METEEM HONDELEVEN DE KONING TE RUK WÊÊÊÊÊmm 10 -15-4-77 - De Voorpost Op een regenachtige en winderige zondagnamiddag waren we te gast bij enkele leden van de Raad van Beheer van het stedelijk dierenasiel St-Hubertus. «Er zijn twee soorten mensen, steekt mevr. Van Cleemput, ondervoorzitster van de vereni ging onmiddellijk van wal. De ene soort bezit een hart, de andere soort bezit er geen. In onze vereniging zitten uitsluitend mensen met een warm hart voor dieren!» In deze paar zinnen geeft de ondervoorzitster in feite de kern van hethele opzet weer, nl. bekommerd zijn om het lot van dieren. En om te doen wat de mensen van St-Hubertus in de voorbije maanden reeds gedaan hebben, moet men al een heel grote dierenvriend zijn... HET BEGIN beschikking te stellen van St- en vooral zijn er de honden die Hoe komt men er nu toe om met Hubertus. Hiermee waren alle door hun baas.bij ons gebracht een dierenasiel te starten? Een problemen echter nog niet op- en tevens afgestaan worden, vaste lijn kunnen we de be- gelost, integendeel, nu kwa- Onlangs kregen we hier een Dagelijks komen en gaan van honden. (SJ) langstellenden er niet voor aanduiden. Bij St-Hubertus is alles gestart met een puur toe val. Voor Pasen van vorig jaar kenden de mensen die later het eigenlijke startschot zouden geven, elkaar niet eens! Via een verloren gelopen hond kwamen ze echter met elkaar in kontakt. Dank zij een gezame- lijke liefde voor dieren groeide er een hechte vriendschaps band tussen de toekomstige stichters. Stilaan werd er ge praat over het oprichten van een asiel voor honden. De wan toestanden die er naar verluidt in het asiel van Meldert heer sten, en nog steeds heersen, gaven er toen de laatse en be slissende duw aan. In septem ber was het zover. Een speci aal belegde bijeenkomst in de Borse van Amsterdam kreeg de rol van stichtingsvergade ring. Er kwamen heel wat be langstellenden opdagen. Men werd het al heel gauw eens dat er te Aalst nu maar eens een degelijk asiel moest komen. Maar een degelijk asiel eist ook een degelijk bestuur. Ter plaatse werd dan ook een Raad van Beheer samengesteld die aan de meest kritische eisen kan voldoen. TEHUIS Uiteraard is een raad van be heer niet voldoende om een dierenasiel te starten. Er moest een tehuis gevonden worden voor het ganse opzet. Daar re zen de eerste grote problemen. Heel wat gemeenten werden doorkruist, van noord naar zuid, van oost naar west. Het was tenslotte een oud- burgemeester van Nieuwer- kerken, de h. Alexis De Sloo- ver, die er de vereniging op merkzaam op maakte dat er te Nieuwerkerken nog zoiets als een oud hof Cannoot bestond. Deze reeds meer dan vier jaar leegstaande boerderij mag ge rust oud genoemd worden daar ze dateert van de achttiende eeuw, en meer bepaald van 1770. Eigenaarervan is notaris Breckpot. Na aandringen van de raad van beheer werd deze bereid gevonden zijn hoeve ter men ze er pas aan! De hoeve verkeerde immers in een bouwvallige en vervallen toe stand. Opsommen wat er alle maal aan schortte, zou ons veel te lang bezighouden. Wanneer we echter vertellen dat som mige gedeelten op invallen stonden, dat het gras zo hoog was dat men zich in de prairie zou gewaand hebben, dat de regen overal door het dak sij pelde. dat de ingangspoort klaar stond om elk ogenblik op iemands hoofd te vallen, dat dat kan de lezer zich meer dan waarschijnlijk 'n heel juist beeld vormen over de toestand waarin het vroeger ongetwijfeld respektabel Hof Cannoot zich enkele maanden geleden be vond! We zeggen wel: enkele maanden geleden. Want on dertussen is er reeds zoveel veranderd dat men er zich nog bezwaarlijk zou herkennen. De stallingen werden van een nieuw dak voorzien, met door schijnende platen om zoveel mogelijk daglicht in de hokken toe te laten, er kwam een volle dig nieuwe betonnen bevloe ring, er werd 'n hondenwas plaats voorzien, evenals een keuken om het voedsel klaar te maken, kortom, van een krot werd een net en bruikbaar asiel gemaakt. Al het werk werd uit gevoerd door vrijwilligers die er hun vrije zaterdag en soms ook zondag voor opofferden. Ie mand die enorme verdiensten heeft in het opknappen van de hoeve, is zeker de h. Alfons Van den Broeck, die steeds pa raat stond om te helpen. In januari was het dan zover: de eerste honden konden opge nomen worden. Nu, in april, zijn er reesds dertig viervoeters op hotel. Per week worden