OLIJFJE EN HAAR MOORDENAARS,
BRAAF EN BESCHAAFD
«DIE VAN AALST» ZIJN NIET ZO KWAAD
FILM BIJ ONS
32
De televisiekeuze voor deze week
THE ACCIDENT: een knappe, ietwat vreemde film
van Joseph Losey, met Dirk Bogarde, Stanley Baker,
Jacqueline Sassard, Michael York en een jonge
Delphine Seyrig.
(BRT, vrijdag 29 april om 20.40 uur)
LO PAIS: of het dagelijkse leven van een afficheu
anno 1973: een film van Gérard Guérin, met Olivii
Bousquet, Nada Strancar en Anne-Marie Coffinet
(RTB, vrijdag 29 april om 22.25 uur)
LA BELLE EQUIPE: Franse film van Julien Duvivierj
met Charles Gabin, Viviane Romane en Charlej
Vanel. (RTB, zaterdag 30 april om 20.20 uur).
THE SECRET LIFE OF T.K.DEARINGeen Amerl
kaanse jeugdfilm die cinefielen kan interesserej
omwille van de aanwezigheid van de jonge super-st"
Jodie Foster.
(Nederland 1zaterdag 30 april om 19.05 uur)
LA VIE DE CHATEAU: een heerlijke Franse film m
Catherine Deneuve en Philippe Noiret. (BRT 2, dim
dag 3 mei om 21.15 uur)
L'OEUF: Franse komische film van Jean Herman
met Jean Rochefort, grapjas Guy Bedos, Miche
Galabru etc. (RTB, donderdag 5 mei om 20.10 uur)
Na Heksenjacht van Miller, een fel opgemerkte vertoning in
het kader van de Renaat Ravijtswedstrijd, bewandelden de
Catharinisten vorige week-end lichtere paden. En met
sukses zouden we durven beweren ware het niet dat tekst
en voorkomen volledig in tegenstelling stonden met de
inhoud, die hier als bondgenoot het dekor kreeg.
«Olijfje en haar moorde
naars» een komedie van
John Patrick in een «Hol
landse» vertaling van Ro
bert Sobels is een stuk dat
wat inhoud betreft niet veel
om het lijf heeft. Het kan
echter best een amusant
kijkstuk worden. Rond het
personage van Olijfje, een
vrolijke vrouw van vijftig die
leeft van de opbrengst van,
voddenhandel, bewegen
zich drie gure personen,
één vrouw van het verlei
derstype een mislukte pro
fessor met één long en een
meeloper van het bedrie
gerstype Het trio maakt
dankbaa. gebruik van de
goedgelovigheid van Olijfje
om zich, op de vlucht voor
de politie, in haar oud he
renhuis vol afval en muizen
te vestigen. Om aan geld te
komen besluiten zij een le
vensverzekering op de
vrouw af te sluiten en haar
achteraf te vermoorden.
Een muziekdoos ais ver
jaardagsgeschenk is een-
mom voor een eerste
moordpoging uit het brein
van mooie Gloria ontspro
ten. Een zoldering stort in
en Olijfje die er onder
moest gedood worden komt
springlevend te voorschijn
dankt haar belagers en
vooral Gloria. Overrompeld
door de goedheid van de
vrouw besluit deze niet
meer te werken aan moord
plannen op de lompenhan
delaarster. De beide ande
ren nemen elk een poging
voor hun rekening die
echter mislukt. Het braaf
mensje kan niet aanvaarden
dat er in «haar vrienden»
ook maar iets slechts huist.
Als zij met haar neus op de
ware feiten gedrukt wordt
ziet zij nog middel veront
schuldigingen te vinden. De
simpele ziel blijkt ook
schatrijk te zijn en dat is de
klimaks van het ganse ver
haal.
Wat het totaal betreft kun
nen we stellen dat er een
zekere homogeniteit is be
komen. Zowel Olijfje (Annie
Moortgat), Gloria (Nelly De
Hert), Brad (Gilbert Eelbo-
de) als Sal (Jos Vanmol)
speelden op een hoog peil.
De verloren h's en andere
uitspraakfouten van deze
laatste, waar wij anders nog
wel eens durven te vitten,
konden ons nu niet deren,
ze waren integendeel onge
kunsteld, een positieve in
breng, passend bij de per
soonlijkheid van de oplich
ter.
Ook de dokter (Dirk Klinck)
en de politieagent (Eric De
Smet) deden hun best. Een
onnatuurlijk spelen van de
eerste en een gebrek aan
plankenvastheid van de
tweede zijn faktoren die
slechts door oefening,
meerdere optredens, kun
nen verdwijnen.
