DOKTERS WILLEN MEER
PATIËNTEN NAAR DE
WACHTKAMER
II
;i
WORDT STAATSTOELAGE
VOOR AALSTERS
KARNAVAL WERKELIJKHEID?
DAT IS OOK AALST
6 - 28-1 -77 - De Voorpost
We zijn zeer verwende patiënten geworden, die terecht en ten onrechte op een geneesheer beroep doen,
waarbij onze klachten vaak veel meer gericht zijn met het oog op een vakantiebriefje dan een werkelijk
ziektebeeld. Bovendien en veel meer dan vroeger, vragen we de geneesheer bij ons thuis op bezoek. Meer
en meer maken we misbruik van de geboden mogelijkheden en helpen op onze beurt daadwerkelijk mee de
RIZIV put dieper te maken.
De artsen vragen er niet om dat we in grote getale komen aanzetten en nog minder kijken ze uit naar de
(alhoewel duurdere) huisbezoeken, wanneer het werkelijk niet nodig is.
VINGER
Onze gesprekspartner wijst met een
beschuldigende vinger naar de velen
die de dokters in een moeilijke positie
plaatsen. Hij spreekt in zijn persoon
lijke naam en om gebruikelijke redenen
kunnen we deze arts niet noemen. Het
doet er ook weinig toe, want de mis
bruiken zijn overal te vinden en niet
alleen in zijn praktijk.
Inmiddels lappen de patiënten meer en
meer de algemeen geldende regel aan
hun laars. Waar in Nederland 1 patiënt
op vier de arts thuis vraagt, dan is het
bij ons 1 tegen 1. Een weinig fraai
beeld, dat aan het ziekenfonds een aar
dige duit kost en waarvan de meesten
heel gemakkelijk de verplaatsing naar
de wachtkamer kunnen ondernemen.
Wijzelf moeten er weliswaar aan toe
voegen, dat de meeste wachtkamers
van geneesheren geen toonbeeld van
gezelligheid of ruimte zijn, tussen ku
chende, kochende, klagende zieken of
pseudo zieken. De onveranderlijk be
duimelde tijdschriften waar de wach
tende medische afgevaardigden ge
trouw het kruiswoordraadsel invullen
en met het rijtje meeschuiven om de
ongeduldige patiënten nog wat langer
op te houden. Het spreekuur is ge-«
woonlijk kort gehouden en de genees
heer is niet altijd op het gestelde uur
aanwezig. «Bezig met huisbezoeken».
Wil er iets veranderen aan de «wacht-
kamerterapie» dan moet de dokter er
ook iets od verzinnen.
Ergerlijk is, dat het al te gemakkelijk
beroep doen op een geneesneer, in nei
nadeel werkt van een goede genees
kunde; waar men de nodige tijd kan
besteden aan de zieke en de dokter niet
meer verplicht wordt «kettingwerk» te
leveren.
Evenmin schenkt de patiënt nog aan
dacht aan de algemene voorschriften
om de huisbezoeken tijdig aan te vra
gen. Dit wil zeggen, vóór 13 uur.
Ook gepensioneerden en kronische
zieken, of deze die over een zee van tijd
beschikken, verschuiven hun bezoek
aan de huisdokter naar piek-uren. In de
mate van het mogelijke zouden zij moe
ten vermijden een bezoek te brengen op
bvb, een maandag-avond of zaterdag
morgen. Hun bezoek neemt de plaats in
van diegenen die slechts na hun nor
male dagtaak op het spreek-uur kunnen
aanwezig zijn en nutteloos langer in de
wachtkamer moeten aanwezig zijn dan
nodig. Vaak komen zij vermoeid en
hongerig van hun werk om nog tijdig op
het spreek-uur te verschijnen en zien
met lede ogen een publiek voor zich,
dat over een zee van tijd beschikt.
Een zelfde moeilijkheid van gelijktijdige
overbevolking doet zich voor een week
voor de aanvang van de vakantie van de
huisdokter Alhoewel tijdig medege
deeld komt elke patiënt uitgerekend de
allerlaatste week, om niet te zeggen
allerlaatste dag, aandraven. Prompt
ontstaat er kettingwerk en weer ten na
dele van een meer zorgvuldige aan
dacht voor de patiënt.
