Tour kan niet zonder
LUCIEN VAN IMPE
Waarom moest Van Impe
in de vallei blijven doorduwen?
I WAT SPOOKTE DIE
FRANSE VOLGWAGEN UIT
-achter LUCIEN VAN IMPE
Was Anglade fout
LUCIEN VAN IMPE:
"TIJDRIT
EEN FORMALITEIT"
Ongeval op Alpe d'Huez vervalst de Tour 1977
15u
„Hij heeft gegokt. Hij heeft verloren". Dat vertelde René Dillen,
Lucien Van Impe's trouwe ploegmaat dinsdagavond na de drama
tische klim naar Alpe d'Huez. René Dillen, de man die meer dan
een uur na de „superstars" niet het „boemeltreintje van de dertig"
was hinnengetuft en 's anderendaags zijn valiezen mocht maken.
Een aangeslagen Lucien troost
te zichzelf „Ik heh aangeval
len op het goeie moment. Op
de top van de Glandon had
ik me allesbehalve geforceerd.
En toch konden de tijdsver
schillen niet liegen anderhal
ve minuut op de „anderen". Op
tien kilometer van de finish
had ik Thévenet, Kuiper en
Zoetemelk twee minuten 45
achteruitgeslagen. Het zat dus
goed. Uitgerekend op hel mo
ment dat ik de kloof verder
zou uitdiepen, stokte het rit
me, verloor ik de ideale ka-
dans..."
VERKEERDE TAKT1EK
Met drie Kuipers, drie Zoete
melks achter zich aan, zou Lu
cien Van Impe die „klop"
overleefd hebben. De twee Ne
derlanders gaven geen duw in
de achtervolging, ze lieten
zich bedruipen door het zweet
van Bernard Thévenet. Een
Thévenet, gestimuleerd door de
gele trui. (iele trui die hij
desnoods totterdood, verdedi
gen wilde. Al moest hij daar
voor putten uit een geheim
arsenaal vol „wonderbare"
krachten. Die Thévenet wilde
niet geloven dat hij in de ver
nieling werd gefietst door die
kleine Vlaming. Al wist hij
dat in zijn spoor twee zweet-
dieven (zoals hij ze later
noemde) zaten te profiteren
van zijn noeste arbeid hij
moest gokken. Het was een
dubbeltje op zijn kant. Als
een machine, zonder verzwak
king, bleef de Bourgondiër
voortdoen. De wetenschap dat
hij, naarmate de piek van de
Alpe d'Huez naderbij schoof,
terrein won, hield hem over
eind...
Lucien Van Impe deed wat hij
meende de goede, taktiek te
zijn. Hij maakte de etappe.
Hij maakte ook de Tour. Een
Tour waarin over winnen of
verliezen beslist werd in één
enkele race over 184 kilome
ter, waarvan de eerste 120 km
dan nog een „proloog" was.
Een renner, als is hij dan één
van de beteren en zelfs een
van ile „top drie", moet het
op de fiets doen. Maar hij
moet kunnen rekenen op
„brains", op de man achter de
schermen, op zijn sportbestuur
der. Die moet voor hem den
ken. Hem opjutten, hem be
velen. Hem remmen als het
nodig is.
Heeft Anglade taktisch ge
blunderd Moest hij Lucien
Van Impe niet tot kalmte heb
ben aangemaand op weg van
Le Verney naar La Paute en
Le Ribot Achteraf is het na
tuurlijk makkelijk praten,
doch feit is dat de „grote
schifting" op de top van de
Glandon was doorgevoerd.
Slechts druppelsgewijs en na
grenzeloze inspanningen zou
den enkele, achtervolgers kun
nen terugkomen. Van Impe had
op reserve, kunnen rijden in
de vallei terwijl de anderen
het onderste uit de kan moes-
ten halen.
En nadien Op de „col van
de 21 bochten", uitgerekend
op de plaats waar nu de Tour
1977 in het voordeel van Thé
venet (en een beetje ten gun
ste van Kuiper) begon te lo
pen, kon Lucien Nan Impe
wellicht drie minuten voor
sprong nemen op zijn felste
konkurrenten. Fantasie Teo-
rie Inderdaad. Doch een gok
als een andere. En minder
riskant dan het monumentale
en historische waagstuk dat
Lucien Van Impe dinsdag 19
juli 1977 aanpakte.
