4 I IEEDSE SOCIO- KULTURELE ERENIGINGEN VOL IJVER t AU RITS DE SMET, |UD BURGEMEESTER VAN -IOFSTADE IS HEENGEGAAN! ERPE-MERE: EERST ORDE SCHEPPEN LEEDSE WAARHEDEN...? KULTUREEL CENTRUM IN DE KOMENDE LEGISLATUUR FUNKTIONEEL? De Voorpost -14-1-77 - 7 sa lige week is dan de eerste kulturele kalender verschenen. Dit is een eerste tastbaar resultaat van de recente lenwerking tussen een aantal socio-kulturele verenigingen van Lede. Nog ;ele andere streefdoelen staan jet programma, maar de verwezenlijking ervan zal uiteraard afhangen van de bereidheid tot samenwerken. iten tegen de kijkkast samenwerking of poging tot inwerken is niet de eerste it in de laatste 20 jaar zowat er reeds meerdere pogingen leest om zoiets te verwezenlij- De ene was al wat suksesrij- dan de andere, maar toch zijn le gestrand. Wat er van de lige samenwerking op kultu- vlak zal geworden, is uiter- af te wachten, alhoewel we er lit ogenblik wel enige overle- jskansen in zien, daar er in de )t van het gemeentebestuur gemeentelijke kultuurraad worden opgericht. Dit zou jesUschien wel eens het licht in de sternis kunnen wezen, man die in het verleden zowat ^"Voördinatiepogingen leidde en kulturele leven wat impuls be- gde, was de heer Jef Cool. Zie /oorbeeld het Koördinatieko- tee voor Kulturele Aangele- toheden (K.K.A.) dat op een ringaald ogenblik zeer goed op gef was en nagenoeg de voorop- i (jjette doelstellingen verwezen de, doch achteraf is ook deze eding teniet gegaan. Nadien in |»ben nog enkele anderen, onder Lowie Weynants, pogingen ijernomen, maar ook dezen wa- if| allen tot verdwijnen gedoemd. Ijj^ïder moet gezegd dat de ge- Sntebesturen uit het verleden of niets ondernomen heb- ben om enige kentering ten goede te brengen. Het is niet schijnbaar of blijkbaar, noch misschien, maar met grote zekerheid telkens een gekoordi- neerde strijd geweest tegen dat ene ding, dat de gemakzucht op overduidelijke wijze in de hand werkt en dat op sommige ogen blikken de zwaarste konkurrent is gebleken van organisatoren van manifestaties allerhande, dus in derdaad het televisie toestel. Kuituurkalender, samenwerken, enz... Enige tijd geleden is er dan terug een initiatief in die zin van de grond gekomen. Het is de sekreta- ris van het Davidsfonds, de heer Toon Mertens, die zowat de stu wende figuur is achter dit nieuwe initiatief. Er werd een eerste bij eenkomst gehouden, waarop ver tegenwoordigers van de volgende organisaties aanwezig waren Davidsfonds, Jeugdhuis Leeuwe rik, VTB-VAB, Heemkundige Kring, KAV-KWB. De aanleiding voor deze bijeenkomst was wel het feit dat een vereniging op zichzelf nog moeilijk een bepaald aantal mensen kan bijeenkrijgen als er iets georganiseerd wordt, laat staan uit de kosten te komen. Een dergelijke ervaring heeft bij voorbeeld Jeugdhuis Leeuwerik op een goeie maand tijd tweemaal gehad, verder moesten er bij ge brek aan financiële middelen of medewerkende verenigingen reeds twee optredens afgezegd worden. Dus op die eerste verga dering werd er besloten een kui tuurkalender uit te geven, dit is nu voor de eerste maal gebeurd en er zal verder wekelijks gepubliceerd worden in het plaatselijk reklame- blad. Een tweede doelstelling dat uit die vergadering naar voor werd gebracht was meer samen te wer ken om aldus een groter publiek te bereiken en dus in feite om met minder energieverspilling meer mensen te bereiken als men iets opricht. In de toekomst zouden deze verenigingen bij het