerd in het te
ken van een revanche van de
strijd die deze ploegen lever
den vorig jaar ter gelegenheid
van de sportweek. Toen was
de uitslag 3-2 geworden in het
voordeel van de Grafdelvers.
De Glansmerels die zich vorig
jaar sportief bekocht voelden,
hoopten dit jaar de strijd in hun
voordeel te kunnen beslech
ten. Doch daarover oordeelden
de Grafdelvers anders en het
pleit werd dus voor de tweede
maal in hun voordeel beslecht.
De uitslag luidde nu 2-1 met
doelpunten van Roger Van den
Abbeele en Van Hove. Voor
deze wedstrijd was eveneens
heel wat publieke belangstel
ling opgekomen. Zaterdaga
vond ging in café De Grafma
ker een tapbiljartwedstrijd door
kende.
Zondagnamiddag werd deze
sportweek dan afgesloten met
een sportinstuif. Iets nieuws,
op touw gezet door mensen
van het Bloso. Doch hier was
de opkomst eerder gering,
misschien waren de deelne
mers van de vorige aktiviteiten
sportmoe of vreesden ze het
onbekende.
ONDANKBARE
OMSTANDIGHEDEN
De tweede sportweek heeft
misschien niet het peil gehaald
dat vorig jaar werd bereikt,
maar kan toch bezwaarlijk een
mislukking genoemd worden.
In ieder geval moet een spe
ciale vermelding worden gege
ven aan de Bloso-gangmaker
Gilbert Van der Schueren die in
ondankbare omstandigheden
er toch nog in geslaagd is er
iets goeds van te maken.
Zonder enige hulp heeft hij
gans deze sportweek op touw
g07et en georganiseerd De
gevraagde medewerking van
het gemeentebestuur en
vooral van het feest- en sport-
komitee werd gewoonweg ge
negeerd door deze mensen.
Wij vragen ons dan ook af of
een dergelijk komitee nog
enige reden van bestaan heeft
wanneer zij weigeren aan der
gelijke aktiviteiten hun mede
werking te verlenen. Blijkbaar
vinden zij het belangrijker me
kaar in het haar te zitten dan
hun steun te verlenen aan ver
enigingen die iets willen pres
teren in Lede. Wij zouden zeg
gen: Typisch Leeds, dergelijke
situaties!
MON D G
Hl ÜS 1 «Hf mmÊKm '~'h wal - 'x
Spelnamiddag ingericht door BLOSO tijdens de sportweek (E L.)
etN öhhauhc) i/oon
Et/zo ptse -poofi. te MoocjTZ
