LUCIEN VAN IMPE:
«IK BLIJF MERENAAR»
1976: HET VAN IMPE JAAR VAN MERE
4
Vervolg van biz. 1
VP: «Heb je veel van Zoe
temelk geleerd»?
LVI: «Ja, zeker van Zoete
melk. Tenslotte leer je
't meest van de tegenstan
ders momenten dat ze het
kwaad hebben of de manier
waarop ze zich voorberei
den om te demarreren. Zo
zie je dat een andere taktiek
soms beter zou zijn. Ik zal
het dit jaar op een andere
manier willen proberen.
En je ervaart ook hoe de
mensen me zien op televi
sie. Als ik niet meer kon,
bv. op de Aubisque, is dat
niet zo duidelijk. Het ont
snapt aan de tv-kijker als ik
een slechte periode mee
maak».
VP: «Het is opvallend dat
de renners na de rit nog een
spurtje maken naar de ra
dio- en TV-reporters. Jij
doet dat ook?»
LVI: «Ik maak er nooit een
spurt van. Ik zal immers
nooit gaan als ze het niet
komen vragen. Nu we thuis
zijn, zal ik gemakkelijker
mijn publicitiet verzorgen
dan tijdfens de ronde. We
zijn er tenslotte voor be
taald. Ik ken inderdaad ren
ners die spurten om het
eerst op de tv te komen. Ik
doe het alleen voor de sup
porters en voor thuis omdat
ze graag hebben dat ze je
eens horen of zien».
VP: «Je hebt lang op de
lauweren van een rondewin
naar moeten wachten.
De gazetten schrijven dat je
zelfvertrouwen mankeerde».
LVI: Dat is het niet alleen.
Je wint niet zo maar de ron
de: je moet het eerst en
vooral kunnen en verder is
er zowel een beetje geluk
als zelvertrouwen nodig.
Als ik geluk had, kon ik ze
al twee maal winnen. Die
keer, bij voorbeeld, als
Ocana gevallen is, had ik de
rond kunnen winnen mits
meer zelfvertrouwen.
Maar dan moest Ocana ook
vallen! En tenslotte moet
je niet alles willenik stond
toen op kop voor het berg-
klassement en alleen die
trofee was mijn doel. Ik
dacht niet aan de overwin
ning.»
VP: «Is de ronde een perio
de van afzondering of heb je
geregeld kontakt met
thuis?»
LVI: «Het is geen totale af
zondering, want ik telefo
neer elke dag naar huis,
zelfs soms twee maal. Je
vraagt je af hoe het thuis
gaat. Ik kan werkelijk geen
dag overslaan.»
VP: «Vind je het kontakt
over de telefoon voldoen
de?»
LVI: «Ik heb dat nodig. Niet
alle renners onderhouden
dat kontakt, want ik schat
dat er maar een derde dage
lijks naar huis telefoneert.
Het komt nogal duur uit
voor de jongens, die niet
dik betaald worden. Ik heb
altijd een lange telefoon
rekening. Dat minieme
geeft me tenslotte veel mo
raal als ik mijn vrouw en de
kinderen eens hoor.»
VP«Lucien, je start dit jaar
met een nieuwe ploeg. Na
genoeg zonder vroegere
ploegmaats?»
LVI: «Alleen René Dillen is
erbij als ploegmaat van de
ronde '76».
VP«Is je nieuwe ploeg een
versterking?»
LVI: «De ploeg zal mis
schien sterker worden als er
ik kan bijblijven, maar mo
menteel is hij niet sterker
dan in '76. Had ik Teerlinck
en Minkjevits er nog kunnen
bijnemen, dan zou ik zeker
in de lucht gesprongen heb
ben, maar het was r moei
lijk ze mee te krijgen. We
hopen dat ze er volgend jaar
kunnen bijkomen.»
VP: «De Toer'77 is niet voor
Lucien Van Impe geschre
ven, zeggen de ingewij
den?»
LVI: «De ronde is nooit in
het voordele van een be
paalde renner uitgestip
peld, maar ik neem aan dat
de organisatoren geluisterd
hebben naar de uitspraken
van Merckx en Maertens. Zij
hadden voorop gesteld
«Als de ronde te lastig is,
moeten ze mij niet verwach
ten aan de start». Nu is de
toer zogezegd niet al te
zwaar en ze rijden mee. Dat
denk ik er toch van.»
