HET VLAAMS KAMERORKEST VAN BRUSSEL KONCERTEERT
WILLY DE VUYST
VERDIENSTELIJK ZONDAGSCHILDER
KERMISSEN TE KUST
EN TE KEUR
IN GROOT-AALST
PRO ARTE AALST
POSTMAN VOOR DE KOST-SCHILDEREN ALS HOBBY
J
De Voorpost -11-3-77 -15
insturen
lilderen,
melen, h'
Op uitnodiging van Pro Arte Aalst, v.z.w., zal op zondag 13 maart 1977 om 20u30 een
optreden plaatsvinden van het Vlaams Kamerorkest van Brussel onder de leiding van Arie
Van Lysebeth.. Als eregaste zullen we Susanna Mildonian, vermaarde harpiste, mogen
begroeten. Het koncert zal, traditiegetrouw doorgaan in de feestzaal van het stadhuis.
Dit concert is het laatste in een reeks van drie. Velen zullen zich ongetwijfeld het suksesvolle
optreden herinneren van de vermaarde Russische pianist Valery Afanasiev en het even
beroemde Engelse Gabriel-Strijkkwartet. Ditmaal is het aan mensen van eigen bodem om een
waardig slotakkoord te plaatsen: dirigent Arie Van Lysebeth immers werd te Aalst geboren
(1938). 6
ARIE VAN LYSEBETH stu
deerde reeds vanaf zijn vierdejaar
notenleer en viool onder leiding
ran zijn vader die koordirigent
was.
Zijn muziekstudies deed hij aan
het Koninklijk Muziekkonserva-
torium te Brussel. Het diploma or-
lestdirektie behaalde hij bij André
Vandernoot. Hij bekwaamde zich
erder in deze discipline te Salz-
iurg aan het Mozarteum en te Ba
il bij de beroemde komponist en
lirigent Pierre Boulez. Van I960
lot en met 1974 deed hij grote er-
'aring op als fagotist-solist bij het
[Symfonieorkest van de B.R.T.
'hans is hij titularis van de kursus
iamermuziek bij het Koninklijk
HMuziekkonservatorium te Brus-
iel. Tevens is hij direkteur van de
J nuziek- en balletschool te Zaven-
em. Als dirigent trad hij vaak op
net de orkesten van de B.R.T.-
-^.T.B„ het Nationaal Orkest van
m lelgië en het orkest van de Natio-
lale Opera. Onlangs was hij te
1 ast inde U.S. A Hij is stichter en
f lirigent van het Vlaams Kameror-
est van Brussel.
IET VLAAMS KAMEROR-
EST VAN BRUSSEL werd op-
ericht in 1970 en is samengesteld
lit 23 van de meest vooraan-
andc musici van het B.R.T.-
:est. Vooraanstaande musici en
:rs spreken unaniem lof over de
ijzondere kwaliteiten van dit en-
:mblc. Regelmatig treden ze op
ir radio en televisie, en zijn te
ist in belangrijke muzikale cen-
ra. Tevens gaven ze koncerten in
et kader van het Festival van
laanderen.
let Vlaams Kamerorkest van
Irussel werd onder bescherming
snomen van de Nederlandse
ommissie van de Brusselse ag-
imeratie en treedt ook op onder
auspiciën van het ministerie
in Nederlandse Kuituur,
let ensemble bestaat uit volgende
Johann Sebastian Bach.
erste violen: Jozef Spira. con-
irtmeester, Jean Duez, Bieniasz
oleslaw, June Fagan en Ma-
anne Granvig.
wcede violen zijn XavierClaeys,
enry Vanden Eede. Gustaaf Roe-
nts en Eve Adamopoulos.
ltviölcn: Kris Van Severen, llr-
ain Van Jole en Jan Verlinden.
Cello's: Monique Laperre en
Jeannine Verhas.
Contrabassist is Etienne Siebens.
Bij de blazers vinden we fluitist
Roland Van den Berghe, de ho
boïsten Paul Dombrecht en Louis
Op't Eynde (reeds voordien te gast
in Aalst); klarinet speelt Greet Se-
verens en fagottisten zijn Luc
Loubry en Paul Gerlo. Hoornisten
tenslotte zijn André Van Dries-
sche en Herman Lemahieu. De re
gie berust bij Roger Duwe.
