SERENE BLIJK VAN
BEWONDERING VOOR
LUCIEN VAN IMPE
SPEKTAKULAIR ONGEVAL
OPRIT E5 SIESEGEMLAAN
KENNISMAKING MET
ELIE SAEGMAN EN LEO DE BUTH.
uitnodiging
Kunstgalerij
PALET
LEO CLE YMANS
10 - 21-1-77 - De Voopost
VTB-VAB-MERE
De kartoenale «Lucien Van Impe» is een pakkende en diepgemeende blijk van bewondering voor de
prestaties van Lucien. Een aanbieding in een serene en kulturele stijl vanwege de VTB-VAB-afdeling
Mere. Vorige vrijdag had de opening ervan plaats in het Hof ten Dale. Ze ging samen met de
voorstelling van 't boek «Tour de France» van Elie Saegeman en geïllustreerd met tekeningen van de
overbekende Buth. «In de schaduw van een hoge berg zei de dwerg «Geef mij mijn handschoenen. Ik
ga de berg beklimmen.» Het boek is een ode aan de wielrenners en een uiting van afkeer voor de
wielrennerij, waarin mensen als publiciteitsslaven in het vuur worden gejaagd.
De gedichten zijn van hoog literair gehalte en de tekeningen van Buth, met de alomgekende «muis» en
Thomas Pips, zijn met geen woorden te verduidelijken.
Uitgever en schrijver hebben van de kartoenale gebruik gemaakt om het boek in Mere aan iedereen die
het weten wil voor te stellen. Beide initiatieven komen juist op tijd, nu Lucien Van Impe zijn laatste
rustdagen in de streek doorbrengt. Begin februari trekt hij opnieuw naar Frankrijk om er het
koersseizoen aan te vangen. Lucien was dan ook de gevierde man. Woorden van lof, blikken van fiere
bewondering begeleidden de geschenken die hem aangeboden werden.
Na de gelegenheidstoespraken konden de talrijke aanwezigen vragen stellen en hier moest zlefs
veel technische instrukties geven. De aanwezigheid van plaatselijke prominenten en persmensen uit
heel Vlaanderen onderstreept het belang van de avond. Omroep Oost-Vlaanderen bracht een evokatie
van de kartoenale in het programma «Sport tekort». De BRT-TV is zaterdagnamiddag naar Mere
afgezakt om beelden te nemen voor het avondnieuws.INITIATIEF VAN DE VTB-VAB.
Niet zonder reden stond voorzitter
Lieven Coppens er met glunder
ende Fierheid bij. In zijn wel
komstwoord groette hij in het bij
zonder Lucien en zijn vrouw Rita.
Hij toonde zich opgetogen over de
ruime belangstelling voor een
knappe kartoenale. die zijn plaat
selijk team in mekaar gebokst
heeft. Ze is rijk gestoffeerd aan
humorististische tekeningen van
vijf eminente Vlaamse kartoenis-
ten Buth, Guido. Luk Cooke,
Pirana en Brasser. Ze tekenen al
lemaal in dienst van één of ander
dagblad
Onder de aanwezigen merkten we
de gemeenteraadsleden Jan De
Vuyst, Jef Van den Steen, Maurits
De Pauw en schepenen Johan De
Wolf, Georges De Langhe en
Louis Van Durme op
«TOUR DE FRANCE» VOOR
LUCIEN.
Nand Baert, de gekende BRT-
presentator, nam graag de leiding
van ue avond op zich. Hij vertelde
dat Mere «weer eens op zijn kop
stond, maar het is een Tour de
France, vol literair en kartoenaal
geweld». Het boek dat vrijdaga
vond werd voorgesteld is het re
sultaat van een intense samenwer
king tussen letterkundige Elie
Saegeman, kartoenist Leo De
Buth en uitgever Johan Sonne-
ville.
Johan Sonneville, verduidelijkte
Nand Baert, hoort niet bij de klas
sieke uitgevers van vaudevillero
mans, maar kiest eerder werken
die aan de marginale kant staan.
