Vuilnisbak
L
EESTMARKT LEDE
DE LEEDSE KUNSTENAARS
EN HUN TENTOONSTELLING
JE GESCHIEDENIS VAN DE LEEDSE
IUZIKAAL HOOGFEEST
ST ANT0NIUS PAROCHIE
KORPO'S WINNEN
DANKZIJ STRAFSCHOPPEN
KERMIS IN PUTSTRAAT
TE MELDERT
WEGENISWERKEN IN HART VAN LEDE
J'.
De Voorpost - 3-6-77 - 7
^jdagavond 27 mei ging op het Dorpsplein de jaar-
jcse feestmarkt door. Het was een echt vakantie-
ertje. Al in de late namiddag stroomde het volk toe.
$t zou een drukbezochte markt worden. En dqt werd
,^t. De zon en de zorgeloosheid i.v.m. de volgende
gen (pinksterweekend) maakten het nog feestelijker,
et alleen kijklustigen waren opgekomen. Er werd ook
uk gekocht, en dat was toch de bedoeling van deze
leciaal georganiseerde marktavond. De martkramers
iren tevreden en lieten het blijken ook.
Kegel, marktkramer, Oor-
vv tem: zo zou het altijd moe
zijn. Gemakkelijk verkopen,
jveel. Een goed initiatiefAl-
iwel, dat heeft ook zijn min-
goeie kant. Na een avond-
irkt blijft men nogal gemak-
ijk «hangen».
zijn niet gewoon van hande-
jrs dat zij er recht voor uitko-
jn dat zij een goeie verkoop
nad hebben. Dus goed moet
I wel geweest zijn.
jk in de omliggende winkels
is het druk.
M^mard Godefroit, optiek:
pr mij mag er wekelijks zo'n
pndmarkt georganiseerd
jrden. Voor mij niet gelaten,
jt weer speelt wel een grote
Ien zeker in mijn branche.
j zonnebrillen zijn de deur
bevlogen...
(adammeken, kijk es wat'n
joi kleedje, 't Is zomer. Pas
i maar eens. Laat maar es
je fi wat ge te presenteren hebt.
2elJk eens wat luchtigs aan. 't Is
erqi modelleken dat uw fi-
mejirtje flatteert.
aogriepen tegen elkaar op. De
Dp al kleurrijker en fantasierij-
erhfdan de andere. «Beste Pa-
ior f worst, ongekleurd. Proef
zittij
maar eens. En geen vet», on
dertussen stond de verkoper
zelf deugdelijk te kauwen op
een snee Parijse worst. Dat het
allemaal vetloos was, was niet
te zien aan zijn figuur. Hij nam
de helft van zijn kraam in. Maar
kom. Op z'on moment moet je
daar niet aan denken. Roepen,
lokken, verkopen. Zien kopen
doet kopen.
Drukroepende marktkramers
de reuk van het frietkraam, de
lokkende reuk van hotdogs,
gebraden triepen en hambur
gers.
Die typische onvervalste
marktsfeer.
Toen dan de avond viel en de
veelkleurige lichtjes aangingen
werd het allemaal nog feestelij
ker. En natuurlijk liepen de ka-
fees ook vol. Terwijl vrouwtje
lief langs de kramen slenterde
maakten veel mannen van de
gelegenheid gebruik "om een
biertje te gaan snoepen. Met
zo'n warm weer is de keel gauw
droog.
Lede heeft weer een dag gehad
waar de hele Leedse gemeen
schap mee van genoten heeft.
Gh.H
Grote feestavond/harkt te Lede. (EL)
■lealens de jongste gemeenteraadszitting -met-begroting, is er nogal
me| te doen 8eweest over de verhoging van de bijdrage van de
rmtoners voor het ophalen van het huisvuil. Inderdaad, van 200 F
;nt#r 550 F is een fikse verhoging. Die werd dan ook sterk aangeval-
anjdoor de oppositie (CVP). Raadsleden Galle, Roeland en De
1, Efuwer hadden nogal wat opmerkingen. Vooral schepen Minnebo
jarjdedigde het voorstel van de bestuursmeerderheid.
•pen Minnebo (BSP) schetst In 1956 werd het vuil opgehaald
lenl 1,0 8csch'edenis van de door een Leedse aannemer. Er
,enPsc vuilnisemmer: werd per gezin een bijdrage van
her
'p zaterdag 25, zondag 26 en maandag 27 juni is de Putstraat,
jifJals trouwens elke jaar op het einde van juni. in feest. Centrum
'Van de feestelijkheden is' uiteraard Café Stin
~'p zaterdag 25 is er een groot dansfeest met John Terra. Begin te
3 u. Op zondag volgt dan een T-Dansant met discobar. Vrije
Joegang.
