WIJK HARDING INGEHULDIGD
rE HERDERSEM
ERDWIJNEN VIJFTIG OUDE EIKEN?
HISTORISCHE OORLOGSKRONIEK VAN
PETRUS VAN NUFFEL HERUITGEGEVEN
Te gast bij de
stadhuisfamilie
Editie
VRIJDAG 3 DECEMBER 1976
29 e JAARGANG NR. 48 - 20 F
EEN UITGAVE VAN
PORCELEIN -
GESCHENKENZAAK
HOOGSTRAAT 28 - 9300 AALST - TEL. 21.23.22
KATTESTRAAT 73 - 9300 AALST - TEL.21.5M0^
DRUKKERIJ-UITGEVERIJ
A. DE CUYPER-
ROBBERECHT
Verantwoordelijke uitgever;
A. DE CUYPER
PCR. 115692 (De Cuyper)
Bureau-
Pontstraat 64 - Aalst
053-70.41 19
u~n abonnement tot het einde
van het jaar bekomt U tegen
I 80 F
Musseveld» is toch maar zó en zó en daarom zocht het Herdersems
emeentebestruur een meer valabele benaming voor de nieuwe wijk.
Te Lobbes aan de Samber, waar de op één na oudste abdij van België
n de jaren 640 werd opgericht, zusterabdij van Affligem want ook
an Benediktijnen, werd in een goederenlijst van 868 de benaming
an de eerste Frank die Herdersem zou hebben bewoond gevonden.
Onthulling van de gedenksteen bij de opening van de wijk Harding te Herdersem
Deze gemeente aan de Dender wordt er «Harding is Heim» genoemd,
anders gezegd de «woning van Harding». Burgemeester Antoon
Muylaert met zijn schepenen en raadsleden vonden dit dan ook een
passende naam voor de nieuwe wijk die komt waar het voetbalplein
van S.K. was.
WOONHUIZEN
In deze wijk zijn niet minder dan
78 woningen voorzien waarvan
de eerste reeks van 35 toegewe
zen zijn aan een aannemer uit
Brakel en de volgende reeks van
25 zijn aanbesteed. In de
raadzaal werden de personali
teiten verwelkomd door burge
meester Muylaert, uiteraard met
de nodige Falluintjesgenever.
Met de Harmonie «Concordia et
Docilitas» op kop ging men dan
naar de nieuwe wijk waar de
gedenksteen werd onthuld. Hier
kan. men zien dat het een
realisatie is van de Nationale
Landmaatschppij en in het
bijzonder van de Gewestelijke
«Ons Zonnig Huis». Opgemerkt
werd wel dat, waar gewoonlijk
tussen de huizen in modder
poelen dient geploeterd gedu
rende een hele periode, deze
terreinen op voorhand volledig
bouwrijp en geasfalteerd zijn.
TOESPRAKEN
In aanwezigheid van Senator
Paula D'Hondt - Van op den
Bosch drukte de burgemeester
N'a de sluikstortingen in de Osbroek dreigt een nieuwe milieuramp.
In de Gerstenbaan, gebied aansluitend bij deze Osbroek, eigendom
an de onlangs overleden heer Cammu, werden inderdaad een
^vijftigtal kanjers van eiken gemerkt.
Vaar in het Zoniënwoud derge-
Bjke markering met een bepaald
ptueel gepaard gaat met het
Jislaag met de koninklijke
lamer van een leeuwtje in de
Tetuige-boom ernaast werd
luiks te Aalst zonder ritueel
wel volledig deskundig, op
late zaterdagnamiddag van
11door een paar mannen
i groene jassen verricht.
betekent hier dat
e boomschors gedeeltelijk werd
op de hoogte waar
de bomen worden gemeten
kubiek, nl. op anderhalve
meter en dat daar dan de
klassieke witte stippen, voorbo
den van vellen, worden aange
bracht.
Deze mooie bomen waarschijn
lijk 150 a 200 jaar oud, die de
eeuwen trotseerden en stuk voor
stuk verscheidene tienduizen
den F. waard zijn en die een
omtrek hebben van drie meter,
zouden ten dode kunnen opge
schreven zijn.
Op het gewestplan is dit gebied
dat zich situeert tussen de
Denderbrug te Erembodegem,
de Steenweg Brussel-Aalst en de
«Energie» aangeduid met de «R»
van reservaat zodat daaraan,
zonder toestemming, absoluut
niets mag worden veranderd.
Het is trouwens een gebied waar
in ook ornitologische verenigin
gen veel belangstellen.
Dat het vellen vlug zou kunnen
gebeuren is niet onmogelijk
want nu is het de beste periode
daarvoor. Eens de bomen terug
in volle sap staan, gaan immers
ettelijke centimeter spintlaag
verloren wat qua kubiek een
aanzienlijk verlies zou uit
maken.
Buurtbewoners maken zich dan
ook ongerust dat zou kunnen
gezaagd of gekapt worden en
willen een komitee oprichten ter
bescherming van dit gebied.
