FKlubfilms
L Filmkiubs J
HOGER OP MET STUK
VAN EIGEN BODEM
:EN KLEINE BULLEBAK MET BRITSE FOLKTUNES
J0EPIE-TIEPIE OPENT DEUR VAN NIEUW LOKAAL
31
De Kort (Frans Pauwels) in samenspraak met de journalist (Fons Vinck)
(JM)
het ganse stuk nogal saai deed
overkomen. Hier en daar een hiaat
in de tekstkennis, talrijke verspre
kingen en als laatste punt de toch
wel slordig belichting in de vier
taferelen in het tweede bedrijf.
Wat ons echter het meeste stoorde
is de gebrekkige interesse van het
Hoger Op publiek dat lacht te pas
en te onpas en in de zeer goed
gespeelde moordscène, allerminst
met lacheffekt, verontwaardigde
blikken van de Noordstarjury
meekreeg.
De hoofdrol nam Frans Pauwels
voor zijn rekening. Hij wist zich
met overgave in de huid van de
zwakke strijdende bediende De
Kort te steken. Ondanks enkele
slordigheden heeft hij zijn werk
goed gedaan. Louis Pauwels als
chef Rosseel. volledig tegenge
stelde persoonlijkheid van De
Kort. was zeer goed in zijn ge
nuanceerd spel. De twee vrouwe
lijke bijrollen Hoger Op bezit
sterke aktrices werden dyna
misch op scène gezet door Lut-
garde Matthieu (sekretaresse) en
An Debaets - Pauwels (Mathilde.
verloofde van De Kort) Fons
Vinck akteerde verdienstelijk als
de journalist Wens, al moeten wc
daar onmiddellijk aan toevoegen
dat de scènes tussen de journalist
en De Kort de zwakste schakels
in het geheel waren.
Mark Poppe zette de figuur van de
politiekommissaris stevig op de
planken, terwijl zijn assistent Mo
reel, Jef Wille, onverstaanbaar
was. Fons Janssens als de café -
eigenaar en Frans Verhulst ICA
direktcur voldeden evenzeer.
Samenvattend kunnen wc stellen
dat de individuele prestaties zeker
niet onder de maat lagen. De ploeg
streefde naar homogeniteit in de
voorstelling. Dat zij hierin niet ge
slaagd zijn komt grotendeels door
het feit dat de regisseur Louis
Pauwels. zelf een grote rol voor
zijn rekening nam en dus nooit het
volledig spektakel van uit de zaal
kon kontroleren.
Voor het dekor verdiend Hoger Op
een pluim. De toneelwisseling
tweede bedrijf zou ideaal geweest
zijn met een draaiplateau.
De oplossing die Hoger Op koos.
met belichting, kon echter veel
meer verzorgd zijn.
Aan de technische realisatie werk
ten mee: dekor: Frans Phlips, Jef
De Smedt. Pierre Daelman en de
Hoger Op ploeg De belichting
werd verzorgd door Jos Van Den
Nest. Ghislain De Maeghdt en
Danny Le Roy. Muziek en geluid
kwam van Valeer Uyttcrsprot.
'Lucienne Schockaert zorgde voor
de grime. Souffleur was Nest Ver-
hofstadt, inspiciënte Anna De
Smedt - Caudron en regie
assistente Myriam Buys.
HELP! DE DOKTER VERZUIPT
een film van Nikolai van der Heyde (Nederland, 1974)
met Jules Croiset, Martine Bijl, Piet Bambergen,
Ward De Ravet, Romain Deconinck, Leen Jonge-
waard en Willeke van Ammelrooy.
Nikolaï van der Heyde is een jong, en naar mijn
mening begaafd Nederlands realisator die zijn vak
leerde bij enkele grote kineasten, zoals daar zijn:
Jean-Luc Godard, Louis Malle, Frangois Truffaut,
Claude Chabröl en zelfs Vincente Minelli. Alvast
redenen genoeg om een goede film te verwachten.
«Help! De dokter verzuipt» is zeker geen meesterwerk
(dat zou maar al te mooi geweest zijn), maar men kan
er toch niet aan voorbijgaan. In zekere zin sluit hij
aan bij de heimatfilms die ons telkens weer tonen
hoe zoet he leven vroeger wel was. Van die heimat-
films blijft gelukkig alleen het folkloristisch aspekt
over. Geen vals engagement dus, geen zedenles,
enkel een aangename en pretentieloze ontspannings
film.
