HJ
Vrije Tribune
IN
U
R<
V
<2
WEDDEN STADSPERSONEEL:
GELIJKSCHAKELING MET GENT
NIET ZONDER
VOORAFGAANDE
MOEILIJKHEDEN
VNJ GEWEST AALST
VIERDE 15-JARIG BESTAAN
2 - 12-11-76 - De Voorpost
de redaktie heeft het recht deze teksten in te korten.
VERBEELDINGS
KRACHT IS NODIG
Naast de verdere speculaties
en gissingen inzake de meer
derheidsvorming of de sche
penverkiezing blijven de ko-
mentaren in verband met de
fusiegemeenten beperkt tot
veelal technische besprekin
gen die vaak uitmonden in
spitsvondige en ingewikkelde
procedures. Binnenkamers
worden er misschien beleids
dossiers voorbereid en ter be
spreking klaargemaakt. Aan
neembaar is dat hiervoor de
nodige tijd wordt genomen,
want het zijn richtingsaanwij
zers voor de volgende zes jaar.
Lang echter mag hierover niet
een volledig stilzwijgen worden
bewaard. De openbare mening
heeft het recht op informatie
over wat de toekomstige sche
penen doen en op algemene
richtlijnen die worden geno
men. Trouwens de man op de
straat bekommerd zich weinig
of niet om de administratieve
ingewikkeldheid van dergelijke
dossiers. Voor hem is dat een
stadhuisaanglegenheid. Wat
telt is, wat zullen de nieuwe be
stuurders aanvangen? Hoe
len ze die talrijke problemen
oplossen en in welke zin?
Op het keerpunt waarop we
ons met onze gemeenten be
vinden moet er om een derge
lijk beleid uit te stippelen vol
doende kennis van zaken zijn,
maar ook een dosis durf en
verbeeldingskracht. Algauw
zal blijken of de toekomstige
bestuurders deze kwaliteiten
bezitten om een welvarende
toekomst op te bouwen.
Daarom is het ogenblik daar,
dat de verantwoordelijken naar
buiten treden, zonder zich ach
ter een administratieve romp
slomp te verschuilen, klaar en
duidelijk de bevolking informe
ren en laten inspelen in de op
ties die vorm krijgen. Beden
ken wij toch dat naast de vor-
minggeving van de nieuwe
gemeenten er ook een mentali-
teitsplooi moet worden aange
nomen, die anders en positie
ven moet zijn dan in het verle
den. Het opzet van de fusies
meer geven aan de bevolking
moet ook geïnterpreteerd wor
den als meer meespreken en
meebeslissen.
Hopelijk laat men de belang
rijke beweging niet voorbij
gaan, zonder aJle middelen en
mogelijkheden te benutten
voor een geesteswijziging.
Diane D'Haeseleer
CVP-PVV-RW-
BELEID
RAMPZALIG
VOOR HET
LAND
CVP-pers erkent publiek mis
lukking politiek TINDEMANS.
Het heeft lang geduurd vooraleer
het tot de CVP-pers is doorge
drongen dat het beleid van de
CVP - PVV - RW - regering
rampzalig is voor het land. Nu
wordt de CVP-pers meteen alles
duidelijk. Ze neemt zelfs de libe
rale minister van financien kwa
lijk dat hij de situatie 'niet drama
tisch' durft te noemen.
De STANDAARD, het vlagge-
schip van de vlaamse CVP-pers.
doet er zelfs geen doekjes meer
om en schetst in onverbloemde
taal de totale mislukking van de
regeringspolitiek.
In de editie van 6 en 7 november
II. heet het als volgt:
-De premier Tindemans) staat
de jongste tijd vaak op een andere
golflengte dan zijn minister van
financiën, die een nogal ver
krampt optimisme blijft prediken;
de situatie is moeilijk, maar hele
maal niet dramatisch.»
Je vraagt je dan wel af, water nog
moet bijkomen om van een drama
te mogen spreken. De werkloos
heid verkrijgt burgerrecht en
groeit uit tot een nationale instel
ling.