Weer anderen en weliicht steeds
dezelfden verschijnen de laatste mi
nuut op het spreek-uur. Niet één indi
vidu, maar dikwijls met verschillende
tegelijk en is het weer wachten gebla
zen.
Om het hoofdstuk wachtkamer af te
ronden en indien opnieuw meer patiën
ten de wachtkamer zouden opzoeken,
dan dient er ons inziens toch anderzijds
een ruimer tijdsbestek uitgetrokken en
een betere spreiding van het spreek
uur, zoniet wordt het nog overvoller.
Gans het artsenbezoek is aan een drin
gende sanenng toe en het zou minder
dramatische aspekten aannemen, in
dien er vanwege de patiënten minder
misbruiken waren.
WOENSDAG BEPERKEN
Anderzijds willen de geneesheren tijd
uittrekken om zich ernstig aan de s' die
te zetten. In eerste instantie de
woensdag-konsultaties beperken en
het is des te spijtiger dat de apotekers
nog steeds de woensdagnamiddag
open blijven. Indien de officiana's de
woensdagnamiddag zouden sluiten,
zou dit een weerslag hebben op de pa
tiënten, die gewoonlijk hun artsenbe
zoek koppelen aan een bezoek bij de
apotheker.
Tijd uittrekken is dringend noodzakelijk
voor de arts. Een ernstige bijscholing
op een avond is een utopie en van de
zaterdag-dienst schiet er al eVenmin
veel tijd over.
Toch moeten wijzelf er aan toevoegen
dat er een reeks artsen bestaat, die hun
drukke praktijk laten gelijk lopen met
een cumul Naast hun uit en thuis be
zoeken vervullen zij vaak opdrachten,
die hen evenzeer moeten weerhouden.
Een vaststelling waarbij we niet mogen
veralgemenen.
Eeo andere (en gelukkige vaststelling)
is, dat de Aalsterse geneesheren een
voorbeeld zijn van samenwerking en
verstandhouding. En nog voor er ooit
sprake was om aan «officiële bijscho
ling» te doen, de Aalsterse geneeskun
dige kring prachtig werk leverde en nog
steeds aktief is.
Jammer genoeg weten dit alleen «insi
ders». Maar wie ooit kon doordringen
tot de gesloten artsenkring en een
avond te Aalst kon meevolgen, moet
opkijken naar diegenen vóór wie het
geen moeite teveel is om aan ernstige
geneeskunde te begeven. Vandaar dat
sommige geneesheren meer dan ooit
de behoefte voelen om het ziekenbe
zoek te beperken of altans in andere
banen te leiden. Spijtig zal het een uto
pie blijven zolang de patiënt het niet zelf
wil inzien of er andere maatregelen ge
nomen worden.
OVERKONSUMPTIE
Het staat als een paal boven water, dat
er aan overkonsumptie gedaan wefdt in
de geneeskunde. De rol van de zieken
fondsen is hierin niet onbelangrijk en
volgens onze gesprekspartner hebben
ze er alle belang bij. Vandaar dat er niet
ingegrepen wordt en de RIZIV put als
maar dieper en dieper wordt. Een put
van en door de massa te betalen en te
dempen met de gemeenschapsgelden.
Polyklinieken zijn een voorbeeld om jan
en alleman van kop tot teen een onder
zoek te laten ondergaan. Ook indien het
misschien niet altijd aangewezen is.
Maar een Polykliniek maakt deel uit van
een mutualiteit... Een instelling die de
uitbetaalde gelden gaat terugvorderen
van vadertje staat.
te proberen hun spijbelen zonder
voorkennis van de ouders weer
goed te maken.
De geneesheer waarmee wij spraken is
formeel om dergelijke misbruiken
tegen te gaan: «Voor wat de leerlin
gen betreft mogen de ouders ZELF een
attest afgeven wanneer hun kind afwe
zig was.»
«DE GENEESHEER DIENT VOOR DE
SCHOOL ALLEEN AF TE LEVEREN WAN
NEER HET KINO EEN BESMETTELIJKE
ZIEKTE HAD EN WAARUIT BLIJKT DAT
HET KIND OPNIEUW MAG NAAR
SCHOOL GAAN».