VP: «Vreest ge deze twee
konkurrenten?»
LVi: «Ik vrees noch Maer
tens, noch Merckx. Ik vrees
niemand meer. Alhoewel
dat het een voordeel is voor
deze twee. We starten in de
Pyreneeën, met de Tourma-
let en de Aubisque en er
volgen nog 70 km vlak. Na
twee dagen bergen is het
afgelopen. Maar ik meen
dat juist de klimmers de
naam van de tour hoog hou
den. Wat heb je nu aan en
massaspurt met 120 ren
ners? De meeste sensatie
zit hem in de bergen. Er
zou geen kat de ronde vol
gen als die alleen uit vlakke
ritten bestond».
VP: «Je programma '77 is
uitsluitend afgestemd op de
ronde van Frankrijk?»
LVI: «Alles is op de ronde
gericht. Dat betekent na
tuurlijk niet dat ik geen an
dere wedstrijden zal mee
maken».
VP: «Je start definitief in
februari? zeg je. Ook de
wedstrijden?»
LVI: «Mijn eerste koers zal
ik waarschijnlijk rond half
februari rijden. Ik vertrek
hier de zevende om 's an
derendaags in Frankrijk toe
te komen.»
VP: «Je rijdt meestal in
Frankrijk. Heeft dat iets met
je firma te maken?»
LVI: «In België kan ik niet
veel doen. De meeste wed
strijden hebben plaats in
Frankrijk. Hier zijn er alleen
de klassiekers en de ronde
van België. Aan de Giro zul
len we niet deelnemen, om
dat onze firma hieruit te
weinig publiciteit kan ha
len. Buiten Frankrijk doen
we nog de Ronde Van Zwit
serland.
Ook voor de renners zelf is
Frankrijk bijzonder interes
sant. Als je daar een paar
koersen wint, ben je niet
alleen in Europa maar on
middellijk de wereld rond
gekend».
VP: «Momenteeel train j
dagelijks met je broe
Frank. De gazetten schrij
ven dat Frank een grote kar
riere voor de boeg heeft. Is
dat juist?»
LVI: «Misschien wel, maar
dat valt af te wachten. Ik
zelf heb gevraagd dat hij de
kans zou krijgen om zich op
te werken. k Heb het ten
andere vroeger ook mogen
proberen. Als je de kans
niet krijgt om te proberen,
zal het zeker niet lukken.
We zullen dit jaar zien wat
Frank ervan terecht brengt.
Voor hem is het nu alles of
niets. Als hij het dit jaar kan
waar maken, steekt er mu
ziek in. Anders zal hij stop
pen.»
VP: «Hoe lang train je nu
per dag?»
LVI: «Nu twee uur op de
baan, en een half uur op de
rollen om de soepelheid te
bewaren. Dat is nog niet
veel, want ik ben pas be
gonnen vanaf januari, 'k Zei
dat het al deze winter heb
ben we er eens van geprofi
teerd. We zijn op vakantie
geweest in Kenia, wat -tus
sen haakjes gezegd- zeer
goed meegevallen is.
De trainingen zullen we nu
systematisch opvoeren.»
VP: Hoe reageren je kinde
ren op je ronde-exploten?»
LVI: «Dat kan mijn vrouw
beter weten dan ik, want ik
zie ze tenslotte niet zo dik
wijls».
VP: «Raakt het je niet je
kinderen zelden te zien?»
LVI: «Soms voel ik dat sterk
aan. Nu wel veel minder dan
vroeger toen ze nog heel
klein waren. Het duurde dan
soms 3 of 4 maand eer ik ze
terugzag. En als je hen aan
de telefoon hoort«wan
neer kom je naar huis?»...
Ze zijn wel tevreden als ze
me op de televisie kunnen
zien. Ze lopen dan fier op
straat om te zeggen dat pa
pa straks op tv komt.»
«Nu vertrek ik dus weer op 7
februari, kom terug naar
huis ter gelegenheid van de
Omloop van het Volk (begin
maart) en 's avonds vertrek
ik opnieuw. Je trekt zelf de
konklusies.»
VP: «Wanneer verhuis je
naar Impe?»
LVI«Als ons huis ginder af
is. Feitelijk was de verhuis
reeds voorzien tegen begin
'77, maar de verschillende
stielmannen moeten op el
kaar wachten. En ze hebben
ook te veel werk. Nu ver
wachten we dat we erin
kunnen tegen het einde van
april, als alles goed gaat.