Het verhaal is ontleend aan het gelijknamige boek
van Toon Kortooms, we hebben het op de lagere
school wel allemaal gelezen. Het werd in die zin
aangepast dat een aantal personnages uit het boek
werden samengevoegd om model te staan voor enke
le types in de film. Verder was het ook noodzakelijk
de anekdotes waaruit het boek bestaat, met elkaar te
verbinden zodat ze een afgerond geheel vormen. De
dokter blijft uiteraard op het voorplan staan, maar de
aandacht wordt meer toegespitst op zijn houding
tegenover Irene Muller (Martine Bijl in een fris rolle
tje.) de nieuwe onderwijzeres. Dokter Angelino wordt
in zijn amoureuze perikelen met raad en daad bijge
staan door zijn gebuur, de dominee.
Verder is er ook nog de aannemer Bram Van Tienen
(Piet Bambergen, de helft van de Nederlandse Moun-
ties), die op zijn beurt verliefd wordt op een knappe
jonge zigeunerin en een aantal absurde dingen wil
verwezenlijken om bij haar in het gevlei te komen.
Dit alles is voor Nikolaï van der Heyde de aanleiding
geweest om ons mensen zonder kompleksen te
tonen. Zijn fijnzinnige observatie verbergt echter een
ietwat zwakke struktuur. Dit merkt men echter niet
doordat men volledig opgaat in de sprookjesachtige
sfeer die van de beelden uitgaat. Niet te verwonderen
overigens indien men weet dat Jofgen Persson, Bo
Widerbergs' kameraman voor «Adalen 31» en «Elvira
Madigan», instond voor de poëtisch-impressionis-
tische fotografie. De muziek werd door een Neder
landse wonderboy, Rogier van Otterloo genaamd,
geschreven en daarmee is hij niet meer aan zijn
proefstuk.
(Jeugdklub Tanu, vrijdag 29 april)
Kreja gaat maar door met haar muzikale ambities!
ene keer komen er dertig paar luisterende oren, de
pcijdere keer zijn dat er amper achttien. Organisatorische
.-bh ren rezen ten berge vorige zaterdag toen britse volks-
iziek financieel aderlatend nog geen twintig toeschou-
irs lokten. Het spektakel werd vol hoop een uur (zestig
nuten) uitgesteld nadat de heren van Bully Wee Kreja's
jrstel om in de instuifruimte te spelen netjes afgewim-
d hadden. Ze zijn dat niet gewoon en zo.
hok
pclC
zich
!vi
httien toeschouwers
tchts is nu niet precies
i stimulans om ermee
ort te gaan. Reklame en
c bliciteit wordt er naar ge-
ulv ne normen wel genoeg
voerd zodat in Krejakrin-
i nogal wat werd afgege-
op het bekende Aalster-
publiek dat zich minder
minder vertoont op wat
I's onder «kuituur» ge
iend wordt. Alle hoop
'Jtigt zich nu op Wannes
De Velde: zal die het
len op 21 mei?
goed, de kleine bullebak
in het Engels Bully Wee
imt startte uiteindelijk
ih met zijn Irisch, Scot-
n en English folktunes.
idat René verstek moest
maai ren (heirkracht weet je
ipvoi komt het dat onderaan
ieclg<lere initialen staan. Ge-
„•gaui tend van zijn spreek-
10 /l ordelijke muzikaal recen-
ermogen willen we toch
ileine bullebak op beide
in leggen.
huidige formatie staat
voor een geografische
tiding van hun traditio-
Begon Bully Wee met
leriaal uit Schotland en
ind, nu is er ook Engel-
folk bij. Ian Cutler die
jels bloed in zich heeft,
|ft daar wat mee te ma-
Frank Simon doet zijn
jotse duit in het zakje.
:agen hem met gitaar en
Tenslotte zijn er de
broers Jim en John
Hey respektievelijk met
ïr en mandoline en'gi-
en bodhran. Niet altijd
Jelijk van welke origine
liedekens komen gek-
rden ze er zelf mee.
zelden werd zo'n beetje
izied en kon het publiek
heimelijk of openlijk uit-
isten. Net zo toen één
de vier de slappe lach
pg. Dit gebeurde twee
keer tot algemene hilariteit
maar ook tot ongenoegen
van wie graag de rest van
het a capella lied gehoord
had. Ronduit storend werd
dat dan genoemd. Net zo
met het gitaren stemmen
midden in hun optreden.