Hij publiceert boekjes die zich
tegen de zo talrijke onrechtvaar
digheden in onze samenleving ke
ren. «Het rode boekje voor de
vrouw» en «Recht op antwoord»
van Roger Van de Velde, over de
praktijken in de Belgische gevan
genissen zijn bestsellers uit zijn
uitgeverij. Nu heeft hij «Tour de
France» in zijn boekenstal bin
nengehaald omdat hij een fijne
neus heeft voor jonge schrijvers
en omdat de ronde hem bijzonder
intrigeert. Johan Sonneville ver
klaarde zelf dat het boek geen
spannend relaas brengt over een
opvallende etappe uit de toer. Het
boek onthult levendig de «andere
facetten» van een beroepsrenners-
carrière. De beleveniswereld van
een mens-renner wordt er ker
nachtig en humoristisch in weer
gegeven. «Tekenaars leggen fijn
zinnig de verdoken kant van de
samenleving bloot», zei hij. De
uitgave van dit nieuwe boek vindt
ook zijn oorsprong in de grote be
wondering die hij voor Lucien
koestert.
SYMBOOL VAN KUNST EN
MAATSCHAPPIJKRITIEK
Daarna kwam Elie Saegeman,
schrijver en samensteller
van het boek, aan het woord. Hij
tekende het als een «symbool van
kunst en maatschappijkritiek»,
die het kontakt met een zeer groot
publiek moet verwezenlijken. Het
respekt voor Tourwinnaar '76
moet juist die band leggen. Hij
noemde zijn «Tour» een karika
tuur van de ronde en van heel de
samenleving. «Wij, hofnarren,
mogen vertellen wat we willen.
We lopen erbij om u te amuseren,
maar de tekeningen gaan veel die
per... als je het tenminste wil
zien».
Daarna overhandigde Elie Sae
geman zijn boek aan Lucien Van
Impe met de wens dat de ronde '77
ook voor hem zou zijn Een goed
geverfde woning heeft twee lagen
nodig. En daar moet gij voor zor
gen Daarna kwamen de vijf kar-
toenisten toegesneld om aan de
gevierde Lucien een tekening van
eigen hand aan te bieden
BEWONDERING VOOR HET
INITIATIEF
Schepen van Sport en Kuituur.
Johan De Wolf, gaf in zijn slottoe
spraak uiting aan zijn bewonder
ing voor het kulturele initiatief
van de VTB-VAB-Mere. «Niet-
ingewijden konden denken tijdens
de uitbundige vieringen van juli
'76, dat Mere alleen belangstel
ling heeft voor spel en bier»zei
hij. «De VTB-V AB zet dit mis
verstand nu recht op een hoog-
'Staande kulturele manier». Hij
achtte zich gelukkig de vermaarde
tekenaars in het cenrum van
Erpe-Mere te mogen begroeten en
bedacht ze met een geschenk
vanwege het gemeentebestuur nl.
een tinnen schotel met het schild
van Mere.
OOK EEN KADO VOOR
NAND.
Als slot van de plechtige opening
ontving ook Nand Baert een
exemplaar van het nieuwe boek.
Elie Saegeman voegde hieraan toe
«We gaan van de duurste renner
van het land, naar de duurste pre
sentator van het land». Daarop
dankte Lucien Van Impe de initia
tiefnemers voor de genegenheid
die blijkt uit de kartoententoon-
stelling en die vrijdagavond over
vloedig is uitgesproken. In een
zeer moedel ij ke sfeer beant-
woon' le Lucien de vragen die het
publ op hem afvuurde. Hij be-
loofüc zijn supporters in de ko
mende toer niet te ontgoochelen.
«De beste zal winnen in '77, maar
hij zal over mijn lijk moeten»,
verklaarde hij.
Opvallend was de afwezigheid
van een afgevaardigde van de
VTB-V AB nationaal. We kunnen
ons degelijk afvragen hoe het
komt dat men van hoger hand zo
weinig interesse laat blijken voor
een toch waardevol initiatief.
Terwijl alle dag- en weekbladen
de opening van de kartoenale met
grote verwachting hebben aange
kondigd, verscheen niet eens het
bericht ervan in de «Autotoerist»,
het eigen orgaan van de VTB-
VAB. Is een plaatselijk initiatief
per se onbelangrijk misschien
We hopen dat ze in de loop van de
komende dagen nog eens hun licht
komen opsteken in Mere. Daartoe
hebben ze nog de kans tot 30 ja
nuari. Al was het maar om het
team, dat de jongste jaren met ori
ginele realisaties voor de dag
komt, een riem onder 't hart te
steken. De kartoenale «Lucien
Van Impe» is nog te bezoeken tot
en met zondag 30 januari. Hof ten
Daele. Openingsuren zijn van 14
tot 20 u, behalve op maandag.
