«VOETGANGERS-VEILIG-AKTIE»
OPEN-DEUR-DAG IN «DE WEIDE»
HOBBY EN VRIJE TIJD
IN 'T KAPELLEKE
24 APRIL K.A.V. IMMERZEEL
EEN SCHOOL ANDERS DAN ANDERS
De Voorpost - 29-4-77 - 9
oor
/sta pp huns van de aurabus Ier hoogte van de hnmerzeeldreef en de
hnneboomstraat
Open-deurdag in «De Weide-. De kleuterklas in een mini-leefkamer(JM)
ring uitsluitsel kan krijgen. Voor
alles wat echter betrekking
heeft met gezondheidszorgen
als wassen, eten, slapengaan
zijn er wel dwingende normen
die moeten onderhouden wor
den, wat het kind na een poosje
wel neemt. «Men kan immers
een kind niet laten in 't water
springen en verdrinken om de
ervaring op te doe n dat de dood
dra volgt», zegt ons een en
thousiaste moeder, zelf onder
wijzeres in het traditioneel on
derwijs waarze zoveel mogelijk
principes uit «De Weide» toe
past en vanwege de inspektie
met een vergelijkende studie
tussen beide stelsels werd be
dacht.
De ouder respekteert het kind
maar het kind moet ook de ou
der eerbiedigen De vrijheid
van een persoon eindigt im
mers waar andermans vrijheid
er zou door aangetast en be
knot worden. Als het kind thuis
zijn eigen pop aan stukken
snijdt mag dat, want het is de
eigen pop. Begint het echter in
de zetels te kerven dan wordt
zulks verboden met «dat is niet
van jou». Ook schrijnwerkers
materiaal, waarmee men uiter
aard zoveel ongelukken zou
kunnen doen, wordt in «De
Weide» en thuis dan daarbij
gebruikt zonder noemens
waardige incidenten. De kinde
ren hebben er immers vrij leren
mee omgaanenzijn van de risi-
ko's bewust.
WAT MET
DE FINANCES?
Eerst werden subsidies aange
vraagd voor een eksperimen-
tele pluralistische school. De
overheid wist blijkbaar niet wat
wei en niet kon en vermits het
cm kleuters ging en de school
leefbaar moest zijn werden
subsidies gevraagd en beko
men ais gewone kleutertuin.
Voor de lagere school te Erpe
zit deze mogelijkheid er ook in
doch voor het ogenblik is er wel
de scholenstop. Kantonnaal in-
spekteur Zenner en ook Minis
ter De Croo staan achter het
eksperiment op voorwaarde
uiteraard dat er gewerkt wordt.
Verder dragen de ouders, naar
eigen vermogen en goeddun
ken, regelmatig bij om de
schooientiteit leefbaar te hou
den. «Ik vind dat volledig nor
maal en heb daarover niet de
minste wrevel dat we daar moe
ten financieel inspringen», zegt
ons Gilbert Van Ransbeeck,
een overtuigde steunpilaar van
die school.
DE SCHOOL ZELF
Aan nr 149 van de Brussel-
baan, enigszins verscholen,
met slechts een primitief «De
Weide» erop, slingert een
baantje weg achter de sparren.
Er is een, voor de kinderen,
grote leefkamer met meubelen
naar maat van kleuters. Er is
een glijbaan met schuinaflo-
pende plaat die beurtelings als
te beklimmen weg of glijbaan
fungeert. Er zijn verder een
kleihoek, een poppenhoek, een
winkel 'n plaats waar kan ge
knutseld worden en uiteraard is
er het klasje. !n het deze ruim
ten gaan de kinderen vrij in en
uit wanneer het slecht weer is.
Bij goed weer verloopt alles
meest buiten en rond half
twaalf gaan ze met hun bege
leidster naar de winkel brood
en andere levensmiddelen ha
len.
BEDOELINGEN:
Grondbedoeling van de instel
ling is de totale ontplooiing van
het kind zowel intellektueel als
kreatief, sociaal en affektief
met ervaringsgericht onderwijs
aan de basis.
Vrij veel ouders merken dan
ook een totale verandering van
hun kind(eren): een meer krea-
tieve ingesteldheid en ander
zijds uitingen van meer zelf
standigheid.
Persoonlijk vonden we de hele
zaak simpatiek aandoend en
een paradijs waar kleuters zich
kunnen uitleven, zelfs zo ver
gaande dat er kleuter mijn
cola-flesje meenam...
