HET «NEERHOF»
AL TIEN JAAR LANG AKTIEF
OVER «ENGELEN MET EEN VLAMMEND
ZWAARD» EN EEN DRUPPEL ZWEET
BIJ ELKE PINT
14 - 9-8-77 - De Voorpost
Mevrouw Mortier en mevrouw Kuys. reeds tien dagen achter de tapkast (SJ)
op 17 en 18 september houdt -.het Neerhof» een tentoonstelling in de Keizershallen. Dit was een
gelegenheid om vooraf aan voorzitter Willy Coppens (Naarstigheidstraat 82) de vraag te stellen wat
eigenlijk de bedoeling is van deze vereniging.
«Het Neerhof» werd in 1967 ge
sticht. en heeft als doel het kweken
en veredelen van aue soorten
neerhofdieren. Vandaar trouwens
Willy Coppens bij een van zijn prachtdieren, een Tuzo of Japanse vechter
de naam «Neerhof». Het gaat hier
om alle soorten sierduiven, park
vogels (fazanten bv.). watervo
gels (eenden en ganzen), rashoen
ders. krielhoenders (dwerghoen
ders)'en zeldzame vechthoenras-
sen.
Deze laatste soort werd uit Japan
ingevoerd. In België is het inrich
ten van wedstrijden voor vechtha
nen verbonden Toch worden deze
dieren hier gekweekt, al was het
maar om hun schoonheid, en om
het ras in stand te houden. Willy
Coppens heeft zich in Japanse
vechthoenrassen gespecializeerd.
Wij waren in de gelegenheid om
enige prachtige exemplaren te be
kijken van o.a. twee vechthoen
rassen. Het ene had Willy inge
voerd (langs zakenrelaties om) uit
Japan, en het andere uit Amerika.
Het is immers zo dat een bepaald
ras in Japan zelfs niet meer te vin
den is. De kuituur werd na de
tweede wereldoorlog meegeno
men naar de Verenigde Staten, en
stierf zo ongeveer uit in Japan zelf.
Uit Japan had Willy Coppens ze
ven eieren laten versturen spe
ciaal verpakt uiteraar. Van die ze
ven bleken er slechts twee intakt
gebleven te zijn. «Zelfs de manier
van landen van het vliegtuig kan
invloed hebben op de levenskiem
in een ei»zei ons Willy Coppens.
Dit om te illustreren hoe delikaat
en complex het kweken van ras
dieren kan zijn.
TENTOONSTELLINGEN
Rasdieren kruisen mag niet. Ieder
ras"heeft een «standaard», dit is
een super-model waarnaar men
zich kan richten bij het kweken: de
beschrijving hoe een dier moet
zijn (gewicht, kleur, vleugels, po
ten. enz.)
Die standaard wordt erkend door
een keurmeester. Het is immers
zo, dat elke tentoonstelling ge
paard gaat met 'n wedstrijd. Daar
worden de dieren gekeurd naar
bovenvermeld «model». Het is
dus gewoon een schoonheidswed
strijd. \len oordeelt niet volgens
«plaatsen» (dus niet vergelij
kend), maar volgens kategorieën:
AA. A of BB of B, met andere
woorden: van «buitengewone
kwaliteit» tot «iets minder goed». C
is nog juist voldoende en D telt al
niet meer mee.
KAMPIOEN
De tentoonstellingen en dus
ook wedstrijden spelen zich af
op plaatselijk, provinciaal eri na
tionaal vlak. Willy Coppens is
vóór drie jaar met een «Hollandse
witkuif» kampioen van België
geworden (uit AA wordt het beste
dier gekozen, en dit krijgt een me
daille).
BOEIEND
Het veredelen van hoevedieren is
een zeer interessante bezigheid.
Men moet op de hoogte zijn van de
erfelijkheidsleer, van eventuele
ziekten, van voedingsmetodes, en
wat daar allemaal nog komt bij
kijken.
Nochtans wordt de veredeling van
hoevedieren in België niet biezon-
der gestimuleerd (in Japan krijgt
men er staatssubsidies van het mi
nisterie van Kuituur voor. Hier
een kleine subsidie van het minis
terie van LandbouwDit vermin
dert echter niet de vreugde van de
kweker die men in de echte zin van
het woord een natuurvorser» zou
kunnen noemen.
STRUKTUUR
In volgorde heeft men lokale ver
enigingen, een provinciaal ver
bond en een nationale landsbond.