Rita zal dus alleen zitten
met de verhuis.»
VP: «Geen heimwee?»
LVI: «Da's zeker dat ik
heimwee zal hebben naar
Mere. Het is spijtig mis
schien voor Lede. Ginder
zien ze ongeduldig uit naar
de dag dat we verhuizen. Ze
spreken er al over me daar
te huldigen. Het is toch
spijtig dat we nu juist op de
grens met Mere moeten
wonen. Als we buiten ko
men, zitten we met onze
neus er vlak tegen. Het zal
lelijk doen, denk ik. En 'k
zal het zeker moeilijk over
mijn hart kunnen krijgen Le
denaar te zijn. In Mere heb
ben de mensen te veel voor
mij gedaan. Als ik hier tij
dens de ronde passeerde en
dat volk hier allemaal na de
ronde. Al de supporters wa
ren wel niet van Mere:
maar iedereen heeft toch
met hart en ziel meege
leefd. Als de politici in Bel
gië iets voor mij willen
doen, wel dan geven ze
maar 20m grond aan Mere
en dan ben ik opnieuw Me-
renaar. Precies op de schei
ding Mere-Lede gaan wo
nen, dat zal me pijn doen.
Als ik mijn huis kon ver
plaatsen, zou ik het zeker
doen.»
interview: Willy Hostens
foto's: Jan Muylaert
Lucien Van Impe brengt zijn laatste rustdagen door bij zijn vrouw Rita (jm)
Een balans maken van wat 1976 ons gebracht heeft, is een
kwalijke karwei. Toch staat één ding buiten kijk: Lucien
heeft den Toer '76 gewonnen en dat is een mijlpaal in de
geschiedenis van het Meerse volk. Niemand zal ooit de
prestaties van Lucien vergeten; nooit kan de volkse uit
bundigheid en fijne humoreske hulde uit ons geheugen
verdwijnen. Elke Merenaar was te zot in de vieringen, dat
1976 gedoemd wordt om de geschiedenis in te gaan als het
«jaar van Lucien».
Ontelbare «bedevaarders» hebben eveneens genoten van
fiere vreugde die ons bedwelmde.
Verre zij van ons, de andere verwezenlijkingen van vele
dorpsgenoten daardoor te vergeten. De overladen agenda
van vele kulturele verenigingen, de twee toneelopvoeringen
van «De Merelaar», het kampioenschap van F.C. Mere, de
vele vormen van volkse sportieve manifestatie en de ver
scheidene pretentieloze samenkomsten van allerlei bon
den. Ze zijn tekenen van hechte solidariteit onder de
Merenaars. Een verbondenheid, die de vorming van de
fusiegemeente Erpe-Mere niet vermag te verbreken.
Mere mag ook de eer op zich nemen de fusiegemeente
grotendeels te hebben voorbereid. Als pilootgemeente
hebben de betrokken verantwoordelijken de bijkomende
taken met brio vervuld.
RONDE VAN FRANKRIJK
Vanaf vrijdag 25 juli ston
den alle ogen en oren ge
richt op de ronde. De gazet
ten hadden geschreven dat
Lucien nu of nooit zijn kans
moest gaan, «want den toer
was voor hem gemaakt».
Iedere Merenaar was daar
van ook overtuigd, maar
niemand durfde het luidop
hopen. «Er kan altijd iets
onverwachts gebeuren»,
dacht de man-met-ervaring.
Op zondag 4 juli waagde
Lucien zijn eerste kracht
meeting met zijn konkurren
ten. Alleen Joop Zoete
melk, kon bij Lucien blij
ven. Fysisch stond hij ech
ter veel sterker dan de gere
nommeerde Nederlander,
die weliswaar de rit won,
maar de leiderstrui aan Lu
cien moest laten. Van toen
af tekenden de Merenaars
Joop Zoetemelk als de
«wieltjeszuiger». Onze Lu
cien moest op donderdag 8
juli onverwacht zijn leiders
trui afstaan aan R. Deslille.
