MMJÊ
S
Vrije Tribune
JAN CAUDRON
REEDS AKTIEF IN KAMER
ROND DE PIKKELING
2 - 15-7-1977 - De Voorpost
de redaktie heeft het recht deze teksten in te korten.
IN ONS GEWEST,
ERGERE WERKLOOSHEID
DAN IN 1976!
Wie met de cijfers van de
werkloosheid einde mei
voor ons gewest heeft ken
nis gemaakt, zal wel ge
schrokken zijn, indien hij
tot dan toe had geloofd wat
bepaalde kranten hem had
den voorgehouden. Er is
voor wat onze streek betreft
geen kwestie van herople
ving van de ekonomie.
De lichte daling sedert
januari 1977 is stilgevallen.
Met 8.037 in mei 1977 is er
zelfs een verhoging van
1.228 werklozen tegenover
mei 1976!
En dit is ook niet te ver
wonderen. Van een werke
lijke heropflakkering of uit
breiding in de weinig be
staande bedrijven van enige
omvang is geen sprake, en
waar enkele nieuwe kleine
ondernemingen opgericht
worden of enkele andere
mensen aanwerven, staat
daar tegenover dat er ook
sluitingen zijn zoals de
spiegelfabriek De Neve en
de «Lion D'Or», terwijl ons
gewest zeker niet gespaard
blijft van faillissementen al
lerhande voor het jaar 1977
nationaal op 3.000 geschat!
De vrouwelijke werklozen
blijven het talrijkst (4.851)
tegen 3.186 mannen) en het
aantal jongeren onder de 25
jaar bedraagt 24% dus het
is sedert begin van dit jaar
blijven dalen (wat normaal
is en heel wat praatjes de
kop indrukt), maar het blijft
steeds schandalig hoog en
onduldbaar voor een maat
schappij die omtrent de
menselijke waarden zo
hoog oploopt, en het zal
vanaf augustus wel weer
aanzienlijk toenemen. Van
af augustus, vermits de vo
rige Tindemansregering zo
innig met de jongeren en
de werkersgezinnen heeft
meegeleefd, dat ze de da
tum van officiële inschrij
ving als werkzoekende en
dus meteen de datum van
recht op vergoeding een
maand heeft verschoven.
De werkende ouders van af
gestudeerden kunnen maar
afdokken.
Maar tot nog toe hadden we
het alleen over de volledige
werklozen. Daar komen nog
7.914 gedeeltelijk of tijde
lijke werklozen bij, waarvan
3.175 mannen en 4.439
vrouwen, en dit in volle len
temaand. En hoe reageert
Tindemans hierop? Enkele
dagen geleden verklaarde
hij, dat deze hoge cijfers te
wijten zijn aan de zeer libe
rale wetgeving inzake het
toekennen van werkloos
heidsvergoeding. Dit, waar
zelfs de Kredietbank in een
van haar bulletins schreef,
dat de zogenaamd «vrijwil
lig werklozen» bij gebrek
aan openstaande betrek
kingen toch niet allen aan
de slag zouden kunnen!
Wat bekommert onze re
geerders dan wel, het recht
op arbeid, of het geld dat
zij nog vrijgeviger aan de
grootkapitalisten willen
schenken, om door rationa
lisatie nog meer werkers op
de keien te zetten?
Maar niet alleen aan de top
draagt men verantwoorde
lijkheid. Ook lager kan en
moet er wat gedaan wor
den. Terecht kan men bijv.
de BSP de vraag stellen wat
er ai in huis komen van de
beloofde 100.000 nieuwe
jobs? Is het na het verlof
dat met de plannen wordt
uitgepakt? Ook de kristen-
demokraten gaan niet vrij
uit, en indien de vakbonden
het probleem stellen op het
hoogste vlak, moeten we
wel vaststellen dat we van
enige aktiviteit daaromtrent
in ons gewest niet veel
merken.
De kersverse minister Spi-
taels maakt ons met zijn
plannen eerder ongerust
Tenslotte, is er Aalst zelf,
we bedoelen het stadsbe
stuur. We weten dat er
enorm veel werk op de
plank is. Maar is het ook zo
dat de drie partijen die de
meerderheid vormen vóór
en onmiddellijk na de ge
meentelijke verkiezingen
van oktober 1976 zeer veel
over de werkloosheid ge
sproken en geschreven heb
ben? Was er geen sprake
van een Gewestelijke Te-
werkstellingskonferentie
waartoe Aalst als grootste
stad van het arrondisse
ment het initiatief zou ne
men?
