'Wilfried Wesemael
bleef lang overeind
AALST VLAGT MET
ERIK ARIJS
EN JOHN DE CROOCK
Niet denderend
J)irk Heirweg fel bedreigd
ERIC ARIJS
VAN VER
TERUGGEKOMEN
Dat had
John De Croock
reeds lang verdiend
DAMES
IN DE
KIJKER
A
jj Liefhebbers
ïelerschool Dendermonde
Nicole
H Van den Broeck
Jenny De Smet
Carine Dierickx
Klimmer
D'Herde
Eddy
Nieuwelingen
De renner van de week
Wilfried Wesemael is geen Freddy Maertens. Geen Pollentier.
Geen Van Impe. Maar hij staat juist onder de groten. Hij
wordt ziek als ie over kemiskoersfen hoort praten. Die rol
ligt hem niet. Er ontbreekt aan zijn palmares slechts één
belangrijk detail een klassieke zege. Die had hij al in zijn
bereik. Doch het teamwork primeerde op de persoonlijke
ambitie.
In de «Tour de Suisse» was
Wilfried Wesemael uitste-
ïkend, ook al zou je dat op
grond van de «algemene rang.
"schikking» niet onmiddellijk
konkluderen Wllfrieds «werk
lag onderweg». Niet in de
buurt van de eindstreep. We
semael had het op de «Gold
Sprint» gemunt, een wed
strijd in de wedstrijd. Zijn
«lastigste» konkurrent was de
snelle Fransman Roger Le-
geay. Uitgerekend met die Le-
geay sloeg Wilfried heel
vroeg op hol in de etappe die
donderdag van Bürglen naar
Flemserberge liep. Op de
top van de «Kerenzerberg»
oogstte de Gijzegemnaar zelfs
twee punten voor de berg
prijs, een «kompetitie» die
hem nauwelijks interesseer
de. Belangrijker was dat We
semael en zijn spitsbroeder
hun eerste en tweede plaats
in de «Gold Sprint» veilig
stelden. Dat deden ze. Pas
aan de voet van de Flumser-
berge, de laatste klim naar
de finish, was de huzarenzit
afgelopen. Toen kwamen Van
Impe, Pollentier, Pronk en
Wellens op de proppen. Vrij
dag won Wilfried de tussen-
spurt te Wald en in de eind
stand van de «Gold Sprint»
was hij tweede. Hij hield er
een goudklomp van 200 g
aan over, nadat hij in die
tiende rit die te Effretikon
werd afgesloten en waar nog
een tijdrit moest afgehaspeld,
tiende was
Wilfried Wesemael heeft dus
precies op tijd de «Tourkon-
ditie» beet. Dat bleek zondag
trouwens tijdens het Belgisch
kampioenschap in Yvoir. Hij
bleef lang overeind op cfit
selektieve parkoers pas toen
het kwartet Van Impe, Pol
lentier, De Muynck en Van
Looy de boel aan flarden ruk
te, verzeilde hij in een groep
je «geklopten». Terugkeren
naar de spits was in de ge
geven omstandigheden een
onmogelijke opdracht
Wilfried Wesemael fietste de
262 kilometers niet rond.
Moest ook niet. Belangrijker
was dat hij er nu zelf van
overtuigd is dat hij de door
zijn bazen voor hem «uitge
dachte» rol in de Tour aan
kan. Zou er dan echt geen
etappezege inzitten voor een
koereur die dubbel en dik
verdient eens de «koppen» t®
halen
(mm.)
efhebber Frank Van Impe
Twee onverwachte en toch verdienstelijke winnaars JOHN
DE CROOCK, al weken op zoek naar een verdiende beloning,
bleek te Sint-Maria-Oudenhove de snelste en de sterkste.
ERIK ARIJS zocht het wat verder uit de buurt te Rebecq,
in een internationaal gezelschap en in een koers oiver bijna
150 kilometer, kwam hij als allereerste door de finish.
