i
NOG GEEN KNOCK-OUT
IN KAMP TERLINDEN-BOUWHEREN
r
WIJK TERLINDEN NOG STEEDS
OP BARRIKADES
TEGEN NIEUWE BUILDINGS
IALDES VERDUIDELIJKT STANDPUNT
-T
WERKGROEP PARK TERLINDEN
WEIGERDE GESPREK MET
B0UWPR0M0T0R
De Voorpost - 29-4-77 - 7
In de zaal St-Anna, waar trouwens heel wat belangstellenden waren komen opdagen, hield de
Werkgroep Park Terlinden vorige zaterdag een algemene vergadering voor de bewoners van
de wijk met dezelfde naam. Met deze vergadering wenste men vooral de aanwezigen te
informeren over de huidige stand van zaken in de building-affaire.
Informatie
In een aantal voorgaande arti
kels hadden we het vooral over
de juridische kant van de zaak.
Volgens de ene is juridisch al
les in orde. volgens de werk
groep en naar verluidt nu ook
L"ik Voigens burgemeester D'hae-
:md seleer, zou alles echter niet zo
orz'piekfijn in elkaar zitten als
>cve sommigen het wel willen laten
- uitschijnen. Wanneer we bei-
1 °'der argumenten naast elkaar
en Jzetten, kunnen we enkel kon-
evestateren dat men juridisch in
'ee,het beruchte diskussiestraatje
>tee ronder einde verzeilt. De toe-
'"8' stand is zodanig verward en in-
Sev gewikkeld dat het lijkt op «uilen
8e laar Athene dragen»! Komt de
ri1PuBne met een argument aan,
/oltjjan komt de andere partij met
cnosen tegenargument aan
me,ivaarop de eerste partij dan
cn «eer op haar beurt een tegen-
c en egenargument heeft. Op dit
e 8e igenblik spitst de diskussie
:ich vooral toe op het openbaar
d mi inderzoek. Men geraakt het er
:ieelfiiet over eens of een dergelijk
eenbnderzoek nu ja dan nee nodig
Je ^as. De werkgroep ziet het zo:
tEen onderzoek is er zeker niet
NA^eweest. Nochtans was men
■■■Nuridisch verplicht om het in te
[tellen, iets waar men echter
ian verzaakt heeft omdat men
lie moeilijkheden, die er bijna
leker gingen komen, wou ver-
nijden. Reeds in '68 immers
vas er bezwaar gerezen tegen
jen wijziging van het verkave-
ngsplan. Bijgevolg kon men
[r, volgens de woordvoerders
|an de werkgroep, bijna zeker
len >jan op aan dat er opnieuw pro-
ot 2Jest zou rijzen. Om deze reden
[eeft men deze zaak gewoon
Killen verdoezelen. Dit is trou-
gevcfens de reden waarom de
^ruiiterkgroep Park Terlinden zo
eeif31 ontstaan is. Wij zijn aan het
:roepferk getogen zo gauw we het
rdt verontrustende nieuws verna-
^assil160 ^ad er nu zo een open-
bied jaar onderzoek geweest dan
[.a.wfaren we misschien al van in
js' lini '76 of nog vroeger aan het
werkferk Wij zijn zeker niet die
jkenJ°eP herrieschoppers waar
telcPen ons °P sommige plaatsen
.itje por houdt!»
Leef- en woonmilieu
Het is nochtans niet alleen op
juridisch vlak dat de werkgroep
het niet zo onmiddellijk ziet zit
ten. Ook op het gebied van
woon- en leefmilieu kunnen
heel wat bezwaren tegen de
wijziging van het verkavelings
plan geformuleerd worden. De
werkgroep kan er o.a. niet mee
akkoord gaan dat er tussen de
twee bestaande residenties
nog een blok zal opgetrokken
worden. Verder betreurt ze ook
dat de sportvelden die in het
verkavelingsplan van '65 voor
zien waren uit het plan van '76
gelicht werden. De gronden
voorzien voor de aanleg van
deze sportterreinen behoren
immers toe aan een landbou
wer uit de omgeving. Toen Ma-
texi de gronden van Etrimo
aankocht, waren deze gronden
er uiteraard niet bij inbegrepen.
