1
1
FILM BIJ ONS
SP0RENLEGGER BOONTJE
DE BIG MUSIC VAN ONZE
AALSTERSE BIG BAND
t
rdP
De televisiekeuze (die U neemt voor wat ze waard
For me and my galprachtige Amerikaanse musi<
van grootmeester Busbey Berkeley, met Judy G
land en Gene Kelly. Toch wel even uitkijken w«l
dergelijke films verliezen een groot deel van h
waarde op het kleine schermpje, (vrijdag 18/0.
RTB, 22.25 uur)
Made for each other: film-smartlap van John Cro
well (VSA, 1939), met Carole Lombard en Jai
Stewart. (Zaterdag 19/02 - BRT, 14.30 uur)
Broncho Apache: western van Robert Aldrich,
Jean Peters en Burt Lancaster
Eén van de eerste western waarin uitgebreid
dacht aan de Indianen werd geschonken, (zaterdl
19/02-RTB, 20.20 uur)
In de voetsporen van Louis Paul Booneen verra
sing voor thuisblijvende anti-karnavansten. je mé
als RTB-programmator wel goed gek zijn om a
programma over Boontje uitgerekend met karna
uit te zenden, maar ja, de wegen Gods zijn a
ondoorgrondelijk, (zondag 20/02 - BRT, 22.10 uur)
Gianten film van George Stevens, met James Da
(zijn laatste film): Elizabeth Taylor, Rock Hudsa
Het verhaal van de Amerikaanse staat Texas, in bj
gebracht via de geschiedenis van een ranchers-faq
lie. (donderdag 24/02 - RTB, 19.50 uur)
iN
28 - 18-2-77 - De Voorpost
12 december jl. zond de BRT-TV «In de voetsporen van
Gerard Walschap» uit. Een interessant onderwerp, een
geslaagd programma. Nu zondag, 20 februari (22.10 uur)
komt het tweede in de reeks op het scherm: «In de
voetsporen van Louis Paul Boon». Een slechtere datum kon
de BRT natuurlijk niet bedenken! Net op karnavalsavond,
wanneer heel Aalst, omgeving en andere kamavalsteden,
lustig vieren zendt de BRT een programma uit over mis
schien wel de meest bekende en geliefde Aalstenaar uit de
laatste jaren. De mensen over wie hij zoveel geschreven
heeft, voor wie hij gevochten heeft en aan wie dit program
ma opgedragen is, de volksmensen van Aalst en omgeving,
zullen het niet kunnen zien!
De dienst Kunstzaken o.l.v.
Valeer Van Kerkhove heeft
een portret van Boontje la
ten samenstellen aan de
hand van zijn inspiratie
bronnen, zijn omgeving,
zijn landschap, zijn achter-
w gronden, zijn mensen ron
dom hem van wie hij zozeer
hield en houdt. Lut van Bel-
leghem schreef het scena
rio. Zij gebruikte hierbij
teksten van Boontje zelf,
autobiografische uitspra
ken, fragmenten uit zijn
werken, getuigenissen van
vrienden, kennissen, fami
lieleden en critici.
De man aan de kamera, Jos
van Schoor heeft gepro
beerd de wereld van de au
teur weer te geven, zo ge-
trouw mogelijk. Niet alleen
de wereld waarin hij leefde
en leeft, maar ook de wereld
waarin de mensen leven
over wie hij schrijft. Het
spreekt vanzelf dat Boontje
ook uitgebreid aan het
woordt komt.
Wij profiteren ervan om een
bondig beeld op te hangen
van de schrijver en mens
Louis Paul Boon.
Louis Paul Boon werd ge
boren in 1912 in Aalst op
het haast legendarische ei
land Chipka, onder de rook
van de Aalsterse fabrieken,
ateliers en brouwerijen. Zijn
vader was koetswerkschil
der en zijn moeder hield een
verf win keltje.
De jonge Louis schreef
graag en tekende erbij .Hij
moest een beroep met toe
komst leren. Dus werd hij
naar de Vrije Technische
School gestuurd waar hij
autotechniek zou studeren.
