J
LL
Vrije Tribune
lU
r
UW WOORD
2 -11-3-77 - De Voorpost
de redaktie heeft het recht deze teksten in te korten.
AMYLUM: TWEEHONDERD
W ERKPLAATSEN BEDREIGD.
Zoals we in vorig nummer meld
den, is donderdag 3 maart bij G.R.
Amylum een bijeenkomst doorge
gaan, waarop waren uitgenodigd:
de burgemeester, de volksverte
genwoordigers en senatoren, de
valbondssekretarissen en onderge
tekende voor de K.P.-Aalst.
Aan de dagorde stond: de bedrei
ging voor de afdeling «Isoglu
cose»tengevolge van het voorstel
van de Commissie van de Euro
pese Gemeenschappen een pro-
duktieheffing van 4,84 BF toe te
passen op de isoglucose.
De kostprijs van isoglucose is vol
gens de direktie van Amylum on
geveer dezelfde als de kostprijs
van bietsuiker, terwijl de ver
koopprijs gebonden is aan die van
de bietsuiker. Met de voorgestelde
heffing zou de verkoopprijs van
isoglucose voor 90% bestaan uit
taks. Met de produktie stoppen,
zou voor tweehonderd mensen het
verlies van hun werkgelegenheid
betekenen. Aldus de Amylumdi-
rektie, die er trouwens op wijst,
dat de produktie-eenheid «Isoglu
cose» opgericht werd met de hulp
van Streekekonomie.
Na diskussie werden brieven ge
richt aan eerste-minister Tinde-
mans, minister van Ekonomische
Zaken Herman, staatssekretaris
voor Streekekonomie M. Eys-
kens, minister van Landbouw La-
vens. De brieven werden door alle
aanwezigen ondertekend. Er zal
getracht worden nog vóór 15
maart per delegatie alle betrokken
ministers te bereiken. Met de hui
dige gebeurtenissen aan de top
blijft het echter een open vraag in
hoeverre deze zullen willen of
kunnen optreden. Burgemeester
D'Haeseleer heeft intussen Eys-
kens ontmoet en het probleem ge
steld. Na de bedreiging Cargill,
die intussen besloten heeft zich in
Nederland te vestigen, ziehier dus
een nieuw gevaar.
Uit alles wat men omtrent deze
zaak verneemt blijkt, dat hier een
oorlogje wordt uitgevochten van
wege de Tiense Suikerraffinade
rijen tegen Amylum. We beschik
ken hierbij zeker niet over alle ge
gevens, maar we weten toch heel
wat. Zo bijv. dat de Tiense suiker
trust zo ongeveer 85 van de sui-
kerproduktie rechtstreeks of on
rechtstreeks beheerst. Zo bijv.
ook, dat tenminste twee heren die
bij het aanvaarden of verwerpen
van het voorstel betrokken zijn
zoniet bij het opstellen ervan uit
de streek van Tienen zijn, en een
ervan oud-beheerder is van de
Tiense trust. Zo ondermeer ook
nog, dat de Boerenbond ook al iets
met de zaak zou te zien hebben en
dat minister Lavens voor de argu
menten van de suikerbietboeren
niet ongevoelig is. Daar waar de
Tiense trust zich steeds door de
regeringen doen beschermen heeft
tegen de suikerrietproduktie, wil
hij er nu de isoglucose uit.
Een schoon voorbeeld van de boel
der zogenaamde «vrije ekonomie»
krijgen we hier anders wel. Neem
alleen maar al het opzoekingswerk
dat werd verricht en de miljoenen
hulp van Streekekonomie, en u
begrijpt wat we bedoelen. Voeg
daar verder nog aan toe dat Cargill
binnen een paar jaar ook nog voor
overproduktie kan zorgen. Wat
het ganse geval nochtans erger
maakt, is dat bij de toepassing op 1
juli a.s. plusminus tweehonderd
arbeidsplaatsen in het gedrang
komen, indien de kommissie het
voorstel niet intrekt, of de raad van
ministers het niet verwerpt. Aalst
is blijkbaar nog niet genoeg ge
troffen door de pendelziekte en de
werkloosheid.
