EEN EKSPLOSIEF GESPREK
OVER WAPENS EN MUNITIE
GEWAPENDERHAND
BIJALFONSBAYENS
LUIKSE PROEFBANK
ALS BELASTINGKONTROLEUR
WAPENS MAKEN
NIETS MEERTE LEREN
IN CALIFORNIË
ZELFS BEROEPSMENSEN ONDERHOUDEN
HUN WAPEN SLECHT OF HELEMAAL NIET!
TWEEMAAL KAMPIOEN VAN BELGIE
MET DE COLT 45
10 - 12-11-76 - 11
REPORTAGE: E.A. ROGGEMAN FOTO'S: R. VERSMESSEN
Tijdens ons gesprek was Alfons Bayens nog niet zo lang
terug uit Oostenrijk. Hij nam er deel aan de wereldkam
pioenschappen en stond er tussen de groten der aarde.
Alvorens aan een wereld
kampioenschap deel te kun
nen nemen, heeft hij het
allemaal zelf moeten waar
maken. Vooral zijn fenome
nale prestaties bij het snel
vuren. Samen met 148 ande
re schutters demonstreerde
hij er zijn kunnen. Van de
Oostenrijkse resultaten is
hij buitengewoon tevreden.
Maar hij zegt van zichzelf,
dat hij veel beter kon en zijn
mogelijkheden een beetje
verprutst heeft door track en
te snel te willen vuren. En
dat was ten koste van een
onfeilbare preciesheid.
Het heeft hem niet belet om
in Oostenrijk buitengewoon
goede kontakten te leggen.
Om belastingen in te ruiven, vallen er op alle vijvertjes vis te
vangen. Ook op de kontrole der wapens; alvorens ze naar de
handel mogen gaan. Ons land beschikt te Luik over een
proefbank. Men zou het kunnen vergelijken dat elke auto
mobielfabrikant, alvorens z'n gloednieuwe wagen af te
zetten, de machine nog eens ekstra moet laten testen
alvorens het voertuig in de handel vrij te geven. Algemeen
is geweten dat autofabrikanten over eigen proefrijders en
test-terreinen beschikken.
Alfons Bayens, een des
kundige op wapengebied, is
in het geheel niet te spreken
over de gang van zaken. Hij
doet er geen doekjes om en
zegt ronduit: «Iemand die
wapens maakt test ze lo
gischerwijze zelf.»
In de Verenigde Staten be
staat de proefbank niet. Elke
fabriek heeft er een eigen
proefbank. Maar in ons land
is dat niet voldoende. Elk
wapen moet nog eens via de
proefbank van Luik. Uiter
aard moet men per getes£
wapen betalen.
Eens de proefbank voorbij
krijgt het schiettuig een
stempel (in cullas, loop en
chassis).
De wapens worden getest
op 30 procent overdruk. Bij
voorbeeld een wapen met
maximum druk in de kamer
bij de ontploffing, wordt
voorzien op standaardma-
ten. Een patroon wordt ge
laden in de fabriek en die
wordt bekeken als veilig
voordat kaliberwapen.
Wat doet de proefbank nu?
Men gaat 30 procent overla
den en dan schiet men er
mee. Dit schijnt voldoende
te zijn om een wapen te
testen. Onze gastheer heeft
alle redenen om het met de
ze gang van zaken niet eens
te zijn. Vooral omdat een
wapen één keer die slag kan
houden, tien keer, en de
twintigste maal misschien
zal openbreken.
Als wapenmaker, die hét
klappen van de zweep k» n
is zijn besluit omtrent c
proefbank vernietigend e.
ziet het meer als een geld
kwestie.
(Vervolgt)
Deze Aalstenaar met Ameri
kaanse allures, weet letter
lijk alles af van wapens en
munitie. Bij zijn* deelname
aan de wereldkampioen
schappen gevechtsschieten
in Oostenrijk, was de natio
nale en internationale pers
bestendig aan zijn zijde.
Munitie, wapens maken,
I verbeteren en verkopen is nu
zijn hoofdberoep. Alfons
Bayens is vijf jaar geleden
begonnen met een wapen
handel. Voordien was hij
reeds schutter en dank zij
deze sport wist hij heel wat
van wapens af. Het was zijn
grote hobby.
