EBM
UW WOORD
Vrije Tribune
|N
El
/i
KASSEIEN? BETON?
ASFALT? WAT ZAL
HET WORDEN?
INTOLERANTIE ACHTER
DE D'HAESELEER-SMILE
UI
ZI
DI
01
VI
dt
dt
KI
91
Tt
2 - 14-10-77 - De Voorpost
de redaktie heeft het recht deze teksten in te korten.
GEDURENDE EEN
KWARTEEUW
Wij hebben in «Voor Allen» van
7 oktober jl. met aandacht het
verslag en de resoluties gele
zen van het kongres der BSP-
federatie Aalst. Een katego-
rieke resolutie over de neutro
nenbom, waarbij van de socia
listische ministers geëist wordt
dat zij zich onverzettelijk zullen
opstellen tegen het versprei
den, opslaan en gebruiken van
dit cynisch wapen, besprekin
gen die verder vooral gericht
waren op de sociaal-
ekonomische problemen, met
in het bijzonder de werkloos
heid.
Het doet ons dan ook genoe
gen na onze kritiek van vorige
week, vandaag het positieve
van dit kongres te kunnen on
derstrepen. De kwestie is nu op
het hoogste vlak Nationaal
BSP-bureau en regering
deze stellingnamen met kracht
te verdedigen en, anderzijds, er
doorheen de eigen aktiviteiten
in ons arrondissement iets van
te maken.
Maar in beide richtingen vereist
dit dat men zeer klaar zou zijn,
en wie om één voorbeeld te
noemen bijvoorbeeld het
debat over de tekstiel enkele
weken geleden heeft meege
maakt, heeft kunnen vaststel
len dat dit niet steeds het geval
is. Of was dat, omdat daar flink
wat patroons en heren van de
financiewereld tegenwoordig
waren
We merken dit trouwens ook al
in de teksten zelf van het kon
gres. Inzake de maneuvers
rond de indeks kan men wel
zeggen dat de passage in de
kongresresolutie over de koop
kracht in feite een veroordeling
van elke poging tot manipulatie
in zich draagt, maar voor de
werker die niet alle dagen met
dergelijke teksten omspringen,
zou men toch beter een kat een
kat genoemd hebben,wat in
andere woorden wil zeggen, de
pogingen van Willy Claes om
de prijsverhoging van sigaret
ten en groenten uit de indeks te
lichten klaar en duidelijk ver
oordelen.
Voor wat betreft de werkloos
heid, wordt wel verklaard dat
het plan Spitaels moet worden
aangevuld met de herstrukture-
ring van de zieke sektoren en
openbare en gemengde initia
tieven, maar eisen inzake
nieuwe tewerkstelling door de
privee die miljoenen aan ge
meenschapsgelden opstrijkt,
vinden we niet. En wie kan ons
uitleggen hoe de nieuwe mil
joenen aan gemeenschaps
gelden voor TAS-Kerksken
passen onder de titel «Geen op
lappen van het kapitalisme op
kosten van de gemeenschap»?
Wie zal dat bedrijf beheren en
het er voor het zeggen hebben
Maar komwat belang is NU, is
de mate waarin men NA het
kongres met de diskussie ver
der gaat en met de konkrete
aktie begint ZONDER op god
de vader en zijn heiligen te
wachten die de regenngsban-
ken vullen. En in dat opzicht
moet snel uitgekeken worden
naar wat de arbeidsbeweging
in ons gewest kan onderne
men.
Er wordt sedert vele maanden
gesproken over een tewerkstel-
lingskonferentie. Waarom zou
het initiatief niet uitgaan van het
ABVV, zo dat mogelijk is en
waarom niet samen met
het ACV En let wel, geen on
deronsje met de vertegen
woordigers van het patronaat,
waarmee we niet bedoelen dat
er met deze heren niet moet
gesproken worden, maar eerst
en vooral een open diskussie
onder de werkersorganisaties
en waar men tot een degelijk
platform komt waan/oor geza
menlijk kan worden gestreden.
Meer dan twintig jaar sluitingen
en beloften allerhande hebben
ons toch geleerd dat vrome
wensen, naief vertrouwen en
stromen blablabla de toestand
in ons arrondissement alleen
nog erger hebben gemaakt
Of niet
VAN STUDIEBERUS
NAAR STUDIELENING
ta de laatste weken deden allerlei
geruchten de ronde in verband met
de studietoelagen. De nieuwe on-
derwijministers hebben niet lang
op zich laten wachten om een groot
deel van onze bevolking ernstig
ongerust te maken.