Sleutelsektoren van het bedrijfs
leven, met het staal op kop, zijn
doodziek. Met de financiën van
de ziekteverzekering gaat het
berg-af. De sociale zekerheid van
de zelfstandigen is failliet.»
Tot daar de Standaard.
Wanneer zelfs de regeringsge
zinde pers OPENLIJK en zonder
omwegen de CVP - PVV - RW -
regering van WANBELEID be
schuldigd. dan klinkt het nogal
straf wanneer men W. Martens,
CVP-voorzitter. hoort verklaren
dat deze regering nog 15 maand
moet aanblijven. Mocht dit zo
zijn. dan zou het land nog zwaar
dere kloppen te verwerken krij
gen, die het wel eens onherstel
bare schade zou kunnen toebren
gen. EEN REGERING DIE BE
WEZEN HEEFT NIETS OP TE
LOSSEN. MAAR HET LAND
op de RAND VAN HET BANK
ROET BRACHT KAN NIET
SNEL GENOEG HAAR SCHUP
AFKUISEN.
HET BSP-
ALTERNATIEF
De BSP heeft bij herhaling haar
visies en haar politiek in het par
lement verdedigd, maar de CVP
en PVV hebben de BSP-raad
steeds hoogmoedig afgewimpeld.
De CVP en PVV moeten echter
weten dat de BSP nooit zal aan
vaarden dat de regering in 1977
terug op de deflatoire toer gaat,
wat betekent dat ze nieuwe werk
loosheid tegemoet gaat om zoge
zegd de inflatie te bestrijden. De
BSP wil daarentegen dat de rege
ring een expansief beleid voert,
gericht op het tot stand brengen
van nieuwe arbeidsplaatsen.
Om de inflatie onder de knie te
krijgen moeten de prijzen in het
oog worden gehouden.
Verder dient de regering eindelijk
een echt structuurbeleid te ont
wikkelen in het raam van een eko-
nomische planning. Onze be
dreigde bedrijfstakken, zoals tex
tiel, dienen dringend «be
schermd» tegen aftakeling en on
dergraving vanuit zogenaamde
«lage loon landen».
Tot slot mag de regering haar ver
antwoordelijkheid niet ontlopen
bij het tot stand brengen van de
definitieve gewestvorming.
MARTIN HL'TSEBAUT,
politiek sekretaris
van de afdeling Aalst.
WAAROM
ZWIJGEN
OVER
AMYLUM
De lezer heeft in een vorig num
mer van dit blad kennis kunnen
nemen van de onrust die heerst
omtrent de tewerkstelling bij
G R. Amylum, het belangrijkste
bedrijf te Aalst, tengevolge van
het voornemen van de Ameri
kaanse multinational Cargill in de
Kempen een zetmeelbedrijf in te
planten, en dit met de financiële
hulp van de Belgische regering.
Op 19 oktober werden daarom
trent de voornaamste verantwoor
delijken van de vakbonden en de
politieke partijen van het Aal-
sterse uitgenodigd, en na kennis
geving en bespreking van het pro
bleem. werd aan de h. Tinde
mans, als voorzitter van het Mi
nisterieel Komitee voor Ekono-
mische en Sociale Koördinatie,
een door alle aanwezigen onder
tekende brief gericht, waarin ge
vraagd werd geen beslissing te
nemen vooraleer de situatie in de
betrokken en reeds aan overkapa-
citeit leidende sektor grondig zou
onderzocht zijn.
Wat ons, als Kommunisten, in
deze zaak interesseert, is in eerste
instantie het waarborgen van de
reeds zo zeer aangetaste tewerk
stelling in onze streek. Het ge
vecht tussen de kapitalistische
groten is een ander probleem,
maar toch is daar ook een kwestie
van de, zij het dan relatieve, eko-
nomische onafhankelijkheid van
ons land, en tenslotte, van de
spreiding der industriële inplan
tingen, waarbij de min of meer
verder van de havens gelegen ge
westen steeds weer benadeeld
worden.
