VIJFTIG JAAR IN DIENST VAN EIGEN VOLK PREVENTIEVE GEZONDHEIDSZORG EEN ZORG VOOR «VLAAMSE KRUIS» ER KAN ER ALTIJD EENTJE RIJ.J ERONDEGEM: HAASJE-OVER wi 4 - 16-9-1977 - De Voorpost Vervolg van blz.1 Willems; Hélène Gits en Mevr. Grave zelf, te Aalst het initiatief nam wat later mede tot het «Vlaamse Kruis» zou leiden. Ook de periode van de 2e we reldoorlog en de daaropvol gende eerste woelige na- oorlogsjaren werden genoemd; jaren waarbij alles werd neer gehaald. Opnieuw echter zou Dr. Gravezsamen met Benoni Van Hemelrijck het initiatief nemen voor een nieuwe start met als resultaat datgene wat het «Vlaamse Kruis» vandaag de dag is geworden als mens lievend e vereniging en wat het voor de medemensen alsdus- danig is gaan betekenen. In naam van 't gemeentebe stuur en van 't schepen kol lege en in persoonlijke naam dankte de burgemeester «de idealisten» van het «Vlaamse Kruis» en wenste hen tenslotte een overvloed aan geluk en sukses toe. DE OPDRACHT VAN «HET VLAAMSE KRUIS» Prof. Dr. Gijneacoloog J. Daels, zoon van Prof. Frans Daels, is als voorzitter van «Het Vlaamse Kruis» zeker de meest aangewezen persoon om de doelstellingen van deze vereniging te schetsen. Aan het doel wat bij de stichting op 28 okt. 1927 te Antwerpen werd gesteld, is intussen niets veran derd nl. de Hygiënische Sociale en Zedelijke belangen van het Vlaamse Volk behartigen. Deze erfenis werd in dank aanvaard en doorgegeven aan de volgende generaties, aldus Prof. Dr. J. Daels in zijn scherp getekend en bijwijlen zelfs zeer technisch doch bevattelijk ek- sposee. Spreker gaat er terecht trots op dat het een wereldunicum kan worden genoemd dat deze vereniging zich vijftig jaar staande houdt met uitsluitend eigen middelen en met alleen de financiële steun van de le den zelf. Het is dus wel enigs zins wonderljk te noemen dat hier de hulpgevers geheel uit eigen zak hulp bieden. Dit sterkt Dr Daels in zijn geloof dat de Vlaamse mensen nog de zelfde goede en grote gaven be zitten als hun beroemde voor vaderen welke heel wat heb ben gepresteerd, in de loop der voorbije eeuwen, om in dit hart van West-Europa bij ie dragen tot de ontwikkeling van de sa menleving. De Vlamingen de Nederlandersaldus prof. Daels, hebben mede het aan zien van de westere wereld be- peSÜd in een overwegend be langrijke mate. Hierbij denkt spreker aan Antony Van Leeu wenhoek, als uitvinder van de mikroskoop en aan Jan Palfijn die de verlostang heeft uitge vonden, zonder dewelke de geneeskunde en de gezond heidszorg zeker niet het hui dige niveau had kunnen berei ken. Ook de namen Erasmus als grondlegger van de huma nistisch wijsbegeerte, en Jan Van Ruysbroeck, als grondleg ger van de kristelijke wijsbe geerte, worden hier genoemd in de rij der inspirerende voor vaderen. Het staat vastaldus prof. J. Daels dat deze gaven erfelijk zijn en dat men ze bij de nazaten terug vindt. Maar dit heeft jarenlang niet gekund. Hieruit resulteerde een groot gebrek aan zelfvertrouwen waaruit verder onvoldoende zelf-ervaring voortvloeide. Ook voor het nabije verleden is het voor een volksgemeen schap een plicht om de gaven van de voorzaten te ontwikke len en om het beter te doen. Zeer konkreet betekent dit voor Het Vlaamse Kruis dat hier eveneens dient verder gewerkt aan de uitbouw van wat de stichters hebben opgezet. Door de hedendaagse groot schaligheid van de samenle ving kan een organisatie zoals het Vlaamse Kruis niet meer al leen opereren in de direkte