DUIVELSKUNSTENAAR KARL MECHNIG
BLIJFT ONSTERFELIJK
INSTITUUT VAN MESEN LEDE
BEHEERSKOMMISSIE
LAAT VAN ZICH HOREN
WERKGROEP LEEFMILIEU
LEDE EVALUEERDE DE
K0NFR0NTATIEAV0ND
uitnodiging
Kunstgalerij
PALET
NELLY WINDELS
10 -18-3-77 - De Voorpost
ZUIVERE POEZIE UIT VUUR EN METAAL..
S
Karei Mechnig bij één van zijn scheppingen.
Ook al wisten wij iets af, van horen zeggen heet dat, van de kwaal die onmeedogenloos de
levensdraad van Karl Mechnig uitrafelde, toch kwam het bericht van zijn heengaan nog
onverwacht en hard aan.
De weg naar de hel is inderdaad met goede voornemens geplaveid en steeds weer hadden
wij met onszelf afgesproken en het voornemen gemaakt om deze Keulense Terjodenaar in
zijn «hol» te gaan opzoeken. Helaas, driemaal helaas, het is blijkbaar anders voorbestemd
geweest en wij kunnen nu alleen nog Karl Mechnig trachten te vatten in datgene wat hij
schiep, wat hij uitbonkte uit ijzer en vuur om er dat ingebonden geweld in te leggen wat zo
eigen is aan echte kunst en die je raakt licht en subtiel als een veer. Er is ooit eens gezegd
van Karl Mechnig dat hij een alchemist was die, net als deze voorlopers van onze moderne
scheikundigen die steeds meer en meerde materie gaan beheersen, reeds voor zijn tijd het
bestaan vermoedde van «de steen der wijzen». Was Karl Mechnig een alchemist, wie zal
het zeggen...De materie, ziin materie, Deneerste hij alleszins op een nooit eerder
voorgekomen wijze. Zijn skulpturen waren inderdaad, hoe gek het ook mag lijken,
gedichten uit vuur en metaal. Nooit voordien had iemand deze zo koppige en hardleerse
materie op een zo haast esoterische wijze weten te herscheppen...er een ziel weten in te
blazen, wat zeggen wij, er een ziel uit te vormen.
meute kreeg hij pas als
veertiger de erkenning waar
hij meer dan wie ook recht
op had. Het was anders veel
makkelijker geweest voor
hem om op een klassieke
suksesgewaarborgde wijze
met verf en penseel te blij
ven doorgaan.
Karl koos voor het eenma
lige kunstwerk dat moest
groeien en tot stand komen
uit de samengebalde inspi
ratie van één ogenblik. Zijn
drijfveer lag in de bezeten
heid om nooit tweemaal
hetzelfde te doen. Bij schil
deren blijft de werkwijze al
tijd eender: kleur opzetten,
mengen, aanbrengen en de
juiste tinten najagen. Lukt
het. uan wordt er een lijst
rond smaakt, lukt het niet,
dan >rdt er nog eens over
heen gegaan tot het ten
slotte de lijst waardig is. Bij
het ijzeren schilderwerk van
Karl Mechnig is alles onher
roepelijk en het resultaat
blijft onberekenbaar maar
meteen ook defintief. Vanaf
de ijzeren plaat reeds is er
geen terugweg rftgèr moge-
Als er kop^wo^t opgezet
of een figuur wordt opge-
last is elkle handeling defi
nitief. Bij °de mïhste ver
keerde beweging kan de
plaat zo doorgebrand gera
ken of van de figuur uitlo
pen en dan is het alleen nog
goed voor de schroothoop.
Als alles goed loopt kan er
verder aan gewerkt worden,
maar dat zal dan wel nog
blijken. Hierna komt de af
werking met haast alche-
mische kunstgrepen, met
bijtende zuren en nog wat
geheimzinnige dingen. Dan
is de voltooiing nabij al is
de totale vernietiging pre
cies op dat moment nooit
zo dichtbij geweest...een
feniks die hier zo na uit zijn
as verrijst.