Alle partij- en vakbondsverant
woordelijken van het Aalsterse
zullen zich ongetwijfeld tegen
deze bedreiging verzetten, de
vraag blijft echter hoe groot de in-
J vloed zal zijn in de verschillende
partijtoppen Denken wij er maar
alleen aan dat Lavens CVP-er is en
Tienen een blauw steunpunt. De
opmerking van sommige arbeiders
en syndikale afgevaardigden van
het stakingspikket vrijdagmorgen
aan de Amylumpoort, dat zij wel
wat beter geïnformeerd en bij de
zaak betrokken zouden mogen
worden, dat zij de kans zouden
willen hebben zich aan de top wat
luider te laten horen, is dus niet
ongegrond. Wanneer het gevaar
inderdaad reeel is. dan kan het pro
test niet luid genoeg klinken.
We zijn benieuwd wat de betrok
ken ministers ons zullen antwoor
den
Ray DE SMET
OPMERKINGEN EN
VOORSTELLEN BIJ DE
BELEIDSVERKLARING VAN
DE
BESTUURSMEERDERHEID
VAN AALST,
VANWEGE KP-AALST
Het bestuur en de algemene ver
gadering van de KP-Aalst, bespra
ken op 1 en 4 maart de beleidsver
klaring van de Aalsterse bestuurs-
meerderheid, PW-BSP-VU.
Niettegenstaande de onvermijde
lijke beperktheid van de1 tekst, kon
den zij e? epn reeks van ideeën in
terugvindën die de KP-Aalst ver
heugen, en zelfs sommige die een
vernieuwende aanpak in groot-
Aalst kunnen inluiden. Maar verwij
zend naar haar memorandum van
23 oktober 1976, moet de KP-Aalst
een eerste essentiële opmerking
maken.
Het is inderdaad opvallend, dat
waar aehandeld wordt over de
noodzakelijkheid van een gezond
financieel beleid, met geen woord
gerept wordt over de houding van
het centraal gezag - de opeenvol
gende regeringen ten overstaan der
steden en gemeenten. Aldus heeft
de huidige regering niet alleen de
aangegane verbintenis inzake hulp
aan de gefusioneerde gemeenten
in de schuif gestoken, maar ze
heeft in drie jaar tijd de betoelaging
aan de gemeenten met 9 miljard
verminder.
Ditbrengto.a. mee, dat ookte Aalst
al onmiddellijk tot een verhoging
van de grondbelasting moest over
gegaan worden. Dit draagt ook in
zich dat de ganse beleidsverklaring
financieel op een zeer wankele ba
sis berust, tenware - en zelfs dan -
de bestuursmeerderheid verder
haar toevlucht zou nemen tot
steeds nieuwe belastingsverho
gingen.
De KP-Aalst is dan ook van me
ning, dat de bestuursmeerderheid
met andere steden en gemeenten
de strijd tegen de nefaste politiek
van het centraal gezag moet voe
ren, en ten tweede, dat zij in tegen-
steling met wat bij de verhoging
van voornoemde belasting, én in
de beleidsverklaring zelf is ge
beurd, de bevolking objektief moet in
formeren omtrent de ware oorza
ken van de financiële moeilijkhe
den en de gevolgen ervan. De be
volking moet op haar beurt - zoals
de KP het in de voorbije jaren heeft
gedaan - ruim gebruik maken van
de mogeïjkheid tot betwisting bij
nieuwe belastingen of belastings
verhogingen, zoals in de gemeen
tewet voorzien.
De bezorgdheid van de KP-Aalst
gaat, ten tweede, naar de verkla
ring omtrent de strijd tegen de werk
loosheid. Noodzaak van arbeidsin
tensieve bedrijven met hoge kwali
ficatie, voorrang aan de kleine en
middelgrote ondernemingen in
zake hulp, zelf het initiatief nemen
waar het priveeinitiatief duidelijk
tekort schiet, zijn ideeën en voor
stellen die de KPB sedert jaren
naar voor brengt. De beleidsnota
blijft echter zeer vaag omtrent pro
blemen waaromtrent zij stelling zal
moeten nemen:
de houding tenoverstaan van de rol
der Gewestelijke Ontwikkelings
maatschappijen (G.O.M.) die in
zake ekonomische politiek en in
dustrialisatie van de achtergeble
ven of ontmantelde gewesten
ruime bevoegdheid zouden moe
ten toegewezen krijgen;
de noodzakelijke kontrole op de
subidiëring van privee-
ondememingen die geen vermin
dering door rationalisering, maar
een verhoging van het aantal
werkplaatsen zouden moeten voor
gevolg hebben;
de rol en de betekenis van de Eu
ropese Ekonomische Gemeen
schap, wiens politiek - om siecnis
dit te noemen - de tewerkstelling in
twee belangrijke bedrijven van
Aalst in het gedrang brengt.