Kring van gezin, familie, wijk of werkplaats; een grotere mobili teit en een hogere deskundig heid is meer dan ooit noodzake lijk. De geneeskunde meer be paald de chirurgie kan prak tisch op een volmaakte wijze alle verwondingen herstellen, het komt er alleen op aan dat de hulpdienst dichtbij is, snel- en vakkundig kan handelen, opdat dit in werkelijkheid ook zo ge beurt. Het is dus een werkelijke op gave voor Het Vlaamse Kruis om een deskundige eerste hulp-dienst uit te bouwen. Het streefdoel van de vereni ging is: in elk gezin een Vlaamse Kruis E.H.B.O. -'er. Daarnaast dient eveneens ver der gewerkt aan het veilig stel len van de volksgezondheid door een goed en degelijk uit gebouwde voorlichting. Spre ker legt hier vooral de nadruk op het feit dat deze voorlichting veel meer dan gewoon maar vulgariserend dient te zijn. Het is de bedoeling dat alles wat op wereldvlak verschijnt over het voorkomen van ziek ten op een degeljke wijze ken baar moet worden gemaakt. Het Vlaamse Kruis doet dit langs zijn tijdschrift en draagt hiermede daadwerkelijk bij tot de sensibilisering van de volksgemeenschap om aan preventieve gezondheidszorg te gaan doen. Er kunnen geen inspanningen te groot zijn om de voorkomende geneeskunde te bevorderen, aldus spreker, die tot slot even het oude la- tijnse spreekwoord memoreert «Mens Sano in Corpore Sano» en dit vrij vertaald met de weten schappelijk verantwoorde stel ling dat de gezondheid direkt inspeelt op de geestestoestand en dus de intellektuele presta ties beïnvloedt. Prof. Dr. J. Daels eindigt met een oproep tot de jongeren om' de erfenis van onze voorzaten verder te ontwikkelen en er vooral voor te zorgen dat niet slechts wordt «meegegaan» meer dat steeds wordt «vóór- gegaan». VOOROORLOGSE EN MEER RECENTE GETUIGENISSEN Het was Mevr. Gravez, echtge note van wijlen de grote promo tor van een eigen organisatie voor bijstand, hulp- en gezond heidszorg, die de historiek maakte van de vooroorlogse periode van Het Vlaamse Kruis. Het zal nu direkt al en kele tientallen jaren geleden zijn geweest dat deze merk waardige vrouw het woord had gevoerd in deze voor haar niet onbekende omgeving die Vervolg van blz. 1 Patrick Troffaes viel in, terwijl dr. Schockaert en zijn echtge note de ongelukkige Rudy te rug probeerden op te knappen. Hij was er echt erg aan toe. In middels werd met vertaaide moed de rest van de ronden afgelegd. Maar aangezien er een invaller bijgekomen was, zou het oorspronkelijk te klop pen aantal kilometers (15,3) moeten opgedreven worden tot 20 km. Een bijna onmenselijke opdracht. Het zou echter blij ken dat 20 km te veel vergde van de jongens en ei zo dicht bij het zo begeerde doel, diende Luc De Smet op zijn beurt af te haken. De resterende zeven deelnemers vonden het te ge waagd om nog verder te gaan en zo strandde een mooi initia tief, net aan de eindstreep. Wereldrekord? Ja of neen? Terwijl iedereen toch van me ning was dat dit rekord geho mologeerd moet worden, reke ning gehouden met de tijd (er werd gestopt om 19.40u) en de afstand, is men nog in het on gewisse over de definitieve be slissing die het «Komitee ter Homologatie van Wereldre- kords» moet vellen. De kans is groot dat de uitslag positief is, daar het schijnt dat het vorige rekord (15,3 km, gesprongen door een groepje van 8 West- vlaamse studenten en Chiro jongens) nooit officieel door een deurwaarder vastgelegd zou zijn geweest. In dat geval komen de jongens van