KARNAVAL 1977 - KARNAVAL 1977
DE GELEIBOEKES MUSICEREN
DE PANNEN VAN HET DAK
Come and see
«De Klodderonnen»
in Amerika
4
't Es nie gelachen
mè 't Es 't ien en 't
ander
DIRK DE PAUW
De Voorpost - 21-1-77 - 9
REPORTAGE
na* A.K.V. De Geleiboekes
liliefln 1974 ging ze voor de
ea eerste keer mee in de
var Aalsterse stoet. Ulruk Des-
iwf hommes, Chris Verhoeven,
aer Hendrik Gijssens en Frans
en- Corthals zijn ook nu nog de
d« dynamo van de groep. Een
'djecht lokaal bezitten de Ge-
9^leiboekes niet. Wanneer
'P'f men echter iemand van de
Pe vereniging wil aantreffen,
an begeeft men zich best naar
9^ de Cockpit op de Hopmarkt,
waar allicht toch steeds één
of meerdere leden verbroe
deren met een frisse pint.
q Een onderwerp kiezen is elk
jaar weer een. moeilijke op-
dracht, maar ook nu weer
izijn de Geleiboekes erin ge
klaagd om een idee op te
duikelen waar iets kan van
'gemaakt worden. Ideeén
Izijn er ieder jaar immers bij
de vleet, maar ze moeten
praktisch uitvoerbaar zijn.
IDit jaar weer werd er een
gelukkige keus gemaakt.
Op 20 februari swingt de
muzikaliteit bij de Gelei-
ktieboekes de pan uit. Men ver-
,aa4koos immers dit jaar de
igcfmuzikale klown uit te han-
hadgen.
ie'ljToen we vorige zaterdag de
1 hemelse nattigheid
trotseerden en naar de Fi-
!a' berfleet trokken, waren de
''■Itbestuursleden van de Gelei-
8iboekes naarstig aan het
"jwerk. Een negen meter lan-
™Jge, drie meter zestig brede
Ln en vier meter veertig hoge
wagen volbouwen op een
wijze die mag gezien wor
den, is geen werkje van een
paar weken. Hier zit de
]ee groep wel een beetje verle
gen om. Vorig jaar toen ze
nog een staanplaats hadden
:msin de Ancien Lion Rapide
vei aan de Brusselse Steen-
héweg, was men reeds in no
vember aan het werk. Nu
dat men voor de eerste keer
in de Fiberfleet staat, is
men maar in december van
start gegaan. Bijgevolg zit
men ongeveer een maand
re achter in vergelijking met
pe vorig jaar. Alhoewel er nog
00 geen reden is tot paniek, is
1 w het toch doorwerken gebla-
liei zen.
Onmiddelijk kregen we een
üz( schets van wat de wagen
moet zijn wanneer hij vol
tooid is. Achteraan op de
wagen wordt er een reuze
groot orgel gebouwd waar
op een virtuoos op harts
tochtelijke wijze zijn vinger
vaardigheid zal demonstre
ren. Verder komen er nog
reuzegrote maar levensech
te trompettisten, drum
mers, violisten, enfin, een
kompleet symfonieorkest
zoals zelfs de BRT er geen
bezit! Het geheel wordt
echter op komische wijze
uitgewerkt, zodat we inder
daad van muzikale klowns
kunnen spreken. Alles wat
op de wagen staat, zal
voortdurend in beweging
zijn. Hiertoe gebruikt men
allerlei technische hulpmid
delen, waaronder zelfs hy
draulische pompen. De uit
werking hiervan is een echt
stukje vakwerk. Gelukkig
bezitten de Geleiboekes er
varen technici!
Men vindt het wel spijtig
dat men vanaf dit jaar ver
plicht is de stoet te volgen
vanaf de allereerste meter.
Anders zou men waar
schijnlijk slechts aan de St-
Annabrug zijn plaats inge
nomen hebben, waardoor
men dan ook de mogelijk
heid zou gehad hebben zijn
wagen een stuk hoger te
maken dan de nu beperkte
vier meter veertig.
De leden van de Geleiboe
kes zijn heel tevreden dat ze
dit jaar een staanplaats ge-
kegen hebben in de Fiber
fleet. «Het was ons geluk,
vertelt Ulrik Deshommes,
dat we reeds een paar jaar
trouw onze bijdrage betaal
den aan het Karnavalver-
bond. Hierdoor kwamen we
dan ook als eersten in aan
merking.» Ook over de ver
standhouding tussen de
groepen onderling is hij te
vreden, en...het is er een
stuk warmer en droger dan
in hun vroegere staan
plaats!