Het is voor een belangrijke stad als
Aalst onmogelijk een afdoende
ekonomische politiek te voeren,
zonder met deze aspekten van het
probleem rekening te houden.
Voor wat betreft eigen inspannin
gen voor tewerkstelling, verwijst de
KP-Aalst naar haar oomerkinaen
inzake de financiële mogelijkheden,
maar zij dringt er op aan, dat alle
mogelijkheden door het derde ar
beidscircuit geboden maximaal
zouden aangegrepen worden.
Tenslotte spreekt het vanzelf, dat
de arbeidende bevolking niets te
winnen heeft bij de teloorgang van
de kleine middenstand die vooreen
groot deel voor de vlotte warendis-
tributie instaat, zoals de midden
stand alles te winnen heeft bij een
welvarende koopkrachtige arbei
dersklasse Het realiseren van
winkelwandelstraten en het aan
moedigen van allerlei initiatieven
van deze laag van de bevolking kan
alleen positief zijn.
De inspraak is het derde grote prin
cipe van een demokratisch wel
zijnsbeleid Dat de bevolking
steeds meer haar toevlucht neemt
tot het vormen van komitees voor
de verdediging van specifieke be
langen, mag door gemeentelijke
bestuurders met als een last of een
rem beschouwd worden, maar wel
als 'n democratisch recht, een gro
tere bewustwording als leden van
de gemeenschap, een hulp aan wie
vooruit wil.
Het volstaat dan ook niet, «kon-
krete voorlichting» te beloven, en
«objektieve verantwoording» bij het
afwijzen van adviezen. Een intense
samenwerking bestuur-bevolking,
en een bestendige dialoog zijn niet
alleen mogelijk, maar noodzakelijk
voor de verruiming van de demo-
kratie.
Dat inzake het aanwerven van het
personeel opnieuw toevlucht wordt
genomen tot een verklaring om
trent «objektieve kriteria», kan de
KP-Aalst niet geruststellen. Waar
blijft het door bepaalde partijen be
loofde Vast Wervingssekretariaat
dat elk politiek favoritisme uitsluit
en naar depolitisering van de dien
sten moet leiden?
Het is ongetwijfeld positief, dat aan
de herwaardering van het imago
van de p>olitieman Wordt gedacht,
maar eenverklaring omtrent de wil
van de bestuursmeerderheid om,
tegen bepaalde plannen op natio
naal vlak in, de politie onder ge
meentelijke bevoegdheid te hou
den, zou de demokraten méér ge-
rustsgesteld hebben.
Anderzijds, brengt het aanhalen
van de statistieken inzake de krimi-
naliteit er de KP-Aalst toe er op te
wijzen, dat veel meer aandacht
moet besteed worden aan een ver
ruimde werking van jeugdbe-
schermingskomitees en hulpcentra
met bredere mogelijkheden en be
voegdheden.
Ongetwijfeld moet aan het ver
keerssysteem in onze stad gedok
terd worden. Dit probleem alleen
eng technisch bekijken zal noch
tans weinig oplossen. Zo zou bijv.
gepaard gaande met raadpleging,
ook moeten gedacht worden aan
de spreiding van de begin-en slui
tingsuren van scholen, belangrijke
diensten en ondernemingen, om
de spitsuren te ontlasten. In het
openbaar vervoer door verschil
lende maatschappijen verzekerd,
moet eveneens orde gebracht
worden, terwijl knelpunten als de
Zwarte Hoek-brug eindelijk een op
lossing moeten krijgen.
LeefmiSeu, stedebouw, ruimtelijke
ordening zijn problemen waarbij,
enerzijds, de inspraak van de be
volking een grote rol kan spelen en,
anderzijds, kordater zal moeten
ojjgetreden worden wil men niet
telkens telaat komen (Koer Borre-
man, gevelde bomen Moorsel enz),
terwijl tenslotte, veel intenser moet
meegevoeld worden met de be
trokken bevolking zelf. De KP-Aalst
verwijst hierbij o.m. naar luchtver
ontreiniging, geluidsstoringen,
maar ook naar vele straten waar
openbare werken om uiteenlo
pende redenen maandenlang aan
slepen, of andere waar na tiental
len jaren nog steeds geen volledige
voetpaden werden aangelegd!
