TT
TT
UIT DE
OUDE
DOOS
DE FOOR HEEFT DE R0(C)K
NIET ONDER DE KNIE
I T ROND j
i*i i
ASIEL ST HUBERTUS
HOUDT OPEN-DEUR-DAG
g®ië en
aaiden v<
ito voor di
Reizen
racist ac
esneb ik
ocpu staaf
iefijn parci
De Stobbeleir als waarnemend burgemeester in 1956.
het jaar van Mao en de
Revolutie hadden Bei
en China immers alle ban-
verbroken, omdat Spaak
de Amerikaanse zijde ge
had. Wie er nu in feite
achter die uitnodiging zat,
ik nooit geweten. Het was
alle geval mijn kopzorg niet.
gastheer, Tjoe-en-Lai,
er ons in alle geval prima
uiteraard een massa
meegebracht,
troont ons mede naar
parceleinkast. Zie je die an-
Chinese vaas, vervaar-
het einde van de zeven-
nde eeuw en door mij ge-
cht voor een paar honderd
jarrank? En zie je daar in de hoek
t kleine ivoren zwaantje met
oejlechts een lange poot? Dat
jte^ilde Kamille Huysmans me
delijk afluizen toen ik het ge-
cht had, maar het pakte niet!
n$e moet weten dat Huysmans
dat ogenblik in het parle-
rajient over een meerderheid
van slechts één stem beschik
te. Het leek wel een symbolisch
kunstwerkje: Kamille Huys
mans op ene poot!
Op onze terugreis werden we
ook in Rusland officieel ont
vangen. We werden er uitge
nodigd op een groot gala-diner
in. het Kremlin. Smoking was
niet vereist! Wij komen daar toe
diezelfde avond, en bemerken
al dadelijk een feestdis die niet
moest onderdoen voor onze
gala-diners in het Koninklijk Pa
leis. «La délégation beige*
werden we aangekondigd. Er
wie er natuurlijk binnentrok in
een simpel kostumeken waren
de «Belsjkes»! De andere aan
wezigen waren in gala-uniform.
Gustaaf neemt al pratend een
glaasje uit de kast waarop hij
bijzonder trots blijkt te zijn. Kijk,
wijst hij, dit is het glas waar
Boelganin wodka uit gedron
ken heeft. Tijdens een dag van
ons verblijf aldaarwerden we er
een receptie aangeboden
waarop we aan de Rus voorge
steld werden. Toen Boelganin
zijn wodkaglaasje leeggedron
ken had en ergens het achte
loos op een tafel neerplaatste,
dacht ik bij mezelf: Gustaaf
jongen, dat is uw glaasje. Ik
passeerde dicht langs de tafel
en voor iemand iets opgemerkt
had, zat het glaasje al veilig in
mijn broekzak!
Het leven begint opnieuw...
De reis betekende voor Gus
taaf De Stobbeleir nog meer
dan enkel het hoogtepunt van
zijn karrière. Ze betekende ook
het laatste grote wapenfeit. In
1958 nam hij ontslag als sena
tor omwille van een wel degelijk
onwaar feit dat hem ten laste
gelegd werd in verband met
sociaal dienstbetoon. Bah, zegt
hij, dat is allemaal voorbij, laat
ons vergeven en vergeten. Ik
bedrijf toch geen politiek meer.
De gemeenteraadsverkiezin
gen van 1958 betekenen een
nederlaag. Er komt een nieuwe
CVP-BSP koalitie. De liberalen
spelen het politieke spel dit
keer opnieuw in de oppositie.
De politieke karrière van Gus
taaf De Stobbeleir is voorbij...
Het leven echter niet! Hij is wel
aan de herfst toe, maar weet
drommels goed dat ook die
herfst nog verrassend mooie
dagen kan brengen, dagen die
echt waard zijn om geleefd te
worden. Zijn taak is nog niet ten
einde. Heel wat Aalsterse ver
enigingen hebben Gustaaf De
Stobbeleir nog nodig als een
kind van zes zijn ouders. Voor
deze verenigingen zit Gustaaf
nog dagelijks achter zijn bu
reau en doorkruist hij nog
steeds zijn Aalst, van oost naar
west, van zuid naar noord.
Op dit ogenblik is men aan de
dertigste jaarbeurs toe, een
jaarbeurs waartoe hij 51 jaar
geleden het initiatief nam.
