Aalst herdenkt
doden
Meh pikkels
l of ajsntjES?
OK «EREWACHT» VAN DE BRANDWEER VIERT
30-JARIG BESTAAN
riaLfe
GOED KOPEN, IS EEN KWESTIE
VAN VOORAF GOED GEÏNFORMEERD ZIJN.
'K RAPPELEIR
N.V. KANTOOR
RAVIJTS
De Voorpost - 5-11-76 - 3
|ge zaterdag, 30 oktober, was het de beurt aan de
'iwacht» van de Brandweer om haar 100-jarig bestaan te
ffen- Hiervoor koos men 30 oktober opdat op die dag, nu
Jersijaar geleden, Polle Paepe door het Aalsters Stadsbe-
Ulu! - officieel als bevelhebber van de vrijwillige brandweer
Om 15 uur was het voor de
erewachters en hun dames
verzamelen geblazen in de
kantine van de brandweer
kazerne. Ere Lt-voorzitter
Ringoir verwelkomde de ge-
aangesteld
rij willige brandweer vierde haar honderdjarig bestaan. Op deze foto nog drie mensen van in de tijd van
ommandant De Paepe. in het midden kapitein L. Eeckhout, rechts ere-adjudant De Saedeleer.(el)
eIynandant De Vits. luitenant Mertens, voorzitter-luitenant schepen Ringoir en adjudant Bakaert.
*«T l STP L
MOCr MRfif. Een VROCHTuJfiGrig
rnT OTTEW
V.» (Z£Ppëg
frwTeTTCh»/
w
Los verkochte produkten
worden gewogen waar u bij
staat.
Verpakte produkten kunt u
zelf wegen op de u ter
beschikking staande
weegschaal.
Als u er meer over wilt
weten, vraag uw handelaar
dan om de folder
"priis-hoeveelheid"
uitgegeven door het
Ministerie van
Ekonomische Zaken.
Daarin vindt u alles
over de nieuwe
reglementering.
Als uw handelaar de
folder niet meer heeft,
kunt u hem gratis krijgen
bij INBEL
Montoyerstraat 3
1040 Brussel
nodigden.
Ondervoorzitter Ere Lt Mer
tens richtte zich vervolgens
tot de drie nog levende le
den van het korps, die nog
gediend hebben onder
Kommandant Pol De Paepe.
Hij bracht hen een gepaste
hulde.
GULDEN BOEK
Feestleider Adjudant Emiel
Backaert legde hen het gul
den boek der erewacht ter
ondertekening voor: Philip
De Paepe, erebevelhebber
van de brandweer, en zoon
van Polle De Paepe, Adju
dant Jozef De Saedeleer en
korporaal Leo Eeckhout.
Ook de andere genodigden
kregen de gelegenheid hun
handtekening in het gulden
boek te plaatsen.
HULDE
Vervolgens nam brandweer
kommandant De Vidts even
het woord ter herinnering
aan de oudgedienden. Hij
overhandigde hen de ge-
denkschotel die was ont
worpen ter gelegenheid van
het 100-jarig bestaan van de
brandweer. Nadien bracht
adjudant Emiel Backaert
een ontroerende hulde aan
Ere Lt. en voorzitter van de
Erewacht, Schepen Benoni
Ringoir, wiens politieke
loopbaan binnen afzienbare
tijd een einde neemt. Hem
zelf bood men een ge
schenk aan, terwijl men zijn
echtgenote met bloemen
bedacht, evenals de echt
genoten van Jozef De Sae
deleer. Ook de «pompiers
vrouwen» werden niet ver
geten.
BROEDERVERENIGING
In de kantine werd vervol
gens de erewacht van de
brandweer o.l.v. Adj.
Bruyère van Sint-Niklaas
onder luid applaus ontvan
gen. De erewacht van Aalst
is namelijk verbroederd met
die van St.Niklaas. Er volg
den de gebruikelijke weder
zijdse toespraken en ge
schenken. Erebevelhebber
Philip De Paepe gaf ook nog
een kort historisch over
zicht van de Aalsterse
brandweer.
Nadien volgde nog een ge
zellig samenzijn, waar het
er zeer hartelijk en plezierig
aan toe ging.
Het was een feest waarop
grote samenhorigheid
heerste tussen oud brand
weermannen en vaste leden
van het korps, die er als
barman en kelners het hun
ne toe bijdroegen om het
feest te doen slagen. Uit
volle borst zongen ze de lie
deren mee samen met de
oudgedienden. Dat be
looft...
W.L.
Onder een koude grijze hemel herdacht Aalst op 1 novem
ber zijn doden uit de beide wereldoorlogen op een waardige
en ingetogen manier.