Karei Mechnig wist dat dit,
zijn kunstenaarschap, een
dodelijke aangelegenheid
was. Vaak vertelde hij dat
het een werk was waaraan
men als men er even ging
bij doordenken letterlijk ka
pot ging. Maar zolang hij
het kon was dit zijn ganse
leven. Het bleef zijn droom
om zijn harde bestaan dat
hij kende op deze wijze nog
harder uit te leven.
Het heeft nooit in de bedoe
ling van Karei Mechnig ge
legen om ons uit te nodigen
zijn konsekwente levens
wandel na te volgen; zoals
hij eens zegde «ik, nodig ie
mand uit om zich door een
individu als ik te laten mis
leiden die zolang mogelijk
niet durfde geloven dat le
ven business is». Altijd
hebben en houwen delen
met diegenen die hij dacht
dat zij bijna vrienden waren
tot door diezelfde mensen
op een dag dan een stomp
zinnig vonnis wordt uitge
sproken omdat hij alleen
bleef tegenspartelen.
Als kleinzoon van de Rijn
lander Karei Alexander An
dreas Mechnig, die samen
met zijn vrouw Agnes om
streeks de eeuwwisseling,
zoals vele andere Duitse
vaklieden die in die jaren,
naar het volop industrialise
rend provinciestadje Aalst
was komen afzakken om er
een kunstsmederij uit de
grond te stampen werd on
ze Karl Mechnig in 1919 te
Keulen geboren. Zijn groot
ouders waren onder de
eerste wereldoorlog uit Bel
gië verdreven en zij dienden
terug te keren naar Duits
land met achterlaten van al
nun bezittinqen. In Keulen
richtten zij een nieuwe zaak
p die weer de grond inging
Om over de mens Karl
Mechnig nog iets te verne
men zullen wij naar Terjo
den moeten gaan, naar de
vele vrienden die hij er had,
naar de kafees waar hij met
zijn vrienden gaarne uitvaar
de als het er op aan kwam,
naar de mensen rondom
hem. naar zijn vrouw...zijn
goede vrouw - Marieken
Het was geen gemakkelijke,
Karl, en eigenlijk toch wel.
Het is moeilijk om in deze
situatie diegenen welke
steeds zo dicht bij hem heb
ben geleefd meteen reeds te
konfronteren met de indrin
gendheid van de nabe
schouwingen welke wij zo
graag aan hem hadden ge
wijd.
Door een toeval liepen wij
Herman Roelsophet lijf; te
Terjoden zeggen ze «den
apoteker» - en intussen is
hij ook nog schepen gewor
den -, maar voor Karl Mech
nig was hij «Den Herman»
en voor Herman Roels was
het «Karlchen», en schepen
Roels kon ons wel een en
ander over Karl Mechnig
vertellen. Had hij hem niet
leren kennen, nu reeds
meer dan 15 jaar geleden,
toen hij als apoteker te Ter
joden kwam wonen, in het
kafee heel vlakbij, Luxor
heette het toen, wat intus
sen een frivole bedoening
geworden is en waar onder
de eerste hamerslagen van
een hoogoplopende ruzie
over kunst hun uiteindelijke
vriendschap werd ge
smeerd.
Wie is Karl Mechnig?
Erembodegem telt onder
zijn inwoners een aantal
kunstenaars van formaat en
nu men er officieel Aalst
moet van maken zal het met
de rest van deze grote stad
zeker een schare artiesten
opleveren die samen op zijn
minst het Rijksmuseum
kunnen vullen.
Men zal echter nooit van de
Aalsterse - of Dender -
school spreken zoals men
dat voor Latem doet, daar
voor zijn ze te Aalst veel te
eigengereid. Misschien was
net daarom dat - eigenge
reide Karl - het hier zo goed
kon vinden en er zijn «draai,
vond. Er zijn er nog die te
Erembodegem hun draai
vonden, maar dan ergens
aan de andere uithoek van
deze gemeente, die rnet zijn
wee ezelsoren langs de ene
kar" maar de schrale
res amen van het kluizen-
b s wijsten aan de Terjo-
dense kant doorpeutert tus
sen Denderhoutem, Haal-
tert, Welle en Nieuwerker-
ken. Er is ooit eens uit de
mond van Karl Mechnig op
getekend dat «als men ijzer
weet te temmen en te kne
den, het geil wordt als een
vrouw. Op de gepaste wijze
behandeld krijgt het precies
dat koloriet wat men zien
droomt en wenst, van het
ijlste blauw tot het meest
intense rood».