Toch wel slordigheden die
beter achterwege gebleven
waren
Technisch eerder zwak
kwam dit toch wel de sfeer
ten goede wat ook niet te
versmaden is. Ging het
eerste gedeelte zo wat ge
bukt onder de steek «do you
have feelings? «en de vele
lege stoelen, de laatste
Ierse klanken werd er ge
danst tot groot genoegen
van Bully. Nog eens, sfeer
kwam er ook doordat in
het publiek een jongedame
zat - ik zal Trees haar naam
niet noemen - die nogal .^at
Ierse ménsen kent en ook
wat afweet van hun muziek
dus. Tussen Bully en Trees
werd tussen de liedjes over
soldaten en wijn en lieve
meisjes wat heen en weer
gebabbeld zo in de aard van
«can you play...» en «an
Irish song for the happy
birthday tomorrow of some
body». Wel fijn dat onder
onsje: zowaar een positief
aspekt van de Liliputters-
publiek. Bully We,e: in de
verwerking van de traditio-
neke klanken schijnen ze
niet zo origineel te zijn in
vergelijking met andere
groepen maar dit neemt niet
weg dat ze naarmate de
avond vorderde op steeds
luider applaus onthaald
werden.
Nu, daar zijn ook psycholo
gische redenen voor, maar
goed. We wilden alleen nog
aanstippen dat die jongens
een spiksplinternieuwe el
pee afgeleverd hebben. En-
De Engelse folkgroep Bullv Wex met veel muziek voor weinig toeschouwt'
chanted Lady noemt die of
te Folksound Records NO
FS 102. Nu zitten ze wel al
veilig over het Noordzee
water (hun toernee in België
is voorbij) maar wie interes
se zou hebben kan mis
schien wel wat hebben aan
hun kontaktadres in ons
Belgenland: Leon Lamal,
Bergstraat 15 in 1990 Hoei-
laart. (02/657.24.30.). Kreja
verwacht u allen op 21
mei...
PD
QUE LA FETE COMMENCE
een film van Bertrand Tavernier (Frankrijk 1975)
met Philippe Noiret, Jean Rochefort, Marina Vlady
en Jean-Pierre Marielle.
Een bijzonder knappe film die een flinke brok sociale
geschiedenis aan het licht brengt. Films zoals deze
zouden op het programma van laatstejaarsscholieren
moeten voorkomen, zij zijn heel wat leerzamer dan de
meeste geschiedenisboekjes. Begin van de achttien
de eeuw. Louis XV is nog te jong om de Franse troon
te bestijgen en Philippe d'Orléans wordt regent.
Tavernier schetst met kennis van zaken de handel en
wandel aan het Franse hof.
(Filmklub Pan, zondag 1 mei in het nieuwe CSV,
Burchtstraat - naast zaal Okapi)
LA CLASSE OPERAIA VA IN PARADISO
Laatbloeier van de Italiaanse sociale school, mist
een beetje de kracht van zijn illustere voorgangers,
maar weet toch anderhalf uur te boeien.
(Jeugdklub Dido, Mere, zaterdag 30 april)
Op de Sint-Annawijk weten de mensen al een hele tijd dat
er nieuwe jeugdlokalen gebouwd worden. Maandenlang
reeds ziet men een heuse bouwbedrijvigheid in de Bedrij
vigheidsstraat. De bedoeling is daar jeugdlokalen op te
richten bestemd voor Chiro Gentiaan (die daar wat al te
krap behuisd was) en voor de kinder- en tienerateliers
Joepie en Tiepie (die zouden verhuizen). Volgend weekend
is het zo ver! De lokalen zijn klaar en wat meer is, Joepie en
Tiepie stellen hun lokalen meteen open en houden een
<tópën,-deurcLag».
IS 'T VOOR
DE PORTEMONNEE?
Voor één keer nietWanneer
je zaterdag 30 april tussen
14 uur en 17 uur je neus
eens in hei naar verf ruiken
de lokaal steekt, zal er nie
mand aan de ingang met
een schooierige hand klaar
staan of zul je geen peper
dure pilsjes aangeboden
krijgen. Niet dat dit geld
niet zou welkom zijn (inte
gendeel ook na een mossel
souper en een wafelfestijn
is er nog steeds zaad nodig
in 't bakje) maar op die dag
wil men de feestelijke stem
ming zeker niet bederven
door die.materiële sleur.
Wat gebeurf-er. dan wel?
Vooreerst kan men natuur
lijk de nog wat onwennige
lokalen gaan bekijken. Ou
ders en kinderen kunnen
dit. Ze krijgen bovendien de
gelegenheid samen deze lo
kalen wat te versieren. Alle
kreatieve knutseltechnieken
die ze in Joepie-Tiepie
machtig zijn zullen hier van
pas komen. En zoonlief die
vader alleen nog maar met
een hamer aan het werk ge
zien heeft zal (misschien
versteld staan wat die nog
kan uithalen met wat
bristolpapier?