Wat liep nu globaal gezien
mank? De verhouding taal
en type van mensen. De taal
was beschaafd, gemaakt,
met veel weet je's, hé's en
ha's, helemaal niet de taal
van een voddenraapster. Zij
kon best een resem
Aalsterse of andere dialek-
tische klanken ingelast heb
ben. Dat zou de tegenstel
ling tussen de oplichters en
haar nog meer geaksen-
tueerd hebben. Of waarom
niet eens totaal afstappen
van het ABN en ze elk hun
eigen dialekt laten spreken.
De sfeer rond dit viertal zou
er zeker goed bij gevaren
hebben. We zijn, geloven
we, toch reeds de tijd ge
passeerd dat toneel een
taalles is voor de toeschou
wer. Deze komedie in een
vlotte, al dan niet neder-
lands, zou echter en rauwer
overgekomen zijn. Het ge
hele voorkomen van de vod
denraapster was te braaf, te
proper. Ze zag er hoogstens
dertig uit, haar grime was te
net, een schrille tegenstel
ling met haar levenswijze
midden muizen en afval.
Oplichter Brad kwam zo
netjes voor de dag...onge
looflijk voor iemand die in
zo'n krocht leeft! Gloria was
ergens iets te chic gekleed.
Alleen het uiterlijk van Sal
strookte met zijn gehele ty
pering.
Het dekor was een juweel
tje, zelden zagen we zo'n
staaltje van efficiëntie en
perfektie. In de sfeer van dit
dekor kon dan ook best het
ganse stuk naar taal en
Op 22 april vond in het Oud-Hospitaal de opening plaats van een tentoonstelling waarin 17
Aalsterse kunstenaars hun werken kollektief exposeren. In feite is deze tentoonstelling een
heruitgave van een gelijkaardig gebeuren, met dezelfde kunstenaars in de Agnietenkapel te
Gouda in Nederland. Het geheel is ontsproten uit een samenwerking tussen het kunstcentrum
«Burgvliet» aldaar en de kunstenaarsbond «Bolaska» uit Aalst onder het voorzitterschap van
Willy De Turck. Het betreft een kulturele uitwisseling: ook de Nederlanders zullen hun werken
bij ons tonen.
Het zou ons te ver leiden om elk
der zeventien exposanten af
zonderlijk onder de loupe te
nemen, temeer er reeds ver
schillenden ervan in voor
gaande artikels belicht gewor
den zijn. Het valt ons eveneens
moeilijk om een welbepaalde
lijn te trekken, laat staan te vol
gen in deze tentoonstelling. Elk
der leden van de kunstenaars-
bond gaat zijn eigen weg. Ner
gens konden we iemand be
trappen op wat plagiaat ge
noemd wordt. Dit pleit onmid
dellijk voor de vereniging zelf:
de leden ervan hebben de kans
om samen realisaties op te
bouwen zonder dat hun per
soonlijkheid verloren gaat.
Elk der exposanten beZit kwali
teiten genoeg om het geheel op
eenzelfde artistiek peil te hou
den. Hiermede belanden we
dan bij een tweede positief
punt: veelzijdigheid in oeu-
vre;eenheid in kwaliteit. He
melsbrede verschillen echter
tekenen zich af in de keuze der
onderwerpen en de realisatie
Schepen Jan Caudron opent de tentoonstelling Die van Aalst (JM)
Een grote verscheidenheid werk v<
ervan. Opvallend is het grote
aandeel van de keramiek, het
grafische werk en het daarop
geïnspireerde. Daardoor lijkt de
schildersklas eerder op de ach
tergrond te zijn gedrongen,
maar de aandachtige kijker zal
merken dat in deze richting een
originele weg opgegaan wordt.
Eveneens opvallend is het rela
tief groot aantal vrouwelijke
deelnemers, die zeker niet
moeten onderdoen voor hun
mannelijke kollega's.
Vermelden we nog de verschil
lende exposanten: Achiel Hut-
sebaut (kunstschilder), André
Van Schuylenbergh (kunst
schilder). Anne-Marie Van
Hoorick (grafisch kunstenaar),
Armand Calders (glazenier).
Frank Stevaert (keramieker en
in "Die van Aalst- (JM)
juweelontwerper), Gilbert De
Smet (Beeldhouwer), Facque-
line Uyttersprot (keramieker),
Jan De Nijs (kunstschilder),
Lieve De Pelsmaeker (kera
mieker), Lutqarde De Gendt
(sierkunstenaar), Marcel Car-
don (grafieker), Mia De Block
(vrije grafiek). Herman Muys
(sierkunstenaar), Monique
Muylaert (keramieker), Nicolas
(vrije expressie), Paul De
Ryck (graveer- en sierkun
stenaar) en Willy De Moyer
(bouwkundig tekenaar, kon-
struktivist).
Het werk dat deze mensen tot 8
mei exposeren toont vol
doende de aspekten die het
grote sukses dat in Nederland
behaald werd. bepalen.
André De Groeve
De verdienstelijke ploeg van de Catharinisten met tweede van links regisseur Guns. (JM)
Helemaal ontdaan dankt Olijfje. Sal de oplichter. Een moordpoging mislukte (JM)
typering opgebouwd zijn en
dat is spijtig genoeg niet
gebeurde.
