OUDERS VRAGEN MEER AANDACHT
VOOR DE GEHANDIKAPTEN
Karwei bouwmarkt
Verkoopster
kassierster
KARNAVALGROEPEN
KRIJGEN
MINISTERIELE SUBSIDIE
MONUMENTEN- EN
LANDSCHAPSZORG
werft aan wegens uitbreiding
Z.W. op zaterdag 30 april tussen 10 en 11 uur.:
Geraardsbergsestraat 122, Aalst.
ZUID-RING NIET VOOR MORGEN
STAD AALST BETROKKEN
BIJ ONTWERPOVERLEG.
HEEMKUNDIGE KRINGEN
OP BEZOEK TE MERE
4 - 29-4-77 - De Voorpost
Voor de gehandicapten wordt al heel wat gedaan, ook door de overheid, zo zei ons samen
gevat— Mevrouw Bundervoet (Hofstade), maar er is toch 'n groep gehandikapten die in de
schaduw is blijven staan: dieaenen aan wiens uiterlijk men niet merkt dat ze gehandikapt zijn.
De storing is van mentale aard. Zij hebben een (lichte) hersenbeschadiging die er de oorzaak
van is dat zij zich bijzonder moeilijk in de «normale» samenlevina kunnen voortbewegen. Een
grote moeilijkheid is hier juist 't feit dat de handikap verborgen is. Tot men plots «opschrikt»
door gedragingen die niet verwacht waren, en die inderdaad soms afwijken van wat men
«normaal» noemt.
Hier raakt men al de kern van
het probleem: tegenover een
gehandikapte waaraan de sto
ring te merken is, kan men
«stelling nemen». Een «mon
gooltje», bijvoorbeeld, herkent
men vlug. Men stapt er omheen
en kijkt de andere kant uit. Zo
gaat dat. Want het is toch een
feit dat gehandikapten zeer
traag worden opgenomen in
onze samenleving, zelfs nu er
al zoveel aktie voor werd ge
voerd.
Dit reeds even tussen haakjes.
Tijdens ons gesprek echter
groeide bij ons een grote be
wondering voor mevrouw Bun
dervoet. Zij heeft zelf een
zoontje dat op deze manier ge-
hancfikapt is. Uiteraard is vanuit
deze situatie haar bezig-zijn
met gehandikapten begonnen.
Ze doet er heel veel tijd aan af.
Maar ze ziet verder dan haar
eigen kind. Ze had graag dat de
zorgen die zijzelf of anderen
aan haar zoontje besteden ook
aan andere kinderen niet ont
zegd zouden worden. Vandaar
haar aktie, vooralsnog langs de
pers om, waardoor zij meer
aandacht wil vragen voor deze
gehandicapten. Ook hier zou
den officiële instanties meer
verantwoordelijkheid moeten
opnemen. De ouders van deze
kinderen zelf zouden zich meer
moeten verenigen, terwijl het
nu soms zo is dat die ouders
angstvallig het gebrek bij hun
kinderen niet (willen) zien of
toegeven. Omdat er uiterlijk
niets te merken valt. Angst dus
om de werkelijkheid onder de
ogen te zien. Anderzijds wor
den deze gehandikapten toch
nog moeilijk in de normale
maatschappij opgenomen.
Ook hier zou een verdere men
taliteitsevolutie gewenst zijn.
MOEILIJKE OPGAVE
Zoals Mevrouw Bundervoet
ons in een brief al had meege
deeld «blijft het integreren van
de gehandicapten in de samen
leving een moeilijke opgave,
waaraan op de eerste plaats de
scholen en de centra hun me
dewerking moeten verlenen.
Wij ouders weten hoe moeilijk
het is een gehandikapt kind op
te voeden. Het vraagt enorm
veel van de zenuwen, veel ge
duld, doch omdat het onze ei
gen kinderen zijn, en wij er het
beste willen voor bekomen,
kunnen wij de moeite en de in
spanningen wel aan. We kun
nen ons dan ook voorstellen
wat een leerkracht BLO zoal te
verduren krijgt met een twaalf
tal leerlingen in de klas. Deze
mensen hebben buiten hun
werk nog een huisgezin dat ook
tal van problemen meebrengt.