opstel len van hun kalender er eveneens rekening mee houden dat gezame- lijk zo'n viertal serieuze aktivitei- ten zouden worden in gericht. Op die manier zouden er gemakkelijker subsidies kunnen worden aangevraagd en verkregen bij de officiële instanties van de provincie en het Rijk. Een bewijs dat er door samenwerking wel iets kan bereikt worden, is dan ook geleverd geworden vorige vrij dagavond. Toen hadden Jeugd huis Leeuwerik en 't Davidsfonds gezamelijk de voordrachtavond ingericht over Vlaams-Brabant, waarvoor zich toch zo'n40-tal be langstellenden hebben gemeld. Doch wij kunnen ons best voor stellen dat indien één van beide verenigingen deze avond alleen had ingericht, dit een flop zou zijn geworden. Naar Groot-Lede De tweede vergadering van de kulturele vereni gingen was reeds veel talrijker bijgewoond. Een aantal (klein) Leedse verenigingen hadden het blijkbaar reeds nodig geoordeeld mee te draaien in het initiatief. Op deze vergadering is er echter wel een beetje naast de kwestie ge praat geworden, omdat heel wat verantwoordelijken van vereni gingen het probleeem van de sub sidies hebben opgeworpen die toegekend worden door de ge meente. Sommigen vreesden dat hierdoor hun eigen subsidies zou den vervallen en dit zou worden toegekend in globo voorde aange sloten verenigingen. Hier werd er dus een verkeerde interpretatie gegeven aan het aanvragen van subsidies aan de bevoegde instan- ties.Toch heeft ook deze vergader ing konkreet resultaat opgeleverd, zij het dan niet al te veel. Er werd besloten dat ook met afgevaardig den van de andere gemeenten van Groot-Lede en met de nieuwe schepen van Sociale en Kulturele zaken kontakt zou worden opge nomen. Wij kijken met belang stelling uit naar de verdere evolu tie van wat wel eens de sociale- kulturele raad zou kunnen wor- den- MON.D.O. or\iat Maurits De Smet zondagnamiddag in de familiekring een gezellig verjaardagsfeestje te Woonde keerde hij rond 18 uur terug huiswaarts. Zoals gewoonlijk keek hij nog wat s Svisie alvorens iedereen goedenacht te wensen. Niemand bemerkte iets buitengewoons zijn gedrag of aan zijn gezondheidstoestand. De maandagmorgen stonden de v°|ilieleden echter voor een gesloten slaapkamerdeur. Maurits De Smet lag dood in bed. feturits De Smet werd op 27 en.i 1913 als boerenzoon ge ren te Hofstade. Zijn ■Higd verliep zoals geheel n leven, zonder opmer- iswaardigheden of hoog- lunten. Na het lager on- ijs doorlopen te heb- n ging hij uit werken op "vetsmelterij van de fami- Peynsaert te Hofstade. r maakte hij kennis met van de dochters, de la- mevrouw De Smet. politieke belangstelling zijn intreden in het poli ce leven van Hofstade da- •en van na de bevrijding. 1946 werd hij voor het 'st verkozen als gemeen- iadslid. In oktober 1958 jird hij door koalitie der rtijen tot burgemeester n Hofstade aangesteld. »n funktie die hij geduren- drie ambtstermijnen 18 ïr, zou blijven vervullen, als reeds gezegd vallen er zijn achttienjarige funktie ïinig opmerkenswaardig- clen of hoogtepunten te speuren. Zijn ambtster- ijn werd gekenmerkt door nvoud en oprechte men- lijkheid. s boerenzoon met enkel t lager onderwijs als ba- had hij een'sterk gevoel or zaken. Geleidelijk aan »rkte hij zich op om in 46 als gemeenteraadslid de politiek te stappen. 