Er heerste in Mere toen
diepe verslagenheid, maar
toch met de stille hoop dat
de toestand kon keren. De
fransman kon de gele trui
amper 2 dagen houden. Za
terdag 10 juli staat in Mere
geboekt als de grote suk-
sesrijke Alpenrit, die Lucien
glansrijk op zijn palmares
heeft geschreven. Met be
wondering voor de grandio
se sportieve verrichting van
Lucien stond heel Vlaande
ren met open mond televi
sie te kijken. Met een soe
pelheid van superieure atle
tiek stak Lucien eerst zijn
koplopers voorbij en nam
gestadig voorsprong op zijn
konkurrenten. Joop Zoete
melk zelf had niet gerekend
op dusdanige fusiek en
doorzettingsvermogen van
Lucien. Hij bleef eerst zit
ten in «zijn peletonnetje» en
reageerde te laat. Lucien
wist een verzekerde voor
sprong te nemen, die welis
waar met enkele seconden
zou afgeknaagd worden,
maar die dan toch veilig ge
noeg bleek om als uiteinde
lijke toer-overwinning naar
'76 te Parijs aan te komen.
FEESTELIJK MERE
De eerste tekenen van feest
vreugde bleken reeds op
zondag 4 juli, toen Lucien
voor het eerst in zijn leven
de gele trui veroverde. In
crescendo ging het toen
naar de fameuze zaterdag
10 juli, toen hij heel Vlaan
deren overtuigde. Vader Jef
werd toen ongesteld bij het
zien van de prestaties van
zijn beroemde zoon. Moe
der Julie beleefde haar
vreugde in de stilte van haar
moederhart. Zij moest ten
slotte pal in de branding
staan, om de toestromende
menigte aan de nodige pin
ten te helpen. Van her en
der kwamen de nu overtuig
de supporters een symbo
lische ere-saluut brengen
aan het geboortedorp van
Lucien. Gewiekste zakenlui
namen de gelegenheid te
baat om in en rond Mere
truikes met de beeltenis van
Lucien aan de man te bren
gen. Gezien de verkoop
goed gesmeerd liep stegen
de prijzen met de dag.
De massale toeloop bereik
te een hoogtepunt op zon
dag 18 juli. Mere was niet
meer met de wagen bereik
baar. De ordediensten had
den hun voorzorgen geno
men en het centrum voor
verkeer afgestoten. Alle
straten stonden immers
boordevol entoesiastelin-
gen Lucien had nu de ronde
echt gewonnen en velen
wachten hem tot drie uur 's
morgens op om hem als
«grote-kleine» ereburger
van Mere te begroeten.
De festiviteiten duurden
nog de hele vakantie door.
Men had er zich in de Ma-
gerstraat reeds mee ver
zoend.
De officiële huldiging van
de Meerse bevolking had
plaats op zaterdag 28 au
gustus. Het ging gepaard
met een volkse stoet en een
officiële ontvangst op het
gemeentehuis. Voor de ge
legenheid mochten Lucien
en zijn gezin de straten
rondrijden In een open
koets. Hij die zich altijd zo
verlegen voordoet, liet dui
delijk blijken dat hij onder
tussen zeer goed het grote
publiek kan omspringen.
VEEL SPORTGENOT IN '76
Op maandag 28 juni trok de
ronde van Frankrijk voor de
tweede maal door Mere. Het
was toen de derde rit en
Lucien deed zijn dorpsge
noten het plezier enkele 100
meters voorop te rijden.
Voor Lucien zijn brood en
voor de Merenaars hun spe
len. Ook om zijn brood nam
Lucien niet deel aan de be-
roepsrennerswedstrijd die
de Meerse supportersklub
«De Lustige Trappers» op 19
augustus ter gelegenheid
van de jaarlijkse kermis in
richtte. Een overladen agen
da in Frankrijk verhinderde
hem.
Andere belangrijke sportre-
sultaten zijn op naam te
schrijven van de voetbal
ploeg F.C.Mere. De ploeg
veroverde de kampioenstitel
in hun reeks, met het ge
volgd dat F.C. momenteel
in tweede provinciale uit
komt. Hier zijn de presta
ties erg behoorlijk te noe
men. Ze vormen een mid-
denklasse.
Bescheidener, maar niet
minder te waarderen zijn de
wekelijkse matchen van
F.C. Broek, de meerse
Mascotten en Sparta. Ze
treden elke week in kompe
titie.
