LAAT BLIJDE WEERGALMEN DIE STEM'
tl
wijsheidstandjes
VU: NIET LANGER GEVEN EN TOEGEVEN
BSP LONKT
NAAR PLAATS
IN REGERING
KPB: GENOEG EN GORDEL LOS
AMADA TE AALST
NOG NERGENS
KIEZEN EN WIJSHEIDSTANDJES
LAAT BLIJDE
WEERGALMEN DIE STEM!
Gedaan
met geven en
toegeven «r
m.uw
Gedaan
met geven en
toegeven
14 - 15-4-77 - De Voorpost
Het is niet voor niets dat u zondag e.k. kort na de gemeenteraadsverkiezingen
opnieuw naar het stemkot gaat. Al is uw inzicht in de nationale politiek niet altijd
makkelijk te vormen in het dagelijkse nieuwsberichtenblad, de situatie in onze
streek lijkt een goeie basis om er de nationale toestand aan te spiegelen. Ook hiet
zitten we ekonomisch gezien niet op rozen, de werkloosheid kent nog altijd geen
fikse daling, de pendel blijft een akuut probleem, Fabelta gaat de deuren sluiten en
in Amylum staan tweehonderd mensen op de wip. Er zijn nog andere plaatsen waar
men de zon in het water zoekt. Kortom, redenen genoeg om er bepaalde meningen
op na te houden die straks zullen bijdragen tot een beoordeling van wat men
gedurende de jongste drie jaar op parlementair en regeringsvlak heeft gereaiizeerd
of verwaarloosd.
Op 17 april kiest u 6 kamerleden en 4 senatoren naar het parlement. De eersten uit
het arrondissement Aalst, de tweeden uit een wat ruimer gebied, de arrondisse
menten Aalst en Ronse-Oudenaarde.
Niet alleen om de politieke daklozen te helpen hebben we gepoogd de verschil
lende partij-programma's en vizies nog eens in een notedop aan u voor te
schotelen.
René De Witte
Dat de BSP als grootste Waalse en tweede grootste
Vlaamse partij, in de oppositiezetels een machtshongerige
maag gekregen heeft, heeft geen enkele waarnemer ver
wonderd. De socialistische voormannen hebben het trou
wens ook niet onder stoelen of banken gestoken. Men
verklaarde zich openbaar bereid in de volgende regering te
willen zetelen, evenwel zonder de gijzelaar te zijn van de
CVP, de prooi van die verduivelde bulldog van 'n CVP-staat
en de medeplichtige aan de «afbraakpolitiek» van het
«CVP-PVV wanbeleid».
Voorde BSP is het duidelijk
dat ons land tijdens de
laatste drie jaar aan de rand
van de ekonomische af
grond is gebracht, de werk
loosheid is verdriedubbeld,
de prijzen zijn met meer dan
30% de hoogte ingegaan
terwijl de inkomens van de
Belgen amper met 3,4%
zijn gestegen, de in
dex-vervalsing heeft loon-
aanpassingen voor de ar
beider en de bediende ont
zegd, het spaargeld werd in
waarde jaarlijks met cc. 9%
aangewreten, de tijdsklok
werd door allerhande maat
regelen op sociaal vlak ach
teruitgezet, enz. Kortom
België zit lang niet meer op
rozen en een BSP-deelname
aan de regering dringt zich
op. «Naar een rechtvaardige
en solidaire maatschappij»
bloklettert men op het pro
pagandamateriaal en men
belooft werk voor 100.000
werklozen. Hoe effent men
de weg voor dit socialis
tisch alternatief?
Om de arbeidende bevol
king te beschermen tegen
het liberalisme en de eko
nomische problematiek
(vooral de werkloosheid) bij
de kraag te pakken heeft de
BSP een nationaal program
ma uitgewerkt waaronder
wij volgende punten aan
stippen
men wil de openbare in
vesteringen aanwakkeren
door een groots miljarden
programma van bestellin
gen door Staat en andere
openbare besturen bij Bel
gische bedrijven te lance
ren; men wil de privéin-
vesteringen bevorderen en
als derde middel om de
werkverschaffing een
duwtje te geven wil men de
arbeidsduur verminderen
waardoor nieuwe arbeids
plaatsen vrijkomen
om eenieder rechtmati
ger van de maatschappelij
ke koek te laten eten moet
men o.a. vat krijgen op de
spekulatie en de internatio
nale kapitaalsvlucht, kor
tom de financiële sektor
moet gekontroleerd wor
den, men wil verder het
stelsel van de sociale zeker
heid grondig wijzigen mede
door de belastingen eerlij
ker te spreiden;
men wil privé-ver-
bruik laten heropleven door
de allernoodzakelijke pro-
dukten te ontlasten van
BTW-tarieven, enz.