L.H.
in de openingstoespraak de wens
uit dat deze huizen prioritair
aan Herdersemnaren zouden
worden toevertrouwd. Op vraag
van een spuiter of die wijk nu
eigenlijk «Haring» heet repli
keerde de burgemeester gepast:
«We zijn hier niet in Aalst, hé,
we zijn hier nog altijd in
Herdersem». Wat betreft de
gedenksteen die aan een muur
tje is aangebracht specifïeerde
de burgemeester dat beplanting
tijdig volgt. Na zijn rede
overhandigde de heer H.
Reychler, voorzitter vn de Ge
westelijke Landmaatschappij
«Ons Zonnig Huis» bloemen aan
de burgemeester alsmede aan de
heer Hemeleers.
De heer E. Hemeleers, direkteur
-generaal van de Nationale
landmaatschappij. beklem
toonde de sociale taak van
dergelijke verenigingen die het
mogelijk maken dat ook de
gewone man nog een eigen
woonhuis kan verwerven. Hij
verwees daarbij naar zijn werk
op de «Dries» te Gijzegem.
De procedure, begonnen in
1969, ging in '72 door wat betreft
de aankoop van 6 ha 10a aan
zeer schappelijke prijs. Deze
wijk is te zien als een soort
voorbode van algemene groeps
bouw daar individueel bouwen
weldra onmogelijk zal blijken.
Door de faling van een aan
nemer in 1974 ontstond
uiteraard vertraging. In 1971
zou de prijs circa 800.000F.
hebben bedragen doch nu zal hij
schommelen tussen anderhalf
miljoen en 1,7 miljoen, volledig
afgewerkt, sleutel op de deur.
Einde 1977, begin 1978 zullen
deze 35 huizen af zijn en in juli
1977 hoopt men met de tweede
Anny De Maght, toekomstig schepen van huisvesting,
leefmilieu en grondregie. Lees een uitgebreide reportage op
bladzijden 14 en 15. (jm)
reeks te kunnen beginnen. Deze
zullen evenveel kosten als die
van de eerste reeks.
Tot slot merkte Burgemeester
Antoon Muylaert nog op dat,
waar elders dergelijke inhuldi
gingen absoluut vóór 10 oktober
zouden zijn gebeurd, dit te
Herdersem, in alle kalmte,
geschiedt nu, na de verkie
zingen.
L.H.
«Zij kunnen Aalst uithongeren en verbranden;
Maar niet het slaan in vreemde slavenbanden
Wij, Vlamingen, gedwee in leed en druk,
Verdroegen nooit der dwingelanden juk!»
dere publikaties een ruime
re belangstelling te kunnen
wekken bij de bevolking zo
dat later ook voordrachten
en bijeenkomsten kunnen
worden georganiseerd.
Aldus gebruikte Petrus Van Nuffel het gedicht van Iwein van A&lst om
de geest te scheppen waarin hij de vier jaren van de eerste wereldoor
log door de bril van de Aalstenaar ging vertellen. Nu, meer dan een.
halve eeuw later wordt zijn kroniek opnieuw uitgegeven 'door de
piepjonge Genootschap voor Aalsterse Geschiedenis.
frjn de oude eiken aan de Gerstenbaan te Aalst ten dode opgeschreven? Bemerk het witte
lerkteken rechts op de foto. (jm)
De Genootschap voor
Aalsterse Geschiedenis is
een feitelijke vereniging die
amper enkele maanden ge
leden het levenslicht zag.
We schrijven juli '76 wan
neer initiatiefnemer Jos
Ghysens samen met be
stuursleden Hendrik Stry-
pens (voorzitter) en Guido
Saey (penningmeester hun
aktiviteiten startten met als
doel en opzet, zo schrijft
Ghyssens: «het bevorderen
en verspreiden van de lokale
geschiedenis en een her
nieuwde belangstelling ver
wekken voor ouders, be
langrijke heemkundige pu
blikaties.»
In de inleiding legt sekreta-
ris Ghysens verder ook uit
waarom de genootschap als
eerste publikatie het werk
van Van Nuffel koos. Voor
eerst beklemtoont hij het
feit dat de genootschap in
het boek «De Duitschers in
Aalst. 1914-T8» een grote
historische betekenis zag
en dat zij verder met de her
uitgave aan de intens-dy-
namische navorser die Van
Nuffel was, alle eer wou be
kennen.
Hiermede zet de genoot
schap de eerste stap in een
reeks uitgaven die zal wor
den verdergezet met een
tiendelige studie over de
straatnamen. Het eerste
deel zal van de hand van
dhr. Vermoesen zijn en zal
betrekking hebben op Her
dersem. De straten zullen
topografisch en fotogra-
isch worden benaderd. In
het najaar van volgend jaar
zal de groep uitpakken met
een «Kultureel Jaarboek».
Men hoopt via deze en an-
WIE WAS NU PETRUS VAN
NUFFEL?
Petrus Van Nuffel (1871-
1939) staat te boek als één
der Aalstenaars die voor
een onmetelijke literatuur
zorgde waarin hij de feiten
waarvan hij als stadsgenoot
ooggetuige was, schriftelijk
vastlegde. lees n rt 2