SUSANNA MILDONIAN mogen
we ongetwijfeld tot de meest ver
maarde harpistes van dit ogenblik
rekenen. Talloze muziekrecensen
ten wezen op haar grote muzikali
teit.
Ze werd geboren te Venetië, van
Armeense ouders. Ze genoot on
derricht aan het -Benedetto
Marcello— conservatorium te
Venetië. Als leerlinge van Mar-
gherita Cicognari behaalde ze in
1959 de eerste prijs voor harp.
Hetzelfde jaar nam ze deel aan de
eerste internationale wedstrijd
voor harp te Israël, waar ze de
eerste prijs wegkaapte.
H ipma volgde een reeks koncerten
in Zwitserland en Frankrijk. Ver
der gaf ze recitals te Brussel,
München, Milaan, Den Haag,
Scheveningen, Leeuwaarden, He
renveen, Berlijn en Antwerpen
met de vermaarde fluitist Jean-
Pierre Rampal.
In 1968 maakte ze een tournee
door de Sovjet Unie en zetelde in
1967 in de jury voor de harpwed-
strijd van het «Conservatoire Na
tional Supérieur de Musique te
Parijs.
Op aanvraag van de «Club du Dis-
que» maakte ze samen met het
«Orchestre Pasdeloup» van Parijs
(geleid door Gerard Devos) een
plaatopname van het Harpcon-
certo (in feite een transcriptie van
een orgelconcerto) van G.F. Han
del.
Verder trad ze op als soliste in
Ierland, Nederland en werkte vaak
samen met het Nationaal Orkest
van België, het kamerorkest van
de R.T.B. en 't Belgisch Kamer
orkest, voor koncerten en radio
opnames te Brussel, Köln, Kort-
rijk en Gent. In een concert in het
raam van het Festival van Vlaan
deren 1976 hoorden we haar, sa
men met de fluitist Paul Vanwol-
leghcm, die we bij het voorgaande
Pro Arte-concert mochten begroe
ten.
In maart 1971 behaalde Susanna
Mildonian te Parijs de Eerste Prijs
in de internationale wedstrijd
«Marcel Tournier» in de zaal Ga-
veau.
Als soliste concerteerde zij onder
leiding van talloze dirigenten on
der wie we namen aantreffen als
Rafaël Kubelik, Eugen Jochum,
David Zinman, Daniël Sternefeld.
Edgard Doneux, René Defossez,
Eduard Flipse, Gerard Devos,
Bruno Madema, Karl Ristenpart
e.a.
Sinds 1964 verblijft ze te Brussel,
waar ze werkzaam is bij het Natio
naal Orkest van België. Sedert
1971 doceert ze harp aan het Ko
ninklijk Muziekconcervatorium te
Brussel.
HET PROGRAMMA omvat 'n
reeks zeer interessante komposi
ties. De avond zal aanvangen met
een uitvoering van de Suite Nr. 1
in do groot van Johann Sebastian
Bach. Nadien is Susanna Mildo
nian soliste in «Danses» voor harp
en orkest van Claude Debussy en
in «Introduction et allegro» voor
harpen orkest van Maurice Ravel.
Na de pauze wordt vervolgd met
«Drie Vlaamse Volksliederen»
van Daniël Sternefeld. Het con
cert zal worden besloten met een
uitvoering van Jozek Suks bril
jante Serenade voor strijkers opus
6.
Graag belichten we enkele van
deze komposities.
JOHANN SEBASTIAN BACH:
Suite in C
In 1732 gaf Johann Walther, een
vriend van Bach volgende be
schrijving van de term «ouver
ture»: «De ouverture draagt deze
naam omdat dit instrumentaal stuk
om zo te zeggen de deur opent
voorde suite of de andere stukken.,
Normaal staat ze bij het begin van
een opera of een ander spektakel,
hoewel men haar ook plaatst bij de
aanvang van stukken kamermu
ziek.»
Om die reden worden Bachs or
kestsuites vaak ook «ouvertures»
genoemd. Bach schreef vier der
gelijke komposities. Het is feeste
lijke muziek, die uitgevoerd werd
bij plechtigheden. Het belangrijk
ste deel van zo'n werk is wel de
ouverture. Ze wordt gevolgd door
een reeks dansen, veelal van
Franse oorsprong. (Vandaar
«suite»).
