FEDERATIE BELGISCHE NOTARISSEN GEEFT RALDES GELIJK
EERSTE
KARNAVALAVOND
TE EREMBODEGEM
STADSPARK-EREN
IN EEN NATTE ZOMER
nieuw PROTESTTEGEN breekwerf
KRITERIUM: GRATIS INKOM VOOR LIEVERDJES
«INBREKERS MET TWEE MILJOEN WEG TE LEDE
OOGSTTENTOONSTELLING
TEMELDERT
De Voorpost- 5-8-1977 - 7
Vakantie of geen vakantie, Raldes doet verder. Zo zou je kunnen stellen nu de Regionale
m Aktiegroep Leefmilieu Dender en Schelde tijdens de jongste dagen opnieuw enkele keren in de
belangstelling is gekomen. Vooreerst met prettig nieuws en meer bepaald met een gelijkstel
ling van de vereniging door de Federatie van de Belgische Notarissen i.v.m. het dubieus
omschrijven van een te koop gesteld stuk grond en tweedens met een vernieuwde aktie. Weer
veel hooi op de vork want Raldes verzet zich tegen de inplanting van een breekwerf in de
Molenbeekmeersen.
blij
EENKATEENKATNOEMEN
Op 19.2.1977 verspreidde Ral
des een persmededeling n.a.v.
de openbare verkoping door
Notaris De Gheest op 6 de
cember II. van een stuk weiland
te Herdersem, waarbij op de
aanplakblieven gewag werd
gemaakt van een «pleister
plaats» i.p.v. «weiland». Der
gelijke misleidende omschrij
vingen gebeuren weieens
meer, en niet altijd onvrijwillig.
Zo komt het geregeld voor dat
groenzones het voorwerp uit
maken van een verkoop. In
vele gevallen wordt het terrein
lee opgedeeld in kleinere percelen
en aldus aan de kopers ver
kocht. Dit heeft een versnippe
ring van die waardevolle
oj groenzones tot gevolg hetgeen
niet per definitie dramatisch is
ware het niet dat dergelijke op
deling vaak de bron is van tal
rijke moeilijkheden achteraf.
Hetzij doordat de overheid zelf
die terreinen als openbaar
groen wenst te verwen/en, het
zij doordat de eigenaars kon-
strukties op hun eigendom wil
len oprichten, wat natuurlijk vol
ledig verboden is in een groen-
zone. Bij die verkopen durft
men dan wel eens een mislei
dende terminologie gebruiken.
«Bouwland, weekendgronden.
caravangronden en zelfs toe-
komstgronden» zijn zovele
termen die gebruikt worden om
de kandidaat-kopers de illusie
te geven dat er op die percelen
mag gebouwd worden, dan dat
het in feite gaat om landbouw
gronden. groenzone of natuur
gebied. We durven geenszins
beweren dat notaris De Gheest
met kwaad opzet van het be
treffende stuk weiland een
pleisterplaats wou maken,
maar ons verhaal begint toch
bij dergelijke verkeerdelijke
omschrijving.
Het perceel in kwestie is gele
gen in een uithoek van de deel
gemeente (grens van Moorsel),
verbonden meteen rudimentair
verharde weg (Klausstraat)
d.m.v. een losweg (erfdienst
baarheid) en gelegen naast
een perceel waarop zich een
onwettig weekendhuisje be
vindt. Daarenboven is het per
ceel overspannen door een
hoogspanningsleiding...
REAKTIES PARLEMENTAI
REN
Vorengenoemde persmedede
ling was in feite opgevat als een
brief aan de Federatie van Bel
gische Notarissen te Brussel.
Ze werd tevens doorgestuurd
naar alle parlementairen van
het arrondissement Aalst, als
mede naar de Minister van
Openbare Werken en naar
Staatssekretaris Eyskens.
Raldes heeft de balans ge
maakt van de reakties van deze
mensen;een schrale oogst zal
je zien. Voorzitter Van Der
Helst: «Wij ontvingen de meest
positieve reaktie van senator
Mevr. Paula d'Hondt, die de
Minister van Openbare Werken
zou interpelleren n.a.v. de be
spreking van de begroting van
Openbare Werken. Volksver
tegenwoordiger Ghis Willems
gaat akkoord met ons stand
punt dat kandidaat-kopers, ook
op de immobilaire markt, niet
moeten misleid worden. Het
antwoord van de Federatie in
teresseert hem, doch een par
lementaire vraag is naar zijn
oordeel minder geboden. Se
nator Wim Verleysen wenst
gewoon op de hoogte te wor
den gehouden van de reaktie
van de Federatie en is blijkbaar
nogal geïnteresseerd. Volks
vertegenwoordiger Diane
D'haeseleer tenslotte meent
dat de openbaarheid van ons
schrijven een parlementaire
vraag van harentwege overbo
dig maakt. Zij legt de zaak voor
aan haar vader (burgemeester
te Aalst). Van de andere parle
mentairen: geen teken van Ie-
Vorige week ontvingen wij op de redaktie een brief van twee
ontevreden leden van het Stedelijk Sportkomitee. Zij verzoch
ten ons hun brief te publiceren, wat wij dan ook dien. Omdat
wijzelf ook wel eens graag wilden weten hoe de vork aan de
steel zit, vroegen wij schepen Monsieur om uitleg.