Lucien zal misschien nog
tientallen, honderden malen
die „koninginnerit" opnieuw
rijden. In gedachten althans.
Doch diezelfde dag komt nooit
terug. Jammer inderdaad.
Doch dat is nu eenmaal de
keiharde wet van de sport
wie niet waagt, niet wint. Eén
troost heeft, zoals Fred De
Bruyne zegde bij won de-
ronde niet, hij maakte ze.
Lucien Van Impe: toch nog een glimlach. JM) Uitgerekend oén minuut m -1 sokonden meer dan B«rn.ud
Thévenet bad Lucien Van Imp- nodig om de pluMiimu- .11 km
fl van Saint Etienne naar Dijon le overbruggen. Na afloop van de
Levitan en de bejaarde God- er nog een lange afdaling i, i-,. ie i..n ...i.,
det hadden geen schema uit- waarin zelfs de lofreden Tim- "-"'"V *'r 7" P hl> "l\ U"
gedokterd dat in zijn kaar- ran kon terugkeren. De Pyre- koncentreren op deze rit. Wat wil je: om kuiper van de
ten speelde: één arrivée op neem kwamen te vroeg, veel Ivveede plaats te duwen moest .k tvvee minuten sneller rijden dan
een col, twee tijdritten: één te vroeg... de Nederlander. Thevenet stond nog verder. Je moet realist blij
er een goeie 30 kilometer en geen schimmen najagen. Galdos, de nummer vier. kon me
Freddy .Maerten- op Int li- Niettegenstaande hel voor Lu- onmogelijk wegduwen. Du-
tam was geschreven, en een cien Nan Impe minder gesehik-
ilere van Saint Etienne naar Ie Tourschema. 1 de Mere- Lucien ..Ik kon vanzelfsprekend heler. Even over halfweg kreeg
Dijon. de eerste kilometers een naar een machtsgreep naar hel ik het hiezonder moeilijk. Nehteraf bleef het minder vlot draai-
beetje voor de mannen met door Thévenet omgorde geel. j,. nj,.|. It. \,-rdedigen hebt, bijt je zo'n lastige momen-
klimmer-kwaliteiten. doch De ronde kreeg een ander ge- |(.n llit.,'^.„.„kkelijk door. Mentaal was ik allesbehalve goed in-
eigenlijk meer voor -Ie ..ron- laat na de klim naar Nlpe «I „nl aiwr>u. te gaan. Waaróm ook Ik kon aan de
lenrs de specialisten van de line/. Luce,, Nan Impe gaf ^Ulati,. 1Ml.r x(.ran,l,ren Die 1'21" i- al na al
..grote molen De re-I ki dil historisch duel mei I lieve- - i
litinrlcr. rrlrri j. I,. rtj.- s,Wlr Tl.nra.i op P* m .!r o- p-
de en vierde kalegorie en boog- zijn nummer, vernietigde de la-t. /ornle, die verzwakking op aclil kilometer van Alp.- d line/
uil de ren naar Cbamoniv kon allerlaat-tc illusie van de oude zou niemand me hier uil de gele trui hebben gereden. Niemand,
enigszins voor verdere afsehei- en zieke Nlerekv. ontmaskerde
dinc zorgen. Maar na de col de nu voorgoed van zijn voel- Maar kom. hel is voorbij. Piekeren lleefl achteraf geen zin meer.
de- Montel- I na ld') kill) was stuk gevallen tw eederangskoe- 1.IUH me liever denken aan .Ie Tour van volgend jaar.
Lucien Van Impe won dc Tour 1977 niet. Dat is geen nieuws
nteer. Na de dramatisch etappe Gb.anjómx-Alop ^'ljuez was het
alleniM»!
