KIWANIS GANGMAKER VOOR J.P. RAMPAL
GALERIJ PI ETER COECKE HERDENKT
WILLEM VAN HECKE
OPTREDEN VAN WERELDVERMAARDE FLUITIST TE AALST
28 - 15-4-77 - De Voorpost
In het Voorpostnummer van 18 maart j.l. hadden wij het reeds over de «formatie» van een
nieuwe service klub te Aalst, met name Kiwanis. Bij deze gelegenheid hebben wij het ook
gehad over de doelstellingen van deze klub en lichtten wij ook de onmiddellijke intenties van
Kiwanis toe op hei vlak van de steunverlening aan jong beloftevol muzikaal taieni De voor de
hand liggende manier om hiertoe de nodige fondsen beschikbaar te krijgen is uiteraard het
organiseren van koncerten en voorstellingen die op een zodanig muzikaal niveau liggen dat
een maksimum aan resultaat haast verzekerd is.
Als dan het inrichten van een
dergelijke muzikale gebeurte
nis op de koop toe nog samen
valt met de eigenlijke stichting
van de klub dan spreekt het
vanzelf dat het geheel zowat
het aanzien kreeg van een
werkelijk prestigeopzet. Het
beste zou amper goed genoeg
wezen.
Kiwanis kon inderdaad nauwe
lijks beter geïnspireerd van wal
steken dan door dit stichtings
jaar ekstra luister bij te zetten
met een van 's wereld's meest
beroemde virtuosen naar Aalst
uit te nodigen. Dat de
Kiwanis-mensen meer dan het
gewone tikkeltje geluk hebben
gehad bij het bekomen dat een
druk bezet artiest als J.P.
Rampal toch kon worden over-
haald om naar de Keizerlijke
Stede te komen ligt zo voor de
hand. Hoe het allemaal is gelo
pen, zou een verhaal op zich
zelf kunnen zijn en te lang om
hier te vertellen. Een ding staat
uiteindelijk vast, de wereldver
maarde fluitist J.P. Rampal
speelt te Aalst in de Sint-
Martinuskerk op maandag 9
mei e.k. te 20.30 uur.
STICHTING ALEX DE VRIES
Zoals we reeds vroeger heb
ben gemeld is het tot stand
brengen van deze gebeurtenis
vooreen groot stuk, zoniet voor
het grootste stuk, te wijten aan
de goede relaties welke be
staan tussen Kiwanis enerzijds
en Mvr. Denise De Vries-
Tolchowsky - en de Alex De
Vriesstichting anderzijds. Door
de tussenkomst van Denise
Tolchowsky werd J.P. Rampal
aangezocht die op zondag 8
mei te Antwerpen zou optreden
in het raam van de door de Alex
De Vriesstichting ingerichte
koncerten. J.P. Rampal was
onmiddelijk bereid om, gezien
het uiteindelijke doel van Ki
wanis is om langs deze weg
steun te verlenen aan ontlui
kend talent, aan zijn Antwerps
optreden een Aalsterse na
klank toe te voegen. Diegenen
die weten hoe druk bezet een
J.P Rampal. (SJ)
man als J.P. Rampal wel is zul
len dit uitzonderlijke gebaar
van deze kunstenaar des te
meer op zijn waarde weten te
schatten.
JEAN PIERRE RAMPAL
Hij werd te Marseille geboren.
Zijn vader Joseph Rampal, die
in deze stad direkteur was van
het muziekkonservatorium,
leidde uiteraard de eerste mu
zikale schreden van zoonlief.
Jean-Pierre behaalde reeds op
jeugdige leeftijd tal van eerste
prijzen. Gelijktijdig met zijn
konservatoriumopleiding ging
hij gewoon door met met het
volgen van sekundair onder
wijs, waarna hij zelfs nog drie
jaar medicijnen ging studeren.
Hiermee belandde hij te Parijs
waar hij tevens zijn muziekop
leiding vervolgde aan het Na
tionaal Muziekkonservatorium
om ook daar een schitterende
eerste prijs in de wacht te sle
pen.
J.P. Rampal's karriere als vir
tuoos was op dat ogenblik vir
tueel begonnen, hij trad sinds
dien zowat overal op in Frank
rijk, nadien in praktisch alle
Europese landen, in Noord-
Centraal- en Zuid-Amerika, in
Japan-waar hij elk jaar terug
keert om er steeds weer te
worden toegejuicht-, kortom,
deze uitzonderlijk begaafde
fluitist werd reeds overal ter we
reld beluisterd en bewonderd.