En 's maandags is er de niet minder traditionele Wipschieting
■waarvoor détails nog volgen.
Specialiteiten; kip of stoofvlees met friet.
Het is een organisatie van de Stinne-Boys.
If L.H.
100 F, gevraagd. In 1964 kwam
dan het ophalen in «regie» bij het
gemeentepersoneel. Drie perso
nen hielden zich bezig met 't op
halen. Toen was de bijdrage 150
F. In 1971 (begroting 1972), deed
de CVP het voorstel om het opha
len van het huisvuil opnieuw in de
handen te geven van een aanne
mer. Iedereen, uitgezonderd ik.
stemde voor. Ik stelde voor die
taak bij de gemeente te laten, maar
dan voor betere uitrusting te zor
gen. Dus het CVP-voorstel werd
aangenomen en de huisvuiltaks
werd gebracht op 200 F..dat was in
1971. Nu. in 1977 zien wij ons
verplicht die som drastisch op te
trekken. De gemeente heeft steeds
belangrijke bedragen moeten bij
passen. Dat kan zo niet blijven du
ren. De prijs van de aannemer is
ondertussen ook naar omhoog ge
gaan. En besef wel, dat. enkele
jaren geleden we met één wagen
3-4 straten deden eer die vol was.
Wel, nu is die soms al vol na een
halve straat! Vroeger zetten de
mensen een doos buiten, nu staan
er verscheidene emmers, pakjes,
dozen enz. Het huisvuil is mis
schien wel vervijfvoudigd. En ook
het ophalen van groot vuil is in dat
bedrag inbegrepen. (Ook al in
1972). Misschien kunnen wc hier
of daar nog een oplossing zoeken
voor probleemgevallen. Maar ook
het systeem van -.betalen per em
mer of per zak», is niet het ideaal.
Daarvan zijn beslist de grotere ge
zinnen en jonge gezinnen met
baby's het slachtoffer. Waar ligt
de gulden middenweg? Ten slotte
is men zijn vuil kwijt tegen 10 F
per week.
Ter informatie voegen wij hieraan
toe;
De taks op het ophalen van het
huisvuil zal de gemeente ongeveer
3.135.000 F opbrengen. De uit
gaven met betrekking tot de
Reiniging» post worden geraamd
als volgt: Werkingskosten open
bare reiniging: 50.000 F, Wer
kingskosten ophalen huisvuil:
50.000F, Concessie voor ophalen
huisvuil: 3.135.000 F.
GH.H.
(Sinksendag waren we getuige van een hoogstaand
leiif"lsch feest in de St' Anton'uskerk der Paters Ca-
irbt inen* J°bkoor en orkest had een mis van
enjhle gekozen om deze plechtigheid de nodige muzi-
bGfe luister bij te zetten. Met die keuze, die we toejui-
oofn omdat ze in muziekvorm hetzelfde zegt als de
roeten van eucharistieviering, hebben de uitvoerders
tzich evenwel niet gemakkelijk gemaakt. Zeker ook
3i dirigent Roger Van De Wiele. Het orgel werd be-
i eeld door Pater Jozef Van Herreweghen die graag
°Pljante registers opentrekt, en die we dus evengraaq
3n4,isterden.
Hij had met sprankel orgelspel
de sfeer al opgewarmd tegen
het ogenblik dat de celebranten
gestadig de kerk binnenschre
den. We gebruiken bewust het
woord «schrijden», omdat dit
inderdaad nog weinig waar te
nemen valt. Hier wel. We spre
ken ons niet uit over de vraag of
dit al of niet een gemis is. In die
houding drukte men alleen een
innerlijke gesteldheid uit. Een
analoog verschijnsel leeft an-
pint Jobkoor tijdens de knnstinis
de Kapucijnenkerk. (SJ)
ders nog ongestoord voort in de
militaire parades. De innerlijke
gesteldheid ligt daar uiteraard
op een ander vlak. Dit gauw
even tussen haakjes.