58 was de kroon op zijn ïrk, het burgemeester- hap. Maurits De Smet »s gedurende 18 jaar een er goed burgemeester ■"or Hofstade. «Hij deed het ware teveel voor de ensen», verklaarde ons n oppositielid, «Ik zou be- jorbeeld nooit uit pen zak voorwerpen aan- ipen voor de gemeente, t omdat er geen kredieten eer zijn.» Maurits De Smet *ed dit geregeld. Zo liet hij '59 twee veldwegels her ellen. De kosten, 60 000 fr. betaalde hij uit gen zak. Maurits De Smet as zuinig met het geld van s gemeente, maar royaal et zijn eigen geld. Ook in oprechte menselijkheid as een van zijn sterkste jnten. Geen week ging lorbij of hij ging zijn zieke edeburgers bezoeken. Af- janden waren voor hem in geen tel. Gent, Antwer- ^n of een straatje om. Hij maakte een afspraak met de familieleden en reed met hen naar de zieke. Na de bezoekuren pikte hij hen te rug op en bracht hen thuis. Hoevelen zijn er in de loop van die 18 jaar bij hem niet komen aankloppen met het gevleugelde gezegde: «Mijnheer, als gij wilt dan kunt gij dat voor mij rege len.» Steeds heeft hij ge tracht zijn medeburgers te voldoen, de keren dat zijn wil alleen niet volstond ten spijt. Zijn gemeente Hofstade be zorgde hij een goed wegdek en een goede straatverlich ting. Waterleiding werden aangelegd en nieuwe woon wijken werden opgericht dank zij zijn stimulans. Ook voor de tewerkgestelde werklozen was hij een goe de baas, dat zullen zij niet ontkennen, alhoewel zij inwendig misschien wel eens zullen gevloekt heb ben wanneer ze hem weer zagen aankomen. Goed of slecht weer, goed of slecht geluimd, dagelijks deed hij zijn ronde. Een hartelijk woordje, en eens kijken of het opgedragen werk goed uitgevoerd werd. Burgemeester Maurits De Smet leefde door, voor en met zijn volk! Hij sprong zuinig om met het hem toe vertrouwde geld. Bij ons weten werd er de laatste zes jaar geen enkele receptie gegeven op het gemeente huis. Zelfs een receptie ter ere van het bezoek van minister van Elslande vond hij geldverspillingen, maar op het ogenblik dat de plaatselijk voetbalklub kampioen speelde was het feest. Voor zijn mensen kon er een receptie af. Zijn laatste tien levensjaren was hij rentenier. Van deze gelegenheid maakte hij gre tig gebruik om zich met het welzijn van zijn gemeente bezig te houden. Twee jaar geleden, rond Pasen '75 werd hij echter getroffen door een zwaar hart infarkt. Sindsdien was hij fysisch minder in de mogelijkheid om zich dagelijks met de politieke problemen bezig te houden. De schepenkol leges werden omwille van hem vervroegd. Op de ge meenteraden moest men het zonder hem stellen. Eind vorig jaar, tijdens de laatste gemeenteraadszit ting van Hofstade werd hij nogmaals extra in de bloe metjes gezet. Door de op positie werd hem een ge schenk overhandigd voor de goede verstandhouding die er steeds geweest is tussen zijn partij, de Gemeentebe- langèn (PVV-gericht) en de oppositiepartij, Nieuw Hof stade (CVP-gericht). Tussen beide partijen zijn er nooit opmerkenswaardige strubbelingen geweest, be halve op dat vlak van de benoemingen. De laatste vijftien jaar kwamen er haast geen toeschouwers naar de gemeenteraad van Hofstade. Waarom zouden ze komen. Er was geen kra keel, dus er was niets te beleven. Echte politiek sprak hen niet aan. Het heengaan van Maurits De Smet betekende voor ve len een schok niettegen staande iedereen van zijn hartkwaal op de hoogte was en hij de laatste tijd op de vraag naar zijn gezond heidstoestand nogal dik wijls eens placht te ant woorden: «Niet zo goed, ik zal nog eens doodvallen». Deze droeve woorden wer den werkelijkheid tijdens de nacht van zondag op maan dag. Voor