WERKGROEP PARK TERLINDEN
ZET EISEN KRACHT BIJ
R. VAN VAERENBERGH EN F. SONCK ONTVANGEN
DOOR BURG. D'HAESELEER
Woonhuis brandt
totaal uit
JURIDISCHE
ARGUMENTEN NIET
IN ORDE!
Stad Aalst aanvaardt legaat dr. Sierens
6 - 8-4-77 - De Voorpost
het brandweerentoeziasr ®n«
n. ^CI
Etie
bedenkingen weer: het is een zaak
waar privébelang in strijd komt
met het openbaar belang. Als de
burgemeester konsekwent is met
de beleidsnota van de bestuurs-
meerderheid, moet hij dit laatste
boven het privébelang stellen. De
werkgroep stelt vast dat dit hier
niet het geval is. Een andere be
denking is de volgende: waarom is
de zaak zo belangrijk voor de bur
gemeester? Vindt hij de zaak de
moeite waard, of vindt hij ze be
langrijk omdat hij vreest zich on
populair te maken bij relatief veel
mensen Tenslotte ergert men er
zich ook aan dat men zelf de juri
dische informatie moet leveren.
Dit is in feite de omgekeerde we
reld. De bewijslast komt niet toe
aan de werkgroep.
Om te eindigen, wees de werk
groep erop dat zij zeker geen ge
sprek weigert, maar dat het, dan
wel moet gaan om -alternatieve
oplossingen». -Informatiehebben
we meer dan genoeg!» aldus de
leden ervan.
De bouwaanvraag zal ingehouden
worden tot na de vakantie (in con-
creto: tot na de verkiezingen). Op
dat ogenblik zou de bewuste hea
ring moeten hebben plaatsgevon
den.
Dirk De Pauw
De juridische informatie die vrijdagavond aan de mensen van de pers doorgespeeld werd,
loopt op verscheidene punten mank... Op dat ogenblik, alhoewel sommige zaken ons nogal
eigenaardig in de oren klonken, beseften we dat niet onmiddellijk. Toen we echter in de loop
van de week omtrent «die eigenaardig-klinkende zaken» ons licht gingen opsteken, kwamen
we tot de bevinding dat ons voorgevoel ons niet bedrogen had. Wat loopt er nu precies
verkeerd? 1De leden van de Werkgroep Park Terlinden hebben het over een BPA van 1965
voorde wijk Schaarbeek. Volgens onze informatie is erin 1965 geen BPA opgesteld. Wel in
1957, maar enkel en alleen voor het gebied tot aan de Boudewijnlaan, zodat het Etrimo-
verkavelingsgebied er volledig buiten valt. 2. Art. 57bis, par. 4, van de Wet op de Stedebouw,
geldt slechts voor gemeentewegen, of voor nieuwe wegen die door de gemeente overgeno
men werden (rechtspraak). Nu is de bewuste weg nog steeds privé-weg, zodat het tegenar
gument alleen al om deze reden geen zin heeft. 3. Ook nog om andere reden heeft dit
argument geen zin: er werd in het bewuste artikel een uitzondering voorzien, uitzondering
waarmee ten onrechte geen rekening gehouden werd, nl. er wordt in het artikel voorzien dat
het niet van toepassing is bij overmacht. Nu is de faling van de groep Etrimo een geval dat
onder het begrip «overmacht» ressorteert. Het feit dat er geen financiële waarborg geweest
is, of dat de werken -niet volledig werden uitgevoerd, komt dus niet ter sprake. 4. De
belangrijkste blunder was echter de term «herverkavelingsplan van 1976». Het ging inder
daad niet om een plan tot herverkaveling, maar wel om een «wijziging van het verkavelings
plan». Dat de terminologie enorm belangrijk is, bewijst het volgende: in het eerste geval is er
inderdaad een openbaaronderzoek nodig, maar in het tweede geval echter helemaal niet! Dit
verklaart dan ook de afwezigheid ervan. Dit onderzoek moet er trouwens ook niet komen
wanneer er geen wijziging van de wegeninfrastruktuur voorzien is. En ook dit hier is hier niet
het geval: de wegeninfrastruktuur blijft dezelfde!
