LUC
COLLYN:
RODAGE
Etienne Van der
de doorzetter
Snickt
Johny De Nul met twee palmen,
Dirk Heirweg en André Van den Steen
met een boeket op hun paasbest
Johny De Nul: beuken en blijven beuken
DUIMEN VOOR
JAN EN JENNY
'e renner van de week:
Liefhebbers
~-'e renner van de week
?n 3-1
3-2
ip 0-1
n 1-c
m 1-1
Tt 1-4
3-3
e 2-1
n i-<
e 3-1
om er een dik boek over te schrijven", meesmuilde
.expert" nadat I>uc Collyn de voetriempjes had losge-
<t en te Wettcren een „twee op twee" lukte. Op de
beschouwd had onze „filozoof" gelijk de konkurrentcn
Ben immers niet in dichte drommen opdagen, zodat de or-
Eatoren telkens slechts een handvol renners konden
aten".
SNNE
lenaar
>deren
hij
;onden
•at ter
e te
Lwaalfd
stak
hij bl
de schuld van Luc Col-
la ze hem liefst uit de
gaan en elders waar er
kans op de zege inzit, in
stijgbeugels klimmen
ja, Luc maakte van de
een deugd en maakte er
naar twee deugddoende
races van. Eén enkel
je moest hij goed uit de
n kijken hij speelde
er" voor Rudi Van den
:ke, een mannetje dat in
>urt niet mag onder-
Onder hun beidjes kap-
.uc en Rudi een kloof
achtervolgers alle il-
ontnam het werden
nde p ninuten. Genoeg om aan
ind van de koers ge-
tijd te laten om een
üannui eh spelletje met „sur-
schijndemarrages en
maar op, uit te voeren.
haalde het. Gelukkig
zouden we zeggen hij
het spektakel en
dus loon naar werk
"EUR
iollyn heeft het seizoen
liet met slaande trom
hij liet een eerder
j,,adempauze" tussen de
hakeling van de piste
*a aVc wog- °P het ova»'
-Annasijp w;nterbaan heeft hij,
niet die andere crack,
e De Wilde, bewezen
i tot de allerbeste jon-
binnen de eigen landsgrenzen,
doch zelfs internationaal. Met
het oog op het bereiken van
de cruciale leeftijd (19 jaar),
was het trouwens uit den
boze er van meet af aan in
in te vliegen. Begin mei
„moet" Luc naar de amateurs
en uitgerekend in die moeilij
ke kategorie begint de on-
bouw van een koereurscarriè-
re. Trainingen en wedstrijden
stonden en staan in het teken
van die overgang. De konditie
gaat dus eerder geleidelijk
crescendo. Om zijn doel te
bereiken improvizeert Lunc
Collyn niet hij luistert aan
dachtig naar de raadgevin
gen van zijn coach Hubert
Van Wesemael (de schoon
zoon van Achiel Buysse, een
man die vele jaren geladen
onvergetelijke bladzijden vol
schreef in het geschiedenis
boek van de Ronde van
Vlaanderen). Luc voert de
„instrukties" gewetensvol uit.
Zodat mag gezegd dat zowel
„professor" als „student" zich
aan de spelregels houden.
Luc Collyn Die heeft nog
een paar weken de tijd om
te roderen bij de juniores.
Maar daarna wordt net bloe
dige ernst. Hij wordt net als
de andere nieuwkomer Etïen-
ne De Wilde een element dat
niet als een figurantje met
het peloton zal meeglijden.
(MM)
van Vlaanderen» voor ama
teurs te Denderleeuw, steeg
rijn: moreel als een vuurpijl
de hoogte in. Weten dat hij
niet afgeschreven was, dat hij
opnieuw naar de top klom.
maakte hem gelukkig. In 1976
'bereikte hij zijn doel Etien
ne Van der Sniokt kreeg on
derdak in een extrasportieve
profploeg. Geen kontrakt om
van de daken te schreeuwen
dat het «gebeurd» was. He
lemaal niet. Doch een en an
der bewees dat men in hem
een bekwaam element zag,
een nuttige schakel in een
team dat, langs kopmannen
om, overwinningen en publi
citeit voor de «bazen» na
jaagt.
Een karrevracht in het oog
springende prestaties resul
teerde uit dat eerste profjaar
niet. Bescheiden ging de Ber-
larenaar zijn gangetje. Bijna
als de gevangene van het pe
loton anoniemen alleen voor
de vedetten hebben de
nieuwsmedia plaats en tijd.
Ontgoocheld moest Etienne
over die «stage» bij de be
roepsrenners 'allesbehalve
zijn. Bovenop 'had hij een en
ander geleerd. Dit seizoen
heeft hij opnieuw een «merk»
een «titelrol» vertolken in de
voorjaarsklassiekers werd
van hem niet geëist dat is
slechts voor de mannen «uit
de top» weggelegd. Wel reisde
hij onlangs naar het Zuiden
in de Katalaanse week deed
hij het meer dan behoorlijk.
