«OCMW STAAT VOOR EEN MENSELIJKE - MOEILIJKE - SCHONE TAAK» VIJFENTWINTIGSTE KRUISWEG ■•WORDT EEN FEIT DR MARC GALLE ZET PUNT ACHTER RUIM TWAALF JAAR TAALWENKEN DADERS ROOFOVERVAL IN AALSTERSE DANKKANTOOR VEROORDEELD MARTIN VAN DER SPEETEN: De Voorpost -1-4-77 - 9 en gaan. )e wet en een paar Koninklijke lesluiten zijn reeds verschenen naar over de toepassingen ervan, Ie praktijk, verscheen nog geen voord. EN NIEUWE AANPAK Iet wordt dus allemaal nieuw. )ok als voorzitter brengt dat voor nij heel wat wijzigingen mee. Ik al de funktie van voorzitter- full- me waarnemen. Dus mijn werk ij het Ziekenfonds in Brussel valt .eg Op regionaal vlak blijf ik wel i de bres staan voor de mensen lie ik nu zo'n vijfendertig jaar robeer te helpen en te begeleiden. Is voorzitter O.C.M.W. van ïroot-Aalst MOET die funktie jll-time worden waargenomen, Emmers een realistische b.C.M.W.-aanpak geldend voor (2.000 mensen, eist een inzet van lag aan dag. Ik geloof zelf dat erhijn huisgezin een bepaalde tol l lal moeten helpen betalen. Voor jns huisgezin wordt 't een kwestie in duidelijke afspraken maken, 'at mijn enige hobby betreft, 'k :loof dat ook die in de vcrgcct- k zal raken. Nog eens kunnen in vissen zal een rariteit worden de komende zes jaren, n eerste taak zal zijn, langs :rs, gesprekavonden en persoon- jke kontakten de mogelijkheden het O.C.M.W. kenbaar te iken in Aalst en zijn dcelge- teentcn. Het «Wie, Wat, Waar, anneer, Waarom» "ogramma brengen tot bij de gjerde-leeftijdsgroep, de mindcr- *diden, de huisgezinnen met fa- Martin Van Der Speeten (EL) miliale eiV of financiële proble men, de individuelen met menselijke-sociale problemen, zij die aan lager wal geraakten, zij die... kortom tot bij iedereen. Het zal dus niet alleen blijven bij het hospitaliseren en optimaal be geleiden van een zieke echtgenoot of echtgenote maar we moeten komen tot 'n realistische bege leiding van het hele gezin. Een zeer brede wetgeving voor wat het scheppen van nieuwe in stellingen en bcgeleidingsformu- les betreft, maar de vraag blijft of de financiële mogelijkheden wel altijd zullen gevonden worden of toereikend zullen zijn. Het O.C.M.W. beschikt over een eigen begroting en over eigen middelen (ligdagprijs. subsidie gezinshulp, het wettelijk be staansminimum voor de helft uit gekeerd door het Mm. van Volks gezondheid enz.) Blijft de begro ting defecitair dan moet beroep gedaan worden op het gemeente bestuur en het fonds van Gemeen ten (vaag begrip). Deze taak van voorzitter leunt zeer dicht aan bij een schepenambt. De verant woordelijkheid is niet minder groot. En in die optiek is Martin Van Der Speeten misschien wel de geschikte man, hij heeft trouwens reeds zoveel jaren «praktijk» ach ter de rug gezien zijn beroepsver leden (Ziekenfonds) en zijn 100 procent daadwerkelijke inzet voor de mindervaliden. Het is dan ook verheugend dat zal mogen beroep gedaan worden voor heel wat realisaties op de be- stuursmeerderheid der stad die in een beleidsnota verklaarde: in alle omstandigheden mee te wer ken met het O.C.M.W. opdat ze haar taak naar behoren zou kunnen vervullen. En dat is dan toch weer een hart onder de riem, aldus M. V.D.S. De kommissie bestaat uit een voorzitter én twaalf leden (vroeger 8 leden). Van de twaalf leden zijn er 5 C.V.P.. 3 P.V.V., 3 B.S.P. en 2 V.U.