Eron- degem en Ottergem: Toon en William de Windt, Rudy Parrez, Mark van Caeneghem, Fonsen Benny de Keyser, Luk de Smet, Jef Roggeman en invaller Pa trick Troffaes in het Guinness-Wereldrekordboek! Maar, belooft William de Windt, als het niet aanvaard wordt, gooien we ons volgend jaar op nieuw in de strijd, wees daar maar vast van overtuigd. We vermorzelen dat rekord. Wij hebben onze fouten ingezien, wij hebben geleerd. Indien we de poging moeten herhalen, gaan we meer sistematisch te werk. Wij zullen vroeger begin nen met de trainingen, we zul len ons van in het begin me disch laten begeleiden i.v.m. die trainingen en de voeding! Wij zullen ons niet meer laten verleiden door onze overmoed! Ondanks de onzekerheid i.v.m. de homologatie, werd er 's avonds toch uitbundig gevierd. In de tent waarin de Bloemen- wijkfeesten doorgingen werd tijdens een bal met Ray Franky de trofee overhandigd door de pas verkozen Wijkbur- gemeester Oscar Neetens. De moedige jongens werden en- toesiast toegejuicht door de massa aanwezigen. Een aan moediging die zij ten volle ver dienden! Want, veronderstel dat de poging niet aanvaard wordt, dan blijft er nog altijd het entoesiasme, de inzet en zeker het initiatief. Maar vooral het doel. Vandaag vrijdag 16 sep tember vertrekt de Eronde- gemse pater Patrick naar Zuid-Afrika. Zij kunnen hem een mooi bedrag meegeven voor zijn mede-paters in Zuid- Afrika, geld verzameld bij de inwoners van Erondegem, Ot tergem en Vlekkem, via dit hu zarenstukje van Chrioklub «De Belhamel». GHISLAIN HENDERICKX De Siera-ploeg, nieuwe wereldrekordhouders haasje-over, samen mei hel dokterspuar en sportdirekteur, Freddy Schollaert, ofte sportlui in een dikke rokersmisl (RDW-SJ) het Aalsterse stadhuis is. Het ging allemaal zo uit eerste hand de aandachtig toeluisterende feestzaal in met een vlotheid en een eenvoudige vanzelfspre kendheid die steeds zó ken schetsend is geweest voor deze grote dame. Vijftig jaar aeleden, alsof het niets is, zij ziet 't nog allemaal gebeuren. De twintger jaren met de ellendige nasleep van de oorlog 1914-1918 en het Vlaamse volk dat er al even el lendig aan toe was, meer waarbij toch ergens de vonk van het zelfbewust zijn was overgeslagen. Er worden namen genoemd. Uiteraard deze van haar man, Hilaire Gravez, ex- frontgeneesheer, met zijn zachte onverzettelijkheid en zijn geloof in een beter lot voor zijn volksgenoten dan datgene wat de staat België voor de vlaamse frontsoldaten had voorbeschikt. Ook deze van Dr. Willems en Dr De Loof die reeds in 1920 de fundamenten legden voor het latere vlaamse Kruis. Er werd alvast gestart met een 1e E.H.B.O. Kursus in de «Koop een bloem» aan de Grote Markt. Het was de eerste van een ellenlange reeks. In korte tijd waren er zowat een 130-tal leden welke de EHBO- lessen volgden en eveneens het brevet behaalden. En er was Frank Tack die het geheel verder ging uitbouwen als een geboren organisator. Na de aansluiting bij het in 1927 opge richte Vlaamse Kruis werd de Aalsterse afdeling, in de jaren voor de 2e wereldoorlog, wer kelijk een bleiende en zeer ak- tieve afdeling. Zo stond de af deling Aalst o.a. alleen in voor de hulpdienst bij de Ijzerbede vaarten van 1936 en 1937 en bleef een vaste waarde op de Vlaams Nationale Zangfees ten, op de terreinen van ae Vlaamse voetbalbond bij ander kulturele, politieke- en sport manifestaties. Bij het Aalsterse Kriterium werd de hulpdienst om de twee jaar eveneens door het