Toch kan «Ie Totir dc France niet zonder hem. Hij is niet langer
dc klimmer, de eenzijdige koereur die zijn ambities beperkte
tot het nastreven van de overwinning in de bergprijs. Uit zijn
formidabele prestatie van 1976 putte hij de nodige ambitie om
hogere ogen te gooien.
reur «.uciemeiK, doch werd
zelf gestuit door de onbereken
baarheden van de niets ont
ziende wielrennerij zijn eigen
inzinking op de flanken van
de laatste col, de bijna onvoor
stelbare weerbaarheid van Ber
nard Thévenet, de onvoorzich
tige chauffeur van de Franse
volgwagen.
Dat Kuiper de etappe won,
was bijna een vloek een man
die als een specifieke Hol
lander de zuinigheid ten top
had gedreven en onbeschaamd
was weggesprongen achter de
rug van de labeurende Thé
venet. Op weg naar de ritzege.
Na de tijdrit naar Dijon troost
te Kuiper ziehzelf „Ik verloor
de ronde, doch won de mooi
ste rit". W"e vonden die ver
klaring van het Keesje erg
arrogant. Stel even dat Thé
venet geredeneerd had zoals
Hennic en zich hij de situa
tie neergelegd Het mannetje
zou minuten arhtcr Van Impe
op de Alpe d'Huez gearriveerd
zijn. In dat geval zou de spons
zijn geveegd over de taktische
flater van Henri Anglade zelfs
zonder «lie verzwakking had
Lucien Van Impe voorgoed in
het geel gestaan.
Het i- voorhij. Lurien Van
Impe is uit Parijs teruggekeerd
met een derde prijs. En de
holletjestrui. Hij had op meer
gehoopt. Dorh een Tour de
France "kan slechts één eind-
laureaat kronen. Vorig jaar was
Thévenet nergens. Hij is plots
verrezen. Door zijn eigen ta
lent en wilskracht haalde hij
het. Evenzeer echter door het
taktisch spel dat zijn sport-
direkteur had opgezet. Nan
Impe is, zo zeggen insiders,
ondanks zijn briljante presta
tie, meer geklopt door een ver
keerde gok. En wie gokt in
een koers De renner De
sportbestuurder Deze laatste
kunnen we vergelijken met de
trainer van een voetbalteam
hij, en niemand anders moet
hevelen. Nan schijnbaar klein,
details hangt het af of een
ploeg een matrh wint of ver
liest als gelijkwaardige tegen
standers tegenover mekaar
staan.
Lucien Van Impe kan niet zon
der de Tour, de Tour kan niet
zonder hem. Hij v\a> groots,
de kleine Mcrenaar. Met een
man die hem op dc goeie ma
nier leidt en begeleidt, -tart
hij in 1978 opnieuw al- DE
favoriet. Hij.kon het. hij heeft
het nog maar eens bewezen.
Ken volgwagen langs de boord van dc weg. Over het muurtje,
rechts van dc haan ligt een renner. Hij wordt overeind geholpen,
op de fiets geduwd. Een paar honderd meter verder stapt hij af
I er scheelt wat aan het achterwiel. Waar is de auto met het re-
I servcmateriaal Sekonden «luren een eeuwigheid. Een motorfiets
j ligt dwars over het wegdek.
Hennic Kuiper is links de aangereden Lucien Van Impe voorhij-
gerend. Lucien heeft het niet eens gezien. Sportbcstuur Anglade
daagt op de man was een beetje achterop geraakt na de val.
liet duurde een poosje vooraleer hij een tweede- keer, en nu
materiële, hulp kan bieden.
Waar was Anglade Toen die
eindelijk opdaagde, was Thé
venet, het labeurpaard niet zo
heel ver meer uit de huurt.
Lurien Van Impe kon einde
lijk weer vertrekken. Een
nieuwe start op enkele dui
zenden meter van de finish.
Thévenet, in volle inspanning
en op tempo, kwam naast een
nog niet gelanceerde Lucien en
reed Van Impe voorhij. Als
Do Magerstraat te More een ander beeld dan vorig jaar Toch werd Lucien Van impe in
«zijn» dorp geestdriftig ontvangen. (JM)
«Ie andere „aanklampers" mee.
Doch opnieuw „ging" Lucien.