De brief luidt als volgt: «Vanwege
de inhoud van deze brief is het mij
niet mogelijk de naam er bij te pu
bliceren, aangezien men mij dan op
mijn professioneel terrein kan tref
fen Ik vraag U deze brief of zelf een
stukje te publiceren over de laak
bare houding i.v.m. het kriterium
van Aalst. Hier worden voor hon
derdduizenden franken winst ge
maakt die voor een groot deel naar
privé-handen gaan, o.m. naar de
ir0|manager met wie het sportkomitee
een kontrakt heeft. Politieke man
datarissen van de meerderheid
hebben in diverse herbergen op de
Grote Markt met gretige hand gratis
f6 toegangskaarten verspreid, wat ik
zelf heb gezien. Hoe is het dan te
verklaren dat de nieuwe leden van
het Stedelijk Sportkomitee die vol-
sjjj ledig belangloos zes jaar lang met
^het stadsbestuur moeten samen-
werken geen kaartje hebben ge-
ra kregen en zelf hebben moeten be
talen. Gaat politiek vriendjesspel
boven een gezonde samenwer
king? Als de schepen van de sport
od morgen de medewerking vraagt
jlei belangloos van de leden van
cr het Stedelijk Sportkomitee zullen
wij hem naar de organisator van
het kriterium van Aalst verwijzen».
Tot zover dezeondertekende
0g brief
Aan schepen van sport Monsieur
ur# stelden wij de vraag naar wie de
mö opbrengst van het kriterium gaat.
ker
Deze deelde ons het bestaan mede
van een overeenkomst tussen
enerzijds het Kollege en anderzijds
het Wielersportkomitee De ver-
deelslseutel bedraagt 65% voor de
stad (die het geld voor sportaange-
legenheden gebruikt) en 35% voor
het wielerkomitee dat eveneens de
opbrengst van het boekje voor zijn
rekening neemt.
Schepen Monsieur wees er ons op
dat niet minder dan 140 leden deel
uit maken van het nieuwe sportko
mitee. In dit verband konden we
ook nog vernemen dat eind augus
tus er een vergadering zal gehou
den worden om een volledig dage-
lijkbestuursamen te stellen.
DDP
Lucien en Rita Van Impe ten stadhuize ontvangen (JM)
Tijdens de nacht van dinsdag 26 op woensdag 27 juli zijn
dieven erin geslaagd zich toegang te verschaffen in de juwe
lierszaak van mevrouw D'Haeseleer aan de Kerkevijverstraat
19 te Lede. Zij ontvreemdden er talrijke waardevolle juwelen
voor een totale som van ongeveer twee miljoenfrank.
De inbraak moet gebeurd zijn
tussen 2 en 5 uur woensdag
morgen. De dieven zijn de win
kel binnengedrongen langs de
tuin van mevrouw D'Haeseleer
I Deze wisten ze te bereiken via
i een klein, smal straatje dat de
Kasteeldreef met de Station-
weg verbindt Van hieruit zijn
ze via een poortje in de tuin van
de juwelierszaak binnenge
drongen door middel van 't in
de juwelierszaak binnenged
rongen door middel van het in-
wej Voor de vierde maal richt Kaatsklub «De Heuvel» uit Erembo-
degem bierfeesten en een mosselkermis in. De vermakelijk
heden gaan door in een reuzetent op het kaatsplein van de
inrichtende klub. 5,6 en 7 augustus worden alvast hoogdagen
inErembodegem.
stampen van nog twee andere
poortjes. Dan zijn ze de woning
van mevrouw D'Haeseleer bin
nengedrongen via de achter
deur, waaruit ze een stukje ruit
sneden, om zo langs een
smalle doorgang de winkel te
bereiken. Het alarmsysteem
bevindt zich enkel aan de voor
kant van de zaak, zodat deze
niet in werking getreden is. Zo
doende was het voor de indrin
gers een klein kunstje om de
twee uitstalramen te ledigen
Hun buit legden ze in een fruit-
korf die achteraf teruggevon
den werd in de tuin, samen met
nog andere restanten van de
inbrekers.
