VROUWEN HEBBEN NOOD AAN OPVANGCENTRUM IN 'T APOSTELKEN GING GEEN VRIJE TIJD VERLOREN TREINKAARTJES KNIPPEN IN MONUMENT rentoonstelling Hobby- en vrijetijdsbesteding VER WIE ONZING Z'ONS NA Peizc ze geer in Brisscl na toch damme wajjer allcmool on- nocizel teppes zèn die allemool ba Miester Andrei nor 't schoei geweist hemmen, binsjt de vakanse lest komme z'ons vertel len da 't meh ne zeikere menier na ne kier allcmool zal veranderen. Tèn moete men hoeiren da 't woorlijk allemool veranderd es: den taks, den beiteiwei en wa weit ek allemool. Doboy tèn nog as bokei, weiral ne kier gon kiezen. Naa vér de Koamers en de Scnoot en de Provinsje. Jommer godomme, wajjer zèn nog mor zjustekes ooit da kotjen ooit of wajjer moeten der verom al ne kier gon in stoon. En doboy, wa kost ons dat allemol ni hé Dokt gajjer mor af, Belsjkes 't er zal allicht imand goe ba voren. En tèn oever da spel geer in Afrieka, woor dat er er zwerte zjandarremen nen inval doeng in da land da vroeger van Lejo- pol den Twieden was en noding van ons allemool ('t most insj woor zèn!) en woor da naa ne zeikeren Moboetoe, azu i'enen meh 'n foerure moesjken op zènne zwèrte kop, den boos speldj. En omda dènne foeruremoesjendroager toch attoyd zu vrindelèk geweist heid teigen ons, moetc me wajjer vanoyges agaa dor tissekommen. En woor dat aal d'ander lannen heer kontent stellen meh mcdekamènten en nog azoei van die dinges geer notoe te stieren, moete me wajjer préssei beginnen meh woapes te zènnen. Mor ja, schroyve ze tèn in de gazet, dad es mor kommèrse. Die woapes woren al lank al gekommandeird en wa dammen naa doeng, dat es allien mor eh wa rapper leiveren. Biznès. vanoyges. Mor wa da 'k ikke meh mèh klein verstand nog attoyd ni 'n verstoon dat es dat. as dat allien mor kom mèrse es, worom dat er tèn doveir vliegmasjienen gebrèkt werren van onzen Eirem Belsj. allei Arméc Beige ver de die die gi Vloms 'n verstoon. Ik peis damme wajjer toch allemool ons belastingen betolen vèr die vliegmasjiemen en die jonges die die moeten bestieren. Mor ja, 't werd ch azoei ghiel zeikes nog al ne kier kommerse gedoon boeven onze kop en zonder ons weiten, woor damme wajjer allemool 't flooiten nor hem men. of gelèk as den Hollander zov: praten mag je, maar betalen mot je Nog 'n sjans damme wajjer hier in Belzjen attoyd braaf neu- trool bleiven! En as 't er dor tèn kwèddelen van kommen, wie za der verom al ne kier 't slachtoffer van zèn? Goy en ikke. jaan en allemaan - balven de die die de gralèkke poeng opge- streiken hemme meh die «kommèrse» Want de die zèn zwansjtegt al lank al ribbedebie! En naa zol ek kenne zeggen: 't er kwamp eh vcirken meh ne lange snooit en 't vertélsjelken es ooit...mor 't es nog ni gedoon zee. 'k Mocn ajjer iest toch nog iet smoezen, 't Schantj dat er 't noste weik verom al ne'kier azoei 'n baienkomst es van aal die groeite poletieke manen, ivcranst op de Mert, woor da ze weir ne kier zeilen disketeiren en ons van alles beloeven. 't schocinsjtjc cn 't beste iest. Tot as 't zu veii es. Mor zol dor na ginienen tisse zitten die ons zol kennen 'n partoy geiven die zol weireken ver 't oplossen van de weirkloeishéd Allei. 