Sindsdien heeft hij aan zelf:
vertrouwen en fisische kon
ditie bijgewonnen. Afgelopen
weekeinde finishte Etienne
Van der Snickt als nummer
■acht na de bijna onmenselij
ke sneeuwkoers te Hannuit.
Dit resultaat kan de aanloop
tot de definitieve doorbraak
betekenen.
Hamme, de ganse familie De Smedt duimt voor Jan
hebt talent, je WEET dat je net dat tikkeltje speed bezit
je een koers zegevierend kunt afronden. En je wint,
om de haverklap, maar toch meer dan je buren en
Wichelen-Sersl^amp zelden in
het zonnetje staat. Te Ooster-
zele was hij nochtans met de
besten mee. Een vierde prijs
was zijn deel. In het West-
vlaamse Wevelgem arriveer
de Luc als nummer 16.
Goed bloed en talent liegen
noodt. Dat bewijst REK CAET-
HOVEN die flink op weg is
om een hoofdrol te spelen in
de liefhebberskoersen 5e te
Baasrode, zesde te Zele en
8e te Waarschoot zijn dui
delijk «symptonen» van een
stijgende konditie.
Voor JOHN DE CROOCK een
andere neofiet, werd het <n
Ophasselt - Hekelgem een 6e
plaats. BENO MICHIELS is
dan toch weer op de racefiets
geklommen. liever dan een
witte trui aan te( trekken en
als individueel van de ene
profkoers naar de andere te
tuffen, werd hij opnieuw
amateur. De 'grote konditie
is er nog niet, maar met een
7e prijs te Geraardsbergen en
en 15e plaats te Baasrode, be
wees hij dat 2ajn come-back
indrukwekkend kan worden.
De resultaten van onze an
dere streekrenners zetten we
op een rijtje ERIC BON-
NAERENS 8e te Erpe-Mere.
FRANK VAN IMPE, 9e te
Erpe-Mere en 12e te Genap-
pe waar effe 112 renners in
het zadel klommen, MARK
LAMBERT, 9e te Baasrode
en 17e in het 'kriterium te
Zele, JOHNNY DE WAEL,
9e te Zele. EDDY VAN DEN
ABBEELE. tiende te Erpe-
Mere en 11e te Zele. LUC
VAN ALBOOM, 10e te Ge
raardsbergen, MARC VAN
HAUWE 10e te Diegem,
FRANK ARIJS, 12 et Erpe-
Mere en 16e in Ophasselt-He-
kelgem, PATRICK LERNO,
13e te Diegem, PIERRE DE
MAEYER, 15e in St-Amands
en RUDI DE JONGHE, 18e
te Erpe-Mere.
Bijna plat op de fiets. Alsof hij het laatste zuchtje wind
over zijn donkere haarlokken wil laten glijden. Aërodynamisch
- en terzelfdertijd, als met de kracht van een machine de
pedalen ronddraaien. Hij rijdt te groot, beweren sommigen.
Hij werkt veel te veel, zeggen anderen. Maar hij wint. En
dat is belangrijkst.
konkurrenten bekijken je
een scheef oog als je er-
je rugnummer afhaalt
^J/Veeral eentje die beter kan
f m ikzelf.» Je doet en je
W at alles voor de wielrenne-
i want later wil je al fiet-
je broodje verdienen,
zo eenvoudig is het alle-
chtT*—
werd het keihard en soms
vertwijfeld vechten om te
rug te komen. De come-back
duurde langer dan verwacht.
Het zag er op een bepaald
moment zelfs heel lelijk uit
de «crack» voelde zich een
beetje hulpeloos. Weggezakt
in het immense peloton der
anoniemen, van de doodge
wone meelopers.
Van der Snickt was
enkele jaren een auten-
vu'r (ke belofte, een jongen
is daarvan gezegd werd dat uit
een solied prof kon
Als hij met niet al
veel tegenslag af te reke-
Toert hij het sol-
Win tenplunje aantrok, werd de
[dans gebroken. Nadiien
Ie
Jongens met een week ka
rakter hadden er in gelijk
aardige omstandigheden ont
goocheld het bijltje bij neer
gelegd. De door-zetter uit
Beblare niet. Hij bleef strij
den) voor zijn plaatsje onder
de zon. Toen hij twee seizoe
nen geleden plots weer schit
terde in de klassieke «Ronde
Met wie moeten we deze week eigenlijk beginnen met
André Van den Steen die te Oosterzele Etienne De Wilde
klopte, met Dirk Heirweg die in Zelzate de Nederlandse
„beroepsamateur" Van den Bundert counterde, of met
Johny De Nul die zowel te Zele als Baasrode nog maar eens
de voorhamer hanteerde
We zegden het al eerder
ETIENNE DE WILDE heeft
zich enorm goed aangepast
in zijn nieuwe kategorie. Re
sultaten zeggen soms veel
meer dan een lang betoog
bitieuze jongere die met een
diploma van technikus op zak
ook nog andere pijlen op zijn
boog heeft, een derde prijs
stak er toch voor deze veel
zijdige renner is. Te Ever-
toepast. Hameren en blijven
bonken. Tot de konkurrenten
het laten afweten.