Hij wordt hier weggestuurd
voor het lezen van een boek
uit de Liberale Bibliotheek.
Hierop volgt hij een tijdje
tekenen en schilderen aan
de Aalsterse Kunstakade-
mei. Nadien werd hij ge
noodzaakt zijn vader te hel
pen en later zelf te gaan
werken als schilder. Rond
deze tijd engageerde hij
zich volop in de sociale
strijd en het kommunisme.
Net voor het uitbreken van
de oorlog trouwde hij met
Jeanne De Wolf, «een
schoon vrouwmens». Hij
werd gemobiliserd en was
een tijdje krijgsgevangene.
Hij schrijft zijn eerste boek
dat verschijnt op één ek-
semplaar (voor zijn vrouw)
«Drie mensen tussen mu
ren» geschreven met de
hand. Het volgend jaar ver
scheen dan zijn eerste ech
te werk «De voorstad
groeit», een sterk sociaal-
geëngageerd boek, in een
realistische taal. Hij kreeg
er zijn eerste prijs voor. Dat
was de definitieve start van
zijn schrijversloopbaan. Na
de oorlog werkte hij bij de
Rode Vaan. Omdat hij zich
niet kon neerleggen bij de
diktatoriale manier van wer
ken, dat het kommunisme
van hem eiste, verlaat hij
het blad. Hierop volgde een
periode van armoede. Hij
hoorde nergens meer thuis.
Hij probeerde een stuk
brood te verdienen met het
schrijven van kursiefjes
voor allerlei bladen en hij
schreef onder alle mogelij
ke schuilnamen liefdes
romannetjes. Ondertussen
was zijn «Kapellekensbaan»
af. Vlaanderen weigerde het
uit te geven. En toen het in
Nederland bij de «Arbeids-
pers» uitgegeven werd,
veroorzaakte het een don
derslag in de Nederlandsta
lige schrijverswereld. De
pers stortte er zich op. «De
Kapellekensbaan» en Boon
tje werden verguisd en ver
worpen door de enen, door
anderen hemelhoog gepre
zen. Meteen was het hek
van de dam. Volgden nog:
Menuet, De Wapenbroe
ders, Zomer te Ter Muren,
De Kleine Eva, Jan de Lich
te, Mieke Maaikes obscene
jeugd; Zomerdagdroom;
Als het onkruid bloeit (over
druggebruik); Eten op z'n
De heer Scheerlinck, stichter van de nieuwe jazz band. (el)
«Mack the Knife- en de bolero's
«Poinciana» en «Adios-, genoot
bood meteen een aantal nieuwe
perspektieven. Niet dat men we
kelijks het podium op wil, «trou
wens,» zo zegt Octaaf Boone, «de
big-bands zijn kommercieel niet
meer rendabel, de podia zijn lang
niet meer aangepast om zo'n grote
groepen plaats te bieden en het
zou gewoonweg onbetaalbaar zijn
voor de organ izator, mochten de
muzikanten er iets willen aan'ver-
dienen; we doen het dus louter uit
liefhebberij.»
Een vijftal optredens per jaar zou
hij wel tof vinden. Men heeft ge
pland 'n recital te geven in het
stadhuis in mei of in juni. Afwach
ten dus.
LINE-UP
Achttien mensen speelden de on
gehoorde klanken door aan het
kamavalpubliek in de Keizershal-
len:
ritme-sektie: Gaston Schellinck.
slagwerk; Alfons Vidts, bas: Jean
Van der Schueren. gitaar;
trompetten: Honoré Verstraeten,
^lex Mortier, Piet Kieckens en
Patrick Mortier;
trombones: Raymond Merkx,
Noel Van Hcrreweghe, Arnold
Vincke, PierreVandenBroecken
Albert Amant;
saxofoons: Rick Peerlinck, Odi-
lon Mortier, Francois De Cock,
Frans Troch en Adolf Breynaert;
piano en leiding: Octaaf Boone.