Op 5 februari 1978, om 14 uur,
wordt het startschot gegeven
van de vijfstigste karnavalstoet,
een stoet waartoe hij 54 jaar
geleden het initiatief nam. En
als Gustaaf dan misschien
gans vooraan «zijn» kavalkade
zal lopen, dan zullen zonder
twijfel duizenden mensen hem
in hun hart sluiten als de man
die dit alles mogelijk gemaakt
heeft enaan wie Aalst enorm
veel dank, oprechte dank, ver
schuldigd is!
DIRK DE PAUW
Ook dit jaar kan u voor weinig geld nationale en jawel internationale sterren zien fonkelen aan
het foorfirmament. De organizatoren hebben de beurskwoteringen in de show-bizz goed
omgezet in spekulatie naar volkstoeloop maar of het iedereen is weggelegd een hap te doen in
de weliswaar maar of het iedereen is weggelegd een hap te doen in de weliswaar flink belegde
boterham muziek blijft een andere vraag. Het programma is naar gewoonte weer sterk eenzij
dige gericht op de amusementsmuziek, hetapperitief-lied en de feesttentgroep. Een «Georges
Baker» -selektie dus. Geen slecht woord daarover omdat die toch een grote schare fans
hebben, maar waarom nu de honderdduizenden toch de deur uitgaan en de inkomsprijs fel
wordt gedrukt geen Robert Long of Kevin Coyne en voeg daaraan Raymond van het
Groenwoud en geef de plaatselijke popgroepen en kleinkunstenaars een podiumkans en dan
is het stellig troef. Er zijn ook jongeren die niet houden van Willy Sommers, heren.
Golden Gate Quartet een vaste
klant aan het worden.
Nou goed, we zwijgen dan nog
van de amateur klassieke mu
ziek, de folk-freak e.d. Maar la
ten we realistisch blijven. De
jaarbeurs is een volks festijn en
stellende dat de hit-parade een
toegevoegde dosis opium -
voor- het- volk (nou ja.,.) is dan
is het programma van de bo
venste plank.
DIGNO GARCIA
Op zaterdag het volledige
programma vindt u elders 20
oogst begint het alvast met een
kassukses: Digno Garcia Y
Sus Carios, om volledig te zijn.
Jawel, de man van «Guanta-
namera», «Maria Helena» en
andere Paraguaans getinte en
uit de dito volksmuziek ge
plukte melodieën die de vogel
al een aardige duit aan royal
ties moeten hebben opge
bracht. Hij zal daar zijn met zijn
ensemble waarmee hij een
antwoord op de vraag of dat
telkens dezelfde bezetting is,
blijven we schuldig al sedert
1950 de baan op is. En dit, niet
minder dan in 47 landen, overal
met evenveel sukses. Die
zelfde avond ziet u ook de geile
poezen van de groep «The
Lido Girls» en verder ook een
streektalent: de jonge Daniël la
die onverpoosd blijft verder
timmeren aan een beloftevolle
loopbaan als zangeres.
Daags nadien, wellicht ten ge
volge van hun reusachtig suk
ses tijdens de jongste beursedi-
tie, de spring kikkerende zan
gers en danseressen uit het to
taalspektakel Fiesta Tropical.
Een show dat overloopt van vi
taliteit met daarin het trio Los
Alegres, de limbo-toeren van
Ricardo Aziz, calypso zanger
Placido Hazel en de mooie
Fiestadancers. Het geheel
gespijsd met de zonovergoten
muziek van het latijns
amerikaans orkest.
GEORGES BAKER SELEC
TION
Onze noorderburen kennen
meer dan wij de kunstgrepen
om groepn in de hit-regionen te
sturen. Shocking Bleu, de
Cats en sedert de stilte van
deze laatste zijn de deuren wij
dopen gegaan voor de zesling
van G.B.Selection. Ook al ja
ren bezig maar vooral met Pa
loma Blanca (5 miljoen eksem-
plaren verkocht), Morning Shy
(2,5 miljoen) en A Song for You
(2 miljoen) doorgedrongen tot
's werelds charts. Hun buiten
landse prestaties zijn ook al
bijna ontelbaar. Wie nog een
lange weg heeft af te leggen om
als vaste waarde te worden be
schouwd, is die andere Neder
landse groep uit de juke-box:
Highlight. Een vrij jonge groep
(in '74 gevormd), geen groot
licht maar toch momenteel in
de hit met California. Best leuk.