De Minister van Franstalig Onder
wijs had zich reeds eind augustus
laten ontvallen dat er ernstige plan
nen bestonden om per 1 september
1978 de studiebeurs te vervangen
door een studielening of leenbeurs
Bij een dergelijk systeem wordt het
bedrag voorgeschoten.
Wanneer de studenten in de prak
tijk staan en hun diplomas dus
«verzilveren» zal het totaal van de
leningen dienen "terugbetaald met
annuïteiten gespreid over meer
dere jaren.
Enkele dagen later haastte de socia
listische Minister voor Nederland
stalig onderwijs zich te verklaren
dat tijdens de bespreking van de
begroting enkel «onderzocht»
werd in welke mate studieleningen
kunnen worden ingevoerd. Tevens
zouden dergelijke studieleningen
als supplementair worden be
schouwd. Nadien bevestigde de
Eerste Minister dat de knoop ter
zake nog niet werd doorgehakt
Duidelijk verveeld verklaarde hij
echter wel dat: «om die maatregel
eventueel mogelijk te makenbij
voorbeeld volgend jaar er wel
beslist werd een bepaling dienaan
gaande in de programmawet, die
thans wordt voorbereid in te
schrijven».
Het is overduidelijk dat de huidige
regering er zeer eigenaardige prak
tijken op nahoudt. Vandaag heeft
zij ons de indruk alsof er helemaal
geen vuiltje aan de lucht is.maar,
voorziet niettemin stilzwijgende
maatregelen om volgend jaar de
studiebeurs af te schaffen. Door
deze schijnheiligheid zullen onget
wijfeld vele studenten voor wie
een studiebeurs immers een nood
zakelijkheid is om de financiële last
van ongeveer vijf jaar of meer, uni
versitaire studies te ondervangen -
voor een zeer onaangename ver
rassing en onsociale maatregel
komen te staan.
Het is merkwaardig te konstateren
dat de socialistische partij, eens zij
in de regering zit, haar «sociale in
tenties» schijnt te vergeten.
Het is inderdaad een voldongen feit
dat, wanneer de socialistische on
derwijsminister deze maatregel tot
afschaffing van de studiebeurs zou
goedkeuren, in de huidige periode
van onderwijskrisis en postakade-
mische werkloosheid, dit een
nieuwe slag zou betekenen voor de
reeds fel aangetaste demokratise-
ring van de hogere studies.
Tenslotte stel ik mij de vraag in
welke bedroevende omstandighe
den een universitari, die na zijn
studies spijtig genoeg geen werk
kan vinden en volgens de laatste
statistieken van de R.V.A. zijn dit er
momenteel meer dan 6.300, het zal
moeten klaarspelen zijn «studiele
ning» terug te betalen?
Diane D'haeseleer
GERAAKT GIJ NOG
UW AUTO KWIJT
IN 'T STAD
Zonder veel onderlinge af
spraak wordt reeds jarenlang
een eensgezinde politiek ge
voerd om aan Aalst alle moge
lijke levenskansen als han
delscentrum te bieden. Enige
jaren geleden hebben de ge
meentebesturen van Aalst en
Erembodegem met succes
achtereenvolgende opdringe
rige pogingen kunnen verijde
len om aan de stadsrand
super- en hypermarkten neer
te platen.
Aan de voorstanders van grote
bazars werd toen gezegd dat
deze grote bedrijven zich
slechts in Aalst zouden kunnen
vestigen nadat het oude cen
trum zich eerst beter zou geor
ganiseerd hebben als handels
centrum.
Inderdaad, wij moeten toege
ven dat ons centrum, vele jaren
terug, slechts 'n zeer moderne
uitrusting en dito aantrekkings
kracht had. Er was gevaar dat,
zoals in naburige steden, de
"handelsbedrijvigheid uit het
centrum zou weggezogen wor
den naar de mammoetvesti
gingen aan de rand. In die om
standigheden kon de eenvou
dige eenmanszaak op geen
hoge vlucht meer rekenen.