Daarom vinden wij het noodza
kelijk dat een klas met twaalf
kinderen minstens twee vaste
leerkrachten zou krijgen. Deze
kunnen elkaar dan aflossen, en
zo de taak wat verlichten.
Ook wanneer een leerkracht
(wegens ziekte bv.) niet komt
opdagen, kon de andere de
taak gedurende die korte pe
riode op zich nemen, en zou
den de leerlingen dan ook geen
hinder ondervinden, daar beide
opvoeders de kinderen grondig
kennen en ze ook hebben leren
aanpakken.»
ZICHZELF KUNNEN
BEHELPEN
Men zou zich vooral moeten
bezighouden met de taak van
de «zelfredzaamheid». Nu wij
ouders nog kunnen zorgen
voor onze kinderen, gaat alles
best maar wat gaat er gebeu
ren als wij er niet meer zijn?
Gaat men dan van hoger hand
helpen? Waarom er dan nu al
niet mee beginnen? In de ge
wone scholen moet men een
programma afwerken, doch dat
kan niet gebeuren in het bui
tengewoon onderwijs. Hier kan
men niet weten of het kind het
al of niet vlug zal kunnen-ver
werken.
De kontrole in die scholen is
dan ook uiterst moeilijk, en dat
weten ook de leerkrachten. Wij
vragen ons ook af of er niet te
veel misbruik van gemaakt
wordt. Daarom vragen wij drin
gend meer kontrole en bijeen
komsten.
Men mag de problemen niet
ontlopen, moet ze durven on
der de ogen kijken. Waarom
krijgen wij ouders, die meer
kunnen weten door ondervin
ding, dat geen medezeggen
schap in deze politieke
kwestie? Onze kinderen kun
nen spijtig genoeg zelf niet voor
hun rechten opkomen. Daarom
moeten wij ouders zelf het in
itiatief nemen. We hopen door
deze brief gehoor te mogen
vinden bij de overheid».
Mevrouw Bundervoet had het
op het einde van haar schrijven
over «politieke kwestie». Inder
daad: op dit niveau zullen de
problemen tenslotte toch moe
ten opgelost worden. Maar dan
toch liefst in nauwere samen
werking met de ouders, die de
kinderen beter kennen.
INTEGREREN MOGELIJK
Mevrouw legde er ook de na
druk op dat 't hier gaat om een
kategorie gehandikapten die
inderdaad kans maakt om zich
inderdaad in de maatschappij
te doen opnemen, en zelfs een
beroep uit te oefenen, zij het
dan met heel veel geduld. Maar
ook de manier waarop is zeer
belangrijk. Het komt erop aan
de gepaste centra te vinden (of
op te richten). Vaak komen
deze kinderen bij zwaarder ge
troffen terecht, waardoor ze erg
veel nadeel kunnen ondervin
den. Een reden temeer dus om
met de ouders te overleggen.
Ook zouden deze kinderen
meer individueel moeten ge
volgd worden. Lezen of schrij
ven is vaak uitgesloten. Dit is
een belangrijke storing in de
verbinding met de maatschap
pij. Maar om zelf hun weg in die
maatschappij te vinden kan
men toch al beginnen met die
gehandikapten er wegwijs in te
maken. Herkenningspunten
kunnen aangeleerd worden,
bv. op openbare plaatsen (bor
den met «in- of uitgang» erop in
een station bv., of zebrapaden
om de straat over te steken).
Dat gaat niet wanneer een op
voeder met teveel kinderen te
gelijk moet bezig zijn. 't Moet
meer individueel gebeuren. Jo
Bundervoet krijgt individueel
onderricht. De resultaten zijn
ook heel wat beter. Mevrouw is
daar gelukkig om. Hard wer
ken, veel geduld. Niet opgeven.
En heel wat onbegrip van ande
ren moeten doorstaan. Zij
neemt Jo vaak mee. Het resul
taat zie je niet van vandaag op
morgen. Maar het komt. En tel
kens wanneer vorderingen
gemaakt worden, zijn de ge
handikapten zelf er een stuk ge
lukkiger om. Het doet hen
deugd opgenomen te worden
in de maatschappij. Het is mo
gelijk ze aan het werk te zetten.