Mechnig is inderdaad een
geweldenaar. in zijn
ekspressiviteit, geweldig
als de natuur zelf waarover
hij nooit uitgepraat raakte
evenals over de mensen.
Maar meer nog zweeg hij,
als een grote afwezige, om
het met meer intensiteit en
meer gevoel dan ooit kan
gezegd of geschreven wor
den, uit te drukken in deze
onvergankelijke materie bij
uitstek.
Karl Mechnig is net geen 58
geworden. Hij is de oudere
broer van de andere Mech
nig, de schilder Wilhelm,
die zeker meer bekend is
geraakt. Jaren geleden heb
ben beide broers nog sa
men geschilderd maar se
dert Karl doek en penseel
wisselde voor staalplaat en
lasbrander ging ieder zijn
weg. Het temperament van
Kari zal zich beter hebben
kunnen uitleven in deze ro
buuste en weerbarstig kop
pige materie. Er wordt zelfs
gezegd dat beide broers
hadden afgesproken om
vanaf dat ogenblik mekaars
werk geen blik meer te gun
nen. Niettemin bleven er
raakpunten, hoe kan het
ook anders, en uit beider
werk sprak duidelijk een
zelfde bezetenheid om van
uit een centrale opbouw
weg te schieten naar de
uiterste grenzen van de
ruimte als een aanloop naar
het oneindige, naar een on
gebreidelde vrijheid. Voor
Karl is het dat ongetwijfeld
gebleven, het trachten win
nen van de totale bevrijding
uit de meedogenloze
rompslomp van het leven op
aarde. Als kunste
naar is Karl inderdaad nooit
aangetast door de romps-
l mp van de kleinburgerlijk
heid. Als het ooit Karl's
ideaal is geweest om zijn
ganse leven rechtop te blij
ven dan is hij daar zeker in
geslaagd. Na jaren eenzame
s rijd. na net eindeloze c n-
begrip of het voortdurende
r cfdschudden van de
door toedoen van een aan
genomen zoon. Doordat
Karlchens ouders dan eerst
alleen terug naar België zijn
gekomen, groeide hij te
Keulen op als een nogal
verwaarloosde jongen. Als
11 jarige kwam hij dan ein
delijk zijn ouders vervoegen
te Aalst. In 1931 werd Wil
helm geboren - Willy zoals
hij thuis wordt genoemd.
Als 14 jarige begon Karei
zijn akademische scholing
te Aalst waar hij door zijn
revolutionaire ideeën de
leergangen voortdurend op
stelten zette. Als 18 jarige
kwam hij bij het Belgische
leger terecht als artillerist.
Op 24 jarige leeftijd trouw
de hij met Marieke Van den
Steen en hiervoor kreeg hij
van zijn moeder 1000 fr.
Karl en Marieke gingen te
Terjoden wonen waar het al
lemaal begon. Om den bro
de werd hij haarkapper,
schrijnwerker en grimeur bij
rondreizende toneelgezel
schappen. Het is hierbij dat
hij te Berlijn op het einde
van de tweede wereldoorlog
de gruwel heeft meege
maakt van de inval der Rus
sen. Te voet kwam hij terug
met nog 202 DM in zijn bezit
om weer van meetaf aan te
kunnen beginnen. In een
deel van de familiewoonst
opende hij een kunstwinkel
om dan tenslotte - het bloed
kruipt waar het niet kan lo
pen - met het kunstsmeed-
vak te beginnen, wat de
Mechnig's blijkbaar in het
bloed zit. Mechnig is steeds
gebleven wie hij was, «Ich
bin was ich bin und ich blei-
be was ich bin» zoals Karl
het steeds zei als hij weer
eens een paar pinten op
("verschot had achterover
gedrukt, onveranderlijk en
koppig volhoudend.
Zoals hoger gezegd, het be
gon allemaal te Terjoden
toen hij met Marieke trouw
de en het blijft nu voortle
ven... maar niet alleen te
Terjoden.