-mandaten. Het grote voordeel van de kommissie is dat ze een interne keuken heeft. De vergaderingen gebeuren «on der ons», je kan het gloeiend on eens zijn razend kwaad, ongeloof lijk entousiast. je praat het uit. je realiseert zonder dat er steeds maar weer zoals op een gemeente raad mensen meeluisteren. In de kommissie kan een voorstel, een realisatie overwogen worden, uit gepraat, rijpen. Het kan al min of meer «afgewerkt» aan de open baarheid prijs gegeven worden. Mijn stokpaardjes? Al die gebou- Voor het Assisenhof van Gent stonden vorige week Herman Vijverman en Freddy Eylenbosch, daders van de hold-up in een bankkantoor gevestigd aan de Capucienenlaan, terecht. De straf was niet aan de lichte kant. DE FEITEN In de vooravond van 25 no vember 1975 vielen twee ge wapende mannen het kantoor van bankbediende Gustaaf Appelmans binnen. De man was op het ogenblik de laatste klant van de dag, mevr. Rita De Roe, aan het bedienen. Onder bedreiging van een pistool diende de h. Appelmans de in houd van de lade aan de over vallers te overhandigen. On middellijk daarna werden zowel de bediende als de klante ge kneveld en op stevige wijze aan een stoel vastgebonden. De daders slaagden erin weg te komen met 140.000 frank buit. Voor de overvallers was het echter een fantastische tegen valler dat er een ooggetuige van het gebeuren was. De h. Lodewijk Van Damme was im mers van plan om nog snel even voor sluitingstijd (18 u.) de bankbinnen te wippen. De deur was echter al op slot, alhoewel er nog licht in het kantoor brandde. Toen hij door het raam naar binnen keek, zag de ontstelde man het verbazing wekkende tafereel. De h. Van Damme hield dan ook direkt een voorbijganger aan om de politie te waarschuwen. Hijzelf zette onmiddellijk de achter volging in toen de rovers er vandoor gingen, richting Nieu- 1 zjeeds voor de vijfentwintigste maal richten de «Ghesellen anfcn het Heilig Kruis» een grootse kruisweg in. EH Vanhenden 1 .«de er tijdens de perskonferentie vooral de nadruk op dat jnieze organisatie niet enkel voor de St-Jozefsparochie -waar ev(fe bond een onderkomen vindt- ingericht wordt, maar dat ^tegendeel gans Groot-Aalst er op uitgenodigd wordt. jdenszijn openingstoespraak ees de priester van de St- izefsparochie erop dat men jaar vooral tot een zekere rnieuwing wil komen. Zo icht men een aantal kostu- ooies aan die vroeger tegen een Bidrag van 12 a 15.000 frank in iDesten gehuurd worden, ize H. Kruismanifestatie zag 1947 het licht. Op een avond n Goede Vrijdag zouden de pe tioners rk de St- zefsparochie rond 20 uur lildimen komen aan de ingang )n de kerk, om dan vandaar zingend en biddend de straten van de parochie te doortrek ken. In een dezer straten zou dan een kruis geplaatst wor den, versierd meibloemen, wat dan een der staties van de kruisweg zou voorstellen. Op deze plaats zou men halt hou den om het lijden van Kristus te gedenken. Het ganse opzet viel zo enorm goed mede dat men besloot er mee door te gaan in de volgende jaren. Onder im puls van stichters Frans De Koninck, Bert Schoonjans, Pol de Brouwer en Jef Van Herre- weghe groeide de manifestatie uit tot iets groots. In 1975 over leed pastoor Verbraeckel en werd opgevolgd door EH Van henden. Deze gaf de organisa tie een nieuwe impuls, zodat men de laatste jaren werkelijk hoge toppen scheerde. Dit jaar wil men dan ook op waardige wijze zijn vijfentwin tigjarig jubileum vieren. Hiertoe verkreeg men dan ook heel wat medewerking, o.a. van brand weer, die olv adjudant Michiels de elektriciteit verzorgt, en van politie die voor de begeleiding van de stoet instaat De kostu mering is in handen van Filip Souvaige, de grimage in die van Troupin. De teksten zijn van de hand van EH Vanden Abbeele. die onderwijzer is aan de normaalschool te Gijzegem. werkerken. Toen hij ze kwijt speelde aan de eerste ver keerslichten had hij toch de nummerplaat kunnen noteren. Met al deze inlichtingen, en dank zij het doortastende op treden van Lodewijk Van Damme, was het voor de politie een koud kunstje om de daders heel snel in te rekenen. DRIE EN VIER JAAR BROMMEN Het tweetal kon een straf toe bedeeld worden tussen de twee en de twintig jaar. Het O.M. ging niet zover om de max. straf