Het is mogelijk ze zichzelf te
laten behelpen. Zelfredzaam
heid was trouwens een woord
dat mevrouw Bundervoet zeer
sterk benadrukte. Veeleer dit,
dan de kinderen bezig te hou
den met een onderwijspro
gramma waarmee ze toch niet
overweg kunnen. Men moet
niet verwachten dat ze op het
toneel van de samenleving
hoofdrollen gaan vervullen.
Laat ze gewoon hun eigen rol
spelen, en help hen daarbij.
Mevrouw Bundervoet ver
noemde ook twee instituten
St.Lodewijkte Kwatrechtenhet
Revalidatiecentrum te Den-
de rmonde. Toch zag ze graag
meer de nadruk gelegd opJW
individueel opvoedingswerk.
Ook was ze fel gekant tegen
isolatie van de gehandikapten
thuis, en eventueel ook in scho
len en in beschutte werkplaat
sen. Ze moeten immers aan de
samenleving leren gewoon
worden. Want hoe gaat dat: ze
leren een job aan, worden later
ergens tewerk gesteld, en die
nen daar dan vaak om er de
lachlust van de andere zich
overigens normaal noemen
dewerknemers te bevredi
gen.
Mevrouw Bundervoet vond dat
het hoog tijd was dat er wat ge
daan werd voor deze kategorie
gehandikapten. Waarom niet
eens een TV-uitzending over
deze groep, en niet uitsluitend
over die heel wat zwaarder ge
troffenen. Waarom, ook op
de TVniet eens het verschil
laten zien tussen deze gehan
dikapten en andere kinderen,
en laten opmerken dat ook zij
gelukkig kunnen zijn. Voor Me
vrouw kwam het erop aan een
beweging op gang te krijgen
voor alle kinderen, medezeg
genschap te krijgen in wat
mensen vertellen die zich be
roepshalve veel met weten
schappen en theorie bezig
houden, maar minder ervaring
hebben in de praktijk, (waarom
worden de betrokken ouders
niet eens uitgenodigd voor een
gesprek?) Een tenslotte ook
een hechtere groepering van
de betrokken ouders. Graag
zou ze de overheid voor deze
beweging willen sensibiliseren.
Want ook hier is hulp dringend
nodig. Maar daarvoor moet
men ver genoeg kunnen gera
ken. Ir\ elk geval heeft ze alvast
de steun van enige gereno-
meerde mensen, zoals o.a. de
Heren Pyck, professor en kin
derpsychiater te Leuven, Zen-
ner, algemeen inspecteur on
derwijs kanton Aalst, en Ver-
naillen, direkteur PMS Aalst.
Hopelijk kan de wagen nu ver
der aan het rollen worden ge
bracht.
Wilfried Lissens
Zopas verscheen een dekreet tot bescherming van monumenten en
stads- en dorpszichten, tot instandhouding ervan en ter voorberei
ding van eventueel herstel.
Deze Rijksdienst die, uit een hoofdbestuur en provinciale direkties
bestaat verleent aan de Koninklijke Kommissie medewerking bij de
uitvoering van haar taak en neemt er tevens het sekretariaat van
waar.
In deze richting moet de Aalster se ring nog doorgetrokken worden.
Over de spoorweg en de Dender, tussen villa's - fabrieken - het stadspark - de Osbroek en ht
naar de autostrade toe. (SJ)
Vervolg van blz. 1
Hierdoor ziet de Stad Aalst
zich momenteel, voor zijn nieuw
grondgebied, voor nieuwe feite
lijke toestanden geplaatst waar
mede terdege rekening zal dienen
gehouden te worden. Dat dit. bijna
altijd, het geheel nog bemoeilijkt
laat zich licht raden. Zó zal het
definitieve tracee van de ZUID-
RING rond Aalst, zowel de «geit
van stadspark en Osbroek dienen
te sparen als de «kool» van een
stuk woongebied te Erembode-
gem. Hierbij komt het recente ge
bouwde Erembodegemse rusthuis
aan de Ninovesteenweg voor
een ekstra probleem zorgen. Ook
al kan men er met «kunst en
vliegwerk» voor zorgen dat her en
der zo weinig mogelijk schade
wordt aangericht of geleden, en al
zal het «Hopperank-rusthuis zeker
niet de baan moeten ruimen voor
de «Zuid-Ring», toch lijkt het ons
dat vooral, met betrekking tot het
bejaardentehuis, een situatie zal
L
F
rt
kr
ontstaan waarbij zeker met
van «RUST»-huis zal kunne
sproken worden. Onvermijl
zal het «ZUID-RING »-tracc<
vaarlijk dicht langs dit ge
dienen te verlopen.