Onder deze beveiligde om
standigheden kon het initiatief
van onze handelaars krachtig
openbloeien. De handelsstra
ten van Aalst zijn kwalitatief en
kwantitatief erg vooruit gegaan.
De handel is er, ondanks vaak
qrote (huur)lasten, voorspoe-
aig te noemen. Ons centrum is
niet achterlijk; er kwamen
steeds meer mooie winkels, de
etalages kunnen voorbeeld
staan en de horeca op de Grote
Markt stelt het goed.
Met de hulp van de ijverige de-
kenijbesturen en dank zij de ge
lukkige en efficiente werking
van het Verbond der Dekenijen
werd in Aalst een nieuwe han
delsgeest geboren: geen min
derwaardigheid meer, wij kun
nen zoveel als in andere ste
den.
Is het dan toch niet jammer dat
wij er maar niet in slagen meer
parkeerruimte te scheppen in
ons centrum Het is een illusie
te geloven dat de parkeerter
reinen aan de Pontstraat en
aan de Beelveldstraat de win
kelende bevolking erg van
dienst is. De mensen willen nu
eenmaal uitstappen in de win
kelzone zelf. De doortocht
langs de Klapstraat of lang
sheen de ruineachtige gebou
wen van de Keizershallen
schrikken iedereen af. Van
overheidswege moet initiatief
komen; voor wanneer een
grote parkeergelegenheid op,
onder of rond de Hopmarkt
Voor wanneer een doortocht
van de pendelparking naar de
Werf zodat er te ontlasintgvan
de Molenstraat een volledige
bezetting komt van de pendel
parking Willen wij de opbloei
van onze handel in de binnen
stad niet afremmen, dan mo
gen wij niet nalaten te herhalen
aan het stadsbestuur schep
parkeergelegenheid
Erger, nu ook bv. de Zonne-
straat zonder paryeergelegen'
heid valt, m.a.w. dat om een of
ander verkeerstechnische re
den de parkeermogelijkheid
opnieuw opgeofferd wordt, stel
len wij de vraag: wordt het ver
keersvrijmaken van centrum
straten niet stilaan een riskante
ondrneming zouden parkeer-
kansen
Een openbaar initiatief in ver
band met grotere parkeerfacili-
teiten in het centrum is niet ver
der uit te stellen. Aan de bestu
rende meerderheid het woord
en de daad.
ETIENNE BOGAERT
Raadslid
WERKEN IS ZALIG...
Eminente ekonomisten en so
ciologen buigen zich de laatste
jaren over het probleem van de
werkloosheid. De oorzaken er
van worden druk opgezocht en
er wordt gedokterd aan moge
lijke efficiente oplossingen. De
ganse werkloosheidsproble-
matiek is zo ingewikkeld ge
worden dat de gemiddelde
burger er in verloren loopt en
nog alleen braafjes de belang
rijkste statistische gegevens
probeert te verwerken. Toch
treedt daarbij vaak 'n merk
waardige refleks op; inder
daad sommige onderonserva
ren in het dagelijks leven het
tekort aan beschikbare werk
krachten. Een kleine electri-
sche panne, een gesprongen
waterleiding, een kapot was
machine vormen een nacht
merrie voor diegenen die niet
tot het ras der «doe het Zei
vers» behoren. Een schoen
maker moet ge ook al ver gaan
zoeken en een smid behoort
zeker tot de zeIfdzaamheden.
En wie vindt er nog 'n naaister
of een kleermaker? In de sekto
ren van Openbare Welzijns
zorg - bejaardentehuizen - kin-
de rkribben - ziekenhuizen zijn
konstant handen tekort
men vindt daar zeker geen tijd
meer om met de mensen eens
rustig te praten. Wij worden
konstant gekonfronteerd met
overbelaste mensen enerzijds
en werklozen anderzijds. Het is
duidelijk dat er slechte planning
is bij de beroepskeuze... en er
is ook niet altijd goede wil om
over te schakelen.
De meeste mensen zijn noch
tans niet zo eenzijdig dat ze
maar één soort werk aankun
nen. Bovendien is er werk dat
door iedereen met gezond ver
stand kan gaan worden. Ik
denk hier aan gewoon huis
houdelijk werk, aan de elemen
taire zorgen van kleine kinde
ren, zieken en minder-validen.