Dat deed hij te Baasrode.
Janneke Lauwereyns ceed
wat ie kon om in bet spoor
van die geweldenaar te blij
ven. Baten deden al die in
spanningen niet Jem MOEST
eraf. De laatste demarrage
van Johny ging hem boven
het petje. Doch hij hield er
toch een derde plaats aan
over. De Nul won. Maar dat
zegden we al. Dat deed hij
ook te Zele waar hij na zijn
krachtpatserij nog mans ge
noeg was om een spurt met
drie zegevierend af te ron
den. (MM)
Collyn na één van zijn vele overwinningen.
Over JOHNY DE NUL ge
sproken! een eigerpardige
koereur toch wel. Kijk naar
zijn jongste «esbattementen»
te Zele reed hij weer als een
sneltrein. Steeda op het hoog
ste toerental. De boel aan
flarden scheuren noemt men
dat. In een spurt met drie
was hdj na al dat geweld nog
de vlugste ook. Te Baasrode
was het weer «van dat». Daar
bleef de «immigrant» Janne
ke Lauwereys erg lang in
rijn spoor. Johny kloppen
bleek ook voor moedige Jan
een onmogelijk opdracht. In
de laatste kilometers moest
Lauwereys zelfs udt het wiel
zodat de Schoonaardenaar,
die een verbazende kracht in
zrijn pedaalslag steekt, in zijn
eentje op de findsh afstormde.
In Gosselies was Johny eer
der vijfde.
Wie dacht dat de Nederlan
der Antoon Van den Bundert
te Zelzate ongestoord de laat
ste kilometers zou afhaspelen
na een indrukwekkende de
monstratie, rekende zonder
een fantastische DIRK HEIR
WEG. De klasman uit Zele
deed wat boven het petje van
alle anderen ging hij sprong
als een bolied van de «over
levenden» weg, viel het Kees
je op de hakken en klopte
hem bovenop aan het eind
van een indrukwekkende
sprint waarin zowel kracht
als snelheid troef waren. Te
Hekelgem was hij de beste
achtervolger, kwam in de
slotfaze mee vooraan, doch
het was «lepe» Walter
Schoonjans die won. Dirk
werd met zijn tweede plaats
niet eens beloond naar werk.
William Tackaert, de sterke amateur uit Zele.
Winaar nummer drie heet
ANDRE VAN DEN STEEN.
Om te Oosterzele met de
paaspalm te kunnen wuiven
moest hij de pijlsnelle Etien
ne De Wilde kloppen. Dré,
die één van 's lands beste
finishers is, deed het. In Op
hasselt - Hekelgem was hij
er net niet 'bij toen de beste
prijzen werden verdeeld. Een
achtste plaats betekent toch
ook wat.
tweede te Oosterzele, vierde
te Gosselies en achtste te
Zelzate. Geen alledaags pal
mares voor iemand die en
kele dagen gelegen nog ju
nior was.
Toch maar uitstekend van
EDDY D'HERDE de man
uit Nieuwerkerken koerste te
Erpe-Mere zo goed als voor
eigen deur en liet zich de
das niet omstrikken. Al werd
het geen, zege voor deze am-
(C)
kern werd het een 6e plaats.
WILLIAM TACKAERT wil
de in «zijn» Zele wat bewij
zen. Om een losgebroken De
Nul nog te 'bedreigen was
het te laat toen William kei
hard van de andere achter
volgers wegging. Toch was hij
nog vierde.
LUC VAN BEVER is een
sterke beer. Jammer genoeg
spurt hij niet zo snel. Zo
komt het dat de amateur uit
Johny De Nul is het type van
de spektakelkoereur. Dèèrom
misschien heeft hij een massa
fans achter zich staan. Die
bijna onblusbare strijdlust
van de man uit de Schoon-
aardse Langestraat wordt af
en toe uiteenlopend gekom-
mentarieerd. „Hij zou het
kalmer moeten aanpakken.
Een mens is als een motor
hoe langer en sneller hij
draait, hoe vlugger hij vei -
sleten is". De prof: „Een mo
tor MOET op volle toeren
werken anders komt hij nooit
goed uit de rodageperiodc".
Hoe dan ook Johny De Nul
Liefhebbers Baasrode Johny De Nul maakt het de fotografen wel makkelijk. Voor de bewijst alsmaardoor dal hij
zoveelste maal bolt hij alleen en op zijn gemakje naar de finish. (C) momenteel de goeie taktick