'k kaan hem in elk geval al ienegte goei gedachten on d'hand doeng zee. Gelèk as: het invoeren van eh soert ploegvveirk. Da zol der in bestoon van 'n mondj wcirken en 'n mondj konzjei. Gedierende die mondj zol der tèn imand anders kennen on- veerd werren ver da weirk te doeng cn woren der verom al zuveil doppers minder. En allemaan zol teminsjten ne kier d'okkozie hemmen ver ne kier te doeng wa dat 'n geren doet. Den ienen in zènnen hof weirken, den anderen boekc leizen of értiekels schroyven ver De Veirpost. Of ne kier op vwoyjozje goon. Of nc kier plezic- reg nict-doeng. Allei, ne kier van 't leven proffeteiren. Want gelèk as da naa goot: ge kendj dor mor beginnen op te peizen as ge aad genoeg zèt ver a stillekens in 'n hoeksken te zetten cn te peizen op aal 't gien dagge zodj kennen doeng hemmen as ge dor nog d'okkozeje vér hodj. "t Es oygentlèk toch tristeg as ge door op peist, newoor. Allei, den iesten die meh azoei ne program opkomt kroygt al zeikes en vast moyn stemme, en nog de stemmenen boy van ne ghielen hoeip familje en kame- roten da 'k kaan. Kandidoot-poletiekers. peist er nc kier op en doet er 't beste mei. As ge tèn gekoeze-gerokt, meigde meh ne kier trèteiren. want vér de moment hem ek groeiten dést. En dat es pertank iet da 'k ik nocit nie 'n hem: dést. Want ik loot het ni gaa zu veit kommen Mor wa da 'k oeik weit: as 't er ienen es on wie dagge nimmer 'n moedj vroagen van nog op te kommen vér de poletiek hé heid er geweldjeg zènnen booik va vol awei. tèn es da Dolf Bij monde van gemeenteraads lid Gracienne Van Nieuwen- borgh is tijdens de jongste raadszitting de nood aan centra le opvangdiensten voor mensen in moeilijkheden, ter sprake gebracht. Hiermede herhaalde spreekster een van de punten die ze in haar verkiczingskampagne als essentieel beschouwde. Ook al omdat ze na 10 oktober blijkbaar niets in het vergeet boek heeft geschreven. We volgen haar redenering even mee. Volgens Gracienne Van Nieu- wenborgh zou de besproken dienst juist deze mensen moeten opvangen die door hun sociale en/of financiële situatie elders niet durven aankloppen om hulp te vragen. De vrouw zou als regelmatig slachtoffer van psy chische en fysiche diskriminatie hierbij speciale aandacht verdie nen. Men zou drie vereisten voor oog moeten houden: permanen te dienstverlening, informatie verstrekkend karakter en de uiteindelijke spreiding van der gelijke centra over de hele stad Een, ferme boterham die als volgt wordt gedetailleerd. Vooreerst zou men zich kunnen baseren op de reeds bestaande vrouwenhuizen in Gent en Brussel, die dag en nacht open staan voor de sociaal minder bedeelde vrouw. Men denke aan bv. de mishandeling door een dronken echtgenoot, waar niet alleen het feit van «niet weten waar naartoe» een rol speelt, maar vooral ook de schaamte tegenover buren en familie. Dat men bij de politie ook al niet de verwachte verdediging zoe ken moet is in het verleden al te v«ak door mishandelde vrouwen aangeklaagd, blijven nog de kinderen voor wie men dikwijls al teveel water in de zure wijn wil doen. de blinde liefde, de hoop der wanhoop en nog van die dingen die de vrouw in een onbeholpen situatie houden. Kortom, anno 1977 is de nood aan opvangcentra niet minder voelbaar. Wat kan men naast voornoemde permanente dienst verlening nogdoen? Mevrouw Van Nieuwenborgh ziet alle heil in het informatie verstrekken. Ze geeft enkele vivörbeelden: hulp verlenen bij het verkrijgen en vooral het invullen