te eisen, omdat het om geen «beroepsgangsters» ging. Procureur Goeminne eiste voor Vijverman 10 jaar, en voor Eylenbosch 7 jaar. De respektievelijke verdedigers mrs. Vanden Bossche en Van Londersele voor Vijverman, en mrs. Dubois en Van Vaeren- bergh voor Eylenbosch, slaag den erin een strafvermindering te bekomen. Toch worden Herman Vijverman voor vier jaar, en Freddy Eylenbosch voor drie jaar in verzekerde bewaring genomen. Dirk De Pau Maandagochtend 28 maart, zeven uur. Er ontbreekt een schakel in het programma van BRT-1, is het nu twee na of twee over zeven, wat was het nou weer? Ook 's avonds geen wegwijzend taalkroniekje om haar minder geweld te doen. Mare Gaile: «Ik vind datje in schoonheid moet kunnen weggaan. Het feit dat ik bij de BSP als tweede kandidaat voor de kamer opkom en dus tijdens de verkiezingsperiode niet op antenne mag, was hiertoe een gelegenheid.» 1 tafereel uit de vernieuwde kruisweg (SJ) Alles bij elkaar wordt er aan deze vijfentwintigste kruistocht door een tachtigtal mensen meegewerkt, waarvan er een veertigtal een figurantenrol ver tolken. Met één zaak hielden de orga nisatoren echter geen reke ning, nl met het zomeruur dat heel binnenkort ingesteld wordt. Het aanvangsuur dat op de affiche vermeld staat, zal echter met een half uur verlaat worden, omdat men duisternis nodig heeft voor de speciale lichteffekten die voorzien wor den. Het zal dus geen acht uur maar wel ongeveer halfnegen worden wanneer het vertrek sein van de vijfentwintigste kruistocht van de «Ghesellen van het Heilig Kruis» waaronder Jos Lissens en Etienne Liebaut, die reeds evenveel keren hebben deelgenomen- zal gegeven worden. VOLGWEG Esplanade, Fabrieksstraat, Bauwensplein, Cumontstraat, Denderstraat, Zeshoek, Den- dermondse steenweg, Valerius De Saedeleerstraat, Lede- baan, Welvaartstraat, Asse rendries, St-Annalaan, Meule- schettestraat, Jozef Meganck- straat, Wellekensstraat, Kluys- kensstraat, Meuleschette- straat. Dirk Martensstraat, St- Jozefstraat, Vrijheidsstraat. Schoolstraat, Koolstraat, Ko ningin Astridpark, Duivekeet- straat, Vredeplein, De Ridder straat, Peperstraat. Esplana destraat, Kerk. DDP We schreven het reeds eerder in een interview met de betrokkene. Mare Galle heeft doorheen de ja ren mede dank zij zijn dagelijkse kroniek «Voor wie haar soms ge weld doet» niet alleen een blij vende hulde gebracht aan Guido Gezelle (wie hij overigens sterk bewondert), maar tevens en on getwijfeld bijgedragen tot een ruimer taalbewustzijn hier in Vlaanderen. Zowat 7.000 uitzen dingen (een groot deel in werel domroep!) hebben van hem tijdens ruim 21.000 minuten en met 3.500 verschillende taaikronieken, een dagelijkse bezoeker gemaakt in tal van Vlaamse huiskringen. Voeg hierbij een dertigduizendtal ont vangen en BEANTWOORDE brieven (Dr. Galle drukt erop dat hij zichzelf oplegde elke brief te beantwoorden), dan weet U me teen welke impakt Mare Galle heeft kunnen hebben op taalge bied. Dit verhaal begon op 2 november 1965. Marcel Coole, dichter en di- rekteur van de televisie, sprak Mare Galle aan na een zijner le zingen in een Vlaamse klub te Brussel. Niet zonder wikken en wegen pikte Marc in op het voor stel om dagelijks een taalrubriek in de radio te verzorgen. In die pe riode was hij reeds lid van de «Vaste Kommissie voor Taaitoe- zicht» (in '74 werd hij voorzitter om vorig jaar ter aanleiding van de regeringsbeslissingen inzake de taaikaders van de spaarkas, ont slag te nemen). Sedert '70 is Dr. Mare Galle ook lid van de /Raad voor Taaladvies, raad welke werd opgericht op zijn advies en waarvan hij tevens de eerste voorzitter werd. Ook hier heeft Mare Galle geijverd om zo maar niet de Hollanders na te lo pen. «Onze taal is rijker, dan de hunne.» zegt hij: «alleen beheer sen