Velen hebben ook technische
of artistieke «knobbels» zodat
ze meerdere richtingen uitkun
nen.
De maatschappij draagt zeker
verantwoordelijkheid voor de
werkloosheid;in onze wel
vaartstaat (sic) wordt dan ook
een werkloosheidsvergoeding
uitgekeerd. Maar ook de werk
loze heeft verplichtingen te
genover zijn medeburgers. De
finantiele hulp die hij geniet
mag niet zo maar passief
aanvaard worden maar moet
ook een stimulans zijn tot we
derdienst. De vorm van weder
dienst kan zeer verscheiden
zijn. Naast hulp in sociaal en
maatschappelijk dienstbetoon
kan ook technische vaardigheid
maken vormt een rijke zinae-
gaafdheid aangewend worden
om privé of openbare initiatie
ven te steunen of nieuw leven
in te blazen.
Op die manier ontstaat terug
menselijk kontakt.... de be
kwaamheid groeit progres
sief... de kans op tewerkstelling
vergroot ook al omdat be
paalde behoeften gecreëerd
worden.
«Zich nuttig voelen» blijft een
basisprincipe van onze be-
schaving.effektief meehelpen
om de wereld bewoonbaar te
/zfmaken vormt een rijke zinge
ving aan dit leven.
Dr. Anny Dierick
In het prograg Van het Bestuur van
de Stad Aalst ""(Groot Aalst) is
voorzien dat men een bijzondere
inspanning zal doen om het groen
terug in de stad te brengen. En in
derdaad, klein-Aalst werd vroeger
nogal eens vergeleken met een
stenen woestijn, waarin het groen
zogoed als afwezig was.
Dit was in minder mate waar voor
de andere fusiegemeenten, al
hoewel ook daar de groenvoorzie
ning in de woonwijken nog heel
wat verbeterd kon worden.
Vandaar de absolute noodzaak om
meer groen te brengen in onze
groenvoorziening in de stad houdt
vooreerst in dat het bestaande
groen alle nodige aandacht krijgt:
bomen vereisen eveneens de no
dige zorg. Vandaar de noodzaak
van een goed uitgebouwde en uit
geruste stadsdienst voor de groen
verzorging.
REDT DE BEUK VAN
HET OUD HOSPITAAL
In dit verband willen wij hier tot
het ganse stadsbestuur een drin
gende oproep doen om direct de
nodige maatregelen te treffen om
de historische beuk vóór ons
Oud-Hospitaal van een gewisse
dood te redden. Kenners geven de
boom nog maximum 2 jaar wan
neer niet onverwijld en deskundig
wordt ingegrepen. Het ware on
vergefelijk een dergelijk monu
ment van honderden jaren oud te
laten ten onder gaan
EN NIEUWE GROENVOOR
ZIENINGEN
Het onderhoud van het bestaande
groen is één zaak: Onze stad en
haar burgers dienen dringend meer
aandacht voor nieuwe groenvoor
ziening aan de dag te leggen.
Groen in de stad is een noodzake
lijk onderdeel van een evenwich
tig uitgebouwd leefmilieu. Het is
geen last, maar een «must»
Alle stadspleinen zouden over
sierlijke bomen dienen te beschik
ken. In alle nieuwe wijken dienen
meteen jonge boompjes aange
plant. Het groen zou als elemen
tair onderdeel van iedere nieuwe
wijk dienen beschouwd te wor
den.
Ook nieuwe Bospartijen dienen
aangelegd.
De ganse groenpolitiek zou des
kundig dienen aangepakt: ziehier
de opdracht voor een dynamische
groen voorzieningsdienst.
GROENDAG 1977
Het is klaar dat de burgers dienen
gesensibiliseerd te worden om aan
een akticve groenvoorzieningspo-
litiek mee te werken. Initiatieven
als een jaarlijkse «groendag»,
waarbij overheid en burgers sa
men duizenden bomen platen,
zouden dit jaar terug dienen ge
nomen.
ONKRUID OFTE
GROEN EN GROEN IS TWEE
Het groen waarover wij het hier
willen hebben is echter niet voor
zien in het beleidsprogramma van
het stad. En een humorist zou op
merken dat zulks niet hoeft, want
dat het hier gaat om groen dat van
een goedkope en speciale soort is:
N.L. GROEN DAT NIET
HOEFT AANGEPLANT OF
GEZAAID, MAAR WEL RE
GELMATIG GEMAAID EN
GEWIED TE WORDEN. Wel
juist dit laatste gebeurt te weinig.