Etrimo bezat wel het recht cm
sportterreinen aan te leggen,
Matexi echter niet! Gevolg
hiervan is dat er in het gewij
zigde plan geen sportvelden
meer voorkomen. Wat het
groen betreft, is de toestand al
niet veel «groenkleuriger». Het
zelf aangelegde park moet ver
dwijnen, terwijl door het over
gebleven stukje groenzone nog
een brandweerweg zal getrok
ken worden. Adieu, groen! Dan
zijn er ook nog de verkeerspro
blemen dié er zich zullen voor
doen wegens de onaange
paste wegeninfrastruktuur! En
alsof dat alles nog niet vol
doende is, moet men er ook re
kening mee houden dat de
nieuwe buildings zullen aan
sluiten op de stookplaats van
de twee reeds bestaande, iets
wat tenandere voor de bewo
ners ervan volkomen onaan
vaardbaar is! Tenslotte kan
men zich ook nog vragen stel
len omtrent de opportuniteit
van dergelijke nieuwe" luxe
appartementen. De werkgroep
gaat er wel mee akkoord dat,
architekturaal gezien, de ge
wijzigde plannen dankzij de pi-
ramidebouw een verbetering
zijn. Toch vraagt men zich af of
het financieel allemaal zal te
doen zijn. De bouwheren willen
ondergronds bouwen, doch de
werkgroep meent te weten dat
dit wegens de drassige onder
grond. behoudens enorme in
vesteringen, niet mogelijk is! Al
wat de bouwheren er gaan aan
over houden, is een hoop on
verkoopbare appartementen.
Stadsbestuur
De rol van het stadbestuur in
deze zaak is enorm belangrijk.
De werkgroep wil dat het Kol
lege van Burgemeester en
Schepenen niet voor scheids
rechter zal spelen, maar dat het
daadwerkelijk de belangen van
de bewoners van de wijk zal
behartigen. Doet het Kollege dit
niet, dan handelt het recht
streeks in strijd met zijn verkla
ringen in de beleidsnota.
De werkgroep had het ook over
de onverkwikkelijke rol die de
bouwheren spelen. Het is een
zaak waar de privé-belangen
en het groot-kapitaal triomfe
rend op de eerste plaats prij
ken. Volgens de berekeningen
van de werkgroep konden de
bouwheren trouwens de grond
aankopen tegen de belachelijk
lage prijs van drie vierhon
derd frank per m2!
Het aktiekomitee Park ter Linden op de info-konferentie JM
pn veertiendagen geleden publiceerden wij een artikel onder de
^Jel Bouwvergunning of... half miljard schadevergoeding»,
^^^aarin wij o.a. het standpunt uiteenzetten van de Regionale Aktie-
roep Leefmilieu Dender en Schelde wat betreft de hoogbouw in de
Tijk Terlinden. Ondertussen kwamen er echter al heel wat nieuwe
jementen aan het licht. Dit was aanleiding voor Raldes om een
leu we persmededeling uit te geven. Ze werd opgesteld in samen-
jerking met de werkgroep leefmilieu Aalst en de werkgroep Park
ers
76:
un
aides sprak in haar eerste
rsmededeling verschillende ma-
haar ontgoocheling uit over het
l dat juridisch gezien de herver
deling volledig in regel was. Dit
|kt althans uit de enquête die
Ides verrichtte bij het kabinet
i Staatssekretaris Eyskens en op
hoofdbestuur van Stcdebouw
Ruimtelijke Ordening. Men
•k daar trouwens zeer goed op
hoogte te zijn van de herverka-
ingsplanncn.
Jit een recent onderhoud tussen
'aardigden van Raldes. de
kgroep Park Terlinden en de
kgroep Leefmilieu Aalst zijn
ertussen heel wat nieuwe ge
ms aan bod gekomen. Aljer-
is er het feit dat de nieuwe
lavelingsvergunning duidelijk
ag maakt van een openbaar
trzoek. Dit heeft echter nooit
gegrepen. Het ontbreken
een dergelijk oj>enbaar ondcr-
z°u tc verklaren zijn door het
dat men heel wat reakties kon
cn vooraleer de eigenlijke
nning afgeleverd werd.