Wij spreken de verwachting i *7
de diensten van Openbare W(
hier deze Gordiaanse knoop
eer zal trachten te ontwarrei
door te hakken.
Tlbtl
k
Vervolg van blz. 1
bakhuizen en broodbakken
in het land van Nevele.
diamontage over brood
bakken te Hansbeke.
uitreiking van de Reinaert-
prijs aan deh. Antoon Janssens
PROJEKTEN
De Oost-Vlaamse kringen be
studeerden te Mere enkele be
langrijke agendapunten. Ze
wensen nl. als verbond rechts
persoonlijkheid te verwerven
en daartoe moest een statu
taire tekst opgesteld worden.
Een voorstel voor subsisierege-
ling kwam ook ter sprake.
Voorts wenst het provinciaal
verbond dat er op sommige
plaatsen vrije kursussen od
universitair niveau zo sc
ingericht worden. De bede
is meerdere mensen o n
hoogte te brengen van di
tenschappelijke techn1
van het heemkundig
zoek
list
pnj
;st.
etti
Monumenten kunnen zijn: een
onroerend goed, werk van de
mens of de natuur of van beiden
samen, dat van algemeen belang is
omwille van zijn artistieke, we
tenschappelijke, historische,
volkskundige, industrieelarcheo-
logische of sociaai-kulturelc
waarde met inbegrip van de zich
erin bevindende roerende zaken,
onroerend door bestemming.
Stads- of dorpszichten
kunnen zijn een groepering van
één of meerdere monumenten en-
of
onroerende goederen met de om
gevende bestanddelen zoals onder
meer beplantingen, omheiningen,
waterlopen, bruggen, wegen, stra
ten, pleinen, die omwille van bo
venvermelde kriteria van alge
meen belang zijn.
Voor bescherming vatbaar zijn de
monumenten, stads- en dorpszich
ten die werden ingeschreven op de
krachtens dit dekreet daartoe ont
werpen van lijst.
Lijsten:
Per gemeente wil de minister één
of meer voorontwerpen van lijst
van voor bescherming vatbare
monumenten enjoï zichten aan
leggen en eventueel vervolledi
gen. Openbare besturen en ook
partikulieren kunnen de minister
verzoeken bepaalde monumenten
of zichten in de voorlopige lijst op
te nemen.
Deze voorontwerpen worden dan
onderworpen aan het advies van
stedebouw waarna ze voor open
baar onderzoek in de pers worden
gepubliceerd. Eigenaars en
vruchtgebruikers worden bij aan
getekende brief hiervan verwittigd
met vermelding van de uiterste da
tum waarop bij het betrokken ge
meentebestuur bezwaren of op
merkingen kunnen worden inge
diend
Voorontwerpen van lijsten wor
den in het Staatsblad gepubli
ceerd. Onverminderd de door een
koninklijk besluit bepaalde alge
mene voorschriften inzake in
standhouding en onderhoud zijn
vooralle vergunningen te verlenen
volgens de wet van de ruimtelijke
ordening en stedebouw de ver
gunning verlenende instanties er-
Vervolg van blz. 1
ofwel zou er een subsidie
van 50.000 frank rechtstreeks
aan het feestkomitee kunnen
uitgekeerd worden, ofwel een
som van 200.000 frank recht-
straks aan de groepen. De h.
Dooms opteerde uiteraard voor
de tweede formule. Met de
vaste belofte van deze toelage
keerde hij terug naar Aalst.
A.K.V.
Dadelijk stelde hij Kamiel Ser-
gant, de voorzitter van het Aals-
ters Kam^yalverbond, op de
hoogte van deze plotse ontwik
kelingen. Deze laatste riep een
vergadering bij elkaar om te
beslissen hoe men deze subsi
die onder de groepen zou ver
delen. Uiteindelijk kwamen er
twee voorstellen op tafel. De
ene partij, meestal de topgroe
pen, stelden voor het bedrag te
verdelen op basis van de
rangschikking van de groepen
in de karnavalstoet '77. De an
dere partij, meestal de zwak
kere groepen, wenste dat ie
dereen eenzelfde bedrag zou
bekomen. Dit laatste voorstel
werd tenslotte met 14 stemmen
tegen acht aanvaard.