In geen enkel ander geval is het nodig
de schooldirektie een geneeskundig at
test voor te leggen.
De gevolgen zijn bovendien op een to
taal ander terrein te bepalen. Want in
dien men een kind wederrechtelijk
thuishoudt met een dokters-attest, kan
men dit kind niets doen.
Indien de ouders een attest afleveren en
waaruit blijkt dat de kinderen weder
rechtelijk thuisblijven, dan zou het
simpel weg valsheid in geschrift zijn.
Er is niet alleen de jeugd zelf die op het
spreekuur verschijnt Niet in mindere
Terloops kan men zich afvragen of een
mutualiteit niet beter en gemakkelijker
onmiddellijk een officiële instelling zou
zijn belast met de rechtstreekse ten uit
voerlegging van de staatsgelden. Me
teen ook o.m. een betere kontrole door
te voeren. Ziekenfondsen zijn weinig
behulpzaam om het misbruik in de ge
neeskundige wereld tegen te gaan.
Naast een betere kontrolerende taak
zouden zij zich dienen bezig te houden
met een voorlichtende taak.
Ergerlijk genoeg maken zij nooit ge
bruik (zelfs indien het een wettelijke
verplichting is) om de geschorste ge
neesheren openbaar te maKen. wij
kennen het geval van een door de orde
van geneesheren geschorste arts, ver
bonden aan een polykliniek, maar de
instelling gaf onder druk en dreiging
van de arts toe Niemand heeft ooit
vernomen dat bedoelde arts een zware
schorsing opliep.
De ziekenfondsen hebben de verplich
ting om de verbonden en niet verbon
den geneesheren kenbaar te maken.
Maar nergens een spoor van deze
nochtans uiterst belangrijke informa
tie.
Noch over de mogelijkheden van de
Orde van Geneesheren (waar elkeen
een beroep kan op doen en klacht in
dienen) noch over de geneeskundige
kontrole te Brussel, ook maar één
woord uitleg.
Indien patiënten bepaalde plichten
hebben, dan hebben zij evenzeer rech
ten. Los van 't gesprek met onze gast-"
heer dient men het voorgaande even
zeer te overwegen in gans ons gezond
heidsbeleid Zonder te vergeten, dat de
ziekteformaliteiten hopeloos admini
stratief zijn, met dossiers van het kastje
naar de muur.
ATTEST OF HET
HEET HANGIJZER
We hebben niet nagelaten om met onze
gesprekspartner de ziekte onder de
ziektes onder de loupe te nemen. Het
afleveren van de geneeskundige attes
ten. Ook hier vullen wij zijn kommen-
taar aan met een paar vaststellingen.
Onlangs kon men langs de kranten ver
nemen hoe een Aalsterse jongeman
een doktersattest tekende voor een
spijbelend vriendinnetje. Dat lief meisje
had maar liefst zeven attesten bij een
geneesheer ontvreemd en liet door
evenveel vriendjes een handtekening
onder dit attest plaatsen. De schooldi
rektie stelde de «verschillende»
handtekeningen vast en aan het «wet
tig» afwezig zijn kwam even onver
hoeds een einde, om uiteindelijk be
slecht te worden voor de rechter van de
korrektionele rechtbank te Dender-
monde.
Het is een letterlijk schoolvoorbeeld
Naast de volwassenen is ook de jeugd
aktief in het «ontfutselen» van een at
test, om hun afwezigheid op school te
motiveren. Enerzijds beschikt de jeugd
over voldoende zakgeld, om met het
ziekenboekje in de hand, het gespen
deerde terug te vorderen wat zij aan de
huis-arts uitgaven. De jeugd heeft de
weg naar de geneesheer gevonden, om
mate zijn het de ouders die zeer'goed
beseffen dat een dokters-attest voor
hen belangrijk is en zonder veel risiko's
wanneer ze hun zoon of dochter van
school willen thuishouden om karweit
jes op te knappen of mee op vakantie te
gaan De guders wentelen hun verant
woordelijkheid gemakshalve af op het
attest van de geneesheer en de school
direktie staat machteloos. De ouders
blijven wettelijk buiten schot.
Deze misbruiken bestaan reëel. Even
zeer als de ouders die niet eens weten
dat hun kind niet naar school geweest
is.
