Stadssekretaris
voor het leven.
14 - 21-è-77 - De Voorpost
Annie, zelfzekere steun voor dynamische echtgenoot
CHRIS WILLEMS
Muziek is één van uw grote belang-
stellingspunten. Hoe groeide het?
Mijn belangstelling en liefde voor de
muziek is eigenlijk gegroeid uit de deel
neming aan het toendertijd zeer goed
kollegekoor.
Wij namen deel aan radiouitzendingen,
zongen er de mis; wat me wel bijgeble
ven is is de uitvoering van «De Oorlog»
van Peter Benoit, een uitvoering die
maar om de kwart-eeuw kan gereali
seerd worden omwille van de grote be
zetting. Wat we ook deden, het voor
naamste is dat wij daar de liefde voor de
muziek zeer sterk te pakken kregen. Dit
koor stond dan onder de leiding van
een Pater die nu al overleden is. Pater
Karei Sluyts.
Welke zijn u« beste jeugdherinnerin
gen?
Dat was wel toen ik bij de KSA was. De
uitstappen die wij regelmatig maakten
in de natuur zijn mij sterk bijgebleven.
Wij gingen elk jaar verschillende keren
op bezoek bij oud KSA-leden die inge
treden waren bij de Jezuiëten. Dat was
in een zeer mooi buitengoed dicht bij
Drongen te Luchteren. Dat was een
oude Norbertijnerabdij. Wij konden er
naar hartelust spelen, roeien op de vij
vers, het was een prachtige Engelse
tuin. Dat is één van mijn mooiste bele
venissen.
Fratsen haalde ik ook wel uit. Dat zegt
mijn moeder nu nog altijd «Gij waart
toch een grote deugniet, maar kwaad
zijn kon niemand op u» Ik deed veel
kwajongensstreken, maar zegt men, ze
waren niet geniepig. Als ik terugdenk
aan mijn retorikajaren, er werden toch
wel wat grappen uitgehaald, waar ik
altijd aan meedeed, doch die niet altijd
goed uitvielen. Vb het was de ge
woonte dat. op het einde van een jaar,
de internen uit het kollege uitbraken 's
nachts en dat wij in het kollege een
tegenbezoek brachten en eveneens in
braken Dat was met alle ingrediënten
bij, zelfs drank. Dat was een studenti
koze bedoening omwille van het stu
dentikoze Het is toch een keer aan het
licht gekomen en al de internen die toen
gekleed in bed lagen, op heterdaad be
trapt, werden naar huis gezonden voor
veertien dagen en moesten toen nog
achteraf hun examen afleggen, wat
voor één eens slecht afliep.
Waar ging u na Aalst studeren?
Te Gent aan de RUG Ik begon op «kot»
maar nadien spoorde ik heen en terug.
Mijn studentenkamer lag aan de Hoog
straat in een splinternieuw studenten
huis. Ik was er één van de eerste bewo
ners.
U studeerde rechten, welke indruk
liet Gent na?
In feite aan de studies goede herinne
ringen, het ging niet te moeizaam.
Maar naar mijn gevoel is Gent op ge
bied van studentikoziteit niet te verge
lijken met Leuven.
Was u bij één of ander klub aangeslo
ten?
Ik was bij de fanfare van het KVAV. Ik
speelde op de bugel.
Wat kwam na de studentenjaren,
eens terug te Aalst?
Ik was toen gehuisvest in het ouders-
huis aan de Arbeidsstraat. Ik ben aan
de balie gegaan en was advokaat gedu
rende meer dan zes jaar. In dit laatste
half jaar ben ik dan gehuwd, in april
1967.
In het leger geweest?
Ik werd vrijgesteld Daardoor ken ik
ook weinig van graden en sukkel ik met
de benamingen van kolonels en kapi
teins.
Elke advokaat heeft zo zijn speciali
teit Welke was de uwe?
Ik ging de handelsrichting uit. Niet
strafrechterlijk maar burgerlijk recht.
Hoe is de overgang advokaat - ge-
meentesekretaris gekomen?