Was ondergetekende als verte
genwoordiger van de KPB even
eens op de bijeenkomst aanwezig,
ook zonder dit positieve feit zou
den wij ons verder aan de zaak
geïnteresseerd hebben. En wat
blijkt nu uit de inlichtingen die wij
drie weken later hebben ingewon
nen?
Op 3 november werd een delega
tie van Amylum en van de vak
bonden door de kabinetschef van
Streekekonomic ontvangen. Uit
dit gesprek bleek, dat nog geen
beslissing werd genomen, dat er
nog verdere informatie wordt in
gewonnen over de eventuele ge
volgen van een Cargill-
inplanting, en dat HOUD U
VAST! de regeringsverant
woordelijken verbolgen zijn over
het feit dat nog vóór de beslissing
de kat de bel werd aangebonden.
MEN HAD DUS MOETEN
WACHTEN TOTHETTE LAAT
WAS!
Welnu, indien onze inlichtingen
juist zijn, en indien dit niet het
geval zou zijn zou de oorzaak
daarvan alleen moeten gezocht
worden in het feit dat iedereen
blijkbaar liever over de zaak
zwijgt, dan dienen enkele vragen
gesteld te worden.
Waren de inlichtingen door Amy
lum verstrekt juist of niet. en zo
ja, waarom zwijgen de meeste
ook partijgebonden dagbladen er
zo angstvallig over? Waarom kan
Amylum overoverkapaciteit in de
zetmeelsektor spreken, en moet
men zich in Streekekonomic en in
het ministerieel komitee voor
Ekonomische en Sociale Koördi
natie nog informeren? Op welke
basis KOORDINEERT men dan
wel in dit land? Wanneer in de
parlementaire kommissie het dos
sier Amylum werd goedgekeurd
met de daaraan verbonden
staatstussenkomsthoe kan men
dan nu nog met de bestaande
overkapaciteit een nieuwe inplan
ting in dezelfde sektor overwe
gen? Is het waar dat de modalitei
ten van staatshulp voor Cargill
reeds met de Intercommunale van
de Kempen werden besproken?
WELKE POLITIEKE INVLOE
DEN GAAN DAARACHTER
SCHUIL?
Wij zijn hier niet de spreekbuis
van Amylum en we hebben
bijv. onze mening over de door
deze onderneming genomen en te
nemen maatregelen inzake leef
milieubescherming. maar dit is
een andere zaak doch wij wil
len niet dat het personeel van dit
bedrijf morgen voor een voldon
gen feit wordt geplaatst, zoals het
reeds zo dikwijls het geval was
met andere bedrijven in het verle
den.
Wc gaan de kwestie rauw stellen.
Of, Amylum overdrijft en wil om
redenen van konkurrentie de vak
bonden en politieke partijen voor
zijn wagen spannen. Wij verlie
zen bijvoorbeeld geenszins uit het
oog, dat naast de financiële groep
Lambert, de tweede belangrijkste
in België, ook de Amerikaanse
groep A.E. Staley (langs een
Zwitsers filiaal om) belangen
heeft in G.R. Amylum. Of, Amy
lum overdrijft NIET, en het ge
vaar van verlies aan tewerkstel
ling bestaat reëel. In beide geval
len moet de openbare opinie inge
licht worden. En in het tweede
geval is 't gezien de «verbolgen
heid» in regeringskringen hoog
tijd, dat al wie er wat kan aan doen
klaar en duidelijk stelling neemt.
En indien sommigen dit niet doen,
WAAROM?
RAY DE SMET
twee, gekoppeld aan een sociaal-
vooruitstrevende politiek.