de inwoners van Hofstade is een gewaar deerd burgervader, een op recht mens, heengegaan. Hij heeft zijn dierbare ge meente Hofstade die nu Groot-Aalst geworden is maar amper 9 dagen over leefd. Eenvoudig zoals zijn leven, zal hij op zaterdag 15 janua ri ek. om 10 uur begraven worden met een eredienst in de Onze-Lieve-Vrouw He- melvaartkerk te Hofstade. S.J. ARISTOKRATISCHE GEYT EN BOURGEOIS KOOL SPAREN Hier ligt onmiskenbaar een nieuwe taak voor onze milieu- en patrimoniumrid ders van diverse pluimage. Terwijl zij enerzijds druk doende zijn met alles en nog wat als het maar uit «dezekens» tijd stamt en hun haast onbeperkt voor handen zijnde vrije tijd spenderen aan het inventa- rizeren, het beschermen, het vernieuwen, het bewa ren, het verdedigen en in het beste geval zelf het op nieuw «opzetten» van wat dreigt verloren te gaan voor het nageslacht, wordt-be- wust of onbewust - een be langrijk onderdeel van ons overjaars maar uiterst raar en zeldzaam Kultuurgoed zonder meer verwaarloosd en aan de horde prijs gege ven. Reeds lang is het milieu derwijze verloederd dat deze zonderlinge doch kostbare «fauna» amper nog zichzelf kan zijn en verplicht is om zich haast kunstmatig in leven te houden door zichzelf regelmatig onder de zuurstoftent van de «fin de siècle»-respiratie terug te trekken. Het regelmatig overbrengen van deze uiterst kwetsbare wezens naar warmere - en armere- streken, om ze daar terug ongebreideld, om ze daar terug ongebreiderd aan hun trekken te laten komen, is alleen maar een bewijs te meer dat hier te lande de zaak geheel verpest is ge raakt. Het is hoog tijd dat onze milieu-groepen dringend werk gaan maken om tot de ultieme redding van deze uiterst kostbare -en koste lijke- specimen over te gaan. Waar is de tijd dat hier nog de gepaste voedingsbodem aanwezig was- ih onbeperk te mate- voor de veredeling van hun soort. Waar is de tijd dat het klimaat zodanig was dat het verspreid vege teren en het veelvoudig op bloeien zonder meer een vanzelfsprekendheid was. Waar is de tijd dat het goe de en edele zaad overdadig voorhanden was om te wor den gestort in een veelvoud van gespreide bedden - daar waar de lagere soorten am per slaagden in de inheem se teelt van boere kool- of was het boerekul. Waar de tijd dat er inder daad - naast de delikate ar tisjokken die nu - o! tempo- ra!- o! mores! - zonder enige distinktie uit goedko pe blikken ook voor het plebs haalbaar zijn - er ook nog zo iets bestond als echtige entechtige... aristokraten. Hier en daar kan men er nog vinden, zeldzame eksem- plaren, die -oh wee- onge lukkig genoeg moeten in staan voor hun eigen teelt bodem en zich nu tevreden moeten stellen met de aan voer- en dan nog door du bieuze ophaalbedrijven - van het gemene huisvuil, om aldus zichzelf voor de toekomst veilig te stellen en de schaepjes op de droge vuilnisbelt te behouden. Wij breken hier een lans voor het behoud van deze kwijnende groep rare snij bonen, onze ons zo duur bare aristokratie, onze ede le of ver-edelde rariteiten, opdat zij niet bij Madame Tussaud terechtkomen en tenminste nog levend voor het nageslacht kunnen worden bewaard. Wat moet er trouwens van ons allen geworden als wij het «stichtend voorbeeld» rfioeten ontberenwaar gaat het met het gezond ge bleven bevolkingsdeel naar toe als dit zich niet meer kan op- geilen aan de esbat tementen van deze «voor aanstaande personalitei ten.» Zal het straks niet do delijk triest zijn