Wat tenslotte de bouwaanvraag betreft, kunne we mdedelen dat deze maandagochtend
ingediend werd. De bouwvergunning zou echter tot na het paasverlof op zich laten wachten,
en dit om reden van advies.
Het spijt ons te moeten zeggen dat, juridisch gezien, de Werkgroep Park Terlinden tegen
windmolens wil gaan vechten. Hoe dan ook, wat er ook moge gebeuren, één van de twee
verkavelingsplannen zal uitgevoerd worden. Hier kan helemaal niéts meer aan veranderd
worden. Juridisch bekeken, was de zaak in orde, tot en met... In onze editie van volgende
week mag u over deze zaak nog meer gegevens verwachten.
Dirk De Pauw
TWEE PLANNEN
Op het ogenblik bestaan er van het
ganse opzet twee plannen. Het
eerste verkavelingsplan dateert
van 1965 en werd opgesteld door
Etrimo. Het herverkavelingsplan
daarentegen dateert van vorig jaar
en werd uiteraard niet meer opge
steld door de in het begin van de
zeventiger jaren in faling ver
klaarde Etrimo-groep.
Tijdens de kontakten met schepen
van Openbare Werken Jan De
Neve, liet deze aan de werkgroep
doorschemeren dat juridisch alles
in orde was, o.a. omdat het BPA
van 1965 voor de wijk Schaerbeek
nog niet vervallen zou zijn. De
werkgroep meent echter een
tegenargument te bezitten in het
art. 57 bis, quater, van de speciale
wet op de Stedebouw en de Ruim
telijke Ordening van 1970. Dit be
paalt dat: indien een verkavelings
plan de aanleg van nieuwe ver
keerswegen. een tracéwijziging,
verbreding of opheffing van be
staande gemeentelijke wegen om
vat, dan gelden bijkomende for
maliteiten... (ten vierde) de ver
gunning betreffende dergelijke
verkavelingen vervalt indien de
houder ervan, de voorgeschreven
werken en lasten binnen de vijf
jaar na de afgifte van de vergun
ning niet heeft uitgevoerd, of in
dien hij de vereiste financiële
waarborgen niet heeft vervuld.
Nu is de weg nog steeds een pri
vé weg Een deel ervan werd op
gekocht door de firma Mattexi.
PROCEDL'REKWESTIE
Om een herverkavelingsplan te la
ten opmaken, moet uiteraard een
speciale procedure gevolgd wor
den. Voor de herziening van een
plan van aanleg moet er eerst een
K .Bkomen dat de herziening be
veelt. Na het uitvaardigen ervan
wordt dezelfde procedure als voor
een gewoon plan van aanleg inge
zet, d.w.z. na een voorlopige aan
neming van het ontwerpplan door
de gemeenteraad, onderwerpt het
schepenkollege dit plan aan een
openbaar onderzoek zowel door
aanplakking als door een bericht in
het Staatsblad en in drie kranten
van het rijk (met een bedeling in de
hoofdstad van de desbetreffende
provincie, enz..) Daarna, en dit
gedurende dertig dagen, ligt het
ontwerpplan in het gemeentehuis
ter inzage van de belangstellen
den. Als er bezwaren of opmer
kingen zijn, moeten deze tijdens
deze termijn schriftelijk aan het
KBS overgemaakt worden, en bij
het proces-verbaal van sluiting
van het onderzoek gevoegd wor
den. Wat het K .Bbetreft, wist de
werkgroep niet of dit er inderdaad
geweest is, wat echter het open
baar onderzoek betreft, wist ze
pertinent zeker dat het niet inge
steld werd.