De BSP wil dus niet dat de
werkende man opdraait
voor de staatsschuld, het
Egmont-plan vindt men ver
foeilijk en men stelt nu al
kategoriek niet de mede
plichtige te willen zijn aan
de uitvoering ervan.
MARC GALLE IN HET
BRANDPUNT VAN DE
BELANGSTELLING
Toen net na de jongste ge
meenteraadsverkiezingen
(10 okt. '76) bekendge
maakt werd dat Bert Van
Hoorick, die het parlement
om gezondheidsredenen
had verlaten en zijn zetel
aan de Denderleeuwenaar
Paul Van Der Niepen had
afgestaan, Dr. Mare Galle
als opvolger had aangeduid
(hetgeen de zgn. «Basis»
had goedgekeurd) werd
duidelijk dat de BSP een
sterke man bijwon. In de
BSP-kringen gelooft men
dat Mare Galle erin zal sla
gen stemmen aan te bren
gen uit de meest diverse
hoeken, ja zelfs bij sympa-
tisanten van andere partij
en.
Terwijl de BSP M. Galle in
zijn rangen kreeg, vertrok
Germain De Rouck (vorige
2de kandidaat voor de se
naat, hij behaalde 4.369
voorkeurstemmen) om zich
bij de VU te scharen. Mare
Galle hierover in «Voor Al
len» van 8/4: «Naar de VU
is iemand overgelopen die
blijkbaar geen bezwaar
heeft tegen de pro-apart-
heidsakties ervan en tegen
het totaal gebrek aan een
progressief programma.
Zijn overloping is het ge
volg van dorpstwisten en
van niets-ontziende ambi
ties. Dat hij nu alles over
een flamingantische boeg
gooit, is niet eerlijk...»
Andere kandidaten uit het
verschijningsgebied van De
Voorpost (Aalst, Erpe-Mere
en Lede) zijn: Martin Hut-
sebaut (2de opvolger ka
mer), Jeff Van den Steen
(6de opv. kamer) en Edgard
Hooghuys (3de effektief Se
naat).
Volksunie
Het verkiezingsplatform van de Volksunie bestaat uit vier
luiken, hoofdbrokken programmapunten i.v.m. de ge
meenschapsbetrekkingen, de ekonomische krisis, het so
ciaal beleid en de levensbeschouwelijke problemen. Waar
mee de VU wil aantonen dat zij meer is dan een loutere
taaipartij, dat zij oog heeft voor de sociaal-ekonomische
problemen van Vlaanderen. Ook in de VU-hoek acht men
zich weinig gelukkig met de uittredende regering en haar
beleid.
Men haalt de prijsstijgingen
aan (men klaagt het kunst
matig in leven houden van
zieke bedrijven terwijl men
de K.M.O.'s laat verstikken
onder een berg procedures
aan, men spreekt over een
niet grondige en onsamen
hangende politiek van te
werkstelling, men stelt vast
dat geen enkele Vlaamse
eis werd ingewilligd, dat
Brussel werd uitgebouwd
tot een derde gewest «op de
wip» dat de voor Vlaanderen
zo belangrijke havenverdra
gen met Nederland gesabo
teerd werden, dat dikta-
tortjes gelijk Nols (Jan Cau-
dron spreekt van een ge
vaarlijke gek) in Brussel de
wet straffeloos verkrachten,
enz.
Waar wil de VU dan voor
strijden?
Vooreerst opteert de partij,
zoals vaak gesteld, voor een
federalisme met' twee; het
oprichten van een Bel
gische Bondstraat dus,
waarin Brussel het statuut
van stadsgewest krijgt.
Vlaandeen moet een leefba
re en waardevolle deelstaat
worden in een Europa der
volkeren. Andere eisen die
het zelfbestuur kracht moe
ten bijzetten zijn: het op
richten van een provincie
Vlaams-Brabant, de split
sing van het kiesarrondis
sement Brussel, zoveel
mogelijk splitsing van
diensten en instellingen, de
ontvetting van Brussel, enz.
