B.R. AMYUIM KONTRA CARGILL
DOOR MASSA KINDEREN
JUICHEND REGROET
'LEIDOOI VOOR HEI BEHOUD VAN
4I1E STRAATNAMEN NA DE FUSIE
De taal
der krysanten
Editie
Aalst
U LEEST DEZE WEEK:
WH ft
Uh
De Voorpost
EEN UITGAVE VAN
VRIJDAG 5 NOVEMBER 1976
29" JAARGANG NR. 44 - 20 F
DRUKKERIJ-UITGEVERIJ
A. DE CUYPER-
ROBBERECHT pvba
Verantwoordelijke uitgever:
A DE CUYPER
PCR. 115692 (DeCuyper)
Bureau:
Pontstraat 64 - Aalst
053-70.41 19
L.~n abonnement tot het einde
van het jaar bekomt U tegen
140 F
POBCELEIN -
HOOGSTRAAT 28
•n GfeéCHENKENZAAK
- 8300 AALST - TEL 21JÏ3.22
KATTESTRAAT 73 - 8300 AALST
een brief aan het kollege van burgemeester en schepenen
o Aalst en de fusiegemeenten schryft Jos Ghysens het
Igende
verluid werden reeds
Scheidene stedelijke als ge
meentelijke bestuurscontaeten
en vergaderingen gehouden in
Aalst herdenkt doden
Ook erewacht van de brandweer viert 100-jarig
bestaan
Tekeningen en schilderijen van H. Van Den Broecke
In memoriam Dom Bernard Copray.
Peabody? Ja watte.
Beloftevolle Prins Karnavalverkiezing Oost-
Vlaanderen.
r Naar Argentinië uitgeweken Vlamingen bezoeken
na 30 jaar stad en streek,
r Urbain De Grave: «V.U. heeft ervaring!-.
Kartograaf: een zeldzaam beroep
verband met straatnaannvijzi-
gingen na de voorgenomen fusie.
Als auteur van een in voorbe
reiding zijnde uitgebreide ge
schiedkundige verhandeling
over Aalst, en in het bijzonder
over de Aalsterse straatnamen
en toponiemen, zullen uwe
beslissingen stellig onze aan
dacht bezig houden. Immers het
veranderen van een straatnaam
is zo ongewenst, dat men er niet
dan in de uiterste noodzaak toe
mag overgaan.
De oplossing ligt mijns inziens in
een indeling in wijken, die elk
hun eigen straatnamen bezitten.
In de grote buitenlandse steden,
die door de annexatie van
allerlei voorsteden en dorpen
voortdurend in grondgebied en
inwonersaantal zijn toegenomen
is dit stelsel al lang gevolgd. Wie
eeit briel naar Brussel. Parijs of
l.onden of Berlijn schrijft,
schrijft er de naam of het
Piëteitsvol stapten weer traditiegetrouw op november honder
den mensen naar het Kerkhof om hun dierbare doden te herden
ken. Het kerkhof wordt herschapen in een chrysantentuin. De
liefde en de vriendschap voor de overledene uitgedrukt in
bloementaal.(RVdP-foto J. Raepsaet)
nummer van de randgemeente
of wijk bij. In Londen zijn 34
Churehroads en 18 Church-
streets. in Parijs 6 avenues
Victor Hugo, in Berlijn 6
Berlinerstrassen. En op deze
manier kan dat ook. Bij ons is
het doorgaans nog altijd zo dat
wanneer een gemeente een
andere kleinere annexeert, de
laatste de gelijkluidende straat
namen door anderen moet
vervangen, wat vooral voor de
inwoners van die straten hoogst
onaangenaam is. Of men neemt
als maatstaf voor een gelijkna
mige straat, diegene te behou
den met het hoogst aantal
bewoners
Het beste voorbeeld lijkt ons dat
in Nederland waar in 1923 Den
Haag de gemeente Loosduinen
annexeerde.
Lees door blz. 2
Na een lang jaar wachten konden de kinderen met soms angstige gezichtjes de lieve Sint de hand drukken .(el)
den zwak voorziene- sireetv
hiermede 200 plaatsen ver
loren gan. Het- is dus so
ciaal onrechtvaardig dat
men met gemeenschaps
geld en projekt zou steunen
dat in globo aanleiding zou
geven toi het verlies van 100
arbeidsplaatsen. Het is
irouwens zo dat de intrede
van Cargille op deze (natio
nale) markt rechtstreeks
Arnylum treft en wat erger
is. zo menen de sociale
partners op een ekono-
misch onrechtvaardige wij
ze. Hei is immers zo dat de
derivatenmarkt gesatureerd
is en dat er rekonversie-
moeilijkheden zijn in deze
sektor.
Onrechtvaardigheid dus.
niet alleen jegens normale,
gezonde konkurreniie
(waaraan gezien de aard van
Cargill niet wordt beant
woord).
Het is nu afwachten gebla
zen welke de nieuwe (defini
tieve?) elementen zullen
zijn in deze netelige proble
matiek. Op parlementair
vlak zijn er verschillende
stappen gezet die nog geen
gevolg hebben gehad aan
gezien het desbetreffende
dossier nog niet in staat van
afhandeling is. Op 3 novem
ber zullen de sociale part
ners Staaissekretaris Mark
Eyskens hun bezorgdheid
op het hart hebben gedrukt.
René De Witte
Jantje nog eens en dan jij weer.
En niet zagen, hé!»
Onder de leiding van voorzitter
André Doorns, had het feest
comité de plechtige ontvangst
van Sint Maarten op zich ge
nomen. Aan de uitgang van het
station was een feestelijk po
dium opgetimmerd. Hierop
hield Frans Wauters de wach
tende kinderen bezig door hen
nog enige Sint-Maarten-liedjes
te laten zingen.
