«MAAK PLAATS MEVROUW»
MET KLVNAAR EEN LACHSUKSES
FILM BIJ ONS
IN TER VARENT
KREJA TOKKELDE
DE GEVOELIGE SNAAR
VERCAUTEREN STELT TENTOON
'I
28 - 25-3-77 - De Voorpost
In een vorige uitgave hebben wij kennis kunnen maken met de
kunstschilder Marcel Vercauteren uit Erpe, en hebben ons
beperkt tot een zeer beknopte levensbeschrijving van de
kunstenaar, en een paar merkwaardige indrukken over zijn
werken.
Het lag echter in onze bedoe
ling, de tentoonstelling af te
wachten die ons zou toelaten
de werken in een juist daglicht
te plaatsen, en ze objectief naar
waarde, kleur, en inhoud, te
kunnen beoordelen.
Zeer merkwaardig is de ver
scheidenheid van onderwer
pen die de kunstenaar ons
brengt, in een even merkwaar
dige verscheidenheid van stijl.
Landschappen, levensecht van
kleur, met eindeloze einders,
wisselen af met onstuimige
zeeën, waarover voelbare wol
ken jagen. Ragfijn geschil
derde bootjes, die rusten onder
een lichtgevende groene he-
- mei contrasteren tergend met
de zeeschepen aan de kaai, die
met krachtige, met aarzeienoe
mestrekken werden gekonfijt.
Bloemen, barstend van kleur,
geven de bijna monochroom
geschilderde oogstlandschap-
pen een ireële sjeer. Boerenin-
terieurs steken door hun
warme kleur en gezelligheid
schril af tegen de sneeuwland
schappen Jagers en misdie
naars, staan oog in oog met el
kaar, terwijl koeien in de scha
duw statige schoolschepen
zien voorbijzeilen.
Een enorme verscheidenheid
van onderwerpen! Het palet
van Marcel Vercauteren bevat
de hele waaier van zachte
warme bruine en gele kleuren,
waarin het weinige blauw als
het frisse briesje waait.
Typerend is wel. dat de grotere
werken veel rustigerzijn dan de
klein-formaat schilderijen. Het
komt ons voor, dat de kunste
naar zich veel beter uitleeft in
groots opgezete doeken,
waarin hij zijn technische vak
manschap kan demonstreren.
Zijn laatste werk heeft ons ech
ter het meeste getroffen. Het is
een wit-blauw schilderwerk,
voorstellend een restaurant
interieur, maar geschilderd in
een techniek die wij nog niet
hebben gezien. De schilder
wilde er voorlopig niet veel over
kwijt, hij noemde het drie-
dimentionaal. Een beziens
waardig werk inderdaad!
Een van de werken van Marcel Vercauteren (SJ)
Op televisie deze week:
SHALL WE DANCE, een muzikale komedie van Mark S.
rich, met Ginger Rogers en Fred Astaire Volgens kenners
het genre moet dit zowat het beste zijn wat Rogers-Astaire
hebben gepresteerd. (BRT. zaterdag 26 maart, 14.30 uur
THE HOOK (Wraakzucht), een film van George Seaton.
Kirk Douglas en Robert Walker. Een psychologische oorli
film waarin de tcsis wordt verdedigd dat zelfs in oorlogsl
doden niet altijd verantwoord is (wat dacht je wel?). (Br
vrijdag 25 maart om 20.45 uur.)
GEBLINDDOEKT, een film van Andras Kovac. Alwee.
oorlogsfilm, doel wat denken aan de onlangs ook tip
schermpje vertoonde drama The execution ot private Slov
maar een totaal andere richting uitgaat. (BRT. maandag
maart om 22.10.)
JOEY, een BBC-programma rond de mentaal gehandicj
Joey Deacon. Zeer boeiend en menselijk. (Maandag 28 m
om 19.50 uur. RTB.)
THE YOUNG LIONS, een derde oorlogsfilm deze week.
flettair anti deze keer. Edward Dmytryk regisseerde M_
Brando. Montgommery Clift. Dean Martin en Maximij
Sehell (RTB. donderdag 31 maart om 20.10 uur.)
Mart el Vercauteren aan hel werk in zijn atelier (SJ)
Zaterdagavond (jl.) mochten de Kreja-lui samen met de
zowat veertig geïnteresseerden nogmaals zien hoe spijts
de gedane moeite van de (dynamische) klubmensen, een
dergelijke avond qua belangstelling finaal de mist ingaat.
De kuituur stond weer voor lui. Traden ondanks alles op, de
groep De Snaar en gitarist-zanger Kasper De Vos.