«Wie kan betaalt,
wie het nodig heeft ont
vangt» is het uitgangspunt
in het sociale luik van het
VU- verkiezingsprogramma.
Een gedurfd sociaal beleid
steunt volgens de partij op
solidariteit van de sterken
met de-zwakken.
Om,, dit in de kaart
te'spelen wil de VU o.m. het
minimum-inkomen optrek
ken, de hervorming van de
ziekteverzekering, arbeids-
Uw enige
Vlaamse waarborg:
Volksunie
punt krijgt als titel: welzijn
en verdraagzaamheid. Men
pleit voor eenheid voor de
levensbeschouwelijke en
wijsgerige verscheidenheid,
voor amnestie voor een
minder strikt partijgebon
den schoolpaktkommissie,
enz.
JAN CAUDRON: IK BEN
NIET VAN PLAN MIJN
HELE LEVEN AAN DE
VLAAMSE KLAAGMUUR
TE BLIJVEN STAAN
Lijsttrekker op de lijst voor
de Kamer is bij ons Jan
Caudron, schepen te Aalst.
Vorige keer eerste plaats
den» minder energie
moeten steken in het vel
ten voor de Vlaamse rej^
ten eindelijk te kunnen
ginnen aan de opbouw
van Vlaanderen. Naast
go Schiltz en Staf Sch(
linck nam ook Germain
Rouck het woord. Zcf™
verwacht motiveerde
vooral zijn toetreding tol
VU. Als inwoner van
taalgebied Ronse voelde)e
zich goed geplaatst onen
weten welk onrecht de
ming wordt aangedaan
stipte aan dat senator Cist£
lier (PVV) nog altijd twe
lig propaganda voert, da
w. i jrnP
duurverkorting als sociale
maatregel en als middel tot
evenwichtig spreiding van
de werkgelegenheid, her
stel van de syndikale vrij
heid, strenger toezicht bij
bedrijfssluitingen...
Derde luik betreft de eko
nomische politiek. Men
komt op voor een streng
anti-inflatiebeleid, het her
stel van de konkurrentie-
kracht van de ondernemin
gen, de gezondmaking van
de rijksfinancies, een toe
komstgericht industrieel
beleid en een dringend ar-
beidsprogramma voor de te
werkstelling op 40.000
nieuwe arbeidsplaatsen per
jaar (tot 1980). Een vierde
vervanger en aldus aan
brenger van 2.016 voorkeur
stemmen (op een totaal van
24.500 lijststemmen), wipte
hij uittredende volksverte
genwoordigster Georgette
De Kegel naar de tweede
plaats en wordt hij aldus
een grote kansmaker op een
parlementaire zetel. Met
hem meent de VU de jonge
re kiezer te kunnen lokken.
Tijdens de verkiezingsbij
eenkomst in de Madeion
(op 15/4/77) drukte hij—na
een uitvoerige bespreking
van de prioriteiten die de VU
zowel nationaal als voor
ons arrondissement stelt-
zijn ongeduld uit om samen
met zijn «Vlaamse vrien-
BSP haar Vlaamse refl
vooral bij de verkiezi
voelt, hij stipte de polei
tussen Willy Claes en
fessor Gerlo aan en ver
de BSP geen antwoori
geven op het feit dat'
Rassemblement Walloi
het arrondissement Oi
naarde-Ronse lijsten hl
ingediend. |hc
Andere kandidaten: g'^'
lains Henderickx (3de
mer), Hein Mallefroy (6
Johan Van Cleemput (J"
opvolger), Jan De Neve
senaat), Luk D'Hondt
opvolger). Jules Hender
(5de) en P..P.J. Vandert
(6de).
fb
De Kommunistische Partij van België zet eveneens de
tanden in de situatie die de uittredende koalitie achter zich
heeft gelaten. Ze haalt uitvoerig de jongste nationale
stakingen aan, men roept de ACV-'ers -die eveneens heb
ben betoogd tegen de anti-sociale politiek van CVP-er
Tindemans en PVV-er De Clercq- op om aan te sluiten bij
de progressieve frontvorming. We citeren Ray De Smet
lijsttrekker voor de Kamer: «Zullen ze nu voor deze heren
stemmen? Ghis Willems, twèede kandidaat van de CVP,
heeft zijn kampagne ingezet onder de slogan «Tindemans
meer dan ooit!». Kom, ACV-ers die gestaakt hebt, is er
tussen U en Willems geen groter verschil dan tussen en
de KP? En de bewuste ABVV-stakers, welke waarborgen
hebt U over een BSP-regeringsdeelname morgen? Hebt U
er geen belang bij, dat morgen een versterkte KPB er over
waakt dat die strijdbaarheid en die eenheidsgeest van de
staking niet verloren gaat?» (sic).