Om 10 uur werd aan het
Stadhuis verzameld. Heel
wat hoge heren, uiteraard
voornamelijk uit Militaire
kringen en strijdersbonden
waren aanwezig. We merk
ten o.a. Kolonel Ivo De Raet
op. Luitenant Kolonel Mer
tens en Luitenant Kolonel
Doorns André, (Luchtmacht
reserve), Kommandant
Leemans, Burgemeester De
Bisschop, Schepenen Rin
goir en Van Eede, Brand-
weerkommandant De Vidts
en Dhr. Henri Van De Perre.
Verder ook afgevaardigden
van verschillende vader
landlievende verenigingen.
EEUWIGE VLAM
Tevoet ging het eerst naar
het Vredeplein. Aan het mo
nument der oorlogsslacht
offers werd de fakkel aan
gestoken, symbool van de
blijvende herinnering. De
heer De Schepper, provin
ciaal afgevaardigde van het
«Komitée van de Fakkel» en
bestuurslid van de NSB
(Nationale Strijdersbond)
Aalst, droeg dan de fakkel
naar het Erepark op het Ste
delijk Kerkhof.
EREPERK
Omer Verbeeck, gewestelijk
secretaris NSB, legde ons
daar in enkele woorden de
zin van de fakkel uit: de
vlam van de blijvende herin
nering.
FELLE TOESPRAAK
Luitenant Van De Velde van
het Verbond van Reserveof
ficieren, legde in soms felle
bewoordingen de zin van de
dodenherdenking uit. Hij
had het over dankbare
herinnering en gevoelens
van verering voor deze ge
sneuvelden die onze vrij
heid met hun leven hadden
betaald».
Het feit dat men hier, los
van alle politieke en gods
dienstige overtuiging op de
ze wijze zijn doden kan e-
ren, bewijst dat in een
democratisch land leven»
zo zei hij. Om deze vrijheid
te bewaren, is er macht no
dig. Fel bekritiseerde Lt.
Van De Velde ook de krach
ten, zowel nationaal als in
ternationaal, die onze de
mocratische bestuursvorm
willen omverwerpen. Hij
kantte zich in striemende
bewoordingen tegen een le
venswijze waarin men zich
alles veroorlooft Indien het
maar geen moeite kost.
«Indien wij onze democra
tische vrijheden opofferen
aan een politiestaat dan
was het offer van deze ge
sneuvelden nutteloos. Vrij
heid betekent ook zijn vrij
heid verdedigen. België
moet steeds kunnen be
schikken over die mensen
en middelen die onze de
mocratie kunnen vrijwaren»
aldus de spreker.
FAKKEL EN BLOEMEN
De fakkel ter herinnering
werd vooraan het ereperk
geplaatst. Aan het andere
einde werden bloemenkran
sen neergelegd door de he
ren De Winter, Bastiaens en
Bursens, terwijl vaandels
van het «Verbond der Vader
landlievende verenigingen»
(strijdersbonden, oorlogs
invaliden, burgerlijke oor
logsinvaliden enz.) plechtig
werden gepresenteerd.
Het was een eenvoudige
maar ingetogen plechtig
heid die - gezien de datum
door heel wat mensen werd
bijgewoond.
W.L.
meh aal meh ne kier, meh nor booiten te zing en aal die
brooine blooiren zing te liggen, die doagen of dénnen toyd
van Allerhoylegen van vroeger joren. En 't ieste woor da
'k tèn op peis es op die opstellen die men in 't schoei moste
moaken, ge wedj wel hein «Allerheiligen». En da kwamp
azoei verschillende jóren achterien. Attoyd rond dienen
toyd was 't van da! En hoe dammen toensj verondersteldj
woren van allemol iet anders te schroyven binsjt dammen
wisten da 't toch in den trant most zen gelèk as me gelierd
hooin. Want 'n toyken te veiren hoymen toch stikskes
moete leizen van Timmermans of zoei en door moste men
tèn ooitroapen hoe dagge foytelèk oever allerhoylegen
most schroyven. Da was tèn azoei iet oever 't keirkhof
woor da wit zand gestroeid wird op en tissen de zeirken en
oever boezjiekes die stonten te brannen. En tèn oever de
woafelen die thoois gebakken wirden. En hoe dat alle-
maan stillekes en seijeis zat te vertellen oever de familje
die geer booiten op 't keirkhofof in den heimei was.
En zelfs in dienen toyd vond ek dat allemool al 'n betjen
flaa kul, want ikzelf 'n hem noeit van da wit zand nim-
mendalen gezing en die boezjiekes vond ek toch beiter on
de kestboeim as op eh keirkhof woor da ze toch standvas-
teg mosten ooitwooin. Da van die woafelen, da gink nog,
want 'k mokten tèn van d' okkozje gebrooik vér thoois te
vroagen van toch mor ne kier te doeng gelèk as 't ek in mèn
opstel geschreiven hooi. Dat hooi 'k tèn toch g'had, de
keeskes en da zand mochte ze hemmen.