De regie in handen van Jef
Guns bevatte zeer goede
momenten. We denken aan
de teezakjes aan de was
draad aan het instortende
plafond, aan de echte kat en
het groeten ermee. Toch
kon het geen klimaks leg
gen naar het einde toe. Het
happy-end was te doorzich
tig. Ook al schreef de au
teur een goedkoop slot, het
staat de regisseur vrij dit
slot te verwerken of zelfs
geheel te veranderen.
Besluitend: de Cathari
nisten hebben een ver
dienstelijk toneelseizoen
achter de rug.
Werkten nog mee aan deze
produktie: toneelmeester
was Marc Van de Putte, hij
kreeg assistentie door
Machteld De Rauw en Mia
Slagmulder. Het dekor werd
verzorgd door het stadsper-
soneel en leden van de Ka
mer. Het dekorontwerp
kwam van Ewald Delbaere,
waarvoor wij van harte feli
citeren. De belichting was
voor rekening van Hubert
Janssens. De grime werd
verzorgd door Frans De Ko-
ninck en Elsie Coppens. De
produktie was in handen
van Hugo Klinck.
Roel Van de Plas
Grodin,
in en Ed
genoeg
THE HINDENBURG
Een film van Robert Wise (VSA, 1975)
Met George C. Scott, Anne Bancroft, William Ather-
ton, Roy Thinnes, Gig Young, Burgess Meredith,
René Auberjouois en Charles Durning.
We schrijven 6 mei 1937. Rond zeven uur 's avonds
eksplodeert de Hindenburg - een enorme zeppelin
ofte vliegende sigaar - boven het vliegveld van Lake-
hurst in de Amerikaanse staat New-Jersey. Van de 97
passagiers komen er 35 om het leven. Allerlei ge
ruchten doen de ronde en er is al vlug sprake van
sabotage. De geschiedschrijving geeft ons geen ant
woord op de vraag ongeval of sabotage?
In deze film daarentegen gaat men er ronduit van uit
dat het roer werd gesaboteerd. Een tegenstander van
het met rasse schreden oprukkende Nazi-regime zou
op die manier duidelijk hebben willen maken dat_
Hitiers' beleid niet de goedkeuring van de ganse"
Duitse bevolking kreeg. Tevens vernietigde hij
meteen één van de voornaamste propagandamidde
len van public relations officier Dr. Goebbels.
In de film wordt deze hypothese eigenaaraig genoeg
naar voren gebracht tussen twee objektievepP
sekwensen in. Dat kan dan wel enige verwarring
stichtende argeloze toeschouwer kan op die manier
gaan geloven dat de film volledig strookt met de
historische waarheid, wat lang niet bewezen is. Deze
film-opbouw was blijkbaar noodzakelijk om van de
film een samenhangend geheel te maken: de
tage-hypothese blijft over als middel, als aanleiding.
Het scenario vangt aan na de ramp: we krijgen ee
aantal ondervragingen voorgeschoteld, wat psyche
logische situatie-schetsen, enzovoort enzoverdei
het klassieke schemaatje. Dat alles resulteert uit
eindelijk in een grandioos vuurwerk: de eksplosi
van de Hindenburg.
«The Hindenburg» is een typisch Amerikaanse supei
produkt, altijd goed voor een gezellig avondje uit
Enkele interessante aspekten zijn nochtans: de ge
detailleerde rekonstruktie van de zeppelin, de ge
slaagde speciale effekten (van specialist vuurwerk
maker Albert Whitlock), de knappe muziek van Davi
Shire en een homogene vertolking.
(cinema Palace)
KINGKONG
een film van John Guillermin (VSA, 1976)
met Jessica Lange, Jeff Bridges, Charles
John Randolph, Julius Harris, Jack O'Halloran en
Lauter.
Koning Kong blijft nog een weekje meer over
stadje waken, dat is dan ondertussen al zijn
week, de brave borst weet blijkbaar van geen
den.
(cinema Feestpaleis)
Ondertussen heeft cinema Feestpaleis ook grootse
plannen op stapel staan, héél binnenkort wordt het
hele zaakje voor enige tijd naar cinema Rio overgehe
veld. Cinema Feestpaleis sluit voor enkele maanden
(hoelang weten we nog niet precies) zijn deuren, om
nadien als een phoenix uit zijn as te verrijzen.
50 MEESTERWERKEN VAN WALT DISNEY
een kompilatie van Disney's meest geslaagde teken
filmpjes, bijzonder grappige verhaaltjes met bijna
uitgestorven dieren-personnagesMickey Mouse op
kop natuurlijk Donald Duck, Pluto en de anderen er
achteraan. Een «must» voor de liefhebbers, een
aanrader voor alle anderen
(cinema Alfa)