E.A.Van der Eist
Werk van Karei Mechnig
De werkgroep «Leefmilieu Lede» heeft de laatste maanden
gewerkt op het dossier van het Koninklijk Gesticht van Me-
sen. De ganse zaak werd keurig gerekonstrueerd en bepaalde
standpunten werden ingenomen. Dit alles hebt u hier reeds
kunnen lezen. Nu is er enkele dagen geleden 'n telefonisch
kontakt geweest tussen een afgevaardigde van de kommissie
van beheer van het Gesticht, nl. Kolonel Van Gansbergen van
het Ministerie van Landsverdediging en tussen een lid van de
werkgroep «Leefmilieu Lede», meer bepaald de heer Antoon
Mertens.
Te gelde maken
Kolonel Van Gansbergen, als
afgevaardigde van het Min. van
Landsverdediging in de be-
heerskommissie, verwees in
zijn telefoongesprek met de
heer Mertens naar een Konink
lijk Besluit van oktober 1969. In
dit K B. wordt gevraagd dat de
eigendom te gelde zou ge
maakt worden en dat de aldus
vrijgekomen fondsen aange
wend zouden worden voor het
doel van de kommissie, nl. hulp
voor oorlogsslachtoffers. Deze
kommissie heeft nog andere
eigendom, maar het Gesticht
van Mesen is wel de grootste.
Het is dus de bedoeling van de
kommissie om het hoogst mo
gelijke te halen uit de verkopen
van hun eigendommen, en dus
ook uit het Gesticht. Volgens
Kolonel Van Gansbergen blijf'
de kommissie vasthouden aan
dit Koninklijk Besluit.
Verder is de kommissie zeker
niet zinnens om enige herstel
lingswerken uit te voeren aan
het Gesticht van Mesen. Dit
zou ten andere impliceren dat
zij akkoord gaat met het klasse-
ringsbesluit, en dit is zeker niet
het geval, daar zij in beroep is
gegaan bij de Raad van State
tegen het uitgesproken klasse
ring sbesluit.
Voorstel tot gesprek met
gemeentebestuur
Daarna speelde Kolonel Van
Gansbergen ook nog in op de
werkgroep «Leefmilieu Lede».
De werkgroep "Leefmilieu Lede- heeft op haar vergadering zondagvoormiddag de balans opgemaakt
van wat de konfrontatie met het schepenkollege voor hen heeft opgeleverd. Aan de hand van de
antwoorden die gegeven werden op de door hen gestelde vragen, hebben ze nu een standpunt ingenomen
in verband met bepaalde problemen.
Wat is inspraak
Algemeen beschouwd oordeelden
zij de ganse konfrontatie als posi
tief. In verband met het specifieke
onderwerp -inspraak", konsta-
teerden zij dat de inspraak zal
moeten komen vanuit de basis.
Dus dat het schepenkollege blijk
baar niet bereid is dergelijke
avonden zelf te organiseren en dat
het initiatief zal moeten komen of
uitgaan vanwege verenigingen of
individuen.
Verder merkten de mensen van de
werkgroep ook nog op dat het
schepenkollege het begrip -in
spraak» verkeerd heeft begrepen.
Zij zijn van oordeel dat door het
schepenkollege begrejxm wordt
dat het gaat over een soort dienst
verlening. Dit maakten zij op uit
de antwoorden die gegeven wer
den op de verschillende vragen
van dit gedeelte. In feite wordt met
-inspraak» bedoeld: de mensen
betrekken bij en raadplegen in
verband met bepaalde problemen
alvorens een beslissing genomen
wordt waardoor iedereen voor een
voldongen feit geplaatst wordt.
De leefmilieuproblematiek
Verder was de werkgroep van
oordeel dat de specifieke milieu
problemen omzeild geworden zijn
door de personen van het schcpcn-
kollcgc die ze behandeld hadden.