Schepen De Neve verklaarde te
vens dat hij opdracht gegeven had
alle kavels gelijktijdig en aangete
kend te raadplegen over het her-
verkavelingsontwerp. In een brief
van 26 mei '76 echter, berichtte
notaris Wambacq als gevolmach
tigde van de NV Etrimo onder
concordaat aan de voorzitters van
de raad van beheer van de twee
residenties, dat de aanvraag tot
wijziging van het plan van '65
reeds goedgekeurd werd door 14
van de 17 kavels. Het is dus duide
lijk dat er aan de opdracht van
schepen De Neve voor -een gelijk
tijdige raadpleging» geen gevolg
gegeven werd.Bijgevolg was de
brief in feite geen raadpleging
meer, maar gewone informatie'
HANDTEKENINGEN
Ook wat de handtekeningen be
treft. moeten we vaststellen dat de
zaak niet waterdicht is. Volgens
notaris Wambacq keurden 14 van
de 17 kavels (hetzij meer dan de 3/
4) de zaak goed. Doch men komt
tot dat getal 14 op een heel eige
naardige wijze. De h. De Lathau-
wer verwierf op 16 december '76
de loten 14 tot en met 17De h. De
Croock verwierf op 17 juni '76 lot
11Wanneer men weet dat er per
lot één stem aan verbonden is, dan
beschikken beide heren tezamen
over vijf stemmen. Nu rijst de
vraag of beide heren rechtsgeldig
hun stem konden geven op een
ogenblik dat ze nog geen eigenaar
van hun lot(en) waren (d.i. vóór
26 mei '76)?! We denken van
niet...
LEEFMILIEU
Technisch en stedebouwkundig
zou het plan van '76 een verbete
ring zijn van '65. Dit wordt echter
betwist door de werkgroep. Eerst
en vooral is de oppervlakte kleiner
geworden, omdat een gans perceel
uit het pakket gelicht werd. Verder
zijn de sportvelden die in het plan
van '65 voorkwamen, uit het plan
van '76 verdwenen. Het gevolg
hiervan is dat de residentie Vale
rius De Saedeleer geen m2 groen
meer heeft.
Aan de achtergevel is er nog wel
groen, maar men zou verplicht
zijn dit te vervangen door parkeer
gelegenheid. In het plan van '76
worden tenslotte zeven buildings
voorzien, terwijl er in '65 maar
vijf gepland werden.
Een andere klacht is de onaange
paste infrastruktuur. De hoofd-
baan verkeert in slechte staat, is te
smal om het steeds toenemende
verkeer degelijk te verwerken, en
zou in de toekomst dan nog de rol
van trechter moeten vervullen. De
Raffelgemstraat tenslotte zou dan
het verkeer van vijf buildings naar
de Ringlaan moeten voeren...
Verder wijst de werkgroep Park
Terlinden erop dat het plan een
papieren plan is, d.w.z. ongeloof
lijk duur en vooral niet realiseer
baar. Een groot aantal technische
problemen, met als belangrijkste
de onmogelijkheid om onder
gronds te bouwen wegens de
slechte bodemgesteldheid, staan
de realiseerbaarheid in de weg.
STADSBESTUUR
Uiteraard is de werkgroep met
haar problemen naar het stadsbe
stuur getrokken. Tevreden is men
echter allerminst. Uit kontakten
met schepen De Neve bleek dat
deze 'de hoogbouw spijtig vindt,
en het niet meer zou toestaan,
maar dacht dat juridisch alles in
orde was. Burgemeester D'haese-
leer speelt ook een belangrijke rol:
hij heeft immers de zaak tot zich
getrokken, en dit omdat hij ze uit
erst belangrijk acht en ze zelf wil
onderzoeken. De leden van de
werkgroep halen vier zaken aan:
1de burgemeester had kontakt
met De Lathauwer en architekt
Van Herreweghe, en er werd hem
een mooi plan getoond met veel
groen en met «mooie kleuren». 2.
de burgemeester zal alle betrokken
partijen voor het schepenkollege
brengen en op basis van deze hea
ring zal het dan beslissen, 3. de
burgemeester wil zelf scheidsrech
ter spelen, 4. tenslotte wil de bur
gemeester dat de werkgroep de
zaak zelf juridisch zou onderzoe
ken...
De werkgroep is niet tevreden met
de gang van zaken, en geeft enkele
Vorige vrijdag hield de werkgroep Park Terlinden, in het kader van haar strijd tegen het mogelijk
oprichten van zeven nieuwe buildings, een tweede perskonferentie. De werkgroep, bij monde van mevr.
Nijs, en de hh. Vaeyens en D'haenen, had het vooral over de juridisch-technische kant van de zaak.
Leden van de Werkgroep Park ter Linden. (SJ)
In de volkrijke buurt van de Mijl-
beekse Langestraat brandde op
woensdag 30 maart een woonhuis
totaal uit. Vrijwel niets dat nog
zou kunnen gebruikt worden bleef
gespaard.