:t onderhoud komt eveneens
duidelijk naar voor dat de plaatse
lijke bewoners de bewering van
het hoofdbestuur van Stedebouw
duidelijk in vraag stellen als zou
het niet uitvoeren van de lasten
van de eerste verkaveling van
1965 te wijten zijn aan «over
macht». namelijk het faillissement
van Etrimo. Dat personen teken
den die nog geen eigenaar waren
op het ogenblik van de herverka
velingsvergunning wordt ook
sterk in vraag gesteld.
Het is ondertussen duidelijk ge
bleken dat de bewoners (Werk
groep Park Terlinden) zich niet zo
sterk baseren op juridische gron
den om de herverkaveling aan te
vallen maar wel op het algemeen
menselijk en sociale vlak Zij
kunnen niet aanvaarden dat men
zomaar luxe-appartementen op
richt naast sociale appartementen,
cn dit ten koste van groenen speel
ruimte. De parkzone tussen de
twee bestaande blokken zou alles
zins behouden moeten blijven. Dit
is trouwens ook de mening van
Raldes. Het oprichten van een
blok appartementen op deze plaats
is planologisch onverantwoord.
Hier moet duidelijk naar een an
dere oplossing gezocht worden.
Het park werd trouwens door de
bewoners zelf en o.p hun kosten
aangelegd.
Het feit dat de bewoners van
Etrimo deze grond nog niet aan
kochten ligt daarin dat zij nooit
van het konkordaat de mogelijk
heid gehad hebben om ernstig tc
onderhandelen over een aankoop.
Waren zij misschien geen interes
sante kopers? Slechts na lang aan
dringen van de beheerraad van de
blokken kon over een aankoop on
derhandeld worden, maar dan
diende men de totaliteit van de
verkaveling aan te kopen. Gezien
de inwoners ondertussen reeds
dergelijke grote lasten te dragen
hadden zoals het vervangen van
stookoliebranders, het aanleggen
van het park, het onderhoud van
waterpompen, het afwerken van
de appartementen, enz... was een
bijkomende last tot op heden zeker
niet verantwoord.
Alleszins blijft nu de vraag open
hoe het komt dat het Etrimo-
konkordaat nu plotseling wel ak
koord was om de gronden te verde
len en aan verschillende bouw
maatschappijen te verkopen. De
kostprijs van de bouwgrond (300 F
de m2) blijkt ondertussen zo laag
geweest te zijn - vergeleken met de
normale verkoopprijs in de omge
ving 1500 F de ni2) dat men zich
werkelijk de vraag kan stellen hoe
de llkwidatoren een dergelijke
verkoopprijs kunnen verantwoor
den, rekening gehouden met het
feit dat men toch steeds de maxi
mum opbrengst moet halen uit het
likwideren van het faillissement.
De bedoelingen van de werkgroep
Park Terlinden blijken nu zo te
zijn dat men het huidig stadsbe
stuur 'n bemiddelende rol wenst te
zien spelen in het afhandelen van
de verkaveling, en dit met het oog
op het welzijn van de plaatselijke
inwoners cn van de wijk. Vooral
tegen het uitvoeren van de tweede
en derde fase zoals gepland, rijst
verzet. Gezien het stadsbestuur in
laatste instantie beslist over het al
dan niet afleveren van een bouw
vergunning en over het opleggen
van bepaalde lasten, ligt bij hen de
grootste verantwoordelijkheid.
Ondertussen is men zowel vanuit
de werkgroep Park Terlinden als
van Raldes en zijn plaatselijke
werkgroep Leefmilieu Aalst volop
bezig aan het uitwerken van alter
natieven. Deze dienen immers
tegen donderdag 28 april (gisteren
dus) overgemaakt tc worden aan
het stadsbestuur. Op dit ogenblik
zal men ook niet nalaten hiermee
naar buiten te treden».
Deze persmededeling, die wij in
tegraal overnamen, was getekend
namens Raldes door Luk Van der
Helst, namens de werkgroep Park
Terlinden door J. Vaeyens. cn
namens de werkgroep Leefmilieu
Aalst door J. Van Besien.