Sedert jaren wordt op verschillend
niveau getwist over de zo noodza-
keSjke waterzuiveringsstations, en
de verwerking van het huisvuil. De
KP-Aalst dringt aan opdat niet al
leen de bestuursmeerderheid,
maar de ganse gemeenteraad hun
volle verantwoordelijkheid zouden
nemen, een verantwoordelijkheid
het peil van de tweede stad der
provincie waardig.
Inzake grondregie mag er aan her
innerd worden, dat deze reeds drie
jaar geleden werd goedgekeurd,
maar onoperatief bleef. Een taxa
tiesysteem ter bestrijding van de
grondspeculatie is ongetwijfeld po
sitief, maar dit moet gepaard gaan
met het afremmen van bouwpro-
motoren die ganse straten en wij
ken ontwrichten, terwijl veel meer
moet gedacht worden aan de her
waardering van oude woningen en
moet opgetreden worden tegen ei
genaars cfie volwaardige eigen
dommen verloren laten gaan.
Voor wat de bouw van sociale wo
ningen betreft bij eigen of bij door
het stadsbestuur gesteund initia
tief, beperkt de KP-Aalst zich in
deze eerste ojxnerkingen bij de eis
van een gedepolitiseerd toeken
ningssysteem. De zorg om de ou
den van dagen in de hen ver
trouwde omgeving te laten leven,
neemt nochtans niet weg, dat er in
't onmiddellijke vierhonderd bed
den in rusthuizen tekort zijn. En
voor wat betreft de kinderkribben,
moet bij het vooruitzicht van een
nieuwe globale studie onderstreept
worden, dat het ganse probleem
omtrent omvang, inplanting, plaat-
singsvoorwaarden en werking
moet herdacht worden. Onder
meer, vanwege het hoog aantal
werkforenzen in ons stad.
De KP-Aalst stelt zich de vraag wat'
de bestuursmeerderheid met een
«paritaire pluralistische jeugdraad»
bedoelt en welke zijn eigen moge
lijkheden zullen zijn. Dit geldt
eveneens voor de kultuurraad Zij
verwondert er zich over, dat in te
genstelling met de verkiezingspro
gramma's, in de beleidsnota geen
sprake meer is van het kosteloos
gebruik der stedelijke sportterreinen
en zalen. Zij stelt voor - zien steu
nend op de ondervinding van de
toeristische dienst - dat de aanleg
van een kampeerterrein zou over
wogen worden.
De bespreking van de beleidsnota
door de KP-Aalst heeft aanleiding
gegeven tot veel meer en dieper-
gaande opmerkingen en voorstel
len. Hieromtrent zullen trouwens
artikels gepubliceerd worden
waarin verder zal worden uitgewijd
Het feit dat de KP-Aalst de vorming
van de bestuursmeerderheid
onder andere tegen de achter
grond van de bekommernissen en
de strijd van het geheel van de ar
beidersbeweging - anders had ge
zien, belet haar niet zich tegenover
de beleidsnota positief op te stel
len. Deze bestuursmeerderheid is
voor zes jaar een feit.
De KP-Aalst is van mening, dat het
belang van de bevolking vereist,
dat aan elk positief aspekt van de
beleidsnota voor de snelle verwe
zenlijking wordt meegewerkt, wat
noch de gepaste kritiek, noch
nieuwe voorstellen uitsluit. Zij ver
wacht dan ook zo snel mogelijk de
nodige informatie over de door het
stadsbestuur te kreëren kommis
sies en andere inspraakorganen.
De KP-Aalst zal zich verzetten te
gen elke privatisering van be
staande regieën of diensten en is
over het algemeen gekant tegen de
overdracht van elk gemeentelijk
beslissingsrecht aan organismen
die de demokratische kontrole ver
der van het volk verwijderen.
Zij schaart zich achter elke maatre
gel en streven voor een meer di-
rekte en meer open demokratie.