Of er in de basisschool op de
zelfde manier wordt gewerkt en
of deze manier van doen de
noodzakelijke vruchten afwerpt
zodat deze leerlingen bij over
gang naar het middelbaar on
derwijs geen hiaten kennen zal
meer eerst over een paar jaar
gekend zijn. Intussen kan U
reeds noteren dat in Erpe, waar
dan de elf leerlingen van het
basisonderwijs doende zijn, er
een dergelijke open-deur-dag
plaats heeft op zaterdag 4 juni.
L.H.
maar er zijn nog heel wat tekor
ten aan te stippen die het voor
de voetganger wel wat makke
lijker zouden maken:
verantwoorde en goed on
derhouden voetpaden;
aanleggen van voetpaden
waar ze ontbreken;
regelmatig bijgeschilderde
zebrapaden;
lichtsignalen bij gevaarlijke
oversteekpaden;
strengere kontrole op de
snelheidsbeperking in be
bouwde dorps- en gemeente
kernen;
toezicht bij oversteken van
schoolkinderen na de school of
bij het beëindigen van volksbij
eenkomsten (kerk, kultureel- of
sociaal centrum, feestzaal en
dergelijke).
SLOGANS
Wij willen verkeer naar
MENSENMAAT.
De straat TERUGGEVEN
aan straatgebruikers.
Verkeerssignalisatie moet
rekening houden met het ritme
van ALLE VOETGANGERS.
PLANNEN EN DADEN
Vooraf plande de K.A.V.-
werkgroep Immerzeel een
tocht langs de Schietbaan, de
Gerstenbaan, Affligemdreef,
Ten Berg, Kluisdreef, Dries
straat, Koeistraat, Zandberg en
omgeving Sociaal Centrum.
Lucifers, balonnen, aktiepam-
fletten moesten uitgedeeld. De
regenvlagen en de wind zorg
den ervoor dat alles wat verwa
terde en bij tussenpozen wer
den dan wat sporadische akties
ondernomen.
Toch slaagde de afdeling in de
opzet. Vooraf was reeds een
studie gemaakt van het paro
chiaal gebied en heel wat inte
ressante tips konden geformu
leerd en gefotografeerd wor
den.
1) TEN BERG:
Het speelplein wordt mo
menteel regelmatig «bezet»
door tieners met brommers.
Deze houden er demonstraties
die de kinderen beletten onge
stoord te spelen. Suggestie:
speelplein brommervrij maken.
Regelmatig staan er wa
gens geparkeerd. De straat is
er echter te smal. Suggestie:
parkeerverbod.
2) IMMERZEELDREEF
DENNEBOOMSTRAAT E.A.:
Bij de afstapplaats van de
autobus is het veld bewerkt tot
tegen de straat! Voetpaden
aanleggen.
Een groot gedeelte van de
Immerzeeldreef heeft geen
voetpaden.
Hoek Denneboomstraat:
Stopteken plaatsen!
Snelheidsbeperking op de
Immerzeeldreef en Affligem
dreef.
Stopteken plaatsen aan het
Hof Somerghem (zeer slecht
uitzicht op de andere weg)
Spiegels plaatsen aan de
Driesstraat, Koeistraat en Lan-
gestraat.
Immerzeeldreef zonder voetpaden.
Dit zijn slechts praktische voor
beelden van één aktie in het
gewest Aalst. Al de andere pa
rochies en deelgemeenten
voerden dezelfde aktie. Alles
bij mekaar moet het hele was
lijst worden, bladzijden lang,
die aan de betrokken instanties
zullen overhandigd worden, in
elk geval een positief initiatief
om Vlaanderen ook weer voor
de gewone voetganger «ver-
keersleefbaar» te maken.
KWB ST. JOZEF STELDE TENTOON
In de zaal van 't kapelieke was er verleden weekeinde een interes
sante tentoonstelling van vrijetijdskunst te bezichtigen.
Spiegels voor de Driesstraat. Koestraat en Langestraat
Schepen Monsieur en Willy De
K. De Naeyer Turck voerden het woord op de
opening van deze tentoonstelling
die vrijétijdswerk liet zien dat
vaak van professioneel gehalte
was.
Niet op alle stands was de naam
van de kunstenaar aangebracht.