van bepaalde doku- menten. juridische aangelegen heden (familiale zaken, echt scheidingen...) helpen doorwor stelen. de drempelvrees voor advocaten helpen overwinnen, medische hulp verstrekken en raad geven bij mishandeling, voorlichting geven in verband met anti-conceptiva. admini stratieve hulp aan werkzoeken de vrouwen, enz. Op lange temiijn zou men volgens spreek ster moeten streven naar de spreiding van dergelijke centra over de verschillende stadswij ken. Eventueel zou voorlopige huis vesting kunnen gegeven worden in bestaande pluralistische jeugdklubs (Krcja waagde reeds dergelijk ekspcriment) of centra als. HAK. Men zou aldus een rechtstreekser kontakt kunnen opbouwen tussen het centrum en de bewoners van de wijk. Gracienne Van Nieuwenborgh wil geheel nog ruimer zien. Ze vindt het vanzelfsprekend dat dergelijke centra niet alleen tot de hulp aan vrouwen mogen beperkt blijven. Ook studenten (vreemd in de stad), bejaarden, alleenstaanden, mindervaliden, ex gedetinecdcn e.a. zouden ei terecht moeten kunnen. Een permanente telefoondienst voor het geven van psychische steun (reeds bestaande in andere steden) zou wenselijk zijn. Essentieel zou moeten zijn dat de sfeer van het opvanghuis volledig buiten het administra tieve zou moeten vallen. Men zou er tegelijk hulp en begrip, dus vriendelijkheid moeten vin den. De menselijke faktor op de eerste plaats en een onverpoosde hulp aan de sociaal minder bedeelden. Het nodige personeel zou men kunnen rekruteren uit het werk lozenleger der jonge afgestu deerden die elk op een bepaald terrein een bevoegdheid zouden hebben. Blijft natuurlijk onze vraag of deze jongeren werkelijk de vereiste levenservaring heb- •ben om met hun boekenwijsheid wérkelijk een verheiderend ge sprek te hebben met de aanklop- penden. Zal een veertigjarige vrouw openhartig ten rade gaan bij een jong-volwassene. maat schappelijke assistent of niet? Vragen die in de pasgeboren stedelijke kommissies alleszins zullen besproken worden wil men dit projekt in de toekomst inschakelen in de daadwerkelijk steun verlenend sociaal beleid. We staan alvast achter de idee. R.D.W. Naar we vernemen zou het station te Aalst eerlang detimtiel geklasseerd worden. Buiten blijft het dus zoals het is. binenin mag men moderniseren. Zo zou Minister Chabert besloten hebben. Zijn diensten hebben dit aan de betrokken departemen ten van het stadsbestuur evenwel nog niet laten weten. Het gaat echter om ccn nationaal dossier- (NMBS) Ook over het eventueel verkeersvrij maken van hel stationsplein is men bij het stadsbestuur nog niet op de hoogte. Ook hier dus een kwestie van afwachten, en van niet tc voorbarig te zijn g vrijdag 18 maart had de vooropening plaats van de 4de tentoonstelling van hobby en vrijetijds- steding in 't Apostelke te Aalst. (19, 20 en 21 maart). Na een eerder moeilijke start, het eerste iar, is deze tentoonstelling dan toch een unieke traditie geworden. Ook dit weekeinde mochten de s zich verheugen in de ruime belangstelling voor wat anderen in hun vrije tijd uitrichten. jirichters 2 vc Er waren veel aanwezigen tijdens Ne vooropening, ondermeer inschepen Monsieur. Luc Van ziiwaerenbergh, voorzitter van de renlnimaticgroep 't Apostelken, is. [erwelkomde de genodigden. Hij nbjond het jammer dat het gebeu- ira :n tijdens dit