Alle hoop gaat bij de kom-
munisten uit op een bunde
ling van de vooruitstrevende
krachten zoals in Frankrijk.
Men vindt het hoogsttijd
dat de sociale verworven
heden beschermd worden
nu ze na dertig jaren rege
ren van rechts al dan niet
met de BSP als gevangene
stuk voor stuk worden af
gebroken. Men ziet voor de
toekomst dus alle heil in
een eenheid van links. Zelfs
kijkt men hiertoe uit naar de
linkerzijde van de Volks
unie. Intussen vraagt de KP
aan de bevolking goedkeu
ring te geven aan volgend
anti-krisis-programma
verdediging van het
arbeidsinkomende KP is
er van overtuigd dat alleen
een hoger levenspeil het
herstel van onze ekonomie
kan bewerkstelligen; men
verwerpt elke autoritaire
loonpolitiek, men ijvert voor
een demokratisch prijzen-
beleid voor massaverbruiks-
goederen, tarieven van
openbare nutsbedrijven,
van het openbaar vervoer,
enz, enz.
verdediging van de werk
gelegenheid en een nieuw
industriebeleidgeen her-
struktureringen waardoor
de werkgelegenheid wordt
aangetast, gewaarborgd
recht op brugpensioen, re
gie-statuut voor bedreigde
ondernemingen die een be-
kRb
langrijke rol spelen in het
ekonomisch leven enz. enz.
tegen de diefstal en de
verspilling van het geld van
de gemeenschap; Beteu
geling belastingontduiking,
strenge parlemantaire kon-
trole op het gebruik van
openbare fondsen voor pri-
véfirma's, doeltreffende
kontrole op de beweging
van Kapitalen en vooral dan
op de transferten van de
multinationals, enz.
macht aan de gewesten
en autonomie voor de ge
meenten;
voor een buitenlandbe
leid dat in het belang van
het land staat ei: de vreed
zame samenwerking van al
le volkeren omvat het ont
wikkelen van onze betrek
kingen met socialistische
landen en de landen van de
derde wereld op grond van
gelijkheid en de aktieve bij
drage tot de politieke ont
spanning in centraal E
pa.
Kandidaten uit onze str<
voor de kamer: Ray
Smet (eerste), Jozef F?ai
brecht (3de), Simone G<
sens (4de), Pol Van den
beel (zesde), Léona De
cke (2de Plaatsvervan(|9
Olga De Brul (4de pl. k
Jozef Goffa (5de) en Jo:
Geyter (6de); voor de
naat zijn dit Domien
sens (eerste), Victoire
geylen) (4de), Pol Bron
(1e plaatsvervanger),
Van Nieuwenborg (S
Pierre De Neef (5de) en
chel Van Mieghem (6de)
hai
ht
Alhoewel Amada in verscheidene arrondissementen
het hele land lijsten indient, blijft deze in onze streek
weinig georganiseerd en inaktief.
Twee mensen stellen zich
op als kandidaten voor de
kamer een zekere Claes en
ene Van Dnninck. Beiden
om het maoistisch stand
punt van Alle Macht aan de
Arbeiders te propageren.
M.a.w. wil men hier alle an
ti-kapitalistische krachten
verenigingen in een nieuwe
kommunistische arbeids-
partij. De verkiezingen wor
den aangewend om aan de
realisatie.hiervan te werken.
Het aldus gevormde pro-
s)
gressief front moet zich
spreken tegen de anti
mokratische wijze.
Of Jeze nu Vlaming. Vke
of Brusselaar is, de arbe
moet zich voegen aan
eenheidsfront dat het h< ve
moet kunnen bieden aai He
aanvallen van het groot ili
pitaal. Zodanig dan dal inr
eisen van de demokratis^
en de sociale vooruitg j
worden verbonden met^
objektief van de natio
onafhankelijkheid
we