De avond werd muzikaal in-
gezet door de, in het
Aalsterse stilaan bekendra-
kende, Nederlandse Belg
Kasper De Vos Deze maal
evenwel minder in zijn sas
en nogal sukkelend met de
balans van de klankinstalla
tie, was hij toch nog echt te
genieten. Zijn eigen num
mers behoren immers sa
men met materiaal van Mar
cel Dadi, Chet Atkins, Doc
Williams en Scott Joplin,
tot de betere rag-time.
Rond half-tien, net het
ogenblik waarop de twenty-
eighters zich monopolise
ren in het koninkrijk van Ko
ning Hopmarkt, kregen we
dan het soort amusement
waarvoor we eigenlijk waren
gekomen: De Snaar VI.
op één na ('t Kliekske) be
langrijkste folkgroep. Staat
De Snaar muzikaal en vo-
kaal niet op hetzelfde ni- Aardig gitaarspel met Kaspur
veau als de ter ziele gegane JM
groep Rum, vizueel en qua
humoristische aanpak zijn
alleszins minstens hun ge
lijke. Elk nummer krijgt een
inleiding die bol staat van
grollen en grappen. De keu
ze van het materiaal is ook
al om naar huis over te
schrijven. Een voorbeeld:
het superbe «Ik wil deze
nacht in de straten verdwa
len» van ene Wannes Van de
Velde (later in Kreja),
meesterlijk a-capella ten
gehore gebracht en stukken
beter dan op hun elpee.
Niets dan lof voor de groep
die trouwens twee maal te
ruggeroepen werd. Alvast
een volwaardige jonge
Vlaamse formatie met wind,
en hopelijk meer belang
stelling, in de zeilen. Nog
maals een pluim voor de
Kreja-mensen die weten
welke alternatieven voor het
stilaan afgerammelde klein-
kunstpotentieel te vinden
zijn. Wannes Van de Velde
(op 21 mei te gast) en Billy
Wee (een fantastische co-
ming-folkgroep) zijn er al
twee van.
Een zeer sterke opkomst, drie maal een bomvolle zaal, bewijst weerom de steeds toenemende
belangstelling voor het Aalsters amateurstoneel.
KLV kan alvast fier zijn over het sukses en vooral over de kwaliteit die ze hun publiek
verfrissend aanboden.
Er werd druk gelachen, 150 minuten lang en de ovatie die de akteurs te beurt viel als een
openspattende waterval bewees eens te meer dat dergelijk amusement de mensen ligt.
Toegegeven dat wij nogal eens een skeptische woordenvloed voor blijspelen, kluchten,
komedies en vaudevilles over hebben, moeten we nu bekennen, zij het dan niet helemaal
ontdaan van voorkeur, dat de opvoering van «Maak plaats Mevrouw» ons mee in de ban van de
lach nam. Alsof lachen zonde zou zijn....
een film van Mcrian C. Cooper en Ernest B. Schoedsack
(VSA, I933) met Fay Wray, Robert Armstrong, Bruce Cabot,
Frank Reicher en Sam Hardy.
Vooraleer we dc King Kong anno 1976 te zien krijgen zal het
heel wat filmliefhebbers plezieren nog maar eens de originele
King Kong te kunnen bewonderen. Alhoewel deze film reeds
meer dan veertig jaar oud is (hij dateert nog van de beginjaren
van de klankfilm) heeft hij nog niets van zijn charme verloren.
De reusachtige aap is nog steeds het meest imponerende
film-monster aller tijden. De trukages van Willis H. O'Brien
zijn merkwaardig geloofwaardig en maken het geheel tot een
prachtige avonturenfilm voor bakvissen en plechtige kommu-
nikanten.
(cinema Palace)
MY NAME IS NOBODY
een film van Tonino Valerii (Frans - Duits - Italiaans - AmeriJJ
kaanse co-produktie, I973) met Terence Hill, Henry Fonda e
Jean Martin.
Muziek: Ennio Morricone.
Herneming van een suksesrijke western, enigszins parodischjst
navolging van grootmeester Sergio Leone (maker van ■■Oncliiei
upon a time in the West», om er maar één te noemen) Luchtiivak
en ontspannend, ideaal voer voor overspannen intellektuelen|t k.
