De Voorpost - 21-1-77 - 15 An, Filip en deugniet Jan-Maarten. De kinderen worden groter en voelen wel eens dar papa sruk bezet "n hierdoor \yeinig thuis. steeds niet zo goed begrijpen. Wat vindt U daarvan Chris? Zij heeft gelijk. Toen ik stadssekretaris werd dacht ik als ambtenaar een regel matig leven te kunnen leiden, in tegen stelling met 't advokatenberoep, dat een vrij beroep is en veel onregelmatig heden kan bijbrengen. Het tegendeel is waar. Als sekretaris kan men veel ge ven en nemen aan wat men doet. Door de komst van het reorganisatieplan, men zou ook zonder gekund hebben, maar dan zou de administratie nog meer verkommerd geweest zijn, heeft dat werk een geweldige vlucht ge nomen, het was enorm veeleisend, neem nu de onthaalnamiddagen, het in gang steken van stafvergaderingen, de brochure, de inventaris, de fusievoor bereiding in al zijn onderdelen, met de werkgroepen, de adviezen aan de nieuwe bestuurders, het was een hoop werk. Ik heb ook nog mijn zeer drukke aktiviteiten in de Vereniging van Belgi sche steden en Gemeenten Regelma tig zonder ik mij drie tot vier dagen af in een abdij als een werk echt af moet. Met vertrouwen, de toekomst tegemoet verschillende diensten te verzorgen. Het is een enorm omvangrijke opdracht en hij zou er moeten in slagen om die opdracht bij hem gecentraliseerd te houden. Die totale opdracht kan moei lijk gedelegeerd worden Hij moet het zodanig organiseren dat hij het op zijn eentje kan bolwerken. Wat vindt u van de toekenning van de schepenambten in het algemeen. Wordt altijd aan de juiste persoon het juiste schepenambt opgelegd? Men moet als schepen, als beleids- man, niet de deskundigheid hebben over het domein dat men onder zijn politieke bevoegdheid krijgt. Men moet alleen maar een goede, wijze beleids- man zijn. Wat niet zo gelukkig is, is bvb. dat een schepen van openbare werken een ingenieur is, terwijl het hoofd van de dienst ook ingenieur is, want dat wordt, tussen de man die de beleidsopties moet voorstellen voor het kollege en de raad, en de man die de deskunigheid moet waarborgen, altijd een deskundig dispuut. Het is veel be ter dat de beleidsman op de eerste plaats een goede beleidsman is. In dat opzicht is mijn ervaring de volgende dat een politikus van zodra hij geroepen is om beleidsverantwoordelijkheid te nemen in een openbaar ambt, een gans andere man wordt dan bvb. de politikus die niet gekozen wordt tot die verant woordelijkheid. Ik heb persoonlijk een zeef groot geloof en een zeer groot vertrouwen in de openbare ambtenaar. Het krijgen van verantwoordelijkheid transformeert de persoon, (uitzonder ingen daargelaten) op een gans goede manier. Wie ik tot nu toe in de sche penkolleges heb ontmoet en wie ik kortgeleden in het nieuwe kollege heb leren kennen zijn allemaal valabele be stuursmensen. Ik ben er echt van over tuigd. Ga je dan naar Affligem? Voor twee jaar ben ik twee keer naar Affligem en een keer naar Male ge weest. Ik trok naar ginder met mijn valiezen boeken om gen zaak af te wer ken, die erg dringend was. Mevrouw Willems: als ze van 't stad huis weten dat mijn man toch thuis is dan gebeurt het wel dat zelfs 's avonds laat nog aangeklopt wordt om papieren te laten tekenen. Dat stoort hem toch altijd in zijn werk. Ik vind het best dat hij, als de nood hoog is, zich afzonderd om dringend werk te verrichten. Tekst: Roel Van de Plas Foto's: John Raepsaet I Als papa thuis is moet hij meteen ook tranen drogen en stukgegaan speelgoed maken. Aalst kent meer problemen op het ge bied van de fusie dan Gent Vooral dan op menselijk vlak. De Falluintjes vb.? Als U de bevolking neemt dan hebt U gelijk. Voor wat betreft het personeel dat daar tewerkgesteld is, is de schok goed opgevangen. Zonder entoesiast te zijn om naar Aalst te komen, Aalst was ook niet entoesiast om ze binnen te pakken, is het personeel door een deli- kate aanpak van de fusie voorbereiding met te bevreesd geweest Momenteel zijn die bij mijn weten zo gelukkig als maar mogelijk is. Niemand verhuisde graag Als men daarbij nog een stukje van zijn status verliest zoals de ge- meentesekretanssen en ontvangers is dat dubbel onprettig. Bij mijn weten zijn de kollega's tevreden. Voor het publiek gaat dat wel vreemd aandoen, in die mate dat de zaken in die gemeente niet hun normale gang van vroeger zouden krijgen. Wij zijn wel geneigd te zeggen dat zij met het ge meentehuis doorgaans niet veel in kon-, takt komen, een burger komt soms hoogstens één keer per jaar met zijn gemeentebestuur in aanraking. Maar met de brugemeester ligt dat iets an ders. Met de burgemeester had een inwoner van een gemeente wel veel kontakt, naar aanleiding van een feest van de fanfare, een pastoorinwijding, enz., dat zal vreemd aandoen U spreekt nooit over karnaval in ver band met uw studententijd. Geen karna valist? Ik beleef karnaval als een gewone man, gewoon 's avonds, onverkleed buiten stappen en in de vroege uurtjes naar huis komen. Mijn vrouw vindt dit ook fijn. Met karnaval gaan wij elke dag in de stad. Ik geloof niet dat wij karnaval zouden kunnen missen. Wij gaan er echter geen heel jaar in op, het begint met het Catharinistenbal en