Bachs eerste Suite vat aan met een
plechtige traditioneel ritme, dat
echter gauw onderbroken" wordt
door een snelle gefugeerde be
weging om dan te besluiten met
het aanvangsritme. Deze opeen
volging langzaam-snel-langzaam
is typisch voor de Franse ouver
ture. Opvallend ook is dat in deze
ouverture het concerto grosso-
beginsel is verwerkt. Let op het
solistische aandeel van hobo's en
fagot (concertino) tegenover het
tutti-orkest (repieno). Van de
daaropvolgende dansen is de for-
lane de meest interessante. Het is
een dans die zijn oorsprong vindt
in Venetië. Reeds tot in de zes
tiende eeuw vondt men er sporen
van terug. De 6/4-maat en de ener
gieke accentuatie geven aan de
forlane een zeer typisch profiel.
Deze Ouverture werd gecompo
neerd te Cöthen tussen 1717 en
1723. Voor Bach was dit een pe
riode waarin hij zich veelal bezig
hield met mondaine werken; dit in
tegenstelling tot zijn Leipzig-
periode waarin hij zich hoofdzake
lijk met religieuze werken inliet
Dit alles ambtshalve.
DEBUSSY en RAVEL
Debussy's beide dansen (danse se-
rée en danse profane) dateren uit
Maurice Ravel.
Susanna Mildonian.
1904. Ze behoren tot de minder
gekende werken van Debussy,
maar de aandachtige luisteraar zal
opmerken dat hierin reeds de kiem
ligt van wat een jaar later in «La
Mer» volledig tot ontplooiing zal
komen.
In 1906 schreef Maurice, Ravel
zijn «Introductionet allégro» voor
harp, strijkkwartet, fluit en klari
net. In feite is dit werk een septet,
waarin de harp min of meer de
hoofdrol speelt. Het werk is opge
vat als een melodieus en strikt dia
tonisch stuk. Pretentieloze muziek
die door de ongewone bezetting
een rijke schat aan nooit gehoorde
timbres bezit. In deze beide
komposities, omstreeks hetzelfde
tijdstip ontstaan, merkt men zeer
goed de uitermate verschillende
geaardheid van twee reuzen uit de
franse muziekgeschiedenis.
DANIEL STERNEFELD (geboren
1905) behoort met René Van der
Velden, David Van de Woestyne,
Voctor Legley en Denise Tol-
kowsky tot de belangrijkste figu
ren uit zijn generatie. Hij werd ge
ren te Antwerpen en was leerling
van Paul Gilson (componist van
«La Mer») en Lodewijk de Vocht.
Later bekwaamde hij zich in or
kestdirectie te Salzburg, onder an
dere onder leiding van de ver
maarde Herbert von Karajan. Hij
werd fluitist in het orkest van de
Koninklijke Opera van Antwer
pen. In 1938 werd hij er tweede, in
1944 eerste dirigent. Sinds 1949 is
hij dirigent aan het toenmalige or
kest van de Belgische Radio
(N.I.R.). Hij verwierf grote faam
als vertolker van eigentijdse mu
ziek.
Als komponist heeft hij verschil
lende interessante werken op zijn
naam staan. Hij komponeerde een
opera «Mater Dolorosa», het bal
let «Pierlala», een «Elegie» en
«Symfonische Varianties» voor
orkest. In 1943 schreef hij een
symfonie waarin impressies van de
oorlog zijn weergegeven. Daar
naast schreef hij ook veel toneel
muziek.
Als dirigent verwierf hij een grote
vermaardheid. Nu nog horen we
hem graag als leider van het
B.R.T.-R.T.B.-symfonieorkest.
JOZEF SUK werd geboren te Kre-
cowitz in 1874. Hij was de
schoonzoon van Tsjechoslowa-
kijes meest beroemde komponist,
Antonin Dvorak, van wie hij ook
leerling was. Hij was tweede vio
list van het destijds zeer beroemde
«Boheems Strijkkwartet». Zijn
komposities, in vele genres on
dergebracht, hebben meestal een
sterk Tsechisch karakter. Met zijn
«Symfonie Asrael» verwierf hij
internationale bekendheid.Tot
zijn meest bekende werken beho
ren verder nog de «Fantasie voor
viool en orkest», de «Meditatie
over het koraal van Sint-
Wenceslaus» voor strijkkwartet en
natuurlijk ook de serenade voor
strijkers opus 6. Verder schreef hij
veel kamermuziek. Jozef Suk
overleed te Benesov. nabij Praag
in 1935.