(cinema Feestpaleis)
AOtfMO*
Kt PGRiOMHE
COLPO IN CANNA
(De avonturen van een air-hostess)
een Film van Fernando Di Leo (Italië. 1974)
met Ursula Andress. Woody Strode. Marc Porei, Aldo Giuffi
Wie knappe Ursula nog eens aan het werk wil zien krijgt hi^ars
(na lange tijd) de kans. Je moet cr dan wel het banale
haaltje van regisseur Di Leo bijnemen, maar misschien looijt v
hei de moeite
(cinema Alfa)
«Maak plaats Mevrouw» is een
werkelijke fijne komedie van
Britse auteurs Ray Cooney en
John Chapman. Zij begonnen
hun karrière als akteurs. trouw
den beiden een aktrice en na
wat individueel geschrijf oogst
ten zij gezamelijk triomfen met
hun «Not now darling» onmid-
delijk gevolgd door «Move over
Mrs. Markham».
Voor de gelegenheid in een
frans kleedje gestoken is deze,
oorspronkelijk typisch Britse
komedie, uitstekend van verta
ling, met fijn gevatte woordspe
lingen, een levendig spektakel
geworden.
Mijnheer Sebastian, een uitge
ver, en zijn echtgenote Josiane
laten hun flat herinrichten door
een ekcentrieke binnenhuisar-
chitekt Hubert Gerard. De
echtgenoten plannen een
avondje uit en de kompagnon
van Sebastian, Henry Bottin
vraagt de flat te leen om er sa
men met juffrouw Bout de Vent
een avondje door te brengen.
Datzelfde plan heeft ook zijn
echtgenote die de avontuurtjes
van haar man beu is. Maar ook
de binnenhuisarchitekt wil van
de afwezigheid van de eige
naars gebruik maken om met
het dienstmeisje Greta, van
Duitse afkomst, een slippertje
te maken.
Maar de echtgenoten Sebas
tian hebben door een toevallig
ontdekte liefdesbrief een hef
tige woordenwisseling. Mijn
heer verdwijnt. Alleen achter
gebleven is Josiane. de spil van
een dolle verwarring en van
meer dan één persoonsverwis
seling. Een logisch relaas
brengen van de divers 'ge
beurtenissen is onbegon
nen werk.
een talentvolle aktrice. Zij Kent
het klappen van de toneel-
zweep en is er zich van bewust
wat de kijker wenst, een open
doekje voor haar Duits (met
haar op) e n haar frivole manier
tjes als pseudodienstmeisje
waren een verdiende beloning.
Lieve De Geest—De Ro gaf
een zeer sterke typering van de
ietwat preutse schrijfster.
Brigitte Corten als het Duitse
dienstmeisje Greta zagen we
zelden zo in haar element.
Haar scène volhardend in
boosheid was subliem! Hilde
Wauters als de Franse made
moiselle op de liefdestoer was
in haar kort optreden zeer goed
ten/vijl papa Frans het als de
verliefde vrijgezel niet minder
deed.
Vlot gespeeld: met zeer
goede technische vondsten,
een nog steeds inslaand han-
denspel, heeft Kunst Licht en
Vrijheid bewezen dat zij forse
komedies, weliswaar met een
inhoud die weinig om het lijf
heeft, zeker aankunnen.
Als wij dan ook even onze kriti
sche snaar mogen betokkelen.
Zij waren op momenten het
slachtoffer van hun sukses! Er
werd zo hard gelachen, ge
bruld, geklapt; de akteurs met
net nog niet genoeg toneeler
varing wisten het tempo niet te
drukken, met het gevolg dat in
deze passages de verstaan
baarheid tot nihil daalde. Al met
al in een fraai dekor heeft
K.L.V. zijn beste beentje voor
gezet.
Alvast een aardige duit in het
zakje, want zij plannen voor het
volgend toneelseizoen. «Jari
de Lichte» van Louis Paul
Boon, bewerkt voor KLV door
een beroepsregisseur.
Roel Van de Plas
Een homogene ploeg in de re
gie van Odilon Mortier, die
hiermee zijn debuut als regis
seur maakte, heeft er zeker in
niet geringe mate toe bijgedra
gen dat de vertoning spranke
lend kan genoemd worden.
Gracienne D'Hondt-
Huylebroeck als Josiane Se
bastian maakte een, na meer
dan tien jaar, schitterende
come-back. Ronald Schallaert
als de frivole binnenhuisarchi
tekt liet in ontelbare schakerin
gen met gemak, lichtheid en
vaart zijn waarde als auteur
nogmaals bevestigen. William
Boulembercq als Philip Sebas
tian in een niet gemakkelijke
opdracht was goed. Adolf Se-
deyn typeerde zeer raak de
veroverende persoonlijkheid
die Henry Bottin was. Zijn to
neelechtgenote Gilène, Gra
cienne Van Niet.' ,enborgh, is
Dolf Sedexn. Hilde Wauters en William Buulenbercq in Maak plaats
mevrouw- (EL)
Kunst. Licht en Vrijheid boekte een groot sukses met Maak plaats Mevrouw (EL)