De Aalsterse vereniging is zeer ak-
tief. Om de maand vergadert men
Er worden voordrachten gegeven
en dia's getoond. Er worden ten
toonstellingen gehouden en be
zocht (van september tot januari)
zelfs in het buitenland (Hannover,
Utrecht, Parijs, Londen). De klub
van Aalst (verspreid tot Zottegem,
Geraardsbergen en Dendermonde)
telt ruim 180 leden. Alle lagen der
bevolking zijn erin vertegenwoor
digd: arbeiders en bedienden,
evengoed als kaderpersoneel.
Voorzitter is Willy Coppens, on
dervoorzitter Petrus Buggen-
houdt, sekretaris Maurits Van de
Perre, tweede sekretaris Marcel
Eeckhout en één der bestuursleden
is Paul Vinck. De Aalsterse klub,
altans Willy Coppens, is gespecia
lizeerd in vechthoenrassen. Hij
heeft internationale handelsrela
ties (Japan, USA), zodat één en
ander wel vergemakkelijkt wordt.
Door de band kost het kopen van
een zeldzaam ras echter veel geld.
Willv zelf is een fervent dieren-
Een Hollandse kuifhoen (SJ)
vriend. Dat is een eigenschap die
trouwens alle Neerhof-mensen
hebben. En meteen de reden
waarom ze zo aan hun hobby hou
den. Dieren kweken in deze om
standigheden is fascinerend. En
dan is er nog de kompetitie, waar
door men zichzelf verplicht steeds
maar betere rezultaten te halen.
Hoewel ik persoonlijk toch vind
Ook prachtige pentekeningen behoren tot de verzameling van dhr Cop
pens (SJ)
Elders
loeld
«perk
Ie foil
peeft v
ien e<
ichied
belede
word! i
Martin
:arti
FOLKI
m
lartin
inschi
eer
iolkzar
ischt
;chucl
ereld
lezet
rele ar
de
iterrer
;omer:
larthy
mder i
rage d
onnie
eriod'
faitaar
fle-vol|
(Rory
dat men een doodgewone ficht in
over een erf loopt te kakel«<00S K
als minderwaardig mag bepoor d'
wen. Dat doen Neerhof-nivan zij
trouwens ook niet. We zllij bec
nieuwd voor het weekeindetoudere
en 18 september (inkooiiButher
september, en keuring zatetfen Jos
september van 9 tot 12 uuijderen
WILFRIED LISfeingen
'terecht
Een Aseel of Aziatische vechter (SJ)
De wakende ogen aan de ingang van de «Keizershallen»
valse lading onder een trotse vlag behoren toe aan Oscar
Mortier en Frans Lievens. Oscar trekt daar al twintig jaar de
ingangskaarten stuk, en Frans zo ongeveer drie jaar. Ze doen
het graag. Het is een levendig bedrijf. Alle «hallevaarders» (en
dat waren er niet-te-geloven-veel tijdens de handelsbeurs)
zijn tussen deze tweeschaar doorgeschoven. Soms met
zwermen tegelijk.
Dan gaat vader op stap, ge
volgd door kroost en echtge
note voor wie hij een vaatwas-
mschins QaSt keuren- Hij heeft
buiten de prijs gerekend, maar
niet buiten de waard. Daar gaat
hij van die prijs en de slag be
komen Stellafir en Affligeuze
doet hem herleven. De dorst is
weg De famil -;tapt op en zit
even later wee. jorstte krijgen
vóór Wemer Bejlon die avond
vedettes zit warm te orgelen.
Freddy Reading, Golden Gate
Selection, Fiëtamachucambos.
De hallen zijn ook zonder deze
zingende en dansende ther
mostaten al een sauna op zich
zelf. Ze doen erom, zo denken
we. De tapkranen staan ijskoud
te gloeien. Het bier spuit onaf
gebroken koele lafenis voor
uitgedroogde kelen. De tap
pers glimmen van het zweet.
Naast elke pint valt een druppel
zout vocht. Gelukkig niet erin.
Hier en daar flitsten witte bier
dragers als maratonlopers voor
bij Te snel om ze tijdig bij de jas
te grijpen.
Achter de tapkast staan een
viertal dames. Tappen en spoe
len. «Elkaar wat aflossen» zei
den ze. toen we ook met hen
een lichtvoetig gesprekje de
den omtrent hun bezigheden.