Wanneer het jaarlijks verlof
achter de rug zal zijn, zal
het ook zeer spoedig een
jaar geleden zijn dat de
programma's werden opge
steld en de beloften gefor
muleerd. Het zal dan ook
het moment zijn om zich
die - met de opnieuw stij
gende werkloosheid te
herinneren!
Ray De Smet
SOCIALE ZEKERHEID,
WAAR GAAT GE HEEN?
De huidige regering heeft onlangs
met horten en stoten haar intenties
inzake de Sociale Zekerheid aan
de bevolking kenbaar gemaakt.
Een regeringshoofdstuk, getui
gend van een uitgesproken artis
tieke vaagheid, waarmee men alle
kanten uitkan, zelfs tot in de prul-
Iemand.
De regering kan er zich natuurlijk
gemakkelijk van af maken en zeg
gen dat de vorige regeringen fout
waren, maar dat de nieuwe minis
ters er zich niet zullen aan bezon
digen.
Er zullen wellicht nog goedgelo
vigen zijn ook, die dat onderhand
klassiek geworden liedje van elke
regeringswijziging zullen geloven
en voortzingen.
Maar het zal zelfs tot in augustus
niet duren vooraleer men vanuit
Brussel aan deze troubadours een
andere partituur zal voorleggen.
Mooie liedjes duren gewoonlijk
niet al te lang, of wat dacht U.
Het valt immers niet te ontkennen
dat CVP en BSP, inzake de sociale
zekerheid, het zeer goed kunnen
uitleggen, doch zeer slecht kunnen
rekenen. Het valt te betwijfelen of
de bevolking zich nog langer met
mooie woorden om de tuin zal la
ten leiden.
Nemen wij de sociale zekerheid
even konkreet onder de loupe.
Er is vooreerst het feit dat de aan
passing van de werknemerspen
sioenen aan het algemeen wel
vaartspeil. naast een dertiende
maand in schijven, alhoewel een
populaire maatregel en ik heb
niets tegen de verhoging van de
pensioenen en van de levensstand
aard van de gepensioneerden
een grof gespeeld spel is. Belang
rijk is hier de kennis van de juiste
etappes, ten einde een korrekte in
druk te krijgen van de financiële
mogelijkheden. Een dertiende
maand, bij een integrale en direkte
toepassing, zou ongeveer 11,8
miljard kosten. De bij de begro
ting I977 van Sociale Voorzorg
verstrekte gegevens leren ons
daarenboven dat de jaarlijkse re
serves in I977 en I978 nog zullen
volstaan. Als men echter weet dat
die reeds vanaf I980 verdwijnen
zonder dertiende maand, dan moet
men zich toch enige vragen stel
len over de reële toepassingsmo
gelijkheden.
Eens te meer geldt dit niet voor de
zelfstandigen, zodat de kloof met
de pensioenbedragen der loont-
rekkenden nog zal vergroten!
CVP en BSP dwepen eveneens
nogal lichtzinnig met de verho
ging van het sociaal-vitaal mini
mum en van het gewaarborgd in
komen voor bejaarden. Ook hier
spelen de etappes een belangrijke
rol. Bij een ogenblikkelijke en vol
ledige toepassing betekent dit een
meeruitgave van 2 miljard voor
het stelsel van de wet van I april
I969 en van 450 miljoen voor het
stelsel van de wet van 7 augustus
I974; de nieuwe rechthebbenden
nog terzijde gelaten. Het volstaat
echter de etappes te spreiden over
acht jaar, met een 7 indexaan
passing per jaar. om hetzelfde re
sultaat. zonder één frank meeruit
gave. te bereiken. Van een CVP-
BSP storm in een glas water ge
sproken!
Erger wordt het wanneer men be
denkt dat momenteel de zelfstan-
digenpensioenen. waarvoor toch
een ganse loopbaan werd gewerkt
en bijdragen betaald, nog maar
amper boven die minimuminko
mens liggen We kunnen alleen
maar konstateren dat niet de vo
rige, maar wel deze regering dis
crimineert en zich van meet af aan
a-sociaal opstelt tegenover be
paalde bevolkingslagen.