Vlaamse Kruis verzorgd In tussen werden de broodnodige ere-leden (lees: geldschieters) aangezocht en aangeworven, in 't geheel wel 'n 500-tal. Door deze steun, naast de hoofdza kelijk uit omhalingen verkregen financiële middelen, werd de aankoop mogelijk van allerlei apparatuur en instrumenten. Gedurende de 2e wereldoorlog gingen de leden van het Vlaamse Kruis onder in ver schillende hulpdiensten. Toen kwam, wat men bevrijdig heeft genoemd, aldus Mevr. Gravez. Alles verdween, werd aangeslagen als staatsgevaar lijk, zoals 't archief, de vlag e.d.m., en de werking van de vereniging werd onmogelijk door gebrek aan leden. Maar het zaad zelf kon niet ver nietigd worden, kiemde op nieuw, groeide eerste aarze lend uit tot een nog kwetsbare plant meer ontwikkelde zich nu tot een bloeiend geheel en dit hoofdzakelijk dank zij enkele onbaatzuchtige werkers. Als Mevr. Gravez, hierbij de naam vermeld van Herman Talloen wil zij hiermede aan de ver diensten der andere medewer kers en initiatiefnemers geen afbreuk doen; toch verdient deze ekstra lof toegezwaaid omdat hij het was die in 1968 opnieuw begon met het «Vlaamse Kruis» te Aalst. De man die met kennis van zaken over de heropgerichte Aals terse afdéling van Het Vlaamse Kruis kan spreken is dus uiter aard HERMAN TALLOEN. Deze is haast te bescheiden om lang stil te blijven staan bij wat de voorbij 10 jaar is gebe urd sinds hij in 1968 helemaal opnieuw onderaan is vertrok ken. Het is allemaal de schuld van een beenbreuk, drie maanden bed houden en een even bezielde als bezielende huisarts, met name Dr. Gaston Goubert, dat het zo ver is ge komen, zo zegt Herman Tal loen. In zijn korte historiek van deze voorbije 10 jaar vliegt hij als het ware over het niet aflatende werk dat bij deze vereni ging eveneens in hoofdzaak door de sekretaris wordt ver richt. Er worden, een-twee-drie, na men. gegevens en cijfers ge noemd. Namen van harde wer kers en helpers van het eerste uur. die er nog altijd bij zijn: Juf frouw Peeremans (intussen Mevr.) Mark Van der Straeten, de vaste waarde als E.H.BO.- Kursusleider, Paul Talloen en «last but not least», ambulan cier Jef Janseaers. voortreffe- Herman Talloen, rechts) geeft enkele woorden uitleg over de nieuwe wagen in het bijzijn van Schepen J Neve, Peter, burgemeester D'haeseleer en meter mevrouw Gravez. (SJ) lijk bijgestaan en aangevuld door Mevr. Jansegers. Vorige winter liepen nog 5 kur- sussen E.H.B.O. en werden een 80-tal helpers opgeleid. Dit jaar werden zowel tëJdaaltert als te Ledé E.H.B.Ö.-kernen opgericht. Sedert f973 kwam er jaarlijks eentje bij een am bulancewagen w.t.y. (de vierde ziekenwagen werd ter gele genheid van deze jubileum plechtigheid eveneens feeste lijk ingehuldigd). In 1968 werd er gestart met 5 leden en alles laat verwachten dat bij de 10e verjaardag van de afdeling het 1000ste lid zal aangesloten .zijn. In 1976 werden 164 diensten verzorgd waaraan 909 E.H.B.O.-ers hun medewer king verleenden; zij presteer den samen 5.093 diensturen waarbij 1.254 personen wer den verzorgd. Alles laat voor zien dat deze cijfers voor 1977 over heel de lijn nog hogere toppen zullen scheren. Tot zover, kort en duidelijk, het Vlaamse Kruis, zoals het na bijna 10 jaar reilt en zeilt, tref fend gebracht door sekretaris Herman Talloen «himself.» SCHEPEN JAN DE NEVE GRAGE GASTHEER a.i. OP RECEPTIE Er was van te voren gefluisterd dat burgemeester D'haeseleer nog een druk bezette agenda had die vrijdag