Niet alleen de mannen van
de groep werden tot de ar
beid geroepen, ook de vrou
welijke Geleiboekes moeten
hun steentje bijdragen. Aan
hen werd immers de zorg
voor de kostumes toever
trouwd. Het ineensteken
van de pitteleirs (de gatte-
klasjers), de gestreepte
golfbroeken en de enorm
lange dassen is hun werk.
Op dit gebied hebben de
heren een onbeperkt ver
trouwen in de vaardige vin
gers van hun dames!
Uiteraard vergt dit projekt
heel wat financiële inspan
ningen. Toch heeft men op
dit gebied niet te klagen.
Met het lidgeld van de le-
wat afgevierd. De Prins en
zijn groep mogen immers
op geen enkele gebeurtenis
ontbreken! In dat opzicht
was het geen gemakkelijk
jaar, maar men is toch blij
het meegemaakt te hebben.
Ook met de financiën gaat
het momenteel uitstekend.
Na een op dat gebied eerder
moeilijk 1976 ziet 1977 er
heel wat beter uit. Dank zij
de onverdroten ijver van de
leden heeft men, via
stickerverkoop en het orga
niseren van een bal, de fi
nanciële toestand een
gunstige wending kunnen
Een groep die in 1977 reeds gedurende vijf jaar tot het
kruim van de Aalsterse Kamavalvereniging behoort, ver
dient toch wel een reisje naar Amerika, zou men zo denken!
Op 20 februari is het zover. Voorzitter Hugo Van Schuilen-
berg, ondervoorzitter Johny Van Goethem en sekretaris
Oskar Van den Berghe zullen de teugels in handen hebben
van de wagen die het ganse gezelschap, al is het dan maar
voor drie dagen, naar Amerika zal voeren.
De Klodderonnen zullen
voor een keer dan ook niet
de klodderond uithangen.
Integendeel, het ligt in de
bedoeling uiterst deftig
naar voren te komen. Dat
zal echter ook nodig zijn,
want ze verkeren in sjiek
gezelschap! Onze ex-burge
meester Marcel De Bis
schop zal immers ook van
de partij zijn. En dan moet
men zijn wereld kennen,
niet? De laatste burgervader
van Klein-Aalst zal meer
dan waarschijnlijk zelfs
tweemaal aanwezig zijn,
een keer in groot formaat en
vermomd als vrijheids
beeld, een tweede keer in
normaal formaat en ver
momd als ex-burge-
meester...
Om in de stijl van een waar
gebeurd verhaal te blijven,
zullen ook de Klodderonnen
zich enigszins moeten aan
passen. en wat ligt er dan
meer voor de hand dan zich
eveneens te gedragen als
wereldreizigers. Globetrot
ters zijn er in Aalst niet zo
veel te vinden, aldus Prins
Johny, maar toch hadden
we twee prachtexemplaren
uiteraard denken we hierbij
onmiddellijk aan Marcel De
Bisschop en aan een lustig
kwelend koor, met name
Cantate Domino. Deze twee
willen de Klodderonnen dan
ook verenigen en ze dan
samen als ambassadeurs
van de V(erenigde)
G(emeenten) van A(aalst) en
naar de V(erenigde) S(taten)
van A(merika)sturen...
Om al deze mooie plannen
te verwezenlijken moet er
natuurlijk hard gewerkt wor
den. Toch bezitten De Klod
deronnen heel wat troeven
om van hun vijfjarig bestaan
iets goeds te maken.
Een groep die vijf jaar be
staat, heeft uiteraard reeds
heel wat meegemaakt. Ve
len onder ons zullen de hui
dige karnavalgroep nog ge
kend hebben onder de oor
spronkelijke naam «de Gat-
telekkers». Toen er in het
vroegere lokaal echter
moeilijkheden ontstonden,
verkoos men te verhuizen
naar het «Belgisch Hof» in
de Molenstraat. Om volle
dig opnieuw van start te
gaan, besliste men dan ook
maar een nieuwe naam te
kiezen. «Alles ging heel de-
mokratisch, vertelt Prins
Johny, we hadden een lijst
je met verschillende namen.