weekeinde beperkt leef tot een tentoonstelling, en een blijvende werking tot ge- olg kon hebben. Oorspronkelijk i-as het de bedoeling geweest, de :ten van de schilderijententoon- tellingen te doorbreken met deze xposities. Uit naam van de ,OSI dankte de voorzitter de ïedewerkers aan deze tentoon- elling waarin heel wat facetten an de vrijetijdsbesteding in de penbaarheid werden gezet. ELK JAAR NIEUW Luc Van Vaerenbergh zei ons achteraf ook dat men elk jaar bewust andere vrijetijdsbeoefe- naars kontakteerde om telkens een vernieuwde, levendige en boeiende tentoonstelling te kun nen inrichten. Na een paar jaar kan men dan terug vroegere ex posanten benaderen, die intussen dan ook de kans kregen hun «produktie» uit te breiden of te vernieuwen, zodat men elk jaar ook niet op hetzelfde werk moet kijken. Ook poogt men telkens in de mate van het mogelijke enkele exposanten te vinden die ter plaatse hun kunstige aktiviteit komen uitoefenen (bijvoorbeeld klein weefgetouw of bloem schikken zoals dit jaar). TENTOONSTELLING OPEN De tentoonstelling werd vervol gens open gepraat door Willy De Turck. Jammer genoeg zou die «opening» na drie dagen weer dicht gaan. Willy De Turck. voorzitter van de Kunstakademic en hier ook afgevaardigde van het ministerie van Nationale Op voeding. zei kort te zullen zijn, maar nam dan toch zijn tijd om samen met de genodigden over vrijetijdsbesteding te filosoferen. Hij noemde het bijzonder waar devol wat hier gebeurde, min stens even waardevol als het werk in een kunstakademic. Hij sprak over «volkskunst» en over Irel wal knap werk was er te bekijken op de vierde hobby - tentoonstelling (JM) «KOSI» dat echt in het leven van de mensen ingrijpt. Hij dankte dan ook de inrichters en de expo santen om het zinvol benutten van hun «vrije tijd» cn om de moed die daarvoor nodig is. De spreker had het ook over de vrijetijdsbeoefening als bevrij ding van de hele mens (arbeid en geest), met daartegenover het nadeel van «zakkenklopperij» zoals bijvoorbeeld soms in het toerisme het geval is, of het inak- tief T.V.-kijken. Hij sloeg van hieruit ook een brug naar het Ru bensjaar, en eindigde met deze bedenking: «Laat ons medewer ken aan de opgave de wereld meer bewoonbaar en meer ge nietbaar te maken». Frans Van Geert gaf hierna bloemen aan de heer Van Vae renbergh en aan mevrouw De T urek 200 MILJOEN JAAR OUD Heel wat facetten van het vrije- tijdswerk werden hier tentoonge steld, waarbij vooral de natuur liefhebbers zich over een enige bezienswaardigheid konden bui gen: een kleine Ginko Biloba, een eksemplaar van een boom soort wiens stamboom zowat 200 miljoen jaren oud is. Daar had de «werkgroep Bomen Park» voor gezorgd, meer bepaald: Luc Kieckens. Deze «scheut- van zo een kleine dertig centimeter hoog. was nauwelijks enkele maanden oud, en was afkomstig van een boom in de tuin van het «huis Van Langenhovc». Sinds de laatste ijstijden werd deze boomsoort hier verdreven, maar in China is hij bewaard gebleven zoals hij ook 200 miljoen jaren geleden groeide. In een soort «kolonie» (straal van zowat 100 km) leeft hij daar vrij in de na tuur. Ook elders in Aalst on geveer 150 jaar geleden werd hij hier en daar nog aangeplant. Nochtans zijn er nog weinig vrouwelijke ekseniplaren te vin den. Het «vrouwtje» in de Van Langenhove-tuin is