De regering gaat dus voor de
zoveelste keer de sociale ze
kerheid in haar geheel hervormen
Niemand schijnt echter goed te
weten waarheen. Van slechts één
ding is de regering blijkbaar zeker:
ze gaat die doen achtereen scherm
van geheimzinnigheid door aan de
onderhandelingstafel belangheb
bende groepen zoals de patroons,
de mutualiteiten, de geneesheren,
de hospitalen, de paramedische
beroepen, uit te sluiten.
Ook aan de politieke partijen
wordt geen inspraak meer gege
ven, alhoewel het hier gaat om een
der belangrijkste elementen van
ons staatsbestel.
De regering zal. zo zij lang genoeg
leeft, beslissingen nemen die de
volgende generaties zullen hypo
thekeren. Drie uitwegen inzake de
sociale zekerheid zijn mijns inzien
mogelijk: ofwel volgt men de so
cialiserende richting en volgt men
de weg van een verhoging der fi
scale en parafiscalc lasten om al
die bijkomende uitgaven te finan
cieren. ofwel doet men drastische
besparingen in andere domeinen
en dan raakt men onverbidde
lijk aan sommige verworven rech
ten ofwel tenslotte blijft dit
hoofdstuk een dode letter. In het
eerste geval verloochent de CVP
haar kiezers, gepaaid door de be
loften van de Eerste Minister. In
het tweede verloochent de BSP
haar vakbondsvrienden, zodat de
derde hypothese ons het meest
waarschijnlijk lijkt
wij niet beseffen dat dit en
dit alléén de faciliteiten zijn
voor de franstaiigen. Geen
enkel mens kan langdurig
leven en wonen in een om
geving waar niemand zijn
taal spreekt of begrijpt. Er
is slechts een advies voor
franstalige inwijkelingen:
volg onze nederlandse taal-
kursussen; gelegenheid
voor praktische oefeningen
elke dag.
WIJ EN ONZE
FACILITEITEN
Wij Vlamingen zijn in me
ning opzicht een eigenaar
dig volk. Levend in een deel
van een bufferstaat tussen
«oude grote» mogendheden
spelen we voortdurend de
rol van ideale gastheer. Al
onze buren kunnen bij ons
terecht zonder taalproble
men. Fier op onze faam als
polyglotten fungeren we,
oh zo graag, als tolken tus
sen frans- en duitsspreken-
den, tussen engelstaligen
en franstaiigen, tussen
duitsers en engelsen. Van
jongs af aan wordt ons de
belangstelling voor en de
kennis van vreemde talen
als een noodzakelijk deel
van onze opvoeding bijge
bracht.
Al zijn de franse kostscho
len verdwenen, de vakanties
op een of ander Chèteau
Frangais of bij franse boe
ren worden nog altijd harts
tochtelijk gepropageerd.
Later wordt het accent dan
verlegd naar een twee
maandelijks verblijf in een
engels gezin. De kennis
van het duits wordt
meestal, ten onrechte als
passief aanwezig aanzien
omwille van de nauwe taal
kundige verwantschap; on
ze taalrijke uitstappen naar
de nabije Rijn - en Moesel-
streek, naar Oostenrijk en
Zwitserland vult dit hiaat
wel enigszins aan en «lm
tiefem Keiler» vallen
spraakkundige fouten niet
erg op. Deze opzichzelf lof
waardige Vlaamse eigen
schap om graag vreemde ta
len te spreken heeft helaas
een zeer grote schaduwzij
de en wel precies in onze
«twee» talige hoofdstad en
wat er bij komt.
De grens tussen de char
mante toerist en gastheer
die zich zo wonderwel aan
past en de toegeeflijke Vla
ming in de Brusselse rand
gemeenten die direct in het
frans,meepraat, is klein. Dit
verschil is zo miniem dat
de meeste van ons zich da
gelijks, vaak onbewust, be
zondigen aan te grote toe
geeflijkheid. En het gaat
ver, zo ver dat in onze
vlaamse steden en dorpen,
de franssprekenden zich,
zónder enige kennis van het
Nederlands, gemakkelijk
kunnen handhaven. De bak
ker verkoopt vlug zijn dage
lijks bood als «pain pay-
san». de beenhouwer weegt
zijn kilos «carbonnades fla-
mandes». de groenteboer
telt zijn «choux de Bruxel-
les». de dokter aanhoort de
lange lijst van «douleurs in-
supportables» en de apote-
ker kent natuurlijk «la pillu
le», monsieur Ie notaire
vooral voelt zich op zijn ge
mak. Wie onze streek tij
dens de zomervakantie be
zoekt, geraakt er het noor
den bij kwijt en waant zich
in Frankrijk.