In het bestuursakkoord van de ploeg
die de stad bestuurd heeft tussen '65
en '70,werd overeengekomen dat de
twee funkties van sekretaris en ontvan
ger die in die legislatuur zouden vrij
komen, zouden waargenomen worden
door universitair afgestudeerden Elke
bestuurspartij kon een kandidaat naar
voor brengen. Eerst dacht men niet aan
mij, maar toen de tijd er was is de
toenmalige voorzitter van de CVP Mar
cel De Bisschop mij komen vragen of ik
dat wou doen Ik heb gedurende een
jaar steeds geweigerd Ik voelde mij
lekker in het advokatenberoep, ik had
daar geen zin in Uiteindelijk ben ik
bezweken. Het is zo dat wij met drie
broers advokaat waren in Aalst, dat is
misschien een beetje van het goede te
veel. Wij hielden eraan om als advokaat
te beginnen altans, omdat de leer
school die men daar krijgt onbetaalbaar
is. Met spijt heb ik de balie verlaten. De
verstandhouding in het milieu van ad-
vokaten aan de balie is zeer goed.
Ik vind nu het korps van gemeentese-
kretarissen ook een goed korps. Ge-
meentesekretarissen zijn mensen die
uit één stuk moeten zijn. Zij zijn de
laatste naar wie verwezen wordt om in
feite alle problemen van de gemeente
op het technische of het ambtelijk vlak
op te lossen. Zij kunnen met ontsnap
pen, zij kunnen hun paraplu niet meer
openzetten, zij moeten het oplossen
Anderzijds zijn zij niet de grote bazen,
dat zijn de mandatarissen of het kol
lege
Is dat niet een beetje veranderd?
Elk heeft daar zijn welomschreven taak.
De beleidsorganen van de stad. ge
meenteraad, schepenkollege en bur
gemeester. die bepalen het beleid en zij
alleen en daar komen geen andere
mensen in tussen. Al de rest, de be
leidsvoorbereiding, de uitvoering van
de beslissingen, de koördinatie, de lei
ding, dat is allemaal voor de sekretaris
en zijn medewerkers Naar mijn gevoel
Ik voelde mij lekker in het advokatenberoep.
is dit een zeer gescheiden zaak, wij zijn
niet kompetitief.
U hebt een bepaald woord overgeno
men, dat de laatste tijd nogal veel
vuldig werd gebruikt, hoor ik?
Dat is juist, maar het is een goed woord
hoor. Medewerkers zijn onmisbaar.
Gemeentesekretaris is een zwaar be
roep?
Ja het valt zwaar uit, elke sekretaris
moet zijn zaak zo organiseren dat als de
gemeente in omvang toeneemt, dat hij
het toch nog baas kan.
Het is voor Aalst zeer gelukkig gewi
dat wij begonnen zijn met een reorg
satie van de administratie, met hst
jekt Van Hoolandt, dat nog bezig
maar dat ons in staat gesteld heeft
de fusie-voorbereiding zo goed
doen, ik hoop dat het projekt vel
doorgang kan vinden.
Al was ons eerste opzet, toen wij deze artikelenreeks in november van vorig jaar startten, ons te
beperken tot de nieuwe schepenen, toch zijn wij van mening dat in de stadhuisfamilie de
stadssekretaris een vaste plaats en waarde inneemt Hij, om het met woorden uit de volksmond
te zeggen, is immers het duiveltje-doe-alles, van de stadsfamilie. Als eerste ambtenaar van een
stad die met het woord groot erbij ook sterk in afmetingen is aangegroeid, kan men zijn taak niet
onderschatten. Maar zo zegt Chris Willems:
«Ik hou van werk waar verantwoordelijkheid mee gepaard gaat». In zijn woning waren we vorige
week te gast om een open en eerlijk gesprek te hebben over zijn jeugd, zijn studie's, zijn
belangstellingspunten, zijn werk. Zijn echtgenote Annie, de kinderen Fiüp (5), An (8) en Jan-
Maarten (3) waren er ook. Dochter Lieve was naar een muzikaal optreden in de stad en voelde er
niets voor om op de foto te komen.
Christiaan Willems, iedereen heet hem Chris, is geboren op 5 december 1934. Hij behaalde het
diploma van doktor in de rechten aan de RUG. Hij was ruim zes jaar lid van de balie, werd
benoemd tot stadssekretaris op 1 december 1967.