Voordien was hij zelfstandig
als kunstsmid, maar in 1965
kwam hij op de Ledebaan
met zijn wagen onder een
trein terecht.
Rugletsels,-zeker voor het
zware beroep van kunstmid,
- hebben hem belet dit be
roep verder te zetten. Ander
zijds herstelde hij toen
reeds wapens en veranderde
deze tuigen van vorm, ver
fraaide en verbeterde ze.
Van het ene kwam het ande
re. Deelnemen aan kompeti
ties, zijn kennis van vuur
wapens, zijn enorme be
langstelling en het steeds
aanhoudend vragen stellen,
de grote hoeveelheid litera
tuur, het groeide steeds
maar aan. Tot hij uiteindelijk
het grote besluit nam zich
als wapenmaker-handelaar
te vestigen en met als grote
specialisatie: «handvuur
wapens».
Er bestaat wellicht geen en
kel Amerikaans (en wellicht
ook ander blad) dat hem ont
ging. Het werd een toetsing
van zijn ideeèn. Bovendien,
als schutter kwam al het
materiaal uit Amerika. Al
fons zocht steeds verder en
eksperimenteerde. Thans is
hij een van de grootste spe
cialisten wat de colt 45 be
treft.
De vraag is al te simpel om te weten hoelang men er over
doet om een wapen te maken. Het antwoord Is variabel
naargelang de toestand van het schiettuig.
Een van de eerste vaststel
lingen is: in welke staat
krijg ik het wapen? Het liefst
werkt men op een nieuw
wapen. Alle wapens zijn van
een standaardtype en verto
nen nog geen onregelmatig
heden, geen sleet. Ze dra
gen nog geen sporen van
een eventuele slordige in
eenpassing of van een dood
gewone «slechte makelij».
Het is zelfs niet uitgesloten
dat er wapens bestaan, - zo
men...! Alle stukken staan
zo dicht, al de glijvlakken
zijn gepolijst met de hand en
zijn, werkelijk uiterst
«nauw». Bovendien wordt
een speciaal «rodage-vet»
gebruikt waarmee het wa
pen opnieuw in mekaar werd
gezet
Het «aangepast» wapen
moet zichzelf roderen. Dit in
tegenstelling tot een ge
woon nieuw wapen. Na 500
schoten zal het aangepaste
op een slot - zullen gemaakt
zijn. Tot hiertoe is dit nog
niet het geval. Veel hangt af
van de details en de bijzon
dere aandacht. Uit het ge
sprek bleek duidelijk dat on
ze gastheer zolang mogelijk
wil blijven zoeken, opdat elk
wapen dat onderzijn handen
vandaan komt, verschillend
zou zijn. Op die manier is
het ook voor de eigenaar een
uniek stuk.
deze specialisatie is deze
man één jaar achteruit met
zijn werk. Alfons heeft in de
U.S.A. een tiental specialis
ten ontmoet, bijna de eni
gen die er zijn en waarvan er
een drie tot vier een werke
lijke fameuze naam hebben.
Die gevestigde namen is hij
stuk voor stuk gaan bezoe
ken. Toevallig wonen ze al
lemaal in Californië. Zonder
arrogant te zijn zegt hij tot
besluit: «Daar heb ik onder
vonden dat ik van hen niets
kan leren. Ik heb hen ook
niets kunnen bijbrengen.
Wij staan denkelijk aan de
limiet van onze mogelijkhe
den. «Misschien is zijn ei
gen vuurwapen een voor
beeld wat wel en niet kan bij
het verbeteren van een revol
ver, want zijn vuurwapen be
staat nog uit:...twee origi
nele stukken. Een perfektie.
Het klinkt bijna ongelooflijk dat een vlaming in het land van
Uncle Sam praktisch niets nieuws meer kan ontdekken op
gebied van wapens. En toch, toen verleden jaar Alfons
Bayens in Californië verbleef, met het doel mensen uit zijn
vak en zijn specialiteit te ontmoeten, kreeg hij alleen maar
een bevestiging van zijn eigen ideeën.
Er zijn in ons land een heleboel wapens in omloop.
Klandestien en officiëlHoeveel er in feite een besef hebben
hoe een wapen moet onderhouden worden, blijft een
open vraag. Maar een degelijk onderhoud is beslist nodig.
Zekerde wapens die men niet teveel gebruikt.