En dat alles omdat wij geen
lijn kunnen trekken, omdat
In vele dorpen en steden werd
Vlaanderens nationale feestdag
gevierd. Diksmuide zette als het
ware de vieringen in. De vijftigste
Ijzerbedevaart was hoogstaand
met aangrijpende bindteksten.
Ontroerend klonk de oproep van
de laatste 'oudstrijders, die de af
schuwelijke wereldbrand mee
maakten. Zij blijven levende ge
tuigen van het Vlaamse onrecht en
het offers van de vele jongens ge
vat in de leuzen: Alles voor
Vlaanderen. Vlaanderen voor
Kristus» en «Hier ons bloed, wan
neer ons recht-. Driekwart uur
harde woorden over het Egmont-
pakt van de voorzitter van het ko-
mitee, Mter. Coene, met als enige
uitkomst: «Vlaanderen baas in ei
gen huis, in een federaal Europa
der Volkeren».
Aalst-centrum beleefde een uit
zonderlijke Guldensporenviering.
Alkuone, een kunstgroep, die net
als Cantate Domine. onze keizer
lijke stede ambassadeert en de
Vlaamse kuituur uitdraagt, schit
terde voor eigen mensen. Het ge
waardeerd optreden van het Sile-
zisch Meisjeskoor Katowice (Po
len) verzinnebeelde de kreet van
de IJzerhelden: «Nooit meer oor
log» en «Pax» voor alle volkeren
in alle landen. Geen Klokke Roe
land als gelegenheidsspreker. Is
ons huidig wonder gekleurd kol
lege en de miniresolutie van de
Aalsterse raad over het Egmon-
takkoord daar vreemd aan? Bur
gemeester D'Haeselccr, nu par
tijloos, pleitte gevat: «voor een
zelfstandig Vlaanderen, in een
sterk België, met universele men
sen». Frans Wauters. A.C.O.D.
militant, voorzitter van het stede
lijk feestkomitee, riep op om 365
dagen opeen jaar. en niet alleen op
II juli, Vlaming te zijn. «Dui-
zende pendelaars dienen Vlaande
ren eerst door onze eigen taal ver
zorgd in de hoofdstad te spreken.
Met zijn allen werd het een grootse
apoteose. Presentator Herman
Slagmulder, uit Vlaamse aarde
geboren, bracht begeestering en
dc talrijke aanwezigen lieten uit
volle borst «de Leeuw klauwen».
Op 10 juli belichtte het pas opge
richte Vlaams Aktiekomitee reeds
zijn standpunt, in een konfrontatie
met de drie partijvoorzitters BSP -
CVP - VU, die van Vlaamse zijde
het Egmontakkoord tekenden. Er
heerst in Vlaanderen ongerustheid
over het overcengekomcne. Ve
len, vooral de Vlaamse Brusse
laars. betwijfelen de hoopgevende
passifikatic. Meer dan ooit moeten
we, denk- en daadkrachtig, de
Vlamingen in Brussel en in de
rand steunen.
Oorspronkelijk dachten we aan
deze II JUL1VIERINGEN nog
een lange reeks bedenkingen te
koppelen: o m. over de politieke
partijen in Vlaanderen en hun evo
lutie; over dc Vlaamse volksge
meenschap, dat zij en zij alleen, in
welke strukturen ook. haar eigen
lot moet Êunnen bepalen om als
volksgemeenschap volwaardig te
kunnen ontplooien. Dit wil NU
zeggen, een handels- en indus
trieel leven opbouwen in een zo
ruim mogelijke vrijheid, maar met
de noodzakelijke gebondenheid,
omdat dc duizenden werklozen,
vooral de jonge afgestudeerden,
werk zouden vinden In ge
meenschappelijk overleg en ver
delende rechtvaardigheid aan alle
groepen en standen meer welzijn
schenken.
Maar hiervoor is in eender welke
strukluurcn op gelijk welk niveau
een sterke politieke macht nodig.