Lees door blz. 4
Cargill heefi bij het Depar
tement van Vlaamse Streek-
ekonomie een investerings-
projekt ingediend en
vraagt de toelating om een
fabriek van glucose- zet-
meelderivaten op te richten
in de Kempen (rneer be
paald te Geel). Het gaat hier
om een investering van 1
miljard, het scheppen van
100 arbeidsplaatsen en de
produkne van 300 ton glu
cose per dag. Het projekt is
nie: strijdig met de E.E.G.-
voorschriften in dat ver
band
De sociale partners te'Aalst
hebben de gevolgen van een
eventuele toelating van dit
projekt door het «Ministe
rieel Komitee voor Sociale
en Ekonomische Koördina-
t ie» onderzocht en zijn tot
onrustbarende konklusies
gekomen.
De weerslag van dergelijke
(vreemde) investering is
voor het belgische bedrijf
Arnylum een verlies van 200
arbeidsplaatsen en het
overstappen naar een dis-
kontinu p.roduktiesysteem
Owee-ploegensysteem) en
-vermoeden we- in de hui
dige technologische uii-
bouw. een onvolledige be
nuttiging van de produktie-
capaciteit en als gevolg
hiervan een kostenverho
ging. Sociaal gezien is het
ergste dat in onze-van te
werkstel lingsmogelijkhe-
DNKURRENTIE MET GEFRONSTE WENKBRAUWEN
dens de jongste gemeenteraadszitting hebben raadsleden Jan Caudron en Richard De
Is (die de motie ingediend door Caudron, op sommige punten wou herschrijven) een
langrijke zaak in de belangstelling gebracht. Het verhaal draait rond het bedrijf
raanderivaten Raffinaderijen Arnylum» -korter Gr. Arnylum - dat te Aalst te boek staat
een dynamische en stabiele onderneming en de multinational «Gargill», wiens
lesteringsprojekt volgens de Aalsterse sociale partners de rechtmatige konkurrentiepo-
ie van Arnylum zou vertroebelen. Geen wonder dat de gemeenteraad, haar bezorgdheid
ïtrent de feiten en de mogelijke gevolgen hiervan op onze tewerkstelling wou uiten en
nog enkele dagen vóór de onderhandelingen die de drie vakbonden samen met de
rsoneelsdirekteur van Arnylum op hel Departement van Vlaamse Streekekonomie
lesten voeren
Arnylum stelt momen-
837 mensen te werk die
ingeschakeld in een
ïtinu produktiesysteem
een vier-ploegen
neem) dat toelaat onder
er 260 ton glucose per
te bekomen. Hiertoe
ëft Arnylum maïs ge'im-
teerd uit Amerika en
inkrijk. De Verenigde
uen bieden in feite een
ere kwaliteit aan.
voor enkele tijd had Gr.
fiylum twee rechtstreekse
Igische konkurrentende
lucoserie Vermeylen» uit
asrode en een soortgelijk
drijf uit Vilvoorde die bei-
n op de fles gingen. Mo-
tnteel moet de konkurren-
Dositie van Arnylum in E
verband worden ge
zien en meer bepaald bij
onze direkte Noorder- en
Zuiderburen. De onderne-
mersdynamiek van Arnylum
maakt dat het bedrijf niet
terugschrikt voor dit kon-
kurrentieel spel en er zelfs
positieve aspekten voor de
bedrijfsvoering in vindt.
Geen sclerose dus in het
beleid en een tewerkstel-
lingsstabiliteit die van Arny
lum terecht een der steunpi
laren van onze regionale
ekonomische bedrijvigheid
maakt. De ongelukkige in
planting in het midden van
de stad niet te na gespro
ken.
De multinational Cargill,
een Amerikaanse groep,
kontroleeri in de Verenigde
Staten een ruim deel van de
maTsopbrengst van bij de
landbouwer tot en met het
vervoer. Cargill staat sterk
in het internationaal distri
butiekanaal van de grond
stof in kwestie en zo komt
het dat deze groep een der
leveranciers is van Arnylum.
De volgende stap in deze
vertikale integratie van Car
gill is logischerwijze het
zelf verwerken van de
grondstof tot derivaten. In
deze stap is het niet on
denkbaar dat de groep aan
zienlijke kapitalen kan be
steden aan het usurperen
van een dominerende posi
tie op de markt: en dit,
zelfs binnen de bepalingen
van de Europese landbouw-
kommissie Welke zijn nu
de fenen?
gans de linkeroever v
y lum.(jm)
n de Dender tussen de Zeebergbrug en de Sint-Annabrug wordt ingenomen door
Zaterdagnamiddag, precies om 3 uur, liep de langverwachte trein met
Sint-Maarten het station van Aalst binnen, keerde achteraan en kwam
zachtjes naar spoor 1 toe. Een vijftal vreugdesalvo's kondigde de
joelende kindermenigte op het Stationsplein aan dat de trein erna
een jaar eindelijk weer was.
Het was een zonnige namid
dag, nog betrekkelijk warm
voor deze tijd van het jaar
(maar toch al koud genoeg om
stil te staan). Mede daardoor
hadden er zich zoveel kinderen
(en ouderen) vóór de uitgang
van het station verzameld.
Lang voor drie uur stonden ze
daar al, boordevol verlangen
om Sint Maarten terug te zien.
Hier en daar hadden vaders of
moeders armen te weinig om
hun kinderen in de hoogte te
houden: «Papa ik kan niet
zien!» «Wacht jongen, eerst