In de tuin zijn de inbrekers op
enkele meters een tent voorbij
gegaan waarin de kinderen van
mevrouw D'Haeseleer sliepen
Doch dezen hadden niets op
gemerkt of gehoord. Het was
de schoonmoeder die s'mor-
gens rond 6.30 uur de inbraak
ontdekt heeft.
Een grote staanklok werd nog
teruggevonden op de hoek van
de Stationweg en het smalle
straatje. Waarschijnlijk was dit
te zwaar voor de inbrekers,
waarvan de speurders ver
moeden dat ze met zijn twee
waren en zich verplaatsten
meteen bromfiets.
MOND.G.
PROGRAMMA
Op vrijdag 5-8 gaat er om
19u30 een BELOTWED-
STRIJD door met de klassieke
winstonderdelen: 1000 frank
vooruit, inleg en beker
Zaterdag 6-8 wordt het hupsa
metde beentjes.
Om 21 uur speelt ACTIF CLUB
2000 ten dans op het bal van de
kaatsklub.
Vanaf zaterdag 19 uur tot zon
dagavond 22 uur is er doorlo
pend EETGELEGENHEID met
als spijskaartspecialiteiten
mosselen en kip aan 'tspit.
Zondagnamiddag 7-8 weer
klinkt in de reuzetent de hit-
muziek van D J. CANCY'S
DISCOSHOW.
Vanaf 19 uur start de eerste
KARNAVALAVOND. En ze zijn
er weer zowat allemaal. De
Prinsencaemere praat en
showt de hele avond aan me
kaar. Keizer Kamiel, bloemen-
fee Gilly en Prins Edy zijn ook
van de partij. Prins Simon laat
zijn schotels door de lucht vlie
gen, de Prinsen zingen een
pot-pourn gekende karnaval-
liedjes.
Hoogtepunt van de avond
wordt het optreden van de Blue
Bell Girls uit het LIDO VAN
PARIJS.
Asjeblief, een heel programma.
Aan de simpatisanten om er
van te snoepen.
K. DE NAEYER
Niet minder dan negentien schilders stelden hun werken, in
totaal 87, tentoon in het Meiderts Parochiecentrum gedu
rende de Weekvan de Landelijkheid» en «Pikkellng '77».
De minder goede weersom
standigheden leenden zich uit
eraard minder tot «levende
kunstuiting» bij de hoeve. Toch
was schilder Kamiel Van de
Velde gedurende twee dagen
druk bezig aan een schilderij
van de Rochuskapel op Nievel.
schilderij dat nu in het Paro
chiecentrum nog te bekijken is.
Door het feit dat elke liefhebber
nog niet de kans kreeg tot een
bezoek door vakantieomstan
digheden zullen een aantal
doeken o.a. van Freddy Bae-
ten, André Verschelden, het
enig onverkochte van Gustaaf
Van de Perre en Kamiel Van de
Velde alsmede etsen van J.
Hutsebaut nog te genieten zijn
totzondag 11 oogst
De beslissing van de beheer
raad welk werk zal worden
aangekocht door de V V V. en
welke werken eervolle vermel
dingen verdienen zal genomen
worden op zondag 14 oogst te
11 u in het Parochiecentrum.
Voor volgend-jaar wordt dan
uitgekeken aan een meer se-
lektieve formule met bvb
maximum drie tentoon te stel
len werken per kunstenaar
waarvan één gedurende de
Feestelijkheden zelf dient te
worden gemaakt.
LH.
ven!» Aldus Raldes.
De vereniging wenst een partij
politiek onafhankelijk karakter
ten alle prijze te bewaren maar
prikt die mensen die reageer
den toch een pluim op de hoed.
Hetzelfde kan Raldes niet voor
de minister en de staatssekre
taris waarvan sprake. Van hen
immers geentekenvan leven.