De opinic*peiling van Het Laatste
Nieuws toont dat de CVP geloof
waardiger en sterker als voorheen
dc veronderstelde verkiezingen
van juni '77-/ou gewonnen hebben
en dat dc voorzitter van de Euro
pese Kristendemokraten. eerste
minister Tindemans. dc 'politieke
voorman' blijft.
Wyongtfr de PVV spreekbuis, in
Aalst een opiniepeiling hield, in
deze dagen dat zoveel Vlamingen
ongerust zijn, zou er ongetwijfeld
nog een groter ongerustheid naar
voor komen ten aanzien van de zo
noodzakelijke politieke macht en
eendracht, om 85.000 ingezetenen
te besturen.
De VU schenkt onze stad op zes
maanden tijd, drie schepenen; van
politieke stabiliteit gesproken. In
dc BSP dienden reeds twee verko-
zenenen van het volk. hun ontslag
in als raadslid om vervangers te
laten aantreden. En of dit alles nog
niet genoeg was? Gewezen staats-
sekretaris en uittredend PVV-
kamerlid. Burgemeester D'Haesc-
leer. lijstaanvoerder van de PVV
geeft ontslag in zijn partij. Zullen
zijn mede gekozen PVV'ers vol
gen? Maar wat moeten de kiezers
bij dit alles denken?
En toch blijft het nodig, dat naar
de wil van het volk, een oplossing
zou gegeven worden aan de tal van
problemen die onze nieuwe stad
kent. We denken o.a. nu aan het
gemeentelijk onderwijs waarbij
van het kollege geen enkele visie
uitgaat.
De CVP oppositie zal. daar waar
de «rare» meerderheid, gelegen
heid laat. in het belang van de
Aalsterse gemeenschap, positief
mee werken.
Willy De Turck
raadslid.
KORREKTE HOUDING
VAN B.S.P.
IN INTERCOMMUNALE
«LAND VAN AALST»
Mevrouw Diai.e D'Haeseleer
heeft de B.S.P. op de korrel
genomen omdat in de Inter
communale «Land Van
Aalst» een socialist tot
voorzitter van de beheerrad
werd verkozen. Zij noemt
dit een koehandel tussen
de C.V.P. en de B.S.P. op
arrondissementeel en pro
vinciaal vlak. Wij geloven
niei dat zij gelijk heeft der
gelijke bewoordingen te ge
bruiken. De B.S.p. heeft
weliswaar een bestuursak
koord voor groot-Aalst af
gesloten met de P.V.V. en
de V.U. waarbij het burge
meesterschap werd toege
wezen aan de P.V.V.met
name aan de h Louis
D'Haeseleer. De B.S.P.
heeft zich echter nooit ver
bonden om ook het voorzit
terschap van de Intercom
munale «Land van Aalst»
aan iemand van de P.V.V.
het weze de burgeemeester
van Aalst of iemand anders,
toe te spelen, gesteld dat
de B.S.P. dat zou hebben
gekund. Immers er is een
grondig verschil. De Inter
communale bestrijkt alle
gemeenten van het arrond-
dissement zodat de stad
Aalst slecht een onderdeel
is van de Intercommunale.
Het voorzitterschap van de
Intercommunale hangt dus
niet alleen af van de verte
genwoordigers van Aalst in
de beheerraad maar van de
meerderheid van de beheer
ders van de verschillende
gemeenten, alsook van de
ze aangeduid door de pro
vincie en door enkele ver
enigingen die aandeelhou
der zijn. In verschillende
van deze gemeenten zoals
Geraardsbergen, Zottegem,
Herzele en ook in de provin
cie bestaan er best uurscoa
lities tussen de C.V.P. en
de B.S.P. zoals in enkele
andere gemeenten 'w.o.
.Aalst er bestuurscoalities
bestaan tussen de B.S.P.
de P.V.V. en de V.U. De be
slissing of een noodzakelijk
akkoord omtrent het voor
zitterschap en het onder
voorzitterschap van de be
heerraad kon dan ook enkel
op arrondissementeel en
aanvullend op provinciaal
vlak worden getroffen. Het
arrondissementsbest uur
van de B.S.P. besloot een
socialistische en bekwame
kandidaat voor het voorzit
terschap, nl. Alois van den
Bossche, voor te dragen.