Nu het gesprek van gemeen
schap tot gemeenschap van start
schijnt te gaan is het misschien
goed aan onze ondubbelzinnige
standpunten te herinneren. De
Vu wenst een hervorming van
België tot een federale Bond
staat met twee autonome (zelf-
besturende) gewesten Vlaan
deren en Wallonië, met daartus
sen de hoofdstad Brussel, ont
daan van overdreven pretenties,
waar ook de Vlamingen als
eersterangsburgers kunnen le
ven en zich ontplooien.
JAN CAUDRON
GAAT ACOD TOT AKTIE OVER?
Zoals we kunnen lezen in een open brief van het ACOD is dit
het probleem: «Na de fusie leggen enkel de officieel goedge
keurde en uitvoerbaar geworden Raadsbesluiten de verwor
ven rechten van het personeel vast.»
fase, en dat de tweede en
derde fase zelfs verloren gaan
voor het Stads- en KOO-
personeel»
Want, zo vervolgt de brief:
«Onze vrees is dan ook dat
door de schuld van het Stads
bestuur opnieuw nodeloze ver
traging is ontstaan in de eerste
Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad alvorens het Vlaams
Nationaal Jeugdverbond Gewest Aalst zijn derde lustrum kon
vieren. Het scheelde niet veel of er was zelfs geen viering geweest.
Maar het feest is er toch gekomen. Een beetje «in mineur», maar toch
erg meegevallen. De opvatting was ook nieuw.
Straks gaat de Volksunie, alleen
of in een of andere kombinatie
met andere partijen, deelnemen
aan het bestuur van heel wat
Vlaamse gemeenten, en dit voor
zes jaar. Wie van Brussel naar
Gent rijdt doorkruist onafge
broken steden en gemeenten
waarde Vlaams-nationalisten in
ht kollege van burgemeester en
schepenen zullen zetelen. Wij
schrijven dit niet op een mis
plaatste triomfalistische toon,
maar met gepaste fierheid en in
het volle besef van de zware
verantwoordelijkheid die de kie
zers ons op de schouders hebben
gelegd.
Overal zijn wij bezig met de
voorbereiding van onze moei
lijke. mooie taak. Onze manda
tarissen zullen niet alleen de
nodige tijd vrijmaken voor het
uitoefenen van hun ambt, zij
zullen zich door zelfstudie in
hun specialiteit bekwamen en
zich moeten omringen met
bekwame en toegewijde raadge
vers.
Zij moeten tevens openstaan
voor nieuwe initiatieven en
interessante voorstellen, of zij nu
komen uit eigen midden of van
de oppositie. Onze verbeel
dingskracht en creativiteit, ge
koppeld aan een open en
demokratische inspraak en ge
stoeld op een dynamische aan
pak en werklust, moet leiden tot
een beleid, dat reeds vijftig jaar
geleden door de Vlaams-
nationale denker Lodewijk Dos
fel een «Goed. gezag» werd
genoemd. Het is onze overtui
ging dat bij de benoemings- en
bevorderingspolitiek de be
kwaamheid en de toegewijde
werklust van de kandidaten de
doorslag moet geven en dat wij
door een integer beleid juist die
ambtenaren moeten aantrekken
die onze bevolking het best
kunnen dienen. Wanneer wij in
die verschillende gemeenten met
«goed gezag» meebesturen dan
zal heel Vlaanderen er beter bij
worden. Wanneer wij, vertrek
kend vanuit onze gemeenten,
door een dynamisch beleid onze
invloed vergroten en het ver
trouwen van de burgers winnen,
dan staan wij tevens een stap
verder bij het einddoel van onze
beweging: Federalisme met
Het V.N J. gewest Aalst hield een optocht (jm)
Om deze vernieuwde opvatting
is het trouwens begonnen. De
gewestleidster Aalst had Guido
Klinck als regisseur gevraagd.
Deze aanvaardde uiteraard de
opdracht. Temeer daar hij het
VNJ van wat dichtbij had leren
kennen, en ook de gewestleidster
voor hem geen vreemde was. In
het VNJ heeft men te doen met
kinderen van 4 tot jonge mensen
van zowat 18 jaar. Het lag in de
bedoeling van Guido Klinck op
de ingeboren kreativiteit van al
deze mensen beroep te doen.