VOORZITTER FEDERATIE
ANTWOORDT
Een eerste, voorlopig antwoord
werd Raldes toegestuurd op 16
maart II.: de zaak zou worden
voorgelegd aan het Direktie-
komitee van de Federatie om
nadien een grondig onderzoek
te ondergaan. Zo geschiedde
en op 15 juni gaf de Federatie
èen definitief antwoord waaruit
wij volgend fragment lichten:
«In aansluiting op mijn schrij
ven van 16.3 1977 inzake de
openbare verkoping van een
«pleisterplaats» te Herdersem,
laat ik U weten dat in onderha
vig geval de betrokken notaris
in zijn publiciteit is te ver ge
gaan en dat de Kamer van No
tarissen de nodige maatrege
len heeft getroffen. Er dient nu
wel op gewezen dat dit geval
niet mag veralgemeend wor
den en dat alle notarissen niet
zulke reklame maken. Het
spreekt vanzelf dat de voorstel
ling van de aard van het goed
met de werkelijkheid dient
overeen te stemmen en geen
aanleiding mag geven tot dub
belzinnige interpretatie.» (sic)
DE DUBBELESLAG
Raldes verheugt zich om deze
konsekwente houding van de
Federatie, steltzich evenwel de
vraag welke die vorenge
noemde «nodige maatregelen»
wel kunnen zijn, maar trekt als
besluit dat door deze aktie twee
zaken werden bereikt: eer
stens, een betere bescherming
van de «verbruiker» (koper van
onroerende goederen) in onze
streek en ten tweede, onrecht
streeks een betere bescher
ming van de natte, biologisch
belangrijke weilanden tegen
«pleisterplaatsen». In dezelfde
lijn is een tweede aktie van
Raldes gesitueerd. Deze keer
ietwat uit het nabije Aalst, maar
ons inziens toch zeker vermel
denswaardig. Het betreft het
standpunt van Raldes inzake
de inplanting van een breek
werf in de Molenbeekmeersen,
een oplossing die door de In-
terkommunale «Land van
Aalst» wordt vooruitgeschoven
om ons huisvuilprobleem voor
een stuk op te lossen. Deze in
planting zou geschieden in sa
menwerking met het gemeen
tebestuur te Denderleeuw.
Raldes verzet zich daartegen
en wel om volgende redenen:
ECOLOGISCH
Raldes merkt vooreerst op dat
het storten in alluviale (aange
slibde) rivier- en beekvlakten
onder eender welke vorm uit
den boze is: grondwateraan
tasting, vernietiging van biolo
gisch rijke gebieden, wegne
men van reliëfdifferentiatie
door opvullen van valleien,
verhoogd brandgevaar (ver
hoogde CH4-ontwikkeling) bij
storten in een vochtig milieu,
inname van gronden die een
agrarische bestemming heb
ben. Welnu, zo meldt Raldes.
dergelijke alluviale vlakten zijn
in de Denderstreek eerder
schaarse elementen die door
hun bestaan zelf, reliëf geven
aan het landschap. Deze mi-
lieudefferentiatie is essentieel
voor een goed leefbaar milieu.
De Molenbeekmeersen zijn
daar een voorbeeld van. Derge
lijke landschappen moeten
volgens Raldes met alle midde
len worden beschermd tegen
privé-personen (vijvers, week
endhuisjes, bebouwing) zo
wel als tegen de overheid (wa
terzuiveringsstation - met - op -
te - hogen - gronden - ernaast,
wegen voor gemotoriseerd
verkeer, breekwerven voor
huisvuil, enz.).
EKONOMISCH
Vanuit ekonomisch standpunt
zijn er andere punten die tegen
de inplanting van een breek
werf pleiten. Zo vermeldt Ral
des de hoge kostprijs van der
gelijke vuilverwerkingssysteem
in funktie van het rendement
(60 volumereduktie), daar
waar een gekontroleerd stort,
bewerkt met een «kompaktor»
van een paar miljoen hetzelfde
resultaat geeft. Een kostenra
ming wijst erop, aldus Raldes,
dat de breekwerven uiteindelijk
minstens zoveel kosten als
verbrandingsovens. Reken
daarbij dat je bij breekwerven
nog altijd een stortplaats moet
vinden voor het eindprodukt
dan mag gerust gesproken
worden van een tijdelijke op
lossing. Raldes treedt daarom
een aantal Nederlandse ek-
sperten bij en vindt dergelijke
werf een hopeloos voorbijge
streefd ding.
ALTERNATIEF
Raldes beperkt zich evenwel
niet tot het «afkammen» van
het plan van de Interkommuna-
le. De vereniging brengt een
oplossing in herinnering:
op korte termijn: het verla
ten van het gekontroleerd stort
te Voorde en het inrichten van
een moderne, door een kom
paktor te bewerken stortplaats
in een zandgroeve te Viierzele.