Het laatste Pro Arte-koncert van
dit seizoen stelt ons dus in de gele
genheid een aantal sterk uiteenlo
pende komposities te beluisteren.
Stuk voor stuk zijn ze echter zeer
interessant en zullen ze ongetwij
feld bijdragen tot de verruiming
van onze muzikale horizonten.
Afspraak dus nu zondag om 20u30
in de feestzaal van het stadhuis.
Toegangskaarten zijn nog te ver
krijgen aan de ingang. Jeugd en
plus-3 pas genieten vijftig procent
vermindering. Het concert gaat
door onder auspiciën van het Mi
nisterie van Nationale Opvoeding
en Nederlandse Kuituur, direktie
voor de muziek en eens te meer
konden de organisatoren rekenen
op de gewaardeerde medewerking
van het stadsbestuur van Aalst.
André De Goreve
Deze week maakte schepen van feestelijkheden, de h. Bour-
lon, een lijst van alle mogelijke en onmogelijke kermissen die
er dit jaar in Groot-Aalst op het programma staan, bekend.
De lijst is in feite het resultaat
van heel wat opzoekings-en
verzamelwerk. Het opzoeken
van alle kermissen die er te
Aalst en in de acht deelge
meenten georganiseerd wor
den, is een langdurige en uit
gebreide opdracht. En Groot-
Aaist is heel rijk aan kermis
sen. .Met braderjjen, jaarmark
ten en jaarbeurzen erbij komen
we aan het getal van 129. Aalst
eist met 42 kermissen het
leeuwenaandeel van de pret
op, Nieuwerkerken komt tot 15,
Meldert 17, Baardegem 8,
Erembodegem 16, Hofstade
12, Herdersem 7, Gijzegem 3
en Moorsel 9. Hierin zijn begre
pen de vijf handelsbeurzen, de'
tien jaarmarkten en de acht
braderijen die in 1977 te Aalst
doorgang zullen vinden.
Maart-, april-, en meipro
gramma
Het feest wordt ingezet op 26,
27 en 28 maart met kermis te
Werf. Deze is trouwens de
enige kermis voor de maand
maart. In april begint het dan
voor goed. Op 9, 10 en 11 april
hebben we Schietbaankermis
(Aalst), Edixveldekermis
(Nieuwerkerken, Brusselbaan-
kermis (Erembodegem), Zijp-
straatkermis (Hofstade) en de
handelsbeurs van de St-
Annastraat, eveneens te Hof
stade. Op 16. 17 en 18 april:
St-Apolloniakermis (Aalst) en
kermis ter Kluizen (Erembode
gem). Op 23, 24 en 25 april:
Maaldreef en Hoekkermis
(Nieuwerkerken) en Kapelle-
kermis (Herdersem).
De maand mei is één van de
zwaarste maanden. Op 1 en
mei: Meiboomkermis (Aalst) e
Meikermis (Meldert). Öp7 mei.
jaarmarkt in de Dorpsstraat te
Meldert. Op 7, 8 en 9 mei: Mei-
kermis (Meldert), Rozenkermis
(Aalst), Bergsstraatkermis
(Nieuwerkerken) en St-
Amandskermis (Erembode
gem). Op 14. 15 en 16 mei:
kermis St-Job (Aalst). Op 19
mei: kermis van de Kasteellaan
(Gijzegem). Op 21, 22 en 23
mei: Arendkermis (Aalst),
Dorpsstraatkermis (Nieuwer
kerken), en Boskantkermis
(Herdersem). Op 28, 29 en 30
mei: Drieveldenwegkermis
(Aalst), Dendermondse steen
weg kermis (Aalst), kermis Park
de Blieck (Aalst), kermis De
Grot (Erembodegem), kermis
van de Nieuwe Wijk Terjoden
(Erembodegem). Dorpkermis
(Hofstade) en Zurendriesker-
mis (Nieuwerkerken). Op 30
mei wordt tevens de H. Corne-
lisbedevaart te Hofstade geor
ganiseerd.