Het orgel speelde nog rustiger
alleen. De celebranten kwa
men naar het altaar toe. Het
koor nam toen over met Beet-
hovens «Gods ere» (indien
we ons niet vergissen), na
enige maten bijgevallen door
het orkest dat ons feilloos mee
nam in de euforie van een bij
zonder mooi muziekstuk. De
ruimte van deze kerk stond
vriendelijk in verhouding tot het
uitvoerend geheel daar voor
aan. De akoestiek is er goed. In
dit decorum konden koor en or
kest zich optimaal laten horen.
We spreken niet eens over een
paar schoonheidsfoutjes die
koor en orkest trouwens ook
wel weten zitten. We willen al
leen zeggen dat de uitvoering
goed geslaagd was, aangepast
aan de geest van de mis. De
uitvoerders bewezen met deze
kómponist goed overweg te
kunnen. De muziek was soms
zwaar plechtstatig en barok.
Maar meer nog vurig en briljant.
Meer uitbundig dan ingetogen
Kortom: jubelend. Dat wil zeg
gen: goed gekozenen passend
bij de liturgie.
Het statig en plechtig Kyrie
werd evenzo gespeeld en ge
zongen. Het Gloria klonk inder-
daag glorieus: machtig naar het
einde toe, tot de kopers alleen
overbleven. Het Credo begon
zacht. Later crescendo met als
hoogtepunt «...resurexit tertia
die» en «amen», dat door de
bastonen van het orgel werd
afgeremd. Hoe verder het
credo vorderde hoe sterker het
geloof scheen te groeien. Dit
hoorde men tenminste toch in
de muziek. Dan het sanctus en
Vorige week woensdag, 25 mei ging in het Kultureel Centrum een kontaktvergadering door tussen de
Leedse kunstenaars, mensen van het feestkomitee en het gemeentebestuur, i.v.m. de jaarlijkse tentoon
stelling van werken van Leedse kunstenaars. Er waren zowat 20 Leedse kunstenaars opgekomen. In een
open gesprek werd de komende tentoonstelling besproken. Wensen, ideeen en tips werden naar voor
gebracht. De Leedse kunstenaars aanzien die tentoonstelling ten slotte als HUN tentoonstelling en zij
willen dan ook inspraak om er wat naar hun zin van te maken. Het gemeentebestuur en het feestkomitee
hebben daar geen bezwaar tegen. De Leedse kunstenaars krijgen de vrije armslag. Ondertussen werd
beslist dat de vernissage door zal gaan op zondag 5 juni om 11.30 u.
Schepen Minnebo: Het is hier een kwestie van tijds- en plaatskoórdinatie. Het is praktisch
onmogelijk de vernissage de zaterdag door te laten gaan. En de zondag dachten wij, kunnen wij
misschien nog meer mensen bereiken. Daarenboven wordt de vernissage gekoppeld aan de huldiging
van onze verdienstelijke Leedse Lie Schatteman. En eretekens zullen worden uitgereikt aan de heer
Aimé Schepens, direkteur van de Gemeentelijke Muziekschool en de heer Heireman, leraar aan
diezelfde school. Hier drong zich wel enige zin voor koördinatie op. Het is allemaal nog in de goeie plooi
gekomen. Zondagvoormiddag 5 juni gaat om 10 u. in het Kultureel Centrum de drievoudige huldiging
door en daarop aansluitend vindt de vernissage van de tentoonstelling plaats.
LIE
T.g.v. de opening van de tentoon
stelling van Leedse kunstenaars
zal een gepaste hulde worden ge
bracht aan Lieve Schatteman, be
ter bekend als Lie. Wie kent niet
het lieve kindergezichtje dat zij
geschapen heeft? Maar weinigen
weten dat Lie ook aktief is als
schrijfster van kinderboeken.
Eenvoudige, aangepaste kinder
boeken.
Te dezer gelegenheid lopen wij
even aan bij Lie. Het huis van de
familie Weynants- Schatteman,
zit veilig weggeborgen achter het
loof van de vrij groeiende bomen
en struiken. Het reuzengrote raam
van de leef werkkamer geeft uit op
een gewilde wildgroei van de
meest gewone inlandse planten.
Lie, Proficiat met jouw huldi
ging. Waarover gaat het?
Lie: Zo, word ik gehuldigd? Wel,
elk jaar reiken de provincies een
prijs uit voor het beste jeugdboek,
kinderboek enz. Ik heb al twee
keer een prijs gehaald: eenmaal
voor het beste kinderboek en een
maal voor het beste jeugdboek.