Het afvalprobleem zou aldus
voor ruim 15 jaar uitonsgewest
zijn geholpen en dit, voor een
basiskostprijs van zowat 4 mil
joen (investeringskosten voor
de kompaktor).
op langere termijn: oprich
ting van 2 grote verbrandings
ovens: één voor de Zuidelijke
Denderstreek en één voor
Groot-Aalst en ruime omge
ving, telkens liefst gekoppeld
aan een waterzuiveringsinstal
latie, zodat het slib kan worden
gedroogd met de warmte van
de verbrandingsoven en niet
opnieuw laaggelegen gronden
moeten worden volgestort met
slib. De verbandingsoven voor
de zone Aalst zou eventueel
kunnen gekoppeld worden aan
een kompostbedrijf en een mo
gelijkheid voor warmterekupe-
ratie. Wat het zuidelijk deel van
het arrondissement betreft, is
het evident dat de meersen ek-
sentrisch gelegen zijn t.o.v. de
te bedienen gemeenten, zodat
het aangewezen is een andere
inplantingsplaats te bepalen,
bv. industrieterrein van Schen-
delbeke.
LEF?
Het is dus niet zonder grondige
motivatie dat Raldes zich ver
zet tegen vorengenoemd voor
stel. De aktiegroep stelt zich
overigens de vraag waar de
verantwoordelijken van de In-
terkommunale de lef halen om
de oude, afgekeurde plannen
opnieuw boven te halen. An
derzijds voelt Raldes zich toch
gesterkt door het feit dat het
gemeentebestuur van Dender
leeuw op een informatieverga
dering niet zo lang geleden, de
belofte deed om de Molen
beekmeersen als natuurgebied
te bewaren en het voor pas
sieve wandelrekreatie open te
stellen. Raldes krijgt graag
klare wijn opgediend en wacht
men spanning resultaten af.
Rene De Witte
Liet stadspark lag te drogen in de eerste zondagse zon van deze
zomerse ijstijd, toen we het binnenwandelden. Totnogtoe
hebben de dagen zich van zondvloed naar zondvloed gerept,
en aan de kust is de toeristische misthoorn zwaar alarm gaan
loeien.
Binnenkamers rolt het geld niet. en daar worden alleen de
kruideniers beter van. de verdelers van meeneem-konsumptie.
Voor zover we de kranten mogen geloven werd aan de kust de
top een flop. Wie daar bruin wou gaan bakken is van een
koude reis thuis gekomen. En zoekt nu soelaas in het
stadspark, waar de zon haar heroptreden vierde door met
schuchtere heftigheid, (bewijs dat ze verduiveld goed weet hoe
zon-dig ze de voorbije weken leefde) die eerste stadspark-ieten
de mouw te vegen en hen met warmte te strelen. Valse
minnares!
Maar de wandelaars zijn nog op hun hoede. Nog gespoord en
gelaarsd, want belazerd door die gele bol die hün vakantie
verkwanselde door zelf met vakantie te gaan. Kinderen
hebben daar geen problemen mee. Of toch minder. Dat speelt
maar en speelt maar. Desnoods mèt regen en zonder zon. Zij
zijn dan ook de trouwste parkbezoekers, nog onkundig van
weerkundige stemmingmakerij. Zij komen vaak uit
woontorens of woonmiddens die op onze lieve engeltjes in
de vakantie worden het meestal duiveltjes een
ckspulservnde uitwerking hebben. En daar zijn de ouders niet
altijd verantwoordelijk voor. Groen is een levensnoodzakelijke
kleur geworden.
Gelukkig zijn de speeltuigen in het park hersteld geraakt. We
roepen driemaal hiphiphoera. Hopelijk hoort het stadsbe
stuur dit, want hier zalven we vóór we slaan: het melkhuisje.
Over dit «ontspanningscentrum» zo staat het in de gevel
hangt het vangnet van de tegenslag. De naam zelf is al een
ongeluk op zichzelf. Hij stamt nog uit de tijd dat «alkohol» nog
gescheiden van «ontspanning» kon leven. Dit huwelijk is nu in
alle prijskaarten voltrokken. Ook in het Aalsters paradijs kan
je achter een stevig pintje zitten luilekkeren, terwijl hele
zwermen kinderen de speeltuigen onbarmhartig aan het
treiteren zijn, zodat we na de zomer weer foto's van die
gevaarlijke dingen in De Voorpost zullen moeten zetten.
Intussen is dat pintje nog niet voor deze zomer. Het
«Melkhuisje» staat daar al een paar zomers te verjaren in half
vergane toestand. Het was bijna aan de organische verrotting
toe na die rampzalige brand toen men eindelijk toch
ingegrepen heeft. Een ingreep die nu stil ligt naast de vakantie
in hel bouvvbedrijd. De deur-ramen (of raam-deuren) staan er
al in. En plastiek hangt nog glas te wezen. Men is bezig. De
werken vorderen. Maar traag. Straks is 't weer voorbij, die
mooie zomer.
WILFRIEDLISSENS