Voor PATRICK LERNO werd
het een fraaie tweede plaats
te Amougies de Berlarenaar
moest het er tegen een plei-
ade westvlamingen opnemen
en arriveerde in het spoor
van Eddy Furnière. Ook een
tweede plaats voor ANDRE
VAN DER HAEGEN die zich
stilaan bij de amateurs heeft
geïntegreerd. Hij finishte te
Sint Maria-Oudenhove achter
John De Croock. «Veteraan»
HEDWIG BLOEM zoekt het
vanzelfsprekend niet meer in
lange, lastige klassiekers dat
zijn karweitjes voor de ambi
tieuze jeugd. De man uit
Hofstade was derde te Strom-
beek en zesde te Bellingen
EDDY VAN DEN ABBEELE,"
een man die ooit «zegeko
ning» bij de nieuwelingen was,
houdt het eerder bij regio
nale dan bij «grote» wedstrij
den. Jammer. Toch mag zijn
derde plaats te Lokeren on
derstreept. Uit de wedstrijd te
Erembodegem-Terjoden (155
deelnemers asjeblief) puurde
DIRK HEIRWEGH, die er
weer helemaal bovenop aan
het komen is, een vierde prijs
over na een opgemerkte pres
tatie. In de klassieker te
Zottegem liet hij zich even
min pramen, al verdiende hij
er veel beter dan een 37ste
plaats.
Het wordt uitkijken naar
FRANK VAN IMPE de jon
gere broer van Lucien luis
tert naar de raadgevingen
van de illustere Tourkoereur
en bouwt zijn carrière gedul
dig en... deskundig op. In de
klassieker te Zottegem (109
deelnemers en 160 kilometer)
was hij prezent toen het kop-
groepje van tien naar de fi
nish flitste. Hij werd vijfde.
In Erembodegem-Terjoden
puurde hij er een zesde prijs
uit. Voor EDDY D'HERDE
werd het ook al een vijfde
plaats te Amougies. In Beer-
sel arriveerde hij als nummer
14, doch daar won hij de
«bergprijs». JOHNY DE NUL,
na zijn zege in de Sterrit een
beetje onfortuinlijk, finishte
te Oostende op me zesde
plaats en liet te Zottegem
een flits van zijn talent zien
hij sleurde een groepje tot
bij de kop. Geen zege echter
ditmaal voor de sterrijder uit
Schoonaarde. Wel een 33ste
plaats
MARC VAN BEVER trok 2
keer naar West-Vlaanderen
zevende te Otegem en tiende
in Helkijn was deze «vlie
gende postman». SILVEER
VAN GIJSEGHEM was te St.
Maria-Oudenhove achtste en
AIME VAN AIJVERMAET
fietste zich te Strombeek
naar een negende prijs.
LUC COLLYN koerste te
Oostende. Het werd een ne
gende prijs. Te Zottegem zag
men een losgebroken Luc aan
het werk. Deze piepjonge
amateur moest echter in ex
tremis afhaken. Toch eindigde
hij nog als 18de.
ETIENNE STEVENINCK was
elfde te Lokeren, LUC VAN
ALBOOM elfde te Sint Maria-
Oudenhove, Luc VAN BEVER
12de te Helkijn, ETIENNE
DE WILDE 13de in Zotte
gem, WILLIAM TACKAERT
14de te Zottegem, OSCAR
DIERICKX 16de te Erembo
degem-Terjoden en 31ste in
Zottegem en pechvogel MARC
VAN HAUWE 18de in Erem-
bodegem en 43ste te Zotte
gem.
|3>irk Heirweg zal geen beste
IQerinnering meedragen van
iet wegseizoen 1977. Zijn
loop er bij te zijn voor de
('ilgVK te Venezuela is ijdel ge-
worden. Ook de Dendermond-
je wielerschool had aanvanke
lijk de zekerheid dat Dirk
er Ir de Belgische kleuren zou
;ge'erdedigen, maar de toege-
vijde Sporta.renner rekende
J Af met een knieletsel dat hem
[JDI
edet
in t ^co'e Van den Broeck
moest een verre trip ma
ken om te kunnen koer-
1 sen in het Limburgse
Alt-Hoeselt werd ze ten-
slotte derde.
(mm)
Jenny De Smet behoorde
te Petegem-Deinze tot de
«top» het fietsende meis
je uit Hamme won wel
niet, doch met haar derde
plaats blijft ze tot de
toonaarvgeefsters behoren.
(mm)
Oarine Dierickx heeft rich
stiilaan maar zeker het
ritme van de échte koer
sen eigen gemaakt. Haar
negende plaats te Pete-
gem - Deinze is een zo
veelste stap in de goede
richting.
(mm)
fataal uit de lijst van de
preselektie heeft geschrapt.
Dat is nu eenmaal de harde
sportwet, waarbij vriend of
vijand zich sportief moet
neerleggen.
Intussen is er toch wel enige
gunstige kentering gekomen.