Op de vraag of de gemeentelijke
gewestplannen niet in zijn geheel
hernomen en opnieuw geadvi
seerd moeten worden in het kader
van de fusie, zou het antwoord
erop neer gekomen zijn dat er het
nut niet van ingezien werd omdat
ze al rekening hielden met de fusie
alvorens ze tot stand gekomen
was. In verband met de voorziene
rekreatiezone in Smetlede heeft
Raldcs reeds geprotesteerd en zal
nu ook de werkgroep Leefmilieu
Lede een protest indienen. Bij de
vraag over de politiek van de ge
meenteraad rond de week-eind-
huisjes, werd door het schejicnkol-
lege verwezen naarStedebouw die
ze moet erkennen of afkeuren. De
werkgroep stelt zich de vraag nu
wie ze moet doen albreken in ge
val ze niet erkend worden. Zij
denken dat het de taak is van het
gemeentebestuur. In verband met
de verlichting in de sociale woon
wijk Veilig Wonen zal de werk
groep eveneens aandringen bij
EDAS vooreen spoedige beëindi
ging van de werken. Du werd
reeds gedaan door het gemeente
bestuur.
De vraag ot de gemeente een op
lossing kan uitwerken voorde au
towrakken werd niet duidelijk ge
steld. dus steeds volgens de werk
groep. De problematiek van de
huisvuilophaling was intussen
reeds achterhaald door een beslis
sing in de jongste gemeenteraad.
Wat de opruiming van de sluik
storten betreft werd beloofd door
het schepenkollege dat ze zullen
worden opgeruimd, maar werd
verwezen naar de mentaliteit van
de mensen dat als het vandaag
wordt opgekuisd. ze er morgen te
rug gaan storten, In dit verband
kan worden aangehaald dat een
aanwezige landbouwer de bemer
king maakte dat. indien het stort
op zijn eigendom door de ge
meente opgeruimd zon
hij er onmiddellijk zou voor zor
gen dat er niet meer gestort wordt,
door het plaatsen van een afras
tering.
i ensiotte in verband met het r*olc-
ringsplan werd gezegd dat dit zal
worden afgehandeld met prioritei
ten volgens de noodwendigheden.
De werkgroep stelt zich nu de
vraag wie en op welke basis deze
prioriteiten ojigeslcld worden.
MON D.G.
Hij was terecht van oordeel
de eerste, rechtstreeks betrc
kene bij de ganse zaak, de
volking van Lede zelf
Daarom ook stelde hij voor
de werkgroep in zekere zin ei
bemiddelingsrol zou spel
tussen de beheerskommiss
van het Gesticht van Mesen
het gemeentebestuur van
de, voor het organiseren vi
een soort rondetafelgespi
over de aan- en verkoop v<
het Gesticht.
Ten slotte insinueerd Kolom
Van Gansbergen nog dat na<
aankoop, eventueel zou ku
nen worden overgegaan tot i
braak van sommige gedeelte
het opkuisen van andei
evenals het uitgestrekte p«
eromheen- Dat dus het geh<
op die manier zou kunnen b
houden worden als groenzor
Tot zover het telefoongespre
De werkgroep Leefmiliei
Lede zal nu een schrijven ric
ten tot het gemeentebestu
met de formulering van de dc
de Kommissie gedane voorsl
len.
Wij kunnen ook nog vermeld
dat de ganse eigendom van I
Gesticht op het Gewestplan
opgenomen als groene zoi
Hierdoor zal de Kommissie
licht haar standpunt moei
herzien om de verkoopprijs
berekenen op basis van
geldende bouwgrondprijzen
Lede. Dus door het afbrek
van de kontakten voor de eve
tuele aankoop, enkele jar
heeft 't gemeen
bestuur niets van haar toen
formuleerde arguments
moeten inboeten. Zij kan d
de onderhandelingen aanv
ten op dezelfde basis als to
zij de onderhandeling heeft
gebroken. De standpunten v
de Kommissie zijn wel v
zwakt geworden. Dus is het
misschien wel het goeie n
ment om terug te gaan pratf
MON D
worden, geleden
Fr. Courtensstr. 33,
9330 OENDERM.
Tel.: 052/21.46.10
KORTRIJK
stelt haar schilderijen ten
toon van 18 tot 31 maart '77
Open alle werkdagen van 9
tot 20 u. - op zondag van
10 tot 12 u. 30 en van 14 tot
19 u. TOEGANG VRIJ
30110