De C.V.P. verlangde het
ondervoorzitterchap dat ver
bonden is aan hét voorzit
terschap van het directie
comité te behouden in de
persoon van de h. Moyer-
soen. Bij de stemming werd
door P.V.V;-beheerraads
leden de kandidatuur van de
h. Lorie tegen deze van Van
den Bossche gesteld. Het is
deze laatste die het heeft
gehaald. Hoe kan men het
de B.S.P. politiek kwalijk
nemen naar dit voorzitter
schap te hebben gedongen?
De P.V.V. voelt zich in een
minderheidspositie ge
drukt. Maar welke bena
ming zou men hebben mJ
ten geven aan de posr
van de B.S.P. indien
P.V.V.-er tot voorzit!
naast de h.Moyersoen
ondervoorzitter waren v
kozen geworden terwijl
B.S.P. de tweede partij \}f)
het arrondissement is?
dien de P.V.V. het voori,aa
terschap had kunnen v
krijgen dan zou hij zipo
daarover hebben verheu<we
Nu de B.S.P. het hejictl
wordt het een koehan(|an
genoemd. Dat rijmt nijoe|
Waar mevr. D'Haeseleer
lijk in heeft is dat de P.V?ew
ondervertegenwoordigd ^or
in het direktiecomité van diss
intercommunale en dat aiezt
efficiënte werking van ^ich
«Land van Aalst» befcr.e'
wordt gediend door eien
rechtvaardige werking \|uch
de mandaten. Dat heeft l
B.S.P. ook verdedigd. Ir
is op voorstel van de socPe
listen dat een liberaal, |<001
h. Lorie, werd verkozen
secretaris van de behe
raad. De B.S.P.-behe
raadsleden hebben ook a
tracht, billijkheidshalve,
P.V.V. aan een bijkomg
mandaat voor Erpe-Mere
het directiecomité te h
pen, maar dan hadden Pe2
liberale beheerraadsled^Q
reeds de zaal verlaten pes
werd het socialistisch vo*'n?
stel door de C.V.P. Wij vF16
den met dit antwoord enF*0*
aantonen dat de B.S.P. ki
rekt is geweest in deze ajB'i
gelegenheid. Uiteraard zart'
de vertegenwoordigingen*'™
de Intercommunale van pTus
litieke aard vermits kan
voortspruiten uit de voslr£
hanen provinciale en },we
meentelijke bestuurscoa|V°'
ties. Maar het is orner
mening dat de lnterco9er
munale beter gediend zom
zijn met een billijke verme
genwoordiging van alle pkaa
litieke en ideologiscPer
strekkingen van ons arrc00*"
dissement.
Bert Van Hoor
Een tweetal weken geleden stelde onze kersverse Aalsterse
volksvertegenwoordiger een schriftelijke vraag aan de mi
nister van Nationale Opvoeding over de eksamensystemen
in het hoger onderwijs.
Voor talrijke studenten en
voor de andere leden van
hun gezin betekenen de
maanden juni en juli een
;ijd van zware psychische
spanning. De manier waar
op de examens in ons land
worden georganiseerd, al
dus Jan Caudron, geeft te-
rech: aanleiding tot heel
wa: kritiek. Veelal worden
nog eksamenmetodes ge
bruikt die dateren uit de
periode voor de demokrati-
sering van het onderwijs.
Toen doceerden leerkrach
ten en hoogleraren voor een
kleine groep studenten, die
zij door dagelijks kontakt
persoonlijk kenden en wier
persoonlijk studieritme zij
van dag tot dag konden na
gaan. In die tijd sprak het
haas: vanzelf dat een stu
dieperiode besloten werd
me: een ondervraging waar
in getoetst werd of de stu
die voldoende rendement
had opgeleverd.
Jan Caudron wijst er op dat
er aangenomen wordt dat er
zoiets als een eksamen
moet bestaan. Toch geldt
niet om het even welk mo
del van eksamen voor om
het even welke student. In
de moderne didaktiek is de
vraag «hoe evalueren?»
zelfs een kernprobleem ge
worden. Bovendien wordt
de hedendaagse didaktiek
beheerst door de gedachte
da; onderwijs en studierit
me niet uniform kan zijn
voor elke student. Geïnspi
reerd door deze gedachte
heef: ons land sinds enkele
jaren trouwens een diep
gaande hervorming van het
sekundair onderwijs op het
ge:ouw staan.