BOVENDIEN
Tiepie zal daar ook voor een
tentoonstelling zorgen van
wat 'Zg dit""jaar' reeds «ge
presteerd» hebben, terwijl
bezoekers eveneens de ge
legenheid krijgen deeg op
de pan tot pannekoeken om
te toveren. (Elke bezoeker
krijgt er daarna zo één...als
ze gelukt zijn natuurlijk).
Rond het einde van de na
middag zo wordt dan ook
nog wat opgevoerd. Tiepie
zal de taal van mime later
spreken terwijl Joepie het
lied van Stach zal aanleren'.
Stach is de jongen van het
land van Katoren die koning
geworden is. Hiermee heb
ben de Joepie-leden zeven
weken lange avonturen mee
beleefd. Nu is Stach ge
trouwd met zijn Kim maar
nog wcirdt h^t lied van
Stach met-iffiCTer stemme
gezongen. Hier kan je het
dus komen aanleren en een
gestencilde tekst kan je
meekrijgen als souvenir.
Meer hebben wij voorlopig
niet te vertellen. Wat de
nieuwe lokalen betreft,
daarover volgen zo vlug
mogelijk «nadere gege
vens».
Wie belangstelling heeft
voor de werking Joepie-Tie
pie kan kontakt opnemen
met (o.m.). Patrick en Deni-
se De Ceukelaire, Welvaart
straat 100, Aalst.
PD
orige zondag heeft de Toneelkring Hoger Op voor een bomvolle zaal met Klacht tegen onbekende»
an Eddy De Vries deelgenomen aan de toneelwedstrijd van de kulturele stichting Noordstarfonds. De
z\v Noordstarfonds Gent organiseert met dit tornooi haar zevende wedstrijd voor liefhebberstoneel.
et op te voeren werk werd bekroond in de tweede toneelprijskamp vierjaarlijks voor auteurs uitge
dreven door Noordstarfonds.
ldy De Vries, een achtendertig
rige Antwerpenaar, onderwijzer
I :gon pas te schrijven in 1965.
■ntal korte verhalen werden ge-
Kbhceerd in het weekblad ABC,
-Morgen- en in «Hoho». Hij
■hrcef ook een zestal luisterspe-
•n in science-ficlion-genre voor
idio Antwerpen. Een toneelver-
riging uit Mechelen zette twee
listerspelen als eenakter op het
pneel- Klacht tegen onbekende»
zijn eerste toneelstuk, voltooid
I974. Zijn tweede stuk «De op-
landige fietser» werd in Mcche-
|n gekreëerd in november 1975.
jen kleine bediende. De Kort, in
pn groot bedrijf ICA doet wanho-
Ige pogingen om zich te doen
fclden Als een vrouw in zijn le-
bn komt wenst hij even de plaats
in te nemen van zijn chef Rosseel.
Om dat te bekomen aarzelt hij niet
om chantage te gebruiken. De chef
wijkt en tijdens dit machtsvertoon
ontdekt hij bepaalde onregelma
tigheden in dossiers. Hij komt
erachter dat de firma waarvoor hij
werkt een moordsyndikaat is op
wereldvlak.
Hij roept een journalist ter hulp en
wendt zich tot de politie. Hij
klaagt persoonlijk via spreekbeur
ten de werking van de organisatie
aan. De macht blijft machtig. De
kleine bediende neemt zelf het
recht in handen, pleeg moord op
zijn chef en geraakt zo aan bewijs
stukken. Te laat, zijn eigen zwak
heid hij kan de plaats van zijn
baas innemen betekent ook zijn
ondergang. Hij wordt vermoord.
«Klacht tegen onbekende» is een
toneelstuk dat geëngageerd is. Het
legt de mensen het probleem voor
van de almachtige organisaties.
De auteur geeft de boodschap
mee: «Wij (de organisatie) zijn
machtig, zeer machtig, maar onze
kracht is hun zwakheid.»
De toneelkring Hogei Op heeft
zich sterk ingezet om dit moeilijk,
zeer ernstig toneelwerk tot een
goed einde te brengen. Op een vrij
behoorlijke wijze zijn zij daar in
geslaagd. Wij kunnen echter geen
uitbundig hoera roepen. Vlot en
goed afgewerkt was het aller
minst. Vooreerst was daar het kon
trast macht-onmacht dat absoluut
niet genoeg naar voor kwam. Ver
der een gebrek aan kordaatheid die
tor grote ploeg akteurs, aktrices en medewerkers stond achter Klacht regen onbekende
(JM)