Allemaal namen die we binnen
enkele weken uitvoeriger in de
kijker zullen zetten in een serie
over twintig'jaar muziek te Aalst.
Vandaar en om te besluiten, vol
gend orgelpunt.
RENE DE WITTE
Een der weinige, zoniet de enige, aangename verrassing die de toeschouwer tijdens de jongste prins-
karnavalverkiezing weggelegd was. lag in het eerste optreden van een Aalsterse Big-Band-zonder-
naam. Een ophefmakende muzikale gebeurtenis met een staartje d'r an!
Nu de hitmolen vandaag-de-dag al
te vaak liedjes baart als algebraï
sche sommen v an klanken en de
cibels. is de tijd rijp voor een her
opflakkering van suksesnummers
die vroeger met de «m» van mu
ziek ten gehore kwamen. De big -
band - dansmuziek volgt de pas,
Glenn Miller wordt opnieuw een
best-seller terwijl jongere groepen
als de Passadenia Roof Orche
stra c. avan de nu betere opname
technieken gebruik maken om
«Moon Indigo's» en andere
u «Creole Love Calls» in de groe
ven te zetten. Kortom, er is een
vernieuwde interesse voor de his
torische big-bands van weleer.
Misschien worden de badpakken
deze zomer weer een stuk lan
ger.
GASTON SCHELLINCK
DRUMT ZIJN DROOM
TOT WERKELIJKHEID
Het moet verleden jaar geweest
zijn dat Gaston Schellinck.
drummer en in de geschiedenis
van de Aalsterse orkesten nauw
betrokken tot de Actif Club, tij
dens de warme zomermaanden tot
het idee kwam een big-band naar
vroegere snit op te richten of te
helpen ontstaan. Dat Octaaf
Boone vrij vlug op de kar sprong,
is voor wie de muzikantenkring
hier ten lande kent, geen raadsel.
Geen ander evenaart z'n talenten
als arrangeur en dit. terwijl Octaaf
ook aan de piano z'n sporen heeft
verdiend. Zo gedroomd, zo ge
daan. Een eerste repetitie vond
plaats in juni '76. Zestien man
kregen de smaak (opnieuw) te
pakken. Als een ware -moonlight
serenade» klonk het weer van
Stan Kenton, Bert Page cn an
dere Millers.
Tot de dag dat Gaston Schellinck
na een lange stilte van de tot dan
slechts éénmaal verenigde groep,
een optreden te pakken kreeg voor
het jongste Drie-koningenfeest.
Ware het niet dat Frangois De
Cock (eerste saxofonist) op win-
tervakantie was, dan had Aalst
toen de première van de Big-band
enkele weken vroeger meege
maakt.
TOEKOMST
Het overweldigende sukses dat de
groep tijdens de recente prinsen
verkiezing met bewerkte parels
als «In the mood», «Tenderly»,
De saxofonisten van de nieuwe band zonder naam. (el)
Vlaams; Pieter Daens; Fa
briekstad Aalst. En van zijn
kursiefjes die hij sinds 1954
in «De Vooruit» schreef,
werd een groot aantal ge
bundeld.
In 72 nam Boontje afscheid
van «De Vooruit» (hij was
toen 60 jaar). Hij geniet nu
van de vruchten van zijn
rijkgevulde leven in zijn
prachtige huis in Erembo-
degem dat werd ontworpen
door architekt dichter Al-
bert Bontridder. Wie denkt
dat hij zijn dagen lui in de
zetel liggend, doorbrengt,
heeft het verkeerd voor. Hij
is aktief als tekenaar en als
schrijver in de kunstenaars
groep «Honest artists». Uit
zijn bibliografie blijkt dui
delijk hoe breed zijn inte
resseveld was. Hij schreef
over armtierige arbeiders,
schreef luchtige werkjes,
pleegde kursiefjes, maakte
het dokumentair, geroman-
ceerd reuzenwerk «Pieter
Daens», maakte het ge
schiedkundige «Fabriek
stad Aalst» en heeft er ooit
aan gedacht een werk over
Jezus te schrijven. Hij is
een lekkerbek en een fonke
lend biertje lust hij best.