B
NEDERLANDER DICK ANNEGARN
VERNIEUWT KRANS CHANSON
«Het chanson zei Dick Annegam in een gesprek met het Frans
ticnerblad «Salut les Copains «Dat is een kleine kunst. En
zelfs, een kleine kunstgreep-. En gelijk heeft ie. ook wanneer hij
naast het lied de zang onderscheidt zoals ze bedreven wordt door
Bob Dylan of Jaques Brei. Het vedetariaat heeft volgens hem
weinig om het lijf (het ontwortelt het individu) en misschien is
het wel daarom dat hij zich op z'n recentste elpee meer dan ooit
een eigen weg baatn in de muziek, desnoods zonder sukses.
Dick, voorde burgerlijke stand Benedictus Albertus, Anncgarn
is vierentwintig, geboren in Den Haag en een vreemde vogel in
de show-bijt. Hier ten lande is ie zo goed als onbekend en het een
en ander zal wel te maken hebben met het feit dat hij Nederland
bewust de rug toekeerde, in 't Frans ging zingen en in de charts
belandde met keien van nummers als. Sacré Geranium en
Bruxelles (de trouwe luisteraar van het donderdagnamiddag-
programma «Capucino», wellicht bekend). De muziek lag hier
nog makkelijk in het gehoor van de verbaasde zuiderbuur, de
teksten waren spiritueel en zelfs origineel in die zin dat men niet
elke dag een lied over een moestuin geplugd hoort op de Franse
zenders. Annegam boeide in zijn manier om met woorden te
spelen hij kauwde de Franse klanken van een taal die hij met een
opvallend aksent en niet zonder taalkundige fouten spijkerde op
'n sterk anglo-saksische geïnspireerde gitaarpicking en muziek.
Van hem hoorde je geen konfituurtjes overeen of andere vergane
liefde, geen doordeweekse verhaaltjes om recht naar het hart van
de juke-box te gaan. Z'n filosofie entte zich op een patafysische
vizie van de realiteit, een kijk op de zaken dje we ook in het Wim
De Craene-nummer «lk sterf van dorst bij de fontein» terugvin
den.
Het AS Duidelijk dat Dick Annegam toen een artiest was om van
dichtbij te volgen omdat je zó voelde dat hij muzikaal lang niet
uitgepraat was en dat de elpee een wegwijzer was naar minder
toegankelijke dingen die hij op de lippen had. Ook buiten deze
kontekst is de eerste elpee ten stelligste aan te raden (Polydor
2393 081).
In zijn tweede elpee nam Anncgarn dus zoals enigszins verwacht
de vrijheid om zijn muziek minder toegankelijk te maken. Jean
j Mussy zorgde voor ietwat bizarre arrangementen in «La Mer-,
«Le roi du métro» c.a. Dick Annegarn houdt evenwel de kerk
nog in het midden met sterk inslaande, frivolere songs als
Adieu Princesse» en «Tourne en rond» waaruit volgend
I fragment
«d'ailleurs personne n'est mieux que dieu
et dieu est mort dans un corps a corps
l'inexistancc
eh puis aucune importance
I tiens tourne en rond mamtenant
I prononce bien ton prénom
I jiprès tu fais
rododindron rododindron...
Diek Annegarn» Polydor 2401 128)
de derde elpee wordt de lijn verder getrokken. Nieuw en zeer
belangrijk element is de bijdrage van de «nieuwkomer» Albert
Marcoeur die voor sublieme koperbewerkingen zorgt in o m.