De Zeelse soldaat-liefhebber
won verleden week een wed
strijd te Peruwelz en dat be
wijst Ho* r?|?-V jf:~ uëluvêïi
aan de heropstading. Net op
tijd om het dreigend gevaar
van het duo Van Rafelgem-
De Backer in het titeldebat
van de Dendermondse Sporta.
renners af te slaan. Vooral
Patrick Van Rafelgem volgt
hem als zijn schaduw deze
Wellenaar is dit weekend ze
ker te duchten, want na een
zware examenperiode zoekt
deze knaap zich op het wie-
lervlak eens duchtig uit te
leven. Ook Willy De Backer
behoort tot het sterke ren
nerstype de Berlaarse junior
mag terecht geloven in eigen
kansen op de Sportatitel.
Voorlopig houden wij het bij
dit trio, ook al mogen ren
ners als Benny Steveninck,
Bruno Ballius, Daniël Schud-
dinck en Ronald Van Aver-
maet niet aan onze aandacht
ontsnappen.
Puntenrangschikkiiig
tot en met 26 juni
1. HEIRWEG D. (L) 170 p.
2. V. Rafelghem P. (N) 168
3. De Backer W. (J) 153
4. Steveninck B (N) 127
5. Balllius B. <(N) 113
6. Schudinck D. (J) 109
7. V. Avermaet R. (J) 106
8. De Croock J. (L) 97
9 De Wilde E. (J) 77
10. Grootvriencït P. (N) 74
Steveninck E. (L) 74
12. Van Hauwe M. (L) 73
13. Roel Luc (J) 64
14. Gcerinck R. (J) 58
15. V. Handenhoven L. (N)
52
45
16. V.d. Kerckhove J. (N)
17. De Donder Fr. (N-J) 41
18. Lerno P. (L) 37
19. Arljs E. (L) 34
20. V. Moerzeke D. (N) 30
Hofman M. (J) 25
Verbiest R. (J) 25
De Wael R. (N) 14
Van Nuffel Fr. (N) 12
V.d. Stuyft Fr (J) 11
De Bondt W. (L) 9
De Vreese P. (J) 7
De Permentier P. N) 6
De Keersmaecker H. (J)
5
Haentjens J (N) 5
Matthijs Fr. (L) 5
Folfliei k. (N) 4
Van Bunder E. (N) 2
De Nieuwerkerkenaar Ed- i
dy D'Herde is van alle J
markten thuis. Arriveer- t,
de te Beerzel, in het Bra- J
bantse heuvelland slechts
als 14e, toch behoorde hij
tot de uitblinkers. Al
moesten nu niet precies
f hoge cols overwonnen, de J
■4 nijdige heuvels die te be- ij
<i klimmen vielen, wettigden J
een «bergpnja». Eddy, een t
man die blijkbaar veelzij-
ij dag is, won dit nevenklas-
4 sement.
(mm) J|
Sterrit te Hofstade. De supporters van Johny De Nul jube
len HUN crack wint. Achter de eersten ontspint zich een
nijdig spurtje voor de „vette brokken". Eric Arijs gaat plots
egen de grond Een spektakulaire val. Met erge gevolgen.
Eric moet in het gips. Weken Mjg-, Seweerd
werd dat de Aalstenaar door ccn „te kleine opening" wilde
in die sprint. Mensen die het gezien hebben, weten beter.
Maar zand erover.
Het leed is geleden. Ook al
ging voor Arijs, die uitgere
kend op de piek van zijn
konditiecurve dreef, een
mooi stuk van het seizoen
verloren...
KOERSENDE BROERS
Eric Arijs is de broer van
prof Frank, een spurtertje,
een nijdas die rich niet
graag de kaas van het brood
Iaat pikken. Een Frank
Arijs die het rich als "brood-
rijder" einders had voorge
steld. In de Vuelta bleef hij
beneden de maat. Kon ook
moeilijk anders het was een
eerste kennismaking met een
échte ronde. Nadien "flit
ste" hijf af en toe eens. Doch
daverende daden staken er
Onze nieuwelingen hebben ons niet overdonderd met knalresul
taten DANIEL JANSSENS bleek ditmaal de beste in Viane
was de jonge Buggenhoutenaar vierde. Verscheidene anderen
hadden het blijkbaar op een zesde prijs gemunt LUC LEMMENS
(in Groot-Bijgaarden), LUC POPPE (in Zonnegem), BENNY STE
VENINCK (te Zelzate), BRUNO BAILLIUS (in Idcgcm en Pete
gem-Deinze). Voor DANNY LKMMENS werd bet een achtste
plaats te Groot-Bijgaarden en ANDRE VERLEYSEN liep te Gooik
als nummer acht binnen.