Uiteindelijk kreeg de naam
«de Klodderonnen» het
meeste stemmen. Persoon
lijk voelde ik misschien iets
meer voor «de Brokkelpak
ken», maar onze huidige
naam is toch ook niet mis.»
Zonder twijfel gaat de groep
er elk jaar op vooruit. Vorig
jaar bereikten ze een eerste
hoogtepunt toen één van
hun leden verkozen werd tot
Prins Karnaval. Johny is erg
tevreden over zijn prinsen
jaar. Samen met de andere
Klodderonnen werd (en
wordt er nog steeds) heel
geven. «Het bal werd een
enorm sukses, vertelt onze
sympatieke karnavalprins,
maar het was wel teleurstel
lend dat, op een paar na, de
meeste karnavalgroepen ge
woonweg niet opdaag
den!». De rest van de beno
digde fondsen wordt bij el
kaar gebracht door de zes
«driekoningen» van de
groep die zingend de stad
(en de herbergen) afreizen.
Alhoewel ér aan de wagen
zelf in de Fiberfleet nog he
lemaal niets gedaan werd,
is men toch reeds heel wat
maanden aan het werk. De
stukken worden immers op
een drietal plaatsen ge
maakt. Later worden ze dan
samen gebracht tot één ge
heel. Ook aan de kostumes
wordt heel wat aandacht be
steed. Een kostuum zal in
feite een samenraapsel zijn
van drie verschillende za
ken. Vooraan zal een Klod
derond er uitzien als de
meest onschuldige knaap
die er maar in het Cantate
Domino zit. Achteraan kan
hij doorgaan voor Ameri
kaanse of Aalsterse vlag,
dei beide broederlijk
verenigd naast elkaar zullen
prijken.
Voor de rest hopen onze
Klodderonnen dat ze dit jaar
met een mooie prijs zullen
bedacht worden. Pas dan
zal er echt feest zijn in Ame
rika!
Ondertussen ben je uitge
nodigd op de grote verbroe
dering tussen Aalst en het
land van de nieuwe pinda
president. Marcel De Bis
schop leert er de «great
Americans» karnaval vie
ren...
Een groep die reeds haar vierde verjaardag viert, en
wiens naam tamelijk bekend in de oren klinkt, is «'t es
't ien en 't ander»Op 20 februari neemt de vereniging
voor de derde keer aan de Aalsterse Karnavalstoet
deel.
't Es 't ien en 't ander werd in
1974 boven de doopvont ge
houden onder impuls van o.a.
Jef De Looze. Later kwamen
ook Dirk Philips, Patrick Brug-
geman, Mimi De Loose, Roger
Verhasselt en Hilde De Pauw
deel uitmaken van het bestuur
van de kersverse karnaval
groep. Deze vindt een onder
komen in de gebouwen van de
spiegelfabriek De Neve aan de
Ninoofse steenweg. De eige
naar van de onderneming, de
h. Jozef De Neve, is trouwens
de bereidwillige peter-sponsor
van 't es 't ien en 't ander.
De vereniging is in feite een
buitenbeentje op gebied van
Aalsterse Karnavalgroepen.
Men gaat er ook niet akkoord
met de eenvoudige benaming
van A.K.V. Men noemt zich
daarentegen een «Aalsters
Kultureel Folkloristisch Karna-
valgezelschap.» Een wat bom
bastische aandoende bena
ming die echter heel goed de
lading dekt die onder de vlag
schuilt. De leden van 't es "t ien
en 't ander hebben ergens
toch wel diepere motieven dan
de doorsnee karnavalgroep.
Wat zij willen, is het brengen
van een folkloristische noot in
het Aalsters karnavalgebeu-
ren. Een groep die de nadruk
wil leggen op de folklore kan dit
uiteraard best verwezenlijken
door de keuze van hun kledij.
Dat is dan ook wat ze in de
voorbije jaren gedaan hebben,
nadruk leggen op de kledij,
eerder dan op de wagen. De
kledij mocht niet zomaar een
samenraapsel zijn van allerlei
stoffen, integendeel het was de
bedoeling om naar buiten te
komen met een kostumering
die ergens uit ons grauwe ver
leden stamde. «Zo is er een
iaar aeweest. aldus Jef De
Loose, dat we naar de BRT re
den in Brussel, en dat we er
toelating vroegen om bepaalde
Middeleeuwse kostuums te
kopiëren. Die toelating kregen
we en datzelfde jaar hadden
we dan ook een prachtige kledij
die precies uit het verleden ge
grepen was! De zaak kreeg
echter een triest gevolg, want
de ganse operatie had ons uit
eraard heel wat geld gekost
maar we werden wandelen ge
stuurd mat een onaanzienlijk
prijsje. Het sop was de kool niet
waard. Bijgevolg hebben we
dan later ook enigszins toege
vingen moeten doen op dit ge
bied.»