DE GEMEENTERAAD
WORDT ONDERSCHAT
De gemeenteraad regelt al
wat van gemeentelijk be
lang is en het schepenkol
lege voert de beslissingen
van de gemeenteraad uit.
Dat staat te lezen in de ge
meentewet. De gemeente
raad heeft dus de vol
heid van bevoegdheid.
De leden van het schepen
college zijn verondersteld
dagelijks met hun opdracht
bezig te zijnde gemeente
raadsleden voeren hun taak
slechts periodiek uit. Vóór
de fusie gebeurde het in be
paalde gemeenten meer dat
de weinig bijeengeroepen
gemeenteraad bekrachtig
den wat in feite in het sche
pencollege reeds vooraf
was beslist.
Met de fusie is ook daarin
wijziging gekomen. Wij
hebben nu met grote ge
meenten te doen en niets
belet een gemeenteraad van
43 leden, zoals te Aalst, alle
verantwoordelijkheden te
nemen die de gemeentewet
toekent. Daaraan moet ook
het schepenkollege wennen
en het moet niet trachten op
het terrein van de gemeen
teraad te treden. Zelfs in
dien het onaangenaam is de
oppositie te laten meespe
len.
Een oppositie heeft een
heel belangrijke rol te ver
vullen in ons democratisch
bestel. Waar de oppositie
buiten spel wordt gezet,
speelt de democratie niet
meer.
Het is dan ook met geen
gelukkig hart dat wij vast
stellen dat het schepencol
lege te Aalst de leden van
d- gemeenteraad, voorna
melijk deze van de opposi
tie, niet op hun waarde-
schat. Waarom worden de
gemeenteraadsleden met
karnaval uit de eretribune
gerangeerd om plaats te
ruimen voor allerlei geno
digden van het schepenkol
lege? Waarom is de receptie
na de stoet voorbehouden
aan de genodigden van de
burgemeester (en dat is
slechts een bepaalde cate
gorie PVV-ers)?
Zopas hebben de leden van
de oppositie een brief van
het schepenkollege ontvan
gen waarbij op vriendelijke
wijze wordt meegedeeld dat
hen elke mogelijkheid
wordt ontzegd om hun zit
dagen voort te zetten, die
zijn sinds zolang reeds hiel
den op de vroegere gemee-
tehuizen. En, wordt er cy
nisch aan toegevoegd, de
leden van het schepenkol
lege zullen vanaf 1 april zelf
zitdagen houden op die ge
meentehuizen om te vol
doen aan de wensen van al
de inwoners van Aalst...
Waar gaan we naartoe, waar
gaan we naartoe! Het is
duidelijk! het schepenkol
lege bouwt voor zichzelf
een egocentrische voor
rangspositie op over de rug
van de gemeenteraad.
Willem Willems
C.V.P. Gemeenteraadslid
Eerste tekenen van een
progressief modern beleid
Een CVP-raadslid heeft in de Vrije
Tribune zijn commentaar gebracht
op de programma- en beleidsver
klaring die neergelegd werd door
de bestuursmeerderheid in de stad
Aalst.
Of dit het officieel CVP-
partijstandpunt is weten we niet,
dat zal alleen duidelijk zijn bij de
bespreking in de gemeenteraad
van 9 maart. Zoals ik reeds eerder
hier heb geschreven zal de verkla
ring voor sommige raadsleden
vreemd aankomen omdat ze be
langrijke principes bevat en niet-
concrete gegevens. In een modern
opgevat beleid, zeker na de sa
menvoeging van de gemeenten, is
het veeleer noodzakelijk dat men
de gedragslijnen kent waarmee de
meerderheid wenst te besturen en
dat men op basis v;;n dc/e ge-
gedragslijnen de bevolking de
concrete noodzakelijke uitvoerin
gen Iaat bepalen en de prioriteiten
in uitvoering laat vaststellen. De
concrete punten zal men trouwens
terugvinden in het ontwerp van
begroting dat einde maart als eer
ste eenheid voor al de gemeenten
in de Aalsterse raad zal besproken
worden.
Een laattijdigheid voor de verkla
ring aan de meerderheid verwijten
is echter demagogisch, vooral dat
men moet beseffen dat de eerste
taak van de meerderheid er in be
stond de gemeentelijke diensten te
doen functioneren en de dienstver
lening te verzorgen.