Men kan zich afvragen of men de steen
moet werpen naar de geneesheer, die
het attest uitschrijft. Een probleem, dat
we straks willen behandelen. Maar an
derzijds is er een kwestie van voorlich
ting en opvoeding. Ook de schooldirek-
ties kunnen bijdragen om een afwezig
heidsattest enkel van de ouders te vra
gen en' of een bewijs van de dokter, dat
het kind geen besmettelijke ziekte meer
heeft. Bijaldien dat dan vaststaat, dat
het kind een besmettelijke ziekte had!
Maar zelfs schooldirekties gaan niet
vrijuit in hun houding.
Wanneer iemand van het onderwijzend
.personeel ziek is, dan kan men voor
een ziek personeelslid geen interimaris
aanvragen indien de onderwijzer of on
derwijzeres geen zeven dagen afwezig
is. Men kan wel een interim krijgen op 7
dagen.
Wat gebeurt er nu wanneer de arts drie
dagen ziekteverlof schrijft? De direktie
van de school belt op om het ziektever
lof te verlengen tot zeven dagen Zo
doende krijgt men een interimaris en
moet er niemand extra inspringen..
«De mentaliteit van de schooldirekties
moet dringend veranderen»«In feite is
er gebrek aan solidariteit met de kol
lega's die ziek zijn»Aldus deze dokter.
Het is een voorbeeld waar eens te meer
moet blijken dat de geneesheer aanzien
wordt als de «briefjesschrijver» om het
zich wat gemakkelijker te maken. In dat
geval staan we ver van een verant
woorde geneeskunde. Wie geen lust
voelt tot werken kan alsnog op een vrij
simpele manier een poging onderne
men langs de omni practici.
Nog niet zolang geleden was er enige
heibel met de omzendbrief van het
stadhuis, die de geneesheren aan
spoorde om wat voorzichtiger om te
springen met de attesten.
Een brief die overigens zeer slecht ont
vangen werd in geneeskundige mid
dens. omdat alle geneesheren over één
kam gingen. Maar het ttont wel aan dat
er iets schort. Niet alleen bij de genees
heer die al te gemakkelijk attesten
schrijft, maar in de eerste plaats bij de
«ZIEKE», die via zijn mutualiteit aan
een vrij goedkoop tarief een bewijsje
krijgt.
Ook voor werknemers in privé dienst
loopt er wat mis Zo weet men dat er
geen geneeskundig attest nodig is voor
de eerste dag afwezigheid. Maar
toch. omdat het voor de werknemer
niet voldoende is om één dag thuis te
blijven en van z'n snipperdagen geen
gebruik wil manen, is nei ae meesi
gemakkelijke oplossing de dokter aan
te sporen die ene dag te verlengen. Of,
wanneer men bvb.op een vrijdag bvb.
terug aan het werk moet, lakoniek
tegen de dokter zegt, «is dat nu nog de
moeite om te gaan werken.»
Zelf hebben we kunnen vaststellen hoe
te Brussel bvb., een werkgever z'n
werknemer kontroleerde. Een Turks
gast-arbeider bood zich met een aantol
klachten aan bij een dokter. Het betrOf
een geneesheer die (dat moeten wij er
volledigheidshalve bijvertellen) als zeer
sociaal stond aangeschreven en in vele
gevallen begrip toonde. De werknemer
van z'n standpunt uit niet. Hij kleedde
zich om tot een sjofele arbeider en trok
op konsult met een aantal gefingeerde
klachten. Hij kreeg prompt ziekteverlof.
En al even adrem tekende de werkgever
bezwaar in bij de orde van geneeshe
ren, die de zaak ter hand nam. (Elke
staatsburger kan immers bij de orde
van geneesheren klacht indienen).
Maar patiënten worden steeds driester
en driester en waar het ergens nog me
dico sociaal zou verantwoord zijn, stelt
men vast dat de geneesheren meer en
meer aangespoord worden om verlof-
briefjes te schrijven.
Er zijn voorbeelden te over en sommige
patiënten ziet men dan vrolijk «aan zee»
met de familie.
Zo het geval van bvb. de moeder wiens
kind mazelen had, maar voor zichzelf
een attest opeiste dat zijzelf ziek was.