zij die beter dan wij. Niet dat ik tegen het dialekt ben, maar deze staat bij ons toch wel ergens in de weg.» In zijn taaikroniek heeft Mare Galle trouwens regelmatig nieuwe woorden uitgevonden, telkens hij in onze. woordenschat leemten zag. Van hem komen bievoor beeld «schemerjurk», «lijstdu wer» e.a. Om zeker te spelen geen onnauwkeurigheden via de radio aan de luisteraar door te spelen, had hij een systeem uitgewerkt waarin vijftig korrespondenten in de door hem opgestuurde stencils hun kijk op de zaken neerschreven en terug opstuurden. In de meer dan tien brieven die hij dagelijks ontvangt is men metter tijd meer problemen beginnen aanhalen van sociale aard: «Het werd haast sociaal dienstbetoon en het feit dat ik dank zij mijn rubriek enorm veel relaties heb gekweekt heeft mij hierin zeker geholpen. Of men de rubriek verder zal zet ten? Volgens Mare Galle alleszins niet onmiddellijk en zeker niet on der dezelfde vorm daar de kroniek doorheen de jaren veel te veel met zijn persoon is verbonden gewor den. Hij stopt er alleszins.defini tief mee. RDW De mensen die van de kruisweg op Sint-Jozef elk jaar een sukses maken. Vlnr: De heer en mevrouw Troupin, Filip Souvaige, Paul De Brauwer, Emiel Backaert, E.H. Pastoor en Frans De Coninck. (SJ) We hadden al een kwartiertje met Mitsi, de hond, gespeeld, toen Martin Van Der Speeten, nieuwe voorzitter van de K.O.O. - Groot -Aalst, vanaf 1 april 1977 O.C.M.W. genaamd, binnenkwam. O.C.M.W. of Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn is niet zo maar een andere naamge- eijving. De naam dekt een heel andere aanpak en een heleboel nieuwe verantwoordelijkheden. De visie op de toekomst, de mogelijkheden, de problemen praatten we even uit met Martin Van Der Speeten in een dejernstig en toch gezellig gesprek. EEN NIEUWE WET Het eerste artikel van de nieuwe B wetgeving (8 juli 1976) luidt als volgt: «Elke persoon heeft recht op maatschappelijke dienst verle- 'Ining. Deze wet heeft tot doel een ieder in de mogelijkheid te stel len een leven te leiden dat beant- roordt aan de menselijke waar digheid». Deze wet reikt zeer ver, schept een waaier van onbeperkte mogelijk heden en legt de O.C.M.W. een taak op die menselijk - schoon maar zeer moeilijk is. De uitbreidingen reiken veel ver der dan vroeger. Vroeger was het zo dat de mens in nood naar de commissie kwam. Onze taak is nu irsde mens en zijn noden centraal te lettellen, maar ook vooral deze no- len op te sporen en menswaardige nitiatieven en instellingen te TlJcreèercn om ze op te lossen of toveel mogelijk te lenigen en te verhelpen. BEHOEFTIGHEID» als zoda- nig, vervalt, aldus M. Van Der ipeeten, ze maakt deel uit van DE 3ANSE MENS. In deze nieuwe tptiek zullen we aan 't werk moe- wen toegankelijk maken voor ie dereen. De zestig-plussers, de mindervaliden van voorgaande groep, de minder-validen in het algemeen, de begeleiding van ou ders met een pasgeboren minder- valide kind, streven naar hulpver lening op sociaal, familiaal, fi nancieel, individueel, medisch vlak. De mens in zijn totaliteit, ALLE mensen, ieder probleem, iedere nood opsporen, verhelpen, leni gen en begeleiden. ZES JAAR INITIATIEVEN NEMEN.. Het O.C.M.W. krijgt dus brede mogelijkheden om te werken, heel wat van de nieuwe «wettoepassin- gen» zullen we zelf moeten uit proberen. Of we er altijd en voor honderd procent zullen in slagen blijft een open vraag. De balans zal later moeten worden opge maakt. Voorlopig hebben we de werkkracht en inzet van de nieuwe kommissie om er een echt Open baar Centrum voor Maatschap pelijk Welzijn van te maken. KDe Naeyer Martin Van Der Speeten met wat hij noemt zijn twee steunpilaren: echtgenote en dochter. (EL)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1977 | | pagina 9