Men zou tevens de oppositie een
zelfde verwijt kunnen toesturen,
wanneer ze nu een alternatief pro
gramma aankondigt terwijl ze dit
programma vroeger zou hebben
bekend maken. Het is echter ver
heugend dat de oppositie, naar we
verhopen in positieve zin en zon
der al te demagogisch te zijn, haar
bijdrage levert in het beleid van de
stad.
Het alternatief programma kan
samen met de programma- en be
leidsverklaring een belangrijke
basis vormen voor de aangekon
digde hoorzittingen die het college
van burgemeester en schepen zal
houden. Dit laatste initiatief van
de meerderheid is trouwens een
nieuwigheid voor de Aalsterse
gemeenschap en bewijst dat de be
stuurders het menens zijn met de
moderne beleidsvoering en met de
vast belofte die ze in de beleids
verklaring hebben afgelegd. Ook
de bijeenkomsten die door de
schepenen met geïnteresseerden
rond een betalingspunt
werden gehouden wijzen in de
zelfde zin.
Deze tekenen samen, vormen
trouwens de eerste symptonen van
een moderne beleidsvorm die
moet uitmonden in het meer en
meer meebeslissen van de gewone
man ook buiten de 6-jarige verkie
zingen en in zaken die hem dage
lijks aanbelangen en stelselmatig
evolueren.
Het is echter een vorm van bestuur
die niet gemakkelijk is en veel in
spanningen vraagt, maar wijst op
de |x>sitieve progressieve gedach-
tenstromingen die op het Aalsterse
Stadhuis waaien. Hopelijk zijn
deze tekens van inspraak, die zo
veel jaren werden beloofd, boden
van een nieuwe politieke lente
voor Groot-Aalst.
Diane D'haeseleer
MARTIN HUTSEBAUT TOT
STAATSSEKRETARIS EYSKENS
«WIJ AANVAARDEN GEEN
AFBRAAK VAN ONZE LOKALE
EN VLAAMSE INDUSTRIE»
Vorig weekend bracht Staatssecre
taris Mare Eyskens op uitnodiging
van het Economisch Expansieco
mité een informatie-bezoek aan
het Arrondissement Aalst. Na
onze streek bezocht te hebben
vond in de Bloemenveiling een
werkvergadering plaats waarop
ongeveer alle industrieën van onze
stad, zowel door patronaat als
door syndikale afgevaardigden
vertegenwoordigd waren. Er was
tevens een uitgebreide B.S.P.
delegatie aanwezig.
A.B.V.V. - A.C.V. PIKET
Bij de ingang van de Bloemenvei
ling werd de staatssecretaris ge-
konfronteerd met de eisen van de
eensgezinde stakende arbeiders
van A.C.V. en A.B.V.V.: op de
borden stond duidelijk te lezen dat
de arbeiders genoeg hebben van de
afbraak van hun werkgelegenheid,
de steeds zwaardere belastingen
op de werkende bevolking en
vooral van de mooie beloften. De
arbeiders willen daden zien!
Proficiat mannen en vrouwen van
A.C.V. en A.B.V.V. en liberaal
gesyndikeerden die niettegen
staande de onbegrijpelijke afzij
digheid van de liberale vakbond
toch solidair waren met hun
A C V. en A.B.V.V. collega's,
zo'n een eensgezinde aktie kan
niet zonder resultaten blijven!
MARTIN HUTSEBAUT
KOMT
OP VOOR DE
VERDEDIGING VAN DE
PLAATSELIJKE ARBEIDERS
EN HUN BEDRIJVEN
Nadat Voorzitter Ludovic Moyer-
soen in duidelijke termen voor
Staatssecretaris Eyskens de pro
blemen van onze streek had ge
schetst (meer dan 8000 werklozen
en bedreigde sectoren!) gaf de
Staatssecretaris zijn visie op onze
problemen. Met uitzondering voor
de Textielsector waar enkele
hoojigevende lichtpunten te be-
s|>eurcn vallen naast een aantal
blijvende onopgeloste problemen
bleef de Staatssecretaris erg op de
vlakte of kon hij geen hcl|iende
hand toesteken, (blocmensector)
Hij lokte dan ook een onver
bloemd antwoord uit van een Tex
tielpatroon (Mr, Gceroms) die
verwees naar de overweldigend
import van Textielprodukten uit
de Verenigde Staten.