Enkele tekeningen worden te
koop aangeboden.
Om deze tentoonstelling te kun
nen bekostigen, vragen de organi
satoren een vrijwillige bijdrage,
die men in een speciale bus kan
deponeren. Er zijn ook nog een
paar tekeningen te koop, die de
kunstenaars aan de VTB-V AB af
deling geschonken hebben.
We zijn er zeker van dat je na een
bezoek niet zal ontgoocheld zijn.
Lucien Van Impe ontvangt uit de handen van Eli
n het boek Tour de France. (EL)
Schepen van Sport en Kuituur, Johan De Wolf, gaf in zijn slottoespraak uiting aan zijn bewondert
voor het kulturele initiatief van de VTB-V AB Mere. (EL)
UIT WELK NEST KOM JE
Na de openingsplechtigheid van de kartoenale hadden we een gesprek
met schrijver Elie Saegeman en tekenaar Buth, die samen 't boek- of
liever de map Tour de France» op hun aktief mogen schrijven. We
wilden weten wie de persoon is achtereen keurig uitgebrachte dicht- en
tekenverzameling.
ELIE SAEGEMAN
«In 1959 eksperimenteerde ik
met een dichtenbundel «Gebed
voorNefertebe» dat met de eerste
letterkundige prijs van de stad
Ronse bekroond werd. Dit werkje
trok toen de aandacht van enkele
BRT-mensen die me vroegen om
voorde radio een tekst te schijven.
Zo ben ik in '60 als free-lance
medewerker bij de omroep
Oost-Vlaanderen begonnen. Om
mijn brood te verdienen is de BRT
wel interessanter dan louter litte
rair werk. In '71 slaagde ik in het
eksamen voor producer en ben in
die job voltijds van start gegaan op
1 januari '72.
Momenteel verzorg ik de produk-
tie van «Met wie in de drie» op
dinsdag, «Sport tekort» op vrij
dagavond en «Tipwijzer» op za
terdagvoormiddag, en verder en
kele kleinere programma's».
Naast zijn beroepsaktiviteit
realiseerde hij de Egmontevocatie
te Zottegem in 1968 ter gelegen
heid van het Egmontjaar. Dat is
multimediaspektakel, dat veel
roem oogstte. In zijn geboortestad
Ronse bracht hij het audiovisueel
openluchtspel «De tijd van de
waanzin», op muziek van Louis
De Meester.
VP. :«HOE BEN JE OP DE
IDEE GEKOMEN DERGE
LIJK BOEK TE SCHRIJVEN
SAEGEMAN «Dat is een gekke
geschiedenis. Louis De Meester
zei eens «Schrijf eens een opera
tekst voor Karei Goyvaerts, een
komponist naar jouw aard Ik
ben met een libretto begonnen,
maar de onderhandelingen om het
libretto in produktië te brengen
liepen op een sisser uit. In Vlaan
deren moet je maar afkomen met
een opera «Tour de France» en het
is al verkocht. Dus, de tekst ligt er
nog, alhoewel ik het professioneel
een goed libretto vind. Louis Paul
Boon was dezelfde mening toege
daan. «Mooi en artistiek hoog
staand», zei hij, - maar je moet het
zo omwerken dat iemand het ge
woon kan lezen, als hij op de trein
zit». Vandaar heb ik de tekst om
gewerkt en dat is het resultaat.»
VP. «U ZEGT DAT HET
BOEK DE KEERZIJDE VAN
HET WIELRENNERSLEVEN
LAAT ZIEN
SAEGEMAN «Dat wordt de
keerzijde genoemd. De wieler
sport en de ronde zijn hier slechts
een middel of een symbool om de
grote maatschappijstrukturen
bloot te leggen, zoals ze funktio-
neren. «De muis» is daarvan het
duidelijkste symbool, die verwijst
naar de kleine man in de smaenle-
ving. Hij krijgt altijd op zijn
brood.»
VP.«DE BRT IS HIER GOED
VERTEGENWOORDIGD. IS
HET OM DE PUBLICITEIT
VAN EEN MEDEWERKER
TE VERZORGEN ?-
SAEGEMAN: «Zo mag je het niet
stellen. De teksten kwamen op an
tenne tijdens de ronde '75. Dat
was op vraag van de sportredaktie
in Brussel, maar ik kende ze
vooraf niet. Ik heb die gedichten
buiten dienstverband geschreven.