Toen kwam Zoetemelk. De rest
van het groepje eveneens. La
ter brak de weerstand. Na een
der«le «lemarrage.
zijn reserte pu„t.n7\Jr£
vend op zijn aangeboren ta
lent, in een soepeler stijl, een
streling voor het oog, klom Lu
cien Van Impe naar «le top van
de col du Glandon. Ander
halve minuut moest gewacht
vooraleer Thévenet, Zoetemelk
en Kuiper opdaagden. De hu-
zarenrit van Lurien Van Impe
was begonnen. Hij liet zich
naar heneden glijden. Doch
gehinderd door de wind en
gehandicapt «loor zijn lager
lirhaanisgewirht, puurde hij
geen voonlecl uit de afdaling.
Vechtend tegen op de neus
duwende winti, het „grote mes"
ronddraaiend, diepte Lucien
Van Impe zijn voorsprong
uit in de vallei, «Ie aanloop
naar de meeilogenloze Alpe
d'Huez, verloor «le eenzaam
strijdende Thévenet, met twee
Hollandse srhadiivvrijders als
hallast achter zich aan. terrein.
Plots gebeurde het Lucien
draaide plot- hoekiger. Zijn
glimlach verstarde tot een
grijns. Het klimmen wer«l een
karwei voor «le bergkoning.
Van Impe sprong recht op dc
pc«lalen, liet zich opnieuw in
hel zadel zakken, probeerde
het voor de zoveelste keer „en
danseuse". Vocht. Leed. De
voorsprong slonk Thévenet
bleef, in zijn specifieke wrn«--
tersstijl, zonder enige ritme-
verandering doch evenmin zon
der «le minste verzwakking, se-
konde na sekonde van zijn
achterstaml vvegknagen.
Toen sprong Zoetemelk. Maar
«Ie man die tijdens de klim-
tijdrit iedereen met verbijste
ring had geslagen, viel terug.
Daarna ging Kuiper. Als een
raket vuurde hij zichzelf af
Hij reed regelrecht naar Van
Impe toe. Of toch niet
WAT KWAM DIE VOLG-
WAGEN DAAR DOEN
In liet sp«ior van Lucien Van
Impe re.Frans.- volgwn-
g«n. Die hotste tegen Luci.-ns
achterwiel. I). M.renunr vl.i.ig
met «-en hoog over de boord
steen, het struikgewas in. In al
die verwarring flitste Ilcnni.
Kuiper link- van «li- Tourwin
naar 1976 naar «le spit-.
Al was de katlnn- «loor «li.
aanrijding gi-hr.ik.-ii. toch wa-
l.iuicn vrij spoedig weer op
gang. Maar 200 m.-ter verder
liii hij zich opnieuw uil hel
za.lel glijden. Defekte fiets.
een gek en geobsedeerd door
«le „Hollandse" bedreiging, per
ste «le Fransman het allerlaat
ste korreltje energie uit zijn
langzaam b-SÉenorr.r.: 'iltiiaatl1
i-Ucien Van Impe was versla
gen. Niet op zijn waarile. Doch
de Touroverwinning 1977 kon
hij vergeten Kuiper was 2
min. 6 sekonden, Thévenet één
min. 25 sek. voor hem over
de top van Alpe d'Huez
gegaan. De strijd was gestre-
«len, de kaarten lagen op ta
fel.
Er rijzen verscheidene vragen
na «lie dramatische Alpenrit.
Wat kwam die Franse volg
wagen in «Ie huurt van Lucien
doen, en hoe was het in gods
naam mogelijk dat een noch
tans bedreven bestuurder zo on
handig was uitgerekend Lucien
Nan Impe te „torpederen"?
W as de konsternatie, de Ba
bylonische verwarring, zo to-
tual na het voorval, dat Hen
ri Anglade, de sportbestuurder
van de ploeg Lejeune, tergend
lang op zich liet wachten na-
«lat Lucien zijn defekte fiets
tegen een goeie wilde ruilen
of werd de Franse ex-koerour
«•rgens opgehouden
IK ZAT KAPOT, MAAR...