Hij is tevens de stichter en be
zieler van het «Ensemble Ba
roque de Paris» en van het
«Quintette Vent Frangais».
Met deze ensembles, daar
naast ook individueel of ook
nog in duo met Robert
Veyron-Lacroix, waarmee hij
destijds een der meest be
roemde duo's vormde, trad hij
praktisch op bij alle grote muzi
kale gebeurtenissen en festi
val's. Bovendien is hij ook nog
als leraar verbonden aan het
hogergenoemde Franse Na
tionale Konservatorium te Pa
rijs.
De Fransen spreken van «Flüte
d'Or»-wij zouden J.P. Rampal
zonder overdrijving de «Tover
fluit» kunnen noemen- en gaan
terecht fier op deze Paganini
van de dwarsfluit die een be
vestiging is van de uitzonder
lijke bete kers van de vaak ge
roemde Franse fluitistenschool
waarvan hij tenslotte het pro-
dukt en de eksponent is.
Het zal alleszins niet zozeer
liggen aan het historische in
strument zelf, dat door J.P
Rampal wordt bespeeld en dat
ooit nog eens heeft toebehoord
aan «Ie Comte de Rémusat»
dan wei aan de klankvolheid
van zijn spel, de gewelfde,
doordringende en elegant
zwierige sonoriteit die hij uit dit
instrument te voorschijn tovert
en aan zijn meesterlijke virtuo
siteit waardoor hij, zonder on
derscheid, de waardering ge
niet van al zijn kollegas muzi
kanten.
Rampal is de allereerste en
enige fluitist die over heel de
wereld met evenveel entoe-
siasme wordt toegejuigd door
het internationale muziekpu-
bliek zoals dat tot op heden
meestal slechts gebeurde voor
de meest vermaarde klavier-,
viool- en cello-virtuosen. Meer
dan wie ook heeft hij er toe bij
gedragen dat in 'n zeer korte
tijd dit gouden instrument, wat
de dwarsfluit is, opnieuw deze
bevoorrechte plaats heeft in
genomen welke het vooral in de
18-de eeuw in de muziekwe
reld heeft bekleed.
Hij publiceerde heel wat wer
ken voor fluit en hij inspireerde
vooral talrijke komponisten
zoals Poulenc en Solivet die bij
hun komposities onvermijdelijk
hebben gedacht aan de moge
lijkheden van dit instrument in
de handen van Rampal Op
deze wijze zagen verschillende
meesterwerken het licht die
niet alleen voor de Franse mu
ziek een verrijking inhielden.
Er werden talrijke grammo
foonplaten opgenomen met
door J.P. Rampal gespeelde
muziek van Bach. Vivaldi,
Haendel, Mozart, Telemann en
van de hoger geciteerde kom
ponisten, Hij behaalde talrijke
«Platenprijzen» zoals de «Aca
démie Charles Gros», de «Aca
démie du Disque Frangais» en
de «Edison», deze laatste in
1969.
Afgezien van het verdienste
lijke doel welke de inrichters
van dit J.P. Rampal-koncert, de
service-klub Kiwanis, zich
hebben gesteld en de eerste
bijdrage welke dit uitzonderlijk
muzikaal evenement hiertoe
moet leveren, met name: steun
aan jong muzikaal talent, is al
leen reeds de naam zelf, van
deze fluitist van allerhoogste
orde, een vanzelfsprekende
uitnodiging om op 9 mei e.k.
naar de Aalsterse Sint Marti-
nuskerk te komen;men krijgt
niet zo dikwijls de gelegenheid
om deze «Gouden Dwarsfluit»
te zien en te beluisteren.
E.V.
AMERICAN GRAFFITI
een film van George Lucas (VSA, 1973)
met Richard Dreyfuss, Ronny Howard, Paul Le Mat, Charlie
Martin Smith, Cindy Williams, Candy Clark en McKenzie
Philips.
De ondertitel van Lucas' tweede langspeelfilm zou wel een
«Summer of 62» kunnen zijn. Lucas neemt ons immers
mee, vijftien jaar terug in het verleden, naar de vrolijke jaren
van de rock 'n roll. De tijd toen Marlon Brando en James
Dean je van het waren en Fats Domino, Chuck Berry en
Buddy Holly dag in dag uit de eter onveilig maakten.