Bovendien was er geen katalogus
ter beschikking, wat het de bezoe
ker niet gemakkelijk maakte zich
een overzichtelijk beeld te vormen
van de tentoonstelling.
Vangossum liet kleurige
(bloemen-) schilderijen zien
Gustaaf D'Hondt charmeerde met
bijzonder geslaagd inleg- en fi-
neerhoutwcrk. Zeer zeldzaam en
opmerkelijk was de postzegeiver-
zameling van de heer Moons die
de Kristus figuur in verschillende
bijbelse themas groepeerde. Er
'l* viel ook kunstig kantwerk te be-
s kijken Jf. Geldof stelde kleurige
nylon-bloemen tentoon. De KAV
pakte uit met een boekenstand en
kursusscn naaien en kreatief
handwerk. Bijzonder mooi was
het werk van het echtpaar Francois
en Mariette Simal-Amand. Hij
schilderde (o.a. landschappen),
zjj pentekende. Er waren sculptu
ren van R. Keymeule-Peerlinck te
zien.
Ook pentekeningen van Gerard
Boelacrt. Katheleen De Backer
pakte uit met schilderijen en pen
tekeningen. Druk bekeken was
ook het solied kunstsmeedwerk
van M. Lissens, evenals de terra
cotta-figuren van Vcmaeve. Ver
der waren er nog pentekeningen te
zien van G. Cornelis en bijzonder
charmante schilderijen op fluweel
(bloemen) van Margo De Brucker.
Mw. De Smet had eveneens kun
stig handwerk te kijk gezet. Bo
vendien was de zaal van 't Kapel
ieke luchtig versierd met prach
tige bloemstukken. Voor 't Ka
pelieke werd deze hobby
tentoonstelling een succes. Veel
mensen laten - gelukkig - nog
weinig vrije tijd verloren gaan. In
't Kapelieke waren bijzonder
mooie dinsen te zien. W.L.
kinderen minstens evenveel
hebben in te brengen als de
begeleiders.
ER MOET WEL
«AANBOD» ZIJN
Waar bij de aanvang alles vol
ledig vrij was en men dacht
«laat de kinderen maar komen
en doen waar ze zin in hebben
zonder enige inbreng van de
staf» heeft de ervaring wel ge
leerd dat zulks niet volledig juist
kon zijn. Voor het ogenblik hul
digt men nog steeds, uiteraard,
het principe van de vrijheid en
de interessen van het kind met
dien verstande dat er, althans
op sommige momenten, een
inbreng, een aanbod van de
begeleider moet zijn. Aan het
kind dan nog steeds de vrije
keuze of het op dat aanbod al
dan niet wil inpikken.
EN THUIS?
Ouders die hun kinderen naar
«De Weide» brengen moeten
er wel volledig achter staan;zo-
niet loopt het mank. Ze mogen
dan ook niet verwonderd zijn
als het kind ai eens antwoordt
«nee, daar heb ik geen goes
tingvoor» Dat schept dan weer
een probleem waarover ze zich
dienen te buigen en dat even
tueel in de algemene vergade-
Over gans het land organiseerde de nationale K.A.V. in alle
afdelingen en groepen van het Vlaamse land een voetdag. In
het arrondissement Aalst werd alles prachtig gepland over
alle parochiale afdelingen, doch de aprilse regen en wind
kwam de praktische uitvoering toch wat bederven: minder
deelnemers, maar dat moet gezegd, daarom niet minder en
thousiasme.
ER MOET WAT VERANDE
REN.
Regelmatig worden voetgan-
,r gers onder de voet gelopen of
en< onder het wiel gereden. Jeug-
dige en bejaarde voetgangers
die trein, tram of bus willen ha
len, minder-validen die niet
IkI' door het verkeer willen en kun
nen jagen zijn kwetsbare
«menselijke obstakels» gewor
den in het verkeersritme 1977.