Martin Hutsebaut, politiek secre
taris B.S.P.-Aalst nam het in zijn
erg geapprecieerde tussenkomst
(zowel van syndikale als van pa-
tronale zijde) op voor de recht
streekse belangen van onze be
dreigde sectoren.
De handelspolitiek van de Belgi
sche regering en van de Eurojrese
gemeenschap noemde hij al te li
beralistisch om ons enigszins ge
rust te kunnen stellen: alleen een
alternatief structuurbeleid kan
onze plaatselijke industrie van een
langzame verstikking redden; met
lapmiddelen redden wij het niet
langer!
Martin Hutsebnaut ging vervol
gens nader in op de specifieke
problemen van enkele belangrijke
sectoren uit onze streek.
Onze Textiel - en Confectiesector
een typisch Vlaamse sector Mr.
de Staatssecretaris lijdt onder
de oneerlijke concurrentie en
dumpingpraktijken van 3de lan
den; de Belgische regering en de
Europese Commissie moet de
moed opbrengen om dat éèhs
openlijk te stellen en de nodige
tegenmaatregelen te treffen.
LET WEL: het gaat hier niet om
protestionisme, maar enkel en al
leen om eerlijke handelspolitiek
en zelfbehoud!
Ieder verder uitstel of het verwij
zen naar liberalistische afspraken
als het multivezelakkoord is
struisvogelpolitiek die zijn naam
niet durft te noemen! Geen enkele
gezonde economie kan importstij
gingen van 50 tot 100 per jaar
slikken. Het is één voor twaalf!
De belasting van 18 BTW die de
regering op onze snijbloementeelt
legt (in Nederland slechts 4,5
is totaal onaanvaardbaar en regel
recht in strijd met het EEG-
verdrag waarin sprake is van ge
lijke concurrentievoorwaarden.
De bloemensector is voor het Ar
rondissement Aalst te belangrijk
opdat wij hier zonder meer zouden
laten betijen. Hier moet op korte
termijn iets gebeuren!
Ook de voedingssector (AMY
LUM, Brouwerijen) wordt in onze
streek met ernstige moeilijkheden
bedreigd, niet in het minst door de
EEG-politiek en door vreemde
multinationale bedrijven (pro
bleem vanTransfertprijzen). Onze
dynamische voedingsbedrijven
moeten hun activiteiten waarvoor
ze miljoenen investeerden zowel
in mensen als in research onder
gelijke voorwaarden van concur
rentie kunnen voortzetten! Ook
hiervoor rekenen wij op de Belgi
sche regering.
Ook onze bouwsector moet drin
gend de aandacht van de regering
krijgen. De voortdurende onze
kerheden waarmede deze sector
hebben af te rekenen, zijn onver
antwoord. De behoeften in de
woningsector zijn verre van be
vredigend en de sector is bijzonder
arbeidsintensief. Daarom pleitte
Martin Hutsebaut ervoor ons de
bouw als instrument van struc
tuurpolitiek i.p.v. als instrument
van conjunctuurpolitiek te gaan
beschouwen.
B.S.P. NEEMT
HET INITIATIEF TOT
REGIONALE
TEWERKSTELLINGS
CONFERENTIE
Om de nodige actie te zetten achter
deze voorstellen nam het Federaal
bestuur van de B.S.P. het initiatief
tot het bijeenroepen van een re
gionale Tewerkstellingsconteren-
tie. Hierbij zullen zowel de pa
troons als de vakbondsverant-
woordelijken betrokken worden.
Doel is de beleidsniveaus. De
B.S.P. weet zich verantwoorde
lijk voor onze streek en zal door
zetten!
J. Van Der Vcken
POLITIEK EN KULTUUR
Kultuurbeleid- kulturele
vorming.
«Kultuurbewustzijn, geba
seerd op zelfkennis en zelf-
respekt moet dus de stuw
kracht vormen voor ons kul
tuurbeleid. Dit beleid kan
bepalend zijn voor een
bloeiend kultureel leven;
dat hiervoor ook een entoe-
siast, begrijpend publiek
nodig is spreekt vanzelf.