En tenslotte, 't is niet omdat ik
producer ben, dat de BRT mijn
litterair werk zou moeten op zij
leggen».
LEO DE BUDH OF BUTH, OF
DE VADER VAN THOMAS
PIPS.
Leo De Budh werd in Haarlem
(Nederland) in 1919 geboren. Hij
zegt «toevallig, want mijn ouders
zijn tijdens de oorlog uit Gent
moeten vluchten en in 1923 ston
den ze er al terug. Ik ben Gente
naar met hart en ziel. Ik ben nu
begonnen met een serie over oude
Gentse colkstypen. Bij mij staat
de mens immers op het eerste
plan. Ik vind hem formidabel,
zelfs met zijn gebreken». («Zo is
de mens het meest boeiend», on
derbreekt Elie Saegeman). De
map begint met vijf tekeningen
gesteund op de huidige maat
schappij, «want nu hebben we
geen menselijk kontakt
meer». «Vroeger kwamen de
mensen op straat en daar waren de
venters en de hele buurt vormde
één groot gezin. Dat wil ik laten
zien in de reeks over de Gente
naars».
Buth begon zijn carrière van teke
naarbij het dagblad «Het Volk» in
1947. De toenmalige hoofdredak-
teur vroeg hem een affiche te ma
ken ter gelegenheid van de eerste
ronde van Frankrijk na de oorlog.
Toen reeds kwam «de muis» erin
voor. Hij tekende dagelijks voor
de speciale ronde-editie, die!
den nog bestaat. De muis is a)
jaren meegegaan omdat de Ij
naar de muis vroeg. NaderH
werd het een zoek-spelletje
zit de muis «Het beestje is!
symbool geworden», zegt Bf
«men gaat de muis zoeken, a
men de kleine man zoekt, in p
ratieve zin».
Elke ronde verschijnt Th<
Pips en de col en de muisj
nieuw. Dit jaar worden de fi|
30 jaar.
w.h.
Zoals men weet deed zich vorige week een erg ongeval voor
op de oprit E5 aan de Siesegembaan. Een wagen, bestuurd
door mevrouw Liebaut raakte op het laatste stuk bocht in
het klaverblad - richting Dendermonde - van de weg af. De
wagen kwam op de kop terecht en schoot in brand.
Er zijn wel een paar tegen
strijdige berichten in de
pers verschenen. Zo is de
gordel niet doorgebrand.
Buiten een scheuring in de
pols, is mevrouw Liebaut er
nog zeer goed vanaf geko
men. De wagen lag op de
kop. Mevrouw Liebaut zag
de vlammen opslaan, maar
raakte vooralsnog niet los.
Ze verloor ook niet het be
wustzijn. Ze gebruikte al
haar krachten om nog de
gordel los te krijgen, wat
dan uiteindelijk toch lukte.
Net op tijd, uiteraard. Het is
ook heel begrijpelijk dat
men na zulke strijd op leven
en dood - met die verschrik
kelijke vlammen vóór de
ogen - even op adem moet
komen wanneer men dan
uiteindelijk toch vrij is. In
tegenstelling met wat in
sommige kranten staat, leg
de mevrouw Liebaut ook
geen enkele verklaring af.
Mevrouw Liebaut werd toch
In het hospitaal opgenomen
ter observatie. Men kon
daar blijkbaar niet geloven
dat zij er nog zo goed vanaf
gekomen is. Ze had zelfs
geen brandwonden. Naar
we vernamen mocht ze
donderdag naar huis. Men
kan zich wel voorstellen hoe
gelukkig de familie Liebaut
is met de uitermate gunsti
ge afloop van dit zwaar f
geluk. Het wrak van de al
was nog zowat een ma
hoog. Kan men zich dei
volgen voorstellen indf
mevrouw niet tijdig was II
raakt, of: wat moed, I
vensdrift en koelbloed
heid op zulke ogenblikl|
al niet vermogen.
Fr. Courtensstr. 33,
9330 DENDERM.
Tel. 052/21.46.10
LANDSCHAPSCHILDER
stelt zijn schilderijen tentoon van 21 januari
tot 3 februari 1977, de tentoonstelling is open
alle werkdagen van 9 u tot 20 u. zondagen
van 10 tot 12.30 u. van 14 tot 19 u
toegang vrij.
atelier bruinbeekstraat 3a - 2820 bonheiden
tel. 015/218959