Om samen met hen een feest
programma in elkaar te steken.
Een programma waaraan ieder
een dus ook graag zou meedoen.
Niet zoals het altijd en overal
gebeurde: muziek, toespraak,
toneeltje, dans. weer toespraak,
weer toneeltje, muziek en ge
daan.
Vooral de kinderen zouden
tijdens dit feest aan bod komen.
Het thema was: «Aandacht en
Stilte voor elkaar». Iets wat de
kinderen zeker zou aanspreken.
En waar ook wat mee te doen
viel.
Naar de mening van Guido
Klinck staat een kind door de
week al genoeg onder druk.
Wanneer het zich 's zondags
komt ontspannen mag dan wel
eens wat meer beroep op eigen
kreativiteit gedaan worden.
En hier kwamen de opvattingen
van gewestleider en regisseur in
botsing. Opeens werd hem de
regie uit handen genomen, en
was Mare Van Wesemael (dra
maturg NTG Gent) gekontak-
teerd. Toen deze hoorde waar
het over ging, ging hij al dadelijk
achter Guido Klinck staan, die
dan terug zijn opdracht als
regisseur mocht voortzetten. De
meningsverschillen waren
daarmee echter niet opgelost.
Zelfs de hoger leiding kreeg
ervan te horen. De plaatselijke
leiding stond evenwel achter
Guido Klinck. Toch is de zaak
enige keren stilgelegd. Bij zover
dat er op bepaalde ogenblikken
zelfs aan gedacht werd het feest
gewoon af te gelasten.
Guido Klinck legde er evenwel
de nadruk op dat zijn verzet niet
de persoon van de gewestleider
betrof. Wel had hij graag een
einde zien komen aan een
wantoestand: het is erg in de pas
doen lopen van kinderen,
zelfs wanneer ze zich ontspan
nen. Het was niet zijn bedoeling
zich met andermans zaken te
komen bemoeien. Maar hij
meende toch recht te hebben op
een zeker vertrouwen wanneer
men hem een dergelijke op
dracht toevertrouwde! Men
heeft mij gevraagd, dan moet ik
toch kunnen werken ook.
Het feest is dan toch doorge
gaan. Het programma was goed
gevuld. Niet het programma van
de gewestleidster. Ook niet dat
van Guido Klinck alleen. Eerder
een kombinatie. Maar Guido
Klinck heeft er zich uiteindelijk
toch mogen in «uitleven». Hij
heeft bewezen dat er met
kinderen heel wat te doen valt,
als men op hun eigen kreativiteit
beroep doet. Jammer dat er
zoveel moeilijkheden geweest
zijn. Het was anders nog beter
geweest. Maar de repetities
hebben lang stilgelegen. Boven
dien werd ook de publiciteit
verwaarloosd. Waar het mij om
te doen was, is het rechtzetten
van een wantoestand.
W.L.
FASEN
Fase 1 betreft de gelijkschake
ling der wedden met terugwer
kende kracht tot 1.4.1972, fase
2: tot 1.1.73 en fase 3: tot 1.1.74
De meest gunstige regeling
voor 't personeel werd nage
streefd. Een werkman die voor
1.4.72 als werkman was, en nu
nog is, kan de regeling tot
1.4.72 bekomen. Indien hij be
vorderd werd voor 1.1.73, bij
voorbeeld, kan hij vanaf 1.1.73
ook gelijkschakeling met Gent
bekomen, wat uiteraard voor
deliger is.
SPOEDGEVAL
Nu is het wel zo, dat deze ge
lijkschakeling nog tijdens dit
stadsbestuur moet goedge
keurd worden door de gemeen
teraad. Want de volgende ge
meenteraad is niet verplicht
besluiten die niet werden
goedgekeurd of uitvoerbaar
verklaard, te aanvaarden. Daar
ligt dus het gevaar. En om dit
gevaar af te wenden, heeft het
ACOD met aktie gedreigd,
(stakingsaanzegging die ver
valt op 16.11.76). Het heeft ook
met andere vakbondsorgani
saties kontakt genomen
(CCOD, VSOA), om deze van
de geplande aktie op de hoogte
te brengen, en hun solidariteit
ermee te vragen.