voor het ogenblik 'n twintig a vijf entwintig honden geplaatst, wat zeker een schitterend re sultaat is voor een zo jong die renasiel. HONDELEVEN Welke honden komen er het asiel binnen, en op welke wijze worden ze ««geïntroduceerd»? ««Een hond kan op drie manie ren bij ons binnen komen: eerst meneer die een zes maanden oude rashond bracht omdat zijn echtgenote geen haar op het tapijt wou! Een tweede soort zijn de verloren gelopen en, of deze die ergens uit de auto ge zet worden terwijl .de baas er vervolgens snel vandoor gaat. De derde manier om bij ons binnen te geraken, is via de po litie. Zo werden we onlangs op gebeld door de politie om in een huis te Aalst een vijftal volledig verwaarloosde en ondervoede dieren te gaan ophalen. Wat er nu gebeurt als ze eenmaal in onze handen zijn? Wel, we hebben een dierenarts in dienst die het vooraf in quarantaine geplaatste dier nauwkeurig zal onderzoeken en ook de nodige vaccins tegen allerlei gevaar lijke ziekten zal toedienen. Dan plaatsen we de hond in een schuthok en kijken we de kran ten en publiciteitsbladen na of er nergens een gelijkaardige hond vermist wordt. Reeds een viertal keren hadden we sukes en konden we de hond, dank zij zo'n klein berichtje terugbezor gen. Het zijn prachtige ogen blikken als baas en hond op nieuw herenigd worden. Onze asielhoudsters, de h. en mevr. Simal, die dag en nacht aanwezig zijn, volgen een nauwgezette dagindeling. In de ochtend worden eerst en vooral de hokken gereinigd. Nadien wordt het eten klaargemaakt en de honden gevoerd, 's Namid dags ontvangen we dan be zoek. Dit geldt slechts voor de werkdagen, want zaterdag is 't ganse dag bezoekdag. Zondag is het asiel gesloten, maar de verzorging gaat uiteraard door zoals op andere dagen. Binnenkort zullen we over een veertigtal hokken beschikken. Per hok kunnen er twee hon den geplaatst worden, waar door we een tachtigtal dieren zullen kunnen herbergen. Dit is al aardig wat, maar we vrezen toch dat we voor de zomerpe riode die nu aankomt, hiermee gaan tekortkomen. VAKANTIEVERBLIJF Het aantal door ons geher bergde honden zal in de vakan- Een zicht op de binnenkoer van her dierenasiel Si Hubertus. 'SJ) Dirk De Pai weide. Eerlang zal deze afge spannen worden, zodat we onze honden om beurten eens zullen kunnen laten rennen in het gras. Op deze wijze hoeven de dieren dan niet konstant in hun hok te zitten. DE FINANCIEN Zoals bij de meeste verenigin gen zijn ook hier de financiën weer eens de grootste struikel steen. Om alle plannen uit te voeren is er heel wat geld no dig. En het onderhoud en de verzorging van de dieren vergt uiteraard al even veel! Inkom sten van de overtieid heeft het pas gestartte asiel natuurlijk nog niet. Waar komt het dan zo nodige «slijk der aarde» van daan? «De vereniging St- Hubertus heeft op het ogenblik maar één bron van inkomsten, nl. de lidkaarten. Wanneer men bij ons een hond komt adopte ren, dringen we er op aan dat de mensen lid worden. Let wel op, we verplichten er niemand toe! Zowel in de praktijk als in princiep kan men bij ons gratis een hond komen adopteren. Wanneer men nu echter een rashond wil, staan we er wel op dat de toekomstige baas een lidkaartje neemt. De prijzen zijn trouwens zeker niet hoog. Het maksimumbedrag vooreen lid- kaart is 500 frank. En als de persoon in kwestie geen ver voer ter beschikking heeft, brengen we de hond dan nog naar zijn nieuwe huis. In de nabije toekomst zullen we nu dank zij ons vakantiepen sion wel meer geld in het bakje krijgen, maar geloof ons, het is er hard nodig! Met het geld dat we hier betrekken, zullen we ons asiel nog beter kunnen uit bouwen. Wat we ook willen bekomen (maar dat is niet voor zo dade lijk) is subsidies van de over heid. De eigenaars van een hond betalen tweehonderd frank hondenbelasting. We heb ben dan ook aan burgemeester D'haeseleer, die trouwens één van onze beschermheren is, voorgesteld om ons 1/3 van die tweehonderd frank uit te keren. Dit zou toch al een aardig be drag vormen. En het is toch maar billijk als het geld dat via de honden kan geind worden, minstens voor een gedeelte terug afvloeit naar deze trouwe viervoeters. ADOPTIE Je kan je moeilijk voorstellen hoe fijn het is om iets voor deze dieren te doen. Als je ze regel matig voedert en goed ver zorgt. betuigen ze je een aan hankelijkheid. het is niet te ge loven. Het is daarom dat we