avond 9 sep tember en dat hij waarschijnlijk voortijdig de akademische zit ting zou dienen te verlaten. Uit eindelijk bleef ook de burge meester tot hij het allemaal had gehoord waaruit wij een meer dan gewoon maar for mele belangstelling mogen veronderstellen. Naafloop van -de akademische zitting no digde hij nog in zeven haasten de talrijke aanwezigen uit om schepen Jan De Neve te vol gen naar de trouwzaal waar door het stadsbestuur de re ceptie was georganiseerd. Wij hadden de indruk dat Jan De Neve, als invaller zowel voor de burgemeester als voor kersverse schepen van Volks gezondheid Blommaert, duide lijk verheugd was dit voor hem niet onbekende gezelschap te mogen verwelkomen. Aan zijn linkerzijde had niet ver uit de buurt ook nog oud burgemeester Marcel De Bis schop plaatsgenomen als ver tegenwoordiger van het stads bestuur. Het verliep echt «on der ons» en schepen De Neve was ontroerd en gelukkig om als Vlaams-Nationalist deze Vlaams-Nationale organisatie, zijn voorzitter, zijn bestuur en zijn leden hier uitbundig te hul digen als blijk van dank en waardering voor wat voor de volksgemeenschap werd ge presteerd. Hij was echt blij en kele verdienstelijke werkers hier te kunnen huldigen, in naam van de staat, en deze het stadsplakket te mogen over handigen. Achtereenvolgens waren aldus ambulancer Jef Janseaers (de man van de Ruisbroek-hulp), Mevr. Jansegers, secretaris Herman Talloen, en E.H.B.O.- kursus leider Mark Van der Straeten aan de eer. Er waren ook plakketten voor Algemeen voorzitter Dr. J. Daels (die in tussen reeds was vertrokken) en voor plaatselijk voorzitter Dr. Van Overbeke. DoorMevrouw Jansegers werd ook nog Mevr. Gravez in de hulde betrokken en letterlijk en ns figuurlijk in de bloemetjes s ild voor haar onaflatend vlafjie dienstbetoon. Nadat de e jongste dochters van het 1301 paar Jansegers de blo* >rs hadden overhandgd onde jdf toesiast applaus van de an wezigen nodigde de «di et doende» schepeh iedere* is om een heildronk uit te bre in op het jubilerende Go nc «Vlaamse Kruis» voor feai eens 50 jaar en meer. f In de rand van de uiteenzetting van algemeen Vlaam Kruis voorzitter Prof. Dr. Gyneacoloog J. Daels konden 1 enige merkwaardige en nuttige gegevens opvangen ov zowel het waarom als het hoe van de preventieve gezon heidszorg. Het «het is beter voorkomen dan genezen» wel algemeen gekend, blijft alleen de vraag wat dient voo komen en op welke wijze. Het Vlaamse Kruis heeft in zi tijdschrift reeds op een merkwaardige wijze bijgedragen I meer informatie over latente ziekteverschijnselen en wijze waarop deze kunnen opgespoord. Zó weet men 0 dermeer dat vele mensen kontinu onderhevig zijn aan lief aandoeningen van nieren en lever zonder dat hiervan d delijke tekenen worden waargenomen. Door eenvoudi en regelmatige kontroles met teststrootjes kan door iedi een zelf worden nagegaan of allen wel honderd proce goed zit met de «interne apparatuur». let Het Vlaamse Kruis beveelt bij monde van Dr. J. Da* tevens enkele doeltreffende middelen aan om de ontwikkp" ling van Kankergezwellen te voorkomen. Zo werd reeds vroeger gewezen op de effektiviteit i vitamine-C of Sorbinezuur als protilaksis van kanker. DoJ dat werd vastgesteld dat de aanwezigheid van Nitrosar nen steeds weer parallel loopt met sommge kankerontw 11 kelingen is het duidelijk dat deze stoffen liefst niet in hl I menselijk metabolisme meespelen. Amino-radikalen virr men «so wie so» in de cellen