Het is klaar dat de verantwoor
delijkheden voor deze toestand
verspreid liggen over stadsbe
stuur, onderhoudswerkmannen en
de burgers zelf.
Hoewel we begrip kunnen op
brengen voor het enorme pro
bleem van milieuzorg waarvoorde
nieuwe stad zich geplaatst ziet,
menen we toch dat de stad het
onkruid-probleem er op korte ter
mijn onder moet krijgen.
Hiervoor zullen wellicht nieuwe
organistorische maatregelen nodig
zijn: indeling van onderhoudsver-
antwoordelijkheden per wijk voor
de onderhoudswerkmannen, aan
werving van meer onderhouds-
werklicden in het kader van het
plan Spitaels, betere werkorgani
satie en follow-up van het werk,
enz...
OOK DE BURGERS DIENEN
HUN
VERANTWOORDELIJKHEID
OP TE NEMEN
Het zou echter oneerlijk zijn alle
verantwoordelijkheid voor het on
derhoud van ons stadsmilieu op de
schouder van de stad te wilen la
den. Ook de burgers hebben hier
een belangrijke verantwoordelijk
heid te dragen.
En tot ons groot spijt moeten we
vaststellen dat heel wat eigenaars
hun gronden verwaarlozen en het
onkruid erop weelderig laten tie
ren Dit heeft dan zijn direct ge
volg voorde mensen die eromheen
wonen, die alle zaad van onkruid
ongevraagd op hun gronden krij
gen. De vraag kan gesteld worden
of de eigenaars die schromelijk te
kortschieten in het onderhoud van
hun eigen gronden ook niet stren
ger op de vingers zouden moeten
getikt worden door een speciaal
daartoe door de stad aangeduide
verantwoordelijke die al speciale
opdracht dit toezicht zou opgedra
gen krijgen.
SLOTSOM
Wat er ook van zijonze stad
dringend de nodige maatregi
treffen om ons stadsmilieu
het bijzonder de vroegere bi
gemeenten, zoals de mooie!
delpaden die op ons grondg
liggen, onze bermen en open,
ten regelmatig van onkruid t
veren. We weten dat deze mi
gelen de bevolking ten zeerst!
len aanspreken.
Martin HUTSEB "|cj
Pol. Sec. BrZe)f
trum
Brieven waarvan de afzender niet aan de redaktie
bekend is. komen niet voor plaatsing in aanmerking.
De redaktie behoudt zich het recht voor de tekst te
bekorten. Publikatie betekent niet dat de redaktie
achter de inhoud staat
Ter aanvulling van het voortreffelijk verslag van de gemeenteraads
zitting van Aalst, dd. 29 september 1977 van de hand van uw
reporter R.D.W. (De Voorpost van vorige week) acht ik het voor het
goed en volledig begrip van uw lezers onontbeerlijk dat zij kennis
kunnen nemen van de exacte bewoordingen van mijn tekst in de zaak
over schepen De Neve, waarin ik erg duidelijk en genuanceerd het
standpunt van de CVP-fractie vertolk. Deze tekst luidt als volgt:
«Wij hebben geen leedvermaak met schepen de Neve, die met zijn
schorsing van 3 dagen als schepen van deze stad begrijpelijk in de
knoei zit. En wij zijn ook niet opstandig zeker niet tegen de
provinciale overheid die deze tuchtmaatregel diende uit te spreken.
trouwd aan de provinciale tot en
houdende overheid om ranct efené
favoritisme te vermijden die deng
eigen gemeenteraad zouden
nen spelen. Maar dit is geen
om meteen de provinciale m
gel te verdoezelen en aan ht
var de raadsleden, die sta
stuurders zijn, te onttrekken
Waarom meent Uw schep]
lege een mandataris aan de
een schepen op die ma;
moeten sparen, terwijl het d
doet voor het gewone perso rP'
lid dat in de stadhuiskontel
zwakke en de kleine is?
