PUBLIEK HOUDT MEER VAN CHAMPAGNE DAN VAN MUZIEK KNABBELEN OP GROTE HAPPEN MUZIEK, COYNE BIJVOORBEELD KERMIS LEDE ZJEF VANUYTSEL PRESENT FESTIVAL VAN VLAANDEREN 28 - 23-9-1977 - De Voorpost Het gaat er de laatste dagen hard aan toe in het openbare muziekleven. Diegenen die be weren dat de maand september iets teveel van het goede biedt kunnen we bezwaarlijk on gelijk geven. Het is nu echtei; eenmaal zo trouwens muziekliefhebbers zijn bestand tegen de hoorn des overvloeds. Het Festival van Vlaanderen heeft ons tot nog toe weten te vergasten op de meest uiteen lopende aspekten uit de muziekgeschiedenis. Zo hoorden we te Moorsel trouvère-liederen uit de dertiende eeuw; te Gijzegem 16e-eeuwse polyfonie en te Aalst in de feestzaal van het stadhuis Johann Christian Bach, W.A.Mozart en twee modernen: Peter Maxwell Da- vies en Benjamin Britten. Het is dit laatste koncert dat ons het langst in het geheugen zal blijven. Dit om muzikale en ook niet-muzikale redenen. THE LONDON SINFONIETTA Hoewel de London Sinfo- nietta qua klankschoonheid en -zuiverheid moet onder doen voor het English Chambe Orchestra dat we bij het eerste festivalkon- cert mochten beluisteren is het optreden var. eerstge noemd ensemble meest suksesvol gebleken. Voor een deel is dit te wijten aan akoustische omstandighe den zoals we reeds eerder schreven leent de Sint- Maartenskerk zich niet voor muziekuitvoeringen met strijkinstrumenten. De ge zellige sfeer van de feest zaal van het stadhuis laat het muziekbeleven intenser aanvoelen Het koncert door de London Sinfonietta werd gereali seerd dank zij het mecenaat van de Kredietbank. Bur gemeester d'Haeseleer wees er in zijn toespraak bij de receptie op dat de cham pagne geschonken door de Kredietbank van grotere kwaliteit was dan die ge schonken bij recepties aan geboden door de stad. Daarmee zijn wij het roe rend eens, maar spijtig leek ons dat de muzikale cham pagne, geschonken door de London Sinfonietta min der in de smaak viel van het talrijke publiek. Vooreerst hadden we graag gezien dat het optreden tijdig begon. Twintig minuten leek ons te lang te zijn om grote heren de gelegenheid te geven op zich te laten wachten. Verder kreeg de London Sinfonietta niet het applaus dat ze voor haar prestatie verdiende. Hoogstaande uitvoeringen werden koel onthaald; zeer merkwaardig voor de graag en veel ap- plaudiserende Aalstenaar. Het koncert werd ingezet met het Kwintet in re groot voorfluit, hobo, viool, cello en klavecimbel van Johann Christian Bach (1735-1782). In de eerste beweging ging de viool in een korte zin even onder de toon. De kla- vecinist had vaak de neiging om te «lopen» waardoor de hoboïste heel eventjes in moeilijkheden kwam. Dit waren dan ook de enige kleine foutjes waarop we het ensemble konden be trappen. Voor de rest, een voortreffelijke uitvoering. Op bepaalde momenten wist de klavecinist mooi gebruik te maken van zijn luitregisterhij wende het aan, volledig afgestemd op de andere instrumenten. Het tweede werk «A Mirror of Whitening Light» van Pe ter Maxwell Davies (geb. 1934) en gedirigeerd door Elgar Howarth leek voor de meeste aanwezigen totaal ontoegankelijk. Toch betrof het hier een mooi geschre ven werk, wel iets langdra dig. In deze kompositie toonde het ensemble zich eep schitterend uitvoerder van hedendaagse muziek. Aartsmoeilijke passages werden vlekkeloos naar voor gebracht. De kontra- bassist had talrijke moei lijkheden te verwerken. Hij slaagde er meer dan voor treffelijk in. Vooral ritmisch leek het werk ons zeer interessant. Talrijke maatwisselingen eisten een konstante aan- Kevin Coyne in Dido Kevin Coyne, dat is dan om de maand rijkelijk de rug toe te keren, want die komt op 23 september naar jeugdklub Dido die u aan de Oude Heirbaan te Erpe-Me- re vindt. Coyne is zoiets als de rauwste rock'n'roller van de laatste jaren, hard, vlijm scherp zelfs, niet van de mooiste met zijn dikke buik maar onweerstaanbaar. Dat zal wel een van zijn sterkten zijn. Nu, je maakt niet on betaald vier jaar sociaal werken mee in een psychia trisch instituut, je raakt ver strikt in de kluwen van gek- zijn, ziek misschien wel, de ego, de genezer, de gezon de...de twijfel. Zo'n sfeer van malaise stra len zijn de eerste twee solo platen uit («Marjory Razor Blade» en «Blame it on the night»). Daarvoor waren er evenwei nog bezoeken aan de studio. Meer bepaald met de groep Siren met de welke hij platen maakte voor de maatschappij van disc-jockey John Peel De eerste elpee uit die periode is misschien wel nog in En geland op de kop te tikken terwijl het tweede Sirene album («Strange Locomo tion») alleen nog in Ameri kaanse pressing te vinden is. Coyne moet' ondertussen zoiets als negen platen hebben uitgebracht waar van we u graag «Heartburn» (Virgin-Barclay V2047) aan raden. Daarop een wat ingetoomd rockgeweld, met vrij een voudige teksten (Coyne voelt zichzelf overigens in eerste instantie een schrij ver), een oersterke begelei ding van tiepen als Peter Norbert Segers heeft zijn vriend Sjef Vanuytsel (zij zaten samen op de Akademie in Brussel) weten te strikken voor een optreden in Lede. Op kermismaan- dag. Een rustpauze(?) tussen het kermisgewoel. Sjef Vanuytsel staat geprogrammeerd maandagavond vanaf 19.30 uur in zaal «Brouwershuis», Rosselstraat Lede, Alle kermisgangers en fans van «het andere Vlaamse lied» zijn uiteraard welkom. blueszanger Gerry Lockran weer eens op bezoek. Meer bepaald op 1 oktober in de kroeg aan de Stw. op Nino- ve te Denderleeuw. Op 15 oktober komt de folk-rock- groep Hedgehog Pie en zo gaat dat twee-wekelijks ver der met Michel Hindenoch, The Matthews Brothers, Vin Garbutt, Allan Taylor e.a.: Meer daarover ten gepaste tijde. JESSE BALLARD BAND Ondertussen noteert u ook best dat op 22 oktober Tanu (Houtmarkt, Aalst) een in ternationale groep op be zoek krijgt. Dat moet dan een hoogdag van de (jazz-) rock worden want The Jesse Ballard Paradise Island Band (laat dat para dijseiland maar vallen) lijkt de laatste tijd goed op weg om in onze Vlaamse kon- treien van zich te laten spreken. De groep heeft trouwens net een elpee uit («Livin' Like Fire»). Voorlo pig nog dit: de muzikanten speelden al met erg ver maarde muzikanten mee: Alexis Korner, Brian Auger, Jan Hammer, Miles Davis, Miroslav Vitous, Eric Bur- don, de betreurde Tim Buckley en zelfs «the Flying Burrito Brothers». Heel wat garanties bijgevolg! RUM In afwachting nog even herinneren dat ook Elly en Rikkert Zuiderveld, Drs. P. en zelfs de legendarisch geworden groep Rum ver wacht worden. Rum komt met vier man (het bekende trio van vroeger nu met Juan Masondo) en zal op treden in zaal Blackboys. Afspraak: 19 november. Ook een hoogdag! René De Witte Woolf, Andy Summers (nu bij Kevin Ayers) e.a. keien. De plaat en overigens dan ook Kevin Coyne, zoekt een evenwicht tussen de hospi taalblues en de stedenrock. Je luistert maar naar «My mother's eyes» of naar «I love my mother» en dan zie je Brian Ferry voor je ogen die zingt over zijn opblaas bare pop. Kevin Coyne heeft nog goeie platen gemaakt. Zo bvb. de liveplaat «In living black en white». Coyne komt op 23 september ech ter alleen naar Dido. Hij zegt over dat alleen optre den het volgende: «Zonder groep krijg je meer kontakt met het publiek. Ik was We hebben het niet goed gevoeld die overschakeling, doodse periode te noemen, van sei zoen naar seizoen in het kleine muziekwereldje. Klein natuurlijk, want bepaalde mensen vinden pas festivals in kerken groots. Nou goed, er was het Mallemuntgebeuren, het park festival, Kaz Lux zelfs en nu na de vrolijke inzet van de septembermaand met de tonen van Pierre Bensusan en Martin Carthy, kondigt een grote rocker zich aan. We horen daar joepie roepen. Inderdaad: Kevin is coming! trouwens veel te veel gaan lijken op eeen zanger in een rock'n'roll band. Ik wou wat verandering, begrijp je.» Hoe dan ook, Coyne is in tussen meer en meer aan het evolueren in de richting van het teater en dat houdt voor zaterdag dus beslist verrassingen in. Allen daar heen dus, maar er is wel haast bij gemoeid om kaar ten te bemachtigen. Coyne, da's «heartburnin». GERRYLOCKRAN Nog maar pas heeft vzw Parnassos uit Denderleeuw in ons eigenste Aalst een brok super-folk aange bracht of daar staan andere luiken van het nieuwe folk- kroegprogramma te wach ten. Zo komt de intussen in onze streek wel erg geliefde De sc eenb in Ge [verse Ivincie dacht van de uitvoerders. Na de, voor sommigen broodnodige onderbreking werd het optreden vervolgd met een uitvoering van de serenade nr. 12 in do klein KV 388 