terug; samen met nitriet echter, welke van buiten kunnen komen, vormen deze ra* kalen dan hogergenoemde nitrosaminen. De nitrieten zitl ®n' als konserverenigsmiddelen in de voeding. Er werd va 01 gesteld dat de aanwezigheid van Sorbinezuur de bindi 8er Amino-radikaal-nitrille onmogelijk maakt, zodat het gebrv van een degelijke dosis vitamine-C hier zeker een st ter; risiko-dekking inhoudt ten aanzien van kanker. Ook «STRESS» wordt algemeen gezien als ziekteverwe ,ej£ ker en meerbepaald als kankerverwekker. Dit wordt dan s\ volgt verklaard: De normale funkties worden medegereg*jn door o.a. de thymustklier welke uit proeven duidelijk neg orcj tief inspeelt op het ontstaan van kankergezwellen. n zi «stress» krimpt deze klier in waardoor minder anti-ziekujn stoffen worden geproduceerd. Tegen deze Thymus kli*|n v verkleining blijkt nu proefondervindelijk vitamine-A 'n gu mc stige invloed te hebben. ,rdt Ook de electro-statische geladenheid van de cellen van he menselijk lichaam speelt mee bij het ontstaan van vele* ziekten. De meeste ziekten worden door virussen vei zaakt; deze virussen zijn electrisch-negatief geladen evi als trouwens 't menselijk lichaam zelf (zoals de cel! waaruit het is opgebouwd) In een normale situatie zullen virussen dus afgesloten worden (neg. en neg. stoten elk* af). Bij een toename van positieve ladingen in de ceil neemt de kans op virusinfektie dus toe (pos. en neg. trekl elkaar aan). Nu is de aarde, waarop wij leven, evenei negatief geladen en is een goed kontakt met de aarde mogelijkheid om desgevallend een overwegend positi* lading v.h. lichaam te «ontladen» Zo stelde de zwil heilgeneeskundige KNEIPP reeds vast dat een ochtei wandeling, blootvoèts in 't natte gras, een gunstige invl nad op het lichaam en de weerstand tegen ziekten hoogde. Over dit alles en nog veel meer informeert 't «vlaar Kruis» u via zijn tjdschrift. VIERDE ZIEKENWAGEN VOOR «VLAAMSE KRUIS»» GEWEST AALST I Sedert 1973 komt er nu met de regelmaat van een klok elk jaar een «ambulance» bip* Dit jaar werd met de officiële ingebruikneming gewacht tot op de dag dat het Vlaai se Kruis precies te Aalst zijn «gouden jubileum» memoreerde met een akadi mische zitting in de stadsfeestzaal op vrijdag 9 sept. j.l. Aldus werd deze heuglijke dag ekstra feestelijk toen, alvorens met de akademisch D< zitting werd gestart, alle aanwezigen getuige konden zijn van de plechtige ing bruikname van deze nieuwe ziekenwagen. Op de binnenkoer van het «landhuis1'"" stonden de vier mobiele eenheden van het Vlaamse Kruis gewest Aalst opgesteld volledig uitgerust en klaar om hulp te bieden. De jongste telg is voorzien van een krachtige motor die snelleroptrekken mogelij maakt. Binnenin bevindt zich een grote EHBO-werkkoffer en is er akkomodatie voor het te zelfdertijd liggend vervoer van 2 personen en zittend vervoer van een persoon. Dog eenvoudige ombouw kan een der beide ligplaatsen ook voor zittend vervoer worde gebruikt. De gewone zitstoel is meteen draagstoel voor gebruik daarwaar draagbe< den geen uitkomst bieden. Er is ook een dokterstas met plasma, verdovende mid delen en naaigerief die alleen door een arts mag worden gebruikt. Verder bevat d ambulance nog beademingstoestellen en opblaasspalkgerei. Zoals voor elk de drie andere ziekenwagens is een vaste chauffeur met begeleider permanent be schikbaar om bij elke oproep uit te rukken.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1977 | | pagina 4