Over rustig wandelen in de
buurt, zullen we best maar
zwijgen. Het moet gezegd dat
voetgangers soms door on
voorzichtigheid de oorzaak zijn
van heel wat verkeersellende
en de ouders regelen het ver
voer onder elkaar) rond 8.30
naar «De Weide», een instel
ling midden veel groen en, zo
kort bij de grote steenweg een
oase van rust, gebracht. Tot
halftien zijn de kinderen dan
maar buiten aktief. Er is ruimte,
er is groen, er is de reusachtige
zandbak met twee kamions
strandzand erin. Rond half-tien
wordt dan de deur van het
«klasje» geopend. De kinderen
zijn echter niet verplicht erin te
komen. Wel wordt gewoonlijk
elke morgen een soort «mee
ting» (ontmoeting) gehouden
waar de kinderen bespreken
wat hen op dat ogenblik meest
interesseert. Bij mooi weer is
de belangstelling voor het
klasje vaak zeer klein maar bij
regenweer dringt men om er
binnen te geraken.
Volledig zonder banden leven
de kinderen er toch niet. Waar
er geen opgelegd reglement
bestaat hebben de kinderen
vaak onder mekaar bindende
afspraken gemaakt waaraan
iedereen zich dan maar dient te
houden. Juist zoals in Sum-
merhill, een van de eerste al
ternatieve scholen in Engeland
met reeds tientallen jaren erva
ring, wordt dus een soort re
glement uitgekiend waarbij de
STAF EN OUDERS:
Het personeel, voor het ogen
blik Rita, een full-time kinder
leidster met daarbij een maat
schappelijk assistent en een
opvoeder, beide half-time,
vormt de staf.
De ouders beslissen echter vol
ledig mede en zijn vertegen
woordigd in de «stuurgroep»
die de emanatie is van de al
gemene vergadering.
Regelmatig bespreekt deze al
gemene vergadering in kon-
kreet bepaalde voorvallen en
Zich uitleven in echt zeezand (JM)
Voorzover als in een «school» als «De Weide» de deuren niet
altijd open staan werd verleden zaterdag in de inrichting aan
de Brusselbaan het publiek tot een bezoek aan dit enigszins
ongewoon schooltje uitgenodigd.
's Voormiddags regent het pijpestelen maar 's namiddags
was de zon wel van de partij zodat bij ons bezoek het in de
kleine, origineel-aandoende lokaaltjes wemelde van alleszins
aandachtige kijkers, waarbij wel enkele jeugdige ouders met
hun spruitjes die reeds eens kwamen uitkijken «voor na de
vakantie.»
VADERSCHAP:
H Geestelijke vader, die de idee
om te Aalst met een dergelijke
schoolplant te starten, was Luc
m De Valkeneer. Autoritaire op
ia voeding zoals het schema
VÊ klassiek verloopt is volgens De
11 Valkeneer gebaseerd op de
gemakzucht van de ouders.
Het is inderdaad veel gemakke
lijker te zeggen «daar moet je
afblijven» dan wel met de ei-
■■1 genheid van het kind zelf reke
ning te houden.
Het onderwijs in De Weide is
niet te klasseren bij het niet-
autoritair onderwijs maar veel
eer bij het ervaringsgericht
sisteem. Het kind moet de kans
krijgen zelf te experimenteren
en die kans bieden vergt een
grotere inzet van ouders en be
geleiders dan de traditionele
aanpak.
ELITAIRE GROEP?
Bijna onvermijdelijk wordt de
groep zo gedoodverfd. Als
enigszins non-konformisten
iets gaan aanvangen tegen een
bepaalde toestand en een al
ternatief presenteren kan het
woord «elitair» nogal vlug val
len. Gilbert Van Ransbeeck die
het hierover met ons had gaf
wel toe dat de meeste ouders
er zijn van de zogezegde «be
tere» klasse maar ook de ge
wone man kan nadenken over
de opvoeding en de toekomst
van zijn land en in vraag stellen
wat er voor dat kind best is.
wikt de reakties die erbij best
pasten af.
Verder is er voorde ouders een
beurtrol voorzien dat ze in de
school bvb elke week of maand
een dag komen helpen voor al
lerlei praktische zaken als bvb
soep maken, opruimen, allerlei
klusjes en, in zoverre zulks no
dig blijkt, op de kinderen pas
sen. Elke ouder moet maar
trachten zijn werkschema zo te
regelen dat hij af en toe eens
kan inspringen, de ene uiter
aard meer dan de andere.
Op de oudervergaderingen
wordt de voorbije periode on
der de loupe genomen met be
spreking en evaluatie van de
problemen die zich hebben ge
steld en verder worden prakti
sche afspraken gemaakt.
DAG-PROGRAMMA:
Meestal worden de kinderen
met de wagen (er is geen bus