echter vorig jaar toch bevrucht geraakt. Vandaar deze Ginko-Biloba- bab\De werkgroep Bomen Park IfèPftSk ook kennis maken met de wintbrkfcnmcrken van de bomen. Een interessante verzameling bladeren en takken van bonten die in de stadskom voorkomen was er te -bekijken, verwijzend naar een stadskaart waar de vindplaatsen op aangeduid wa ren. (Hemelboom. Kristusdoorn. enz.). De bedoeling was er wan delingen naar te maken (later eventueel gekoppeld aan te be zichtigen monumenten). De werkgroep gaf ook een summiere voorstelling van de «geschiedenis van het leven» in de vorm van een tabel die tot 600 miljoen ja ren terugging. FANTASIE Merkwaardig was ook het «werk» van Gustaaf Giets met zijn «figuren uit de natuur». Takken of boomwortels met de meest grillige vormen (zuivere natuurgrdei). -Het komt er maar op aan in die vormen iets te zien»: honden, ijsberen, kroko dillen, dansers, tijgermuil. kre kels paren, terecht gestelde en wat al meer, tot zelfs «de burge meester van de rechteroever, Katchouken». met al zijn attribu ten. SCHELPEN EN STENEN Een uitzonderlijk mooie en zeld zame verzameling schelpen en gesteenten liet het echtpaar Ver- voenen - Buyle zien. Een passie die merkwaardige eksemplaren uit de ganse wereld had bijeen gebracht. AMBACHTEN Ambachtswinkel Aglaja (echtge noten Souffriau) liet een klein weefgetouw in werking zien. alsook rietwerk, kralen, natuur lijke wolsoorten enzoverdcr. Basismateriaal voor heel wat ambachten. STERREKUNDE Interessant was ook de stand van Paul Buyle die zelf sterrekijkers bouwde waarmee hij de bewe gingen van de planeten volgt. Hierover uitweiden zou ons tever brengen. Maar sterrekunde is on gemeen boeiend. GROTE VERSCHEIDEN HEID Mevrouw De Boeck - De Geest liet ons zien welke figuren alle maal met houten wasspeldcn kunnen samengesteld worden. De familie Van Den Bossche liet zijn keramickwerk bewonderen, terwijl Frans De Block ons weg wijs maakte in het bloemen schikken, een kunst waarin hij zich bijzonder bedrijvig toonde. Oscar De Rijcke stelde hout- skulpturen tentoon. Deze skulptu- ren waren vervaardigd uit hout uit zijn ouderlijke woning af komstig. Wij bewonderden de eerbied die hij voor zijn «ouder lijk» materiaal betuigde. Er hing trouwens een schilderij op hout die deze woning voorstelde. Er hingen ook kleurige en mooie schilderijen van Roger De Meyts alsook prachtige etsen, zeefdruk ken en tekeningen van Luciennc Slagmolcn. Frans Van Hecke toonde een serie kunstig tapise- riewerk. GROEPSWERK Het Medisch Pedagogisch Insti tuut Sparrenhocve uit Eke stelde kunstige figuren voor, gemaakt met draad en nagels. Normaal had iemand uit Aalst dergelijke figuren voorgesteld, doch deze was in extremis belet tc expose ren. \Q: Gevarieerd groepswerk levesde de hobbyklub CMBV Mijl^pk (verantw. mevrouw Van Geert), gaande van haakwerk en handige knutselarij tot bijzonder mooie wassen madonna's onder glazen stolpen. Aan de kleren hiervan was heel wat werk. Het resultaat was dan ook prachtig. De Voorpost - 25-3-77 - 3 van de vierde tentoonstelling van hobby en vijetijdsbesteding door Willy De Turck (JM) I ZO eer! >or d< evort n va is wil m do< tan ipital ir, c' -nati Jemc herm rgan jpen klub. s zijf ikalis rouw larlet at v i. enl nitee en

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1977 | | pagina 3