Uw College heeft overigen
't recht de briefwisseling
aangaande van de provincie
bestemd is voor de gemeenti
aan die gemeenteraad te on
ken. En, begrijp ons nu
Verdenk ons dus noch van het ene
gevoelen, noch van het andere,
wanneer wij dit punt aan de
agenda lieten plaatsen. Wii zou
den bij dit punt ook niet zijn blij
ven stilstaan in de raadsbespreking
was het maar op de agenda ge
plaatst. Maar wij zijn nu ander
maal verplicht het wel te doen,
omdat het college eens te meer na
laat de gemeenteraad te informe
ren over een belangrijke aangele
genheid van het stadhuis. Wij,
raadsleden, moeten het weer eens
vernemen aan de toogbank of via
de pers. Of nog zoals ditmaal
zelfs het geval is geweest van
het stadhuispersoneel dat opge
trommeld en dus moreel verplicht
werd tegen de provinciale hogere
overheid in opstand te komen door
het ondertekenen van een petitie
ten voordele van schepen De
Neve.
Het College zet dus zijn lamenta
bele traditie voort, dat het vestigde
van bij de aanvang van deze legis
latuur, om de raadsleden het laatst
van al of zelfs in het geheel niet bij
sommige informatie te betrekken.
En dan toonde gij U bij een vorige
keer op de koop toe nog verwon
derd over ons ongenoegen met
deze gang van za
ken... die laatste maal dat wij de
raadszaal verlieten.
Waarom moet in verband met
deze zaak het College geheim
zinnig doen over een correctionele
veroordeling, die, zoals de ganse
rechtspraak in België toch open
baar is? Waarom mogen de tucht
maatregelen van het ander stad
huispersoneel wel gekend zijn aan
de raadsleden, die immers het re
gister van de collegebeslissingen
mogen inkijken als het om kleine
straffen gaat, of die door raadsbe-
slissingen belangrijke schorsingen
of afzettingen zelf mee helpen uit
spreken? De bevoegdheid om
tuchtmaatregelen uit te spreken
tegen een burgemeester of een
schepen werd weliswaar toever-
Wordt de baan komend van de
Koestaart over Klaarhaag, Kokerij
en Dorp en langs de Putstraat naar
Asse - Terheide een betonbaan of
wordt gewoon aan de aard van het
wegdek niet geraakt maar worden
de kasseien wel terdege herlegd
zodat het weer een aangenaam te
berijden weg wordt?
Op de vragen aan de overheid kon
tot hiertoe nog geen definitief ant
woord komen. Wat de inwoners
zelf er over denken, en wat de me
ning is van de aangelanden, kan
uiteraard enkel maar worden ver
ondersteld. Misschien ware een
soort opiniepeiling hier wel nuttig
en alleszins verhelderend.
Kon men de definitieve beslissing
om vele redenen, waaronder vast
en zeker organisatorische en bud-
getaire om niet te spreken van ge
nomen of te nemen opties of van
voorbereidend werk door het vreo-
gere bestuur, uitstellen, nu er hier
en daar te grote putten, verzakkin
gen en dergelijke meer verschenen
moest althans voorlopig kleur wor
den bekend. Op verschillende
plaatsen heeft men dan ook, tot
genoegen van sommigen en tot er
gernis van anderen, de aaten ge
vuld met asfalt, hiermede bewust
of onbewust kiezende tegen de be
dekking met straatkeien.
Tijdens de hoorzitting te Meldert
liet Schepen Jan De Neve verstaan
dat de dorpskern en de Putstraat,
nog intakt met kasseien belegd,
zouden bewaard blijven om het
landelijk karakter te bewaren, te
meer dat het centrum nog betrekke
lijk gaaf bewaard is gebleven met
een pastorie, een kermuur en en
kele gebouwen die in aanmerking
komen voor klassering terwijl de
Putstraat de verbinding vormt met
het geklasseerde Kravaalbos. Juist
in deze straat werden door de
stadswerklui bij werken aan boord-
stenen oneffenheden, soms nogal
grote, weggewerkt met asfalt over
bedo
Ier vc
De i
arts l
krist
ibunc
ïgen
middi
irofi
iele v
Wij praten hier in het gehee
over de grond van de zaak!
zijn andere instanties voo jjj
voegd. Wij hebben ook geen
vermaak ik zei het reeds
nog minder bekritiseren w aaVvc
provinciale overheid en hu Qroei
troffen maatregel. Daarovei jus
onze vraag niet.