als onze gearriveerde politici niet langer meer - zo tussendoor - de zuinig bemeten aperi- tiefjes kunnen meepikken na de volbrachte «dienst» en meteen de kruimels van de tafel. Is het voorstelbaar hoe zie lig het worden gaat als over- jaarse en steriele krenten- tellers of ere-boeren of ren teniers of erfgenamen niet langer meer hun bestaan kunnen opvullen met zich aan deze «betere soort» op te trekken. En wat moet er met de spe- kulanten, de verkavelaars, de notarissen, de aanne mers van bruggen en we gen, de worstenmakers en de potsenmakers die er haast in geslaagd zijn om de lang-genoeg-durende gelukzaligheid, die alleen de aristokratie in dit aardse bestel tot nader orde was toebedacht, hei zó na te be naderen door simpele «na volging van het goede voor beeld» zoals hun van kinds been af door allerlei geeste lijken en geestigaards werd voorgehouden. Nu ook onze vakbondple bejers er in geslaagd' zijn om de «anti-chambre» dezer «ingezetenen» te «frekwen- teren» zien wij het gebeuren dat ons straks alleen nog de levende lijken resteren om onze deugdzaamheid aan op te vullen. Een aktie tot bescherming van aristokra ten en bourgeois is drin gend nodig heren milieu- werkgroepers...of zal er in tussen reeds veredeld on kruid zijn opgeschoten dat alles en nog wat over woe keren gaat en zeker geen bijzonder behandeling meer nodig zal hebben tenzij., onkruid verdelgers. EJA Maandag 17 januari te 18 uur komt de raad van 25 van Erpe-Mere weer bijeen. Niemand zal ontbreken, want er staan weeral verkiezingen op de agenda, nl. van de raad van het plaatselijk openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn. En verder moet er orde geschapen worden in de bonte afwisseling van gemeentetaksen. We herinneren eraan dat de gemeenteraad openbaar is. OCMW-KANDIDATEN Als eerste punt op de agen da van de gemeenteraad staat de verkiezing van de raad van het O.C.'M.W. (vroeger de C.O.O.). Deze raad treedt in funktie per 1 april '77. Vorige vrijdag wer den de kandidaturen neer gelegd. Op de lijst komen 40 namen voor: 2 PVV, 2 VU, 2 BSP en 34 CVP. Er zijn 11 mandaten te bege ven, zodat hiermee de kan didaten van de meerderheid gekend zijn. PVV: Van Pollaert Louis (Mere) De Lat Marcel (Erpe) VUAdams Marleen (Erpe) Van Hauwe Hector (Bam- brugge) BSP: Van Delsen-Meule- man Jacqueline (Burst) Duquet Frans (Erpe) De CVP die over 5 vertegen woordigers kan beschikken heeft blijkbaar zijn effektie- ve kandidaten nog niet aan geduid. Zondag komt het partijbestuur bijeen en ver moedelijk zullen de verant woordelijkheden dan ver deeld worden. EENVORMIGHEID VAN DE GEMEENTETAKSEN De gemeenteraad is zinnens een strooier aan te kopen voor de bestrijding van de gladheid op de wegen. Zie daar het eerste voordeel van de fusie. Afzonderlijk kon geen enkele gemeente het zich veroorloven zo'n geöki- peerde wagen aan te kopen. Nochtans zal men hiermee nuttig werk kunnen leveren. Op de gemeente kwam het vorige week immers tot tal rijke botsingen ingevolge sneeuw en vriesweer. Voor al de nieuw aangelegde baan ligt bij de minste vorst spiegelglad. Om orde te scheppen in de acht ver schillende begrotingen zal de gemeenteraad onmiddel lijk een tiental taksen gelijk vormig maken en enkele er van afschaffen, (bv. de be lasting op de huwelijksvol trekkingen, die in Mere be staat). Ook moet de kostprijs van begraafplaatsen geregeld worden, met de bepaling van de voorwaarden. De hele agenda komt neer op een effenen