„Ik vloog wel twee nieter
hoog, ik dacht dat het met mij
mij afgelopen was", zeg.le een
«liep teleurgestelde Lucien Van
Impe. Ik was achteraan aan-
g«-r«-den en voelile een vrese-
lijke pijn in de lentlen. An
glade was er bliksemsnel hij,
gaf me een andere fiets en
hielp me op gang. Tweehon-
«lerd meter verder stond ik met
een lekke band..."
Kuiper, een losgeslagen Kui-
p«-r, inlopen zat er op dat mo
ment niet meer in. Ook Thé
venet was gaan... vliegen. Op
«en moment «lal Lurien Van
Impe naar «le gele trui greep,
verhior hij hem definitief.
Kon li ij. zonder «lie aanrijiling.
in het spoor van «le Hollandi-r
blijven? Misschien wel. mis-
srhi.n ook niet. Dat Thévenet
hem nog zou „gi-pakl" hchhen
voor «li- top was bereikt, i-
allrshrhalvf zeker. Feit i- dal
lu-1 «loor «li- Franse autidu-
slnurdi-r veroorzaakte ongeval
liet resultaat van «le etappe
grondig heeft vervalst. Hei „,ag
gezegd dat Lucien. .-«■„ en an
der meegerekend. anderhalve
minimi verloor. Hei i- vee).
wal «Ie „top ilrie" betreft! mei
si-Konden «ii niet iiii*l minuten
werd gerekend.
Thévenet, het gelaat verwron
gen als van een man die de
zwaarste pijnen lijdt, komt
naast Van Impe. Een nog niet
op volle toeren draaiende Van
Impe. Erop en erover. Du-
end, zomler omkijken. Met
Kui,„r «1, .-en
voor zich.
Twee minuten en zes sekon
den later dan elappewinnaar
Kuiper, cén minuut vijf en
twintig sekomlen na Bernar«l
Thévenet arriveert Lucien Van
Impe over de streep op de
Alpe d'Huez. Een droom ligt
aan scherven. De Tour de
Frgnccwinnaar 1977 woont niet
in Vlaanderen. In het gele ca
fé aan dc Magcrstraat snikt
moeder Julia haar ontzaglijk
«•rdriet uit. Pa Jef Van Impe
it er woordeloos hij. Diep ont-
goocheld. Miljnnrdrdjuu, mil-
jaardedjuu fans vloeken. Niet
omdat Lurien, hun Lucien
faalde. Want dat dee«l hij niet.
Hij werd geklopt door «le om-
tandigheden. En door een
man die uit onaangeboorde
krachtbronnen, uit een hijna
anvoorstelbare wilkskrarht vol-
loende energie putte om niet
Reddeloos legen «le vlakte te
Die zijn zegekansen vei-
•telde op een moment «lat
verlozen leek. Die man
Bernaril Thévenet. En niet
Kuiper. NN ant «lie «lec«l
op zijn „Hollands" zui-
zijn krachten opsparend
de schaduw van liet werk-
profiterend van het ho-
laheurwerk van
energieke Fransman. Als
schichtig paar«l sprong hij
weg achter «l«- rug van
«hivveiulr, sleurende, zwoe
gende, vechtende Thévenet.
Regelrecht naar de afgebeulde
N an Impe toe. Regel-
ook naar «Ie ritzege.
gelukkig voor de sport,
de gele trui waarop
had.
RIT
reuzen, «lri«- cols van eer-
sl«- kalegorie. De Madeleine,
jdc Glandon, «Ie Alpe d'Iluez.
de Madeleine kwamen
per figuranten als eersten lm-
ven. Zij schreven „petitr
liisloire" van deze verschrik
kelijke etappe. I)i- échte strijd
strijd begon pas later. Lucien
Van Impe speelde de titelrol
van wat later «en story werd
waarin meer suspens stak dan
de lie.tr Ililehcorktlhriller.
'•p acht kilometer vai. «Ie
fïlainloiipiek «lemarreerdi- hij
-ik.-er. Tliévem-I.
luim «lie geen rilmi-verandering
„verdraagt", kwam in zijn spr-
ifirkr slijl i.-nig en sleepte