EERLANG
De h. Doorns kreeg tevens de
vaste belofte dat iedere groep
binnen de twee maand zijn deel
jen
ïew
Ie) r
rzie
oefi
one
b
iroji
den
nne
e d
moe
toe gehouden binnen dertig dagen
na ontvangst van het dossier ad
vies in te winnen bij de minister
die dan binnen de dertig dagen een
bindend advies uitbrengt.
Op verzoek van een openbaar be
stuur of een partikulicr kan de mi
nister na de Koninklijke Kommis
sie te hebben gehoord monumen
ten en/of stads- of dorpszichten
van de lijst schrappen.
Verkavelingen
Wanneer voor het gebied waarin
het monument of zicht is gelegen
een door de Koning goedgekeurd
plan van aanleg of verkavclings-
vergunning bestaat wordt het be
sluit tot bescherming genomen op
gezamclijkc voordracht van de
minister van Nederlandse Kuituur
en deze waaronder ruimtelijke or
dening en stedebouw ressorteren.
Dergelijke K B, omvat een plan
met nauwkeurige aflijning van het
beschermd gebied en vermeldt de
bijzondere beperkingen die met
het oog op de vrijwaring van de
wezenlijke kenmerken van het be
schermd monument of zicht aan
het eigendomsrecht worden ge
steld. Dergelijk besluit heeft ver
ordenende kracht waarvan alleen
kan worden afgeweken in de door
dit dekreet bepaalde gevallen en
vormen,
Register
De Rijksdienst houdt een register
van beschermende monumenten,
stads- of dorpszicht per gemeente.
Op eigen kosten kan men zich af
schriften ervan doen verstrekken
bij de Rijksdienst, het bestuur van
stedebouw, het Provincie- of ge
meentebestuur. het kadaster of de
bewaarder der hypoteken.
Plichten:
Eigenaars en vruchtgebruikers van
een beschermd monument of zicht
zijn ertoe gehouden door de no
dige instandhoudings- en onder
houdswerken alles in goede staat
te behouden en niet te ontsieren, te
beschadigen ofte vernielen.
Werken die worden begonnen
zonder de hiervoor vereiste mach
tiging kunnen worden stilgelegd,
zo nodig met behulp van de open
bare macht. Sommige beschermde
monumenten of zichten kunnen
wegens hun uitzonderlijke waarde
onder de rechtstreekse bescher
ming van het Rijk worden ge
plaatst.
van de subsidie zal ontva
en dit via de postrekenin
een groepsverantwoord
Het is vooral belangrijk d
dere groep, zowel de
leden als de leden van het
hun deel van de koek
krijgen. Sommigen vinde
echter een tikkeltje om
vaardig dat de verdeels
van de subsidie binnen
zelfde AKV bepaald
Hierdoor werden de niet-
beroofd van hun
beslissingsrecht in een
die hun evenzeer aanb
als de anderen
DISKUSSIE OUD-NIEU\|
Ondanks het zonder twijflj
positieve karakter van c
ficiele subsidiering kan 4
de zaak naar verluidt r
wat stof doen opwaaien, i
len zijn immers niet erg d
kig met de wijze waaropï
geregeld werd. Men vraafj
namelijk af wie er nu i
bevoegd was om deze 2
regelen. Volgens de
kwam dit reeds toe
nieuwe feestkomitee (dal
ter pas vandaag, vrijdag^
officieel geïnstalleerd
volgens de anderen echtd
het nog steeds het oude!
komitee dat bevoegd wai
argument dat de laatster jet v
voor aanhalen, isdatdezi^gg,
sidiëring, die tenslotte opko
voor het voorbije ka' Alhot
geldt, nog onder de lo[jjev(
zaken van het oude feeslfcaf
tee valt
Toch is men het er overi,,
dat deze, weliswaar
subsidiëring het gunstigö
verhopen voor volgend
Veel zal uiteraard afh 'al te
van deze die op Nederl peel
Kuituur aan het bewind a
Mark Galle misschien?..
Dirk De
«gei
iert
femi
'an c
uigd:
)Ud-p
ichep
laatst!