Of vrouwen die beweren dat ze in kon-
takt waren met iemand die rode hond
had en nu in kontakt moeten komen
met toekomstige moeders.
VINDINGRIJKER OM
VINDINGRIJKER
Steeds meer en meer zoekt men midde
len om de geneesheer om de tuin te
leiden en een geneeskundig getuig
schrift te ontfutselen.
Zo kent men het geval van personen die
van hun huisdokter geen ziekteverlof
briefje kunnen krijgen. Om aan het
prangend probleem te verhelpen bellen
ze de dokter van wacht op en met een
lapsus proberen ze i/i extremis een ver
lofbriefje los te krijgen Maar ook deze
metode heeft men reeds lang ooor. Bo
vendien bestaat er te Aalst een uiterst
goed georganiseerde wachtdienst
waarbij de artsen zeer nauw samen
werken en op beroepsvlak aan alle
voorzieningen voldoen.
DE
ARBEIDSGENEESHEER
Iemand die langdurig ziek is—naarge
lang arbeider of bediende dient zich
aan te bieden bij de arbeidsgeneesheer
Een werkwijze die sterk afwijkt zoals die
bvb. in Nederland bestaat, waar de
kontrolerende arts eerst op informatie
gaat bij de huis-arts.
In ons sterk politiek (botterhammen-
verstand) gericht landje, ligt de situatie
totaal anders. De kontrolerende arts
van een ziekenfonds spreekt en werkt in
normen van zijn werkgever.
Bovendien en dat is ergerlijk
deze dokter beperkt er zich toe om en
kele zitdagen te houden in het zieken
fondslokaal en alle patiënten dienen
zich te verplaatsen. Wie zich niet kan
verplaatsen wordt meestal ongemoeid
gelaten. Van een echt konsult bij de
kontrolerende arts is geen sprake Het
is al een hele prestatie wanneer deze
arts de eventuele röntgen platen bekijkt
of andere resultaten. De normen die
deze «kontroleur» aan de dag legt, lo
pen de spuigaten uit.
Dit is vooral te wijten aan een shefome-
lijk gebrek aan samenwerking tussen
huisdokter en kontrole-arts.
In Nederland bvb zal de kontrolerende
arts (die ten huize gaat van de patiënt)
het ziektebeeld met de omni-practici
doorpraten. Zich bij voorbaat een oor
deel vellen over de gevolgde terapie, de
patiënt, en diens mogelijkheden. Bij
ons kan men rijtje schuiven en naarge
lang (soms) het humeur van de dolaer
aan een zeer subjektief gesprek onder
werpen.
Er is nog meer. (om de gebonden
heid van zo een kontroleur te onder
strepen) een zieke komt bij de con
trolerende arts van zijn mutualiteit. De
medisch adviseur acht de patiënt ge
schikt om te werken.De zieke denkt er
anders over en stapt cito presto naar de
bewuste mutualiteit om er een politie
ker onder de arm te nemen. Het uitein
delijk gevolg is dat «werknemer-
medisch adviseur» aan de politieke
druk moet weerstaan en het ziektever
lof dient te verlengen.
OPLOSSING
Met onze gastheer spraken we vanzelf
sprekend over mogelijke oplossingen.
Maar ze zijn pover. Bewuste dokter
wou overigens enkel en alleen een si
tuatieschets geven. In zijn persoonlijke
naam en door jarenlange ervaring
Toch blijkt hieruit dat, om er enkele
te noemen, er beslist veel meer sa
menwerking moet zijn tussen de kon
trolerende geneesheren en huisdok
ters.
De aangifte van een ziekte zou door de
patiënt zelf moeten gebeuren Al zien
wijzelf hierin geen direkte oplossing,
vermits men automatisch de ziekte
moet laten vaststellen.
De mutualiteiten kunnen een zeer grote
rol spelen, indien ze zich losmaken van
hun rol van belangengroep Zelf weten
we uit ervaring dat er niet «zo-wie-zo»
een pasklare oplossing is.
Veel kan er veranderen door een meer
gediciplineerde houding van het pu
bliek, die langzamerhand moet besef
fen dat ze misbruik maken van een toe
stand die steeds erger om erger wordt.