Het echtpaar Aelbrecht, Roger
Aelbrecht en Paula Aelbrecht, ei
genaars van het woonhuis (nr.,
170) met de erachter gelegen kip
penslachterij RoPa (Roger-Paula)
zit, zoals bij vele leden van de
familie Aelbrecht, het «polieren»
in het bloed. In hun slachterij die
was uitgegroeid boven het niveau
van een familiaal bedrijf werkten
dan ook niet minder dan zeventien
personeelsleden.
Toen woensdag rond 11.30 u de
baas even uit de slachterij het bu
reel dat uitzicht geeft op de wo
ning binnenwipteomte telefoneren
zag hij verdachte rookpluimen bo
ven de woning. Een vlug onder
zoek bracht hem tot de ontstel
lende konstatatie dat er een gewel
dige brand was uitgebroeken
waarvan te voorzien was dat er
maar weinig tegen te doen zou
zijn. Telefoneren van in het
woonhuis (in het kantoor stond
een «bijpost») ging al niet meer,
de leiding was reeds defekt door
de vlammen. Ter hulp snellende
buren alarmeerden dan ook zelf de
-900» en dit juist te 11.35 u.
Op dat ogenblik waren de pom
piers juist klaar met de bestrijding
van de brand in Amylum, hadden
alles ingerold en waren reeds op de
terugweg, I wagen althans, naar
de kazerne. In hun wagen alle
Aalsterse brandweerwagens zijn
radiofonisch uitgerust ontvin
gen ze de oproep en, juist geko
men aan de kapel van de Werf op
terugweg naar het arsenaal, draai
den ze in plaats van links dan maar
naar rechts af over de St.-
Annabrug zodat ze in een rekord-
tijd, de adjudant die ons zo ge
willig informatie verstrekte sprak
nauwelijks één minuut reeds te
11.36 u ter plaatse waren.
Aan blussen scheen alvast niet
meer te denken, enkel vrijwaren
van aangalende huizen waarbij ge
lukkig werd vastgesteld dat er een
gangetje van enkele tientallen cen
timeter bestond, genoeg om het de
spuiters te helpen mogelijk maken
de aanpalende gebouwen te vrij
waren.
Dat niemand de brand had opge
merkt niettegenstaande het feit dat
het gezin Aelbrecht vier dochters
telt, is begrijpelijk als men weet
dat beide ouders ingeschakeld zijn
in het bedrijf en dat de kinderen,
vier dochters, 18 en 16 jaar oud
intern en 10 en 9 jaar oud half-
intern zijn in het Instituut te Gijze-
gem.
Het woonhuis bestond uit een li
ving, keuken, winkel, badkamer
en vier slaapkamers.
De brandweerlui konden de oor
zaak van de brand niet vaststellen
doch het parket dat ter plaatse af
stapte is formeel: oorzaak is een
kortsluiting waarschijnlijk ont
staan door de elektrische kachel
waarbij een knoop aanstond.
Een pomp waarmede zou kunnen
geblust worden is wel aanwezig in
de plukkerij doch om ze aan te
sluiten voor het woonhuis was te
veel tijd nodig en bovendien was
uiteraard ook de elektrische leiding
reeds defekt.
Toen de pompiers aankwamen
met hun eerste wagen stond het
Het ligt in de bedoeling van de Heer Burgemeester door -ontvangs
ten ten stadhuize» zoals deze van de Ajuinboer en de Heren Remi
Van Vaerenbergh en Francois Sonck de mensen te feliciteren voor
hun persoonlijke inzet en inspanningen op allerlei gebieden, het
stimuleren van de werkkracht en de inspanningen in verband met
het behalen van diploma's, brevetten.
Kapitein Louis De Naeyer verving Kommandant De Vidts tijdens
deze ontvangst. Kapitein Remi Van Vaerenbergh en Sergeant Fran
cois Sonck ontvingen beiden het brevet van «Technikus Brandvoor
koming».
EEN
BRANDWEER
ONDERONSJE
Na de verwelkoming werd er le
zing gegeven van een schrijven
van Minister Michel nog gericht
aan de Burgemeester van Erem-
bodegem. Kapitein Van Vaeren
bergh en Sergeant Sonck ontvan
gen hiermee het Brevet van Tech
nikus Brandvoorkoming.