tiemaanden meer dan waar schijnlijk met een forse ruk naar omhoog gaan. Het ligt namelijk in de bedoeling om de mensen die op vakantie trekken, de ge legenheid te geven hun hond in goede handen achter te laten. Het gebeurt immers al te di kwijls dat mensen die naar de zon willen, hun beestje «een trap tegen het achterwerk ver- kof>en»! Dit is nogal kras uitge drukt, maar we moeten toege ven dat het inderdaad zo gaat. Om dit te vermijden richten we een vakantiepension in. De va kantiegangers kunnen hun hond bij ons aan een luttele honderd frank per dag. Voor dit bedrag wordt uw hond ver zorgd, gevoederd en regelma tig doorde dierenarts gekontro- leerd. Als men het hart op de rechte plaats draagt, moet men zeker toegeven dat dit nogal wat beter is dan uw huisdier er- gens op een autostrade in de gracht af te zetten en er aldus een «sukkelaar» van te maken. Niet alleen honden, maar ook katten zijn welkom bij ons. Sommige mensen zijn zo erg aan hun poes gehecht dat ze deze ook goed verzorgd willen zien. Daarom hebben we nu ook poezehokken in de maak. Op het ogenblik logeren er trouwens reeds enkele poezen bij ons... Alhoewel we nog een drietal maand van de vakantie verwij derd zijn, bezitten we al vol doende inschrijvingen om te beseffen dat het hier een ware toeloop zou kunnen worden. Meer dan waarschijnlijk zullen we hierdoor ons aantal hokken nog moeten uitbreiden. Gelukkig beschikken we achter het asiel nog over een grote Ook achter tralies goed verzorgd. <SJ DE TOEKOMST Alhoewel de mensen van Hubertus slechts een p maanden geleden van start gegaan, zijn ze toch zeker amateuristisch stadium voorbij. Wat zal de toekoms brengen? «Veel zal afhanr van notaris Breckpot. We 1 ten niet hoelang we de ho< mogen gebruiken Ze bevi zich namelijk in de staat onverdeeldheid... Daar hoj we dan ook op enige mee Voor de nabije toekomst st er eerst en vooral uitbreiding een nog betere organisatie het programma. We willen vlug mogelijk tot een mod( siel komen. Een ander iets misschien wel belangrijk I worden, is het medisch aspi In de verre toekomst zou< we trachten te komen tot «dierenkliniek». En om te digen, kunnen we er nog toevoegen dat we zouden i len ijveren voor de tatoeeri Deze ingreep is volkon pijnloos, en laat toe in alle vallen de eigenaar van de ren terug te vinden, 't Zou a heel stuk riskanter worden v sommigen om nog snel voor vakantie hun hond ergens a ter te laten, of zelfs te doden. Met deze toekomstplan! was ons gesprekje met enk leden van de raad van beh dan ook afgelopen. Wie z nog nu niet al te honds voelt al deze hondentoestand kan voor nog meer inform! steeds terecht bij het Stede Dierenasiel St-Hubertus, R tertstraat 1 te Nieuwerkerkt Met een trieste blik staarde deze al wal oudere hond steeds maar naar het hek. hopend dat zijn baasje komen aanstappen. Verloren gelopen te Ninove belandde hij in Nieuwerkerken waar hij tijdelijk ondet krijgt in afwachting dat zijn oude baas hem oppikt of dat hij een nieuwe baas krijgt. (SJ) nog eens de nadruk willen k gen op de belangrijkheid de adoptie. Als je je een hc wil aanschaffen, kom dan ons. Je kan er kiezen uit r< honden of uit gewone hont die daarom niet minder vrien lijk of goedhartig zijn. Daa komt dat alle dieren gevat neerd zijn en in een uitsteker gezondheid verkeren, d staat onze dierenarts trouw< borg voor! En zoals je zie adoptie van een hond helem niet duur. Uiteraard zijn er i een paar voorwaarden aan i koppeld waar we streng op kijken. Eerst en vooral moe je geadopteerde hond g( verzorgen. We laten geen vertrekken om het opnieuw n ellende te storten. We hebl trouwens een systeem in voerd waardoor we iedere plaatste hond kunnen ter vinden. Soms, bij wijze steekproef, sturen we eens inspekteur van Veeweyde plaatse om na te gaan in w( toestand de hond zich bevii Een tweede voorwaarde is wanneer je je hond weer k wil, je hem weer naar ons t brengt. Je mag hem niet g< doorverkopen, of iets der lijks! Verkopen is trouwens iets w wij nogal bang voor zijn. A veel honden komen dan tere in de handen van zgn. «verr nigvuldigingsinstellingen». naam zelf zegt al meer dan noeg Op deze wijze won veel te veel sukkelaar gema Zoals je ziet zijn onze v< waarden zeker niet te zwi en.we hopen dat we in de I komst dan ook een ma honden een goede baas k nen bezorgen.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1977 | | pagina 10