Volgens het CCOD was alles
reeds in kannen en kruiken.
Doch door voormelde open
brief roken de leden ineens on
raad. Het probleem was dus
toch nog niet van de baan.
Nochtans is het zo, dat dit
nieuw geldelijk statuut zeer be
vredigend werd ontvangen, en
trouwens door gemeentebe
stuur en provinciaal bestuur
was goedgekeurd.
VOORRANG
Waarom het zolang duurt eer
het door de gemeenteraad
wordt goedgekeurd kan vol
gens de heer Roger Van Der
Spiegel (voorzitter ACOD) die
we hieromtrent ondervroegen,
verschillende oorzaken heb
ben. Waren het fusieproble
men die de tijd opslorpten?
Was het afremmen uit vrees
voor de grote som die ermee
gemoeid is?
In elk geval, plots kwam er
schot in de zaak. Donderdag
vóór' acht dagen had er een
vergadering plaats met het kol
lege (de burgemeester, sche
pen Van Den Eede, afgevaar
digden van ACOD). De burge
meester gaf aan de heer Lie-
baut (personeel) opdracht dit
probleem met voorrang te be
handelen.
CUFERWERK
Op enkele anomalièn na, is
fase 1 reeds geregeld. Maar
volgens de heer Van Der Spie
gel moeten ook de twee vol
gende fasen nog tijdig klaar
kunnen komen, temeer daar er
aan fase 2 nog minder werk
overblijft omdat heel wat per
soneel reeds onder fase 1
«verwerkt» is. Fase 3 moet dus
nog minder werk vragen.
Vijftienjarig bestaan V.N J. (jm)
DRUK
Indien men echter in de nog
twee volgende gemeentera
den geen oplossing vindt, of
niet klaar komt zou men, onder
syndikale druk, nog een derde
gemeenteraad vragen.
Vorige maandag had er hier
over binnen het ACOD een
vergadering plaats. Men is wel
bereid de aktie te milderen en
zelfs stop te zetten indien de
zekerheid gewaarborgd wordt
dat alles nog in orde komt tij
dens dit stadsbestuur, zoniet
blijft de stakingsaanzegging
van 16.11.76 geldig!
W.L.
«OVERHEVELING»
Na het experiment - Ghys-
brecht, nu het experiment -
Galle? Deze vraag zullen, sa
men met de overige politiek ge
ïnteresseerden, zeer snel so
cialistische militanten in dit ar
rondissement zich gesteld
hebben, toen zij zaterdag in
hun krant lazen dat Dr. Mare
Galle de man van de taai-
wenken en de toemaatjes
de plaats van Bert Van Hoo-
rick als kopman van de BSP-lijst
t agent
ch vert
zoek. D
rkleed
in 50 ja
zal innemen bij de eerstl Sint M
mende parlementaire verk ,evvachi
zingen en dat politiek secre 'methu;
ris Hutsebaut politiek zal y zonc
promoveerd worden. rspaille
ynaert 1
Wij kunnen ons voorstellen c jere be:
na de afdeling Erembodegi ;(j jn el
kwestie Pyck deze v jep en f
Denderleeuw op haar acht fchenke
ste poten zal gaan staan. B ejk jas
gemeester Vanderniepen ,aar; t(
nog tot 31 december de sjt 5 eigenl
mag omgorden, zal, in het 110ten b
ste geval, nog veertien ma< doeld
den parlementair kunnen zi jaar):
Dan mag hij de plaats afstaat-)ou
aan iemand die als grote vi ns heel
dienste heeft in Denderleei nen aai
te zijn geboren en zijn studi ,uw D'
in Aalst te hebben qedat vrouw
maar die gans zijn «politie uaesek
carrière» heeft opgebouwd schop,
de hoofdstad, waar hij er noc n Den
tans nooit is in geslaagd e ,uw
zetel in de wacht teslepen. O 0rziisu
vriend Timmermans van I het zo
nove die in zijn stad de blauL Verh
groene kapitalisten verkol, Kleii
boven een lijst, aangevoaist te n
door een gewezen gewesten"
voorzitter van het ACW, iNDER
maar groentjes gelachen hefear intu
ben bij deze «overheveling» Aderen
promovering. n stoel
lagen.