In zijn schriftelijke vraag uit
de h. Caudron zijn verba
zing dat hoogleraren, die in
hun vak schitterend re-
searchwerk leveren, zelden
aan wetenschappelijk ver
antwoorde evaluatiemeto-
des :oe zijn bij het eksami-
neren van honderden stu
denten die op enkele dagen
tijd voor hen moeten ver
schijnen. In dit opzicht rij
zen er ook bezwaren tegen
geformaliseerde eksamen
metodes, zoals het multiple
choice systeem, waarbij
niet meer de ondervraagde,
maar slechts de zogenaam
de neutrale en exact meet
bare leerstof centraal staat.
Een ideaal eksamen-
systeem zal wel niet be
staan, meent volksverte
genwoordiger Caudron.
Toch moet er naar
naar een systeem dat echt
menselijk blijft en waarin
de leersituatie centraal
staat.
Tot slot formuleert de h.
Caudron zijn vraag aan mi
nister Ramaekers: a) welke
regelingen werden er in de
jongste jaren in het hoj
onderwijs getroffen om
een meer humaan eksamt
systeem te komen?
b) welke bedragen wore
er door het departemt
geïnvesteerd in onderwi
kundig onderzoek,
bepaald met het oog op
vinden van betere evalu^"
tiemetodes, vooral voor li
hoger onderwijs?
c) welke voorzieningen zl
er in het hoger onderwj
voorhanden om studente
en vooral eerstejaars, vd
te bereiden op en te be§
leiden bij de eksamens?
Wij zijn nieuwsgierig né
wat minister RamaeM
weet te antwoorden op \Bck
preciese stelling van e
ter
toch zeer aktueel probleer
Het
den
plan
OPENING: Het Stadsbestuur verleent volle medewerkiidt
bij de organisatie van de «Week van de Landelijkheid» j
«Pikkeling '77», ingericht door de V.V.V. «De Falluintjél13"-
streek».
Burgemeester D'haeseleeropent het vlegeldorsen op zati..\
dag 30 juli op de Hoeve Van Cauwelaert door het eigenha,jec|
dig hanteren van een autentieke vlegel.
UIT
Mw D'haeseleer steekt de
laatste bloempjes in het
Bloementapijt aan de Moor-
selse Gudulakapel op vrij
dag 29 juli te 19 uur precies.
Schepen van Kuituur Her
man Roels opent de ten
toonstelling met als tema
de Falluintjesstreek en het
Oogstgebeuren op vrijdag
22 juli te 19 uur stipt in het
Meiderts Parochiecentrum.
Schepen van Feestelijkhe
den Gilbert Bourlon kruipt
na 20 jaar weer op de fiets
en opent de Fietseling met
start te Aalst op de Grote
Markt te 14 uur op zaterdag
23 juli. Wandeling te Mel
den te 15 uur.
Blikvanger: Op het meest in
het oogvallende, centraal
gelegen punt van Aalst
komt een blikvanger die elk
bezoeker aan Pikkeling '77
zal doen denken. Uitkijken
maar!
Folders: In de tweede helft
van de maand is de folder
over de Pikfeesten beschik
baar. Zo U hem- niet in uw
bus vindt kan U er altijd een
bekomen in het informati
centrum in het «gebied
huisje» te Aalst (belfort).
Tentoonstelling: Ook ov
de tentoonstelling te Me
dert komt een folder met
de voorpagina een aangi
paste tekening van Fran
Wauters, Voorzitter van h
Feestkomitee.
Klompen: Een klompenmizaak
ker in volle bedrijvigheid
kan U meemaken op d ssc
Hoeve van Cauwelaert
30 en 31 juli.
Fietseling: Alle jeugdverl
nigingen werden aangi
schreven om mee te do(
aan fietseling en wandelir
gedurende de «Week van c
Landelijkheid». Start
Aalst, Grote Markt, in c
verkeersvrije hoek aan hi
Belfort, telkens te 14 uur.
Falluintjesboerenkapel
Deze formatie, sameng fent'
steld uit enkele goede m
zikanten uit het Falluinei
gebied, krijgt allure. U
hoort ze alvast, 't zij c Privti
band, '1 zij live op Pikk
ling '77.
Reet
Teel
ding
g'
rede
zich
de S
huizi
St.-/
Wel'
die
zijn
de h
Alle
mers
tuin.
stani
het i
tuine
tuinc
pracl
masj
den
ge he
rust
levei