Nicotine Queen Verdcr wordt hier een beroep gedaan op een
de bekendste arrangeurs van Frankrijk. Jacques Denjean. Hier
ook een paar toegankelijke makkelijk smaakbare dingen als
«Mireille» (het verhaal van de mug die in Raymond's gevange
niscel binnensluipt. Ze sluiten vriendschap en om zijn goed
gedrag wordt Raymond vroeg vrijgelaten. Om aan de kost te
komen haalt ie met Mireille dan nummertjes uit in allerhande
herbergen. Tot op de dag dat een ober zich verontschuldigt en
Mireille met de duim platdrukt...). «Maison a vendre» en het
mooie lied over de hond- Golda
(«Dick Annegam.» Polydor 2473 051)
De laatste plaat van Annegam (tweetal maanden oud) is zowat de
verzameling van alle muzikale en poëtische paden die hij voor
heen heeft bewandeld De elpee is zeker niet slecht, toch lijkt
Annegam zichzelf nogal te plagiëren en wanneer je de indruk
krijgt dat hijzelf hieraan wil ontkomen dan durft hij wel es
ongenietbare dingen te doen, - Albert», «Sécheresse» (over de
droogte, verleden zomer) e.a. maken alles evenwel nog boeiend
genoeg. Ook hier de kostbare bijdrage van Marcoeur en zijn
vrienden.
(«Dick Anncgarn - Anticyclone». Polydor 2393 142). R.D.W.
Micky en Clemy wenschen
U allemaal eenen goeden dag
uit Blankenberghe 1924)
BELGISCHE AVOND
Zondag is dan Vlaanderens lie
veling aan de beurt: Willy
Sommers. Ik voel uw vrouwe
lijk hartje verstenen.
Het verhaal van Sommers is
gekend: geboren te Ukkel op 9
augustus 1952 als tweede kind
van een autohandelaar. Hij was
leerling aan de muziekakade-
mie in Anderlecht waar hij naar
verluidt notenleer en saksofoon
studeerde. In maar '71 ver
scheen zijn debuutsingle «Het
is weer morgen». Inderdaad,
maar de ware morgen kwam
pas in juli van datzelfde geze
gende jaar. «Zeven anjers, ze
ven rozen» verkocht prompt
met 100.000 eksemplaren. Zijn
broodje was gebakken en in
Spanje verschroeide de korst
haast toen hij 34 weken lang de
top 50 trotseerde met «Sieta
rosas, siete besos».
Die rekordcijfers heeft Willy
Sommers niet gehaald in zijn
verdere loopbaan. Toch is hij
een van de weinigen naast Will
Tura die zich ondanks de kri-
sisperiode in de Vlaamse amu-
zementswereld heeft weten te
handhaven als een zekere
waarde.
Trinity maakt het tweede luik
uit van vorengenoemde avond
Trinity, dat zijn Fred en Bob, de
stichters van 's lands roem
rijkste popgroep The Pebbles,
en Sofie, het talent dat o.m
ooit nog «Ontdek de ster» won.
U herinnert zich dat Trinity niet
zo lang geleden door Dream
Express nipt werd gewipt voor
de participatie aan het Eurovi
siesongfestival. U kent ze dus
ook van «Drop, drop, drop»,
van «That's my number», «First
of june» e.a. disco-vinyl.
VERGEET UW ROZEN NIET
Om het vrouwelijk Aalst hele
maal te doen popelen van on
geduld heeft men ook dit jaar
Freddy Breek gekontrakteerd.
Dat wordt dan weer en zonder
twijfel de felst bezochte avond
van de beurs. U weet het.
Freddy Breek, is Duitser. Hij
moet van kindsaf erg muzikaal
aangelegd geweest zijn;want
vrij jong ging hij naar een klein
teater om er de show-business
van beneden af aan te leren. Hij
leerde er de juiste uitspraak,
dansen, zingen en toneelspe
len. Een niet onaanzienlijk aan
tal troeven dus. Na een teater-
toernee met de «Blume von
Hawaii» probeerde hij het in zijn
eentje. Het nodige werken le
verde zijn vruchten af. «Uberall
auf der Welt» was inderdaad
bedoeld voor overal in de we
reld. Freddy Breek was wereld
beroemd. 17 gouden platen
liegen er niet om.
Supporting-act is de Vlaamse
Vivi. Van «Giutar Man», jawel.
DAARBIJ DIE MOLEN
Dinsdag is het dan opnieuw de
beurt aan Holland. Met het
sfhartlappenprogramma van
Vader Abraham meer be
paald. Niet zozeer een kultu-
reel hoogstaande manifestatie
die Abraham-show, laat ons
zeggen een bij de valse baard
getrokken hoop sentimentali
teit, maar zo handig verstopt
achter professionaliteit dat een
goeie ziel zich daar niet zal aan
storen. U ziet en hoort die
avond ook de zangeres Mieke,
het akkordeonistenduo De
Kermisklanten en natuurlijk,
het Vader Abraham Showor
kest.