Veelal worden interessante
artistieke manifestaties on
voldoende aangekondigd en
«aanbevolen»; bij een deel
van de bevolking kan dan
ook geen belangstelling
«groeien». Dikwijls spreekt
men dan van onverschillig
heid...Is dit wel zo? «Erva
ren van schoonheid» is
steeds een verrijking en be
hoort tot de grootste le
vensvreugde. Niemand zal
ontkennen dat niet elk
Kunstwerk ons direkt kan
boeien of ontroeren.
Een zekere vorming, een
zekere ervaring is voor het
beleven, het «herkennen»
van kunstwerken noodzake
lijk....hier ook meer dan el
ders moet het kaf van het
koren kunnen gescheiden
worden.
Dit alles is bij vele mensen
verantwoordelijk voor .een
soort «drempelvrees» dit
remt veel kultureel «mede
leven».
Hieraan zou zeker iets ge
daan kunnen worden.
Het eenvoudigste begin is
natuurlijk de jeugd op
school, in jeugdklubs «sen
sibiliseren». Er kan baan
brekend werk verricht wor
den door open diskussies'
en kontakten met kunste
naars, door het samen
luisteren naar muziek, door
het voorlezen van poëzie..,
door het bijwonen van film
en toneelavonden....het be
spreken van tentoonstellin
gen....belangrijk blijft wel o
dat jonge mensen hierbij
degelijk geholpen en ge
rugsteund worden.
De akademies hebben hier
een zeer belangrijke taak.
de muziekliefhebbers lerei
daar de onvervangbari
klankenrijkdom genieten ei
de vreugde smaken van he
zelf musiceren. Het bij
brengen van zin voor kleui
en vormen, voor zuiver ar
chitecturale lijnen is h
basiselement van alle plas! Kc
tische Kunsten.
Misschen zouden deze Ak;
demies, voor de volwasse
nen, «meer gepropageeri
kunnen worden»?!
Kan dit geen nieuw
zijn???
Dr.
Anny
Dieric
scl
MERKWAARDIGE BOMt ton
ZONDER VERGUNNING, !'i"
GEVELD TE MOORSEL s*
■Luu
Verschenen In DE VOO»1"
POST N° 9 van 4 maart 197fonUl
blz.5
Als voorzitter van de Regionr
Aktiegroep Leefmilieu Dent'
en Schelde RALDES v.z!
wens ik hierbij te verduidelijl
dat de aktie rond het onwel
vellen van merkwaardige
men te Moorsel gevoerd w<
door de «Werkgroep Leefmili
Aalst». Deze Werkgroep mi 1
wel deel uit van onze Raad
Beheer, maar heeft een a|
bestuur, een aparte zetel,
gen financiële middelen en
eigen werking. Het is in
kader van deze werking dat
een persmededeling verspr
heeft aangaande het vellen v
bomen te Moorsel. In dit v
band is het misschien interi
sant te vermelden dat zo
RALDES als de plaatsel
Werkgroep Leefmilieu A
door het stadsbestuur i
Aalst apart erkend en ges
idieerd werden in 1976.
Dat Uw reporter L H. en
vrouw de Schepen voor Lee
lieu A De Maght het vers
tussen beide verenigingen
schijnt te kennen, lijkt mij
wonderlijk gezien enerzijds
weekblad nog onlangs
groot artikel liet verschij
over de plaatselijke Werkgr
Leefmilieu naar aanleiding
het publiceren van haar j
verslag 1976 en gezien
vrouw de Schepen ander
beide verenigingen afzond*
uitnodigde op haar hearing
14 februari jl.
Voor het overige laat ik het
het bestuur van de Werkgi
Leefmilieu Aalst over orr
reageren op de inhoud van
desbetreffende artikel.
Vriendschappelijke groeter
Luk Van der Helst
Voorzitter RALDES
Naar aanleiding van e
tikel in de Voorpost van -
77 omtrent Prins Edy s
len wij vast, dat bedof
kandidaat nooit een affic
afgegeven heeft in cafi
Pompierke of zaal Madel
Bijgevolg is zijn bewei
onjuist dat alle etablii
menten aangezocht wer
om zijn aanplakbrief voo
hangen, vermits we er g
aangeboden kregen,
doet geen afbreuk aan o
sympathie voor Edy, n
juist is juist.
Spittaels Beatrice
Café 't Pompierke -
Madeion, Grote Markt
Aalst
Beavan 't Pompierke