Onze tussenkomst beperkt zi
de vraag dat objectieve keni
ving zou worden gedaan vi
feit van de tuchtmaatregel
schepen De Neve en dat in d "n
komst elke andere belan]
stadhuisinformatie aan de
meenteraadsleden NOOIT N
achterwege zou blijven.»
Zoals de lezers het uit deze
kunnen afleiden is het stam
van de CVP erg gematigd l
schepen De Neve. Geenszin
aard om stemverheffingen
lokken, gezwegen van s
woorden die de burgemecst
spant
it het
e na
uit
eme
nie
nbari
d we
hervi
tuurt
ke oc
e we
s te
sam<
Aidige
s. vri
eert
A/ b
ning
ben
scei
op c
het
ating
Lc
kunc
kun
De kontroverse over de straatbedekking te Meldert in wat vroeger de
beste straat was doch die nu wel de minst berijdbare is geworden gaat
nog steeds door.
de kasseien. Raadslid Van de Sijpe,
die bij het departement van Neder
landse Kuituur reeds aandrong om
klassering van de straatbedekking
wat hij horizaontale monumen
ten noemt kreeg reeds de be
lofte dat zijn verzoekschrift niet
«vertikaal zou geklasseerd wor
den» maar dat het een goede kans
maakt.
Wat er ondertussen gebeurt met de
rest van de straat, nl. Klaarhaag,
Kokerij en een deel van de Dorp
straat, blijft voorlopig nog een
vraagteken.
Of hierbij dan eventueel ook nog
een soort «verhaalbelasting» iets
waarmede Meldert nog niets heeft
te maken gehad en dat zeker niet in
«goede grond» zou vallen, zou
komen kijken zal enkel de toekomst
ons diets maken.
L.H.
raadslid Van Der Beke met
zaak ten beste gaven.
Maar wat zeggen wij op d omc
meenteraadszitting van 29.9. .|anj:
integendeel gebeuren? De 1 |ai
weten het intussen. Halsstar je
onverstandig verzette de b >mcj
meester er zich tegen de kem v0
ving van het besluit van de ncj v.
vemeur in deze zaak als een gez|(
op de agenda zou wordei jjes|
plaatst. Hij had daardoor noc jran|
een (waarschijnlijk gewilde) pg
tigheid van het College kt ver|
herstellen. Het komt immers en|,
eerste plaats het College van >e z
gemeester en Schepenen tc gep;
agenda van de gcmcentcraai 0rgc|
tingen vast te stellen. Aang gen;
ook de kennisgeving van een ,amf
verneursbeslissing, een ad jen^
stratieve daad is die in cei r sjn
meentcraadsbeslissing, en S|0^
dusdanig in de notulen van c rtCC
mcenteraadszitting moet ter )(jai
vinden zijn, dient zo'n punt d 2e te
de agenda geplaatst tc wo cht i
Het College deed het niet. D< (jgjg
gemeester kon deze (gcwildi (h00
latigheid herstellen door d nen
mcentcraadsleden uit te no j v£
met een 2/ 3de meerderhei egei
punt ter zitting als een hooj jen|
gende aangelegenheid aai vve
agenda toe te voegen. (patij
Wist de burgemeester dit ni
dacht hij er niet aan, tol daa^_
Maar waarom luistert hij niJjH
ter?
Voor iedereen leverde hij h<
veelste bewijs van zijn autc
en intolerant optreden. De
ste maal ook stelden wij b<
dien vast dat de burgemcesl
nu ook al, als het moet, zijn
gemeentewet op nahoudt,
zien van een nergens terug u
den kommentaar. Wou hij
«zijn gemeentewet» en
kommentaar» eens public
Dan zou iedereen eindelijk kt
volgen.
Ghislecn Wil
Fractieleider C
WERKTEN MEE AAN DIT NUMMER
Dolf Boel
Peter Dauwe
Mon De Gendt
André De Groeve
René De Witte
Roger D'Hondt
Lieve Haverals
Ghisleen Henderickx
Willy Hostens
Eddy Lamin
Wilfried Lissens
Mare Marcel
Jan Muylaert
Jan Strickx
Erich Van der Eist Soi
Jef Van Hove
Patrick Kieckens
Lidi
Eindredaktie: Roel Van de Plas
Naa
Adr
Wo