De basket Erpe-Mere, voor
de vakantie nog «Euroman»
genoemd, kijkt niet terug
op een suksesvol seizoen
Ze willen weliswaar bené
drukken dat ze de enig
basketploeg zijn in de 8 ge
meenten, en dus hieruit hi/
spelers willen rekruterer
De verdiende steun oni
breekt hun in grote mate
omdat basket niet zo popi
lair is. Ze hopen zich in hif
reeks te kunnen handhaver
Met een voorspoedige '77?:
Het gemeentebestuur toot
de in 1977 zijn sportieve be
langstelling op 20 januar
Verdienstelijke sportbeoe
fenaars werden gelauwerd
Mevr. De Graeve-Verleyse(
vijf jaar wielertoeriste mi h
5280 km in '75, Willy C J
Kimpe, basketbalspel! j
sinds '68.
Marcel De Winne, kapitei 1
van F.C. Mere met meer da
300 matchen. Paul llianj
speler bij F.C.Mere, evet
eens meer dan 300 ma
chen.
Eind juni '76 nam het g
meentebestuur ook de pril
cipebeslissing aan om
volledige sport inf rast rul
tuur met hall en pleinen
de gemeente op te richt©
We beschouwen dat
heel doorzichtig, juist vói
de verkiezingen want
praktische realisaties moj
ten nog uitgevoerd worder
I
VOLKSE SPORT I
De kulturele groeperiij a
«open kring» heeft dit ja
bijzondere inspanningé
gedaan om aan Mere g
zonde ontspanning te bi'
den zowel te voet als p
fiets. Op 21 maart had hi
Mereland een familiefieti
tocht en drie keer ging j
open kring op wandel. Zé
lanceerden ze hun «opf
kring-pad», in Mere en or
geving, op 2/10.
De VTB en Civiele besche i
ming deden hun duit in h t'
zakje: de voetrally öp 11i
en de veldloop op 10/10.
0P STAP DOOR HET PAJOTTENLAND!
De Hekelgemse afdeling VTB-VAB zet het nieuwe wandeljaar in met een
vrolijke wandeltocht langs een wondermooi trajekt vol heuvels, dalen en
weidse panorama's.
«Dit jaar goed presteren of de fiets aan de haak!» (jm)
Deze wandeltocht waaraan iedereen
mag deelnemen start op zondag 13 fe
bruari te 14 u. stipt aan de ingang van
de abdij Affligem.
Er is ruime parkeergelegenheid. Er
wordt gewandeld langs de bosrijke
heuvelkam van «De Spar», de ont
hoofde windmolen van «Terheide» en
verder bezijden Asbeek naar de Put-
gerg en de oude steengroef nabij het
Romeinse kamp (Asse). Waterdicht
schoeisel noodzakelijk.
De teruotocht brenat ons lanos de oude
watermolen van Asbeek, de merk
waardige Hoge kamer, en hel legen
darisch Hof te Eeckhout naar het
Trommelveld met overheerlijk verge
zicht. Vervolgens wordt afgedaald naar
Essene-Dorp, waar we door heemkun
dige René Mertens worden opgewacht.
Na een kijkje te hebben geworpen op de
kerk, de mooie pastorie en het histo
risch Ankerhof wordt overheen de
Gootberg teruggekeerd naar Affligem.
Het wordt een aangename familiale
wandeltocht van hoog-uit 14 km, tra
jekt dat voor minder geoefende wande
laars kan ingekort worden tot 8 km.
Vanaf 13.45 u. ontvangen alle deelne
mers aan de ingang van de abdij een
schets van de wandelweg met korte
beschrijving aan de prijs van 15 F (kin
deren slechts 5 F).
Na de wandeltocht wordt aan alle wan
delaars m het Kultureel Centrum
gem «als beloning» een boterham
vlaai of platte-kaas gratis aangebo
als inzet van het nieuw wandelpa
Als toemaat geven bovendien AH
Martin en Frans De Vuyst te 18 30,
het Centrum een fijne dia-mont
over «De Geuze route». Toegafl
voor wandelaars volledig gratis
Volgende wandeltocht: 14.4 van
gem door de Falluintjes naar het W
kasteel te Moorsel en via «Waver»
de Kluis met deelname aan de herb
Kluizenkermis met begankenis, v(
spelen, volkszangfestival, tentoori
ling «De Kluis in de Kunst», lente!
nade door de muziekmaatschapp
kermistent met Breugheliaanse s
en/. Houdt deze datum nu reeds i
11