We zijn er zeker van dat de
feestneuzen en fuifnummers
onder ons zich dit jaar zeker
niet zullen hoeven te verve-
ia het bestuur van de Terjodense wielerklub is de Herzelenaar Wflly De Vuyst tenslotte
angeland in de parochiezaal van Erembodegem -Terjoden waar hij momenteel nog zijn
childerijen tentoon stelt tot zondag 13 maart.
ren op hun beurt aan het teke
nen gingen en vaders steun
kregen om zich hierin verder te
vervolmaken in de Aalsterse
Akademie voor Schone Kun
sten, toog vader Willy De Vuyst
met z'n kinderen mee Aalst-
waarts om zich de techniek
van het olieverfschilderen ver
der eigen te maken onder het
leraarschap van de heren Kie
kens, Van Fleteren en De
Schrijver. Zijn tentoonstellin
gen kaderen in hoofdzaak bin
nen de jaarlijkse initiatieven
van de sociale dienst van het
postambtpersoneel die reeds
plaatsvonden te Gent, Brussel,
Eupen, Namen en Hasselt.
Daarnaast stelde hij ook nog
ten toon, op eigen inititief, te
Ninove, Appelterre, Balegem,
Burst en Herzele zelf waaron
der één maal ter gelegenheid
van Herzele 2000. Wij kunnen
tot slot de woorden van de in
leider Filemon Gijsels aanha
len die eveneens als volgt be
sloot: «De schilderkunst heeft
hij (Willy De Vuyst) als hobby
uitgekozen om zich naast zijn
werk als postbediende ten volle
te kunnen uitleven», om dan af
te ronden met: «Hierbij zullen
wij het dan laten.» en iedereen
te nodigen om een glas te gaan
drinken.
Balder
Kunstschilder Willy De Vuyst bij een paar van zijn werken. (SJ)
Gliyssels opende de tentoonstelling van kunstschilder Willy De Vuyst. (SJ)
De Vuyst is een van die
postmensen die de hun
talenten na hun
botvieren in het
't postzegel ver-
het knutselen, e.d.m.,
aldus de monotonie van
altijd eendere dagtaak
te vergeten gedurende
weekeinde. Het resultaat
weliswaar geen hoge
jK stieke toppen en laat zelfs
technisch vlak ook een en
te wensen over, maar
een hele boel
van het genre be
en tot kopen aanzetten.
De Vuyst is vooral de
althans naar zijn eigen
van datgene wat hij
Dat zijn dan voor het
stuk een wisselende
landschappen welke
steeds nauwkeurig te situeren
zijn en heel getrouwvol zijn
weergegeven maar toch enige
bezieling missen. Hiernaast
schildert Willy De Vuystvoor
namelijk in de winter dan als hij
niet buiten kan schilderen,
meestal nog bloemen die
veelal doen denken aan die
doeken welke voor massakon-
sumptie door de schilderijena
teliers worden afgezet en hun
weg vinden via grootwarenhui
zen en winkels naar de gemid
delde verbruiker. Het is duide
lijk dat schilderen voor Willy De
Vuyst persoonlijk een heel be
langrijke aangelegenheid is en
bovendien een groot stuk van
hemzelf inhoudt. Heel zijn le
ven is er trouwens door gete
kend. van toen hij van jongsaf
reeds met het tekenpotlood
doende was. Op school kreeg
hij steeds bijzondere vermel
dingen voor tekenen en al had
hij maar al te graag verder aka
demie gevolgd, toch zat er voor
hem niets anders op dan, als
oudste van tien, op zestienja
rige leeftijd mee de kostte gaan
verdienen. Van vaderskant
moet hij wel enig talent hebben
meegekregen want deze han
teerde, als schrijnwerker
wagenmaker, heel dikwijls de
skulpteerbeitel. Nadat hij reeds
verschillende jaren op het
postsorteercentrum Brussel X
had gewerkt was het tenslotte
te Gent X dat Willy De Vuyst
uiteindelijk aan het schilderen
zou beginnen en dit vooral on
der impuls van zijn kollegas
Viktor Dooms en Roger Ras-
schaert. Toen zijn eigen kinde-