Geen denderende daden dus. Al kan ook niet gezegd dat onze
vaandeldragers beneden de maat bleven. De anderen hebben ook
een fiets en trainen eveneens. Dus...
John De Croock.
Geen veelprater. Evenmin een jongen die het „hoog in zijn
bol" heeft. Integendeel John De Croock is soms te bescheiden.
Te braaf. Er» toch kan hij veel meer dan de meesten. In
1975 klom hij plots in de aktualiteit. Toen hij meemocht
naar het nationaal kampioeschap kende hij nog bijna
niemand van de Belgische juniorenelite een paar weken
tevoren was John nog nieuweling.
Aan het eind van die lastige
titelrace sloeg hij iedereen
met verbaring. Alsof het een
spelletje was, schijnbaar
zonder enige moeite, ging
hij van de komkurrenten weg.
Hij had al de tijd van de
wereld om achterom te kij
ken en zich te laten uit
hollen. Genietend van de
triomf.
GEEN TOPSPURTER
Johnl De Croock is rriet van
het type dat met een snedig
spurtje de ene overwinning
na de andere afdwingt. Hij
is dat nooit geweest. Niet
als nieuweling, met als ju
nior, ook niet nu hij al een
poosje amateur is. John is
een koereur die het meer
van de pure kracht dan van
een gestroomlijnde vlucht
moet hebben. Hoe lastiger,
hoe beter. Het biedt meer
nadelen dan voordelen in de
wielrennerij jongens die je
de ganse namiddag niet riet,
maken het zegegebaar. De
wroeters, de werkers, de
dwangarbeiders en de vlijti-
gen worden in de hoek ge
drumd. Zelden rijn ze de
vedetten.
Precies omdat het lot meest
al onrechtvaardig is, doet
een zege van een renner als
John De Croock zeer sim pa-
tiek aan. Zoals nu te Sint-
Maria-Oudenhove. John heeft
er een goeie wedstrijd gere
den over een parkoers dat
met altijd tot het zingen
van een liedje over "Mijn
vlakke land" zou inspireren,
bleef de Gdjzegemse Aalste
naar niet alleen overeind: hij
domineerde de situatie en
bleef de baas over kerels
als André Van der Haegen
en de Australiër Micihaël
Copperweith, twee amateurs
die absoluut niet mogen
onderschat.
Die zege van John De Croock
is een moreel opklkkertje, een
beloning voor keikoppig door
zetten en blijvend "echten"
voor een plaatsje onder de
zon. John zaj misschien niet
onmiddellijk van de ene
overwinning naar de andere
fietsen hij stoot zich waar
schijnlijk meer dan or zijn
beurt aan de snelheid van de
sprinters. Maar dat hij be
gaafd is en rijn weg kan
Tïlcxivoïi, is een feit.
vooralsnog niet in. Frank
heeft de "juiste tred" nog
ndet gevonden. Maar dat is
een algemeen verschijnsel bij
de jongste proflichting. Kijk
maar naar Pol Verschuere,
Paul Clinckaert, Etienne De
Beule, Etienne Van der Helst
en noem maar op. Het
aanpassingsproces verloopt
langzaam. En bovenop moe
ten die nieuwkomers allerlei
karweitjes opknappen voor
de "gevestigde groten". Het
is moeilijk rich waar te ma
ken. Een les voor onze an
dere beloftevolle amateurs
de meesten willen te vroeg
in een "team". Zonder alle
voor- en nadelen tegen el
kaar af te wegen.
Hoe dan ook Eric Arijs is
na die gedwongen rust van
ver teruggekomen. De eerste
kontakten waren bemoedi
gend. Als hij niet wegens
pech van de fiets moest, duw
de niemand hem uit de prij
zen. In het Waalse Rebecq
heeft hij rijn definitieve co
me-back gevierd. Het zal
geen verwondering wekken
dat het precies daar was
dat Eric won hij is een
beetje de antipode van rijn
broer, is minder specifiek
spurter, doch staat beter
zijn mannetje op een selek-
toiof parkoers. Als het lastig
is geweest, spurt hij ook
sneller. Een bewijs dat hij
over voldoende weerstand be
schikt om in de harde wiel
rennerij iemand te worden.
(mm)