van de weg naar een «fficiönt gemeen tebeleid. Kado Bij de belangstelling voor de voordracht van de heer Wilfried Wauters over Vlaams-Brabant vrijdagavond, was er één (of slechts één?) van onze vijfentwintig enthousiastelingen aanwe zig, nl. de heer Denis De Pauw. Zouden de overigen misschien meer geïnteresseerd zijn in de Leedse problemen, en zo geen tijd hebben om zich met de Vlaams-Brabantse problemen bezig te houden Alhoewel de leden van de meerderheidsgroep ver ontschuldigingen kunnen inroepen, want bij het naar huis gaan merkten wij dat er blijkbaar burgemeestersfeesten aan gang waren bij de toekomstige burgemeesterGravez. Ter die gelegen heid had de toekomstige burgemeester eveneens zijn nationale driekleur bovengehaald en uitgehangen, of beter hoog opgesto ken, want deze prijkte in zijn voortuin op ongrijpbare hoogte, meer bepaald op een vlaggemast, van het genre dat gebruikt wordt bij feestelijkheden op de gemeente, of was het er mis schien één van De eindejaarsfeesten zitten erop. om miljoenen en miljarden geschenkjes zijn weggegeven, nu is het ogenblik aangebroken om enkelen gelukkig te maken bij de vele loterijen allerhande. Ook in Lede hebben een aantal winkeliers een reduktie gegeven van een half miljoen op hun vele opgestreken miljoenen. De trekking vond vorige week plaats en na een lange traditie van ongeveer vier jaar dat de hoofdprijs bij dezelfde persoon uitge reikt was geworden, werd nu van deze traditie afgeweken. Mis schien wel spijtig voor degenen die erop gcspckuleerd hadden dat de traditie behouden zou zijn gebleven en bij die bewuste winkelier hun inkopen hadden gedaan met de bedoeling de hoofdprijs te veroveren. Hou moed, volgend jaar misschien beter MON D G. In een interiew met het driemaandelijks blad jong en oud zegt stadssekretaris Chris Willems, dat in de komende legislatuur het kultureel centrum zeker funktioneel zal worden. Door de vele raadsleden meer, gaan de gemeenteraadszittingen door in de feestzaal van het stadhuis. Bijgevolg zal ze niet langer als koncertzaal kunnen worden gebruikt en wordt de nood aan een auditorium in Aalst nog dringender. Verder zit ook de tans aan de Kattestraat ondergebrachte stedelijke bibliotheek met enorm plaatsgebrek en trapt deze van ongeduld om ook in het kultureelcentrum zo vlug mogelijk een onderkomen te vkunnen vinden. ANDERE PRANGENDE PROBLEMEN In hetzelfde interview zegt de stadssekretaris omtrent de prangende problemen in Groot-Aalst: «Als ik er eentje zou uitpikken, zou het zeker de sanering van de Dender zijn. Over de onaangename geuren, die deze vooral bij zomers weer verspreidt, werd al meer geklaagd. De oplossingen is komplex en duur, en vraagt een good-will-aan- pak van verschillende zijden. Op de ganse loop van de Dender moeten waterzuiveringsstations komen. En bovendien de bedrijven zelf, die de Dender vervuilen, eigen waterzui- veriningsstations komen. En bovendien de bedrijven zelf die de Dender vervuilen, eigen waterzuiveringsstation bouwen. Naast het ministerie van volksgezondheid kan ook het staatssecretariaat voor Streekekonomie hier optreden door bedrijven, die zich willen vestigen of uitbreiden, te verplichten een waterzuiveringsstation te bouwen. Zoniet zou geen vergunning voor de uitbreiding, te verplichten een waterzuiveringsstation te bouwen. Zoniet zou geen vergun ning voorde uitbreiding mogen worden verleend.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1977 | | pagina 7