Er zijn geneesheren die spijtig ge
noeg langzamerhand een reputatie
opbouwen rondom het briefjes schrij
ven. Het heeft niets meer te zien met
geneeskunde, maar gewoon om op een
zeer gemakkelijke manier oeld in het
bakje te brengen op kosten van de ge
meenschap, want; «de mutualiteit geeft
het grootste part toch terug.» Sommi
gen gaan zover, dat ze zich zelfs per taxi
laten verplaatsen en een briefje vragen
aan de dokter voor terugbetaling.
Erg veel ligt er in de eerste plaats aan de
houding van de geneesheer zelf, die al
of niet ingaat op het verzoek van de
patiënt. Of, zoals onze gastheer, de
patiënt zelf een verklaring laat tekenen.
Dit is wellicht de beste oplossing om
sommige problemen aan ie vangen.
BESLUIT
De meeste artsen om niet te zeggen
allemaal willen af van de huidige
mode, om de geneeskunde te be
schouwen als een gemakkelijke manier
om vakantie te krijgen of een tijdelijke
oplossing te geven aan hun problemen.
De geneesheren treft nochtans het
verwijt, dat ze zelf niet in concreto met
een paar voorstellen naar buiten tre
den.
De geneeskundige kring zou er zich
kunnen over buigen, al bestrijkt dit
tema zich tot een beperkt werkgebied.
In eerste instantie zou de orde van ge
neesheren zelf een pakket maatregelen
kunnen uitwerken. Maarzij gaan alleen
in op klachten. IEDEREEN mag zich
met klachten tot hen wenden. Maar
hoeveel doen het?
De mutualiteiten zijn veel te laks. Op
alle terreinen. Zij innen lidgelden en
betalen terug. Zelf treden ze zelden of
nooit op en sommige geneesheren ne
men zij zonder schroom in bescher
ming.
Wijzelf hebben een test ondernomen bij
gaaitf
-'mm
Neifl
drujL
munii
t val
neesP
een viertal geneesheren om na te gaa
of we geen «attest» konden krijgel
zonder dat we er naar vroegen. Nen
gens was dit het geval.
Hieruit blijkt dat de patiënten zelf druk
uitoefenen en proberen het maximui|
te halen uit hun ziekte, al of niet v
ernstige aard... want: welke geneest
heer zal een verklaring afleveren dat wi
NIET ziek zijn? i
Het probleem van de gezondheidszorg
is zeer groot.
De redenen waarom er vaak naar eer
medisch verlof-attest wordt gevraagi
ligt dikwijls in ernstig sociale proble
men en wijst vaak in een tekort va
onze sociale voorzieningen. De «mote I
heid», werkmoeheid dan, 't zij doi^ri
stress of het aanhoudend irtme. ,r
Maar ook de dokters zitten in dit ritnr
vast en vragen zich wellicht af wanned
ze nog eens geneesheer zullen zijn. Etize;
echte, om te genezen. Ziekten dan.^y,
De tragel op de grens van Aalst en met Hofstade. Je rijdt er t
Dender is onzichtbaar geworden. (SJ.)
i muren van oud (jzer. De
Ergens in het midden van al dat oud ijzer loopt de Tragel. Tussen dit oud (jzer en de bomerjj,r/''
stroomt de Dender (SJ)
Vorige week trok een Aalsterse delegatie bestaande uit schepen G.Bourlon, stede
feestkomiteevoorzitter A.Dooms, oud-burgemeester De Bisschop, de h. Frans WauttHE
Gaston Vanden Hauwe, Valeer Van der Haegen, en mevr. Nicole Schellinck, naar Bru%ds
om bij minister De Backer te pleiten voor het verlenen van een staatstoelage aan ,ken
Aalsters Karnaval.
Omdat gans deze zaak ui
termate belangrijk is voor
de evolutie van het karnaval
in de toekomst, namen we
kontakt op met schepen
Bourlon en ex-burge
meester Marcel De Bis
schop.
Dezen vertelden ons dat de
Aalsterse afvaardiging er
ontvangen werd door de ka
binetsadviseur van min. De
Backer, de h. Aelbrechts.