Wat ons bijzonder opvalt is dljdcn ze
in dit arbeiders arrondisseméerg or
bij uitstek, de zgd. partij vanl een
arbeiders de voorkeur getregen
aan academici boven persjsjeCht
nen die uit de eigen rangen zi
gekomen en bewezen hebbr
dat zij de arbeidende bevolkij
van dit arrondissement go«
kunnen vertegenwoordigt^-^
Ook Martin Hutsebaut is
produkt van «eigen bodemjjL
Het is toch nog niet zo lang gr^
leden dat hij totaal andere mij
dens frequenteerde? Het stal
natuurlijk iedereen vrij van pol
tieke schaapsstal te verandé
ren, maar dan houdt men zid
gewoonlijk wat meer op ht
achterplan.
Nu, het deert ons weinig dat I
zijn vroegere vrienden van f 14
CVP speciaal op de kor( t
neemt. Maar hij zou er go!
aan doen zijn hartstocht wati "V
te koelen en wat meer rekenin u
te houden met enkele nuchta
vaststellingen. 1/
In België draagt de CVP a
schuld voor alles wat op Pol
ogenblik misloopt. Aldus Ms v r
tin Hutsebaut. Maar vergeet l
danzovlugdatindeverkiezi j
gen van de laatste weken
socialisten in Zweden. We: f|
Duitsland en verleden we M
nog in Engeland, ernstige vé L—
liezen hebben gekend en dl
een recente opiniepeiling I
Nederland heeft uitgewez! m
aat de PvdA er sterek zi
achter- jÊÊË
uitgaan? Zijn dat geen land^J£
die allemaal door socialist!
zijn (of waren) bestuurd? E
wat zouden de redenen vjcfP
hun verlies dan wel kunn« (l^
zijn? Ook de landen onder s<
cialistische leiding hebben af'
rekenen met deze zware n
cessie en vinden ook ge« KI
wondermiddeltjes om de weri
loosheid op te doeken.
Enkel België heeft een andet—
verkiezingsuitslag gegevej
helaas weer niet ten voorde
van de BSP. Men kan moeilj
ontkennen dat de CVP ee
goede uitslag heeft behaall
zeker in het arrondissemel
Aalst, terwijl de BSP niet zi
veel potten heeft gebroken e
in ons arrondissement defiri
tief heeft moeten verzaken aa
haar rol van tweede sterksl
partij.
Volgens de politieke secretan
van de BSP is de CVP een «tfl
gennatuurlijk bondgenoot
schap» van allerlei belangen
groepen. Het is juist dat all
sociale geledingen die zich in
spireren aan de beroemde sfl
ciale encyclieken van de Kei
en de solidariteit onder al
burgers, tot welke groep ze o(
behoren, stellen boven een t<
taal voorbijgestreefde klassi
strijd, in de CVP een tehu
hebben gevonden. Dat zuil
wel eens aanleiding geeft t
spanningen, wie zal het on
kennen: maar het gaat hiert
nooit om programmatiscf
verschillen.
Martin Hutsebaut doet er goe
aan eerst in eigen partijbor
zem te kijken alvorens andei
partijen op al te zware mani<
aan te pakken. Want in BSF
rangen is er momenteel rede I
om ontevreden te zijn met d
gang van zaken.
Hubert Van Wambek
Arr. Voorz. CV