Uiteraard niet op een druk mo
ment. Maar na de middag toen
het volk nog niet zover was
doorgestoten, en de dames
nog de stilte vóór de «storm in
het bierglas» zaten weg te
wachten, o.a. Mevrouw Mor
tier, 15 jaar dienst en Mevrouw
Kuis, 20 jaar dienst. De stad
(kon-)trakteert ze ai zolang.
Andere schoenen aantrekken,
«want het zal weer laat wor
den». En handdoek om het
middel: «als deze handdoek zo
ongeveer rot is, is de handels
beurs gedaan». De stad is
blijkbaar niet zo kwistig met
handdoeken De pinten ston
den nog omgekeerd te blinken
naast een lege zaal. Dat zou
vlug veranderen.
De stad heeft zich veertien da
gen lang een roes geleefd in de
Keizershallen. Heeft soms
show gebracht voor vijftig
frank, die anders (bijna) niet te
betalen was, wat trouwens zeer
werd gewaardeerd. De Oilsj-
terse avond was voor Aalst zelf
een hoogtepunt wat opkomst
betreft. Ander hoogtepunt,
maar dan met opeengesta
pelde laagten, was de bloe-
menfeeverkiezing. Hier deec
loomheid en adembenemende
«putch» mislukken. De Aal
sterse feestneus blijkt dan toef
niet zo erg puntig te zijn. Het
ils de
m or
volop
Onder
als Ew
Lloyd.
Martin
izwangi
feest ig
ders ei
de eer:
fcegroe
hiet te
volk droop af. Magda was in geslaagd, maar we vragefechrijv
elk geval de beste. De moeite of het met voldoening of Teecjs
waard om ervoor als laatste te onderscheiding was. led vlartir
blijven Dat zal zij doen, een mag punten geven. De v -
jaar lang. Adieu, handelsfoor. tie is voorbij.
Je deed weer je best. Je bent Wilfried LiafT
«Stampen en daven», en zoe
ken waar de deurwachters
staan om hen de kaartjes te la
ten scheuren. Het is nochtans
niet moeilijkSoms verwondert
het mij dat die twee wachters
geen twintig meter verder wor
den meegespoeld door die golf
hallegangers, zoals strandbal
len aan de rand van de zee. Of
ondergedompeld. Maar nee.
telkens steken ze het hoofd
weer boven. Ze houden stand.
En dat moet ook. Want er lopen
handelsbeurzesnijders rond
die van het hoogtij gebruik ma
ken om ongemerkt binnen te
glibberen. Maar pas op. De
deurwachters vissen ze wel op,
en schudden ze terug uit het
net. Aan de grote ingang zijn er
nochtans niet te veel moeilijk
heden zei ons Frans Lievens.
Oscar Mortier heeft een keel
operatie ondergaan, en heeft
daardoor enige moeilijkheid bij
het spreken. Toch maakt hij
zich duidelijk. «Aan de kleine
ingang, zegt het tweetal, ver
loopt de volksstroom soms wat
minder vlot. Dat is dan na 21
uur wanneer de hal met de
stand gesloten wordt, samen
met de grote ingang. De be
zoekers die dan langs de grote
ingang op weg zijn om buiten te
stappen, gaan dan wel eens
aan het sakkeren, maar het
moet nu eenmaal, anders
houdt die volksstroom naar
binnen en buiten nooit op. Aan
de kleine ingang is het soms
wel wat onrustiger. Vooral
jonge mensen maken daar wel
eens herrie om zonder betalen
binnen te geraken. Ze proberen
wel, maar dat merk je gauw. En
dan begint het gekibbel. Er is
evenwel politie in de buurt. En
die hoort wel waar we aan toe
zijn. Ze komt dan een handje
helpen als het wat te erg
wordt.» Maar dan toch zonder
«vlammend zwaard», zoals we
in de titel een beetje overdre
ven.
Intussen is het wel zo dat Oscar
Mortier en Frans Lievens op
stevige benen staan. Het is al
gebeurd dat zij er dienst van
twee tot twaalf hadden op zit
ten. Rechtop. Erger dan wacht
kloppen Vooral zaterdag, zon
dag en 's avonds na 6u30 is de
toeloop groot, ledereen heeft
gedaan met werken, een bo-
terhammeke gegeten en een
proper hemd aangetrokken.
AUL
erendi
pnieu
een c
reet
angen
al Sc
lakkei
rankl
ede r
Oscar Mortier en Frans Lievens. trouw op wacht bij de poort van de jaarbeurs (SJ)