Dirk De Pauw
Aandachtig luisteren naar informatie over Park ter Linden. (JM)
Andere oplossingen
Wat zou er nu moeten gebeu
ren? De werkgroep is uiteraard
een voorstander van de
schrapping van het ganse pro-
jekt, iets wat echter moeilijk
haalbaar lijkt. Daarom wenstze
desgevallend een serieuze be
spreking van het ontworpen
plan. En hier is de rol van het
stadsbestuur weer enorm be
langrijk: op de vergadering
werd een Dendermonds voor
beeld aangehaald. Daar kon
het stadsbestuur van de firma
Amelinckx een wijziging van de
bouwplannen bekomen. Op
een terrein had men twee buil
dings voorzien. Toen de eerste
echter klaar was, ging men aan
het protesteren. Dank zij de
bemiddeling van het Dender
monds Kollege van Burge
meester en Schepenen werden
de bouwplannen voor de
tweede building geschrapt. In
ruil hiervoor kreeg Amelinckx
op een gans andere plaats een
stuk grorsd. Misschien zit er hier
in Aalst ook een oplossing in
die zin in
Op het einde van de lang uitge
lopen vergadering werd er tens
lotte beslist wat er met het ter
rein tussen de twee bestaande
buildings moet gebeuren.
Wanneer Matexi op deze door
haar aangekochte grond wil
beginnen bouwen, zal het door
de bewoners aangelegde park
moeten verdwijnen. Daarom
werd op de vergadering het
voorste! gedaan om dit perceel
aan te kopen. De stad Aalst zou
volgens de werkgroep in deze
zaak moeten bemiddelen. Het
voorstel werd door de alge
mene vergadering eenparig
goedgekeurd.
Tot zover deze vergadering die
op sommige ogenblikken nogal
in een geladen sfeer verliep.
Ondertussen is het echter weer
wachten op de volgende epi
sode in een buildingkcnflikt dat
steeds meer op de beruchte
Peyton Place-story begint te
gelijken.
Dirk De Pauw
Maandagavond waren we te gast in de villa van de h. De Lathauwer, gelegen aan de Sylvain Van der
Guchtlaan nr. 9. Daar we u de laatste weken reeds meerdere malen de standpunten van de Werkgroep
Park Terlinden en van Raldes hebben doorgegeven, en omdat het weinig objektief is steeds eenzijdige
informatie te brengen, dachten we dat het wel interessant zou zijn ook eens met de h. De Lathauwer te
praten.
Zeer bereidwillig stond hij de mensen van de pers te woord, en verklaarde «in volle openheid informatie
te willen verstrekken». De h. De Lathauwer is over de handelswijze van de werkgroep helemaal niet te
spreken. «Sinds enkele weken tracht de werkgroep door alle mogelijke verkeerde voorstellingen de
publieke opinie valselijk te beïnvloeden via sommige krantenartikels. Het is dan ook te bewonderen dat
andere persartikels, zoals dit in De Voorpost van 15.4.77 de objektieve persmededeling eer hebben
aangedaan. De wijziging van de verkavelingsvergunning is namelijk in alle opzichten, zoals bv. in milieu
estetisch opzicht, een daadwerkelijke verbetering voor de omgeving. Op juridisch vlak zijn trou
wens alle bestaande wetgevingen en procedures gevolgd geweest, waar men zich in een demokratisch
land nog steeds dient naar te schikken», aldus dhr. De Lathauwer.
ESTETISCHE EN
MILIEU-VERBETERING
«Het verkavelingsplan Etrimo
'65, wat niet vervallen is. voorzag
op de loten 14, 15. 16 en 17 vier
appartcmentsblokken met een to
taal van 510 appartementen in 13
bouwlagen. Het plan kon zo uit
gevoerd worden. Uit bezorgdheid
voor de omgeving Teriinden, en
ook uit mijn persoonlijke be
zorgdheid, omdat ik er woon. heb
ik ernaar gestreefd de omgeving
zo estetisch mogelijk, milieu
vriendelijk en menselijk uit te
bouwen. Daarom heb ik de nieuwe
wijziging van de verkaveling in
gediend met vier kleine apparte-
mentsblokken van 6 bouwlagen
met 31 appartementen, en 2 kleine
appartementsgebouwen van 9
bouwlagen, metrespektievelijk41
en 50 appartementen. Hierdoor
komen er in plaats van 510 appar
tementen slechts 215 wat een ver
mindering van 58 c/c betekent. Het
geheel werd ingeplant in een vol
ledig nieuw aan te leggen park,
met laag- en hoogstammige be
planting. en een brede groenstrook
van 75 m. van hoogstammige bo
men waarop het blok 13 volledig
uitzicht heeft, iets wat dus ook
voor deze bestaande blok, waarin
zich 153 appartementen bevinden,
een daadwerkelijke verbetering is.