Min. De Backer zelf had
zich laten verontschuldigen
voor haar afwezigheid. Op
zijn beurt had burgemeester
D'haeseleer zich bij de
Aalsterse delegatie laten
verontschuldigen.
Schepen Bourlon en zijn
volgelingen wierpen in de
diskussie met de h. Ael
brechts (die meer dan een
uur in beslag nam) onmid
dellijk hun troefkaarten op
tafel. Ze wezen erop dat de
rol en de belangrijkheid van
het karnaval voor Aalst on
schatbaar zijn. Karnaval is
een echte vrijetijdsbeste
ding in onze stad. «Wan
neer we ongeveer vijftig ak-
tieve groepen tellen met ge
middeld een dertigtal leden,
dan zien we, na vermenig
vuldiging dat er het ganse
jaar rond ongeveer 1500
mensen druk in de weer
zijn, aldus schepen Bour
lon. Tellen we hierbij dan
nog een twintigtal fanfares
uit de omliggende gemeen
ten die aan karnaval een vet
te kluif hebben. Karnaval in
Aalst is dus eerst en vooral
vrijetijdsbesteding! De stad
zelf kan maximaal 65.000
frank uitkeren aan de aller
beste groepen. Als men dan
weet dat de onkosten van
deze groepen dan soms tot
150.000 frank oplopen, be
grijpt men dat die toelage
nog veel te beperkt is!«
De delegatie wees eveneens
op het feit dat de Waalse
karnavalstad Binche door
de minister van Franse Kui
tuur voor ongeveer drie mil
joen frank betoelaagd
wordt. Bijgevolg heeft Aalst
als karnavalstad bij uitstek,
ook zeker recht op een forse
steun. De h. Aelbrecht kon
de redenering van onze af
vaardiging volgen, maar hij
wees erop dat indien Aalst
een toelage zou ontvangen,
er ook nog andere steden en
gemeenten hun eisen zou
den stellen. De kabinetsad
viseur (afkomstig uit Maas-
mechelen) dacht in de
eerste plaats aan Maas-
mechelen zelf, aan Blan-
kenberge, en aan nog ande
re. Toch verzekerde hij de
delegatie dat er een gunstig
onderzoek zal ingesteld
worden, en dat daarop de
beslissing zou volgen. In al
le geval zal er, volgens
schepen Bourlon, vóór Kar
naval (20 feb. as.) zeker
niets meer uit de bus ko
men. Het zal dus voorlopig
bij afwachten blijven.
Onze schepen van Ekono-
mische Zaken, die ook de
afdeling «Feestelijkheden»
onder zijn bevoegdheid
heeft, verzekerde ons dat hij
9n.
die:
alles zou in het werk stelliotl
om toch maar een toeUtuu
te bekomen van Nederlaidig
se Kuituur, en hiertoe zeBen
zijn persoonlijke relall
met de h. Bascour, voori
ter van de Kultuurraad,
£N<
aanwenden. Hij is dan chee
optimistisch gestemd. I ge
burgemeester De Bissclin vi
meent het echter andetoeei
«Ik had de indruk dat Poor
met een kluitje in het Itoe
gestuurd werden door idie
kabjnetsattaché! Ook dei Me
wezigheid van min. led
Backer zelf voorspelt rin zi
veel goeds. Persoonlijk (finci
ik dan ook niet te veel vtfeei
trouwen in een gunstige
loop!»
Tot slot van de besprei
gen overhandigde de d<
gat ie het Aalsters Karni
boek aan de h. Aelbrecl
met de bedoeling het d<Per9
te geven aan min. Rika ise h
Backer. Schepen Bourl?lu n
nodige haar tevens uit cP-.°
op zondag 20 februari opllvite
tribune te komen plaatsff2er
mem lün
Hiermee moest onze del 9'
gatie het dan maar doen. «erzi
We zijn reeds gewend dafeds
in ons land meestal rt
twee maten en twee jSCH
wichten gewogen woifCHIl
Wanneer Binche er echte^NUfl
slaagt drie miljoen frankje
de staatskas los te pei4tuur
ren, dan denken we toch (mku
Aalst als eerste Karna^dh€
stad van België ook zefeie£
evenveel recht heeft op «fst w
toelage die erzijn mag...ar
Dirk De Pa(D Qp
bij
stir;
in
itat
itee