De groep speelt echter nog op
ander gebied voor buiten
beentje. We zouden normaal
kunnen veronderstellen dat
een Aalsterse karnavalgroep
eksklusief uit rasechte «Oilsj-
teneers» zou bestaan, wat
bijna altijd ook zo is, maares 't
ien en 't ander is weer de uit
zondering die de klassieke re
gel bevestigt. Deze groep re
kruteert zijn leden voor het
grootste deel uit andere ge
meenten. Er zijn leden uit Den-
dermonde, Sint-Niklaas en uit
bijna alle fusiegemeenten.
Geen drie leden van 't es 't ien
en 't ander zijn uit dezelfde ge
meente afkomstig. Een spijtig
gevolg hiervan is dat de sa
menhorigheid en de ploeg-
geest niet zo sterk ontwikkeld
is als bij de eksklusief Aals
terse groepen. Soms heeft dit
wel een nadelige invloed op het
werkritme.
Dit jaar werkt de groep aan een
parodie op het Rubensjaar.
Men heeft het nu niet te groot
willen zien, omdat men zijn
geld wil bijeenhouden om vol
gend jaar op grootse wijze het
vijfjarig bestaan te vieren.
Daarom besloot men om de
grote wagen niet te gebruiken.
Ter vervanging werkt men op
het ogenblik aan een grote kar
waarop, naast een schilderse
zel, nog andere schildersattri
buten zullen een plaatsje zullen
vinden. Ook nog een tweede
kleinere kar en heel wat oudq
fietsen worden rijklaar gemaakt.-
Er moet nog heel wat werk gele
verd worden, maar toch hoopt
men op tijd klaar te komen,
komen.
Ook deze keer zal men het
houden bij folkloristische kos
tumes. Zonder twijfel zullen
deze het sterkste element van
de groep uitmaken.
Financiële problemen zijn er
uiteraard niet. Integendeel, de
groep bezit zelfs een aardige
spaarcent op de bank. De in
komsten komen van het lidgeld
dat de achttien leden van de
groep afdragen, van de ver
koop van steunkaarten en van
de opbrengst van een goed
geslaagde t-dansant. Verder
mogen we natuurlijk de spon
sor van het geheel niet verge
ten.
De verwachtingen voor dit jaar
zijn niet al te hoog gespannen.
Het belangrijkste voor de groep
is gedurende drie dagen ple
zier maken. De onkosten van
dit jaar worden op slechts vijf
duizend frank geschat.
Na Karnaval Aalst brengt de
groep nog een drietal bezoe
ken aan Dendermonde, waar
zij o.a. het bloemencorso gaat
opluisteren met haar aanwe
zigheid. Na de traditionele
reeks halfvastenbals gaat 't es
't ien en 't ander dan onder zeil
om energie op te doen voor
een bruisend 1978.
De Geleiboekes die in 1977 reeds aan hun vierde jaar toe
zijn, hebben in Aalst niet zo'n klinkende naam als bv. de
Destereers, Lotjonslos of de Kaloeterkabassen. Toch be
hoort deze groep zonder twijfel bij de goede karnavalvere-
nigingen. Vorig jaar, toen ze met z'n allen karnaval vierden
in het hete Mexico, kaapten ze erg verdiend een uitsteken
de vierde plaats weg. Dit jaar ligt het in de bedoeling om
minstens even goed te doen. En zoals alle grote groepen
proberen ook de Geleiboekes zich weer te overtreffen. Wie
weet!
den, de opbrengst van een
viertal T-D's, en last but not
least de prijs, kan men
mooi de touwtjes aan elkaar
knopen. Verder voorziet
men ook een deelname aan
het karnaval van Ninove.
Wat de Geleiboekes van
karnaval 1977 verwachten?
Een minstens even goede
plaats als vorig jaar, een
serieuze prijs, en...veel ple
zier!
De Geleiboekes en hun mu
zikale fratsen kennende,
zou het ons niet verbazen
moest onze nationale Fran-
gis Bay en zijn orkest er een
mal figuur tegen slaan.
Voorontwerp De Geleiboekes 1977