We maken de laatste avond vin het schooljaar mee in een
Californisch stadje. De plaatselijke jeugd viert er feest: ge
daan met de school - morgen begint het ware leven.
Bijzonder geslaagde schets van het Amerika in het begin
van de zestiger jaren, visueel erg aantrekkelijk en met een
klankband om van te smullen
(filmklub Pan, in het nieuwe CSV, Burchtstraat - naast de
zaal Okapi - Aalst, zondag 17 april om 20.30 uur)
Ter gelegenheid van de opening op 21 april e.k. van een merkwaardige tentoonstellingen de
galerij Pieter Coecke te Aalst van 40 nog nooit getoonde werken uit de exclusieve nalatenschap
van Willem Van Hecke, georganiseerd door de legaatcommissie onder voorzitterschap van
Eric Standaert, volgende beschouwingen over het leven en het werk van deze kunstenaar van
universeel formaat.
Op 31 december 1893 werd Wil
lem Van Hecke te Blankenberge
geboren om schilder te worden en
niets dan dat, een leven om intens
te ervaren, te zien en nog te zien en
uit te beelden. Het is door zelf-
scholing. onvoorwaardelijke kon-
centratie en drang naar ontwikke
ling van het eigen oeuvre, moder
nistische wisseling die zou uit
monden in een syntese van de
schilderkunst als het ware. dat
deze stille eenzaat zou uitgroeien
van amateur tot een schilder van
Europees formaat.
Wanneer we de vijf periodes in het
werk van deze kunstenaar bekij
ken dan moeten we vaststellen dat
er veel meer is dan een zogenaamd
amateurisme. Het is een analyse
en een syntese. een samengaan
van nauwkeurig realistisch aftas
ten met een totaalimpressionisme,
een rijk atmosferisch penetreren,
een estetische belijdenis van ge
loof in alle schoonheid, ook wan
neer deze buiten de natuur ligt.
Zijn landschappen met licht over
goten boerderijtjes zijn juweeltjes
van picturaal atmosferisme even
als zijn marines met donker olijf
groene zeeën en witte zeilen; ver
geten we zeker niet de diepmense
lijke uitbeelding in zijn vissersta
ferelen. De grote kolorist en men
senkenner vinden we zeker terug
in zijn vele felgekleurde, humoris
tische koddige anekdotische figu
ren die na enkele jaren plaats moe
ten maken voor fel gekonden-
seerde juwelen van oernatuur.
Van Hecke schildert een dier als
een dier en een skelet. In een ver
dere fase wordt zoiets als een wer
vel van dit dier tot oerobjekt.
geïnkrusteerd in een bruin glacis.
Met dat al was de schilder op weg
om ook minder Figuratief te. gaan
schilderen en die nobele verstil
ling van het koloriet brengt ons in
de periode 1959-1%! waaralleen
nog de vorm telt. voorwereldlijke
stenen, stukken boomstam enz.
Soms is het menselijk wezen als
mogelijkheid geïncubeerd in deze
vormen.
In zijn laatste scheppingsperiode
1962-1975 heeft Willem Van
Hecke alles gereduceerd tot essen
tie. Zijn prachtige vormen hebben
hem zo dicht bij de zand- en steen-
kleuren gebracht dat zijn fonds zo
waarachtig zijn als de natuur zelf:
zand. schilfersteen.
Geheel de wereld zal nu in syntese
neerslaan in deze strukturen.
De tekenaar Willem Van Hecke
kerftmet behoedzame en zekere
hand het mensbeeld als absolute
structuur in de rotswanden, waar
de tijd duur wordt.
Met dit werk leeft men dagelijks
voortdurend nieuwgeboren in ge
meenschap. Onuitputtelijk vervult
de streling dezer beelden het be
staan en maakt deelachtig aan
hoogten van gevoel, inzicht, uit
drukking en vorm.
Het oeuvre van Willem Van
Hecke is een werk waarmede men
dagelijks kan leven en leeft in een
voortdurend nieuwe gemeen
schappelijkheid van kunstenaar,
kunstwerk en kunstgenieter
Aldus Eric Standaert in het prach
tig boek over Willem Van Hecke.
De tentoonstelling loopt tot 18 mei
1977.
Grodin,
r v
A CLOCKWORK ORANGE 1
een film van Stanley Kubrick (Engeland 1971)
met Malcolm McDowell, Patrick Magee, Michel
Bates, Warren Clarcke, John Clive, Adrienne Corri en
Carl Duering.