eindigt op Aswoensdag. Nog altijd een fervent voetballief hebber? Ik speel zelf niet meer, ik zie zeer graag voetbal. Doorgaans ga ik naar de Een dracht maar van Anderlecht ben ik een levendig supporter. U was gelukkig toen een Pol Van Himst naar hier kwam? Feitelijk wel Ik zou graag zien dat hij volop goed begint te spelen. U bent nu wel een beetje gedesillu sioneerd? Paardje spelen Buiten uw taak als huisvader, uw be roep als stadssekretaris hebt u er nog een indrukwekkend aantal bestuurs, beheerder, lidmaatschapsfunkties van diverse verenigingen bij. Kunt U dat nog aan? Sommige zaken daarvan moet ik schrappen. Het leidt geen twijfel dat de vier jaar dat ik nu het festival van Vlaan deren beheer tot een waar sukses heeft geleid, het heeft echter een enorme in spanning gekost. Ik denk dat ik het vanaf dit jaar in andere handen zal overdragen. De zaak is in feite gelan ceerd, heeft vaste wortels geschoten. Er is al een kontakt geweest met schepen Jan Caudron en met schepen Van Den Eede? Het heeft nog niet zijn definitieve beslag kunnen krijgen, maar ik heb aan de twee schepenen, de uittredende en de nieuwe, aangekondigd dat ik het graag zou zien dat zij gunstig antwoorden op de vraag die ik al twee jaar stel om het Festival van Vlaanderen te laten afwik kelen in de dienst kuituur waar het feite lijk thuishoort. In de eerste jaren is het normaal dat ik daar mijn volledige steun aan gaf, maar nadien heb ik toch graag dat het op zijn definitieve plaats terecht komt. Men heeft een jaar lang gezegd dat het wel eens overgeheveld zou worden. Nu echter met de be stuurswisseling is de overdracht een gans natuurlijke zaak. Men zegt dat hij niet goed speelt. Ik zie ook wel dat dat niet de Pol Van Himst is van Anderlecht in zijn bloeiperiode, toen ik hem een fantastische speler vond, maar ik acht het niet uitgesloten dat op een aannemelijke manier die vorm weer terugkomt. Mevrouw, uw echtgenoot is maar weinig thuis, vindt u dat niet verve lend? Ik vind wel dat het te veel wordt. De kinderen worden groter en beseffen ook wel dat hun vader weinig thuis is. Ti|dens de week-ends kunnen ze het Een vraag die ik mij toch wel eens stel In feite is de familie Willems politiek geëngageerd, uit hoofde van uw beroep, als gemeentesekretaris, zou dat niet mogen zijn. Ik blijf politiek geïnteresseerd, ik zal waarschijnlijk nooit mijn ideologie ver loochenen In die zin blijft alles bij het oude Maar sinds ik gemeentesekreta ris geworden ben, ben ik niet meer partij-politiek-militant. Ik vind dat trouwens weinig welvoeglijk voor een sekretaris die in gans zijn loopbaan wel voor vijf, zes besturen te werken zal hebben. Voor elk van die besturen moet de sekretaris even betrouwbaar kunnen zijn. Ik was nauwelijks drie jaar sekretaris toen ik al de vier kleuren van de politieke regenboog in het bestuur had gezien Ik moet mij voor alle moge lijke strekkingen betrouwbaar kunnen aanstellen. Dit is een goede ambitie die het korps van de sekretarissen in Belgie koestert. U zit toch wel in diverse organisaties uit hoofde van uw beroep? In de Federatie van de Sekretarissen ben ik ondervoorzitter van het arron dissementeel bestuur. Ik ben ook aktief in organisaties die de werkzaamheden van de sekretarissen vakkundig, we tenschappelijk of technisch bestude ren, zoals de Vereniging van Belgische Steden en Gemeenten en het Instituut Administratie Universiteit. Dit instituut heeft ons nu gevraagd voor haar natio naal kongres in Luik om het geval Aalst voor te stellen Is dit een geval apart? Er zullen twee gevallen voorgesteld worden; voor het Vlaamstalige gedeelte Aalst en voor het Franstalige gedeelte Ath. Zonder te durven spreken dat zij model len zijn van fusie-aanpak, of van fusie voorbereiding is het toch zo dat zij als «geval» voorbeeldig genoeg zijn, om uit de doeken gedaan te worden. Dit zal gebeuren nu op 26 april, als de zaken nog zeer levendig zijn Stadssekretaris is een woord dat een veelzijdig beroep met een sterke ver antwoordelijkheid dekt, wat houdt het in? De beslissing van het beieid is voorbe houden aan de beleidsorganen. De se kretaris zorgt voor de eenheid in de voorbereiding en de uitvoering van het beleid. Men zegt er misschien best bij, dat dit waar is op het niveau van de administratie. Men zou zich gemakke lijk kunnen voorstellen dat de voorbe reiding van het beleid ook op politiek vlak gebeurt De partijen en de bestu ren maken een beleidsprogramma en dat is al voorbereiding De technische voorbereiding of ambtelijke voorberei ding van vb. een dossier van het zwembad, op het niveau van de admi nistratie gebeurt door de ambtenarij, dat is een zorg voor de stadssekretaris Met dat doel geeft hij leiding aan het personeel, moet hij diensten organise ren en volgt hij de uitvoering op. Hij zal het geïntegreerd beheer verwezenlijken door op te treden in vier hoedanighe den. als adviseur van het schepenkol lege, door verantwoordelijk te zijn voor de voorbereiding van de dossiers van het kollege en de raad, door te zorgen voor het voorafgaand onderzoek van de zaken, door de koördinatie tussen de

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1977 | | pagina 15