Omdat men een wapen toch
niet veel ter hand neemt en
niet gebruikt, bestaat er de
neiging in het schiettuig olie
te strijken. En het overdre
ven gebruik van olie en vet
kan fataal zijn. Ofwel funk-
tioneert het ding niet bij
eventueel gebruik, of zit de
loop vol vet en dan is het
gevaar niet denkbeeldig dat
het ding de lucht in vliegt
met alle gevolgen van
dien...!
Zelfs beroepsmensen ma
ken dergelijke fouten. Zo
was er onlangs een politie
man (niet van Aalst!), die
zich naar de schietstand be
gaf en vaststelde, bij het
eerste schot welke hij loste,
zijn wapen niet meer open of
dicht kon. De loop van de
revolver was totaal uitgezet.
De oorzaak was eenvoudig.
Op dienst neemt men het
wapen mede in alle weer en
wind, maar anderzijds wil
men het beveiligen tegen
stof en roestVeel ol ie en vet
moeten dan de zogenaamde
bescherming bieden. Vooral
veel vet in de loop! «Een
groot geluk dat het ding niet
ontplofte en het een klein
kaliber was. Een 7,65 is niet
zo heel krachtig. Maar der
gelijke dingen zijn niet ver
antwoord. Een wapen wordt
verondersteld om goed on
derhouden te worden en re
gelmatig te gebruiken. Om
de maand zou men minstens
5 patronen door de loop
moeten jagen, iets wat niet
overdreven is. Bovendien
blijft men dan vertrouwd
met het wapen. Blijft men de
feeling houden. En wanneer
ge zelf niet schiet of wilt
onderhouden, laat het dan
doen.
Indien Alfons Bayens in 1965 niet met zijn wagen onder een trein was terecht gekomen, was
hij misschien weliswaar nog steeds één van de 10 's werelds beste schutters in
«gevechtsschieten» en trekt In fraktles van seconden zijn revolver; maar had hij nooit de
reputatie verworven van Europa's grootste specialist In de colt 45.
Alfons Baeyens met wapen Colt 45 ACP, omgebouwd en verbeterd voor Combat Shooting (RV)
als men wel eens van een
auto zegt, - op een «maan
dag» gemaakt zijn. Met een
nieuw en ongebruikt wapen
kan men onmiddellijk al de
onderdelen haarfijn aanpas
sen en opnieuw in mekaar
zetten.
In tegenstelling tot nieuwe
wapens, mag het vuurwapen
dat door Alfons Bayens een
nieuwe revisie kreeg,, niet
meer gedemonteerd worden
gedurende minstens vijf
honderd schoten. Men mag
het wapen zelfs niet kuisen
en allerminst uit mekaar ne-
wapen perfekt funktioneren
en zijn alle aanpassingen
van de glijdende of draaien
de delen perfekt in orde.
Wanneer het vuurwapen per
fekt in orde is, dan slaagt
Alfons Bayens er zijn eigen
stempel in. Het is meteen
«life-time» waarborg en een
origineel stuk.
Tot op heden maakte hij nog
geen twee identiek dezelfde
wapens, of, zoals men wil,
hermaakt.
Eens komt nochtans de dag
dat er wel twee dezelfde wa
pens - zoals met de sleutels
Het werd niet alleen een be
nijdenswaardige toeris
tische uitstap, maar een sa
menspraak met gereputeer
de auteurs. Schrijvers van
boekwerken wanneer ze ook
maar even hun opinie, zij
«het van het» verkondigden.
Onze gastheer kon alleen
maar vaststellen dat zij mo
menteel zo ver stonden als
hij. De kleine Aalstenaar,
die dag aan dag met wapens
bezig is, net zoals zij, maar
misschien met nog meer
liefde voor het vak wanneer
men alleen staat. Alfons
Bayens wou weten of hij
alleen stond met zijn ideeën
of de Amerikanen het beter
deden dan hij. Zijn mening:
«Ik heb het allemaal aan me
zelf geleerd, ineen landeken
dat tenslotte nog niet zo ver
staat als Amerika op gebruik
van vuurwapens. Amerika
kon met niets meer leren tot
nu toe.» Nochtans, de Ame
rikanen die hij er ontmoet
heeft leven uitsluitend van
het verbeteren van vuurwa
pens. Een ervan uitsluitend
door specialisatie van één
enkel wapen, de colt 45. In