HOOGVLIEGER
Op muzikaal vlak moet de don
derdag de hoogdag worden
van de jaarbeurs. Los Machu-
Bertrice Reading. 100 kilo muzi
kaal geweld.
digno Garcia Y sus cartas op 20.8
op jaarbeurs met zijn trio Los Pa
raguay os.
cambos en het Golden Gate
Quartet.
De eerste groep dan met in zijn
annalen een bliksembaan die
in 1959 begon met een'single
die de «Prix de I' Academie
Frangaise du Disque» behaal
de. Een nieuwe dans was ge
boren: de bamba.
Kort nadien volgde «Pepito»
die een astronomisch verkoop
cijfer haalde: zes miljoen! Los
Machuchambos putzijn reper
toire uit een arsenaal Spaanse,
Franse en Portugese volkslie
deren.
En dan de toer op van de
negro-spiritual. Weliswaar met
de tijd ontworteld uit de ware
slavendrijverij-tijden, maar niet
minder doorvoeld en met
kunde gezongen. U heeft het al
door, we hebben het over het
Golden Gate Quartet, een le
gendarische groep negroes die
de hele wereld hebben inge
palmd met hun folksongs,
blues- en jazzmelodieën, een
formatie die in 1934 is ont
staan, massa's liederen kan
zingen, talrijke platen heeft
gemaakt en dit jaar, net als vo
rig jaar, één van de onvergete
lijke momenten moet zijn van
de jaarbeurs.
BERTRICE READING
Je kan bezwaarlijk zeggen dat
Bertrice Reading komt neer-
gefladderd op Vlaanderen. Met
haar 100 kilo zeg je maar dat ze
prompt de Keizershallen aan
doet met, Jos Gijsen zegt dat
toch zo mooi, haar «100 Kilo
muzikaal geweld». Referenties
heeft ze volop. Het feit dat zij de
zuster is van Donna Highto-
wer doet natuurlijk al een rood
lichtje branden. Zoals in de
Apollo Hall in Amsterdam, toen
honderden fans na haar optre
den het podium bestormden,
dat bezweek onder zoveel ge
wicht. Haar optredens met
Lionel Hampton zijn haast le
gendarisch geworden.
Om een lang verhaal kort te
maken: via een wereldhit
«Sunday Moming» kwam zij
ook in België in de belangstel
ling te staan. Naar verluidt zou
den haar optredens een humor
festival op zichzelf zijn. Vergeet
dan ook niet dat ze een hartig
stukje kan zingen, als een
kerkklok wordt van haar ge
zegd, en dan bent u vast een
toeschouwer teweeg.
Diezelfde avond is ook Micha
Marah van de partij. Vlaams ta
lent, een tamboerken als een
grote trom.
Da's lang niet alles, beste lezer.
Het volledige programma vindt
u elders afgedrukt. De bloe-
menfeeverkiezing - in - een -
nieuw - kleedje, de Adalsterse
avond... zovele troeven van
een jaarbeurs die meer dan ooit
de tijden met een glimlach kan
trotseren.
Rene De Witte
an/.cn in hel in aanbouw zijnde stadspark
Een dierenasiel heeft het meestal niet zo gemakkelijk om de
Financiële eindjes aan elkaar te knopen. Om dan ook op financieel
gebied over wat meer armslag te kunnen beschikken richt het
asiel St.-Hubcrtus een open-deur-dag in. Deze dag werd vastge
steld op zaterdag 3 september, 's Ochtends wordt er op de weke
lijkse markt, aan het postgebouw in de Nieuwstraat. een ballon
wedstrijd ingericht vanaf 9 uur. De eigenlijke opendeurdag in het
asiel zelf gaat van start om 14 uur. Er zal een biertent en een
bodega neergezet worden. Verder voorziet men er ook een
prondel- en antiekmarkt. Om 15 uur wordt er tevens een demon
stratie gegeven over de wijze waarop honden afgericht worden
Zoals je ziet gebeurt er meer dan genoeg wat eens een bezoekje
waard is. Het asiel is gelegen aan de Restertstraat,.
nr. I. te Aalst-Nieuwerkerketi. (DDP)
De Voorpost -19-8-77 -13