van W.A. Mozart. Het werd werd gekompo- neerd in 1777. Een merk waardige en zeer mooie kompositie: twee hobo's, twee klarinetten, twee hoorns en twee fagotten brengen ons een serenade die naar vorm en inhoud meer op een symfonie ge lijkt. Getuigen daarvan de verschillende delen: Alle gro, Andante, Menuet en Trio om te besluiten met een Allegro. De mineur stemming die het ganse werk doorloopt, om enkel in de laatste maten in majeur over te gaan deed ons den ken aan sonates, symfo nieën en concerto's van Mo zart in kleine terts toonaard. De London Sinfonietta zorgde voor een doorvoelde voordracht en liet alle as- pekten van dit merkwaardi ge werkstuk tot uiting ko men. Wel leek ons het tem po van het menuet iets te hoog te zijn. Elgar Howart hief de dirigeerstok terug om met Benjamin Brittens opus I, een Sinfonietta voor kamerorkest, het optreden te besluiten. Eens te meer toonde het orkest zich als een uitstekend uitvoerings apparaat voor hedendaagse muziek. Het koncert werd volledig opgenomen door B.R.T. 3. Het zal uitgezonden worden op dinsdag 15 november 1977 te 15.00 uur. Herbe- luisteren is de moeite waard. OMROEPKOOR SPAANSE RADIO Onder leiding van Alberto Blancafort ging op zaterdag 17 september in de Sint- Martinuskerk te Gijzegem een herdenkingsconcert door gewijd aan Francisco Guerrero, een komponist die leefde van 1527 tot 1599. Ook dit koncert werd door B.R.T. 3 opgenomen en zal worden uitgezonden op donderdag 17 november 1977 te 10.30 uur. Men moet wel even wennen aan het speciale timbre dat dit Spaanse Radiokoor ont wikkelt. Koren van bij ons, vooral de Engelsen hebben dit sterk, gaan nogal gauw overgesofistikeerd aan stemkultuur gaan doen. De Spanjaarden leggen veel minder de nadruk op «stern- schoonheid» en behouden daardoor een grotere na tuurlijkheid. Het Spaanse Radiokoor zorgde voor een overtui gend pleidooi voor Guerre ro's muziek. Het ensemble bracht zowel sacrale als profane gezangen. De uit voering liet niets te wensen over. Vooral de «Missa Puer qui natus est nobis» wist ons sterk te boeien; mis schien wel omdat de latijn- se tekst voor ons, niet- Spanjaarden, ook begrijpe lijk was. In het derde deel, waarin Villanescas werden uitge voerd toonde het publiek zich plots al te ijvereig en begon vroegtijdig te ap- plaudiseren. Misschien wel omdat het een radio-opna me betrof... In elk geval, het enthousias me werd beloond, want di rigent Blancafort kondigde in het nederlands als toe maatje een werk aan «von ein bekante meister». Die bekende meester was Carl Orff. Noch burgemeester d'Hae seleer, noch volksvertegen woordiger Jan Caudron zul len het ons kwalijk neme dat we zinspelen op het fe dat elke kerk, waarin dit ja een festival-manifestat plaats had, toevallig Sin Martinuskerk gedoo werd. Inderdaad, Moors heeft in de plaatselijke dus genoemde kerk eve eens een festival-koncc gekregen. HET ENSEMBLE GUILLAUME DE MACHAl DE PARIS voerde er d( tiende eeuwse Marialied ren uit van Gautier De Coi cy, een trouvère uit Soi sons. Dit koncert leek o iets minder genietbai Misschien was dit te wijn aan het feit dat de muzi uit die tijd ons minder or vankelijk gezind is ofw )nze was de glansrijke uitvoerir van «Les Menestriers de P ris», een analoog ensemb latere dat vorig jaar optrad Aalst, nog niet geheel ons geheugen gewist Konden ze ons mine boeien, we leerden echt veel. Dertiende eeuwse mjeme Mijn) Wj.l elijk Vm>. >oegc vord Zond. 'alen 'J. lo ijdel iep la vet ei ienni Vija natiii ichef ie en >cbei ij tchac ichit werh pvt-n vij. - ing. vaaro ■chep i|ke s "ot ec Ie die \ls u •aads Jezoe :a)rote nioem H ^nze ende ippoi land jntwc )are Van a Schei 'eek ziek krijg je ook niet el dag te horen. Niet elke d; maar binnenkort, op 16 vember te 20.30 uur toch wel weer. B.R.T. 3 w er weer als de kippen om alles te registreren zal het koncert uitzenden genoemde datum. Met deze concerten is belangrijkste gedeelte het Festival van Vlaanderjvan zi Aalst dan ook weer voorb|de Over het optreden van Atheens Lyceum Club E semble krijgt U meer te perse zen in onze volgende uitcWe la ve. Tevens zullen wij d ook enkele andere gre festival-manifestaties plaats grepen buiten Aa bespreken André De Groe king i Uit sc

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1977 | | pagina 28