En mèh da 'k na gin klein kinjeren nimmer 'n hem die nog
nor 't schoei goon en opstellen moete moaken, weit ek ni
of da ze nog attoyd van die opstellen moete moaken op
moot van 't ien of 't ander stiksken ooit nen boek die al
joren veraverd es. 'k Peis van ni, want me hen toyd
veranderen oeik de gewoentjes, oeik in de schoeien. Ge
moetj mor ne kir zing nor die gasten die ooit 't schoei
kommen, jonges en maskes onderien, en smoeiren en
tissendeir makanderen ne kier vrinjelèk vastpakken. Alla,
allemol dinges die men wajjer ons in dénnen toyd ni 'n
mosten oventieren. 'k Weit ni of dat er op verbeiterd of
verslechterd es, mor 'k peis toch dat naa veil plezieregeres
vér nor 't schoei te goon as vroeger. En da ze de kinjeren
mier okkozje gei ven vér ierlèk te zén.
Oever aa boeken gesproeken: van de weik hem ek per
malheir nog ienen in mèn hannen g'had, ge wedj wel, nog
in d' aa spellink meh «sch» en «OO» en zoei en 'k hem da
nog ne kier hèrlezen. 't Gink oever 't kloeister Affelgem
en most deirgoon ver ne geschiedkundigen boek. Ik weit
nog da 'k da nog geleizen hem as kleine kadei en da 'k dor
gralek van gedaven was oever die witte en die zwèrte,
al lei, oever die ghiele brave mensjen en die gralèkke
slechterikken die dor in kwampen. Da was tèn de moede.
Ge 'n hodj ni anders as doeidbraaf en krapeleis slecht. En
hoe da'k dat in den toyd allemol sliktegen. Morjaan, as ge
da naa herleist: ge zodj er moete meh lachen en zodj er
moete meh schrieven. Hoe es 't meigelèk, peisden 'k. da
'k da vroeger allemol geloeifden en da 'k naa zit te peizen:
hem ek ik meh door loten on vangen en hoe es 't meigelèk
da 'k tèn al ni gezingn hem dat er op elk blad dinges stoon
die ge der azoei kendj ooitvissen en zeggen: mor dat es
toch ni meigelèk en dat es toch zjust 't kontrore as wat dat
er hier 'n betjen ierder geschreiven stoot?
Ja, ni allien de spellink es veranderd, mor oeik de boeken
zelf en de manier van leizen..en vanoyges de mensjen die
da leizen oeik. En doeroon ziede, alles verandert. Van den
iene kant kaan da pleziereg zèn, van den andere kant kejje
dor vantoyd eh klein betje spoyt oever hemmen. Gelèk as
de Veirpost zelf, door es 't er oeik iet on 't veranderen.
Naa moet mèn hoeksken twie doagen vroeger binne zèn,
wat da mèh wel veir problemen steldj. Mor ja, ne mensj
moet er iet vér oeveiiiemmen...
En vér te slooiten, eh klein grodsjelken: wedje gajjer hoe
dat da komt da de Sjineizen allemool zèkken schieve
oeigen hemmen? Awei, ge wedj dat die mensjen ni anders
'n eiten as roys. En ge wedj oeik wa dagge kroygd van te
veil roys t' eiten? En as ge tèn bepeist dat de die azoei al
iewen en eiwen moete zitten krochen en daven... tèn
wedje metnienen hoe da 't komt van die schief' oeigen!
As ge nie 'n wedj hoe dagge da moedj tesoamenroymen:
allerhoylegen en zand en boezjiekes en woafelen en aa
boeken en sjineizen die zitten te krochen, ik 'n weit het
oeik ni. Zoek het mor ne kier ooit en lodj tèn ne kier iet
weiten on
DOLF
Aan het monument op het Vredeplein werd de fakkel ontstoken.
De brandende fakkel werd meegenomen naar
het erepark op het kerkhof, om de vlam te doen branden.(jm)
MOLENSTRAAT 75
9300 AALST
VERZEKERINGEN LENINGEN
IMMOBILIEN Spaarkas IPPA
Alle takken verzekeringen - specialiteit: le
ven
Private leningen - Financieringen
Hypothecaire leningen 1 en 2de Rang
Alle geldbeleggingen
Reisconsulent VASCO
WIJ KOMEN AAN HUIS: Tel. 053-21.63.64.
HUIS VAN VERTROUWEN SINDS 30 JAAR.