Zijn interesse voor het
vrouwelijk schoon is hem
zijn hele leven bijgebleven.
Zo is hij in het bezit van een
uitzonderlijke «femina-
teek»; foto's van pin-ups,
cover-girls, filmsterren,
modellen, enz., alles netjes
en grondig geklasseerd on
der niet mis te verstane
trefwoorden «Het onder
goed», «Ontbloten der Tie
ten», Versieren der Tieten»,
«Op het randje af»...
Voorwaar een veelzijdig
man, die op alle gebieden
zijn sporen heeft verdiend.
Boontje toch.
Louis Paul Boon wordt op 12 maart a.s. zestig jaar. Bij deze
gelegenheid zullen vrienden en literatoren hem een passende hulde
brengen. Tijdens een feestmaal, In 'Kasteel Waldorf te Asse zal
L.P.Boon op 15 maart gevierd worden.
Oktaaf Boone aan de piano (el)
duideli
films
THE RETURN OF THE PINK PANTHER
Een film van Blake Edwards (Engeland, 1975)
Met Peter Sellers, Cristopher Plummer, CatherirJ
Schell, Herbert Lom.
Muziek van Henry Mancini. /p
Clint Eastwoord is uiteraard voornamelijk als ak
bekendAf en toe voelt hij echter de behoefte om
eens achter de kamera plaats te nemen, meestal
vrij goed resultaat, zelfs. In hoeverre dat enkel
hem te danken is weet ik niet, het is wel een feit
hij zich telkens weer omringt met een aantal
bekwame mensen: Bruce Surtees (fotografie)
Jerry Fielding (muziek) om er maar enkele te
men. Bekwame vakmensen alleen zijn echter
garantie vooreen goed resultaat, Clint zal er dus
wel voor iets tussen zitten.
Om hem even te situeren geef ik de titels van
vorige films (die ook al een behoorlijk niveau
den): Play Misty for me, High plains drifter,
The Eiger Sanction.
«The Outlaw Josey Wales» is een ietwat ongewc
western, het verhaal van een man op zoek ni
rechtvaardigheid, om het in twee woorden te zegg(
De film is echter boeiender dan de korte inhoud.
(cinema Palac
Ik hou met van ellenlange epistels die
moeten maken dat een film goed is. Het is ook
gemakkelijk uit te maken wat een film goed
een goede film is immers een conglomeraat
ontelbare (nou ja) goed gekozen en goed
details die in het geheel onopgemerkt
Alles bij elkaar mag het resultaat voor mijn part
kommercieël zijn, mits het maar enig niveau haalt
Blake Edwards' «The return of the pink
zo'n film; je zit er bijna twee uren geamuseerd
te kijken, maar achteraf kan je moeilijk
waarom. Het was plezierig uiteraard, het zal
goed in mekaar, en daarmee heb je zowat
gezegd (tenzij je er nog een tiental
wil aan toevoegen). Wat dergelijke
wel het ontbreken van storende details, en daar
je als kijker uiteraard bijzonder gelukkig om.
Toch even wat toelichting omtrent het
(mensen die de eerste «Pink Panther» niet
gezien moeten daarom niet wanhopen): de
Panther» is een diamant van zeer grote waarde u
met de regelmaat van een klok gestolen wordt. (Erln
ondertussen al een derde «Pink Panther» uit: «T(|1C
Pink Panther strikes again».) Telkens wordt inspe^vc
teur Clouseau (in het ware leven Peter Sellajc
met de zaak belast, alhoewel zijn manier van werkLf
eerder «ongewoon» is. jii
Blake Edwards' humor is beslist de moeite waajid
Peter Sellers' vertolking al evenzeer. kje
(cinema Feestpaleis) Zc
PCI
THE OUTLAW JOSEY WALES fg
Een film van (en met) Clint Eastwood (VSA, 1976) f;u
Met - naast Eastwood - Chief Dan George, Son<fva
Locke, Bill McKinney, etc...
- -
e
IP fm