Om de vijf jaar reiken de gezamen
lijke Vlaamse provincies dan een
prijs uit «De Interprovinciale Prijs
voor het Kinderboek» werd mij
toegekend in 1976. Nu, enkele
weken geleden werd mij die over
handigd in Gent. En wel enigszins
verrast, maar toch met blijheid ver
neem ik dat ook de gemeente Lede
mij zal vieren. Ik vind het een leuk
initiatief om die huldiging in te
kaderen in de opening van de ten
toonstelling van Leedse Kunste
naars. Zo krijgt die tentoonstelling
een bredere dimensie. En die men
sen verdienen het. Want er zijn
daar tclkenjare waardevolle wer
ken te bewonderen.
Lie heeft nu zowat een 10-tal boe
ken geschreven. De prijs werd
haar toegekend om haar reeks
-Jonas en Toetela Warm aanbe
volen. Eri weet, dat haar boeken
door haarzelf worden geïllus
treerd!
GH. H.
Er wordt hard gewerkt aan de vernieuwing van het wegdek in het centrum van Lede. De Vijver en de
Kasteeldrcef krijgen een nieuw wegdek in tarmac. De kasseistenen worden opgebroken en er komt
een versterkende onderlaag. En van de gelegenheid wordt gebruik gemaakt om ook het rioleringsnet
aan te passen. Eerst wordt gestart met de Vijver. De Kasteeldreef komt dan later om tijdens de novene-
en kermisdagen het verkeer niet al te zeer in de war te sturen.
De plannen worden ook uitgewerkt om het rioleringsnet aan te passen in de Nerumstraat, de Heipias
het Benedictus waarmee de
snaren en fluit schuchter be
sponnen, die later het orkest
meesleepten naar een furieus
Hosanna dat even daarna weer
zachtjes werd neergezet. Het
orkest deed niet mee aan het
Onze-Vader, dat bijwijlen aan
een koor uit de Oosterse Ritus
deed denken.
Tijdens de kommunie werd het
«Panis Angelicus» van Cesar
Franck uitgevoerd. Dit mooie
lied leek ons wel een beetje
zwaar en traag. Tot slot bracht
men het «Marialiedeken» van
Gaston Feremans. Hierna brak
in de. kerk het applaus los dat
men al die tijd al had ingehou
den.
Wilfried Lissens
Levensvreugdetornooi
De apoteose van dit derde veteranentornooi ingericht ten
voordele van Levensvreugde heeft werkelijk de talrijke toe
schouwers van meetafaan kunnen begeesteren. De finale
wedstrijd tussen Scheepvaart en de Korporatieve Selektie
met aftrap door Anderlechtspeler Cois Van Der Eist (uitgeno
digd door supportersklub De Keiser) werd een triller die gans
de wedstrijd duurde.
De Korpo's van mentor Emiel
Adam toonden zich een ietsje
sterker dan Scheepvaart dat in
keeper Louis Wille een rots in
de branding vond: hoezeer
laert werd zijn ploeg uiteindelijk
toch winnaar: Roland De Cos-
ter, een talentrijk keeper die
nochtans uiterst humeurig in
zijn doelmond stond pareerde
Paul Janssens. Freddy Schol- -tweemaal een Scheepvaart-
laert en Louis D'Hoe (uitblinker) strafschop zodat men meteen
ook aandrongen de Scheep- bekerwinnaar werd
vaartgoalie hield zijn doelge- Voor deze finale had men de
bied ongeschondenNa de ver- debuutmatch van RealSuperial
lengingen kreeg men tien straf- kunnen bewonderen, deze
schoppen als uitsluitsel on- Aalsterse meisjes verdedigen
danks het missen van een elf- zich puik tegen Pamel dat
metertrao door Freddv Schol- slechts in extremis aan een 3-0
overwinning geraakte Uit
blinksters bij Real Superial wa
ren ongetwijfeld Veerle Amant,
Chris Kerremans, Patricia Van
Den Brempt en de onverslijt-
bare goalie De Rijbel.
Dankzij twee treffers van Roger
Raes (op flaters van Etienne
De Neef) werd Oc Aalst derde
voor Apostelken dat slechts
kon scoren langs Johny De
BackerHekelgem werd vijfde
dankzij -een forfaitoverwinning
tegen Corona Erembodegem.
De kamp voor de zevende
plaats werd 1-1: voor de
MTSA-veteranen doelde
Etienne Lemaitre die repliek
kreeg van Morta-kanonnier
Frangois D'haese. In elk geval
een sporthoogdag
Dirk Daelemans