Naar het gelijknamige boek van Anthony Burgess in
het Engels voor één appel en één ei te koop in de
Penguin-reeks). Stanley Kubrick is de man die met
de regelmaat van een klok om de drie-vier jaren een
film uitbrengt die iedereen met verstomming slaat.
Alweer een meesterwerk zuchten de vermoeide critici
dan vanuit hun pluchen zetels.
Het begon allemaal in 1957 met zijn «Paths of Glory».
Dank zij Kirk Douglas volgde daar twee jaar later
«Spartacus» op, een tegenvaller in de Kubrick-filmo-
grafie, maar daar zijn valabele redenen voor.
Twee jaar later kwam «Lolita» en daarna een prachtig
anti-oorlogspamflet: «Doctor Strangelove, or how I
learned to stop worrying and love the bomb».
Zijn grote doorbraak kwam er met «2001, A Space
Odyssey» (1968) en deze «A Clockwork Orange».
Onlangs zagen we te Aalst «Barry Lyndon», een
eindeloos mooie film Kubrick's nieuwste meester
werk.
Deze week op televisie
F FOR FAKE: Orson Welles' laatste film, met Orso
himself, Frangois Reichenbach, Joseph Cotten
Laurence Harvey. (BRT, vrijdag 15 april om 22.30 uu
A SONG IS BORN: muzikale film van Howaï
Hawks, met Danny Kaye en Virginia Mayo. (RTI
vrijdag 15 april om 22.30 uur)
THE FLAME AND THE ARROW: verhaal van et
Middeleeuwse vrijheidsstrijd, in beeld gebracht do<®n ya
Jacques Tourneur, met Burt Lancaster en Virginr"
Mayo-. (BRT, zaterdag 16 april om 14.30 uur).
GUNS IN THE AFTERNOONSam Peckinpah's twef
de film, een vrij klassieke western met Randolp ok
lierbi
libliot
'liefm
Scott en Joël McCrea. (RTB, zaterdag 16 april oi
20.20 uur)
SALUT L'ARTISTE. Franse film van Yves Robert, m 1s,an
Jean Rochefort, Marcello Mastroianni en Frangoii'°9 zi
Fabian. (RTB, donderdag 21 april om 20.10 uur). «rooi
EROTICON, Zweedse film van Maurits Stiller, dat l0PPei
rend uit het begin van de twintiger jaren en bijgevo (w
een stomfilm, tenzij daar ondertussen een pianom
ziekje bijgekomen zou zijn. (Nederlands 21 april o
21.50 uur)
ien di
Vannt
«A Clockwork Orange» is eens te meer een toekomst
visie van Kubrick: hoe zal de mensheid in de toe
komst het geweld uit de wereld helpen? Via een
jonge knaap (knap vertolkt door Malcolm McDowell
overigens) die in de gevangenis aan een experiment
meewerkt - o.a. om zich voorbeeldig te tonen -
krijgen we één mogelijkheid te zien. Aan het
blijkt deze psychologische metode toch niet te best
geslaagd te zijn: de nadelen wegen blijkbaar niet op
tegen de voordelen. Kubrick's zoeken naar perfektie,
zijn duivelse natuur en zijn talent, maken deze «A
Clockwork Orange» tot een onvergetelijke ervaring,
(cinema Palace)
een film van Nathan Juran (VSA, 1958)
Alhoewel deze film zowat twintig jaar oud is kan h
voor liefhebbers van het fantastische genre nog bes
genietbaar zijn. Sinbad zal voor hen beslist gee
onbekende zijn: het is personnage dat regelmati
avontuurlijke reizen onderneemt en op die reize
kennis maakt met allerhande rare monsters. De viez
beesten willen ook altijd stokken in de wielen steke
en dus moet Sinbad allerlei middelen aanwenden or
de ongelijke strijd te winnen. De regisseur van dez
film, Nathan Juran, begon zijn carrière in Hollywoo
als dekorateur en kreeg voor zijn medewerking aan d
film «How green is my valley» een Oscar.
(Cinema Alfa)
KING KONG
een film van John Guillermin (VSA, 1976)
met Jessica Lange, Jeff Bridges, Charles
John Randolph, Julius Harris, Jack O'Halloran en
Lauter.
Vrij aardig geslaagde «stunt» van producer Dino
Laurentiis die goeie ouwe King Kong laat herleven,
(cinema Feestpaleis).
THE SEVENTH VOYAGE OF SINBAD