Alle verkeer gebeurt ondergronds
zonder storende geluidshinder,
wat zeer duidelijk blijkt uit de
voorgelegde plannen.
Een paar mensen van de werk
groep Park Terlinden trachten
door intimidatiemethoden, zowel
de publieke opinie als gezagsdra
gers te beïnvloeden. Men spreekt
steeds over «hun» Park Terlinden,
een tuinaanleg die ze gedaan heb
ben tussen de twee bestaande
Etrimoblokken, nl. het lot nr. 12,
welke in het oorspronkelijke ver-
Kavelingsplan voorzien was voor
het oprichten van nog een appar
tementsgebouw van 13 bouwla
gen. Deze grond hebben zij zonder
enig recht ingenomen. Ik wens
zeer duidelijk tc benadrukken dat
het lot nr. 12. waarop dus «hun»
park gelegen is, niet aan mij toe
behoort, maar wel, naar ik verno
men heb. aan de groep Matexi
waar ik niets mee te maken heb.
Inmiddels blijven ze echter steeds
maar mij persoonlijk in pers en
straatpraat intimideren. O.a. was
het zielig om vast te stellen hoe
zaterdag jl. een 26-tal kinderen
misbruikt werden om zogenaamd
een «reuze-kindernamiddag» te
houden, waarbij ze door enkele
«grote mensen» door de wijk
meegesleurd werden, om voor
mijn deur een liedje te komen zin
gen over «hun» park. Indien dit zo
verder gaat, zal ik ook hieruit de
nodige konklusies trekken, en in
dien nodig, akties ondernemen.
JURIDISCHE ASPEKTEN
EN PROCEDURES
Ook juridisch is alles in orde. Ten
eerste was de verkaveling van '65
niet vervallen, verder werden alle
procedureverplichtingen volgens
de wettelijke bepalingen minitieus
nageleefd, en tenslotte is het zo dat
de wijziging van de verkaveling
door het Ministerie van Streek-
economie. Ruimtelijke Ordening
en Huisvesting als een daadwerke
lijke verbetering goedgekeurd
werd. Het wordt tijd dat er duide
lijkheid komt in de misleidende
akties van de werkgroep Terlin
den».
De h. De Lathauwer kon ons te
vens nog enige interessante inlich
tingen verschaffen omtrent de uit
voering van de plannen. De wer
ken zullen uitgevoerd worden
door de firma Sefimo die een
dochtermaatschappij is van de
machtige Europese groep «Meu-
res»Sefimo zal op haar beurt be
roep doen op de Aalsterse firma
Meganck, zodat de werkgelegen
heid hier te Aalst in de bouwsektor
zeker met een sprong zal omhoog
gaan.
Tevens zal men zeker geen ge
bruik maken van de centrale
stookplaats van de twee bestaande
Etrimo-blokken. Integendeel, in
de plannen voorziet men de aan
sluiting op Interstoom, ofwel, in
dien deze niet dadelijk de hiervoor
benodigde 15 miljoen frank wil
investerer^ zal men verwarmen
met gas.
Tenslotte kon de h. De Lathauwer
niet zo best begrijpen waarom de
werkgroep Park Terlinden De
Croock aanvalt. Deze kocht ge
woon dat bepaalde lot dat reeds in
de oorspronkelijke Etrimo-
vcrkaveling voorbestemd was om
een handelscentrum te worden.
Ook daar is dus helemaal niets on
rechtmatigs gebeurd! En wat nog
het meest spijtig is, aldus Herman
De Lathauwer, is dat de h.
Vaeyens mijn voorstel tot het
doorspelen van informatie ge
woon opzij schoof met de woor
den: «Ik heb geen enkel nut aan
informatie, ik ken de plannen be
ter dan gijzelf.
Dirk De Pauw