Heel wat verenigingen en kommissies kunnen zich gelukkig achten Chris Willems in hun bestuur
of als werkend lid in hun rangen te tellen. Uit hoofde van zijn beroep is hij voorzitter van de
Vriendenkring van het Stadspersoneel. Verder lichten we uit deze indrukwekkende lijst nog
enkele verenigingen, waarvan het lidmaatschap berust op een verregaande interesse ontspro
ten uit zijn jeugdige belangstellingskemen. De Helde voor de muziek kan hij als beheerder in het
Festival van Vlaanderen, Gent en Historische steden ten dienste maken van de muziekminnende
bevolking. Zijn sportieve inzet manifesteert zich als sekretaris van de v.z.w. Aalsterse Sportcen
tra.
Zijn gehele inzet voor alles wat met kunst en kuituur te maken heeft, draagt ook nog vruchten op
het gebied van toneel, als werkend lid van de Koninklijke Aloude Hoofdrederijkerskamer «De
Catharinisten».
Zijn referaten, studies en publikaties zijn zeer talrijk. De laatste werken hebben als belangrijkste
tema, de fusie en het personeelsbeleid. Het huishoudelijk reglement gemeenteraad is een
ontwerp in voorbereiding door de Kommissie Bestuurlijke Organisatie in de schoot van de
Vereniging van Belgische Steden en Gemeenten, (voorgezeten door Chris Willems).
Geboren te Aalst, woonde je er altijd?
Ik ben afkomstig uit Aalst, mijn vader
en moeder waren ook beiden van Aalst.
Mijn vader is geëindigd als leidend grif
fier, heeft gans zijn leven op de griffie
van de rechtbank van koophandel ge
werkt. Mijn moeder verzorgde het
huishouden. Wij waren met vijf thuis.
De rij begon met een meisje en werd
gesloten met een meisje, middenin zat
ik.
Was je een stil kind of haalde je ook
al eens ondeugende streken uit?
Ik denk dat er geen jongens zijn die niet
vechten tegen mekaar. (Kleine Filip
luistert goed mee). Ik was waarschijn
lijk de ergste deugniet. Mijn broer Ghis-
leen is, nu nog altijd, van karakter
zacht. Hij zou zich als oudere eerder
verweerd hebben, dan terug te slaan,
wat dan gemakkelijker is voor een ster
kere Ik was feitelijk een deugniet, er
werd gezegd dat ik, of een booswicht of
een missionaris zou worden. De twee
uitersten dus.
Waar ging je naar school?
De ganse schooltijd heb ik doorge
bracht in het Sint Jozefskollege hier in
Aalst bij de paters Jezuiëten, vanaf het
eerste studiejaar van de lagere school
tot de retorika, afdeling Grieks-Latijn.
Heb je nog speciale herinneringen
aan de lagere school, ken je nog pa
ters?
In het lager onderwijs heeft men
slechts met de Pater Prefekt te maken.
De Prefekt leeft nu nog, Pater Renne-
boog, een Aalstenaar waar ik zeer
goede herinneringen aan over houd.
Het was een goede muzikant en hij lag
aan de eerste basis van mijn sterke
belangstelling en liefde voor de muziek,
die vorming is dan vervolledigd in de
humaniora.
Behoorde je tijdens de humaniora
studies tot bepaalde studentenver
enigingen?
Ik was aangesloten bij de KSA. Dat
dateerde al van in de lagere school, en
werd zelfs na de schooljaren voortge
zet. Ik heb daar alle rangen doorlopen,
tot en met leider. Ik heb ook veel toneel
gespeeld.
In de KSA?
De KSA hield zich op dat vlak ook wel
bezig met sketches en korte optredens,
maar eigenlijk toneel speelde ik in het
kollege zelf. Het kollege speelde toen
nog elk seizoen een groot toneelstuk,
een echt klassiek werk, Shakespeare of
Molière.
En de sport?
Ik heb ookaan sport gedaan, ikstondin
de kollegeploeg van de basket, en dat
was een zeer goede in die tijd. Wij heb
ben de nationale finale gespeeld van het
vrij onderwijs. Wij eindigden met drie
ploegen, één van Doornik, één van Luik
en de onze. Wij waren de derde, maar
met miniem verschil. Uit die ploeg zijn
de Black-Boys gegroeid.
Mijn belangstelling en liefde voor de muziek dateert van in mijn schooljaren.
Het gezin van Chris Willems, oudste dochter staat niet op de foto.