Hiervoor moeten de deelnemers
ofwel 3 weken daglessen ofwel de
lessen volgen gedurende 12
week-ends. Het gaat hem om les
sen die een initiatie geven in de
brandpreventie.
Kapitein De Naeyer somde een
reeks punten op waarmee moet
worden rekening gehouden bij
nieuwbouw en bij de kontrole van
openbare gebouwen, ja zelfs bij de
bouw van gewone burgershuizen.
beveiligde traphal. bereik
baarheid van de verschillende
plaatsen. veiligheidskleppen,
brandblusleidingen, brandvrije
deuren half uur) trapbreedte,
goedgekeurde bouwplannen
i.v.m. deze preventie enz...
Jammer genoeg kon op dit gebied
in Aalst nog niet te veel worden
gerealiseerd. Burgemeester
D'haeselecr en de brandweerlie
den deden een oproep tot de café
bazen en uitbaters van dancings
om hun respektievelijke bedrijven
tegen volgende karnaval aan de
vereiste normen te doen beant
woorden, daar er anders wel eens
onaangename maatregelen zouden
moeten getroffen worden.
Kapitein Van Vaerenbergh dankte
voor de ontvangst, dankte al zijn
medewerkers voor hun inzet om
het arsenaal- Erembodegcm zo
piekfijn op punt te houden, dankte
om de vriendschappelijke samen
werking met Arsenaal-Aalst en
sprak de wens uit op deze basis te
Op 3 augustus overleed te Aalst de goed gekende dr. Sierens. Heel
onverwacht werd de stad een fantastisch geschenk aangeboden.
Het geschenk was een legaat dat
alles bij elkaar een waarde verte
genwoordigt van om en bij de zes
en een half miljoen frank. Het le
gaat dat de erflater, dr. Sierens
verleende aan de stad Aalst bestaat
uit vijf schilderijen van onze be
roemde stadsgenoot Valerius De
Saedeleer. Het eerste schilderij
stelt een grote boerderij in de win
ter voor, meet 185x126 cm en da
teert uit 1926. Het tweede schilde
rij is een beeld van de Leie. dateert
uit 1905 en meet 110 x80cm. Het
derde kunstwerk stelt lente te Tie-
gem voor. dateert uit 1908 en meet
11 x 109 cm. Het vierde schilderij
geeft een Lcicbocht weer. dateert
uit 1904 en meet 11 x 105 cm. Het
vijfde en laatste schilderij is geti-
jl lb J
:rt ach
teld: «Zomer te Etikhove
Dit legaat onder bijzondere ti
werd echter gekoppeld aan bijl
mende voorwaarden: dr. Siei
wenste dat deze schilderijen pla
zouden krijgen in het Ol
Hospitaal, en dit in een nieuw h;
te richten Valerius De Saedele
zaal. «dr. Sierenszaal genaamt ')i
Uiteraard zijn er ook onkosten J
verbonden: de stad moet de r<
stratierechten betalen.
Dd
mogen verder werken.
Toen Luitenant Van Vaerenbergh
(Chef van het protokol Stadhuis
Aalst) het groepje mocht vervoe
gen begon het brandweerondcr-
onsje voorgoed. Kwinkslagen en
ernstig redeneren kruisten me
kaar, de burgemeester vouwde de
De heren F. Sonck en R. Van Vaerenbergh tijdens de ontvangst op het stadhuis, naar aanleiding vt
behalen van het brevet van technikus brandvoorkoming. (SJ)
trikoloren band op en de paar gl (crr
zen schuimwijn die volgden
kerden
De afgebrande woning van de familie Aelbrecht. (JM)
hele huis reeds in lichtelaaie. Even
later kwam dan nog een tweede
wagen uit het arsenaal zelf en ach
teraf nog een derde met aanvul
lend personeel. Tot 17.15 u bleef
een brandweerploeg ter plaatse
voor de nablussingswerken
De schade, wel door verzekering
gedekt, is zeer aanzienlijk en I
gezin zag een deel van de vrui fn h
ten van zijn noeste arbeid1
in vlammen opgaan
nog aan.
